Endless Path : Infinite Cosmos, อนันตวิถีจักรวาล - ตอนที่ 12
วาห์นใช้เวลาทั้งหมดในตอนเย็นเพื่อเตรียมไอเท็มและอุปกรณ์สวมใส่ การซ่อมบำรุงอุปกรณ์เป็นสิ่งที่เขาทำเป็นประจำเนื่องจากเขาพบว่าค่าพลังโจมตีกายภาพของอาวุธจะลดลงเมื่อใบมีดเริ่มทื่อและบิ่น
ในตอนที่เขาทดลองซ่อมดูนั้น เขาใช้หินลับคมที่ซื้อมาจาก ‘เรคคอร์ด’ ที่มีชื่อว่า Monster Hunter ซึ่งมันจะช่วยให้อุปกรณ์สวมใส่ของเขาคมถึงขีดสุดจากการลับเพียงไม่กี่ครั้ง น่าเสียดายที่หินลับคมเป็นไอเท็มแบบใช้ครั้งเดียว แต่เขาก็ตัดสินใจที่จะใช้มันเพราะแม้แต่กับลูกศรมันจะช่วยเพิ่มค่าโจมตีกายภาพขึ้นอีก 10% จนกลายเป็น 165 หน่วย
“หืมมม ผมเก็บสะสมแต้มได้ตั้ง 306 แต้มภายในไม่กี่เดือนที่ผ่านมา พี่สาว พี่ว่าผมควรจะซื้ออะไรมาเพิ่มโอกาสในการทำภารกิจดีล่ะ? ผมคิดว่าอาจจะซื้ออุปกรณ์ป้องกันหรือไม่ก็ไอเท็มที่ช่วยทำให้ซ่อนตัวได้ดียิ่งขึ้น
(*ตอนนี้เธอยังไม่แข็งแกร่งพอที่จะสู้กับก็อบลินหลายตัวได้พร้อมกันนะวาห์น การเพิ่มอุปกรณ์สวมใส่อาจจะช่วยป้องกันการโจมตีได้มากขึ้น แต่มันจะไปจำกัดการเคลื่อนไหวของเธอและเพิ่มน้ำหนักแบกรับแทน เนื่องจากเธอไม่มีประสบการณ์ในการเคลื่อนที่ด้วยอุปกรณ์เต็มชุดมาก่อน ฉันเลยอยากแนะนำให้ซื้อเสื้อผ้าที่ช่วยอำพรางตัวในป่าน่าจะดีกว่า นอกจากนี้เธอสามารถเลือกเปลี่ยนธนูเพื่อเพิ่มการโจมตีระยะไกลในการกำจัดก็อบลินจำนวนมากโดยไม่ต้องปะทะกับพวกมันโดยตรง หรือเธออาจจะลองใช้โพชั่นที่เพิ่มค่าสถานะชั่วคราวหรือไอเท็มฟื้นฟูบาดแผลและค่าพละกำลังแบบทันที*)
“ผมพอเข้าใจแล้วล่ะ”
วาห์นเพ่งสมาธิไปในจิตใจและและกรองไอเท็มในร้านค้าเพื่อหาธนูที่มีราคาต่ำกว่า 200 OP แม้ว่าจะมีธนูให้เลือกมากมาย แต่เขาก็ไม่สามารถตัดสินใจได้ว่าอันไหนถึงจะดีที่สุดเนื่องจากระบบจะไม่เผยข้อมูลไอเท็มให้กับเขาจนกว่าจะซื้อมันออกมา
“พี่สาว ผมควรจะซื้อธนูอันไหนดีล่ะ พี่ช่วยบอกหน่อยได้ไหมว่าธนูอันไหนช่วยเพิ่มค่าสถานะพิเศษหรืออันไหนมีค่าโจมตีสูงสุด?”
(*ฉันเองก็ไม่สามารถมองเห็นค่าสถานะของไอเท็มได้นะ แต่ฉันสามารถใช้ ‘เดอะพาธ’ เพื่อระบุได้ว่าอันไหนมีผลดีหรือผลเสียกับเธอ รอเดี๋ยวนะ ฉันจะให้ ‘เดอะพาธ’ วิเคราะห์ว่าอันไหนเหมาะสมกับสถานกาณ์ในตอนนี้มากที่สุด…*)
หลังจากผ่านไปหลายวินาที เสียง *ปิ๊ง* ก็ดังออกภายในหัวของเขา และรายชื่อธนูมากมายก่อนหน้านี้ก็ลดลงจนเหลือเพียง 3 ชิ้น : ‘ธนูสั้นแล่นเวหา’ 200 OP, ‘ธนูยาวแห่งผู้นำ’ 180 OP, และอันสุดท้าย ‘ธนูสั้นไม้ยูอาบอาคม 200 OP’ ไม่ว่าธนูอันไหนก็เหมือนจะดีกว่าอุปกรณ์สวมใส่ปัจจุบันของเขาทั้งสิ้นเพราะชื่อของพวกมันดูไม่ทำธรรมดาเอาซะเลย
หลังจากไตร่ตรองทั้งสามตัวเลือก วาห์นก็เลือก ‘ธนูสั้นไม้ยูอาบอาคม’ ซึ่งมันเหมาะสมสำหรับสกิลของเขาในปัจจุบันมากที่สุด เขาไม่เคยใช้ธนูยาวมาก่อนและไม่มั่นใจว่าจะสามารถยิงเป้าหมายในระยะ 20 เมตรได้ ดังนั้นจึงตัด ‘ธนูแห่งผู้นำ’ ออกไปจากตัวเลือก สำหรับ ‘ธนูสั้นแล่นเวหา’ เขาเดาว่ามันน่าจะมีบางอย่างที่เกี่ยวข้องกับธาตุลมซึ่งควรจะช่วยเพิ่มความเร็วและการทะลุทะลวงของลูกศร แต่เขาจะไม่อยากเสี่ยงกับการเดาสุ่มครั้งนี้
เมื่อทำการยืนยันแล้ว ธนูสีเขียวขนาดเล็กที่มีน้ำหนักเบามากก็ปรากฏขึ้นในมือของเขา มันใหญ่กว่าธนูที่เขาใช้ก่อนหน้านี้เล็กน้อย แต่ด้วยน้ำหนักที่เบามากทำให้มันรู้สึกแปลกนิดหน่อยเมื่อมาอยู่ในมือของเขา จากการสำรวจอย่างละเอียด เขาเห็นรอยแกะสลักจารึกสีทองเข้มตามสันของคันธนู สายคันธนูดูเหมือนจะทำมาจากใยฝ้ายสีเข้มซึ่งถูกย้อมให้เป็นสีเดียวกับลายแกะสลัก
‘ธนูสั้นไม้ยูอาบอามคม’
ระดับ: (B), พลังเวท
ช่อง: 3
พลังโจมตี: 0+0(x30)
พลังโจมตีเวท: 0+0(x30)
คันธนูไม้ยูที่ถูกชำระล้างด้วยน้ำหล่อเลี้ยงของต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์เป็นเวลากว่า 10 ปีและดูดซับแก่นแท้ของพลังที่อยู่ภายในต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์ อักษรรูนที่ถูกแกะสลักบนคันธนูจะช่วยเร่งให้เกิดการดูดซับพลังเวทเพื่อเพิ่มพลังของอาวุธ
‘ลูกศรกระดูกอาบอาคม’
ระดับ: (B), พลังเวท
ช่อง: 0
พลังโจมตี: 0
พลังโจมตีเวท: 0
ลูกธนูที่ทำมาจากกระดูกซึ่งดูดซับน้ำหล่อเลี้ยงของต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์เป็นเวลากว่า 90 วัน การแกะสลักที่บนก้านธนูจะทำให้ผู้ใช้สามารถส่งพลังงานเข้าไปภายในลูกธนูเพื่อเพิ่มพลังเจาะทะลวงให้มากยิ่งขึ้น
ในตอนแรก เมื่อเขาเห็นว่าธนูที่ซื้อมาด้วยแต้มจำนวนมากนั้นมีค่าพลังโจมตีเป็น 0 ก็เลยรู้สึกเสียใจเป็นอย่างมาก แต่พอเขากำลังอ่านคำอธิบายที่เหลือ ความรู้สึกเสียใจนั้นก็มลายหายไปเป็นความดีใจอย่างรวดเร็ว
“ธนูอันนี้มันโคตรเจ๋งเลย!” เขาตะโกนออกมาทำให้เกิดเสียงสะท้อนไปทั่วทั้งถ้ำ
เขาใช้สมาธิเพ่งไปที่ลูกศรและพยายามอย่างหนักเพื่อส่งพลังของเขาเข้าไปภายในนั้น…
หลังจากผ่านไปหลายนาที เหงื่อก็เริ่มปรากฏขึ้นบนคิ้วของเขาในขณะที่สายตาเริ่มเป็นสีแดงจากการเบิกตาไว้เป็นเวลานาน ขณะที่ความขุ่นเคืองเริ่มผุดขึ้นภายในใจของเขา วาห์นเลยตัดสินใจที่จะถามกับพี่สาวถึงวิธีการส่งพลังงานของเขาเข้าไปสิ่งของแทนที่จะยอมหัวร้อนต่อไปอยู่คนเดียว
(*ตามปกติแล้ว เธอจะต้องเรียนรู้วิธีส่งพลังงานผ่านการทำสมาธิและฝึกฝนอย่างขยันขันแข็ง แต่ด้วยเวลาที่จำกัด โชคดีสำหรับเธอที่ได้สกิล ‘พรแห่งอิกดราซิล’ เมื่อเธอเข้าสู่ ‘เรคคอร์ด’ นี้มาด้วย เธอสามารถใช้พลังงาน ‘ต้นกำเนิด’ ที่เป็นพลังงานขั้นสูงที่สุดจากพลังงานทั้งหมดของเรคคอร์ดนี้และส่งมันไปยังคันธนูและลูกศรของเธอได้ เธอเพียงแค่ต้องมีความตั้งใจที่จะใช้สกิลและมีสมาธิมากพอที่จะใช้มันอย่างต่อเนื่องจนกว่าจะเสร็จขั้นตอน*)
เขารู้สึกดีใจหลังจากได้รับคำตอบและพยายามลองวิธีใหม่ทันที เขาหยิบลูกศรออกมาหนึ่งดอกและเริ่มใช้สกิล ‘พรแห่งอิกดราซิล’ เขารู้สึกได้ว่าพลังกำลัง ‘ถูกดูด’ ออกไปซึ่งคล้ายกับตอนที่ถูกดูดเลือดในขณะที่ ‘พลังงานต้นกำเนิด’ ก็ค่อยๆ เคลื่อนเข้าไปในลูกศร หลังจากผ่านไปประมาณ 2 วินาที ลูกศรก็เริ่มเรืองแสงไปตามก้านจนพลังงานไปรวมตัวกันอยู่ที่หัวลูกศร ยิ่งเขาเพ่งสมาธิไปที่ของลูกศรนานเท่าไหร่ มันก็ยิ่งสว่างมากขึ้น จากนั้นเขาจึงมองไปที่คำอธิบาย เขาเห็นว่าค่าพลังโจมตีกายภาพและพลังโจมตีเวทที่เคยเป็น 0 ก่อนหน้านี้กำลังเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง เขาพบว่าค่าเริ่มต้นที่ประมาณ 100 กำลังเพิ่มขึ้นไปที่ 500 หลังจากผ่านไปประมาณ 5 วินาที ในขณะที่เขายังคงส่งพลังงานเข้าไปในลูกศรมากขึ้นเรื่อยๆ ค่าของมันเริ่มเข้าใกล้ 1000
*เปรี้ยง!!!*
ดูเหมือนว่าช่วงที่ลูกศรมีค่าพลังโจมตีทะลุ 1000 มันก็จะแตกสลายกลายเป็นอนุภาคสีทองนับไม่ถ้วน แถมยังทำให้เกิดแรงกระแทกขนาดเล็กในอากาศและผลักวาห์นจนกระเด็นกลับไปที่เตียงนอน
“ดูเหมือนว่าค่าพลังโจมตี 1000 คือขีดจำกัดก่อนที่ค่าความทนทานของลูกศรจะรับไม่ไหวนะ ยังดีที่เราไม่ได้ทดลองกับคันธนูไม่งั้นคงจะต้องเสีย 200 แต้มไปฟรีๆ แน่นอน” วาห์นเริ่มเหงื่อแตกเมื่อคิดถึงผลลัพธ์อันน่าหวาดเสียวนี้
“อย่างน้อยลูกศรแบบใหม่ก็แข็งแกร่งกว่าลูกศรก่อนหน้านี้มาก เราจะต้องทดลองประสิทธิภาพการยิงของมันในตอนเช้าก่อนที่จะออกเดินทาง จะต้องซื้อลูกศรและของใช้เพิ่มเติมด้วย… พี่สาวมีคำแนะนำอะไรไหม?”
(*มีโพชั่นฟื้นฟูมากมายที่มีคุณภาพแตกต่างกันจากใน ‘เรคคอร์ด’ นี้ ตามการวิเคราะห์ของฉัน ไอเท็มฟื้นฟูที่เชื่อถือได้มากที่สุดในบรรดา ‘เรคคอร์ด’ ที่เธอรู้จักน่าจะเรียกว่า ‘ถั่วเซียน’ เธอสามารถซื้อมันได้ในราคา 50 แต้มจากร้านค้า และมันสามารถฟื้นฟูทั้งค่าพลังชีวิตและค่าพละกำลังได้ในช่วงเวลาอันสั้น โปรดจำคำเตือนนี้ไว้ด้วย เพราะดูเหมือนว่ามันจะมีผลข้างเคียงระดับกลางจากคุณสมบัติฟื้นฟูร่างกายที่รวดเร็วเกินธรรมชาติ ซึ่งมันจะส่งผลเสียต่อการเติบโตหากใช้ในปริมาณมากเกินไป
วาห์นรู้สึกตื่นเต้นเมื่อนึกถึงการใช้ถั่วลึกลับที่มาจาก ‘เรคคอร์ด’ ของดราก้อนบอล เขาจำได้ว่าเหล่าตัวเอกมักจะใช้มันเพื่อช่วยเหลือผู้คนที่ใกล้ตาย และถึงขนาดใช้มันเพื่อชิงความได้เปรียบในสถานการณ์ที่ยากลำบาก
วาห์นใช้ 100 แต้มที่เหลืออยู่ซื้อ ‘ถั่วเซียน’ มา 2 เม็ด และจากนั้นก็เก็บเข้าช่องเก็บของไป 1 เม็ด มันเป็นถั่วที่ค่อนข้างใหญ่คล้ายกับ ‘ถั่วปากอ้า’ โดยเขาพบถั่วชนิดนี้เติบโตอยู่ที่ทางเหนือของถ้ำ
เขาหยิบ ‘ถั่วเซียน’ ขึ้นมาที่จมูกและพบว่ามันค่อนข้างที่จะมีกลิ่นฉุน แม้ว่ามันจะดูไม่เหมือนกับพวกถั่วที่ปล่อยกลิ่นฉุนออกมาเลยก็ตาม เขาต้องนำถั่วไปใกล้กับจมูกมากก่อนที่เขาจะเริ่มได้กลิ่นของมัน แค่ดมเข้าไปก็ไม่อยากคิดแล้วว่ารสชาติจะเป็นยังไง
ถ้าเป็นไปได้คงไม่ขอลิ้มรสมันจะดีที่สุด จากนั้นเขาก็เก็บมันเข้าช่องเก็บของและเริ่มเตรียมตัวนอนพักเอาแรง เขาทำความสะอาดบาดแผลที่ได้รับก่อนหน้านี้โดยใช้ยาฆ่าเชื้อที่ซื้อผ่านร้านค้า หลังจากการอาบน้ำบริสุทธิ์ เขาก็ใช้แผ่นยาแปะลงไปที่บาดแผลก่อนที่จะทิ้งตัวลงบนเตียง เขารู้ว่าเลือดของตนสามารถป้องกันการติดเชื้อได้ แต่เขาก็ไม่อยากปล่อยละเลยเพื่อลองของกับโรคแปลกปลอมต่างๆ หรือโรคที่เกิดจากเวทมนตร์ที่มีเฉพาะบนโลกใบนี้
เขาเริ่มนับ ‘ดาว’ ที่อยู่บนเพดานถ้ำ มันกลายเป็นหนึ่งในกิจวัตรภายในไม่กี่เดือนที่ผ่านมาเพื่อช่วยให้เขาหลับง่ายขึ้น ตอนนี้เขามั่นใจแล้วว่ามี ‘ดาว’ ทั้งหมด 238 ดวง และเขาได้เริ่มตั้งชื่อให้กับดาวแต่ละดวงตามชื่อ ‘เรคคอร์ด’ ที่มีอยู่มากมายภายในจิตใจของเขา เขาจ้องมองไปยัง ‘ดาว’ ดวงหนึ่งที่มีโทนสีแดงมากเป็นพิเศษ เขาตั้งชื่อตาม ‘เรคคอร์ด’ ให้มันว่า ‘นารูโตะ’ การคิดแบบนั้นเป็นเหมือนการกระตุ้นช่วยให้วาห์นเข้าสู่ห้วงนิทราได้ง่ายขึ้น…. จินตนาการว่ามันจะเป็นอย่างไรหากนั่นเป็นโลกใบแรกของเขา…. และเขาจะทำอะไรได้บ้างเมื่อไปถึงมันในอนาคต….
—————