dual cultivation : ร่วมเรียงเคียงเซียน - Dual Cultivation ร่วมเรียงเคียงเซียน - บทที่ 492 อกหักตาย

บทที่ 492 อกหักตาย
“เจ้ารู้ไหม… เจ้าพูดบ่นว่าข้าเป็นหญิงของเจ้ามาพักใหญ่แล้ว แต่ข้า
นึกมิออกว่าเคยเป็นของเจ้า” ซุนจิงจิงพลันกล่าวขึ้น
“อ-อะไรกัน” มู่ชุนมองดูเธอด้วยใบหน้างงงันและกล่าวขึ้นว่า “ต-
แต่เจ้ายอมรับการขอแต่งงานของข้า”
ซุนจิงจิงแกล้งทำเป็นครุ่นคิดอยู่ชั่วขณะก่อนจะพูดว่า “จริงรึ ข้าจำ
มิได้ว่าได้ยอมรับคำขอแต่งงานของเจ้าเช่นกัน เจ้ามีหลักฐานอะไรที่
บอกว่าข้าแต่งงานกับเจ้าหรือไม่”
“แน่นอน มันอยู่ที่นี่” มู่ชุนทำการแสดงให้เธอเห็นข้อตกลงลายลักษณ์
อักษรระหว่างซุนเหรินกับมู่หลาน
อย่างไรก็ตามซุนจิงจิงยังคงเรียบเฉยและกล่าวว่า “นี่เป็นข้อตกลง
ระหว่างพ่อแม่ข้ากับพ่อแม่เจ้า แต่มิมีอะไรเกี่ยวข้องกับข้า ข้าได้ออก
จากตระกูลซุนมาเกินกว่าหนึ่งปีแล้ว ยิ่งไปกว่านั้นข้าก็ได้อยู่ในตระกูล
อื่นแล้วเช่นกัน”
จากนั้นซุนจิงจิงก็เดินไปข้างกายซูหยางและกอดเขาด้วยความเสน่หา
และกล่าวว่า “มิเพียงข้าได้มอบครั้งแรกของข้าให้กับซูหยาง แต่ข้าก็
ได้เข้าสู่ตระกูลของเขาเรียบร้อยแล้ว ถ้าข้าต้องการ ข้ายังสามารถ
เปลี่ยนชื่อของข้าเป็น ซูจิงจิง”
“เพียงเพราะว่าเจ้าใช้ธุรกิจครอบครัวของเจ้าและความสัมพันธ์กับ
นิกายดอกบัวเพลิงกดดันตระกูลของข้าให้ตกลงหมั้นหมายมิได้
หมายความว่าข้าตกลงที่จะเป็นหญิงของเจ้า ตามความเป็นจริง
ร่างกายของข้า หัวใจ และดวงวิญญาณของข้า เป็นของซูหยางเรียบ
ร้อยแล้ว และเพียงเขาคนเดียวเท่านั้น”
“ม-มิมีทาง…” มู่ชุนซวนเซถอยหลังหลังจากที่ได้ยินคำพูดโหดร้าย
ของซุนจิงจิงที่สร้างความเจ็บปวดให้กับเขามากยิ่งกว่าสิ่งใดที่เขาเคย
ประสบมาในชีวิต รู้สึกเหมือนกับว่าร่างกายและหัวใจของเขาถูกทิ่ม
แทงด้วยกระบี่นับพัน
“แค่ก”
เมื่อหัวใจของเขารู้สึกเหมือนกับว่ากำลังจะระเบิดออก มู่ชุนก็ไอ
ออกมาเป็นเลือด
“ลูก เป็นอะไรหรือไม่”
มู่หลานพลันพุ่งเข้ามาในร้านอาหารและรับร่างมู่ชุนไว้ก่อนที่อีกฝ่าย
จะล้มลงไปบนพื้น และตระกูลซุนก็ติดตามเข้ามาในร้านอาหารไม่กี่
อึดใจให้หลัง
“จ-เจ้าทำอะไรกับลูกข้า ซูหยาง” มู่หลานมองดูเขาด้วยดวงตาแดง
ฉาน
ถ้าไม่ใช่เป็นเพราะว่าเขาขาดพลังการฝึกปรือซึ่งอยู่เพียงแค่เขตสัมมา
วิญญาณ เขาก็คงจู่โจมซูหยางเพื่อฆ่าให้ตายไปเรียบร้อยแล้ว
“ข้ายังมิได้แตะต้องตัวเขาด้วยซ้ำ คนที่อยู่ที่นี่นับตั้งแต่ต้นสามารถ
เป็นพยานได้” ซูหยางเพียงแค่ยักไหล่
“เหลวไหล ถ้าเจ้ามิได้โจมตีเขา ทำไมเขาจึงไอออกมาเป็นเลือด”
“บางทีอาจจะเป็นเพราะว่าเขามิอาจจะทนถูกปฏิเสธจากผู้หญิงของ
ข้าและกำลังจะอกหักตายละมั้ง”
“อ-อะไรกัน…” มู่หลานจ้องมองเขาด้วยใบหน้างงงัน
“ฟังให้ดี เพราะข้าจักกล่าวเพียงครั้งนี้ครั้งเดียวเท่านั้น ซุนจิงจิงเป็น
ผู้หญิงของข้า ซูหยาง ในเมื่อข้าได้รับเธอเข้าสู่ตระกูลของข้าเรียบร้อย
แล้ว ข้ามิสนใจว่าเจ้าจะหมั้นหมายหรือแต่งงาน ถ้าข้าพูดว่าเธอเป็น
หญิงของข้า เธอก็เป็นหญิงของข้า” ซูหยางกล่าวด้วยเสียงกดดันก่อนที่
จะหันกายไปจูบซุนจิงจิงอย่างหนักที่ริมฝีปากด้วยความเสน่หาต่อ
หน้าทุกผู้คนที่นั่น
“อืมมม…”
ซุนจิงจิงหลับตาลงและจูบตอบเขา ทั้งยังทำเสียงวาบหวามอีกด้วย
หลังจากที่จูบอีกฝ่ายเป็นเวลานานนับนาที ซูหยางก็มองไปที่หน้าซีด
เซียวของมู่ชุนและกล่าวว่า “เจ้ายังคงมีข้อสงสัยว่าซุนจิงจิงเป็นของ
ใครอีกหรือไม่ในตอนนี้ เจ้าหมูสกปรก”
“จ-จ-จ-เจ้า…. เจ้า…. เจ้า… อ๊ากกก”
มู่ชุนพลันไอออกมาเป็นเลือดอีกสองสามคำ
“ลูกพ่อ” ใบหน้ามู่หลานเต็มไปด้วยความกระวนกระวายในขณะที่มู่
ชุนหลับตาลงอย่างช้าๆ ราวกับว่าเขากำลังใช้ลมหายใจเฮือกสุดท้ายอยู่
“ม-ไม่… ไม่ ไม่ ไม่ ไม่ ม่ายยยยย มู่ชุน ลืมตาขึ้น” มู่หลานร่ำร้อง
ด้วยความสิ้นหวังเมื่อแสงในแววตาของมู่ชุนหายไป
และในเวลานั้น มู่ชุน ลูกชายคนโตของตระกูลมู่ ก็ตายไปด้วยความ
อกหักหลังจากที่ได้รับสิ่งที่เป็นไปได้ว่าเป็นคำปฏิเสธที่เลวร้ายที่สุด
อย่างหนึ่งที่ผู้คนอาจจะได้รับจากคนรักของตนเอง และต่อหน้าผู้คน
จำนวนมากในที่สาธารณะ ไม่มีอะไรร้ายไปกว่านั้น
“อะไรกัน… เขาตายแล้วรึ”
ผู้ชมต่างพากันไม่อยากเชื่อ ในเมื่อนี่เป็นครั้งแรกของพวกเขาที่ได้รับ
รู้ว่ามีคนตายหลังจากที่ถูกปฏิเสธ
“ถูกปฏิเสธนี่อาจจะมิใช่เป็นเหตุผลเดียวสำหรับการตายของเขา บาง
ทีเขาอาจจะมีหัวใจอ่อนแอด้วยเช่นกันในเมื่อเขาเป็นโรคอ้วนตั้งแต่
แรก…”
“จ-จ-เจ้าฆ่าลูกชายข้า” มู่หลานหันไปมองดูซุนจิงจิงและกล่าวโทษ
เธอว่าเป็นต้นเหตุการเสียชีวิตของมู่ชุน
“จริงแล้วข้าชอบที่จะฆ่าเขาด้วยมือของตนเองมากกว่า แต่ในเมื่อเขา
เพิ่งตายไปอย่างน่าสมเพช…” ซุนจิงจิงถอนหายใจด้วยความรู้สึก
โหดร้ายแฝงในดวงตาขณะที่เธอจ้องมองไปยังดวงตาของมู่หลาน
“นังดอกทอง”
ราวกับว่าเขาสูญเสียเหตุผลทั้งหมดไปจากการตายของลูกชาย มู่
หลานพลันดึงกระบี่ระดับสวรรค์ออกมาจากแหวนมิติและเล็งไปที่
ซุนจิงจิงอย่างรวดเร็ว
“จิงจิง”
พ่อแม่ของเธอพลันตื่นตัวขึ้นมาในทันใดกับการกระทำของมู่หลาน
แต่อนิจจาพวกเขาอยู่ห่างไกลและช้าเกินไปที่จะทำอะไรทั้งสิ้น
“ฮึ่ม”
ซุนจิงจิงแค่นเสียงเย็นชาและระเบิดพลังการฝึกปรือทั้งหมดในเขต
ปฐพีวิญญาณของเธอออกมา และคลื่นกระแทกจากการปลดปล่อย
พลังการฝึกปรือของเธอนั้นก็มากพอที่จะส่งมู่หลานปลิวออกไปไกล
เหมือนกับตุ๊กตาเศษผ้าถูกขว้างไปจากมือผู้ใหญ่
“ข้ามิได้มีความอดทนและใจดีเหมือนกับซูหยาง ถ้าเจ้าโจมตีข้าอีก
เพียงครั้งเดียว ข้าก็จักโจมตีกลับ” ซุนจิงจิงกล่าวพร้อมกับกระแส
พลังรุนแรงรอบกายเธอ
หลังจากที่ถูกคลื่นกระแทกจากพลังการฝึกปรือของซุนจิงจิงเหวี่ยง
ออกไปแล้วนั้น มู่หลานก็ไอออกมาเป็นเลือดและก็ยังยากที่จะยืนขึ้น
“ช-ช่างแข็งแกร่ง…” เขาจ้องมองร่างที่เปี่ยมอำนาจของซุนจิงจิงจาก
ระยะห่าง หมดกำลังใจที่จะสู้ไปอย่างรวดเร็ว ใช้เพียงแค่การโจมตีที่
ไม่ร้ายแรงจากเธอเท่านั้นก็พอที่จะลบล้างกำลังใจที่จะต่อสู้ของเขา
ไปจนหมดสิ้น
“ในเมื่อลูกของเจ้าตายไปมินานนัก ข้าจักปล่อยเจ้าไปเพียงแค่นี้ แต่
ทว่าถ้าเจ้ายังกล้าสร้างปัญหาให้ข้าหรือกับตระกูลข้าอีกครั้งในอนาคต
ข้าจักทำลายตระกูลมู่ทั้งหมดด้วยตัวข้าเอง และข้ามิจำเป็นต้องให้ซู
หยางช่วยในเรื่องนั้น เพราะข้าเพียงลำพังก็มีความสามารถที่จะทำ
เช่นนั้นได้” ซุนจิงจิงกล่าวกับเขาพร้อมกับหรี่ตา
“ส่วนสำหรับการหมั้นหมายของข้ากับตระกูลมู่นั้น มันมิเคยเกิด
ขึ้นมาก่อน เจ้าเข้าใจหรือไม่”
“เอาล่ะเอารับลูกเจ้าแล้วไสหัวไป”
สองสามอึดใจจากนั้น มู่หลานก็เข้าไปรับตัวร่างไร้ชีวิตของมู่ชุน
ก่อนที่จะจากหายไปจากร้านอาหาร