Cultivation Online อัจฉริยะข้ามยุทธภพออนไลน์ - ตอนที่ 47
บทที่ 47: การปรับปรุงเทคนิคการฝึกฝน
เมื่อกลับมาที่คฤหาสน์ของลอร์ด หยวนก็ตรงไปที่ห้องของเขาพร้อมกับเสี่ยวฮัวในขณะที่หลี่ไปเล่าให้พ่อของเธอฟังเกี่ยวกับค่าท่องเที่ยวและร้านอาหาร
“ ตอนนี้เราจะทำยังไงดีเสี่ยวฮัวเรามีเวลาเหลือเฟือจนกว่าจ้าวภูเขาจะโจมตี แต่ฉันไม่อยากนั่งเฉยๆและไม่ทำอะไรเลย” หยวนพูดกับเธอ
“ คนส่วนใหญ่จะฝึกฝนด้วยท่านั่งดอกบัวในช่วงเวลาว่างเพราะทุกนาทีมีความสำคัญ” เธอกล่าวกับเขา
“ เอ๊ะ… แต่ฉันพบว่าการฝึกฝนแบบปกติน่าเบื่อมากฉันแค่นั่งอยู่ตรงนั้นและหายใจทิ้งไปและมันจะต้องใช้เวลาตลอดไปกว่าฉันจะไปถึงระดับต่อไปถ้าฉันฝึกฝนตามปกติ…” หยวนถอนหายใจ
ตอนนี้เขาต้องการนับล้านจากจำนวนฉี นับล้านในการเข้าถึงระดับต่อไปเขาต้องใช้เวลาหลายวันหรือหลายสัปดาห์ในการพัฒนาระดับเดียวเมื่อเทคนิคการฝึกฝนของเขาดูดซับเพียง 5 Qi ต่อวินาที
“ โดยทั่วไปการเพาะปลูกใช้เวลานานมาก” เสี่ยวฮัวพูดกับเขา “เมื่อพี่หยวนไปถึงอาณาจักรที่สูงขึ้นอาจต้องใช้เวลาหลายสิบปีในการฝึกฝนคุณเพื่อพัมนาระดับเดียว”
“ แต่เนื่องจากพี่หยวนไม่ต้องการฝึกฝนตามปกติทำไมเสี่ยวฮัวไม่อ่านหนังสือให้เธอฟังล่ะ?” เสี่ยวฮัวก็แนะนำ
“อ๋อหนังสือเล่มนั้นเหรอ?” หยวนพยักหน้า ตอนนี้เขาพัฒนาฐานการฝึกฝนแล้วบางทีเขาอาจจะได้เรียนรู้สิ่งใหม่ ๆ ในครั้งนี้
ไม่กี่อึดใจต่อมาเสี่ยวฮัวก็หยิบหนังสือของเธอมาและเริ่มอ่าน
หยวนหลับตาและจดจ่อไปที่เสียงที่อ่อนโยนและไร้เดียงสาของเสี่ยวฮัว
หลายนาทีต่อมา หลี่กลับมาที่ห้อง แต่เมื่อเธอเห็นว่าหยวนเข้าสู่การฝึกฝนแล้วเธอก็ตัดสินใจที่จะอยู่ข้างนอกจนกว่าเขาจะทำสำเร็จเพราะมันเป็นเรื่องน่าเกียจมากที่จะขัดจังหวะใครบางคนในขณะที่พวกเขากำลังฝึกฝนและมันอาจนำไปสู่ การบาดเจ็บภายในที่ยากต่อการรักษา
ไม่กี่ชั่วโมงต่อมาหยวนลืมตาขึ้นรู้สึกราวกับว่าความรู้ใหม่กำลังพุ่งเข้ามาในหัวของเขา
«ความเข้าใจของคุณเกี่ยวกับศิลปะลับแห่งสวรรค์เพิ่มขึ้นอย่างมาก»
«เทคนิคการใช้สวรรค์ระดับความเชี่ยวชาญ (1) → (2) »
«เทคนิคการบริโภคสวรรค์»
«อันดับ: พระเจ้า »
«ระดับความเชี่ยวชาญ: 2 »
«รายละเอียด: ดูดซับ 500 ฉี ต่อวินาที สามารถเปิดใช้งานได้ในระหว่างการฝึกฝนท่าดอกบัวเท่านั้น»
« ความเชี่ยวชาญการใช้ดาบแยกสวรรค์ ระดับ (1) → (2) »
«ดาบแยกสวรรค์»
«อันดับ: พระเจ้า»
«ระดับความเชี่ยวชาญ: 2 »
«รายละเอียด: ใช้ 10,000,000 ฉีต้องควงดาบเพื่อเปิดใช้งาน สร้างเสาแห่งแสงดาบที่จะทำลายทุกสิ่งที่ขวางทาง»
‘500 ฉีต่อวินาที! เร็วกว่าเดิม 100 เท่า! และตอนนี้ฉันต้องการ 10 ล้าน ฉีเพื่อเปิดใช้งาน ดาบแยกสวรรค์! มากกว่าเมื่อก่อน 1,000 เท่า! ‘ หยวนตกใจกับการปรับปรุงเทคนิคการฝึกฝนครั้งใหญ่ของเขา
‘ฉันเดาว่ามันสมเหตุสมผลแล้วที่คุณจะดูดซับและใช้ฉีมากขึ้นในระดับที่สูงขึ้นของคุณ’ เขาคิดกับตัวเอง
เมื่อเห็นออร่าที่น่าเกรงขามรอบ ๆ หยวนเสี่ยวฮัวสามารถบอกได้อย่างง่ายดายว่าเขาได้รับการพัฒนาขึ้นอีกครั้งในฐานะผู้ฝึกฝน
‘พี่หยวนมีขีด จำกัด แค่ไหน? เขามีขีดจำกัดความสามารถของเขาหรือไม่? ‘ เสี่ยวฮัวครุ่นคิดกับตัวเอง
ผู้ฝึกฝนทุกคนภายใต้สวรรค์ล้วนเกิดมาพร้อมหรือไม่มีพรสวรรค์และสำหรับผู้ที่เกิดมาพร้อมกับพรสวรรค์ไม่ว่าจะมากแค่ไหนก็มีข้อ จำกัด สำหรับความสามารถของพวกเขาตามที่สวยสวรรค์บรรชากำหนดไว้เสมอ
‘ไม่ … มีคนที่มีพรสวรรค์ไม่ จำกัด … แต่คนพวกนั้นคือ … ‘
“ เสี่ยวฮัวความเข้าใจเกี่ยวกับเทคนิคการฝึกฝนของฉันดีขึ้นเล็กน้อย” จู่ๆหยวนก็พูดกับเธอ “ตอนนี้ฉันสามารถดูดซับ ฉีได้มากขึ้นด้วยเทคนิคการฝึกฝนท่าดอกบัว”
เสี่ยวฮัวโยนความคิดของเธอไปด้านข้างอย่างรวดเร็วและพูดว่า “พี่หยวนมีการปรับปรุงอยู่เสมอดังนั้นเสี่ยวฮัวจึงไม่แปลกใจ”
ในขณะเดียวกันเมื่อหลี่ได้ยินทั้งสองคนคุยกันเธอก็เคาะประตูและพูดว่า “คุณจบการฝึกฝนแล้วหรือยังเต๋าหยวน?”
“ เอ๊ะ? อย่าบอกนะว่าเธอยืนอยู่ข้างนอกตลอดเวลานี้?” หยวนรีบเดินไปเปิดประตูให้เธอ
“ ฉันไม่อยากรบกวน เต๋าหยวน แต่อย่างใด” เธอพยักหน้า
“อย่างไรก็ตามฉันมีข่าวเเจ้งให้ทราบ เรามีข้อมูลใหม่เกี่ยวกับเจ้าแห่งภูผาและมันอาจเริ่มต้นการรุกรานในเช้าวันพรุ่งนี้”
“เข้าใจแล้ว.” เขาพยักหน้า.
“อีกอย่างพ่อของฉันอยากจะเชิญคุณมาทานอาหารเย็นในภายหลัง แต่ก็ไม่เป็นไรที่จะปฏิเสธเพราะเรารู้ว่าคุณอาจจะยังอิ่มจากร้านอาหารในวันนี้ก่อนหน้านี้”
“ดินเนอร์เหรอฟังดูดีจัง” หยวนตอบรับคำเชิญของพวกเขาทันทีไม่ว่าเขาจะอิ่มท้องแค่ไหนเพราะเขาจะไม่งดอาหารตราบใดที่ไม่ใช่แค่ซุปเท่านั้น
“ เยี่ยมมาก! ฉันจะบอกให้พ่อรู้” เหลาหลี่ กล่าวก่อนที่จะหายตัวไปอีกครั้ง
หลังจากที่หลี่จากไปหยวนก็พูดกับเสี่ยวฮัวว่า “ฉันจะไปเที่ยวก่อนถ้าเธอกลับมาก่อนฉัน ช่วยบอกให้เธอรู้ด้วย”
เสี่ยวฮัวพยักหน้าและดูหยวนหายไปในอากาศที่เบาบางต่อหน้าต่อตาเธอ
“… “
ความเงียบเต็มห้องหลังจากที่หยวนออกจากระบบและเสี่ยวฮัวก็ครุ่นคิดด้วยความอยากรู้อยากเห็น
‘พี่หยวนหายไปและปรากฏตัวตามที่เขาพอใจเช่นนั้นได้อย่างไร? เขาไม่ควรรู้เทคนิคการเคลื่อนย้ายพริบตา
ใด ๆ แล้วเขาจะไปไหน? ‘
อย่างไรก็ตามหลังจากครุ่นคิดอยู่สองสามวินาทีเกือบราวกับว่ามีอะไรบางอย่างในหัวของเธอพลิกเสี่ยวฮัวก็หมดความสนใจในการหายตัวไปอย่างกะทันหันของหยวนทันทีและปฏิบัติกับมันราวกับว่ามันเป็นเพียงเรื่องปกติเท่านั้น
ในขณะเดียวกันหลังจากออกจากเกมหยวนอดทนรอ ยูรุจนกระทั่งเธอเข้ามาในห้องและเริ่มทำกิจวัตรประจำวันของเธอ
“ยูรุฉันกำลังทำภารกิจสำคัญและแม้ว่ามันจะยังไม่เกิดขึ้นจนถึงเช้าวันพรุ่งนี้ แต่ฉันก็จะอยู่ในเกมคืนนี้เผื่อว่า…” หยวน พูดกับเธอ
“โอ้ในที่สุดคุณก็เล่นเกมอย่างจริงจังแล้วพี่ชาย โอเคฉันจะให้พี่เล่น แต่พี่ไม่ควรทำแบบนี้บ่อยเกินไปฉันไม่ต้องการให้สุขภาพของคุณอ่อนแอลงเพราะมัน”
“ฮ่าฮ่าฮ่าเธอกังวลมากเกินไปยูรุฉันไม่เคยรู้สึกแย่เลยตั้งแต่เริ่มเล่นเกม และมีหลายครั้งที่ฉันรู้สึกราวกับว่าร่างกายของฉันเต็มไปด้วยพลังงานแน่นอนสิ่งเดียวที่ทำให้ฉันยังไม่ลุกขึ้นคือ ร่างกายที่น่าสมเพชของฉัน”
ในเวลาต่อมาหลังจากที่ยูรุทำความสะอาดและให้ป้อนอาหารให้ หยวน. ก็กลับเข้าสู่เกม
…………