boku ni kyomi wo nakushita motokano to osananajimi na kon kano ga naze ka shurabatteru - ตอนที่ 26
ชื่อเรื่อง:boku ni kyomi wo nakushita motokano to osananajimi na kon kano ga naze ka shurabatteru
ตอนที่ 26
รอมาชั่วโมงครึ่ง
ในที่สุดก็ดูเหมือนว่าอารมณ์ของคุณอิซุมิจะเย็นลงได้แล้ว
ในขณะที่ใช้นิ้วเรียวบางเช็ดน้ำตา
“ขอโทษด้วยค่ะ เหมือนจะมีขยะเข้าตาน่ะ”
“แล้วก็เหมือนจะรอนานด้วยแหละนะ”
“ก็เพราะมีคุณโคโมริเข้ามาอยู่ในสายตาไงคะ”
“บ้าเอ้ย ขยะมันเป็นผมหรอกเราะ!”
ผมทำเป็นร่าเริงมากที่สุดเท่าที่จะมากได้
เพราะยังก็มีอยู่เด็กผู้หญิงตาแดงก่ำอยู่ตรงหน้า
ถึงจะรู้ว่าต้องทำอะไรอยู่ก็เถอะ อย่างน้อยๆก็ต้องทำให้ใจเย็นๆไม่หมดหวัง นั่นก็คือการเอาใจใส่
“จะว่าไปแล้วยังไม่ทันได้ถามชื่อเลยสินะคะ”
“บอกชื่อไปแล้วเถอะ!? แล้วเมื่อกี้ก็เพิ่งจะเรียกไปไม่ใช่เราะ?”
“อ้าว แปลกจังเลยนะคะ ฉันควรจะมีความสามารถจำสิ่งที่เห็นแล้วก็ได้ยินแบบไม่มีวันลืมเลยนี่นา….”
“มีแต่ข้อบกพร่องทั้งนั้นเลยไม่ใช่รึไง!”
“เอ๊ะ คุณโคโมริเหรอคะ? มันก็จริงน่ะแหละค่ะแต่ก็ไม่ได้เห็นด้วยกับการดูถูกตัวเองหรอกนะคะ?”
“ไม่ใช่ละ? เปล่าใช่ผมสักหน่อย!?”
“ยังจะล้อเล่นอีกนะคะ”
คุณอิซุมิโบกพัดมือประมาณว่า พูดอะไรโง่ๆออกมา
มีแต่ข้อบกพร่องนี้มันยังไงกันฟะ!
ที่แย้งไม่ได้ก็เพราะจะเศร้าเอาอีก
“อย่าพูดประชดตัวเองด้วยการล้อเล่นสิ”
“…อึก น่าสนใจจริงๆเลยนะคะคุณโคโมริ”
“ถึงผมจะไม่สนุกเลยสักนิดก็เถอะนะ!”
“แต่ฉันสนุกออกนะ?”
“นั่นก็แค่ซาดิสม์เองนิ!?”
“ถ้าไม่ว่าอะไรให้ตบหน้าให้เอามั้ยคะ? รึจะเอากาแฟร้อนราดหน้าดี?”
“ไม่เอาทั้งคู่นั่นแหละเฟ้ย!! แล้วทำไมต้องเป็นที่หน้าฟะ!?”
“ก็แบบว่านั่นไง หน้าของคุณโคโมริน่ะน่าเสียดาย—ห๊ะ! อันตรายค่ะ”
“ไม่สิเอาต์เฟ้ย จะพูดให้เด็ดขาดเลยนะ มันสายเกินไปแล้วเฟ้ยที่จะทำท่าเอามือมาปิดปากน่ะ”
“มันคงจะยากสำหรับพ่อแม่สินะคะ ขอโทษด้วยจริงๆค่ะ”
“ที่มันยากน่ะผมต่างหากละ!? แล้วนี่ผมทำหน้าเสียดายงั้นเหรอ?”
“จะว่าไปขอถามเรื่องฉากสังหารที่เห็นก่อนหน้านี้ได้รึเปล่าคะ”
“การตามกระแสนี่มัน!? เอ๋!? ล้อกันเล่นรึเปล่า! แล้วยังแบบไม่มีปี่มีขลุ่ย!”
แล้วยังพุ่งเข้าหัวข้อฉากสังหารด้วย
แล้วถ้าไม่ทำให้จบผมก็กลับไม่ได้ด้วย
“….เอ่อ มีเรื่องจะถามผมงั้นสินะครับ?”
“ค่ะ คงจะระแคะระคายอยู่นิดๆใช่มั้ยละคะ ฉันน่ะกับเขาก่อนหน้านี้—-กับคุณเคนโกน่ะเป็น ตัว จริง ค่ะ”
ตัวจริง ความรู้สึกที่คุณอิซุมิเลือกคำมานั้นส่งมาถึงอย่างรุนแรง
“เป็นแบบนั้นจริงๆด้วยสินะ”
ไม่ว่าดูยังไง ตัว จริง ของคุณนัตสึคาวะก็เหมือนจะเป็นโอฮาชิ เคนโกคุง
“ค่ะ เพราะแบบนั้นเลยมีเรื่องอยากจะถามคุณโคโมริที่ อยู่ โรงเรียน เดียว กัน กับ คุณนัตสึคาวะ น่ะค่ะ”
“อือ ถ้าเกิดผมได้ล่ะก็—เดี๋ยวนะ หืม?”
ผมรู้สึกไม่ค่อยสบายใจกับคำพูดของคุณอิซุมิเท่าไหร่เลย
โดยเฉพาะการที่ยึดติดเป็นพิเศษนั่น
“อ้าว? นี่ผมหลุดพูดชื่อคุณนัตสึคาวะออกไปด้วยเหรอ?”
ใช่แล้ว นี่แหละ
ไม่คิดเลยว่าชื่อของคุณนัตสึคาวะจะหลุดออกมาจากปากของคุณอิซุมิ
เพราะว่าผมมีแบบสอบถามอาชีพอยู่ในมือถ้าโดนถามแบบ[ผู้หญิงคนนั้นเป็นใครน่ะ!?]ก็คงจะผ่านอยู่หรอก
“ถึงจะเป็นเด็กโรงเรียนอื่นแต่คุณนัตสึคาวะก็เป็นคนดังนะคะ แล้วโดยเฉพาะฉันที่เป็นคนตามเทรนก็เลยรู้น่ะค่ะ เพราะงั้นก็เลยช็อกแบบสุดๆเลยค่ะ–“
อย่างนี้นี่เอง ก็คงช็อกแบบสุดๆเลยล่ะนะ
เพราะว่าแฟนไปคบกับคนดังที่สร้างชื่อให้ตัวตัวเองในโรงเรียนอื่น
แม้ว่าจะเป็นการคบซ้อนแต่ที่น่าตกใจก็คือที่อีกฝ่ายนั้นเป็นคุณนัตสึคาวะ…..ถ้าเกิดเป็นผมที่ยืนอยู่ตรงกันข้างคงเป็นลมแหง
“—ถ้าจำไม่ผิดคุณนัตสึคาวะมีแฟนเมื่อสองสามเดือนก่อนใช่รึเปล่าคะ ได้ข่าวลือมาว่าเธอที่ถูกเรียกว่า<เจ้าหญิงน้ำแข็งสังหาร>มีแฟนแล้ว เพียงแต่ว่าไม่ได้สนใจว่าอีกฝ่ายนั้นเป็นใคร ก็เพราะตอนนั้นฉันถูกคุณเคนโกสารภาพรักน่ะค่ะ”
อย่างนี้นี่เอง ที่ไม่ได้สนกับความรักของใครอื่นก็เพราะความรักของตนได้รับการเติมเต็มสินะ
แล้วคุณอิซุมิก็ถอนหายใจ
“ตอนที่ถูกสารภาพรักก็คงจะคบซ้อนเลยละมั้งคะ? คุณโคโมริที่อยู่โรงเรียนเดียวกันกับคุณนัตสึคาวะก็คงรู้ไม่ใช่เหรอคะ? ว่าคุณเคนโกกับคุณนัตสึคาวะเริ่มคบกันตั้งแต่เมื่อไหร่”
โอ๊ะ ชักจะซับซ้อนขึ้นแล้วสิเนี้ย
มีข่าวลือที่โรงเรียนอื่นว่าคุณนัตสึคาวะมีแฟนแล้ว คุณอิซุมิเองก็ได้ยินมาเหมือนกัน แต่ว่าไม่รู้ว่าอีกฝ่ายนั้นเป็นใครและคาไว้ทั้งๆแบบนั้น—
รู้สึกเหมือนกำลังเปลี่ยนกับโอฮาชิเคนโกคุงเลยที่เล่นเป็นแฟนปลอมๆเมื่อสามเดือนก่อน
แล้วจะตอบตรงจุดนี้ยังไงดีละ ผมกำลังเค้นหาทางออกที่ดีที่สุดโดยที่เค้นหัวสมองอันน้อยนิด
ในจุดๆนี้สิ่งที่ยากที่สุดก็คงจะเป็นการโกหก
เคนโกคุงเองก็คบซ้อนอยู่แล้วแน่นอนให้เข้าข้างก็คงไม่ได้ พอคิดถึงเรื่องที่ผมกับคุณนัตสึคาวะคบกันเป็นแฟนปลอมๆเมื่อสามเดือนก่อนก็พอจะเดาได้ว่าเขาพึ่งจะเริ่มคบซ้อน
ก็คงไม่นานหลังจากที่ท่าทางของคุณนัตสึคาวะที่มีต่อผมเริ่มแข็งกระด้าง
เพราะเมื่อสามเดือนก่อนมีแฟนตัวจริงแล้วก็เลยไม่จำเป็นที่จะต้องมีแฟนปลอมๆงั้นสินะ
แต่ถ้าเป็นแบบนั้นก็ต้องเปิดเผยความสัมพันธ์อของผมกับคุณนัตสึคาวะให้กับผู้หญิงที่พึ่งจะได้เจอกันวันนี้ได้รู้
นั่นมันมีการขัดขืนอยู่อย่างที่คิดเลย จะว่าไงดีการอธิบายมันน่รำคาญสุดๆไปเลยอะ
ก็ลองคิดๆดูสิ ที่จุดนี้ผมน่ะ
“อ๊ะ ไม่หรอกคิดว่าที่เคนโกคุงเริ่มนอกใจคงจะเป็นช่วงนี้นั่นแหละนะ ก็เพราะเมื่อสามเดือนก่อนผมกับคุณนัตสึคาวะเป็นคนรักปลอมๆกันน่ะ”
พูดไปก็คงมีแต่พูด[ห๊ะ?]อยู่คำเดียวแน่ ไม่เข้าใจแหง
แต่เพราะแบบนั้นผมเลยตัดสินใจพูดความจริงออกไป
โดยที่ไม่รู้ว่ามันจะไปกระทบกับความจริงที่ไม่อยากจะรู้
“เอ่อ…คิดว่าที่คุณนัตสึคาวะกับเคนโกคุงเริ่มคบกันก็คงจะไม่นานนี้แหละมั้งนะ?”
“เอ๊ะ ทำไมถึงคิดแบบนั้นเหรอคะ?”
“ถึงอาจจะดูไม่น่าเชื่อก็เถอะนะ…..แต่เมื่อสามเดือนก่อนผมกับคุณนัตสึคาวะเป็นคนรักกันแหละ มั้งนะ”
“ห๊ะ?”
อ้าว ทั้งที่พยายามจะคิดวิธีพูดแท้ๆแต่กลับได้ปฏิกริยาแบบไม่เข้าใจความหมายซะงั้น
======จบตอน======
ช่วงนี้ติดเรียนนะครับขอโทษด้วยที่ออกช้า ตอนนี้ใส่รูปของน้องเทนชิให้เผื่อจินตนาการกันไม่ออก
___________________
ติดตามผลงานอื่นๆและสนับสนุนผู้แปลได้ที่
ดอกไม้ไฟ | Facebook