dual cultivation : ร่วมเรียงเคียงเซียน - บทที่ 591 หาที่ตายยังถือว่าน้อยไป

Dual Cultivation บทที่ 591 หาที่ตายยังถือว่าน้อยไป

ยามเมื่อซูหยางหายไปจากที่แห่งนั้นแล้ว เจ้าสํานักทองก็กล่าวกับซีหวังว่า  ถ้าเจ้าขยับตัวแม้ แต่เพียงน้อยนิด ข้าก็จักฆ่าเจ้า 

 …  ซีหวังขมวดคิ้ว แต่จริงๆแล้วเขาก็ไร้กําลังในชั่วเวลานี้

 เมื่อมาคิดว่าครั้งหนึ่งข้าเชื่อว่าข้าจักเป็นผู้ที่มิมีวันพ่ายแพ้หากว่าข้าเข้าถึงเขตราชันวิญญาณ เฮ้อ ยุทธภพจริงแล้วช่างโหดร้ายนัก  เขาถอนหายใจ

หลังจากที่เตือนซีหวังแล้ว เจ้าสํานักทองก็กลับไปยังยานของตนเอง

 ท่านเจ้าสํานัก พวกเราจักจากไปจริงๆ ถ้าพวกนั้นมอบผู้หญิงให้กับเรา  หนึ่งในคนที่นั่น ถามเขาด้วยเสียงเบา

 เจ้าคิดว่ายังไงล่ะ  เจ้าสํานักทองฉีกยิ้มแล้วกล่าวขึ้นว่า  ถึงแม้ว่าพวกนั้นมอบผู้หญิงให้กับเราโดยดี ข้าก็มิได้เดินทางเสี่ยงชีวิตมากว่าหลายแสนกิโลเมตรข้ามทะเลหยกเพียงเพื่อคืนกลับไปพร้อมกับผู้หญิงคนเดียวอย่างแน่นอน ครั้นเมื่อพวกนั้นส่งหญิงสาวให้ข้าแล้ว พวกเราก็จักไปสนุกสนานกับทวีปตะวันออกจนถึงที่สุดก่อน 

ในเวลานั้นที่ยานบิน เมื่อซีซิงฟางเห็นซูหยางกลับคืนมาอย่างรวดเร็วโดยปราศจากปูของเธอข้างกาย เธอก็รีบถามเขาด้วยเสียงเป็นกังวลว่า  ซูหยาง เกิดอะไรขึ้นกับปู่ของข้า 

 อย่ากังวล เขากําลังให้ความบันเทิงกับแขกของเราอยู่ในตอนนี้  เขากล่าวพร้อมรอยยิ้ม

 เช่นนั้นท่านกลับมาทําไม  เธอเลิกคิ้วด้วยท่าทางสงสัย

 ข้ากลับมาเพื่อรับตัวเจ้า เจ้ามิต้องการที่จะพบกับคนที่พยายามจะทําลายชีวิตของเจ้าบ้าง  เขากล่าว

ซีชิงฟางมองดูเขาด้วยสีหน้าสับสนก่อนที่จะพยักหน้า

 ดี  จากนั้นซูหยางก็พูดด้วยเสียงอันดังว่า  ชิวเยว่ เซี่ยวหรง พวกเจ้าก็มากับพวกเราด้วยเช่นกัน เพียงแต่ว่าซ่อนตัวของพวกเจ้าไว้ก่อนจนกว่าข้าบอกให้พวกเจ้าปรากฏตัว 

สองสามอึดใจให้หลัง ชิวเยว่กับเซี่ยวหรงก็ปรากฏตัวตรงหน้าเขา แต่ทว่ากลิ่นอายและพลังวิญญาณของพวกเธอนั้นสูญหายไปอย่างสิ้นเชิงราวกับว่าพวกเธอนั้นไม่มีตัวตน

 ช่างเป็นวิชาที่ลึกล้ำ…  ซีซิงฟางคิดในใจเมื่อไม่สามารถที่จะรับรู้ถึงตัวตนของพวกเธอได้แม้ว่าจะยืนอยู่ต่อหน้าเธอก็ตาม

 พวกเราไปกันเถอะ  ซูหยางกล่าว

หลังจากนั้นซูหยางก็กลับคืนไปยังข้างกายของซีหวัง โดยมีซีซิงฟางไปกับเขาด้วย

 เจ้าพาเธอมาจริงๆด้วย…  ซีหวังมองไปที่เขาไม่อยากเชื่อ

 มิต้องกังวลท่านปู่ แม้ว่าท่านจะมิอาจรับรู้ถึงพวกเธอ แต่ผู้อาวุโสก็อยู่ที่นี่กับพวกเราเช่นกัน  ซีซิงฟางกล่าวกับเขา

 โอ นั้นสุดยอด  ความกังวลทั้งหมดในอกของชีหวังพลันมลายไปหลังจากที่ได้ยินคําพูดของเธอในทันที

 ท่านเจ้าสํานักทอง มองทางนั้น มีสาวสวยอยู่ข้างกายเจ้าหนุ่มนั่น  คนบนเรือกล่าวกับเขาด้วยความตื่นเต้น ในเมื่อพวกเขาต่างพากันหลงเสน่ห์ความงามของซีซิงฟาง

 เธอเป็นนางฟ้าตัวจริง นางฟ้าตัวจริง ข้าขอย้ำ 

 มิมีคนมากมายนักที่จะสามารถเทียบเคียงรูปร่างหน้าตาของเธอได้ แม้กระทั่งในทวีปศักดิ์สิทธิ์กลางเองก็ตาม เมื่อมาคิดว่าจักมีของมีค่าเช่นนี้ในที่แห่งนี้ 

 ข้าสามารถเพียงคนสองคนเท่านั้นที่อาจจะสามารถเทียบเคียงรูปร่างหน้าตากับเธอได้จากทั่วทั้งทวีปตะวันออก และทั้งสองคนนั้นก็อยู่กับอีกสองสํานักเก่าแก่ 

 ขอแสดงความยินดี ท่านเจ้าสํานักทอง 

แม้ว่าคนเหล่านี้จะแสดงความยินดีกับเขา แต่พวกเขาต่างก็เต็มไปด้วยความอิจฉาอยู่ภายในใจ ไม่ว่าอย่างไร ซีซิงฟางก็นับได้ว่าเป็นสาวงามที่สามารถพลิกฟ้าคอาณาจักรด้วยเพียงแค่ การชม้ายตาของเธอได้อย่างแท้จริง

 ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า  เจ้าสํานักทองอดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมาดังๆ เมื่อเขาเห็นชีชิงฟาง กระทั่ง เขาเองก็ไม่คาดคิดว่าจะมีสาวที่สวยเหมือนเช่นซีซิงฟางปรากฏตัวออกมา จนเขารู้สึกเหมือนกับว่าได้พบเข้ากับขุมทองคํา

 การเดินทางครั้งนี้นับว่าคุ้มค่า ต่อให้เธอเป็นเพียงแค่หญิงคนเดียวในดินแดนแห่งนี้มันก็คุ้มค่ากับการเดินทางมาที่นี้  เจ้าสํานักทองหัวเราะต่อไปในใจก่อนที่จะเหาะไปหาพวกเขา

 คงจะเป็นการโกหกเจ้ากับตัวข้าเอง ถ้าข้าพูดว่ามิได้ประหลาดใจ เมื่อมาคิดดูว่าเจ้ากลับเป็นถึงสาวงามปานนี้ ข้ามิได้คาดคิดว่าจะได้ผลลัพธ์เช่นนี้จริงๆ  เจ้าสํานักทองกล่าวก่อนที่จะยกมือทําท่ากวักมือเรียก

 เอาล่ะ ตอนนี้ส่งเธอมาให้ข้าแล้วข้าจักปล่อยทวีปตะวันออกไว้ตามลําพัง 

แต่ทว่าซูหยางกลับส่ายหน้าอย่างไม่ใยดีและกล่าวด้วยเสียงเยือกเย็นว่า  แม้ว่าข้าได้กล่าวว่าจักมอบเธอให้แก่เจ้า แต่ข้าก็มิได้กล่าวว่านี่จักเป็นการให้เปล่า 

เจ้าสํานักทองดวงตาเบิกกว้างด้วยความประหลาดใจ และเขาก็พูดออกมาด้วยเสียงที่ค่อนข้างงงงันว่า  เจ้าต้องการให้ข้าจ่ายเพื่อเธองั้นรึ เจ้าพูดจริงนะรึ เมื่อมาคิดดูแล้วเดิมข้าคิดว่าเจ้าเป็นคนฉลาด  เจ้าสํานักทองพลันขมวดคิ้ว แล้วกล่าวต่อไปอีกว่า  เจ้ามีเวลาเพียงสิบวินาทีที่จะส่งเธอมาให้กับข้าก่อนที่ข้าจักไปเอาเธอมาด้วยตัวข้าเอง 

อย่างไรก็ตามสีหน้าของซูหยางยังคงเฉยเมย เขาพูดขึ้นว่า  เจ้าคิดรีว่าข้าจักยื่นส่งเธอให้เจ้าแต่โดยดีง่ายๆแบบนี้ เจ้าค่อนข้างโง่สําหรับคนที่อยู่ในเขตราชันวิญญาณนะ 

 เจ้าชาติชั่ว…  คิ้วของเจ้าสํานักทองขมวดแนบแน่น สายตาของเขาก็เปลี่ยนไปเป็นเบี่ยมด้วยความคิดฆ่าฟัน ในเมื่อนับเป็นเวลาหลายสิบปีแล้วกว่าจะมีคนกล้าที่จะเยาะเย้ยเขาแบบนี้

 ข้าควรจะพูดแบบเดียวกัน เจ้าชาติชั่ว  ซูหยางหรี่ตา กระแสพลังของเขาพลันทะลักทลายออกไปอย่างรุนแรง

 เจ้ากล้าที่จะแตะต้องผู้หญิงของข้า ซูหยาง ได้อย่างไร กระทั่งเซียนยังต้องคิดทบทวนอีกครั้งก่อนที่จะเข้าหาหญิงของข้า หาที่ตายยังถือว่าน้อยไป เจ้าสัตว์เดรัจฉานที่ใช้หัวแม่ตีนคิด 

 ซูหยาง  ซีซิงฟางใบหน้าขึ้นสีแดงหลังจากที่ได้ยินคําพูดของเขา เข้าใจผิดคําพูดของซูหยางไปอย่างสมบูรณ์ เมื่อตอนที่เขาอ้างถึง  ผู้หญิงของเขา  ในเมื่อเธอคิดว่าเขากําลังพูดถึงเธอ

อย่างไรก็ตามเธอไม่ได้แจ้งเขาให้แก้ไขให้ถูกต้องกับการเรียกเธอว่าเป็นหญิงของเขา ทั้งยังรู้สึกเป็นสุขในเวลานั้น

 ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า เจ้าช่างพูดได้ใหญ่โตสําหรับคนที่อ่อนแอเช่นนั้น แล้วจะทําไมหากข้าต้องการหญิงของเจ้า คนอ่อนแอเช่นเจ้ามิได้สมกับหญิงที่มีความสามารถแบบเธออยู่ดี อย่ากังวลข้าจักสัญญาเจ้าว่า ข้าจักดูแลเธออย่างดีและเล่นกับเธอทุกวันหลังจากที่ข้าฆ่าเจ้าแล้ว  เจ้าสํานักทองระเบิดเสียงหัวเราะออกมาก่อนที่จะปลดปล่อยพลังในเขตราชันวิญญาณออกมา

เมื่อได้ยินคําพูดของเจ้าสํานักทอง ซูหยางก็ยิ้มแล้วกล่าวว่า  เจ้ามิใช่คนแรกที่โลภมากต้องการหญิงของข้า และแน่นอนว่าจักมิใช่คนสุดท้ายเช่นกัน อย่างไรก็ตามมีบางสิ่งที่มั่นใจได้ เจ้ามิอาจทําให้สําเร็จและแน่นอนว่าเจ้าจักตายในระหว่างการทําเช่นนั้น