boku ni kyomi wo nakushita motokano to osananajimi na kon kano ga naze ka shurabatteru - ตอนที่ 44
โคโมริ โชตะ
วันเสาร์แปดโมงเช้า ที่ประตูทางทิศตะวันตกของมิตสึบิชิเอาท์เล็ทมอลล์
คนที่สัญญาเอาไว้ว่าจะเจอกันตอนที่เปิดนั้นก็คือ—
“ขอโทษนะคะคุณโชตะ รออยู่รึเปล่าคะ?”
—เด็กผู้หญิงที่กำลังวิ่งมา คุณอิสุมินั่นเอง
“อ๊ะ ไม่เลยๆ ผมเองก็เพิ่งจะมาถึงเมื่อกี้นี้เอง”
อุ แบบว่าอย่างกับบทสนทนาของคู่รักเลยไม่ใช่รึไงกันน่ะ?
ถึงจะป่านนี้แล้วก็เถอะ น่าอายสุดๆเลยอะ
แก้มเราอาจจะกำลังแดงอยู่ก็ได้
“หักแต้มค่ะ”
“เอ๋!?”
สิ่งที่รออยู่หลังจากเจอกันคือการให้คะแนนซะงั้น แถมยังโดนหักทันทีที่เริ่มอีก ความเราะร้ายมันก็มีขีดจำกัดนะ!
ตรงนั้นน่ะต้องเป็น [มาถึงตั้งแต่สามชั่วโมงก่อนแล้วล่ะ คิดจะให้รอไปถึงเมื่อไหร่กันฮะ!] ต่อด้วย [ตั้งตารอเดทวันนี้มากๆเลยนะ] ถึงจะทำให้ใจเต้นได้นะคะ?
“จะให้มาเอาท์เล็ทมอลล์ตั้งแต่ตีห้าเลยอะนะ!? สำหรับยักษ์มารนี่ไม่มีขอบเขตเลยเหรอ?”
“ถ้างั้นคุณโชตะไม่ได้ตั้งตารอที่จะเดทกับฉันเลยเหรอคะ?”
คุณอิสุมิเงยหน้ามองขึ้นมาอย่างเป็นกังวล
อึก….ถ้าทำสีหน้าแบบนั้นใครมันจะไปอดทนไม่พูดความในไปได้กันละครับ
ถึงจะไม่ชัดเท่าไหร่ แต่คุณอิสุมิเนี่ยเป็นปีศาจน้อยงั้นสินะ
“นั่นมัน…ถ้าบอกว่าไม่ตั้งตารอเลยก็คงจะโกหก”
“ง่ายจัง”
“เฮ้ย”
คุณอิสุมิทำให้การจ้องด้วยสายตาตำหนิของผมสงบลงด้วยการพูดว่า[ช่างเถอะค่ะๆ]
พอดูดีๆเธอมีรอยคล้ำที่ใต้ตาอยู่ด้วย
ก็เลยเข้าใจได้ว่าท่าทีแบบนี้ก็คือ[ให้ทำตัวเหมือนเดิม]
“ยิ่งไปกว่านั้น แบบว่า….เป็นยังไงบ้างคะ?”
คุณอิสุมิหมุนตัว
กระโปรงลายดอกไม้ลอยพลิ้วเบาๆ ขณะเดียวกันก็มีกลิ่นหอมของดอกไม้โชยมา
ผมเดาความหมายของคำพูดของเธอ และหาคำพูดที่จะพูดต่อ
ชุดไปรเวทของคุณอิสุมิเรียกได้ว่าน่ารักมากๆเลยล่ะ ดูน่ารักแล้วก็สมกับเป็นเด็กผู้หญิง
ถึงอย่างนั้น คุณอิสุมิก็มีโอฮาชิ เคนโกคุงอยู่แล้ว
คงจะอกหักแน่นอนอยู่แล้ว ถ้าเกิดเราที่เป็นเพศตรงข้ามเข้าใจผิดไป ทั้งหมดที่มีก็คงจะสูญสลายไปเลย
ควรที่จะเลือกคำพูดอย่างระวังๆสินะ
“เอ่อ….คิดว่าเหมาะมากๆเลยล่ะครับ”
“น่ารัก…มั้ยคะ?”
คึก ทั้งที่จงใจเลี่ยงคำพูดนั้นแท้ๆแต่เธอกลับบีบให้พูดมันงั้นเหรอ….
ท ทำยังไงดีตัวฉัน ยังไงตอนนี้ก็ทำให้คลุมเครือไปก่อน….
“เพราะว่าเป็นคุณอิสุมิ ก็เลยคิดว่าเป็นชุดที่เหมาะมากเลยครับ”
“ฮึ่ม แล้วนั่นน่ะคือยังไง—”
คุณอิสุมิทำแก้มป่องแล้วมองขึ้นมาที่ผมด้วยดวงตาที่เปียกปอนอยู่นิดหน่อย
เหมือนว่าเธอจะอยากให้ผมพูดในสิ่งที่ผมคิดอยู่
อ๋า ก็ได้ๆ! ถึงจะต้องแก้ตัวล่วงหน้าก็เถอะ แต่นี่น่ะเป็นสิ่งที่ผมอยากจะพูดแหละนะ!
“คิดว่า น่ารักมากๆเลย…..ครับ”
ผมก้มลงและบอกความในใจ
เพราะว่าอายเลยก้มหน้าลงโดยที่ไม่ได้ตั้งใจ
อุ….สำหรับเรามันเป็นการเปิดเผยทุกๆอย่างเลยนะ….
มองไปที่คุณอิสุมิตรงๆไม่ได้เลยอะ
“ฮุฮุ ขอบคุณค่ะ แต่ว่าถึงคุณโคโมริจะพูดแบบนั้น ก็ไม่ไดรู้สึกดีใจเท่าไหร่หรอกนะคะ”
“บอกให้พูดเองแท้ๆ โหดร้าย!”
“เอ๊ะ อารมณ์เสียอยู่เหรอคะ?”
“ไม่ได้อารมณ์สียเล๊ย ถ้าจะให้ให้ผมอารมณ์เสียได้น่ะ—–เดี๋ยว นี่คิดจะให้ผมโต้กลับอีกกี่ครั้งกันน่ะ!”
ผมโต้กลับไปเหมือนกับมันฝังแน่นเข้าไปในร่างกาย
พอเงยหน้าขึ้นก็ได้ยินเสียงหัวเราะเสียงดัง
“ฮ่ะฮ่ะฮ่ะ….เจ็บท้องอะ คุณโชตะเนี่ยชอบมุกอะไรแบบนี้จริงๆสินะคะเนี่ย”
“ไม่ๆๆๆ!? พูดเลยนะครับว่าผมน่ะก็แค่ปฏิเสธไปเท่านั้นเองน่ะ!?”
======จบตอน======
คู่หูโบ๊ะบ๊ะ พระเอกเราเรียกได้ว่าตบมุกจนเข้าไปในกระดูก
___________________
ติดตามผลงานอื่นๆและสนับสนุนผู้แปลได้ที่
ดอกไม้ไฟ | Facebook