Cultivation Online อัจฉริยะข้ามยุทธภพออนไลน์ - ตอนที่ 48
ไม่กี่นาทีหลังจากที่หยวนกลับเข้าสู่เกม เหลาหลี่ก็เคาะประตู
“เต๋าหยวน อาหารเย็นพร้อมแล้ว” เธอพูดกับเขา
“ฉันกำลังจะออกไป!” หยวนพูดก่อนออกมาจากห้องพร้อมเสี่ยวฮัว
จากนั้น หลี่ ก็พาทั้งสองคนเข้าไปในห้องขนาดใหญ่ที่มีโต๊ะยาวตรงกลางห้อง ซึ่งครอบครัวที่เหลือของเธอรออยู่
“ ขอบคุณที่ตอบรับคำเชิญ เต๋าหยวน ของเรา” ลอร์ดเหลาพูดกับหยวน หลังจากเห็นเขา
“ไม่…ฉันต่างหากควรจะขอบคุณที่คุณเชิญฉัน”
“เชิญนั่ง.” ลอร์ดเหลาชี้ไปที่ที่นั่งว่างสองที่นั่งข้างๆเขาและคนรับใช้สองคนก็ดึงเก้าอี้ออกมาให้พวกเขา
“ขอบคุณ…”
หลังจากที่นั่งลอร์ดเหลาก็ปรบมือ ไม่กี่วินาทีต่อมาคนรับใช้ก็เริ่มขนจานตามเข้ามาในห้อง
“ฉันเคยได้ยินเกี่ยวกับความกินจุที่น่าประทับใจของคุณและแน่นอนต้องแน่ใจว่ามีอาหารเพียงพอเพื่อที่คุณจะได้ไม่ต้องกังวลว่าจะไม่อิ่มท้อง” ลอร์ดเหลาพูดกับเขาด้วยรอยยิ้มที่สดใสขณะที่โต๊ะเต็มไปด้วยอาหาร
หลังจากนั้นไม่นานพวกเขาก็เริ่มกิน
“… “
“… “
“… “
ครอบครัวเหลาเริ่มมองด้วยดวงตาเบิกกว้างขณะที่หยวนกินอาหารบนโต๊ะราวกับว่าเขาเป็นสัตว์ประหลาด
แม้แต่เหลาหลี่ที่เคยเห็นเขากินมาก่อนก็อดไม่ได้ที่จะจ้องมองหยวนด้วยดวงตาเบิกกว้าง
‘เขายังกินแบบนั้นได้ยังไงในเมื่อไม่นานมานี้เขาก็กินเยอะแล้ว? อาหารไปอยู่ที่ไหนหลังจากเข้าสู่กระเพาะอาหารของเขา? เกือบจะเหมือนกับว่ามีหลุมดำอยู่ในท้องของเขาซึ่งสามารถกินได้ทั้งโลก! ‘
ในขณะเดียวกันลอร์ดเริ่มกังวลว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับการเงินของครอบครัวพวกเขาหากพวกเขาต้องเลี้ยงหยวนแบบนี้ทุกวัน
กว่าหนึ่งชั่วโมงต่อมาหลังจากที่พวกเขาทานอาหารเสร็จและคนรับใช้ก็ยกจานเปล่าออกไปลอร์ดมองไปที่หยวนและพูดกับเขาว่า “เต๋าหยวนตอนนี้ทานอาหารเย็นเสร็จแล้วทำไมเราไม่คุยกันสักหน่อย? ครอบครัวของฉันอยากจะถามคุณบ้าง “
“เนื่องจากคุณเลี้ยงจนอิ่มท้อง ฉันไม่คิดจะตอบคำถามสองสามข้อก็กระไรอยู่ คุณอยากรู้อะไร” หยวนกล่าว
“คุณมีงานอดิเรกไหม?” เหลาหลี่ เป็นคนแรกที่ถามเขา
“มันอาจจะฟังดูเรียบง่าย แต่ฉันสนุกกับการทำอะไรก็ตามที่ทำให้ฉันต้องออกแรงไม่ว่าจะเป็นการล่ามอนสเตอร์หรือแค่เดินไปรอบ ๆ เมืองฉันก็สนุกกับมันทั้งหมด”
“ ฉันคิดว่ามันวิเศษมาก” เหลาหลี่กล่าวด้วยรอยยิ้มที่มีเสน่ห์
“ ฉันจะถามคำถามต่อไป” เหลาหมิงกล่าว “ ที่คุณพูดถึงการล่ามอนสเตอร์สัตว์ร้ายที่แข็งแกร่งที่สุดที่คุณเคยเอาชนะได้คืออะไร?”
“สัตว์ที่แข็งแกร่งที่สุดใช่ไหมฉันเอาชนะ คือแมงมุมปีศาจที่อยู่ในระดับที่สี่ของอาณาจักรนักรบวิญญาณ ไม่นานก่อนที่จะมาถึงสถานที่แห่งนี้” หยวนพูดด้วยน้ำเสียงสงบ
“แมงมุมปีศาจ?!” เหลาหมิงอุทานด้วยน้ำเสียงตกใจ “คุณแข็งแกร่งกว่าที่ฉันคาดไว้ เต๋าหยวน แม้แต่ผู้อาวุโสในนิกายของฉันก็ยังมีปัญหาในการต่อสู้กับปีศาจแมงมุมนั่น… “
“… “
คนอื่น ๆ ในห้องมีสีหน้าคล้ายกับเหลาหมิงหลังจากรู้ว่าหยวนเอาชนะแมงมุมปีศาจได้ หากพวกเขารู้ว่าเขากำจัดมันด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียว จะเป็นอย่างไร
ไม่กี่อึดใจต่อมา เหลาหลิง ก็ถามเขาว่า “คุณไม่จำเป็นต้องตอบคำถามนี้ถ้าคุณไม่ต้องการ เต๋าหยวน แต่คุณมี ดาวสหาย หรือไม่?”
“… “
ห้องเงียบลงทันทีพร้อมกับการจ้องมองของทุกคนที่จ้องมองไปที่ หยวนอย่างเข้มข้นโดยเฉพาะ เหลาหลี่ที่หัวใจเต้นดัง
“ ดาว…สหาย…?” หยวนเลิกคิ้วด้วยคำที่ไม่คุ้นเคยนี้ “ฉันขอโทษ แต่สหายของ ดาว คืออะไร”
แม้ว่าจะแปลกใจเล็กน้อยกับคำถามของเขา เหลาหลิงก็ตอบด้วยรอยยิ้มบนใบหน้าของเธอ “ดาวสหายคือคนที่คุณร่วมเดินตามเส้นทางการฝึกฝนมาตลอดชีวิตของคุณ – หมายถึงคู่สมรสหน่ะ”
“ ภรรยาหน่ะเหรอ ไม่ฉัน…ไม่มีคนแบบนั้นฉันยังเด็กเกินไปที่จะคิดเรื่องแบบนั้น” หยวนส่ายหัว
“คุณกำลังพูดถึงอะไร เต๋าหยวน คุณมีสิทธิ์แต่งงานแล้วตอนอายุ 16 ปี! ถ้าอย่างนั้นแล้วมีแฟนล่ะแน่นอนว่าคนที่มีความสามารถและหล่อเหลาอย่างที่คุณควรจะมีอยู่แล้วหนึ่งหรือสองคนใช่ไหม?” เหลาหลิงยังคงถามเขาด้วยสีหน้ากล้าหาญบนใบหน้าของเธอ
“ ไม่…ฉันก็ไม่มีอะไรแบบนั้น…” เขาพูดด้วยรอยยิ้มขมขื่นบนใบหน้า
‘ฉันไม่ได้อยู่ในฐานะที่จะมีคนแบบนั้นในชีวิตเพราะฉันไม่ต้องการให้พวกเขาเสียเวลากับใครบางคนในสภาพของฉันและฉันแน่ใจว่าไม่มีใครเต็มใจที่จะยอมรับฉันถ้าพวกเขารู้เกี่ยวกับตัวตนที่แท้จริงของฉัน … ‘หยวนถอนหายใจภายใน
แม้ว่าใครบางคนในโลกแห่งความเป็นจริงจะเต็มใจดูแลเขา แต่หยวนก็ไม่แน่ใจว่าเขาจะสามารถทนต่อความผิดได้เพราะหัวใจของเขาเต็มไปด้วยความรู้สึกผิดที่ต้องให้ยูรุคอยดูแล เขา.
“ เข้าใจหล่ะ…ฉันขอโทษถ้าคำถามของฉันทำให้คุณรู้สึกอึดอัด เต๋าหยวน” เหลาหลิงขอโทษเขาในภายหลัง จากนั้นเธอก็หันไปมอง เหลาหลี่ และขยิบตาให้เธอ
เมื่อเห็นเช่นนี้ เหลาหลี่ ก็หน้าแดง
“อย่างไรก็ตาม…”
เมื่อลอร์ดอ้าปากจะพูดประตูก็เปิดดังปังก่อนที่ยามจะวิ่งเข้ามาในห้อง
“ใครกล้า?! เจ้าไม่มีมารยาท?!” ลอร์ดตะโกนใส่ทหารยามที่เข้ามาในห้อง
อย่างไรก็ตามทหารยามเพิกเฉยต่อความโกรธของเขาและรีบพูดว่า “โปรดอภัยที่เข้ามากะทันหัน ลอร์ดเหลา! นี่เป็นเรื่องฉุกเฉิน! มีสัตว์ร้ายหลายพันตัวจากภูเขาปังกำลังวิ่งมาที่นี่ในขณะที่เราพูด!”
“อะไร?!” ลอร์ดลุกขึ้นยืนด้วยใบหน้าประหลาดใจทันที“ จ้าวแห่งภูผากำลังโจมตีพวกเราแล้ว?! สายข่าวรายงานว่าพวกเขาจะไม่โจมตีจนกว่าจะถึงเช้าวันพรุ่งนี้หนิ! นี่มันกะทันหันเกินไป!”
“อย่างไรก็ตามฉันจะจัดการกับใครก็ตามที่ให้ข้อมูลแก่เราหลังจากที่เราจัดการกับสถานการณ์นี้!”
ลอร์ดหันไปมองหยวนและกล่าวว่า “ฉันขอโทษอย่างสุดซึ้งสำหรับเรื่องนี้โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อคุณเพิ่งอิ่มท้อง แต่ดูเหมือนว่าจ้าวภูผาได้เริ่มการแก้แค้นแล้ว”
หยวนส่ายหัวและพูดว่า “นั่นก็หมายความว่าฉันมีพลังมากขึ้นที่จะต่อสู้ด้วย”
“รวบรวมทหารยามทั้งหมดและเตรียมพร้อมที่จะปกป้องเมือง!” ลอร์ทจึงสั่งทหารยาม
เมื่อทหารยามหายตัวไปลอร์ดก็พูดกับลูก ๆ ของเขาว่า “ฉันต้องการให้พวกคุณสามคนติดตาม เต๋าหยวนและปกป้องเมืองกับเขาฉันจะจัดการกับจ้าวภูผาเอง”
“ รับทราบท่านพ่อ!” พวกเขาพยักหน้า
ไม่กี่อึดใจลอร์ดก็รีบออกไปข้างนอก
“โปรดดูแลพวกเรา เต๋าหยวน”
ตระกูลเหลาโค้งคำนับหยวนหลังจากนั้น
ในเวลาต่อมามีการแจ้งเตือนปรากฏขึ้นเหนือเมืองปัง
«กิจกรรม ‘การบุกรุกของลอร์ดแห่งขุนเขา’ เริ่มขึ้นแล้ว! »
«สังหารมอนสเตอร์ที่โจมตีเมืองปัง เพื่อรับคะแนน! »
«ผู้เล่นที่มีคะแนนสูงสุดในตอนท้ายจะได้รับรางวัลพิเศษ! »
“อีเวทน์ในเกม?” หยวนมองการแจ้งเตือนบนท้องฟ้าด้วยความสนใจ
………