boku ni kyomi wo nakushita motokano to osananajimi na kon kano ga naze ka shurabatteru - ตอนที่ 17
ชื่อเรื่อง:boku ni kyomi wo nakushita motokano to osananajimi na kon kano ga naze ka shurabatteru
ตอนที่ 17
อาซาฮินะ อายะ
พลศึกษาค่ะ
กำลังแข่งกระโดดสูงอยู่ค่ะ
ตัวประกอบรวมถึงฉัน(ทุกคนในชั้นขอโทษด้วยค่ะ!)ถูกลืมเป็นที่เรียบร้อยแล้วค่ะ
ณ ปัจจุบัน คุณนัตสึคาวะกับคุณทาคามิเนะกำลังแข่งกันเพื่อทำสถิติใหม่อยู่ค่ะ
ถึงจุดๆนี้แล้วคงจะเคลือบแคลงในตัวตนของเทพเจ้าสินะคะ
สาวงามที่มีสไตล์โดดเด่น นอกจากนี้ยังเก่งทุกด้านแม้กระทั้งกีฬา
อ้าว ฟ้าประทานให้สองสิ่งเลย…?
เพราะอย่างนั้น มาแอบฟังบทสนทนาของทั้งคู่กันดีกว่าค่ะ
[โชจังเนี่ยไม่ถนัดออกกำลังไม่ใช่เหรอ?]
[…..ทำไมถึงได้มีชื่อของโคโมริคุงหลุดออกมากันละ ไม่เห็นจะเข้าใจเลย]
โอ๊ะ เสียงแตกเป็นสเก็ดไฟเลย
[อ้าว นี่คุณนัตสึคาวะคงไม่ได้ฟุ้งซ่านหรอกใช่มั้ย? เรื่อง ของ โชจัง สมัย เด็กๆ น่ะ]
[!?]
คุณนัตสึคาวะตอบสนองกับคำพูดแล้วหน้าแดง
ไอ้นี่คือ”กำลังโกรธอยู่”เหรอ “หรือกำลังเขิน”แยกไม่ออกเลย—
[พูดเนี๊ยวอยู่เนี๊ยว]
—ชัดเลยว่ากำลัง”เขิน”อยู่ น่าแปลกค่ะ
แถมคุณนัตสึคาวะก็เป็นแมวสาวไปแล้วด้วย
[พอคิดถึงเด็กที่จะเกิดมาในอนาคต ไม่คิดเหรอว่าผู้หญิงที่ถนัดออกกำลังควรจะเป็นพาทเนอร์ของโชจังน่ะ?]
[…ยั่วยุราคาถูก]
[คงงั้นมั้ง ฉันน่ะจริงจังนะ? กับอนาคตของโชจังน่ะ]
แกร๊ก
ที่ได้ยินเสียงน้ำแข็งแตกคงจะคิดไปเองล่ะมั้ง
[…ตามหลักเหตุผลในตอนนี้ผู้หญิงที่มีประสาทตอบสนองดีน่ะเหมาะจะเป็นพาทเนอร์ของเขานะ]
[อืม]
[ถ้าอย่างนั้นก็เป็นฉันนั่นแหละ]
[เอ๊ะ?]
[ก็ฉันตอบสนองได้ดีกว่าคุณทาคามิเนะอีกนิ]
[หา?]
[คะ?]
[[……]]
โอ๊ะ เดจาวูรึเปล่านะ
เหมือนจำได้ว่าก่อนหน้านี้ก็มีฉากคล้ายๆกันแบบนี้แต่ว่า….
หยุดเหงื่อไม่ให้ไหลไม่ได้เลยค่ะ
[งั้นลองดูมั้ยละ? ว่าใครจะกระโดดได้สูงกว่ากันน่ะ ]
[ก็จัดไปอย่าให้เสีย]
—เปรี้ยง เปรี้ยง!!
ทั้งสองสบตาและยิงปืนใส่กัน
ด้านหลังของคุณนัตสึคาวะเป็นมังกรดำทรงพลัง ส่วนคุณทาคามิเนะมีเสือสีทองสุดสะพรึงโผล่จากด้านหลัง
ไม่ได้เห็นมาสักพักแล้ว บรรยากาศแสนอึดอัด
เต็มไปด้วยบรรยากาศที่เหมือนเป็นการต่อสู้ของผู้หญิงที่แพ้ไม่ได้เด็ดขาด
แถมเพื่อนร่วมชั้นที่ได้ยินเพียงแค่นิดเดียวดูเหมือนจะไม่เข้าใจถึงสถานการณ์
ฉันที่หูดีกว่าชาวบ้านถูกล้อว่า”เหยย ชาวดาวนาแม็ก” ก็เลยสวนไปว่า”ไม่ใช่พิคโกโร่สักหน่อย”
ถึงจะเป็นมุกที่เกลียดมากเลย ดูเหมือนทั้งสองจะไม่มีความแตกต่างที่ราวฟ้ากับเหวเลย? คิดยังไงคะ?
เพราะแบบนั้นเลเวลของทั้งสองคนเลยเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ
ทั้งคุณนัตสึคาวะทั้งคุณทาคามิเนะใช้การหันหลังกระโดดเพื่อที่จะให้ร่างกายโค้งทำให้หน้าอกที่แสนอวบอิ่มกำลังถูกเน้นอยู่
คุณทาคามิเนะไม่ได้เอาเสื้อใส่ในกางเกงพละ เลยเหลือบเห็นชุดชั้นในสีเหลือง
พอทั้งสองคนกระโดดผู้ชายก็ยืดริมฝีปากบนพร้อมกับส่งเสียง[[[[โอ้อ้อ้อ้อ้!]]]]ให้กับการเคลี่ยนไหว….ช่างเป็นสิ่งมีชีวิตที่โง่เง่าซะจริง
ถึงจะว่างั้นจากมุมมองของผู้หญิงอย่างฉัน คุณนัตสึคาวะกับคุณทาคามิเนะนมโตสวยได้รูปนั่นแหละค่ะ
ถึงจะไม่เคยจับแต่ว่าจะต้องหยืดหยุ่นเด้งดึ๋งเหมือนกับมาชเมลโล่แน่ๆ
เอาล่ะการประชันการกระโดดสูงดำเนินมาจนถึงจุดสุดท้ายแล้ว
ผลการแข่งครั้งครั้งนี้ผู้ชนะก็คือคุณทาคามิเนะค่ะ
ถึงจะรู้มาทีหลังแต่เหมือนว่าคุณทาคามิเนะจะเคยร่วมการแข่งกระโดดสูงระดับประเทศด้วย
นั่นเองก็สุดยอดแต่ว่า คุณนัตสึคาวะนั้นพึ่งเคยได้กระโดดสูงเป็นครั้งแรก
แต่ก็ยังไล่ต้อนคุณทาคามิเนะได้อย่างเฉียดฉิวจนวินาทีสุดท้าย นับถือเลยค่ะ ปิดความทึ่งในความสามารถของเธอเอาไว้ไม่ได้เลย
คุณทาคามิเนะแสยะยิ้มให้กับคุณนัตสึคาวะที่คุกเข่าอยู่
โอ๊ะ สีหน้าแย่ๆทำเอาตัวฉันหนาวนิดๆเลยล่ะค่ะ
[น่าเสียดายจังเลยนะคะคุณนัตสึคาวะ]
[คึ…..ก งือ….!]
เหมือนกับพนักงานเงินเดือนที่เดิมพันชีวิตไว้กับงานแล้วแพ้ให้กับความก้าวหน้าในหน้าที่การงานเลย
…เอ่อ ขอโทษนะคะ จะต้องเป็นฉากที่จริงจังสำหรับพวกเธอแน่ๆ แต่ตามไม่ทันเลยค่ะ
[….จำเอาไว้เลยนะคะ]
ด้วยเพราะถูกทำให้ขายหน้าอย่างไม่คาดคิดคุณนัตสึคาวะเลยความขมวดคิ้วจากความพ่ายแพ้และทิ้งคำพูดเอาไว้
======จบตอน======
กำลังเข้มข้นรึเปล่านะ?
ติดตามผลงานอื่นๆกับสนับสนุนผู้แปลได้ที่
ดอกไม้ไฟ | Facebook