Bringing Culture to a Different World - ตอนที่ 64
สถาบันเวทมนตร์ขั้นสูงของนอร์แลนด์
หลังจากจบหลักสูตรบรรยายการใช้รูนวูดูในเชิงรุกและเชิงป้องกัน ซานซ่าก็เรียนชั้นเรียนวันนี้หมดแล้ว
“ ในที่สุดข้าก็ได้ตั๋วที่นั่งพรีเมี่ยมมาแล้ว”
“ เจ้าไม่ได้ดูไปแล้วหรอ หลายวันก่อน?”
“ ข้าจะดูอีกครั้ง”
ซานซ่านั่งอยู่ในห้องเรียนเก่าแก่มาก ซึ่งมีลักษณะคล้ายกับกระท่อมของแม่มด ซานซ่าได้ยินการพูดคุยกันของนักเรียนที่นั่งอยู่ข้างหน้านาง
พวกเขากำลังคุยกันเกี่ยวกับภาพยนตร์เรื่อง ‘โฉมงามกับเจ้าชายอสูร’
เป็นเวลาเพียงไม่กี่วันนับตั้งแต่ภาพยนตร์เรื่องนั้นเริ่มฉาย แต่ซานซ่าได้ยินผู้คนพูดคุยเกี่ยวกับภาพยนตร์เรื่องนั้นทุกที่ที่นางไปในสถาบัน
เมื่อใดก็ตามที่นางได้ยินการอภิปรายของนักเรียนคนอื่น ๆ ซานซ่าจะรู้สึกถึงความเหนือกว่าเล็กน้อย ท้ายที่สุดนางและเพื่อนของนางไฮร์แลนก็เป็นกลุ่มคนกลุ่มแรก ๆ ที่ได้ดูหนังเรื่องนี้
ตอนที่ซานซ่าดูหนังเรื่องนั้น เหมือนกับว่าโรงละครทั้งหมดถูกจองไว้เพื่อนาง โรงละครแทบจะว่างเปล่า มันแตกต่างอย่างสิ้นเชิงกับตอนนี้ ที่ต้องรอเข้าแถวเป็นเวลานานเพื่อซื้อตั๋วหนัง
เมื่อซานซ่าพูดถึงภาพยนตร์เรื่องนี้กับเพื่อนนักเรียนเมื่อหลายวันก่อน พวกเขาปฏิเสธที่จะเชื่อนาง และบอกนางว่าการแสดงของคณะละครห่านดำเป็นสิ่งที่ควรค่าแก่การรับชมมากกว่า
โชคดีที่ซานซ่าใจกว้าง นางจงใจเก็บตั๋วไว้บางส่วน และ “โปรโมต” ภาพยนตร์ให้เพื่อน ๆ
หลังจาก “โปรโมต” การดู “โฉมงามกับเจ้าชายอสูร” มันจึงกลาย”เทรนด์” สำหรับผู้คนในสถาบันเวทมนตร์ ผู้ที่ยังไม่ได้ดูจะไม่สามารถคุยกับคนอื่นได้
“ วันนี้เจ้าไม่มีงานที่สำนักงานสิทธิบัตรหรอ?”
มือของไฮร์แลนด์ที่นั่งอยู่ข้างๆซานซ่าเปล่งแสงสีขาวเงิน นางกำลังร่ายคาถาที่คล้ายกับ’มือเวทย์’
ขวดและถ้วยบนโต๊ะเก่าทั้งหมดเริ่มลอย พวกมันทั้งหมดถูกส่งกลับไปที่ตู้ที่ด้านข้างของห้องเรียนโดยไฮร์แลน
“ วันนี้เป็นวันสวดมนต์สำหรับศาสนจักรของข้า ดังนั้นวันนี้ข้าไม่ทำงาน”
ซานซ่าวางนิ้วของนางประกบกันในท่าทางอธิษฐาน ผู้คนจากศาสนจักรทุกคนจะใช้เวลาหนึ่งวันทุกสัปดาห์เพื่อสวดอ้อนวอนต่อเทพเจ้าแห่งแสงสว่างและความชอบธรรม โมนิการ์
นอกจากการทำสมาธิแล้วการสวดมนต์ยังเป็นอีกวิธีหนึ่งในการเพิ่มพลังเวทย์
“ เจ้าควรรีบกลับโดยเร็ว”
ไฮร์แลนมองไปที่คนอื่น ๆ ที่ยังอยู่ในห้องเรียน นับตั้งแต่ที่นางได้รู้จักกับโจชัว ไม่ใช่แค่ชีวิตประจำวันของนางเท่านั้นที่เปลี่ยนไป ชีวิตประจำวันของซิริน้องสาวนาง และแม้แต่ผู้คนรอบข้างชีวิตประจำวันของพวกนางก็เปลี่ยนไป
โจชัวกล่าวว่าการเปลี่ยนแปลงแบบนี้เรียกว่า…เทรนด์ ‘โฉมงามกับเจ้าชายอสูร’ ดูเหมือนจะกลายเป็นเทรนด์ในหมู่คนหนุ่มสาวไปแล้ว หญิงสาวส่วนหนึ่งในนอร์แลนด์ทุกคนอยากจะแต่งตัวเหมือนเบลล์
ในบรรดาผู้หญิงเหล่านั้นคนที่ได้รับผลกระทบมากที่สุดจากภาพยนตร์น่าจะเป็นคนนี้ที่อยู่ตรงหน้าไฮร์แลน เพื่อนของนางซานซ่า
“ ทุกคนไม่รู้สึกว่าตัวเองถูกหลอกใช่หรือไม่? เจ้าได้ซื้อตั๋วเพื่อชมการแสดงโดยไม่มีนักแสดงอยู่บนเวที ทั้งหมดที่เจ้าเห็นคือภาพการแสดงในอดีตของนักแสดงเหล่านั้น”
ทุกคนไม่สามารถปรับตัวให้เข้ากับเทรนด์ได้ ในบรรดาเพื่อนร่วมชั้นของไฮร์แลนมีหลายคนที่ไม่สามารถรับชมภาพยนตร์ได้ ริคาร์ด ปรมาจารย์หนุ่มจากประเทศแห่งศิลปะที่เชิญไฮร์แลนไปชมการแสดงของคณะละครห่านดำก็เป็นคนเช่นนั้น
“ แต่ ‘โฉมงามกับเจ้าชายอสูร’ น่าสนใจกว่าละครเวทีมาก!”
ก่อนที่ซานซ่าจะได้พูดอะไร นักเรียนอีกคนก็ปฏิเสธริคาร์ดโดยตรง
“ เจ้าทุกคนไม่เคยเห็นละครเวทีที่ยอดเยี่ยมมาก่อน! การแสดงละครเวทีเท่านั้นที่จะทำให้ผู้ชมมีปฏิสัมพันธ์กับนักแสดงได้อย่างเต็มที่ สิ่งที่เจ้าทุกคนดูเป็นเพียงภาพการแสดงที่ผิดพลาด”
ริคาร์ดเริ่มโต้เถียงกับนักเรียนคนนั้น การมาจากประเทศแห่งศิลปะ ฟารัคซี่,ริคาร์ดเป็นแฟนพันธุ์แท้ของดอกไม้แห่งฟารัคซี่เขาไม่ยอมให้การแสดงของใครเหนือกว่าเทพธิดาของเขา
โดยเฉพาะอย่างยิ่งในกรณีนี้เมื่อมันไม่ใช่นักแสดง แต่เป็นภาพและเสียงที่เก็บไว้ในผลึกออริจินัมโดยใช้อักษรรูน
“ มา ซานซ่าไปกันเถอะ”
ไฮร์แลนไม่ต้องการให้ตัวเองมีส่วนร่วมในการทะเลาะครั้งนี้ นางรู้ว่าริคาร์ดสนใจนาง ในความเป็นจริงมีนักเรียนชายจำนวนมากที่สนใจนาง
น่าเสียดายสำหรับพวกเขา สิ่งเดียวที่อยู่ในใจของไฮร์แลนในตอนนี้คือการพิสูจน์ว่าแม่ของนางถูกต้อง พัฒนาและส่งเสริมอุปกรณ์อาร์คาโนเทคนั้นอย่างเต็มที่ นางไม่มีเวลาหรือต้องการให้ความเสน่หาระหว่างชายและหญิงมารบกวน
“ อันที่จริงข้าก็เห็นด้วยกับริคาร์ด”
ซานซ่าตามไฮร์แลน ออกจากกระท่อมของแม่มด สิ่งที่อยู่ข้างนอกคือทะเลสาบใส
“ เจ้าเห็นด้วยกับเขาไหม?”
ไฮร์แลนด์รู้สึกว่าสิ่งที่โจชัวทำในช่วงสองสามวันที่ผ่านมานี้ไม่เพียงแต่จะทำให้คนทั้งโลกตกใจ เขามีอิทธิพลและเปลี่ยนแปลงโลกนี้อย่างลับๆ บางครั้งนั่นคือสิ่งที่น่ากลัวที่สุด
มันเหมือนกับการค้นพบอย่างกะทันหันว่าผู้คนรอบตัวเจ้าต่างก็พูดถึงสิ่งเดียวกันพร้อมๆกัน
“ ไม่เห็นนักแสดง”
ซานซ่าเตะก้อนหินบนพื้นลงไปในทะเลสาบ นางใช้มันเพื่อระบายความไม่พอใจของนาง
“ อย่างน้อยที่สุดด้วยเงินทั้งหมดที่ต้องเสียไปเพื่อชมการแสดงของคณะละครห่านดำที่โรงละครแห่งชาตินอร์แลนด์ เราจะได้เห็นดอกไม้แห่งฟารัคชี่ตัวเป็นๆ สำหรับภาพยนตร์ของโรงละครไวเซนาสเช่ มันจะประกอบไปด้วยรูปภาพเท่านั้น”
“ พูดอีกอย่างก็คือเจ้าอยากจะบอกว่า…เจ้าต้องการเจอปีศาจ?”
“ ไม่ใช่ปีศาจ แม้ว่าพวกเขาจะเป็นปีศาจ แต่ข้าก็สงสัยว่า…พวกเขาจะชั่วร้ายไหม…”ซานซ่ากล่าวด้วยความไม่แน่ใจ
“ ดูสิว่าเจ้าชายปีศาจหลงใหลเบลล์แค่ไหน ถ้าเพียงแค่ข้าได้พบเขาสักสองสามครั้ง เจ้าไม่ต้องกังวลข้าจะไม่มีทางกรีดร้อง”
“ …”
ไฮร์แลนเป็นเพื่อนกับซานซ่ามานานมาก ไม่มากก็น้อย นางรู้ว่าโจชัวไม่ใช่นักท่องเที่ยวธรรมดา ๆ ความจริงก็คือไฮร์แลนด์มักจะมีการคาดเดาที่น่ากลัวอยู่ในใจของนาง เพียงแค่นางไม่เต็มใจที่จะคิดถึงเรื่องนี้
ไฮร์แลนสามารถบอกได้ว่าซานซ่าดูเหมือนกำลังวางแผนที่จะทำอะไรบางอย่าง
“ ข้าขอเตือนเจ้าเกี่ยวกับเรื่องนี้ เจ้าเป็นพลเมืองของประเทศนี้ และเจ้าเชื่อในศรัทธานั่น”
ไฮร์แลนไม่สามารถเชื่อได้อย่างแท้จริงว่า “ปีศาจไม่ได้ชั่วร้าย”
เมื่อทั้งสองเดินคุยกันไป ไฮร์แลนและซานซ่าก็มาถึงด้านหน้ามหาวิทยาลัยเวทมนตร์
“ ท่านไฮร์แลน”
อินอร์เดินออกมาจากอาคารเรียนของผู้เริ่มต้น และได้พบเห็นไฮร์แลนผมสีเงินที่มีรูปร่างดี และผมยาว
“นางเป็นใคร?”
ซานซ่ายังคงจินตนาการถึงเวลาที่นางจะได้พบกับนักแสดงของ ‘โฉมงามกับเจ้าชายอสูร’ เมื่อจู่ๆนางก็สังเกตเห็นอินอร์ที่กำลังใกล้เข้ามา
อินอร์สวมแว่นตาไม้ ซานซ่าตรวจสอบอินอร์ และรู้สึกว่าเขาดู…คุ้น ๆ ไหม?
“ เจ้าจำเขาไม่ได้เหรอ? ถ้าข้าบอกเจ้าว่าเขาเป็นใครเจ้าอาจสูญเสียการควบคุม ดังนั้นข้าจะเก็บคำตอบไว้ก่อน”
ไฮร์แลนส่ายหัว นางจะไม่เปิดเผยตัวตนของอินอร์ เมื่ออินอร์เข้าเรียนในมหาวิทยาลัยเวทมนตร์เดียวกันกับไฮร์แลนโจชัวจึงขอให้นางดูแลอินอร์
ต่อให้ตัวตนของอินอร์ถูกศาสนจักรค้นพบ ไฮร์แลนในฐานะนักเวทย์ระดับสามก็สามารถช่วยอินอร์ให้หนีไปได้ นอกจากนี้นางยังสามารถเปิดหน้าต่างแชทเพื่อส่งข้อความแจ้งโจชัวได้
“ จอมเวทย์สาว ช่วยบอกชื่อเจ้าหน่อยได้ไหม”
ซานซ่าใช้วิธีที่นางมักใช้ในการพูดคุยกับนักเรียนหญิงคนอื่น ๆ อินอร์ดูคุ้นหน้ามากเกินไป ซานซ่าแน่ใจว่านางเคยเห็นผู้หญิงคนนี้ที่ไหนมาก่อน
“ เรามาพูดถึงเรื่องนี้ระหว่างทางกลับกัน อีกไม่ถึงครึ่งชั่วโมงที่นี่จะกลายเป็นจุดรวมตัวของกริฟฟิน”
ไฮร์แลนไม่ชอบสิ่งมีชีวิตครึ่งนกอินทรีครึ่งสิงโตเหล่านั้น แม้ว่าจะดูเหมือนแหล่งรวมของอัศวินมากมาย แต่กริฟฟินเหล่านั้นที่ได้รับการเลี้ยงดูจากมหาวิทยาลัยเวทมนตร์ขั้นสูงนี้ล้วนแต่มีอารมณ์ดุร้ายอย่างมาก
“ แน่นอน”
“ บ้านเจ้าอยู่ตรงนั้นไม่ใช่เหรอ?”ไฮร์แลน ชี้ไปในทิศทางที่ตรงกันข้าม
“ ข้าได้รับคำสั่งจากเทพของข้าให้ทำตามสัญชาตญาณ ตอนนี้สัญชาตญาณของข้ากำลังบอกข้าว่าจะมีอะไรดีๆเกิดขึ้นถ้าข้าตามเจ้าทั้งสองคนไป”ซานซ่ากล่าว