Dragon Emperor Martial God จักรพรรดิ์เทพมังกร - บทที่ 1256 : ได้ลูกน้องคนใหม่!

　　เวลานี้ภายในจุดกึ่งกลางหว่างคิ้วของหลิงหยุนได้กลายเป็นทะเลสาบเสินหยวนขนาดเล็กไปแล้วเขาจึงสามารถใช้พลังเหนือธรรมชาติได้เท่าที่ต้องการ

　　และที่หลิงหยุนเผาหยดเสินหยวนก็ไม่ใช่เพราะน้ำหนักของรถและลูกเหล็กนับร้อยลูก แต่เขาเผาหยดเสินหยวนเพื่อเร่งความเร็วต่างหากเล่า..

　　แต่การที่ยอดฝีมือขั้นพลังเหนือธรรมชาติจะทำเช่นหลิงหยุนนั้นก็ไม่ใช่เรื่องง่ายเพราะมีเงื่อนไขอยู่หลายอย่างซึ่งก็คือ หนึ่ง.. คนผู้นั้นจำเป็นต้องมีแหวนพื้นที่ที่มีขนาดกว้างใหญ่พอจะสามารถเก็บรถได้ สอง.. ต้องรู้จักวิชาพลางกายให้ผู้อื่น และสามต้องรู้จักการสร้างค่าย

　　และจากเหตุการณ์ในครั้งนี้ทำให้ยิ่งเห็นคุณค่า และประโยชน์มากมายของแหวนพื้นที่! 　　 นี่มัน.. 

　　ทั้งเหล่ายอดฝีมือจากดินแดนหนานหยางและหวังชงเซียวที่ถูกหลิงหยุนไล่ล่าไปไกล ถึงกับจ้องมองภาพที่ปรากฏอยู่ตรงหน้าด้วยความตกตะลึง และอัศจรรย์ใจ

　　 เป็นไปได้อย่างไร! 

　　จะไม่ให้พวกเขาตกตะลึงได้อย่างไรกันในเมื่อสิ่งที่หลิงหยุนแสดงให้เห็นนั้น มันเป็นเรื่องที่แทบจะเหลือเชื่อ!

　　นั่นเพราะจู่ๆรถคันใหญ่โตก็หายวับไปกับตา อีกทั้งคนขับก็หายไปด้วย ส่วนยอดฝีมือทั้งสามที่ตั้งใจวิ่งไปชิงสมบัติในรถนั้น จู่ๆก็มีกลุ่มหมอกสีขาวพวยพุ่งขึ้นรอบตัว และแม้แต่จิตหยั่งรู้ของพวกเขาก็ไม่สามารถมองทะลุได้

　　‘แย่แล้ว!นี่มันคือกับดัก!’

　　หวังชงเซียวกรีดร้องอยู่ในใจพร้อมกับเริ่มตระหนกตกใจ‘นี่ไม่ใช่กับดักจะเฉพาะพวกข้า แต่มันเป็นกับดักของทุกคนที่คิดปล้น..’ 　　‘แย่แล้ว..จะทำเช่นไรดีในเมื่ออีกฝ่ายแข็งแกร่งถึงเพียงนี้!’

　　หวังชงเซียวเริ่มเข้าใจทุกอย่างได้ในทันทีเขาเริ่มรู้สึกเสียใจและสำนึกผิดกับการปล้นในคืนนี้..

　　เขารู้ว่าหลิงหยุนมีแหวนพื้นที่แต่คิดไม่ถึงมันจะมีพื้นที่กว้างใหญ่ถึงขนาดเก็บรถคันใหญ่ได้ อีกทั้งภายในยังเก็บลูกเหล็กขนาดครึ่งเมตรนับร้อยลูกไว้อีกด้วย!

　　ในเวลานั้นหลิงหยุนก็กำลังยืนถือกระบี่อยู่กลางอากาศอย่างสง่างาม ใบหน้าที่เปื้อนไปด้วยรอยยิ้มดูไม่มีพิษมีภัยนั้นหันไปทางหวังชงเซียว พร้อมกับพูดขึ้นว่า

　　 สหายผู้ช่วยของเจ้าถูกข้าใช้ค่ายกลกักไว้แล้ว เจ้าอยากจะเข้าไปทักทายกับพวกเขาข้างในหรือไม่ล่ะ 

　　หวังชงเซียวไม่รอช้าเขาร้องตะโกนบอกยอดฝีมืออีกสี่คนที่อยู่เบื้องล่างทันที  คนผู้นี้เก่งกาจยิ่งนัก พวกเรารีบหนีเร็วเข้า!  　　ทันทีที่พูดจบหวังชงเซียวก็ไม่รอช้า เขารีบหันหลัง และกำลังจะกระโดดหายไปกลางอากาศ เวลานี้หวังชงเซียวไม่สามารถดูแลผู้ใดได้อีก เขาต้องการหนีไปให้ไกลที่สุดเท่าที่จะทำได้

　　 นี่สหายเจ้าอย่าได้รีบร้อนนัก.. 

　　 โอ้..ระวัง ข้างหน้ามีภูเขา อย่าไปชนเข้าล่ะ! 

　　หลิงหยุนจงใจปล่อยให้หวังชงเซียวกระโดดหนีไปและร้องตะโกนล้อเลียนไม่หยุดหย่อน แต่ในเมื่อหลิงหยุนเผาหยดเสินหยวนไปแล้ว มีหรือที่หวังชงเซียวจะเคลื่อนที่ได้เร็วกว่าเขาในตอนนี้!

　　 ฆ่าพวกมันให้หมด! 

　　ในขณะเดียวกันหลิงหยุนก็ร้องตะโกนสั่งให้เหล่าแวมไพร์ทั้งห้าจัดการสังหารคนที่เหลือให้หมด..

　　 ในนามของเทพแห่งซาตานกรงโลหิตจงปรากฏขึ้น!  　　หลังจากที่อ็ดเวิร์ดร่ายมนต์ซาตานจบกรงโลหิตขนาดใหญ่ก็ปรากฏขึ้นครอบร่างของยอดฝีมือทั้งสี่ไว้ทันที

　　เวลานี้เอ็ดเวิร์ดได้เข้าสู่ขั้นแกรนด์ดยุคแล้วและมันก็แข็งแกร่งกว่าดยุคแดร๊กคิวล่ามากนัก หากจะเปรียบเทียบความแข็งแกร่งของแวมไพร์ขั้นแกรนด์ดยุคแล้ว ก็คงจะไม่ด้อยไปกว่าผู้บ่มเพาะตนที่อยู่ในด่านกลางขั้นพลังชี่..

　　 เนตรปีศาจ! 

　　หลังจากที่ขังยอดฝีมือทั้งสี่ไว้ในกรงโลหิตแล้วเอ็ดเวิร์ดก็ใช้เนตรปีศาจทำการสะกดจิตหนึ่งในยอดฝีมือทั้งสี่คนไว้ทันที

　　แม้ยอดฝีมือผู้นี้จะมีจิตหยั่งรู้ที่แข็งแกร่งในขั้นพลังเหนือธรรมชาติระดับห้าแต่ก็ยังต้องพ่ายแพ้ให้กับเนตรปีศาจของมัน

　　 หอกโลหิต! 

　　หอกโลหิตปรากฏขึ้นในมือของเอ็ดเวิร์ดและร่างใหญ่ยักษ์ราวกับเทพแห่งซาตานของมันก็ย่างเยื้องไปด้านหน้า พร้อมกับเงื้อหอกโลหิตในมือขึ้นแทงเข้าใส่ร่างของยอดฝีมือที่ถูกสะกดจิตไว้ด้วยเนตรปีศาจทันที

　　ฉึก!

　　เลือดสีแดงในร่างของยอดฝีมือผู้นั้นค่อยๆไหลออกมาแต่แทนที่จะหยดลงพื้นมันกลับไหลไปตามหอกโลหิตเข้าสู่ร่างของเอ็ดเวิร์ดทันที!

　　โลหิตของยอดฝีมือขั้นพลังเหนือธรรมชาติระดับห้านั้นยิ่งทำให้เอ็ดเวิร์ดแข็งแกร่งมากขึ้นกว่าเดิม..

　　หลังจากที่ยอดฝีมือหนึ่งคนถูกเอ็ดเวิร์ดแทงตายด้วยหอกโลหิตแล้วที่เหลืออีกสามคนก็ถึงกับหวาดกลัวอย่างมาก และพยายามที่จะทลายกรงโลหิตของเอ็ดเวิร์ดออกไป

　　ครั้งนี้เอ็ดเวิร์ดไม่ได้ใช้เนตรปีศาจสะกดจิตอีกมันพุ่งหอกโลหิตในมือเข้าใส่ร่างของหนึ่งในสามยอดฝีมือที่เหลือทันที!

　　ใบหน้าของยอดฝีมือผู้นั้นบ่งบอกถึงความหวาดกลัวอย่างที่สุดและพยายามหลบหลีกหอกโลหิตของเอ็ดเวิร์ด พร้อมกับพยายามที่จะทะลายกรงโลหิตอย่างสุดความสามารถ แต่ก็ไม่สำเร็จ..

　　 เจ้าเตรียมตัวตายได้แล้ว! 

　　หลังจากที่ปล่อยให้ยอดฝีมือผู้นั้นดิ้นรนหลีกหนีจนพอแล้วเอ็ดเวิร์ดก็ไม่อยากเสียเวลาเล่นอีก มันจัดการแทงหอกโลหิตเข้าใส่ร่างของยอดฝีมือผู้นั้นสิ้นใจตายไปอีกคนทันที

　　ในขณะที่เพียร์ซกับจอยซ์ซึ่งอยู่ในขั้นมาร์ควิสก็ได้ใช้เนตรปีศาจสะกดจิตยอดฝีมือทั้งสองที่เหลือ ส่วนเจสเตอร์กับพอลก็ช่วยกันจ้วงแทงด้วยหอกโลหิตจนสิ้นใจตายเช่นกัน

　　และเวลานี้สหายร่วมดินแดนของหวังชงเซียวทั้งสี่คนก็ได้ถูกสังหารตายจนสิ้น!

　　 โอ้.. 

　　เจสเตอร์ที่กำลังดูดเลือดของหนึ่งในยอดฝีมือขั้นพลังเหนือธรรมชาติผ่านหอกโลหิตถึงกับร้องตะโกนออกมาด้วยความตื่นเต้น

　　 เลือดของมนุษย์ผู้นี้ช่วยสร้างพลังความแข็งแกร่งให้กับข้ามากจริงๆ! 

　　ยอดฝีมือทั้งสีคนนั้นใกล้จะเข้าสู่ระดับห้าขั้นพลังเหนือธรรมชาติแล้วพวกเขาเพียงแค่รอให้ถึงวันพระจันทร์เต็มดวง เพื่อที่จะอาศัยพลังชีวิตจากดวงจันทร์ช่วยให้ตนพัฒนาขั้นได้เท่านั้น..

　　หลังจากที่จัดการกับยอดฝีมือทั้งสี่แล้วตี้เสี่ยวอู๋ก็ทำหน้าที่ ‘เก็บกวาด’ เหมือนเช่นทุกครั้ง..

　　….

　　 เจ้ายังจะหนีอยู่อีกรึ! 

　　ในเวลาเดียวกันนั้นหลิงหยุนเองก็ได้ไล่ล่าหวังชงเซียวไปกลางอากาศ แต่เขากลับไม่ลงมือ เพียงแค่เหาะตามหวังชงเซียวไปข้างๆ พร้อมกับร้องตะโกนถาม

　　และนั่นทำให้หวังชงเซียวถึงกับขนหัวลุกเวลานี้เขาพบว่าสหายทั้งสี่ของตนนั้นได้ถูกสังหารตายจนหมดแล้ว และรู้ตัวว่าตนเองคงจะไม่สามารถหนีรอดได้เช่นกัน จึงได้แต่กัดฟันถามออกไปว่า

　　 หลิงหยุนเจ้าต้องการอะไรกันแน่! 

　　หลิงหยุนยิ้มในขณะที่ยืนเอามือทั้งสองข้างไขว้หลังอยู่บนกระบี่เหินแล้วพูดต่อด้วยน้ำเสียงนิ่งเรียบ

　　 นี่เจ้าไม่ได้ยินข้าเรียกเจ้าว่าสหายหรอกรึ! 

　　 ข้าเห็นว่าเจ้าแข็งแกร่งไม่เบาจึงอยากจะชวนมาร่วมงานกัน เจ้าสนใจหรือไม่ล่ะ 

　　หลิงหยุนร้องบอกจุดประสงค์ของตนเองทันทีในโลกบ่มเพาะที่ยิ่งใหญ่นั้น การเข่นฆ่าเพื่อแย่งชิงสมบัติล้ำค่าเป็นเรื่องที่ไม่จำเป็นต้องมีเหตุผลอันใด ผู้ใดแข็งแกร่งกว่า ผู้นั้นย่อมเป็นฝ่ายอยู่รอด

　　หวังชงเซียวเป็นผู้บ่มเพาะพลังที่แข็งแกร่งผู้หนึ่งเขาจึงน่าจะเป็นผู้ที่มีชื่อเสียงคนหนึ่งในดินแดนพันธมิตรทะเลจีนตะวันออกหลิงหยุนจึงต้องการที่จะทำความเข้าใจกองกำลังต่างๆในดินแดนแห่งนี้ผ่านหวังชงเซียว ซึ่งจะเป็นประโยชน์กับหลิงหยุนอย่างมากในวันข้างหน้า

　　อีกอย่าง..หากหลิงหยุนสามารถได้ยอดฝีมือขั้นลิ่วเฉิงชี่ (ขั้นพลังชี่-6) มาเป็นลูกน้องก็คงจะดีไม่น้อยทีเดียว เพราะผู้บ่มเพาะพลังมาถึงขั้นนี้ได้ใช่ว่าจะหาได้ง่ายๆ หากจะฆ่าทิ้งก็คงน่าเสียดายยิ่งนัก!

　　 ร่วมงานกับเจ้างั้นรึ! 

　　หวังชงเซียวแทบอยากจะร้องไห้และหัวเราะออกมาพร้อมกันเวลานี้เขาอายุเกือบจะห้าสิบแล้ว แต่อีกฝ่ายเป็นเพียงแค่เด็กหนุ่มที่อายุยังไม่ถึงยี่สิบปีด้วยซ้ำ แต่กลับกล้าพูดว่าจะรับตนเข้าร่วมงาน..

　　แต่เมื่อนึกถึงความแข็งแกร่งและความเก่งกาจเฉพาะในแบบของผู้บ่มเพาะพลังที่หลิงหยุนแสดงออกมานั้น รวมทั้งแหวนพื้นที่ซึ่งเป็นที่ใฝ่ฝันของผู้บ่มเพาะพลังทุกคน ทำให้หวังชงเซียวถึงกับตื้นตันใจขึ้นมาเล็กน้อย.. 　　สูญเสียอิสรภาพเพียงเล็กน้อยแต่โอกาสเติบโตนั้นมากมายกว่า!

　　โอกาสเช่นนี้ปรากกฏขึ้นตรงหน้าแล้วก็จะหายวับไปทันทีหากไม่รีบคว้าไว้!

　　 นี่เจ้าไม่คิดสังหารข้าจริงๆงั้นรึ! 

　　หวังชงเซียวหันไปมองหลิงหยุนด้วยแววตาลังเลสงสัย..

　　 หากข้าคิดจะสังหารเจ้าจริงๆเจ้าคงเหาะมาไกลไม่ได้ถึงเพียงนี้แน่! 

　　หลิงหยุนตอบกลับไปยิ้มๆพร้อมกับพูดต่อว่า  แต่ถ้าเจ้าไม่อยากร่วมงานกับข้า ข้าจะสังหารเจ้าตามที่เจ้าต้องการก็ได้! แต่.. 

　　 แหวนพื้นที่เป็นสิ่งที่ข้าสร้างขึ้นด้วยตัวเองและจะสร้างอีกกี่วงก็ย่อมได้.. 

　　หลิงหยุนเริ่มใช้วาทศิลป์ที่ตนถนัดหว่านล้อมแต่ยังไม่ทันที่เขาจะได้ใช้ความสามารถด้านการพูด หวังชงเซียวซึ่งเกรงว่าหลิงหยุนจะเปลี่ยนใจก็รีบชิงตอบกลับไปทันที

　　 ตกลง!ข้าจะร่วมงานกับเจ้า  　　‘ง่ายเพียงนี้เชียวรึ!’หลิงหยุนได้แต่นึกอยู่ในใจ

　　หลังจากที่อีกฝ่ายตอบตกลงหลิงหยุนก็ไม่ได้พูดอะไรอีก เขาเหาะกลับไปยังค่ายกลวราหกด้านล่างทันที

　　หลิงหยุนรู้ดีว่าเพียงแค่มีแหวนพื้นที่หลอกล่ออีกฝ่ายก็จะยินยอมติดตามเขาด้วยความเต็มใจ แล้วก็เป็นเช่นนั้นจริงๆ เพราะเวลานี้หวังชงเซียวเองก็รีบเหาะตามหลังหลิงหยุนกลับไปทันที

　　 ไม่ทราบว่าข้าควรเรียกสหายเช่นใด 

　　 หวังชงเซียว! 

　　หวังชงเซียวตอบหลิงหยุนไปตามตรงและท่าทีของเขานั้นก็เปลี่ยนเป็นนอบน้อมกับหลิงหยุนมากขึ้น หวังชงเซียวนับเป็นผู้เฉลียวฉลาดไม่น้อย ไม่เช่นนั้นคงไม่อยู่รอดและสามารถบ่มเพาะพลังมาจนถึงขั้นนี้ได้ ทันทีที่ตกลงจะร่วมงานกับหลิงหยุนแล้ว เขาก็สามารถปรับเปลี่ยนท่าที และฐานะของตนเองได้ในทันที　　ในโลกของผู้บ่มเพาะนั้นให้ความสำคัญกับความแข็งแกร่งมากกว่าความอาวุโส ต่างเคารพกันที่ความแข็งแกร่งมากกว่า!

　　 หวังชงเซียว..เป็นชื่อที่ดีทีเดียว! 

　　หลิงหยุนหันไปยิ้มให้หวังชงเซียวพร้อมกับพูดต่อว่า นับว่าเจ้าตัดสินใจได้ถูกต้อง! ตราบใดที่เจ้าทำงานกับข้า เจ้าไม่จำเป็นต้องมีแผนที่ปริศนาเพื่อใช้หาเงินอีกต่อไป เพราะข้ามีทรัพยากรสำหรับฝึกบ่มเพาะให้เจ้าได้ใช้อย่างไม่มีวันหมดทีเดียว! 

　　 เอ่อ.. 

　　หวังชงเซียวมองหน้าหลิงหยุนพร้อมกับถามขึ้นว่า เช่นนี้แล้ว ข้าควรต้องเรียกท่านเช่นใด 

　　หลิงหยุนกระหยิ่มยิ้มในใจและได้แต่คิดว่าหวังชงเซียวปรับตัวได้เร็วถึงเพียงนี้เชียวหรือ เขาไม่คิดถึงหน้าตาของตนเองเลยอย่างนั้นหรือ? แต่ก็ตอบหวังชงเซียวกลับไปว่า

　　 เจ้าจะเรียกว่าอย่างไรก็ได้จะเรียกข้าว่าสหาย คุณชาย หรือหลิงหยุน ก็แล้วแต่เจ้า.. 

　　หวังชงเซียวแทบไม่ต้องคิดเขารีบตอบหลิงหยุนกลับไปทันที  คุณชาย! 

　　หลิงหยุนพอใจกับท่าทีของหวังชงเซียวยิ่งนัก..

　　 แต่ต่อหน้าผู้คนเจ้าต้องเรียกข้าว่าท่านหัวหน้า!  หลิงหยุนย้ำเพื่อความเข้าใจที่ถูกต้องอีกครั้ง

　　 เอาล่ะ..ถึงเวลาที่เจ้าจะได้เห็นความโหดร้ายของข้าบ้างแล้ว เจ้าจะได้รู้ว่าต่อให้เจ้าต้องการจะหนี ก็ใช่ว่าจะสามารถหนีได้! 

　　เวลานี้ทั้งหลิงหยุนและหวังชงเซียวต่างก็เหาะกลับมาถึงบริเวณค่ายกลงวราหกแล้วคนหนึ่งยืนอยู่บนกระบี่เหินยู่เจี้ยน ส่วนอีกคนยืนนิ่งอยู่กลางอากาศ!

　　ตูม!

　　เสียงดังสนั่นหวั่นไหวนั้นเกิดจากยอดฝีมือทั้งสามที่ถูกขังไว้ในค่ายกลวราหกนั้นกำลังพยายามที่จะทลายค่ายกลออกมานั่นเอง

　　ส่วนด้านแวมไพร์ทั้งห้าและตี้เสี่ยวอู๋นั้นหลังจากที่จัดการเก็บกวาดทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว ก็ได้ยืนล้อมรอบค่ายกลวราหกไว้ เตรียมพร้อมหากยอดฝีมือทั้งสามสามารถพังค่ายกลออกมาได้

　　และเมื่อเห็นหลิงหยุนเหาะกลับมาโดยมีหวังชงเซียวเหาะตามมาด้วยเช่นนั้นทั้งหมดต่างก็หันไปมองหน้ากันเลิกลัก แต่ก็สามารถเข้าใจได้อย่างรวดเร็วว่าอะไรเป็นอะไร..

　　 นี่คือผู้ร่วมงานใหม่ของพวกเรานามว่าหวังชงเซียว! 

　　 ขออภัยคุณชาย..ไม่ทราบว่าค่ายกลด้านล่างนี้คือค่ายกลอะไรงั้นรึ เหตุใดจึงได้แข็งแกร่งจนแม้แต่ยอดฝีมือระดับห้าขั้นพลังเหนือธรรมชาติยังไม่สามารถทะลายได้? 

　　หวังชงเซียวนับว่าปรับตัวได้รวดเร็วอย่างน่าทึ่งเขาไม่แม้แต่จะสนใจสหายทั้งสี่คนที่ถูกสังหารตาย แต่กลับถามถึงค่ายกลที่อยู่ด้านล่างแทน　　ความจริงแล้วหวังชงเซียวนึกอยากให้หลิงหยุนถอนค่ายกลออก เพื่อที่เขาจะได้จัดการกับยอดฝีมือทั้งสามของดินแดนหนานหยาง เป็นการเอาใจหลิงหยุน

　　 นี่คือค่ายกลวราหกที่สามารถสกัดกั้นจิตหยั่งรู้ได้หากไม่รู้ทางออก ต่อให้ใช้พละกำลังที่แข็งแกร่ง ก็ยากที่จะทลายค่ายกลนี้ได้ง่ายๆ! 

　　หลิงหยุนอธิบายให้หวังชงเซียวฟังด้วยสีหน้าภาคภูมิใจในขณะเดียวกันก็ไม่ลืมที่จะใช้พลังจิตเปิดเผยที่ซ่อนของเสี่ยวเม่ยเม่ย

　　เวลานี้หลิงหยุนมีทั้งหวังชงเซียวและแวมไพร์ทั้งห้าตน เขาจึงไม่จำเป็นต้องหวาดเกรงว่ายอดฝีมือทั้งสามจะสังหารเสี่ยวเม่ยเม่ยอีกแล้ว