Black Peach Z เดิมพันรักสาวแฮกเกอร์ - ตอนที่ 2174-2175

ตอนที่ 2174
เรายังแข่งไม่เสร็จ
ห้วงเวลาดังกล่าว หมอกหนาทึบในใจที่อยู่มานานจางหายไป
นับจากวันที่ลั่วลั่วลาออก หัวใจของจ้าวซานพั่งก็เหมือนไร้พลัง
นักเวทอันดับหนึ่งของเซิร์ฟระดับประเทศกลับต้องมาลาออกด้วยวิธีนี้
นอกจากพวกเขาแล้วไม่มีเข้าใจหรอกว่าสามเหลี่ยมทองคำหมายความ
ว่าอย่างไร
สำหรับคนที่ชอบดูละคร ขอแค่ละครเหล่านั้นมีลักษณะคล้ายกันก็ยัง
ชอบได้
ดังนั้นจึงไม่เป็นอะไรเมื่อใครจากไป
แต่สำหรับเขาแล้ว นั่นคือลั่วลั่ว มีแต่ลั่วลั่ว
ต่อไปมีใครมาแทน ก็ไม่มีวันเป็นสามเหลี่ยมทองคำได้
จ้าวซานพั่งปลดผ้ากันเปื้อนออก แววตาลุ่มลึก “ฉันถามนายหน่อย
ทำไมนายไม่จัดการคนพวกนั้นซะ ไม่น่ายากสำหรับนายนี่นา”
ป๋อจิ่วหันมอง ตรงหางตามีประกาย “คนเขาขุดหลุมให้นายกระโดด
นายก็จะกระโดดงั้นเหรอ?”
จ้าวซานพั่งทำเสียงจิ๊จ๊ะ “นายพูดให้ชัดหน่อยซิ”
“ฉันหมายความว่า นายอย่าไปถือสากับความชอบของคนเลย” หน้า
สวย ๆ ของเธอประดับรอยยิ้มบาง “บางคนวันนี้ชอบเรา พรุ่งนี้ก็ชอบ
คนอื่นได้ นายไม่เข้าใจถ่องแท้ การที่นายกับเทพเซียวลาออกด้วยกัน
ก็เพราะตามไม่ทันรูปแบบของโลกในตอนนี้ มีคนเหมาะสมกว่าพวก
นาย พวกเขารู้ดีว่าจะเดินแต่ละก้าวยังไง ถึงได้เกิดสถานการณ์แบบนี้
ขึ้น ถ้าฉันกระโดดลงไปก็เท่ากับช่วยสร้างความโดดเด่นให้พวกนั้น
น่ะสิ? ท่านอ้วน ความชอบบางอย่างก็แค่เพราะพวกเขาชอบตัวเอง
ตอนที่ไล่ตามเท่านั้นเอง ดังนั้นตอนพวกเขาบอกว่าไม่มีใครแทนที่
นายได้ ก็จะหาคนที่คล้ายนายเพื่อสนองความชอบของตัวเองด้วย มัน
ก็ปกติจะตายไม่ใช่เหรอ ถ้านายผูกมัดตัวเองด้วยเรื่องแบบนี้ ต่อไป
จะกุมเมาส์เล่นเกมยังไง?
แววตาจ้าวซานพั่งอ่อนลงเล็กน้อย “เราถึงทำอะไรคนพวกนั้นไม่ได้
งั้นเหรอ”
“ท่านอ้วน” แววตาของป๋อจิ่วลุ่มลึก “เคยดูเรื่อง Animal World ไหม?”
จ้าวซานพั่งเอ่ย “หนังเรื่องนั้น?”
ป๋ อจิ่วยิ้มร้าย “มันสร้างมาจาการ์ตูน สงครามที่ต้องสู้ พวกเรายังสู้ไม่
จบศึก บางทีวันหนึ่งอาจต้องพ่ายแพ้ แต่พวกเราก็ต้องรักษาหลักการ
ของตัวเองเอาไว้ ไม่ใช่ว่าทำอะไรพวกนั้นไม่ได้ แต่ไม่อยากเป็นคน
ประเภทเดียวกับพวกนั้นต่างหาก”
จ้าวซานพั่งสะท้านไปทั้งตัว ช้อนตาขึ้นมองนิด ๆ “ฉันจะกลับไป”
“ได้” ป๋ อจิ่วบิดขี้เกียจ “ถือว่าภารกิจสำเร็จแล้ว ได้ฝึกฝีปากเยอะเลย”
จ้าวซานพั่งบอก “นายยังต้องฝึกฝีปากอีกเหรอ แล้วทำไมเป็นนาย
ที่มาหาฉัน เจ้าฉินจอมแผนการล่ะ เขาควรรับผิดชอบเรื่องนี้สิ”
“ฉันมาก็ไม่แตกต่างกันไม่ใช่เหรอ” เสียงพูดของป๋ อจิ่วยานคาง “ยังไง
เขาก็เป็นผู้ชายของฉันนี่นา”
จ้าวซานพั่งหัวเราะ “แล้วเขาล่ะ?”
ป๋อจิ่วเคาะแท็บเล็ตที่อยู่กลางมืออีกฝ่าย “ก็ต้องไปหาคนอื่นน่ะสิ…”
ตอนบ่าย ที่เจียงเฉิง
“แกรก แกรก!”
เสียงพิมพ์จังหวะรุนแรงดังสะท้อนอยู่ในอากาศ
บรรยากาศของอินเทอร์เน็ตบาร์เหมือนจะเป็นแบบนี้กันหมด
มีกลิ่นบุหรี่อ่อน ๆ และบะหมี่กึ่งสำเร็จรูป
รวมถึงเสียงที่ดังขึ้นมาเป็นระยะ ๆ “มังกร มังกร มังกร! พวกเขา
กำลังตีมังกร!”
พนักงานดูแลที่เดินผ่านสะดุ้งตกใจ
“เผลออีกแล้ว?”
“ต้องเล่นสกปรกหน่อยจริง ๆ แหละ”
“น้อง ขอโค้กกระป๋ องหนึ่ง!”
“รอแป๊ บ!” พนักงานดูแลร้านเป็นคนใหม่ที่เพิ่งมาทำงานได้ไม่ถึง
ครึ่งเดือน ก็คิดแล้วอยู่ว่าเจ้าของบาร์ดูไม่เหมือนเจ้าของเอาเสียเลย
เอาแต่นั่งนัยน์ตายิ้มอยู่ที่เคาน์เตอร์ ทว่าวินาทีถัดมากลับทำให้รู้สึก
ถึงความกดดันแบบที่ต่างไปจากเดิม
“เฮีย”
“เฮียยังไม่กลับมา เรียกฉันว่าตัวแทนเฮีย”
พนักงานส่งเสียงรับรู้ “ตัวแทนเฮีย ช่วงนี้เหมือนมีหลายคนรวมตัว
กันเล่นเกมเลเจนด์อะ เพราะอะไรเหรอ”
เพราะอะไร?
เหราหรงชะงักมือ ก็เพราะ…
ตอนที่ 2175
เหราหรงกำลังจะตอบ
เสียงประตูเปิดพลันดังมาจากอีกด้าน
คนดูแลร้านหันไปมองก็เห็นคนเดินเข้ามา
ชายคนนั้นสวมชุดกันลมสีเข้ม สวมเสื้อเชิ้ตสีขาวไว้ด้านใน ให้
ความรู้สึกว่าสูงส่งต้องห้าม
ใบหน้าหล่อคมสันถูกผ้าปิดปากสีดำบดบังไปครึ่งหนึ่ง ผิวที่ขาว
สะอาดและรูปร่างสมบูรณ์แบบเหมือนหยกลายคราม ทำให้เจ้าตัว
เหมือนตัวละครที่เดินออกจากในการ์ตูน ขาของเขาเรียวยาว ร่างสูง
ตรง แววตาเคลือบความเฉยชาไว้บาง ๆ
แม้จะมีเสียงดังรอบด้าน แต่เหมือนจะไม่ส่งผลอะไรต่อเขา
ผู้ดูแลร้านยังนึกว่าทำไมคุณชายตระกูลสูงศักด์ิแบบนี้ถึงมาที่
อินเทอร์เน็ตบาร์ได้?
จากนั้นจึงเห็นชายคนนั้นเดินเข้ามาช้า ๆ
ผู้ดูแลยังไม่ทันได้พูดอะไร ก็รู้สึกถึงแรงกดดันที่บรรยายไม่ถูกเสีย
แล้ว
เหมือนพวกบอสใหญ่ในการ์ตูนเกินไปแล้ว
“คุณลูกค้า…” ผู้ดูแลยังพูดไม่จบ ก็ได้ยินเจ้านายพูดด้วยเสียงกลั้วยิ้ม
ดังมาเนิบ ๆ “ทำไมถึงกลับมาล่ะ?”
รู้จักกันด้วย?
ผู้ดูแลร้านร้องในใจ เจ้านายไม่เหมือนเจ้าของอินเทอร์เน็ตบาร์จริง ๆ
ด้วย กระทั่งคนที่รู้จักยังไม่ธรรมดา
ชายคนนั้นถอดผ้าปิดปากออก ความรู้สึกหนาวเหน็บยิ่งเด่นชัดขึ้น
หากไม่ใช่ฉินมั่วแล้วยังจะเป็นใครไปได้ “จะคุยตรงนี้หรือเปล่า?”
หน้าจอยักษ์ของร้านกำลังฉายคลิปที่เขาใช้สกิลสามพันดาบประหาร
ตอนแข่งระดับเอเชีย รวมถึงเสี้ยวหน้าที่โผล่แวบหนึ่งในเวลานั้น
ผู้ดูแลมองหน้าจอแล้วหันกลับมามองชายหนุ่ม ตาเบิกถลน
เขา เขาคือ…ท่าน ท่านเทพ!?
“ผู้ดูแล โค้กฉันล่ะ!”
คนทางโน้นลุกขึ้นมา
ผู้ดูแลร้านคิดว่าตัวเองกำลังฝันอยู่หรือเปล่า ตอนหยิบโค้กเย็น ๆ ก็
ยังรู้สึกไม่เป็นตัวของตัวเอง สะดุดขาโต๊ะไปถึงสองครั้ง
รอจนเขากลับมาอีกที ชายคนนั้นก็ไม่อยู่ที่เคาน์เตอร์แล้ว แม้แต่เจ้านาย
ก็พลอยหายไปด้วย
อะไรกันเนี่ย?
เขาเพิ่งจะได้เห็นเทพฉินจริง ๆ ใช่ไหม
เขาก้มหน้าโพสต์ลงในโมเมนต์ของวีแชท ‘ฉันฝันไปหรือเปล่า ได้
เห็นเทพฉินในร้านเน็ตด้วย! บ้าเอ๊ย ตัวจริงหล่อเป็นบ้า!’
ไม่นานก็มีคนตอบกลับ ‘เพื่อนเอ๊ย นายมันฝันว่ะ จะเป็นไปได้ยังไง’
อันที่จริงก็ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้ เพราะเบื้องหลังของร้านนี้เป็นที่รับรู้
กันแค่แฟนคลับทีมไดมอนด์ในช่วงเวลานั้น
ต่อมาเมื่อเปลี่ยนผู้บริหารร้านก็ไม่ได้มีใครมาที่นี่โดยเฉพาะอีก
ทว่าพวกเขาไม่รู้ คนบริหารร้านที่มาใหม่ก็คือเหราหรง หนึ่งในสาม
สุดยอดหัวหน้าทีม ตัว CC อันดับหนึ่งของเซิร์ฟประเทศ
และในเวลาเดียวกัน ที่บ้านตระกูลเซียว
แต่ละคนยิ้มแย้มแจ่มใสกันหมด
“คุณชายกับคุณนายน้อยรอสักครู่ คุณผู้หญิงรออยู่ข้างบนครับ เตรียม
ตัวอยู่เดี๋ยวจะลงมา”
“ได้” เซียวจิ่งพาคนไปนั่ง
ใบหน้าของลั่วลั่วร้อนผ่าวเพราะคำเรียกว่าคุณนายน้อย…
สามเดือนแล้ว
ตอนลั่วลั่วรู้ว่าต้องไปเจอพ่อกับแม่ของหัวหน้า หัวใจก็ตุ๊ม ๆ ต่อม ๆ
เพราะครอบครัวส่วนใหญ่จะให้ความสำคัญกับการศึกษา
ตอนนี้เธอตึงเครียด พูดกับเซียวจิ่งว่า “ต้องโทษที่เมื่อก่อนฉันไม่
ตั้งใจเรียน”
เซียวจิ่งมองเธอแวบหนึ่ง ก่อนจะรั้งเธอมาแล้วก้มลงจูบ “แค่ฉัน
ไม่ได้เป็นเกย์ พวกท่านก็ดีใจมากแล้ว”
คนที่พูดอ้างแบบนี้ได้เพื่อปลอบใจคนรัก คงมีแค่เซียวจิ่งคนเดียว
ลั่วลั่วยิ้ม ๆ สวยหวานเหลือเกิน “คุณอาผู้ชายกับคุณอาผู้หญิงสงสัย
ว่าหัวหน้าเป็นเกย์เหรอ?”
“นอกจากจะสงสัยว่าฉันเป็นเกย์ ยังวางหนังสือวิชาการด้านนี้ไว้ให้
ฉันอ่านเยอะแยะ ตอนเรียนมอปลายยังจงใจวางไว้ตรงที่ฉันจะมองเห็น
กลัวว่าฉันจะมีอะไรกับฉินมั่ว” ชายหนุ่มม้วนเส้นผมอีกฝ่ายเล่น
เวลานี้เขาที่สวมชุดกาวน์ไม่เหมือนนักวิชาการขนาดนั้นแล้ว แต่
กลับชวนให้คนเห็นคันยุบยิบที่ใจเพราะรอยยิ้มตรงมุมปาก…