Cultivation Online อัจฉริยะข้ามยุทธภพออนไลน์ - ตอนที่ 153

ตอนที่ 153 ผ่านการท้าทายทั้ง…

“การปกปิดที่สมบูรณ์แบบหรอลองดูหน่อยละกัน”

จากนั้นหยวนก็เปิดใช้งานการปกปิดที่สมบูรณ์แบบสําหรับกริชห้วงดวงดาว และเช่นเดียวกับคําอธิบายของความสามารถพิเศษ กริชห้วงดวงดาวก็ล่องหนในทันที ด้วยการปรากฏตัวและออร่าที่ปกปิดไว้อย่างสมบูรณ์

ในสายตาของหยวนนั้นเขาก็ไม่สามารถมองเห็นกริชห้วงดวงดาวได้อย่างสมบูรณ์ แต่เนื่องจากเขายังสามารถสัมผัสได้ถึงพลังงานทางจิตวิญญาณของตัวเองที่อยู่รอบๆกริชห้วงดวงดาว เขาจึงรู้ว่าอยู่ตรงไหน

สําหรับสัตว์วิเศษและแม้แต่ผู้ยิ่งใหญ่มันให้ความรู้สึกราวกับว่ากริชห้วงดวงดาวได้หายไปจากโลกนี้อย่างกะทันหัน

‘ข้าไม่รู้สึกถึงการปรากฏตัวของอาวุธวิญญาณอันที่สองอีกต่อไป..มันต้องมีความสามารถในการปกปิดตัวเองแน่ๆนี่เป็นความสามารถที่ทรงพลังอย่างยิ่งสําหรับอาวุธวิญญาณ…’ ผู้ยิ่งใหญ่หรี่ตามองหยวน และไม่รู้สึกถึงกริชห้วงดวงดาวไม่ว่าจะพยายามแค่ไหนก็ตาม

‘ตอนนี้เขาสามารถฆ่าแม้แต่จ้าวแห่งวิญญาณได้โดยที่พวกเขาไม่รู้ตัวหรือตรวจสอบได้เลยด้วยซ้ํา….อาวุธวิญญาณชิ้นนี้ทรงพลังและน่ากลัวอะไรยังงี้เขาได้รับมันมาจากไหน?’

หากผู้ยิ่งใหญ่รู้ว่าอาวุธวิญญาณที่ทรงพลังเช่นนี้เคยเป็นของครอบครัวของมนุษย์แน่นอนมันจะต้องประหลาดใจอย่างแน่นอน

ฟุ้บ! ฟุ้บ!! ฟุ้บ!!

ตอนนี้สัตว์วิเศษไม่สามารถมองเห็นหรือตรวจจับกริชห้วงดวงดาวได้ แล้วพวกมันก็ไร้ ที่พึ่งและไร้พลังภายใต้การโจมตีของมัน และพวกมันทําได้เพียงยืนอยู่ตรงนั้นและรอให้ถึงเวลาที่พวกมันจะถูกฆ่า

ความเร็วในการที่หยวนสังหารสัตว์วิเศษนั้นเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่าทันทีที่ความสามารถพิ เศษของกริชห้วงดวงดาวถูกปลดล็อค และเขาก็สังหารสัตว์วิเศษที่เหลืออีก 10,000 ตัวในเวลาเพียงไม่กี่ชั่วโมง

ในขณะเดียวกันหลงอี้จุนและผู้อาวุโสของนิกายที่รออยู่ข้างนอกก็แทบจะสั่นสะท้านจากความวิตกกังวล

“เป็นเวลาสี่วันแล้วที่ศิษย์หยวนก้าวขึ้นสู่ชั้นที่ 100 แต่เขาก็ยังอยู่ข้างใน…ข้าสงสัยว่ามีอะไรเกิดขึ้นข้างใน…” หลงอี้จุนพึมพําพร้อมกับขมวดคิ้วอย่างประหม่า เขาไม่อยากจะคิดว่าเขาจะสูญเสียคนที่มีความสามารถแบบหยวนเพียงไม่กี่วันหลังจากที่เขาเข้าร่วมนิกาย!

“ข้าหวังว่ามันจะไม่มีอะไรร้ายแรง..อาจจะเหมือนแผ่นหินแห่งความเข้าใจ ซึ่งเขามีเวลาหนึ่งสัปดาห์กว่าจะเสร็จ” ผู้เฒ่าซวนถอนหายใจ พยายามปลอบตัวเองว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นกับหยวน

“มีคนตายในหอคอยบ้างไหม?” ผู้อาวุโสซวนก็ถามขึ้น

“สัตว์วิเศษที่อยู่ข้างในเป็นเพียงภาพลวงตา แม้ว่าพวกมันจะทําร้ายเจ้าได้เล็กน้อย แต่ พวกมันก็ไม่สามารถฆ่าเจ้าได้ อย่างน้อยข้าก็ไม่เคยได้ยินว่ามีศิษย์ตายในหอคอยมาก่อน”

“หอคอยไม่อนุญาตให้ศิษย์ตาย ขณะอยู่ข้างในมันจะหยุดการท้าทายโดยอัตโนมัติ หากเห็นว่าศิษย์ตกอยู่ในสถานการณ์อันตราย” หลงอี้จุนกล่าว

“แต่อาจจะมีสิ่งที่แตกต่างกันในชั้นที่ 100 ” ผู้อาวุโสไป๋หลิงกล่าว

“อย่างไรก็ตามพวกเราไม่เคยไปที่ชั้น 100 มาก่อน ดังนั้นเราจึงไม่สามารถแยกแยะความเป็นไปได้นั้นออกไปได้”

สถานที่นั้นเงียบลงทันที

ในช่วงเวลาหลังจากนั้นอีกไม่นานหอคอยก็เริ่มสั่นสะท้าน

“เอ๊ะ เกิดอะไรขึ้น?”

ก่อนที่ทุกคนจะสามารถตอบสนองได้ทัน ชั้นที่ 100 ก็เปล่งแสงสีทอง และทันใดนั้นมังกรสีทองกึ่งโปร่งใสก็หนีออกจากหอคอย และปรากฏขึ้นบนท้องฟ้าเหนือวิหารแก่นมังกร ทําให้ศิษย์ทุกคนในนั้นตกใจแม้แต่คนที่อยู่นอกนิกายก็ตาม!

มังกรทองตัวนี้บินวนสองสามรอบรอบวิหารแก่นมังกร ก่อนที่จะบินสูงขึ้นไปบนท้องฟ้า และ หายไปจากมุมมองของผู้คน อย่างไรก็ตามอาจได้ยินเสียงที่คล้ายกับเสียงคํารามของมังกรในไม่กี่อึดใจต่อมาซึ่งดังก้องอยู่ห่างออกไปหลายพันไมล์ทําให้ทุกคนที่ได้ยินมันรู้สึกหนาวสั่น

“อะไรกัน! เกิดอะไรขึ้นบนโลกนี้?!” หลงอี้จุน ร้องออกมาดังๆหลังจากนั้นรู้สึกว่าร่างกายของ เขาร้อนขึ้นอย่างรวดเร็วและหัวใจของเขาก็เต้นรัวเหมือนกลองสงคราม!

ในขณะเดียวกันเหล่าศิษย์ทั่ววิหารแก่นมังกร สามารถมองเห็นหอคอยสีทองที่ตั้งตระหง่านอยู่ในนิกายชั้นนอก เนื่องจากหอคอยเองก็มีการเปลี่ยนแปลงรูปลักษณ์เช่นกัน

“ดูตรงนั้นสิ นั่นคือหอคอยปลาคาร์ปกระโดดข้ามประตูมังกร! ชั้นที่สูงที่สุดกําลังเปล่งแสงสีทอง! นี่หมายความว่ามีคนจัดการทั้ง 100 ชั้นในหอคอยได้ใช่ไหม!”

“เป็นไปไม่ได้! ใครทําเรื่องแบบนี้ได้กัน!”

ศิษย์เกือบทุกคนในนิกายเริ่มเดินทางไปยังนิกายชั้นนอก เพื่อดูว่าเกิดอะไรขึ้นและเป็นพยานด้วยตัวเองว่าเป็นศิษย์คนไหนที่สามารถบรรลุความสําเร็จที่น่าทึ่งนี้ได้

”เช่นเดียวกับแผ่นหินแห่งความเข้าใจ และต้นไม้สีเงิน หอคอยปลาคาร์ปกระโดดข้ามประตูมังกรก็กลายเป็นสีทองเช่นกัน!” ผู้อาวุโสซวนอุทาน

” เขาทําได้จริงๆ! ศิษย์หยวนเอาชนะหอคอยทั้ง 100 ชั้น จนกลายเป็นคนแรกในประวัติศาสตร์ที่ประสบความสําเร็จอย่างยิ่งใหญ่เช่นนี้!” หลงอี้จุนจ้องมองไปที่หอคอยที่มีทั้งหมด 100 ชั้น ที่กําลังเปล่งแสงสีทองออกมา

“ผู้นํานิกาย ตอนนี้เกิดเรื่องยุ่งยากขึ้นแล้ว ข้าเพิ่งได้รับข้อมูลว่ามีร่างทรงพลังมากมายจากนิกายชั้นยอดอื่นๆ กําลังเข้ามาใกล้วิหารแก่นแท้มังกร” จู่ๆผู้อาวุโสไป๋หลิงก็พูดกับเขา

“นอกจากนี้ศิษย์จากนิกายชั้นในก็มุ่งหน้ามาที่นี่เช่นกัน”

“ไม่นะ อะไรกันเนี่ย!” หลงอี้จุน ดึงใบหยกของเขาทันที และเปิดใช้งานด้วยความรู้สึกทางจิตวิญญาณของเขา ก่อนที่จะพูดด้วยเสียงที่ดังและครอบคลุมไปทั่วนิกาย

“นี่คือผู้นํานิกายกําลังพูดอยู่ ศิษย์คนใดก็ตามที่เข้าใกล้หอคอยปลาคาร์ปกระโดดข้ามประตูมังกร สถานะเป็นศิษย์ของพวกเขาถูกปลดออกทันทีไม่ว่าพวกเขาจะอยู่ในสถานะใดก็ตาม! ซึ่งรวมถึงผู้อาวุโสในนิกายด้วย ขอย้ํา! อยู่ให้ห่างจากหอคอย!”

หลงอี้จุน ถ่ายทอดเสียงของเขาไปทั่วทั้งนิกาย ไปยังศิษย์ทุกคนเหมือนกับการประกาศในเกม และศิษย์ทุกคนที่ต้องการเข้าใกล้หอคอยก็หยุดการเคลื่อนไหวของพวกเขาทันที และไม่กล้าที่จะเดินหน้าต่อไปอีกต่อไป

“การจัดการกับเหล่าศิษย์ในนิกายไม่ใช่เรื่องที่น่าหนักใจ แต่สําหรับผู้ที่อยู่นอกนิกายเราจะต้องเตรียมรับมือกับพวกเขา” ผู้อาวุโสซวนกล่าว

“ข้ารู้ว่าศิษย์หยวนคงไม่สามารถซ่อนความสามารถของเขาไว้ได้นาน แต่เราจะพยายามอย่างดีที่สุด เพื่อปกป้องตัวตนของเขาจนกว่าดินแดนลึกลับจะเปิดขึ้น! ดินแดนลึกลับจะสามารถปกป้อง เขาได้อย่างแน่นอน!” หลงอี้จุนกล่าว และเขาพูดต่อ

”ผู้อาวุโสซวนอยู่ที่นี่จนกว่าศิษย์หยวนจะออกมาส่วนพวกเราที่เหลือ พวกเราจะไปเตรียมตัวสําหรับแขกของเรา!”

“ได้เลย ท่านผู้นํา!”