Black Peach Z เดิมพันรักสาวแฮกเกอร์ - ตอนที่ 2170-2171
ตอนที่ 2170
ทีมไดมอนด์กลับมารวมตัว
เซวียเหยาเย่าได้ยินมาถึงตรงนี้ กำลังจะเอ่ยปาก
พนักงานเสิร์ฟก็พลันพูดขึ้นก่อน “มาถึงแล้วครับ”
ตรงนั้นเป็นห้องพิเศษที่อยู่ติดหน้าต่าง เจียงจั่วนั่งอยู่ที่นั่น เมื่อเห็น
พวกเธอเดินเข้ามาก็ลุกขึ้นยืน ก่อนจะรับกระเป๋ าจากมือเหยาเย่า ใน
รอยยิ้มเก็บซ่อนความหวานเอาไว้ “มาเวลาอย่างนี้รถติดหรือเปล่า?”
“โอเคอยู่” เซวียเหยาเย่าเคยชินกับการกระทำอย่างนี้แล้ว
ทว่าคนข้าง ๆ ที่เห็นภาพนี้เกือบวิญญาณหลุดหายไป
นะ…นี่มันอะไรกันเนี่ย?
ขนาดนั่งลงแล้ว พวกเธอยังเหมือนอยู่ในโลกแห่งจินตนาการ
แฟนของเหยาเย่าล่ะ? อยู่ที่ไหน?
ไม่…ไม่น่าจะเป็นคุณทีเอละมั้ง?
เจียงจั่วรินน้ำชาให้พวกเธอ ก่อนจะส่งยิ้มแล้วเล่าเรื่องราวระหว่าง
เขากับเซวียเหยาเย่าให้พวกเธอฟังทั้งหมด
หลี่เถาได้ฟังแล้วโพล่งออกไปว่า “แล้วที่คุณมามหาวิทยาลัย C?”
“ก็เพราะเขา” คำตอบสั้นแต่กินใจมาก
หากบอกว่าช่วงแรก ๆ เหล่ารูมเมทกำลังงง
ถ้าอย่างนั้นเมื่อมาถึงช่วงหลังก็กินกันเต็มที่ เพราะอย่างไรก็เป็นคุณ
ทีเอ แถมรู้จักกันมานานพอควร จะกินมากหน่อยก็ไม่เห็นเป็นอะไร!
กว่าเจียงจั่วจะเชิดหน้าชูตาเป็นหมายเลขหนึ่งในหัวใจของเหยาเย่า
ได้ มันไม่ง่ายเลยทีเดียว
จู่ ๆ พนักงานเสิร์ฟของร้านเดินมาหา เพราะแต่งตัวย้อนยุคจึงเหมือน
เสี่ยวเอ้อร์ในยุคโบราณ
ทว่าเขากลับประคองแท็บเล็ตเครื่องเล็กขนาดเท่าฝ่ามือเข้ามาด้วย
เห็นแวบแรกก็รู้ว่าไม่ได้มีวางขายในท้องตลาด “ขอถามครับว่าท่าน
ไหนคือคุณเซวียเหยาเย่า?”
เซวียเหยาเย่าวางตะเกียบลง ช้อนสายตามองอีกฝ่าย “ฉันเองค่ะ”
“แขกท่านหนึ่งวางของไว้ที่นี่ครับ บอกว่าพวกคุณนัดกินข้าวกันที่นี่
พอคุณมาให้เอามาให้”
เจียงจั่วได้ยินแล้ว นัยน์ตาสว่างวาบ
มีคนรู้กระทั่งว่าพวกเขากินข้าวอยู่ที่ไหนด้วย
“เป็นพวกหลอกลวงหรือเปล่า?” หลี่เถาและเพื่อน ๆ จะกังวลก็ไม่ไร้
เหตุผล
เซวียเหยาเย่าไม่ได้เชื่อหมดใจ แต่เมื่อเธอเห็นสัญลักษณ์บนแท็บเล็ต
เครื่องนั้น สองตาก็เหมือนสั่นไหวเล็กน้อย
นี่มันสัญลักษณ์…ของทีมไดมอนด์นี่นา!
นิ้วของเธอสั่นเทาเบา ๆ เมื่อสไลด์หน้าจอก็เห็นตัวอักษรเรียงเป็น
ประโยคปรากฏสู่สายตา
ประโยคนี้ทำให้เธอยกมือปิดปาก นัยน์ตาถึงขั้นแดงเรื่อ
แต่เธอข่มอารมณ์เหล่านั้นไว้ได้อย่างรวดเร็ว
หลังจากเงยหน้าขึ้นอีกครั้ง นัยน์ตาของเธอเหมือนกำลังมีเพลิงลุก
โหม
เจียงจั่วไม่ต้องหันไปดู ก็รู้ว่าใครเป็นคนส่งของพวกนี้มา
แบล็กพีช Z นั่นเอง
ทว่าเนื้อหาที่ปรากฏบนแท็บเล็ตกับไม่ใช่เรื่องดี
เมื่อเขาเห็นหน้าเพจในแท็บเล็ตนั่นก็ถึงกับอึ้ง
หลี่เถาและเพื่อน ๆ ไม่รู้ว่าเครื่องแท็บเล็ตฉายข้อมูลอะไร รู้เพียง
ความไม่พอใจกำลังกระจายออกจากร่างของเหยาเย่า
ในเวลานี้ เมืองแห่งหนึ่งที่อยู่ติดทะเลซึ่งอยู่ไม่ไกลจากมหาวิทยาลัย C
หลังจากที่สามเทพแห่งทีมเซียงหนานลาออกจากวงการ ทางทีมก็รับ
คนใหม่เข้ามามากมาย หนึ่งในนั้นน่าสนใจมาก
นักเรียนบางคนตื่นเต้นกันเป็นพิเศษ กระทั่งตอนกินข้าวก็ยังพูดกัน
“ฉันรู้สึกว่าเขาเหมือนเทพ Z เปี๊ยบเลย เท่สุด ๆ”
“เทพ T ก็คือเทพ T อย่าเห็นว่าเกมเมอร์หน้าใหม่หล่อแล้วต้องเหมา
ว่าเหมือนเทพ Z ไปหมด ถึงฉันก็ชอบเทพ Z แต่ก็รับไม่ได้นะ”
“ตั้งแต่ทีมไดมอนด์ยุบไป พวกแฟนคลับแบล็กพีชก็น่าจะหายไป
แล้วมั้ง”
“หรือว่าแค่ย้อมผมเป็นสีเงิน แล้วตั้งชื่อว่าแบล็กพีช T ถูกชื่นชมว่า
เป็นแสงสว่างแห่งอนาคต ก็เลยโดนว่า? แต่ยังไงซะ ฉันก็ชอบทั้ง
สองคนนั่นแหละ”
“ฉันก็เหมือนกัน พวกแฟนคลับแบล็กพีช Z น่าจะหยุด ๆ บ้าง บ้ากัน
อยู่ได้น่ารำคาญชะมัด”
พ่อครัวที่เอาอาหารมาเสิร์ฟได้ยินแล้วหลุดหัวเราะออกมา บนใบหน้า
อ้วนกลมมีผ้าปิดปากที่พ่อครัวชอบใช้ “ขอฉันถามนิดหนึ่งนะ การที่
เทพ T คนนี้ชื่อว่าแบล็กพีช T แล้วแฟนคลับคิดถึงแบล็กพีช Z บ้าง
ก็ธรรมดาจะตายไม่ใช่เหรอ?”
ตอนที่ 2171
การกลับมาของทีมไดมอนด์ แหล่งรวมท่านเทพ
“แค่ใช้ชื่อซ้ำ ก็เป็นปัญหาแล้วเหรอ?”
พ่อครัวเลิกคิ้ว “คนมีปัญหาคือแฟนคลับของแบล็กพีช Z เหรอ?”
“ก็จ้องแต่เรื่องชื่อ ถ้าไม่ใช่แฟนคลับเขาแล้วจะเป็นใครไปได้ล่ะลุง?”
คนที่โดนเรียกว่าลุงถึงสะดุ้งนิดหนึ่ง แต่ไม่ยอมแพ้ “ฉันหล่อขนาดนี้
พวกเธอมาเรียกฉันว่าอาได้ไง?”
“ก็ลุงเป็นลุงจริง ๆ นี่นา”
“เออ ๆ เขาสูดลมหายใจลึก “มา พวกเราวิเคราะห์กันหน่อย คนคน
นั้นชื่อแบล็กพีช T ใช่ป่ ะ? ชื่อซ้ำน่ะไม่เป็นไรหรอก การที่ชื่อบังเอิญ
ตรงกันก็เป็นเรื่องปกติ ฉันขอบอกว่าเวลาเกิดเรื่องแบบนี้ ต้องแก้
ด้วยวิธีทำให้เรื่องใหญ่ให้เป็นเรื่องเล็ก แล้วทำให้เรื่องเล็กหายไป ถึง
ยังไงทีมไดมอนด์ก็ยุบแล้ว แบล็กพีช Z เองก็ไม่โผล่หน้ามาตั้งสาม
เดือน ทำไมต้องโยงเรื่องกล่าวหาแฟนคลับเขา? เท่าที่ฉันรู้มา แฟน
คลับมากมายของเขาเงียบหายตามไปด้วยนี่นา เอาละ เทพ T ของ
พวกเธอดังมาก ดังขนาดที่เรียกคนกลุ่มนี้มารวมกันได้ งั้นฉันถาม
หน่อย ตอนนี้คนแข่งถ้าเป็นผู้หญิงต้องแต่งชายด้วยใช่ไหม? เวลาจะ
ตั้งชื่อไอดีก็ต้องตั้งเหมือนกันไหม? เรื่องพวกนี้ยังพอว่า ไม่เป็นไร
เพราะมีผลประโยชน์ทางธุรกิจแฝงอยู่ด้วย ไม่มีใครว่าอะไร ใช่ไหม
ล่ะ แต่ตอนหลังมันตลกอยู่ เทพ T ของพวกเธอ แสงสว่างแห่งอนาคต
เป็นผู้เล่นอาชีพแต่ไม่เคยได้ยินแม้แต่ชื่อแบล็กพีช? อืม เล่นเจ๋งมาก
ฉันก็นับถือเหมือนกัน”
“หมายความว่าไง?” เด็กผู้หญิงเหล่านั้นต่างสบตากัน “ลุงเพี้ยนหรือ
เปล่า”
พ่อครัวชี้ตัวเอง “ฉันเนี่ยนะเพี้ยน ฉันเพี้ยนตรงไหน?”
“ยังไงแฟนคลับแบล็กพีชอย่างพวกเราก็เข้าใจ คราวนี้พวกเราผิดเอง
ฉันก็ชอบเทพ T นะ แต่ละคนก็มีเอกลักษณ์ของตัวเอง โอเคปะ ลุง
ไม่เข้าใจก็อย่าพูดเลย”
เขาเนี่ยนะไม่เข้าใจ?
อ้วนหล่อสุดอันดับหนึ่งอย่างเขาจะไม่เข้าใจเรอะ
เขามาจากทีมเซียงหนานแท้ ๆ !
นับตั้งแต่ออกมาเขากับหัวหน้าก็รู้ซึ้งดี ทีมเซียงหนานจะไม่มีวันเป็น
เหมือนเดิมอีก
ส่วนคำว่าชอบ คำนี้ไร้ราคามากจริง ๆ
สิ่งสำคัญที่สุดคือ แฟนคลับแบล็กพีชตัวจริงไม่เคยออกหน้า แต่กลับ
ต้องมารับกรรมในเรื่องนี้
รู้แล้วล่ะสิว่าคำว่าชอบนี้เป็นของแบบไหน ใช้พูดให้คนอื่นถูกใจได้
ง่ายดายมาก
เขาไม่เคยบอกว่าจะไม่มีวันลืมแบล็กพีช ไม่มีวันลืมวันที่เซียงหนาน
แข่งกับทีมไดมอนด์ แต่เขาเข้าใจดีเหลือเกินว่า คนคนนั้นและทีมนั้น
ไม่มีวันที่ใครจะมาแทนที่ได้ และยิ่งไม่มีวันพบเงาพวกเขาจากที่อื่น
อีก
พวกเขายังคงแจ่มชัดอยู่ในความทรงจำเขา แม้ว่ามือที่จับเมาส์จน
คล่องของเขาจะเปลี่ยนมาเป็นมีดหั่นผักทำกับข้าวแทนแล้วก็ตาม
เขาส่ายหน้า
อันที่จริงก็ไม่มีอะไรน่าพูด เพราะเขาใกล้จะกลายเป็นลุงจริง ๆ แล้ว
…
ในใจรู้สึกทรมานอย่างบอกไม่ถูก
เมื่อลั่วลั่วออกไป สามเหลี่ยมทองคำของทีมเซียงหนานก็หายไปด้วย
ตอนทีมไดมอนด์ยุบทีม จ้าวซานพั่งเข้าใจแล้วว่าของบางอย่างจะ
ค่อย ๆ ถูกแทนที่
เหลือเพียงเลือดร้อนที่ยังอยู่
ถึงอย่างไรพวกเขาต่างก็เคยมีอดีตมา
ตอนนี้จ้าวซานพั่งไม่รู้ว่าเลือดร้อนนั้นจะยังคงอยู่หรือไม่
คงเพราะนานมากแล้วที่ไม่ได้ลงแข่ง ซึ่งอันที่จริงยังไม่ถึงสามเดือน
ด้วยซ้ำ…
ภายในร้าน ร่างอ้วนที่ไม่ดึงดูดสายตากำลังหลุบตาลง มองมือตัวเอง
ไม่มีใครรู้ว่าทำไมมันถึงได้สั่นนิด ๆ
เด็กสาวที่อ้างว่า ‘ฉันชอบทีมเซียงหนานมาก ฉันชอบเทพ T’ เอย
พวกนั้น ยิ่งไม่เข้าใจเข้าไปใหญ่
เริ่มจากไม่ได้รับการยอมรับในตอนต้น กลายเป็นแชมป์สามสมัย
ซ้อน จนสามเหลี่ยมทองคำนี้หายไป
ความฝันของพวกเขาแหลกสลายครั้งแล้วครั้งเล่า ก่อนจะค่อย ๆ
ปะติดปะต่อกลับคืนมา
ทว่าครั้งนี้จ้าวซานพั่งไม่รู้ว่าจะต่ออย่างไร
อาจเป็นเพราะเขาใสซื่อกันไป ยังคงคิดอยู่ว่าความหลงใหลนั้นจะ
ยังคงอยู่…
“นี่คุณ คนที่ใส่หมวกเชฟอะ คุณอ้วนหล่ออันดับหนึ่งของโลก”