Chronicles of Primordial Wars – ตำนานของสงครามแรกเริ่ม - ตอนที่ 335

ตอนที่ 335 วังใต้ดิน

ฉาวซวนอยู่ในพื้นที่ทะเลทรายซึ่งเป็นที่ตั้งของเมืองหินขาว, ฉาวซวนพบกับคนสองคนที่ลาดตระเวนด้านนอก แต่ดูพวกเขาเหล่านั้นเหมือนสติไม่อยู่กับตัว คิดดูก็รู้ว่า ณ ตอนนี้สถานการณ์ในเมืองหินขาวเป็นอย่างไร นอกจากนี้ จากที่ฉาวซวนได้ข้อมูลและเข้าใจ, การลาดตระเวนของเมืองหินขาวนั้นเข้มงวดกว่าในตอนนี้ และผู้คนที่ออกลาดตระเวนจะไม่อยู่ในสภาพเช่นนี้

อย่างไรก็ตาม สามารถเข้าใจได้

สําหรับทาส ตอนนี้เมืองหินขาวเป็นช่วงเวลาที่สําคัญมาก ความตายของเจ้าของทาสใหญ่ หมายความว่าเจ้านายใหญ่ของพวกเขาไม่มีอีกต่อไป แล้วใครจะรับช่วงต่อ ใครจะเป็นเจ้านายคนต่อไปของพวกเขา ทุกอย่างยังไม่ได้รับการแก้ไข ในอนาคตยังเต็มไปด้วยความกังวล

ง่ายที่จะหลบหลีกยามที่ไม่สนใจเหล่านี้ ฉาวซวนยังให้ความสนใจกับสิ่งมีชีวิตรอบตัวเขา เช่นนก,สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมขนาดเล็ก ฯลฯ อาจเป็น “ยา” ของคนเมืองหินขาว ใครจะรู้ว่ามีทาสแมลงในเมืองหินขาวหรือไม่ ? ระวังตัวด้วย

หลังจากมาถึงหินก้อนใหญ่ ก้อนหินจะมีลักษณะเหมือนเห็ดที่มียอดเหมือนร่มขนาดใหญ่อยู่เหนือมัน เนื่องจากในช่วงพายุทะเลทราย ทรายขนาดใหญ่จะถูกพัดเข้าใกล้พื้นดิน ค่อยๆบดหินใกล้พื้น เนื้อที่บนก้อนหินที่อยู่ใกล้กับพื้นดินนั้นค่อยๆ จางหายไป ดังนั้นมันจึงปรากฏขึ้นในปัจจุบัน

การซ่อนตัวอยู่ข้างใต้ ฉาวซวนไม่ต้องกังวลกับการถูกค้นพบจากนกด้านบน ในขณะที่ใกล้ยามกลางคืน ไม่มีผู้คนสาดตระเวนรอบ ๆ ยังคงมุ่งไปข้างหน้าและกําลังจะไปถึงเมืองหินขาว ฉาวซวนตั้งใจจะพักก่อน

ฉาวซวนดื่มน้้ำและฟื้นฟูพลังกาย เขาคิดเกี่ยวกับแผนการที่จะเข้าไปในเมืองหินขาว เพียงแค่คิด คิ้วเขากําลังขมวดมุ่น เขาเพิ่งคิดได้ว่าทําอย่างไรจะหาวิธีเข้าไปในเมืองหินขาว แต่ข้อเท็จจริงคือเต่าหยูอยู่ในเมืองหินขาว แต่ถ้าเต่าหนูไม่อยู่ล่ะ ? เจ้าจะทําอะไรเมื่อเจ้าเข้าไปในเมือง?

หลังจากคิดถึงเรื่องนี้ ฉาวซวนก็ตัดสายบังเหียนที่เขานํามาจากอูฐ เขาวางแผนที่จะใช้เชือกนี้เพื่อตรวจสอบตําแหน่งของเต่าหยู เขาไม่รู้ว่ามันจะสําเร็จหรือไม่

หลังจากเสร็จสิ้นการทํานาย ฉาวซวนเปิดตาของเขาเพื่อดูปมเงื่อนในมือ อ่านข้อสรุป และให้เห็นการวางแนวตามข้อสรุปข้างต้น นิ้ววาดภาพบนพื้นดินและกําหนตทิศทาง ในที่สุดได้รับการยืนยัน แต่ทิศทางนี้ไม่ใช่ทิศทางของเมืองหินขาว

ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ฉาวซวนตั้งใจจะผ่านไปดูมัน

โชคดีก่อนที่จะแทรกตัวเข้าไปที่กําแพงเมืองหินขาว ไม่งั้นมันจะเป็นการเสียเวลาเปล่า

หลังจากเปลี่ยนทิศทาง ฉาวซวนรีบตรงไปยังทิศทางที่แสดงในข้อสรุป หากไม่ได้รับความช่วยเหลือจากชาช่า ความเร็วของฉาวซวนในทะเลทรายจะลดลง แต่ก็ไม่ช้า

เดินและเดิน ฉาวซวนพบว่า อย่างไม่คาดคิดออกจากพื้นที่ทะเลทรายหินขาวแล้ว ในช่วงเวลาวิกฤติในเมืองหินขาว เต่าหยูไม่ได้อยู่ในเมือง อะไรกันยังคงหลบหนีไปไกล?

ฉาวซวนยังคงเดินไปในทิศทางนั้น และหยุดพักสั้น ๆ ในตอนกลางคืน จากนั้นก็ค้นหาต่อไปเรื่อย ๆ จนกระทั่งเขามาถึงสถานที่หนึ่ง

มันดูไม่ต่างจากส่วนอื่นของทะเลทราย มันดูเหมือนเป็นทรายที่สูงและต่ำ แม้ว่าจะเป็นสถานที่ที่ค่อนข้างราบ แต่ดูเหมือนว่าทะเลสาบที่ถูกลมพัด “เปล่งประกาย”

ลมที่นี่แรงกว่าเล็กน้อย ฝุ่นกําลังบิน

ฉาวซวนมองดูเป็นทรายราวกับภูเขาตรงหน้าเขา แล้วมองไปรอบๆ เขาไม่ได้เห็นสิ่งที่น่าสงสัย แต่ข้อสรุปคือ มันควรจะอยู่ตรงนี้หรือยังต้องเดินหน้าต่อไปหรือไม่?

ไม่เพียงเพราะข้อสรุป ฉาวซวนมีความรู้สึกแปลก ๆ เช่นกัน เขารู้สึกว่าควรมีบางสิ่งบางอย่างที่นี่

ไปข้างหน้า ปืนขึ้นไปบนเนินทรายเหมือนภูเขา ความรู้สึกผิดปกติแปลกๆ ยิ่งเลวร้ายลง

ในใจของฉาวซวน “เปลือกไข่” ที่ถูกปกคลุมด้วยเปลวไฟที่ส่องประกาย การเปลี่ยนแปลงนี้ทําให้ฉาวซวนอดไม่ได้ที่จะหยุดเดิน

ขณะที่ฉาวซวนงุนงง เขาก็ได้ยินเสียงร้องเบาๆ แม้ว่ามันจะเป็นเสียงของลมโดยรอบพัดทราย อย่างไรก็ตาม หลังจากการเลื่อนระดับของฉาวซวน ความแข็งแรงของหูของเขาที่เพิ่มขึ้นเช่นกัน และเขาสามารถแยกแยะเสียงอื่น ๆ จากเสียงเหล่านั้นได้ เห็นได้ชัดว่าไม่ใช่เสียงทราย

คุกเข่าอย่างรวดเร็วบนพื้น ถึงผ้าคลุมหัวออก ฉาวซวนมองไปในทิศทางของเสียง

เสียงเบามากในฝันทราย เหมือนเสียงของหินที่กําลังเคลื่อนที่อย่างระวัง และดูเหมือนว่าคนที่ทําเสียงนี้เป็นเสียงเตือน

ฉาวซวนอย่างอดทนไปที่นั่น มองไปที่ทิศทางของเสียง

ทรายที่อยู่รอบ ๆ ถูกพัดพาลงบนร่างฉาวซวน และในไม่ช้าก็ปกคลุมเป็นชั้นๆ

ในไม่ช้า ฉาวซวนค้นพบสิ่งนั้น ระหว่างเนินทรายสองแห่งตรงหน้า มีช่องว่างถูกเปิดบนพื้นดินและทรายลดลง

ของว่างที่เปิดขึ้นเริ่มใหญ่ขึ้นเรื่อย ๆ จนกระทั่งมันสามารถปล่อยให้คนๆ หนึ่งออกไป ฉาวซวนเห็นคนขึ้นมาจากข้างในอย่างรวดเร็ว แล้วมองไปรอบ ๆ ด้วยความระมัดระวัง ไม่พบอะไรเลย และเพียงโบกมือที่ด้านล่าง

ฉาวซวนเห็นว่า เขาได้ลากคนออกจากช่องว่างที่เปิดอยู่ และดูเหมือนว่ามีคนช่วยส่งใต้ดิน อย่างไรก็ตาม เมื่อคนคนนั้นไม่รู้ว่าตายหรือไม่ หลังจากคนที่มีชีวิตแบกออกมา ช่องว่างใต้ดินก็ถูกปิด

ชายผู้ออกมาตั้งแต่แรกมองไปรอบ ๆ แล้วลากคนที่ไร้ชีวิตออกไปไกล

ฉาวซวนคิดอยู่ครู่หนึ่ง เดินผ่านแนวสันเขา ผ่านการคดเคี้ยวของสันทราย แม้ว่าเขาจะไม่สามารถติดตามได้ แต่อย่างน้อยเขาก็ได้เห็นว่าชายคนนั้นกําลังไปไหน

ชายคนนั้นเดินออกไปไกล และเดินไปรอบ ๆ เนินเขา จากนั้นเขาก็ขุดทรายบนพื้น ขุดหลุมผลักคนเข้าไป ก่อนที่จะฝังศพ คนขุดถอดเสื้อผ้าของอีกฝ่ายทั้งหมดออกไป เปรียบเทียบกับตัวเอง ดูและเก็บมันไว้เพื่อตัวเอง

วางเสื้อผ้าที่ถูกรวบรวมที่ล้อมรอบจะเต็มไปด้วยทราย ชายคนนั้นมองไปรอบ ๆ และจะกลับมา

ฉาวซวนมองไปที่สถานที่ที่ชายคนนั้นกลับมา ปัดทรายที่ถูกปกคลุมไว้ ดึงสลักของแผ่นหินที่โค้งงอ

แผ่นหินเปิดออก และชายคนนั้นพูดอะไรบางอย่างกับคนด้านล่าง และแนวรอยต่อสลักที่เปิดอ้าออกแล้วต่อกลับลงไป

แผ่นหินถูกปิดอีกครั้ง ทุกอย่างกลับคืนสู่สภาพเดิม ลมก็พัดทรายปกคลุมอย่างรวดเร็วบริเวณนั้น และไม่เห็นความผิดปกติใด ๆ

ฉาวซวนเขียนสถานที่ลงไป เมื่อชายคนนั้นมาถึงสถานที่ที่ทําการฝังศพ และปัดทรายออกไป เพื่อดูคนที่ถูกฝัง

ก่อนหน้านี้ร่างคน ๆ นี้จะถูกลากคว่ำหน้า ฉาวซวนไม่สามารถมองเห็นรูปร่างหน้าตาของเขาได้ เพียงเพื่อดูว่าเป็นรูปร่างคน แล้วตอนนี้ ฉาวซวนพบว่าบุคคลนี้ไม่เพียงแต่ยังมีแผลและเนี้อร้ายจํานวนมากบนร่างกายและใบหน้าของเขา มันน่ากลัวที่จะมอง มีร่องรอยเลือดออกที่รูจมูกและอื่น ๆ

ฉาวซวนไม่สามารถเห็นได้ว่าการบาดเจ็บของคนคนนี้เกิดขึ้นได้อย่างไร ไม่มีรอยสักบนใบหน้าของเขา หากไม่มีบาดแผลที่ทําให้เป็นหนอง ควรมีรูปร่างสูงแข็งแรงและมีกล้ามเนื้อ ในทะเลทรายแม้แต่ทาสระดับต่ำ ก็ยังเป็นแรงงานที่ดี

สถานที่ด้านล่างนั้น อยู่ที่ไหน? ฉาวซวนอยากรู้อยากเห็นมาก ถ้าเต่าหยูอยู่ที่นี่ มีจุดประสงค์อะไร?

ฉาวซวนแฝงตัวอยู่รอบ ๆ และรอโอกาส

ในช่วงบ่ายของวันถัดไป สภาพอากาศในทะเลทรายร้อนระอุ ฉาวชวนยังคงหมอบซ่อนตัวอยู่ หลังสันเขาทราย เขาถูกปกคลุมไปด้วยทราย ไม่สนใจเกี่ยวกับความร้อน ฉาวซวนจ้องมองไปที่อีก ด้านหนึ่ง เขาได้ยินการเคลื่อนไหวแผ่วเบาอีกครั้ง

ในไม่ช้า เปิดกระดานเผยช่องทาง และคนออกมาอีกครั้ง มันไม่ใช่คนที่ฉาวซวนเห็นเมื่อคืนนี้ ทําในสิ่งเดียวกัน

หลังจากที่อีกฝ่ายออกมา ก็ลากร่างคนออกจากไปไกล และวางแผนที่จะขุดหลุมเพื่อฝังศพ การปรากฎอย่างกะทันหันของฉาวซวนทําให้เขาตกใจ ไม่ได้รอให้เขาพูดอะไรก่อน เขาจะส่งเสียงแต่เสียงของเขาติดอยู่ในลําคอ แขนทั้งสองข้างยกกุมขึ้น

ฉาวซวนมองรูปแบบทาสที่หายไปบนร่างกายของเขา และพบว่าบุคคลนี้เป็นทาสของเมืองหิน