Dragon Emperor Martial God จักรพรรดิ์เทพมังกร - บทที่ 1264 : เทพเจ้าแห่งโชคลาภ!

　　ในเวลานั้นเองหลิงหยุนที่อยู่ในระหว่างทางกลับบ้านนั้น กลับไม่รู้เลยว่าเรื่องที่ชายชราตั้งใจมาพบเขาที่มหาวิทยาลัยหยานจิงนั้นได้แพร่สะพรัดออกไปทั่วปักกิ่งอย่างรวดเร็ว!

　　ข่าวคราวเรื่องการพบปะอย่างลับๆครั้งนี้ทำให้ผู้คนระดับสูงของปักกิ่งถึงกับตกใจไปตามๆกัน!

　　นั่นเพราะคำพูดทุกประโยคและทุกคำสั่งของชายชราหลังจากนั้น บ่งบอกถึงสัญญาณบางอย่างได้ชัดเจน..

　　……

　　ที่บ้านตระกูลหลี่ในกรุงปักกิ่ง..

　　 นี่เจ้าพูดเรื่องอะไรกัน! 

　　ผู้เฒ่าตระกูลหลี่นามว่าหลี่กวนผิงที่นอนอยู่บนเตียงผู้ป่วยนั้นเมื่อได้ยินคำบอกเล่าจากหลี่จวิ้นหัวก็ถึงกับลุกพรวดขึ้นมานั่งทันที แต่เพราะการเคลื่อนไหวที่รวดเร็วจนเกินไปนั้น จึงทำให้ใบหน้าที่ซีดเซียวของผู้เฒ่าหลี่กลับกลายเป็นแดงก่ำ พร้อมกับไอออกมาอย่างหนัก

　　หลี่จวิ้นหัวซึ่งยืนอยู่ตรงหน้าจึงรีบเอื้อมมือไปลูบแผ่นหลังของชายชราเบาๆพร้อมกับถ่ายเทพลังปราณอ่อนๆลงไปในร่างของหลี่กวนผิงด้วย เพื่อช่วยให้เขาสบายตัวขึ้น

　　 แค๊ก..แค๊ก.. จวิ้นหัวข้าไม่เป็นอะไร 

　　ในที่สุดหลี่กวนผิงก็เริ่มมีกำลังวังชาขึ้นมาบ้างเขาค่อยๆโบกไม้โบกมือ ดวงตาแดงก่ำนั้นจ้องมองหลี่จวิ้นหัวพร้อมกับถามย้ำว่า

　　 บุคคลอันดับหนึ่ง..ไปที่มหาวิทยาลัยจริงๆงั้นรึ! แล้วเขากับหลิงหยุนก็นั่งคุยกันร่วมหนึ่งชั่วโมงเชียวรึ?! 

　　หลี่จวิ้นหัวย้ำด้วยน้ำเสียงหนักแน่น เป็นเช่นนั้นจริงท่านพ่อ! 

　　หลังจากทำท่าทางครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งหลี่จวิ้นหัวจึงพูดต่อว่า  ที่นั่นไม่มีการประกาศคุมเข้ม จึงไม่ใช่การดำเนินการที่เป็นความลับ ข้าคิดว่าเรื่องนี้คงจะต้องกลายเป็นข่าวเผยแพร่ทางทีวีในคืนนี้เป็นแน่.. 

　　เมื่อได้ฟังเช่นนั้นหลี่กวนผิงถึงกับตื่นเต้นอย่างที่สุด ร่างของเขาสั่นเทิ้มพร้อมกับนิ้วผอมแห้งนั้นกำแน่น และเอ่ยออกมาได้เพียงแค่ว่า

　　 ดี..ดี.. ดี.. 

　　จากนั้นหลี่กวนผิงก็เงยหน้าขึ้นมองหลี่จวิ้นหัวอีกครั้งดวงตาของเป็นประกายระยิบระยับในขณะที่เอ่ยออกไป

　　 จวิ้นหัวครั้งนี้ตระกูลหลี่ของเราเดิมพันเลือกข้างได้ถูกต้องแล้ว! 

　　 เมื่อคืนนี้เจ้าเปิดตัวต่อตระกูลหลิงเช่นนั้นนับเป็นการตัดสินใจที่ถูกต้องยิ่งนัก! 

　　 จวิ้นหัวครั้งนี้เจ้าสร้างคุณงามความดีต่อตระกูลหลี่ของเราอย่างมากทีเดียว! 

　　ผู้เฒ่าตระกูลหลี่พรั่งพรูคำพูดออกมามากมายด้วยความตื่นเต้นดีใจแต่หลังจากที่เขาพูดจบ ก็เริ่มหายใจไม่ออก และไออย่างหนักอีกครั้ง

　　 ท่านพ่อนี่เป็นหน้าที่ของลูก! 

　　หลี่จวิ้นหัวกระซิบเสียงเบาพร้อมกับเอื้อมมือไปลูบแผ่นหลังของหลี่กวนผิงอย่างเบามืออีกครั้ง..

　　หลี่กวนผิงนั่งนิ่งพักอยู่ครู่ใหญ่จนกระทั่งความตื่นเต้นดีใจนั้นจางคลายลงเขาครุ่นคิดอะไรบางอย่างเนิ่นนานจึงพยักหน้าพร้อมกับเอ่ยเสียงเบา

　　 จวิ้นหัวในเมื่อสัญญาณชัดเจนถึงเพียงนี้ ตระกูลหลี่ของเราคงต้องทำอะไรสักอย่างแล้วล่ะ! 

　　หลี่จวิ้นหัวพยักหน้าพร้อมตอบกลับไปว่า ลูกรอฟังอยู่ ท่านพ่อได้โปรดบอกมา.. 

　　 เมื่อครู่ที่เจ้าบอกว่าสามสิบหกกิโลกรัมนั้นมันคืออะไรนะ..  ชายชราหลงลืมไปชั่วคราวจึงเอ่ยถามขึ้น

　　 ท่านพ่อมันคือผ้าแพรไหมดำชั้นเลิศ  　　หลี่กวนผิงพยักหน้ารับรู้ สิ่งของที่เจ้าประมูลมามากมายเมื่อคืนนี้ จะว่าไปแล้วก็ไม่ได้ช่วยอะไรตระกูลหลี่ของเราได้มากนัก 

　　หลี่จวิ้นหัวพยักหน้าเห็นด้วยทันที ท่านพ่อ เรื่องนั้นลูกทราบดี เพียงแต่.. 

　　เมื่อพูดมาถึงเรื่องนี้สีหน้าของหลี่จวิ้นหัวก็เปลี่ยนเป็นสับสนวุ่นวายอย่างบอกไม่ถูก ก่อนจะตัดสินใจพูดออกไปอย่างยากลำบาก

　　 แต่ก่อนที่ตระกูลหลิงจะทำลายตระกูลซันและตระกูลเฉินนั้นตระกูลหลี่ของเขาก็เอาแต่นั่งนิ่งรอดูท่าที แม้กระทั่งในวันที่ตระกูลเล็กๆทั้งสิบกว่าตระกูลไปบีบคั้นตระกูลหลิงถึงบ้าน พวกเราก็เอาแต่นิ่งดูดาย ไม่ยื่นมือเข้าไปช่วย.. 

　　 ปรากกฏว่าตระกูลหลิงกลับสามารถสังหารพันธมิตรตระกูลซันและตระกูลเฉินได้เพียงแค่ชั่วข้ามคืนข้าจึงรีบตัดสินใจที่จะขอลงทุนร่วมกับธุรกิจของหลิงหยุนในจิงฉู แต่ไม่ว่าข้าส่งผู้ใดไปเจรจา คนของหลิงหยุนที่ชื่อว่าถังเมิ่งกลับไม่ยินยอมอยู่ดี..  　　หลี่กวนผิงนั่งฟังนิ่งเงียบและครุ่นคิดตาม..

　　หลี่จวิ้นหัวนิ่งไปครู่หนึ่งจึงเล่าต่อว่า แต่หลังจากนั้นข้าก็สืบทราบมาว่าไม่ใช่ถังเมิ่งที่ไม่ยินยอม ข้าจึงไปพบหลิงเย่วที่บ้านตระกูลหลิง แต่กลับคิดไม่ถึงว่าเวลานี้แม้แต่หลิงเย่วซึ่งรองมาจากหลิงหยุน ยังคงรักษาท่าทีไม่ให้คำตอบ แม้เขาจะปฏิบัติต่อข้าอย่างสุภาพเช่นเคยก็ตาม.. 

　　 แต่ไม่ว่ายังไงข้าก็ไม่ยอมแพ้ง่ายๆแน่! 

　　 นั่นเพราะเจ้าเข้าหาไม่ถูกคนต่างหากเล่า! 

　　หลังจากที่หลี่กวนผิงนั่งฟังอยู่นานในที่สุดก็เอ่ยออกมา เขาบอกกับหลี่จวิ้นหัวต่อด้วยน้ำเสียงสงบนิ่ง

　　 คนตระกูลหลิงล้วนรักใคร่กลมเกลียวเป็นหนึ่งเดียวดังเหล็กกล้าต่อให้เจ้าหมั่นเพียรหยดน้ำลงไปนานเพียงใด ก็ยากที่จะกัดกร่อนเหล็กกล้าได้ เวลานี้มีเพียงผู้เดียวที่ควบคุมตระกูลหลิงไว้ทั้งหมดซึ่งก็คือผู้นำตระกูลคนปัจจุบัน.. หลิงหยุน! 

　　 หากหลิงหยุนไม่เอ่ยปากเจ้าจะไปพบผู้ใดก็ไร้ประโยชน์! 

　　 แต่นับว่าโชคดีที่การกระทำของเจ้าเมื่อคืนนี้ได้เปรียบเสมือนการเคาะประตูบ้านตระกูลหลิงแล้ว.. 

　　แววตาของหลี่กวนผิงเป็นประกายขึ้นมาทันที หากเจ้าจะเสียเงินมากมายแล้ว ก็ต้องเสียเงินให้ถูกคนด้วย แม้เจ้าจะได้ทำการเคาะประตูไปแล้ว แต่นั่นมันยังไม่มากพอที่จะให้หลิงหยุนเปิดประตูรับได้.. 

　　หลี่จวิ้นหัวรีบตอบกลับไปทันที ท่านพ่อ เรื่องนั้นข้าทราบ แต่ตลอดการประมูลทั้งคืน ลูกเองก็ไม่มีโอกาสได้พบหลิงหยุนเลยสักครั้ง 

　　หลี่กวนผิงเงยหน้าขึ้นมองลูกชายของตนพร้อมกับถามออกไปว่า เจ้าลืมสิ่งที่ข้าเคยสอนไปหมดแล้วรึ 

　　 ในเมื่อถนนเส้นเดิมไม่สามารถไปถึงจุดหมายปลายทางได้เจ้าจำเป็นต้องเปลี่ยนเส้นทาง.. 

　　ดวงตาของหลี่จวิ้นหัวปรากฏร่องรอยของความสงสัย ท่านพ่อ.. ท่านหมายความเช่นใด 

　　 ในเมื่อเจ้าไม่สามารถพบหลิงหยุนโดยตรงได้เหตุใดไม่เข้าทางตระกูลเกาเล่า 

　　 เวลานี้ตระกูลเกากับตระกูลหลิงเป็นทองแผ่นเดียวกันแล้วก่อนที่จะถึงวันประลองของทั้งสามตระกูล ตระกูลเกาเป็นฝ่ายส่งของหมั้นหมายไปที่บ้านตระกูลหลิงด้วยตัวเอง และเวลานี้เกาเฉินเฉินก็อาศัยอยู่ในบ้านตระกูลหลิง นางย่อมรู้ความต้องการของหลิงหยุนเป็นอย่างดี และในเมื่อนางรู้ตระกูลเกาย่อมรู้ด้วยเช่นกัน! 

　　ตลอดเวลาหลายสิบปีที่ผ่านมาแม้ตระกูลหลี่จะไม่ให้ความสนใจเรื่องการฝึกวรยุทธมากนัก จนทำให้ตระกูลหลี่ค่อยๆตกต่ำลงบ้าง แต่ถึงกระนั้นตระกูลหลี่ก็ยังคงสามารถยืนหยัดอยู่มาจนถึงตอนนี้ได้ ต้องนับหลี่กวนผิงนั้นมีส่วนช่วยเหลืออย่างมาก และเขาก็คือเสาหลักของตระกูลหลี่ที่ทุกคนไม่อาจปล่อยให้เป็นอะไรไปได้..

　　หลี่จวิ้นหัวถึงกับยิ้มออกมาทันทีพร้อมกับระล่ำระลักตอบไปว่า ขอบคุณท่านพ่อที่ชี้แน่ะ! ข้าจะรีบไปพบเกาจิ้นสงให้เร็วที่สุด 

　　แต่หลี่กวนผิงกลับส่ายหน้า เวลานี้หากเจ้าเป็นผู้ไปพบเกาจิ้นสงด้วยตัวเอง ก็คงจะไม่มีประโยชน์อะไรนัก.. 

　　 จวิ้นหัวหยิบโทรศัพท์มาให้ข้า ข้าจะโทรไปหาเกาจิ้นสงด้วยตัวเอง ส่วนเจ้าก็ไปเตรียมการเรื่องของขวัญที่จะส่งไปตระกูลเกาได้ 

　　 ลูกน้อมรับคำสั่งท่านพ่อ! 

　　หลี่จวิ้นหัวส่งโทรศัพท์ให้กับผู้เฒ่าหลี่จากนั้นจึงรีบออกไปจัดเตรียมของขวัญทันที..

　　…………

　　ภายในบ้านตระกูลเกา..

　　เรื่องที่บุคคลอันดับหนึ่งไปที่คณะแพทย์ศาสตร์มหาวิทยาลัยหยานจิงนั้นเกาเฉินเฉินได้รายงานให้กับคนตระกูลเการู้ตั้งแต่แรกแล้ว และเกาจิ้นสงก็รู้เรื่องนี้ตั้งแต่ที่หลิงหยุนก้าวเท้าเข้าประตูมหาวิทยาลัยหนานจิง..

　　 สัญญาณถูกส่งออกมาแล้วจากนี้ไปคงต้องมีเรื่องใหญ่โตเกิดขึ้นเป็นแน่! 

　　นี่เป็นคำพูดของเกาจิ้นสงที่บอกกับเกาเฉินเฉิน..

　　 มีเรื่องอะไรน่ายินดีหรือท่านพ่อ 

　　เกาซิงฉางที่ยืนอยู่ข้างๆเกาจิ้นสงเป็นฝ่ายถามขึ้นหลังจากที่ได้เห็นแววตาเป็นประกายและสีหน้าตื่นเต้นดีใจของเกาจิ้นสง

　　 บุคคลอันดับหนึ่งไปที่คณะแพทย์ศาสตร์มหาวิทยาลัยหยานจิงวันนี้ และยังนั่งคุยกับหลิงหยุนนานกว่าหนึ่งชั่วโมง.. 

　　 เจ้าฟังแล้วรู้สึกเช่นใดบ้างเล่า 

　　เกาซิงเฉางถึงกับยืนนิ่งสีหน้าบ่งบอกถึงความตื่นเต้นดีใจ  ท่านพ่อ นี่ท่านหมายความว่าบุคคลอันดับหนึ่งตั้งใจไปพบหลิงหยุนงั้นรึ 

　　เกาจิ้นสงเหลือบตาขึ้นมองลูกชายของตนพร้อมตอบกลับไปว่า ถูกต้อง! นับเป็นการพบกันที่สร้างแรงสะเทือนไปทั่วทั้งปักกิ่งทีเดียว! 

　　 ท่านพ่อลูกพูดอะไรไม่ถูกเลยจริงๆ! 

　　เกาซิงฉางคิดไม่ถึงว่าหลิงหยุนจะสามารถทำให้เกิดเรื่องที่ไม่น่าเชื่อนี้ขึ้นได้และเวลานี้ตระกูลหลิงนับวันก็ยิ่งแข็งแกร่งและมีอำนาจมากขึ้นเรื่อยๆ เขาจึงได้แต่หัวเราะออกมาอย่างมีความสุขเท่านั้น

　　เกาจิ้นสงมีความสุขอย่างบอกไม่ถูกเวลานี้เขาคร้านที่จะสนใจลูกชายซึ่งกำลังงุนงง จึงได้เอ่ยถามออกไปว่า

　　 จิ้งสงเรื่องที่ดินที่หลิงหยุนต้องการจะซื้อ เจ้าจัดการไปถึงไหนแล้ว 

　　ที่ดินที่เกาจิ้นสงกำลังพูดถึงนั้นก็คือที่ดินทางด้านตะวันออกบนถนนวงแหวนที่หกซึ่งเป็นผืนดินที่ฮวงจุ้ยมีลักษณะของมังกรร่ายรำ และหงส์สยายปีก ที่หลิงหยุนตั้งใจจะปลูกเป็นคฤหาสน์หลังใหม่ให้กับตระกูลหลิงนั่นเอง.. 　　 เรื่องนั้นลูกได้จัดการในส่วนที่จำเป็นไปแล้ว.. 

　　เกาจิ้นสงจึงรีบพูดต่อว่า ที่ดินที่มีฮวงจุ้ยล้ำเลิศเช่นนั้น อีกทั้งยังเป็นที่ดินผืนใหญ่ ต่อให้เราสามารถได้ส่วนลดมา ราคาก็คงไม่ต่ำกว่าแปดหมื่นล้านเป็นแน่.. 

　　ตระกูลเกาจะเป็นตระกูลใหญ่และมีอำนาจบารมีกว้างขวางในแวดวงธุรกิจ แม้จะสามารถช่วยให้การซื้อที่ดินเป็นไปอย่างราบรื่น อีกทั้งยังได้ส่วนลด แต่การที่จะซื้อที่ดินซึ่งมีฮวงจุ้ยล้ำเลิศ และผืนใหญ่ขนาดนั้น ก็จำเป็นต้องใช้เงินจำนวนมาก เพื่อให้ชาวบ้านที่อาศัยอยู่เดิมย้ายไปที่อื่น

　　 หากไม่มีแปดหมื่นล้านหยวนก็ยากที่จะได้ที่ตรงนั้นมาได้.. 

　　เกาจิ้นสงคำนวนคร่าวๆแล้วจึงหันไปถามเกาซิงฉางว่า  เวลานี้ตระกูลเกามีเงินสดที่จะสามารถจ่ายเงินสูงสุดได้มากเท่าไหร่ 

　　 ราวสามหมื่นล้านท่านพ่อ..  　　เกาจิ้นสงพยักหน้าที่คิ้วทั้งสองข้างขมวดเข้าหากันพร้อมกับพึมพำออกมาว่า  จะต้องหาเพิ่มอีกห้าหมื่นล้าน.. 

　　เกาซิงฉางลังเลเล็กน้อยแล้วจึงพูดขึ้นว่า ท่านพ่อ.. หลิงเย่วบอกกับข้าว่าที่ดินผืนนี้ตระกูลหลิงจะเป็นผู้จัดการซื้อเอง ไม่จำเป็นต้องให้ตระกูลเกาช่วย! 

　　 เพ้อเจ้อ! 

　　เกาจิ้นสงร้องอุทานออกมาทันที หลิงหยุนเป็นใคร เขาเป็นหลานเขยของข้า ต่อไปเฉินเฉินก็ต้องย้ายไปอยู่บ้านหลังใหม่นี้ด้วย หลิงเย่วกล้าพูดได้อย่างไรกันว่าไม่จำเป็นต้องให้ตระกูลเกาช่วย? 

　　จากนั้นเกาจิ้นสงก็หัวเราะออกมาอย่างมีความสุขพร้อมกับพูดขึ้นว่า ข้าจะซื้อที่ดินผืนนี้ให้กับหลานสาวของข้า ใครจะห้ามข้าได้! 

　　จากนั้นสองพ่อลูกตระกูลเกาก็นั่งปรึกษากันต่ออีกราวหนึ่งชั่วโมงครึ่ง..

　　 ท่านพ่อเต็มที่ที่จะหาได้ตอนนี้ก็คือสามหมื่นห้าพันล้านหยวน.. 

　　เกาจิ้นสงขมวดคิ้วแน่นและกำลังครุ่นคิดว่าเงินจำนวนแปดหมื่นล้านหยวนนั้นไม่ใช่น้อยๆเลยทีเดียว!

　　แต่ในระหว่างนั้นโทรศัพท์มือถือของเกาจิ้นสงก็ดังขึ้นเขาขมวดคิ้วเล็กน้อยและกำลังคิดว่าใครโทรมา แต่เมื่อเห็นหน้าจอโทรศัพท์เกาจิ้นสงก็คลายคิ้วที่ขมวดนั้นออก และพูดออกมาด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม

　　 พวกเราไม่จำเป็นกังวลเรื่องเงินอีกแล้วเวลานี้เทพเจ้าแห่งโชคลาภโทรหาข้าแล้ว!