Dragon Emperor Martial God จักรพรรดิ์เทพมังกร - บทที่ 995 : เซียนเอ๋อตกที่นั่งลำบาก!

　　การที่ซือกงวู่จี๋เอ่ยถามไป๋เซียนเอ๋อว่าต้องการจะมาเป็นสัตว์เลี้ยงของเขาหรือไม่นั้นมีอยู่สองนัยยะ..
หนึ่ง..เป็นการบอกว่าสาวงามที่เก่งกล้าสามารถอยู่ตรงหน้าเขานั้นไม่ใช่มนุษย์ และสอง.. เป็นการบอกว่าต่อให้ไป๋เซียนเอ๋อจะเก่งกล้าสามารถสักเพียงใด ก็ไม่มีทางจะเอาชนะเขาได้อย่างแน่นอน!
และด้วยเหตุนี้..ซือกงวู่จี๋จึงได้กล้าพูดจายะโสโอหัง และแสดงท่าทางที่หยิ่งผยองเช่นนั้น!
“ไอ้ชั่ว!ระวังปากแกให้ดี!”
ยังไม่ทันที่ซือกงวู่จี๋จะพูดจบประโยคดีถังเมิ่งซึ่งอยู่ในค่ายกลลวงตาก็ร้องตะโกนออกมาด้วยความโมโหเมื่อได้ยินซือกงวู่จี๋พูดจาดูถูกไป๋เซียนเอ๋อเช่นนั้น!
ปัง..ปัง.. ปัง.. ปัง..
…………..
ถังเมิ่งเห็นร่างของซือกงวู่จี๋ที่ค่อยๆลอยลงมาจากท้องฟ้าเช่นนั้น ก็ถึงกับใจสั่นรุนแรง!
นั่นเพราะถังเมิ่งติดตามหลิงหยุนมานานแม้เขาจะไม่รู้วรยุทธ แต่ใช่ว่าคนที่ไม่กินหมู จะไม่เคยเห็นหมูนี่นา!
ถังเมิ่งเองเคยเห็นหลิงหยุนใช้วิชาตัวเบามาก่อนและจากวิชาตัวเบาของซือกงวู่จี๋ในตอนนี้ เขาก็พอจะคาดเดาได้ว่า อีกฝ่ายนั้นต้องแข็งแกร่งมากอย่างแน่นอน และอย่างน้อยก็ต้องไม่ด้อยไปกว่าหลิงหยุน..
เมื่อคิดได้เช่นนี้..ถังเมิ่งก็รีบก้มลงหยิบปืนสองกระบอกบนพื้นขึ้นมาทันที แล้วจัดการยิงออกไปอย่างไม่มียั้ง..
แต่ในวินาทีที่คำพูดประโยคนั้นหลุดจากปากของซือกงวู่จี๋ทุกคนในบ้านต่างก็รู้สึกโกรธมากเช่นกัน!
ถังเมิ่งกับหลิงหยุนนั้นรักกันดั่งพี่น้อง..เมื่อได้ยินซือกงวู่จี๋พูดจาสามหาวกับไป๋เซียนเอ๋อเช่นนั้น มีหรือที่เขาซึ่งมีนิสัยใจคอไม่ต่างจากหลิงหยุน จะยอมให้ซือกงวู่จี๋ตีเสมอหลิงหยุนเช่นนี้!
ในเวลานั้นถังเมิ่งโกรธมากจนไม่สนใจความเป็นความตายของตนเองเขาลืมแม้แต่จะนึกถึงความสามารถของตัวเอง และไม่สนใจว่าคู่ต่อสู้จะแข็งแกร่งสักปานใด ปืนทั้งสองในมือจึงเล็งไปที่ร่างของชายชุดขาวพร้อมกับลั่นไกทันที!
ถังเมิ่งคิดว่าในระยะที่กระชั้นชิดเช่นนั้นลูกปืนที่พุ่งออกจากปากกระบอกตรงเข้าใส่ร่างของซือกงวู่จี๋นั้น คงจะรวดเร็วเกินกว่าที่ซือกงวู่จี๋จะตอบโต้ได้ทัน!
แต่ซือกงวู่จี๋เพียงแค่หันหน้ามาเผชิญกับลูกปืนด้วยรอยยิ้มเขายื่นฝ่ามือออกไปพร้อมกับบิดข้อมือสะบัดไปมาตรงหน้าไม่กี่ครั้ง และเมื่อแบมือออกมา ลูกปืนของถังเมิ่งทั้งหมดก็อยู่ในกำมือของซือกงวู่จี๋แล้ว..
ซือกงวู่จี๋เงยหน้าขึ้นมองไปตามทิศทางที่ลูกปืนพุ่งออกมาเขายิ้มเล็กน้อยพร้อมกับมองใบหน้าที่โกรธขึ้งของถังเมิ่ง แล้วพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเย็นชา
“ลูกปืนของเจ้าอาจจะเร็วมากก็จริงแต่ลูกปืนพวกนี้ทำอะไรข้าไม่ได้หรอก! ไร้ประโยชน์สิ้นดี!”
ถังเมิ่งถึงกับตกใจอย่างที่สุด!เขากระหน่ำยิ่งออกไปเป็นสิบครั้ง แต่ลูกปืนกว่าสิบลูกกลับถูกซือกงวู่จี๋จับไว้ได้หมด แสดงให้เห็นถึงความว่องไวที่เหนือมนุษย์ของคนผู้นี้!
ค่ายกลลวงตานั้นเป็นเพียงแค่การพรางตาเท่านั้นเมื่อถังเมิ่งยิงปืนออกจากค่ายกลเช่นนั้น ค่ายกลลวงตาจึงถูกทำลายในทันที และเผยให้เห็นคนที่อยู่ภายในนั้นหมดทั้งสิบเอ็ดคน..
แม้ระหว่างซือกงวู่จี๋กับผู้ที่อยู่ในค่ายกลลวงตาจะห่างกันในระดับหนึ่งแต่ซือกงวู่จี๋เพียงแค่สะบัดข้อมือเบาๆ ลูกปืนในมือของเขาก็พุ่งเข้าใส่ร่างของถังเมิ่ง และคนอื่นๆทันที..
ไป๋เซียนเอ๋อใช้วิชาเก้าดาราและชั่วเพียงแค่ดวงดาวกระพริบเรือนร่างงดงามของนางก็พุ่งไปยืนขวางหน้าทุกคนไว้ และฝ่ามือซ้ายก็โบกสะบัดไปมา ซัดลูกปืนเหล่านั้นกระเด็นไปคนละทิศคนละทาง..
หลังจากที่ป้องกันทุกคนจนปลอดภัยแล้วไป๋เซียนเอ๋อก็หันไปเผชิญหน้ากับซือกงวู่จี๋ ใบหน้างดงามของนางจ้องมองซือกงวู่จี๋พร้อมกับเอ่ยออกไปด้วยน้ำเสียงเย็นชา..
“คืนนี้จะเป็นวันตายของเจ้า!”
ไม่ว่าจะเป็นไป๋เซียนเอ๋อหรือคนอื่นๆ ต่างก็ไม่มีใครตำหนิถังเมิ่งที่ทำลายค่ายกลลวงตาเช่นนั้น นั่นเพราะไป๋เซียนเอ๋อเป็นผู้หญิงของหลิงหยุน ไม่ว่าใครที่ได้ฟังซือกงวู่จี๋พูดจาสามหาวดูถูกไป๋เซียนเอ๋อเช่นนั้น ย่อมต้องโกรธเหมือนกับถังเมิ่งอย่างแน่นนอน!
“ฮ่า..ฮ่า.. ฮ่า..”
ซือกงวู่จี๋ยังคงยืนเอามือไขว้หลังอย่างสบายใจเขาเงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้า ก่อนจะจ้องมองไป๋เซียนเอ๋อด้วยสายตาเหยียดหยัน พร้อมกับถามออกไปว่า
“เป็นวันตายของข้างั้นรึ”
และแทนที่จะรอคำตอบจากไป๋เซียนเอ๋อเขากลับยกมือขึ้นชี้หน้านาง หนิงหลิงยู่ เหมี่ยวเสี่ยวเหมา เกาเฉินเฉิน เสี่ยวเม่ยหนิง หลินเมิ่งหาน และเหยาลู่ พร้อมกับพูดขึ้นว่า
“หากข้าตาย..พวกเจ้าทั้งหมดก็ต้องกลายเป็นหม้ายสินะ!”
ซือกงวู่จี๋ทำหน้าตากรุ้มกริ่มและสรุปเอาเองอย่างจองหองว่า จากนี้ไปหญิงสาวทั้งหกจะต้องตกเป็นผู้หญิงของตนเอง..
“ไอ้ชั่ว!”
ตี้เสี่ยวอู๋ได้ฟังคำพูดยะโสของซือกงวู่จี๋ก็ถึงกับโกรธจนหน้าดำหน้าแดง ตาขวาง และกระทืบเท้าอย่างแรงก่อนจะพุ่งเข้าไปหาซือกงวู่จี๋อย่างไม่กลัวตาย
แน่นอน..ตี้เสี่ยวอู๋รู้ดีว่าด้วยความแข็งแกร่งของตนเองนั้น ไม่สามารถเทียบกับซือกงวู่จี๋ได้เลย และรู้ว่าหากบุกเข้าไปเช่นนี้ก็คงต้องมีแต่ตายกับตายเท่านั้น แต่เขาเองก็โกรธจนยากที่จะทนนิ่งเฉยต่อไปได้..
เวลานี้หลิงหยุนไม่อยู่บ้าน..ตี้เสี่ยวอู๋นั้นแม้รู้ตัวว่ายังไม่แข็งแกร่งพอ แต่เขาก็เป็นผู้ชาย และแม้แต่ถังเมิ่งยังไม่ลังเลที่จะยิงใส่ซือกงวู่จี๋ แล้วมีหรือที่คนอย่างตี้เสี่ยวอู๋จะลังเล!
แต่ไป๋เซียนเอ๋อยกมือขึ้นผลักร่างของตี้เสี่ยวอู๋ไว้พร้อมกับส่ายหน้า “คนผู้นี้ข้าจะจัดการเอง!”
ไป๋เซียนเอ๋อรู้ว่าตี้เสี่ยวอู๋นั้นไม่กลัวตายแต่เขาก็ไม่ควรต้องถูกสังหารอย่างไร้ค่าเช่นนี้..
เพราะเวลานี้..นอกจากไป๋เซียนเอ๋อแล้ว ก็ไม่มีใครในบ้านที่จะสามารถรับมือกับซือกงวู่จี๋ได้!
ซือกงวู่จี๋ราชันย์นักฆ่าทั้งเก้าคน เฉี่วยหยิงกง และเหลิ่งหยางชู ยอดฝีมือทั้งสิบสองคนล้วนแล้วแต่เป็นยอดฝีมือตั้งแต่ขั้นเซียงเทียน-7 ขึ้นไปทั้งสิ้น!
ในขณะที่คนอื่นๆในบ้านรวมทั้งหวังเฟยฮู๋กับลูกน้องของเขานั้น หากไม่มีไป๋เซียนเอ๋อสักคน ป่านนี้ทุกคนในบ้านคงถูกสังหาร และถูกจับตัวไปกันหมดแล้ว…ไอลีนโนเวล.
ความแข็งแกร่งของทั้งสองฝ่ายนั้นนับว่าต่างกันลิบลับ..
ซือกงวู่จี๋ร้องสั่งด้วยน้ำเสียงนิ่งเรียบ“ท่านจิน.. จับหญิงสาวทั้งหมดกลับไปให้ข้า ส่วนที่เหลือ.. ท่านรู้ใช่หรือไม่ว่าต้องจัดการเช่นใด”
ท่านจินพยักหน้าพร้อมกับยิ้มมุมปาก“ข้าทราบ..”
“ดีมาก..ถ้าเช่นนั้นก็ลงมือได้แล้ว!”
สิ้นเสียงสั่งการของซือกงวู่จี๋ร่างสูงใหญ่ของมันก็พุ่งตรงเข้าหาไป๋เซียนเอ๋อทันที และทั้งคู่ต่างก็ประมือกันด้วยมือเปล่า..
ในขณะที่ราชันย์นักฆ่าทั้งเก้าซึ่งนำโดยท่านจินต่างก็ขยับตัวเช่นกัน ทั้งหมดใช้วิชาตัวเบาพุ่งเข้าไปหาหนิงหลิงยู่กับคนอื่นๆทันที!
ในเวลาเดียวกันนั้นเอง..ไป๋เซียนเอ๋อก็ยกฝ่ามือขึ้น และลูกไฟก็ปรากฏขึ้นบนฝ่ามือของนาง ก่อนจะค่อยๆ ยืดตัว และกลายเป็นดาบเพลิงที่มีไฟสีแดงลุกโชน จากนั้นไป๋เซียนเอ๋อก็ตรงเข้าฟาดฟันดาบในมือใส่ซือกงวู่จี๋ทันที!
ซือกงวู่จี๋เองก็ดูเหมือนจะรับรู้ถึงพลานุภาพของดาบเล่มนี้ดีเขาจึงไม่กล้าใช้มือเปล่าขึ้นต้าน และรีบกระโดดหลบดาบของไป๋เซียนเอ๋ออย่างรวดเร็ว!
“ปล่อยให้เป็นหน้าที่ข้าเอง”
ไป๋เซียนเอ๋อไม่เสียเวลากระโดดตามซือกงวู่จี๋ไปแต่รีบใช้วิชาเก้าดาราที่เคลื่อนไหวรวดเร็วดั่งการกระพริบของดวงดาว ไปปรากฏร่างอยู่ตรงหน้าหนิงหลิงยู่ และคนอื่นๆทันที จากนั้นจึงฟาดฟันดาบเพลิงในมือเข้าใส่เหล่าราชันย์นักฆ่าทั้งเก้าคน!
ไป๋เซียนเอ๋อรู้ดีว่าหากคนของฝ่ายตนคนใดคนหนึ่งถูกจับตัวไปได้คืนนี้ย่อมหมายถึงความพ่ายแพ้ของพวกตน! และนางเองก็ไม่รู้ว่าจะอธิบายให้หลิงหยุนฟังได้อย่างไร
เหล่าราชันย์นักฆ่าทั้งเก้าคนนั้นต่างก็ตระหนักถึงพลังรุนแรงของไป๋เซียนเอ๋อเป็นอย่างดี และรู้ว่าต่อหน้าไป๋เซียนเอ๋อ พวกเขาทั้งเก้าคนล้วนไม่ต่างจากคนธรรมดาทั่วไป ทุกคนจึงได้แต่กระโดดหลบเพื่อรักษาชีวิตของตนเองไว้ก่อน..
“น่าทึ่งนัก!ข้าก็อยากจะรู้ว่าเจ้าจะปกป้องพวกเขาไปได้นานเพียงใด”
ซือกงวู่จี๋ไม่สนใจเหล่าราชันย์นักฆ่าทั้งเก้าแต่พุ่งเข้าไปหาร่างของไป๋เซียนเอ๋อแทน พร้อมกับใช้วิชาฝ่ามือโลหิตจู่โจมนาง!
หลังจากที่จัดการกับราชันย์นักฆ่าทั้งเก้าจนล่าถอยไปแล้วไป๋เซียนเอ๋อก็หันมารับมือกับซือกงวู่จี๋ที่จู่โจมเข้ามา นางจัดการฟันดาบเพลิงในมือใส่ร่างของซือกงวู่จี๋ แต่ซือกงวู่จี๋ก็สามารถใช้ฝ่ามือโลหิตต้านไว้ได้..
ดาบเพลิงในมือของไป๋เซียนเอ๋อกระแทกเข้ากับฝ่ามือโลหิตของซือกงวู่จี๋..
ปัง!ปัง!
ร่างของซือกงวู่จี๋กระเด็นถอยหลังไปสามก้าวในขณะที่ไป๋เซียนเอ๋อเองก็ถูกแรงกระแทกจากฝ่ามือโลหิตจนถึงกับเซไถลไปเช่นกัน!
และในนาทีนั้นราชันย์นักฆ่าทั้งเก้าก็กระโดดเข้าไปล้อมกลุ่มของหนิงหลิงยู่ไว้อีกครั้ง ไป๋เซียนเอ๋อกัดฟันกรอด และใช้เก้าดาราเคลื่อนไปต้านราชันย์นักฆ่าทั้งเก้าคนไว้ได้อีกครั้ง..
ราชันย์นักฆ่าทั้งเก้าถูกบีบให้ต้องล่าถอยอีกครั้งแต่ครั้งนี้ไม่มีใครได้รับบาดเจ็บ พวกมันจึงเริ่มฮึกเหิมมากขึ้น!
ไป๋เซียนเอ๋อต้องรับมือกับซืกงวู่จี๋ที่แข็งแกร่งยิ่งนักอีกทั้งยังต้องคอยคุ้มครองคนอื่นๆอีก สำหรับการต่อสู้สิบต่อหนึ่งเช่นนี้ ต่อให้ไป๋เซียนเอ๋อแข็งแกร่งมากเพียงใด ก็ยากที่จะยืนหยัดได้นานนัก!
“เตรียมรับฝ่ามือของข้าอีกสองฝ่ามือ!”
ซือกงวู่จี๋ยิ้มพร้อมกับร้องบอกแล้วใช้วิชารอยเท้ามารพุ่งเข้าจู่โจมไป๋เซียนเอ๋ออย่างไม่ปราณี
“เซียนเอ๋อระวัง!”
หนิงหลิงยู่และคนอื่นๆเห็นไป๋เซียนเอ๋อตกอยู่ในอันตรายเช่นนั้น แต่กลับไม่สามารถช่วยอะไรได้ เพราะลำพังเพียงแค่มองทั้งคู่ซึ่งมีวิชาตัวเบาที่รวดเร็วต่อสู้กันนั้น พวกเขาก็ไม่สามารถแยกแยะได้แล้วว่าใครเป็นใคร
ทุกคนจึงทำได้เพียงแค่ร้อนรุ่มและกังวลใจเท่านั้น!
ไป๋เซียนเอ๋อจำเป็นต้องยืนรับฝ่ามือของซือกงวู่จี๋และไม่สามารถหลบหนีไปใหนได้ เพราะหากนางหลบ จะต้องเป็นหนิงหลิงยู่ และคนอื่นๆ ที่ต้องรับพลังปราณจากฝ่ามือของซือกงวู่จี๋แทน และถึงตอนนั้นหายนะคงต้องมาถึงอย่างแน่นอน..
ไป๋เซียนเอ๋อยกฝ่ามือทั้งสองข้างขึ้นต้านฝ่ามือของซือกงวู่จี๋ทันทีพร้อมกับร้องตะโกนออกไปว่า
“ถึงคราวตายของเจ้าแล้ว!”
หลังจากที่ร้องตะโกนออกไปดวงตาของไป๋เซียนเอ๋อก็เปล่งประกายราวกับดวงตาปีศาจ นางยกฝ่ามือขึ้น และลูกไฟขนาดหนึ่งเมตรก็ปรากฏขึ้นในมือของนางอีกครั้ง!
ไป๋เซียนเอ๋อซัดลูกไฟในมือเข้าใส่ร่างของซือกงวู่จี๋ทันที!
ตูม!
ซือกงวู่จี๋เพียงแค่ยิ้มเล็กน้อยแล้วรีบกระโดดถอยหลังหลบอย่างรวดเร็ว!
ไป๋เซียนเอ๋อได้โอกาสจึงรีบกระโจนตามร่างของซือกงวู่จี๋ไปทันที และในระหว่างนั้นนางก็หยิบยันต์เทวะเหินขึ้นมาติดไว้ที่ลำตัวพร้อมกับร้องสั่งให้ยันต์ออกฤทธิ์..
และด้วยฤทธิ์ของยันต์เทวะเหินไป๋เซียนเอ๋อกระโดดหมุนตัวขึ้นไปกลางอากาศพร้อมกับดาบเพลิงในมือ..