Chronicles of Primordial Wars – ตำนานของสงครามแรกเริ่ม - ตอนที่ 308
ราชาแห่งเมืองผลัดใบเป็นคนแบบไหน ฉาวซวนไม่เคยเห็นเขาตั้งแต่เขามาถึงเมืองผลัดใบ และเขาไม่ค่อยรู้จักคนอื่นๆ มากนัก สิ่งที่เจ้ารู้คือสิ่งที่คนอื่นรู้
ก่อนที่ฉาวซวนจะแยกตัวจากซูกู สิ่งที่เขาพูดก็คือจุดอ่อนของสัตว์ดูดทรายคนเผ่าเขาเพลิงอาศัยอยู่ในภูเขาของสัตว์ร้าย ซูกูคนนี้รู้ ฉาวซวนสามารถบอกจุดอ่อนของสัตว์ดูดทราย ซึ่งอาจเป็นสาเหตุของการติดต่อกับสัตว์ร้ายบ่อยครั้ง ไม่มีข้อสงสัยเกี่ยวกับฉาวซวน แม้ว่าจะมี เขาก็ไม่ถาม ทั้งสองฝ่ายมีความร่วมมือกัน ตราบใดที่มันเป็นประโยชน์ต่อทุกคนเช่นเดียวกับความลับอื่น ๆ ทำไมจะต้องพูดถึงมัน?
ซูกูตั้งใจที่จะมอบสัตว์ดูดทรายเป็นหนึ่งในพิธีงานวันเกิดให้กับราชาผลัดใบรวมถึง “หิน” ที่ ซูกูชอบเป็นอย่างมาก ตามความเห็นของซูกู มันเป็นของขวัญที่ดีมาก อย่างไรก็ตาม เพื่อให้ได้เหรียญทอง(รางวัล)มากขึ้น ฉาวซวนได้บอกจุดอ่อนของสัตว์ดูดทราย ซึ่งสามารถส่งเป็นของขวัญวันเกิดได้ และสิ่งนี้สำคัญกว่าสัตว์ดูดทรายอีกด้วยท้ายที่สุด ค่าใช้จ่ายในการฆ่าสัตว์ดูดทรายสูงเกินไป แต่การรู้จุดอ่อนแล้วฆ่ามัน นั้นแตกต่างกัน
เจ้าของทาสของเมืองพลัดใบได้เรียนรู้วิธีล่อสัตว์ดูดทรายแล้ว และข้อมูลนี้ที่ได้รับจากฉาวซวน ไม่ต้องสงสัยจะช่วยลดการสูญเสียได้อย่างแน่นอน
สำหรับที่ว่าราชาผลัดใบจะพิจารณาความผิดปกติของสัตว์ร้ายมาที่ฉาวซวนทั้งสามคน จะได้รับการแก้ไขจากซูกู
หลังจากกลับไปยังสถานที่พำนักในเมือง ฉาวซวนนึกถึงความผิดปกติอย่างรอบคอบหลังจากการปรากฏตัวของสัตว์ดูดทราย ตามประสบการณ์การล่าสัตว์มาหลายปีของเขา สัตว์ดูดทรายดูเหมือนจะหงุดหงิด ไม่จำเป็นต้องเป็นจ้าวนายน้อยสอง แต่เป็นบุคคลอื่น ยิ่งไปกว่านั้น เวลานั้นถูกต้อง ค่อนข้างจะรู้สึกถึงการล่อเสือลงจากภูเขา และทาสที่ดูแลโอเอซิสก็ออกไป สัตว์ดูดทรายมาอยู่ที่นี่
เป็นเรื่องบังเอิญ? ฉาวซวนไม่คิดอย่างนั้น
เมื่อคิดถึงสิ่งที่ถูกพูดต่อหน้าชื่อฉี ฉาวซวนไม่สามารถทำอะไรได้ ได้แต่คิดถึงเต่าหยูที่ถูกกล่าวว่าเป็นทาสของเจ้าของทาสในเมืองหินขาว
วางสิ่งอื่น ๆ และพูดถึงเต่าหยูคนเดียว ใจที่เหี้ยมมือที่โหดฉาวซวนไม่กังวล แต่ที่กังวลมันยิ่งกว่านั้น เป็นห่วงมากขึ้น มันเป็นภัยคุกคามที่ยิ่งใหญ่สำหรับเขาเพลิง
ในวันถัดมา ซูกูมาที่“ สถานทูต” ของเขาเพลิงเพื่อพบฉาวซวน
ฉาวซวนมองดูจ้าวนายเต่าน้อยสาม ถึงแม้ว่าเขาจะเหนื่อยและอ่อนล้า แต่ดวงตาของเขาก็เต็มไปด้วยความสุข
“ ดูเหมือนว่าทุกอย่างเป็นไปด้วยดี” ฉาวซวนกล่าว
“ถูกต้อง!” ซูกูไม่ได้อธิบายรายละเอียดเกี่ยวกับสิ่งต่าง ๆ หลังจากเข้าไปในวัง แต่เขาบอกกับฉาวซวนว่า พี่ชายคนที่สองของเขาได้รับการอนุญาตจากราชาผลัดใบ ทาสที่นำสัตว์ร้ายมาสู่โอเอซิสก็ถูกประหารชีวิตหลายคนเช่นกัน อย่างไรก็ตาม ซูกูก็ให้ของขวัญที่ดี ได้รับคำชมและประโยชน์ต่างๆ ที่ถูกตัดไปก่อนหน้านั้นถูกกลับคืนมา ซูกูเสนอทาสที่ไม่มีเจ้านาย ราชาประหลาดใจแต่ก็เห็นด้วยหลังจากนั้น
“เหตุผลความบ้าคลั่งของสัตว์ดูดทรายคืออะไร? เจ้าพบไหม? “ฉาวซวนถาม
“ฟังเจ้าหน้าที่คอยเฝ้าดูแลโอเอซิสที่ติดตามคนที่น่าสงสัย มันอาจเป็นได้ว่ากระทำจากผู้คนในเมืองหินขาว แต่ไม่รู้ว่าพวกเขาทำให้สัตว์ดูดทรายบ้าคลั่งได้อย่างไร เมื่อทาสของซููเลนวางกับดักและออกตามล่า พวกเขาล้มเหลว สูญเสียอย่างหนัก อย่างไรก็ตาม พ่อบอกว่าความล้มเหลวก็คือความล้มเหลว ไม่มีข้อแก้ตัว ดังนั้นจึงให้ซููเลนไปคิดใคร่ครวญกับเหตุการ์ณในครั้งนี้ “
“ เกี่ยวข้องกับเต่าหยูหรือ?” ฉาวซวนถาม
“ข้าไม่รู้” ซูกูกล่าวตามจริง กำลังคนในมือของเขามีจำกัด และเขาไม่สามารถหาข้อมูลเพิ่มเติมได้
“อย่างไรก็ตาม จุดอ่อนของสัตว์ดูดทรายที่เจ้าพูดนั้นทำให้พ่อมีความสุขมาก หากเจ้าไม่รู้ถึงจุดอ่อนของสัตว์ดูดทราย ทุกคนจะห่วงกังวลว่าคนในเมืองหินขาวจะนำสัตว์ดูดทรายที่บ้าคลั่งที่เป็นปัญหามาให้มากขึ้น แต่ตอนนี้ รู้แล้ว พ่อหวังว่าจะมีมากกว่าสองสามตัว เพื่อให้สามารถสังหารได้มากขึ้น .พ่อจะทำเสื้อผ้าที่มาจากสัตว์ดูดทราย และมงกุฎใหม่ ” เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ รอยยิ้มบนใบหน้าของซูกูฉีกกว้างมากขึ้น” พ่อเห็นด้วยที่ข้าติดตามไปและเติบโตขึ้นมาก ในขณะที่เวลานั้นข้ายังคงเด็กเกินไปที่จะติดตาม “
เนื่องจากไม่มีทาสของตัวเอง ซูกูจึงถูกกีดกันออกจากกิจกรรมใหญ่ที่สำคัญ การต่อสู้ประจำปีของสัตว์ร้ายในทะเลทราย นอกจากนี้ซูก้า จ้าวนายน้อยใหญ่และซูเลน จ้าวนายน้อยคนที่สองแต่ก่อนได้โอกาส แต่ตอนนี้ ซูกูได้โอกาสด้วยเช่นกัน
“เรื่องของพวกเจ้า ข้าก็ได้พูดไปแล้ว ถึงเวลานั้นจะไปกับข้าด้วย” ซูกูกล่าว
นี่เป็นข่าวดีจริงๆ สำหรับฉาวซวน
“เจ้าเลือกทาสแล้วหรือ?” ฉาวซวนถาม
“พ่ออนุญาตให้ข้าเลือกยี่สิบคน ทาสเหล่านี้ส่วนใหญ่ไม่แตกต่างกัน เขาบอกว่าทาสชุดต่อไปจะมา และให้ข้าเลือกต่อไป ” ซูกูตื่นเต้น
“การทำให้เป็นทาสสำเร็จไหม?” ฉาวซวนถาม
เมื่อพูดถึงการเป็นทาส สีหน้าที่น่าตื่นเต้นของซูกูนั้นสลดลงเล็กน้อย“ ข้าได้กดขี่สามคนและประสบความสำเร็จเพียงคนเดียว”
ถ้าล้มเหลวทาสก็จะตาย ฉาวซวนรู้ ดังนั้นเขาไม่ได้ถามว่าทาสสองคนนั้นเป็นอย่างไร
ซูกูเผชิญกับการเยาะเย้ย เขาไม่รู้ว่ามันเป็นการเยาะเย้ยตัวเองหรือเยาะเย้ยผู้อื่น “เจ้ารู้หรือไม่รู้ว่าเมื่อข้าไปเลือกทาส ทาสเหล่านั้นก็เหมือนเห็นความตาย ดูเหมือนว่าคนที่ข้าเลือกจะต้องตาย แต่เมื่อซูก้าปรากฏตัว คนเหล่านั้นดูเหมือนจะมีความหวัง ช่างน่าอับอาย! “
คำว่า “ช่างน่าอับอาย” ทำให้รู้ว่าจ้าวนายน้อยสามนั้นไม่พอใจอย่างมากกับปฏิกิริยาของพวกทาส และความจริงก็ทำให้เจ็บปวดเช่นนี้ แม้ว่าหนึ่งในสามคนนั้นประสบความสำเร็จ แต่เมื่อเทียบกับอัตราความสำเร็จเกือบ 9 ใน 10 ส่วนของคนอื่น เขายังไม่เพียงพอที่จะเห็น
“ข้าจะฝึกอีกครั้ง” ซูกูกล่าว เขาระดมพลังของร่างกายอย่างเป็นธรรมชาติ และฝ่ามือของเขาเกิดเปลวไฟสีน้ำเงินออกมา
ฉาวซวนมองไปที่ซูกู ผู้ซึ่งเข้าสู่สถานะการฝึกฝน และไม่สนใจสิ่งอันใดรอบตัว แต่สังเกตเปลวไฟที่ปรากฏขึ้นในใจของเขาแทน นั้นคือเปลวไฟที่เป็นของซูกู รอยต่อระหว่างสีแดงและสีน้ำเงินในเปลวไฟนั้นชัดเจนมาก เปลวไฟทั้งสองถูกรวมเข้าด้วยกันและผสานกัน ในขณะที่ซูกูกำลังฝึกฝนความเป็นทาส
ซูกูจะได้รับประโยชน์จากฉาวซวนที่นี่ และฉาวซวน ในความเป็นจริงก็สามารถได้รับประโยชน์ คำตอบที่ตรงที่สุดคือ เปลวไฟสัญลักษณ์ของเผ่าเขาเพลิง และเปลวไฟสีน้ำเงินนั้นลุกโชนมากขึ้น
หลังจากจบการฝึกไปครึ่งวัน ซูกูรู้สึกว่าพลังการเป็นทาสของเขานั้นมีความซับซ้อนมากขึ้น เขาเชื่อว่าเมื่อเขากลับไปการกดข่มทาสในวันนี้ เขาสามารถทำได้อย่างคล่องแคล่ว และสามารถกดขี่ทาสได้สำเร็จ
“หลังจากถูกตรวนโซ่ขัง การเลื่อนระดับของทาสนั้นจำกัดไหม ?” ฉาวซวนถาม
“โดยทั่วไปแล้วเป็นเช่นนี้” ซูกูกล่าว
“มีกรณีพิเศษหรือไม่?”
“มีการกล่าวกันว่ามีบ้าง แต่น้อยมาก และผู้ที่สามารถเจาะตรวนได้ แน่นอนมันน่ากลัวมา” ซูกูกล่าว
หลังจากซูกูจากไป ฉาวซวนระดมพลังสัญลักษณ์ในร่างกาย ลวดลายสัญลักษณ์ที่ปรากฎผ่านสองในสามของแขน และอยู่ใกล้กับข้อมือ ก่อนที่จะออกจากเผ่า ลวดลายบนแขนของฉาวซวนที่แสดงให้เห็น มีไม่มากนัก อย่างไรก็ตาม หลังจากได้ติดต่อกับเผ่าพิรุณและสิ่งต่างๆ ที่นี่ ลวดลายสัญลักษณ์ก็ก้าวไปอีกขั้นหนึ่ง
สำหรับนักรบสัญลักษณ์ของเผ่าเขาเพลิง การแสดงลวดลายสัญลักษณ์นั้นเป็นข้อพิสูจน์ความแข็งแกร่งโดยตรงที่สุด สัญลักษณ์บนแขนไขว้ไปข้อศอก ซึ่งเป็นหนึ่งในนักรบสัญลักษณ์ระดับกลาง และใกล้กับข้อมือ มันยิ่งแสดงให้เห็นว่าเป็นนักรบสัญลักษณ์ระดับสูง
“อาซวน มีการเปลี่ยนแปลงในเผ่าอื่นๆ !”ถัวเข้ามาและบอก
ฉาวซวนยังคงให้ความสนใจกับการเคลื่อนไหวของชนเผ่าอื่น ๆ ในเมือง เมื่อไม่นานมานี้ ผู้คนของเผ่าเหล่านี้ได้พาทีมออกจากเมืองเป็นครั้งคราว กล่าวกันว่าพวกเขาไปที่ทะเลทรายเพื่อหาประสบการ์ณ และกลับมาทุกสองสามวัน และในครั้งนี้ ดูเหมือนว่าจะเคลื่อนไหวมากขึ้น.
“คนเหล่านั้นกำลังจะออกไป” เลนเล่าการค้นพบของเขาในวันนี้กับฉาวซวน “เมื่อวานนี้ ผู้คนที่ออกจากเมืองกลับมาอีกครั้ง และในขณะที่เก็บของต่าง ๆ ข้าก็เห็นบางคนรีบทำเครื่องมือหินใหม่ ข้าคิดว่าถึงเวลาที่จะต้องออกเดินทาง เราต้องกลับเผ่า แต่ในความเป็นจริงมันไม่ใช่กรณีนี้ วันนี้ เผ่าเทียนซานและเผ่าพันหน้าออกจากเมือง และดูเหมือนเผ่าอื่นกำลังเตรียมพร้อมที่จะออกเดินทาง แต่ไม่กลับไปเผ่า แต่ไปที่ทะเลทราย อาซวน เจ้าบอกที พวกเขาจะไปไหน? “
หากเจ้าต้องการยุติการเดินทางกลับไปยังเผ่าของเจ้า และไม่แจ้งบอกผู้คนในเผ่าเขาเพลิง คนเหล่านี้จะไปไหน?
เกิดอะไรขึ้นเมื่อเร็ว ๆ นี้ในทะเลทราย
ฉาวซวนต้องการที่จะไป และคิดเพียงเรื่องเดียวเมืองสัตว์ร้าย
งานเทศกาลรื่นเริงของเจ้าของทาสประจำปี เจ้าของทาสผู้ยิ่งใหญ่ผู้ที่เต็มใจเข้าร่วมจะพาผู้คนไปยังเมืองสัตว์ร้าย และคนอื่น ๆ ในเผ่า อาจต้องการใช้โอกาสนี้เพื่อทำบางสิ่งบางอย่าง นี่อาจเกี่ยวข้องกับสิ่งที่ผู้คนซ่อนอยู่
ฉาวซวนคิดเกี่ยวกับมัน และพูดกับเลนและถัว : “ไม่ว่าผู้คนของเผ่าอื่น ๆ จะจัดการอย่างไร เราจะต้องเตรียมตัวให้พร้อม เมื่อวันเกิดของราชาผลัดใบจบลงแล้ว