Black Peach Z เดิมพันรักสาวแฮกเกอร์ - ตอนที่ 2182-2183
ตอนที่ 2182
สร้างเกียรติภูมิให้ประเทศ
การใช้ชื่อไอดีในเกมชนกันเป็นเรื่องปกติมาก
ประเภทเธอเหมือนกับฉัน ฉันเหมือนกับเธอ บางครั้งเหมือนกันเปี๊ยบ
ก็ไม่เห็นเป็นอะไร
แฟนคลับบางคนใช้วิธีนี้แสดงความชอบของตัวเองที่มีต่อไอดอล
อย่างเมื่อก่อนเวลาที่เหราหรงเล่นเกม ก็จะเจอไอดีที่ชื่อว่า ‘ฉันชื่อ
เหราหรง’
เรื่องแบบนี้ปกติมากนัก
ดังนั้นฉินมั่วย่อมไม่ลงทุนแข่งเองเพียงเพราะแค่ปัญหาเรื่องชื่อไอดี
เหราหรงหันมองเล็กน้อย ในระหว่างที่กำลังจะดูต่อก็กวาดตาไป
เห็นชื่อไอดีหนึ่ง ‘ลั่วลั่วไม่ว่าง’ คำว่าไม่ว่างมีนัยจงใจที่จะลบหลู่
เหมือนว่ามีก็อยู่เหมือนไม่มีแบบนั้น
แน่นอน สิ่งเหล่านี้ไม่ใช่เรื่องสำคัญ
เรื่องสำคัญอยู่ที่ฝีมือการเล่นของพวกเขาสองคน
เช่นแบล็กพีช T เลือกเล่นตัวละครนักฆ่าซึ่งตอนนั้นแบล็กพีช Z ใช้
ถนัดมือที่สุด
ทางด้านลั่วลั่วไม่ว่างก็เลือกตัวละครนักเวทที่ลั่วลั่วถนัดเล่น
อีกทั้งเด็กผู้หญิงที่ใช้ชื่อแบล็กพีช T คนนั้นยังย้อมผมสีเงินทั้งหัว ไม่
มีไฝเสน่ห์ก็อุตส่าห์เติมให้ตัวเอง
เธอเงยหน้ามองกล้อง เสียงพูดฟังเหมือนเรียบมาก “ทุกคนก็รู้ว่าช่วงนี้
ฉันรำคาญมากแค่ไหน พวกแฟนคลับแบล็กพีช Z อย่ามาปากพล่อย
กับฉัน ถ้าไม่อยากดูฉันเล่นเกมก็ไสหัวไปซะ”
เหราหรงได้ยินแล้วหันไปมองฉินมั่ว
เรื่องนี้ไม่สำคัญอะไรในสายตาของเขา ฉินมั่วน่าจะเป็นเช่นเดียวกัน
แต่ถึงขั้นลงทุนทำแบบนี้ ไม่ได้แค่แข่งธรรมดาแน่นอน
ก่อนหน้านี้เกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่ ถึงทำให้ฉินมั่วตัดสินใจทำแบบนี้
ความคิดของเขายังไม่ทันตกผลึก ก็มีเหล่าคอมเมนต์โผล่ขึ้นมาทาง
ห้องไลฟ์สด
“เทพ T เท่จัง พวกเราเป็นแฟนคลับแบล็กพีช Z ที่มีมารยาท ไม่ใช่
พวกที่มาอาละวาดนะ”
“เหมือนคอนเมนต์บน ฉันชอบแบล็กพีช Z แล้วก็ชอบแบล็กพีช T
ด้วย”
“ในหัวใจของฉัน ไม่มีใครที่จะมาแทนที่ทีมไดมอนด์กับแบล็กพีช Z
ได้ แต่ก็ไม่เป็นอุปสรรคที่จะสนับสนุนเทพ T”
“เทพ T สู้ ๆ !”
เหราหรงเห็นถึงตรงนี้ก็หลุดหัวเราะออกมา มุมปากหยักยิ้มนิด ๆ
“เป็นแฟนคลับของแบล็กพีชเหรอ”
“แต่งตั้งตัวเอง” ฉินมั่วตอบสั้น ๆ
เหราหรงหัวเราะเบา ๆ “น่ากลัวว่ายังมีคนที่ชอบแบล็กพีชจริง ๆ ไม่
งั้นคงไม่บอกว่าไม่มีใครมาแทนที่ได้ แต่ก็บอกอีกว่าสนับสนุนฝ่าย
โน้นด้วย ตลกดี”
“ก็ปกติ” ฉินมั่วลงทะเบียนเข้าใช้อย่างไม่แยแส “ความชอบแบบนี้
นายคิดว่าเป็นของแท้เหรอ?”
เหราหรงแววตาเรียบนิ่ง “ก็ปวดใจอยู่แหละ”
“ฉันยังคิดว่านายหมดใจไปแล้วในตอนนั้นซะอีก” ตอนนั้นที่ฉินมั่ว
เอ่ยถึง เหราหรงเข้าใจทันทีว่าตอนนั้นคือตอนไหน เขาลุกขึ้นมาสู้
ใหม่ได้อย่างไร มีเพียงเขาที่รู้ดี
รู้สึกหลายครั้งว่าการมีชีวิตอยู่ในความมืดมิดก็ไม่เห็นเป็นอะไร
เพราะโลกเราเดิมทีก็เป็นแบบนี้
อะไรคือความเป็นมนุษย์น่ะหรือ
เวลาที่เรารุ่งเรือง พวกเขาแห่เข้ามาปกป้อง
เวลาที่เราล้มลง พวกเขาเหยียบย่ำซ้ำเติม
คนที่บอกว่าชอบเรา กลับไม่รู้ว่าเราหมดหวังที่ตรงไหน
เราไม่อาจแสดงความรู้สึกในใจออกมา เพราะไม่มีใครเข้าใจสำนวน
ที่ว่า ‘ลิ้นคนมีสัตว์ร้าย ฆ่าคนตายอย่างเลือดเย็น’
ความชอบของพวกเขาอาจกลายเป็นฟางเส้นสุดท้ายที่ทำให้ความ
มุ่งมั่นในตอนแรกของเราย่อยยับ
คนที่ทำร้ายพวกเราไม่ใช่ศัตรูมาแต่ไหนแต่ไร
แต่คือคนที่เราประนีประนอมให้ แล้วกลายเป็นแบบเดียวกับฝ่ายตรง
ข้าม
ทว่ายังดีที่เขาหลุดออกมาได้แล้ว
ไม่ผูกใจอยู่กับมัน ไม่กลัวอนาคตว่าจะเป็นอย่างไร
เพราะเหราหรงเข้าใจดีว่า ในโลกนี้มีความเป็นมนุษย์ที่เราไม่อาจ
อธิบายได้
ถึงแม้เราจะแค่นั่งอยู่ที่นี่ ก็ทำให้ทุกคนนึกขึ้นได้ว่าทำไมเราถึงได้สู้
สุดชีวิต แล้วไปร่วมแข่งขัน
เพราะมีพวกเขาที่ร่วมแข่งอยู่ด้วยกัน
เพราะอยากมีวันหนึ่งที่จะได้สู้เพื่อประเทศชาติ
เพราะต่อให้กินน้ำแข็งมานานสิบปี คนที่ยังคงมีเลือดร้อนไม่เสื่อม
คลายก็ไม่ได้มีแค่เรา ยังมีคนที่นั่งข้างเรา เดินออกมาจากความมืด
เช่นกัน ทั้งยังกล้าที่จะจับเมาส์ใหม่อีกครั้ง
บางทีคนที่เดินออกมาได้อาจมีแค่พวกเขา
แต่เหราหรงเชื่อว่ายังมีคนหน้าใหม่อีกหลายคนที่ซ้อมข้ามวันข้ามคืน
และมีความรู้สึกร่วมกันกับพวกเขา
พวกเขาไม่ใช่ความศรัทธา และยิ่งไม่ใช่ผู้พิเศษเฉพาะ
โลกนี้กว้างใหญ่ ใคร ๆ ต่างก็มีความฝันจะเป็นฮีโร่ในใจ
ไม่ว่าเป็นหญิงหรือชายก็ตาม…
ตอนที่ 2183
ตบหน้าก้าวแรก
ตึก!
เสียงกดปุ่ม Enter ดังขึ้น
ฉินมั่วเข้าสู่หน้าเกม แล้วเข้าสู่สนามแข่งตามพื้นที่ที่บอร์ดไลฟ์ สด
ประกาศไว้
เป็นการแข่งประเภททีม 5 ต่อ 5
ตอนที่คลิกเข้าไป ก็ได้อยู่ฝั่งเดียวกับลั่วลั่วไม่ว่างและแบล็กพีช T
แต่ในวินาทีถัดมา เขากลับกดเมาส์ไปอยู่ฝั่งคู่แข่งแทน
“ไอดีอันนี้ของฉันเลเวลไม่สูงนะ พวกนายจะเล่นเกมด้วยกันได้
เหรอ?”
เหราหรงถามอย่างมีเหตุผลทีเดียว
ในเกมเลเจนด์ จะต้องมีเลเวลที่เท่าเทียมกันเท่านั้น ถึงจะเข้าไปแข่ง
ในพื้นที่ที่กำหนดได้
เว้นแต่จะเล่นเดี่ยว ซึ่งจะไม่มีข้อกำหนดเหล่านี้
หากเป็นเรื่องเกี่ยวกับการอัปเลเวล จะพิจารณาคนที่อยู่ระดับเดียวกัน
ว่ามีความสามารถเป็นอย่างไร จะให้ผู้เล่นใหม่เข้ามาก็เจอคนเก่ง
โดยไม่มีประสบการณ์การแข่งเลยไม่ได้
ทว่าเมื่อทั้งสองได้รับคำชื่นชมว่าเก่งมาก อย่างน้อยสุดก็น่าจะเล่นกับ
คนในเลเวลสูงพอควรถึงจะถูก
แล้วทำไมถึงเล่นกับคู่แข่งที่เลเวลต่ำกว่า?
นอกเสียจากพวกเขาก็มีเลเวลไม่ต่างกัน
นั่นไงล่ะ เหราหรงพิจารณาเลเวลของสองคนนั้น ยิ่งอยากหัวเราะ
มากกว่าเดิม “ไม่น่าล่ะถึงได้ชนะบ่อยมาก มีฝีมือแค่นี้ ถ้าเจ้าแบล็ก
มารับรองได้ว่าฆ่าทีเดียวตายห้าได้สบาย ๆ”
“ไม่ชัวร์” ฉินมั่วพูดเสียงเรียบ
เหราหรงขมวดคิ้ว “ไม่ชัวร์เหรอ”
“ถ้าเพื่อนร่วมทีมเป็นพวกการละคร ก็ไม่แน่ว่าจะฆ่าได้ห้า” ฉินมั่ว
ไม่สนใจเพื่อนร่วมทีมที่เซ้าซี้ให้เขาเปลี่ยนตัวละครไปเลือกเล่นตัว
แชมเปี้ยนที่จะตีแบล็กพีช T ได้ก็ต่อเมื่อประจันหน้าเท่านั้น กดปุ่ม
คอนเฟิร์มทันที
เหราหรงเงียบ แหงนหน้ามองเพดาน “ที่แท้คะแนนก็มาจากการวาง
บทมานี่เอง แต่ระดับนี้ไม่ต้องกุขึ้นมาหรอกมั้ง”
“ต้องอธิบายในทางกลับกัน” ฉินมั่วพูดแค่นี้ก็หยุด
เหราหรงสงสัย “หือ?”
“กระจอก” คำตอบช่างไม่แยแส
เหราหรง “…”
“เอาเถอะ แต่ว่านะ ทำไมไม่มีใครดูออกว่ามีนักแสดงด้วย”
ฉินมั่วคิดครู่หนึ่ง รอเข้าเกมแล้วก็มีเวลาว่างพอ จึงเอ่ยขึ้นมาเหมือน
ไม่มีอะไร “เดาว่าเหมือนอย่างที่นายพูดนั่นแหละ ไม่คิดว่าการแข่ง
ในระดับแค่นี้ยังอุตส่าห์เชิญนักแสดงมาด้วย อีกอย่างดูไม่ออกเลย
จริง ๆ อุตส่าห์เป็นถึงแฟนคลับจิ่วของฉัน แต่กลับไม่เข้าใจเทคนิค
การเล่นพื้นฐาน”
เหราหรงไอครั้งหนึ่ง เกือบจะสำลัก “นายพูดประชดนี่?”
“ประชดสิ” ฉินมั่วบิดขวดน้ำแร่ “ถ้าเป็นแฟนคลับเขาจริง จะดู
เทคนิคไม่ออกได้ยังไง”
เหราหรงได้ยินแล้ว แอบคิดว่าคนมีเมียแล้วน่ากลัวจริง ๆ
โดยเฉพาะคนอย่างฉินมั่ว มีเมียแล้วยิ่งน่ากลัวเข้าไปใหญ่
ภายในห้องไลฟ์ สด ไม่มีใครคิดว่าต่อไปจะเกิดเรื่องอะไรขึ้น
ต่างทำตามปกติ แบล็กพีช T เปิดเกมมาก็วิ่งไปที่โซนป่ าของคู่แข่ง
พาลั่วลั่วไม่ว่างไปด้วยอย่างดุดันเกรียงไกร
คอมเมนต์โผล่บนหน้าจอไม่ขาดสาย “เท่อะ เท่อะ แบล็กพีช T ของ
ฉันเท่มาก”
ก่อนเข้าสู่การแข่งขัน ฉินมั่วปิดแพลตฟอร์มไลฟ์สดการแข่งขันไป
แล้ว
ทว่าเหราหรงรู้สึกว่าน่าสนุก จึงหยิบมือถือมาเสิร์ชหา หลังจากเข้า
ไปดูก็เห็นภาพฉากนี้
ไม่ได้เลียนแบบแบล็กพีช Z จริง ๆ เหรอ?
กระทั่งสไตล์ของแบล็กพีช Z ที่ล่ามอนสเตอร์ทันทีที่เข้าเกมก็ยังทำ
เหมือนกัน
แต่นี่พอจะเข้าใจได้ เพราะพวกที่ล่ามอนสเตอร์แบบสัตว์กินเนื้อ
ชอบบุกก่อนเสมอ
ผู้เล่นหลายคนก็มีคุณลักษณะพิเศษนี้
พอเปิดเกมก็ชิงบลูบัฟกันเลย คงเพราะแบล็กพีช T เล่นไปพลาง
ประกาศด้วยว่า “โซนป่าของนายคือบ้านของฉัน”
นี่มัน…ขอโทษนะ เหราหรงอยากหัวเราะ
จะมีนักฆ่าที่เก่งกาจที่ไหนกล้าอวดความเก่งออกมาอย่างนี้
ใช่ เว้นแต่แบล็กพีช Z เท่านั้น เธอทำได้จริง ๆ
เพราะนิสัยเธอก็เป็นแบบนี้ ร้ายกาจชัดเจน โอหังไม่กลัวใคร ทั้งยัง
ไม่เห็นหัวใครและน่ารังเกียจ
ทว่าคนเลียนแบบตรงหน้านี้ คว้าบลูบัฟแล้วพานักเวทไปด้วยน่ะช่าง
เถอะ ไม่เห็นจะเก่งตรงไหน แต่ดันโม้ขึ้นมาเสียแล้ว…