Dragon Emperor Martial God จักรพรรดิ์เทพมังกร - บทที่ 711 : หลิงหยุนมาแล้ว!

บทที่ 711 : หลิงหยุนมาแล้ว!
ก่อนที่มิตซุยจะพุ่งเข้าสังหารพ่อลูกตระกูลหลิงนั้นมันก็ได้ส่งเสียงงคำรามดังไปทั่วทั้งสวน น้ำเสียงของมันช่างเย็นชาและน่าขนลุกขนชัน!
ทันทีที่เหล่ากุ่ยเห็นตำแหน่งร่างของมิตซุยสีหน้าของเขาก็ถึงกับเปลี่ยนเป็นหวาดผวาขึ้นมาทันที และรีบรวบรวมกำลังทั้งหมดที่มีพุ่งเข้าหามิตซุยทันที!
ดาบยาวในมือของมิตซุยกำลังฟาดฟันลงมาจากฟากฟ้า!
เคร้ง!
กระบี่ในมือเหล่ากุ่ยปะทะเข้ากับดาบในมือของมิตซุย!
เหล่ากุ่ยหวังเพียงแค่ว่าจะสามารถต้านทานดาบของมิตซุยที่กำลังฟาดฟันลงไปบนร่างของสามพ่อลูกตระกูลหลิงให้ได้เท่านั้นไม่เช่นนั้นแล้ว.. เขาคงต้องรู้สึกผิดต่อหลิงลี่ รู้สึกผิดต่อตระกูลหลิง และรู้สึกผิดต่อนายน้อยหลิงหยุนอย่างมาก!
ในขณะเดียวกันนั้นเองร่างพร้อมปีกใหญ่สีดำที่กำลังบินอยู่เหนือบ้านตระกูลหลิงอยู่ราวสิบกว่าเมตร ก็พุ่งลงมาขวางประกายวูบวาบสีเงินที่ฟาดฟันลงโดยไม่สนใจร่างของตนเอง!
นี่คือการฟาดฟันที่มิตซุยตั้งใจจะเอาชีวิตของพ่อลูกตระกูลหลิงให้ได้ในดาบเดียวมันจึงถ่ายเทลมปราณแทบทั้งหมดไว้ที่ปลายดาบ พลังจึงพุ่งออกจากดาบจึงทั้งรุนแรงและดุดัน!
เหล่ากุ่ยใช้กำลังเฮือกสุดท้ายต้านทานดาบในมือของมิตซุยและเวลานี้เขาเองก็เริ่มหมดแรงหลังจากที่ได้ใช้วิชาพลังมังกรเพิ่มศักยภาพในการต่อสู้ และพลังดาบของมิตซุยนั้นก็รุนแรงเกินกว่าที่เขาจะต้านทานต่อไหว เหล่ากุ่ยได้แต่รำพึงรำพันในใจว่า.. ตระกูลหลิงคงถึงคราวต้องจบสิ้นลงแล้วเป็นแน่!
เมื่อสิบแปดปีที่แล้วเหล่ากุ่ยเองก็เคยตกอยู่ในสภาพนี้มาแล้วเช่นกัน หากครั้งนั้นไม่ใช่เพราะธิดาพรรคมารซึ่งกำลังตั้งท้องอยู่ช่วยต้านทานไว้แล้วล่ะก็ ตระกูลหลิงก็คงต้องจบสิ้นแล้วตั้งแต่วันนั้น!
กระบี่ยาวในมือของเหล่ากุ่ยถูกแรงปะทะจนหักครึ่งส่วนเหล่ากุ่ยเองก็ถึงกับล้มลงและได้รับบาดเจ็บสาหัส กระดูกมือของเขาแตกในทันที และเลือดกำลังไหลออกมา ไม่เหลือเรี่ยวแรงที่จะต้านทานอะไรได้อีก!
ในที่สุดเหล่ากุ่ยก็กระอักเลือดสีแดงออกมา!
จากนั้นร่างของเหล่ากุ่ยก็ลอยละลิ่วไปตกอยู่ในสวนชั้นที่เจ็ดของบ้านตระกูลหลิงเวลานี้แม้แต่แขนเหล่ากุ่ยก็ไม่สามารถยกขึ้นได้ จึงไม่สามารถหยิบยันต์บำบัดมารักษาบาดแผลของตนเองได้!
บาดแผลภายนอกว่าหนักแล้วแต่บาดแผลภายในนั้นสาหัสยิ่งกว่า!
เหล่ากุ่ยที่แขนหักทั้งสองข้างและร่างกายแทบเคลื่อนไหวไม่ได้นั้น พยายามที่จะลุกขึ้นยืนอีกครั้ง แต่ช่างโชคร้ายที่ความพยายามของเขาต้องสูญเปล่า เหล่ากุ่ยทำได้เพียงแค่ร้องตะโกนออกไปว่า “ท่านผู้นำตระกูล..” แล้วก็แน่นิ่งไป และจากนั้นก็ไม่มีใครู้ว่าเป็นหรือตาย!
เหล่ากุ่ยได้รับบาดเจ็บสาหัสก็จริงแต่ความแข็งแกร่งในระดับเริ่มต้นของขั้นเซียงเทียน-5!
หากไม่ใช่เพราะเหล่ากุ่ยพุ่งมาต้านไว้ได้ทันพ่อลูกตระกูลหลิงคงต้องสิ้นชื่อไปแล้ว แต่พลังปราณจากดาบของมิตซุยก็รุนแรงจนสามารถตัดเข้าที่ลำคอของคนทั้งสามได้ แต่โชคดีที่ใครบางคนมาได้ทันเวลาพอดี และร่างใหญ่ยักษ์พร้อมปีกใหญ่ก็มายืนขวางหน้าไว้ได้ทันเวลา!
ในที่สุดพอลก็มาถึงบ้านตระกูลหลิง!
ระหว่างที่หลิงหยุนไปถึงบ้านของตนเองนั้นพอลก็ได้รับข้อความจากเจสเตอร์ ก่อนหน้าแล้วจึงได้รีบร้อนออกไปทันที แต่พอลรู้ดีว่าในเมืองหลวงนั้นมีสิ่งลึกลับอยู่มากมายเต็มไปหมด มันจึงไม่กล้ากลายร่างบินไป จึงเลือกที่จะวิ่งไปตามถนนวงแหวนที่ห้าแทน
แต่เนื่องจากบริเวณนั้นมีอาคารสูงอยู่ตลอดแนวและบ้านตระกูลหลิงก็ไม่ได้อยู่ติดถนนเสียทีเดียว ทำให้ยากต่อการค้นหา พอลจึงล่าช้าไปมาก..
แต่ระหว่างที่พอลกำลังค้นหาบ้านตระกูลหลิงอยู่นั้นมันก็ได้รับโทรศัพท์จากหลิงหยุนให้กลายร่างทันที และรีบบินไปที่บ้านตระกูลหลิงโดยด่วน และเพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลา หลิงหยุนได้บอกทางให้กับพอลเพื่อให้มันไปถึงจุดหมายได้เร็วที่สุด!
เวลานี้หลิงหยุนอยู่กลางอากาศแต่ก็เข้าใกล้บ้านตระกูลหลิงมากขึ้นเรื่อยๆ และยิ่งเข้าใกล้บ้านตระกูลหลิงมากเท่าไหร่ เขาก็ยิ่งรับรู้ได้ว่าตระกูลหลิงกำลังเผชิญกับโศกนาฏกรรมอีกครั้ง หลิงหยุนทั้งเป็นห่วงและกระวนกระวายใจอย่างมาก!
หลิงหยุนแทบอดทนรอคอยต่อไปไม่ได้!ถึงแม้จะไม่มีปีก แต่เขาก็ขยับมายืนอยู่ที่ปีกของเพียร์ซ และเมื่อเหลืออีกเพียงแค่สามสิบกิโลเมตรก็จะถึง หลิงหยุนก็เร่งเพียร์ซให้บินเร็วขึ้นอีก!
หลิงหยุนสั่งพอลว่า..ทันทีที่ไปถึงบ้านตระกูลหลิง ให้พอลรีบไปช่วยคุ้มครองคนตระกูลหลิงเสียก่อน อย่าเพิ่งไปเสียเวลาจัดการกับศัตรู!
แน่นอนว่าพอลย่อมไม่กล้าที่จะเพิกเฉยต่อคำสั่งของหลิงหยุน!ทันทีที่ไปถึงบ้านตระกูลหลิง และบินอยู่เหนือพื้นดินราวเจ็ดสิบเมตร เมื่อได้เห็นภาพที่มิตซุยกำลังฟาดกระบี่ในมือเข้าใส่เหล่ากุ่ย และพ่อลูกตระกูลหลิง พอลก็พุ่งร่างลงมายังพื้นดินด้วยความเร็วสูงสุดทันที!
เหล่ากุ่ยใช้กระบี่ยาวและร่างของตนเองต้านทานดาบแรกของมิตซุยไว้ ส่วนพอลก็ใช้ร่างที่ใหญ่ยักษ์และปีกของตนเองเป็นโล่ป้องกันดาบที่สองของมิตซุย!
ทันทีที่พอลมาถึงบ้านตระกูลหลิงมันก็ได้รับบาดเจ็บสาหัสทันที ปีกใหญ่ทั้งสองข้างฉีกออกจากกันเป็นสี่ปีก หน้าอกได้รับบาดแผลจนเลือดไหลออกมา!
แต่ถึงกระนั้นร่างใหญ่ยักษ์ของพอลก็ยังไม่สามารถต้านทานพลังที่รุนแรงจากดาบของมิตซุยไว้ได้ทั้งหมดเพราะพลังดาบของนินจาชั้นสูงอย่างมิตซุยนั้น ย่อมมีพลังรุนแรงและน่าสะพรึงกลัวอย่างมาก
ด้านหลังของพอลคือหลิงลี่หลิงเจิ้น และหลิงเย่ว พยัคฆ์ตระกูลหลิงทั้งสามคนถูกพลังของดาบปะทะเข้าอย่างแรงจนร่างกายสั่นเทิ้ม และได้รับบาดเจ็บสาหัสในทันที!
แม้ว่าสามคนพ่อลูกจะเดินลมปราณปกป้องร่างกายไว้แล้วแต่ก็ไม่อาจต้านทานลมปราณที่รุนแรงจากดาบจากมิตซุยได้ และหน้าอกของทั้งสามคนก็เป็นแผลลึกฉกรรจ์ และเลือดสีแดงก็พุ่งกระฉูดออกมาทันที!
ร่างของพ่อลูกตระกูลหลิงลอยละลิ่วไปกระแทกกับกำแพงหลิงเจิ้นที่มีกำลังภายในสูงสุดรีบกระโดดเข้าไปดูอาการบาดเจ็บของหลิงลี่ทันที!
“ท่านพ่อ!”
หลิงเจิ้นคุกเข่าลงต่อหน้าหลิงลี่น้ำตาลูกผู้ชายไหลหลั่งออกมาพร้อมกับร้องตะโกนเสียงดัง
“ลูกผิดไปแล้ว!ลูกไม่สมควรเป็นผู้นำตระกูลหลิง ลูกไม่สามารถปกป้องตระกูลหลิงไว้ได้!”
หลิงลี่ฝืนยิ้มพร้อมกับตอบไปว่า“เจ้าจะตายไม่ได้! ไม่ต้องห่วงข้า ไปดูเหล่ากุ่ยเร็วเข้า! เหล่ากุ่ยใช้ร่างของตนเองปกป้องชีวิตพวกเราพ่อลูกตระกูลหลิง เจ้าปล่อยให้เขาตายไม่ได้!”
พูดจบ..หลิงลี่ก็หยิบยันต์ออกมาส่งให้หลิงเจิ้นนำไปรักษาให้กับเหล่ากุ่ย!
จากนั้นมือขวาของหลิงลี่ก็ตกลงที่พื้น อาการบาดเจ็บครั้งใหม่บวกกับอาการบาดเจ็บครั้งเก่า ทำให้หลิงลี่ไม่สามารถขยับเขยื้อนร่างกายได้อีก
หลิงเจิ้นรู้วิธีใช้ยันต์บำบัดแม้ว่าตัวเขาจะได้รับบาดเจ็บสาหัส แต่ก็รีบใช้ยันต์บำบัดรักษาอาการบาดเจ็บภายนอกให้กับหลิงลี่และหลิงเย่วก่อน จากนั้นจึงสั่งหลิงเย่วว่า
“น้องสอง..เจ้าคุ้มครองท่านพ่อด้วย!”
พูดจบ..หลิงเจิ้นก็วิ่งเข้าไปที่สวนชั้นที่เจ็ดภายในบ้านตระกูลหลิง!
ในเวลานั้นทั้งพอลกับเจสเตอร์ต่างก็คลุ้มคลั่งแล้วทั้งคู่ตรงเข้าสู้กับมิตซุยอย่างเอาเป็นเอาตาย!
มิตซุยทำให้คนตระกูลหลิงขั้นเซียงเทียนได้รับบาดเจ็บพร้อมกันถึงสี่คนได้แต่แสยะยิ้มอย่างมีเลศนัย ก่อนจะเคลื่นที่เข้าไปหาพอลอย่างรวดเร็ว
อีกด้านของสนามต่อสู้นั้นนินจาขั้นเซียงเทียนทั้งหกคน และนินจาขั้นโฮ่วเทียนอีกสิบห้าคนก็ได้ล้อมทายาทตระกูลหลิงทั้งสี่คนไว้
“ท่านปู่..ท่านพ่อ.. ลุงสอง.. เหล่ากุ่ย..”
หลิงหย่งหลิงซิ่ว หลิงเฟิง และหลิงเลี่วย ต่างก็ต่อสู้ปกป้องตระกูลหลิงกันอย่างสุดความสามารถ เมื่อเห็นอาวุโสตระกูลหลิงทั้งสี่คนได้รับบาดเจ็บสาหัส ทุกคนต่างก็ดวงตาร้อนผ่าว แต่ก็ไม่สามารถช่วยเหลืออะไรได้ เพราะฝีมือยังอ่อนด้อยจนเกินไป
“นำตัวหญิงสาวคนนั้นมาให้ข้า!ข้าจะให้นางปรนเปรอความสุขให้กับข้า.. หญิงสาวชาวจีนงดงามกว่าหญิงสาวชาวญี่ปุ่นมากนัก!”
ระหว่างที่มิตซุยต่อสู้อยู่กับพอลที่กำลังคลุ้มคลั่งนั้นก็ยังมีเวลาที่จะเป็นห่วงว่าหลิงซิ่วจะถูกทำร้ายจึงรีบร้องบอกเหล่านินจา..
“เจ้าสุนัขญี่ปุ่น..เจ้าฝันไปเถอะ!”
เมื่อได้ฟังคำพูดของมิตซุยทั้งหลิงหย่ง หลิงเฟิง และหลิงเลี่วยก็กร่นด่าออกมาพร้อมๆกัน!
“อ๊าก!”
นักรบตระกูลหลิงที่อยู่หน้าหลิงหย่งถึงนินจาขั้นเซียงเทียนสังหารพร้อมกับยกขาขึ้นเตะเข้าไปที่ร่างของหลิงหย่ง
หลิงหย่งถึงกับกระอักเลือดออกมาและร่างของเขาก็ลอยละลิ่วออกไปไม่ต่างจากว่าวไปตกอยู่ในสวนชั้นที่เจ็ดของบ้านตระกูลหลิง
“ลูกพ่อ!”
หลิงเจิ้นที่เพิ่งจะใช้ยันต์บำบัดรักษาอาการบาดเจ็บให้กับเหล่ากุ่ยถึงกับกุมขมับเขารีบพุ่งไปรับร่างที่กำลังร่วงลงมาของหลิงหย่งไว้
“ท่านพ่อ..นี่ตระกูลหลิงของเราคงต้องจบสิ้น.. แค้กๆ”
ใบหน้าซีดเซียวของหลิงหย่งจ้องมองหลิงเจิ้นพร้อมกับไอออกมาไม่หยุด
“อย่าพูดจาไร้สาระ!”หลิงเจิ้นกอดร่างของหลิงหย่งไว้ในอ้อมแขนพร้อมกับน้ำตาไหลพราก
ภายในสวนบ้านตระกูลหลิง..เมื่อเหล่านินจาทำลายกำแพงนักรบตระกูลหลิงได้แล้ว นินจาคนหนึ่งก็เอื้อมมือออกไปเพื่อคว้าหน้าอกของหลิงซิ่วพร้อมกับร้องตะโกนว่า
“สาวน้อย..คืนนี้เจ้าคงต้องทำงานหนักหน่อยนะ เพราะต้องคอยหลับนอนกับเหล่านินจา..”
ฮ่า..ฮ่า..ฮ่า..เหล่านินจาเมื่อได้ฟังต่างก็พากันหัวเราะออกมาอย่างพออกพอใจ!
หลิงซิ่วจ้องมองพวกมันด้วยแววตาเกลียดชังและเคียดแค้นและมือที่ถือกระบี่ยาวไว้ก็ถึงกับสั่น
หลิงซิ่วหลิงเฟิง และหลิงเลี่วยต่างก็ได้แต่คำรามออกมาอย่างโกรธแค้น แต่พวกเขาและเธอก็ไม่สามารถทำอะไรได้มากกว่านั้น ทั้งสามคนจึงได้แต่หันไปมองหน้ากัน!
แต่เสี้ยววินาทีนั้นเอง!
ฟิ้ว..จู่ๆก็มีลูกธนูที่แหลมคมพุ่งลงมาจากฟากฟ้าเข้าใส่ศรีษะของนินจาขั้นเซียงเทียน ลูกธนูเจาะทะลุกะโหลกศรีษะและปักลงกับพื้นทันที! ทำให้ร่างของนินจาผู้นั้นถูกตรึงไว้ในท่ายืนก้มหน้าแน่นิ่ง!
ภาพที่เห็นนั้นดูราวกับว่านินจาผู้นั้นมีสามขากำลังยืนอยู่ในท่ายืนตาย และโอนเอนไปมาแต่ก็ไม่ล้มลงกับพื้น!
ทุกคนในที่นั้นถึงกับตกใจจนสุดขีด!
หลิงหยุนมาแล้ว..