Bringing Culture to a Different World - ตอนที่ 141
ตอนที่ 141 ทําธุรกรรม
โปรแกรมเมอร์?
ดาร์คเอลฟ์ค้นหาความทรงจําของนางในเวลาเพียงไม่กี่วินาที แต่นางตระหนักว่านางไม่เคยได้ยินเกี่ยวกับอาชีพหรือเผ่าพันธุ์นี้มาก่อน
อย่างไรก็ตามเวทมนตร์หลับใหลของนางดูเหมือนจะมีผลกับโจชัวอยู่บ้าง ทันทีที่โจชัวล้มลง นางคลายการป้องกันลง แต่น่าเสียดาย นั่นทําให้นางต้องจ่ายราคา
ในเสี้ยววินาทีนั้น โจชัวจับมือนางไว้ นางพยายามดิ้นรนให้หลุดพ้นจากเงื้อมมือของโจชัว แต่พบว่าแขนของนางดูเหมือนถูกงูโอบไว้ พลังของเขาแข็งแกร่งมากจนนางไม่สามารถต่อสู้จนเป็นอิสระได้
ความแข็งแกร่งทางสายเลือดปีศาจโกลาหลนั้นเหนือกว่าดาร์คเอลฟ์มาก แม้ว่าดาร์คเอลฟ์ผู้นี้จะมีฝีมือมาก มีร่างกายที่แข็งแกร่งและมีความสามารถด้านเวทมนตร์นับไม่ถ้วน นางก็ยังไม่สามารถหลุดพ้นจากเงื้อมมือของโจชัวได้
นี่ไม่ใช่การจับมือที่เป็นมิตรซึ่งกินเวลานานหลายวินาที
ในไม่กี่วินาทีที่มือของนางถูกจับ ดาร์คเอลฟ์รู้สึกว่าฝ่ามือของนางเต็มไปด้วยกลิ่นอายของความเยือกเย็นที่มืดมน ควบคู่ไปกับความหนาวเย็นและความเจ็บปวด
นางรู้สึกเหมือนวิญญาณของนางถูกดึงออกจากร่าง
โจชัวปล่อยมือของเขา ทันใดนั้นดาร์คเอลฟ์ก็ก้าวถอยกลับไปที่กําแพงด้านหลังนาง จากนั้น นางก็เหลือบมองที่มือของนาง
รอยสีแดงปรากฏบนฝ่ามือของนาง รูปร่างของรอยนั้นเหมือนกับรอยประทับของดยุคแห่งกระดูกบนฝ่ามือโจชัว
“เดิมที่ข้าคิดที่จะเจรจากับเจ้าอย่างเป็นมิตร แต่ดูเหมือนว่าตอนนี้จะไม่มีคําถามแล้ว”
พลังเวทมนตร์สีเทาเริ่มล้นออกมาจากร่างของโจชัว เวทมนตร์โกลาหลได้ขจัดเวทมนตร์หลับใหลที่ดาร์คเอลฟ์ใช้ทันที ความรู้สึกง่วงนอนทั้งหมดหายไปจากร่างของโจชัว
“ด้วยเหตุนี้ ข้าจึงต้องใช้วิธีแบบนี้”
ดาร์คเอลฟ์จับมืออีกข้างของนาง นางพยายามที่จะลบรอยประทับแปลกๆนั้นด้วยเวทมนตร์ของนาง น่าเสียดายที่ความพยายามของนางจบลงด้วยความล้มเหลว
รอยประทับไม่ซับซ้อนเลย แต่เจ้าของรอยประทับนั้นมีพลังเหนือกว่าดาร์คเอลฟ์มาก
“ท่านโจชัว ข้าถูกตราหน้าด้วยรอยประทับของลิช ใครก็ตามที่อยู่ในตําแหน่งของข้าในปัจจุบันจะไม่สามารถสงบสติอารมณ์ได้…”
ดาร์คเอลฟ์เลิกคิดที่จะลบรอยประทับด้วยความแข็งแกร่งของนางเอง เหตุผลก็คือเพราะนางไม่มีเวลาเหลืออีกแล้ว จอมเวทย์เวทย์ที่นางทําให้หมดสติกําลังจะตื่นขึ้น
ที่นี่ไม่ใช่ที่ที่เหมาะจะสนทนากับโจชัวอีกต่อไป หมอกสีเทาเข้มปรากฏขึ้นบนร่างกายของนาง นางกําลังวางแผนที่จะเปลี่ยนรูปลักษณ์ของนางเป็นผู้ช่วยที่เชื่อถือได้ของมาดามโครเดอร์เพื่อหลอกอัศวินภายนอก
แต่การปลอมตัวของนางไม่ประสบความสําเร็จ ทันทีที่การปลอมตัวของนางขยายไปถึงมือที่มีรอบประทับ การปลอมตัวของนางเริ่มแตกเป็นเสี่ยงๆราวกับกระจกแตก ทันทีที่การปลอมตัวของนางสัมผัสกับรอยประทับ มันก็แตกเป็นเสี่ยงๆ
แต่ดาร์คเอลฟ์ไม่ได้ตื่นตระหนกเพราะนางสูญเสียความสามารถในการปลอมตัว นางหยิบกริชออกมาทันทีและวางมือบนลูกบิดประตูห้องชมภาพยนตร์
นางกําลังวางแผนที่จะออกจากคฤหาสน์ของฟารัคซี่ด้วยกําลัง ด้วยทักษะของนาง นางมั่นใจอย่างยิ่งว่านางจะสามารถหลบหนีจากผู้คุมสิบสองคนที่อยู่ข้างนอกได้
แต่ทันที่ที่มือของนางแตะลูกบิดประตู เสียงของโจชัวก็ดังขึ้นจากด้านหลังนาง
“ถ้าเจ้าจะจากไปแบบนี้ เจ้าจะไม่มีวันได้รับตัวอย่างภาพยนตร์ ลีออง เพชฌฆาตมหากาฬ ข้าไม่เชื่อว่าแกรนดัชเชสแห่งปาดําจะทําผิดพลาดแบบเดิมซ้ําสอง”
แน่นอนว่าคําพูดของโจชัวทําให้ดาร์คเอลฟ์ตัวแข็งที่อ ดูเหมือนว่าโจชัวเดาถูก เหตุผลที่นางพยายามแอบเข้าไปในห้องชมภาพยนตร์คือเพื่อให้ได้ตัวอย่างที่เสร็จสมบูรณ์ของ ลีออง เพชฌฆาตมหากาฬ
ดาร์คเอลฟ์วางกริชลง นางหันกลับมาและเหลือบมองผู้วิเศษที่กําลังจะตื่น รูนเดียวกันปรากฏขึ้นบนปลายนิ้วของนางอีกครั้ง จอมเวทย์ผู้น่าสงสารคนนั้นถูกนางทําให้หลับอีกครั้ง
ดาร์คเอลฟ์ต้องการผลึกออริจินั่มที่มี ลีออง เพชฌฆาตมหากาฬ” นางไม่เพียงสัญญาว่าจะนํามันกลับคืนสู่อาณาจักรปีศาจเท่านั้น นางยังต้องการภาพยนตร์เรื่องนี้เพื่อระงับผลข้างเคียงจากความสามารถของนางด้วย
แม้ว่าศาลนอกรีตจะมอบความสามารถอันทรงพลังให้กับนางมากมาย แต่ผลข้างเคียงของความสามารถเหล่านั้นกลับเป็นอันตรายถึงชีวิต
ย้อนกลับไปตอนที่นางยังอยู่ในศาลนอกรีต นางสามารถใช้การร้องเพลงของนักบุญเฮโรเลีย เพื่อปัดเป่าเสียงพึมพําที่บ้าคลั่งเหล่านั้น แต่ตอนนี้นางได้ทรยศต่อศาลนอกรีตแล้ว นางจะสามารถขจัดเสียงพึมพําเหล่านั้นได้ก็ต่อเมื่อพบทุ่งดอกไม้ที่เบ่งบาน และนั่งเงียบๆที่นั่นทั้งวันเท่านั้น
แต่ภาพยนตร์เรื่อง “ลีออง เพชฌฆาตมหากาฬ” สามารถขจัดอารมณ์ด้านลบทั้งหมดที่อยู่ในใจของนางได้ในเวลาอันสั้น ดาร์คเอลฟ์มั่นใจว่านางจะไม่เบื่อภาพยนตร์เรื่องนี้แม้ว่านางจะดูมันอีกสิบครั้งติดต่อกันก็ตาม
“ท่านโจชัว ท่านมีผลึกออริจินั่มที่มีภาพยนตร์นั้นเก็บไว้ในนั้นหรือไม่?”
นางเหลือบมองไปยังผลึกออริจินั่มภายใต้การปกป้องของม่านพลังเวทย์ เดิมที่นางคิดว่าโจชัว “ขาย” ภาพยนตร์เรื่องนี้ให้กับแกรนดัชเชสแห่งปาดํา
“แน่นอน มาดามโครเดอร์เป็นเพียง “ตัวแทน” และ “นักลงทุน” โจชัวกล่าว
“ข้าต้องการผลึกออริจินั่มหนึ่งอัน”
ดาร์คเอลฟ์ชั่งน้ําหนักตัวเลือกของนาง นางจะไม่สามารถกําจัดม่านพลังเวทย์ของโจชัวได้ ไม่ต้องพูดถึงมีรอยประทับอันตรายอยู่บนมือนาง
รอยประทับนี้มีเวทมนตร์โกลาหล ด้วยเหตุนี้นางจึงไม่สามารถใช้เวทมนตร์ใดๆด้วยมือซ้าย
ดาร์คเอลฟ์ถูกบังคับให้ต้องตกลงกับโจชัว
“ตามหลักการแล้ว ภาพยนตร์สามารถขายเป็นดีวีดีได้หลังจากเข้าฉายในโรงภาพยนตร์หลายเดือนแล้วเท่านั้น แต่เมื่อเห็นว่าเจ้าเป็นลูกค้าคนพิเศษ ข้ายินดีที่จะยกเว้นและขายผลึกออริจินั่มที่มี ลีออง เพชฌฆาตมหากาฬ” ให้เจ้า”โจชัวกล่าว
“แล้ว…. ราคาเท่าไหร่?”
ดาร์คเอลฟ์ไม่สนใจที่จะสงสัยว่า “ดีวีดี” หมายถึงอะไร
นางไม่ได้โง่ นางรู้ดีว่าคุณค่าของ ลีออง เพชฌฆาตมหากาฬ” เหนือกว่าใครจะจินตนาการได้ ไม่ว่าจะเป็นผลประโยชน์ทางเศรษฐกิจ หรือผลประโยชน์ที่คาดไม่ถึงและมีอิทธิพลที่จะนํามาสู่ผู้ผลิต
แต่นั่นเป็นการสันนิษฐานว่าภาพยนตร์เรื่องนี้จะฉายในโรงภาพยนตร์ที่ได้รับอนุญาตจากผู้ผ ลิตเท่านั้น
“ราคา? ให้ข้าคิดก่อน เดิมที่ข้าวางแผนที่จะแบ่งปันสิ่งที่น่าสนใจกับเจ้าตราบเท่าที่เจ้ายินดีที่จะเข้าร่วมกิลด์สื่อบันเทิงของข้า น่าเสียดาย.. ดาร์คเอลฟ์ เจ้าทําลายความไว้วางใจของข้า แต่เมื่อพิจารณาว่าเจ้าได้ช่วยข้าในการจัดการศาลนอกรีตที่สร้างปัญหา ข้าจะขายให้เจ้าในราคาที่ลดลง50% ”
โจชัวผายมือ รอยประทับจากดยุคแห่งกระดูกเริ่มเปล่งแสงจางๆ ดาร์คเอลฟ์สามารถสัมผัสได้ถึงรอยประทับบนมือของนาง และรู้สึกเจ็บปวดเล็กน้อย
“ราคาคือวิญญาณของเจ้า เจ้าคิดว่าอย่างไร?”
ในที่สุด โจชัวก็ทําสิ่งที่ปีศาจควรทํา เขากําลังวางแผนที่จะใช้ชีวิตและวิญญาณเป็นสกุลเงินในการทําธุรกรรม