Endless Path : Infinite Cosmos, อนันตวิถีจักรวาล - ตอนที่ 133

หลังจากตอบคำถามของวาห์นแล้ว เฮเฟสตัสก็พยายามคลายความอึดอัดของตนเองด้วยการเข้ามาช่วยวาห์นถอดเสื้อผ้าบ้าง

วาห์นรู้สึกประหลาดใจมากเพราะนี่เป็นครั้งแรกที่มีผู้หญิงมาทำแบบนี้ให้

แม้จะเคยถอดเสื้อผ้าให้คนอื่นไปบ้างแล้ว แต่ปกติวาห์นจะเป็นคนจัดการเสื้อผ้าที่เขาสวมอยู่ด้วยตนเอง

การที่เฮเฟสตัสมาปรนนิบัติให้นั้นสร้างความตื่นเต้นและกระวนกระวายให้เขาอยู่บ้าง

เฮเฟสตัสดูเหมือนจะพอใจกับปฏิกิริยาของเขาขณะที่เธอค่อยๆ ชะลอความเร็วลงและทำให้มันนานกว่าเดิม

โชคไม่ดีที่ความปรารถนาที่จะแกล้งวาห์นกลับมาสร้างงานให้ตัวเองแทน

เพราะยิ่งเขารู้สึกตื่นเต้นมากเท่าไหร่ เฮเฟสตัสก็ต้องมารับเคราะห์ตามเขาไปติดๆ

การถอดเสื้อผ้าให้กับ ‘ผู้ชาย’ โดยเฉพาะคนที่จะมาเป็นคู่รักในอนาคตของเธอนั้นเป็นบางอย่างที่เทพธิดาแห่งการตีเหล็กไม่เคยนึกฝันมาก่อน

เฮเฟสตัสเองก็รู้สึกว้าวุ่นไม่ต่างจากวาห์นหลังจากที่นำเสื้อของเขาออกไป

เธออดไม่ได้ที่จะลากมือผ่านร่างกายของเด็กหนุ่มตรงหน้าด้วยสายตาเหม่อลอย

ช่วงที่ผ่านมานั้นวาห์นเติบโตขึ้นมาก และเธอก็พบว่าร่างกายอ่อนเยาว์และบอบบางของเขาจากตอนแรกที่ได้เจอกันกนั้นเริ่มอัดแน่นไปด้วยมัดกล้ามแข็งแกร่ง

กล้ามเนื้อบนแผงอกของเขามีความยืดหยุ่นมาก แต่ก็ยังสามารถต้านทานแรงที่เธอใช้กดลงไปได้ไม่อย่าง

มันเป็นความรู้สึกที่แปลกมากเพราะผิวสีแทนเปล่งปลั่งของเขานั้นเกือบจะดูอ่อนโยนคล้ายผิวพรรณของผู้หญิงแต่ก็แฝงไปด้วยความแข็งแกร่งตามแบบของผู้ชาย

พอสังเกตเห็นว่าเฮเฟสตัสหยุดมือไป เขาก็รู้สึกสนุกและอยากจะแกล้งอีกในขณะที่เธอไม่ทันระวังตัว

วาห์นยื่นมือออกมาที่เอวและจับบั้นท้ายอวบอิ่มเอาไว้ก่อนจะยกร่างของเธอขึ้นมาด้วยแรงเล็กน้อย

เฮเฟสตัสสะดุ้งทันทีที่ถูกสัมผัสและล้มตัวไปข้างหน้าจนกระทั่งหน้าอกของเธอเข้ามากดทับกับแผงอกของเขา

วาห์นยิ้มนิดๆ ก่อนจะจูบริมฝีปากของเทพธิดาที่อยู่ในสภาพลุกลี้ลุกลนและใส่แรงบีบที่มือมากขึ้น

เฮเฟสตัสปล่อยเสียงครางออกมาเล็กน้อย ก่อนจะเบิกตากว้างและใช้มือผลักที่แผงอกของวาห์นอย่างแรง

เธอเริ่มหายใจหอบๆ ขณะที่ก้มตัวลงเล็กน้อยขณะ ‘จ้องมอง’ วาห์น

“อย่าให้มันมากนักนะ…”

วาห์นเผยสีหน้าเจ้าเล่ห์และพยักหน้าก่อนจะเริ่มถอดกางเกงออก

เฮเฟสตัสยังคงพยายามสงบสติอารมณ์เข้าไว้

แต่พอวาห์นถอดช่วงล่างออกหมด สติที่เหลืออยู่ของเธอก็เลือนหายไปเมื่อเห็นสิ่งที่อยู่ตรงหน้า

แม้จะได้ยินข่าวลือจากสึบากิมาบ้าง แต่นี่เป็นครั้งแรกที่เฮเฟสตัสได้เห็น ‘ศักยภาพที่ถูกซ่อนเร้นเอาไว้’ ของวาห์น

เนื่องจากเธอเคยมีประสบการณ์กับเทพในสวรรค์มาก่อน เฮเฟสตัส จึงรู้สึกคาดหวังอยู่บ้าง

แต่เมื่อเห็นขนาดของวาห์นเข้าไปก็ทำให้เทพธิดาอายุหลายล้านปีถึงกับช็อคไปเลย

ไม่ใช่ว่ามันมีขนาดใหญ่จนน่าเหลือเชื่อ แต่หากเอามาเทียบกับความสูงและขนาดตัวของวาห์นแล้ว มันจึงดูโดดเด่นและเกือบทำให้รูปร่างของเขาดูไม่สมดุล

ความกังวลเริ่มแล่นผ่านเข้ามาในหัวของเฮเฟสตัส และถึงเธอจะไม่อยากพูดเรื่องนี้เลย แต่ก็อดไม่ได้ที่จะถามออกไป

“เด็กสาวสองคนที่เธอไปพบเมื่อเช้านี้… พวกเธอไม่เป็นไรใช่ไหม?”

เมื่อคำถามหลุดออกไป เฮเฟสตัสก็รู้สึกเขินหนักกว่าเดิมก่อนที่เธอจะเริ่มหลบหน้าวาห์น

วาห์นเจอคำถามเด็ดจึงออกอาการอ้ำอึ้งและเอาแต่ก้มหน้า

เขาต้องไอแก้เขินก่อนจะตอบเสียงอ่อย

“อื้ม… พวกเธอไม่เป็นไร…”

บรรยากาศในห้องเริ่มอึดอัดขึ้นเรื่อยๆ จนวาห์นสงสัยว่าเฮเฟสตัสอาจไม่เชื่อเขา ก็เลยต้องพูดขึ้นมาเสริม

“ไอส์รับมันเข้าไปได้หมดเลยนะ… ดูเธอจะสนุกกับมันมากเลยด้วย”

คำพูดของวาห์นทำเอาเฮเฟสตัสอึ้งไปบ้างขณะเริ่มนึกถึงภาพของเด็กสาวผมสีทองในหัว

เพราะตอนนี้ไอส์นั้นมีขนาดตัวที่เล็กกว่าเฮเฟสตัสมาก และถึงเธอควรจะรู้สึกหงุดหงิดกับคำพูดของวาห์น แต่รอบนี้มันกลับทำให้เธอรู้สึกโล่งใจขึ้นมาเล็กน้อย

พอเห็นเฮเฟสตัสถอนหายใจอย่างโล่งอก วาห์นก็รู้สึกกล้าขึ้นจึงเดินมาข้างหน้าและจับมือของเธอไว้

“ไปอาบน้ำกันเถอะ…”

เขาพูดคำนั้นเบาๆ และยิ้มให้เธออย่างอ่อนโยน

ทุกครั้งที่อยู่กับเฮเฟสตัส เขามักจะรู้สึกมั่นใจกับการกระทำของตัวเองมากขึ้น

เธอพยายามอย่างหนักเพื่อช่วยเขาในหลายๆ เรื่องและวาห์นอยากจะตอบแทนความรู้สึกเหล่านั้นกลับไปให้มากที่สุดเท่าที่จำทำได้

เฮเฟสตัสที่กำลังก้มหน้าเล็กน้อยเริ่มมองขึ้นไปหาวาห์นก่อนจะตอบกลับพร้อมใบหน้าที่แดงก่ำ

“อื้ม…”

จากนั้นก็ปล่อยให้วาห์นพาเธอไปในห้องอาบน้ำและหลังจากก้าวเข้าไปก่อน เขาก็ช่วยพยุงเธอไว้ตลอดเพื่อกันไม่ให้ลื่นล้ม

นั่นทำให้เฮเฟสตัสรู้สึกดีใจที่เห็นว่าเขา ‘เอาใจใส่’ ขนาดไหนและเกือบจะออกปากชมออกไปแล้ว

ทว่าการกระทำต่อไปของวาห์นกลับทำเอาเธอพูดอะไรไม่ออกเลย… เพราะเขาหยิบสบู่และฟองน้ำจากด้านข้างขึ้นมาถูหน้าอกเธออย่างจริงจังมาก

เฮเฟสตัสคิดว่าวาห์นคงจะแกล้งเธอเข้าอีกแล้วและเกือบจะโกรธเป็นฟืนเป็นไฟก่อนที่จะเห็นสีหน้าซื่อๆ ไร้เดียงสาของเขา

เฮเฟสตัสพอมองออกว่าวาห์นกำลังพยายามชำระล้างร่างกายของเธออย่างจริงจัง

แค่คิดว่าเธอเป็นคนแรกที่วาห์นบริการให้ขนาดนี้ก็ทำให้ความโกรธจางหายไปบ้าง

เธอยอมให้เขาทำความสะอาดต่อไปเรื่อยๆ และรู้สึกเพลิดเพลินไปกับการปรนนิบัติจากเด็กหนุ่มที่เธอหลงรัก

หลังจากพาเฮเฟสตัสเข้ามานั้น วาห์นก็เริ่มทำความสะอาดให้เธออย่างจริงจัง

เขารู้ว่าวันนี้เธอหงุดหงิดมาหลายรอบมากและเพื่อไม่ให้ไปเหยียบกับระเบิดเข้า เขาจึงใส่ใจและเฝ้ามองทุกอิริยาบถของเธออย่างละเอียด

ที่เขาเริ่มจากตรงหน้าอกนั้นไม่ใช่เพราะอยากจะลูบไล้มันเป็นพิเศษ แต่เพราะมันเป็นอย่างแรกที่เขาเห็นก็เท่านั้นเอง

หลังจากขัดถูพวกมันจนสะอาดดีแล้ว เขาก็เริ่มจัดการกับส่วนอื่นๆ ของเธออย่างอ่อนโยน

วาห์นยกแขนของเธอขึ้นและถูสบู่ไปเรื่อยๆ ขณะให้ความสนใจกับนิ้วมือแต่ละนิ้ว

เฮเฟสตัสต้องบิดตัวไปมาเป็นระยะจากการกระทำที่ละเอียดอ่อนของวาห์น

เธอรู้สึกเหมือนเป็นเจ้าหญิงที่ถูกข้ารับใช้ผู้ซื่อสัตย์เข้ามาดูแล… หรืออาจจะเป็นเจ้าชายซะมากกว่า?

เธอสังเกตเห็นว่าวาห์นระมัดระวังกับการกระทำของตัวเองเป็นอย่างมาก และดูเหมือนเขาจะพยายามเฝ้ามองการตอบสนองของเธอเพื่อให้แน่ใจว่าเธอรู้สึกสบายตัว

เฮเฟสตัสเริ่มมีความสุขไปกับจากการดูแลอย่างอ่อนโยนของเขา แต่มันก็ทำให้ร่างกายของเธอทรมานขึ้นมาเล็กน้อย

เธออยากให้วาห์นพัฒนาฝีมือการหลอมให้ไวกว่านี้…

วาห์นยังคงทำความสะอาดร่างกายของเธออย่างระมัดระวังที่สุด แต่ก็เกือบสมาธิหลุดไปเมื่อมาถึงร่างกายส่วนล่าง

แม้วาห์นจะยังไม่รู้ตัว แต่เขาก็ให้ความสำคัญเป็นพิเศษกับด้านหลังของเฮเฟสตัส และรู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อยในขณะที่ดูแลตรงจุดนั้น

ถึงเขาจะชำระล้างร่างกายทุกส่วนของเธออย่างระมัดระวัง แต่ก็ยังใช้เวลาไปกับการทำความสะอาดบันท้ายอันกลมกลึงของเธอมากกว่าส่วนอื่นๆ

มันทำให้เขารู้สึกว่าของทีโอน่านั้นดูเล็กไปถนัดตา ก่อนที่จะลากมือผ่านมันอีกครั้งและโดนเฮเฟสตัสตีเข้าให้

เมื่อเขาเปลี่ยนมาทำความสะอาดตรงด้านหน้าบ้างก็พบว่ามีของเหลวไหลออกมานิดหน่อยซึ่งดูยังไงก็ไม่ใช่น้ำที่อาบแน่นอน

ตลอดเวลาที่ผ่านมานั้นเขาอาจจะไม่เคยสังเกตเรื่องนี้มาก่อน แต่ตอนนี้วาห์นผ่านประสบการณ์มาบ้างแล้วและเข้าใจได้ทันทีว่าเครื่องของเธอ ‘เริ่มติด’ แล้ว

แม้มันจะทำให้รู้สึกดีและภูมิใจ แต่เขาก็ต้องเก็บมันไว้และและพยายามล้างมันให้สะอาด

เฮเฟสตัสเริ่มกัดฟันแน่นและหลังตาอย่างคาดหวัง แต่พอวาห์นเข้ามาใกล้ขึ้นอีก เขาก็เริ่มตกอยู่ในห้วงความคิดหลังจับกลิ่นอันแสนคุ้นเคยได้

แม้ว่ามันจะไม่ได้เป็นความตั้งใจแต่แรกของเขา แต่วาห์นก็เริ่มสูดหายใจพร้อมหลับตาจนเฮเฟสตัสต้องเป็นฝ่ายเบิกตากว้างด้วยความตกใจแทน

จากมุมมองของด้านบน เธอเห็นว่าศีรษะของวาห์นอยู่ใกล้มากและตอนนี้เขากำลังสูดอากาศแบบ ‘ลึกๆ’ เพื่อจับกลิ่นบางอย่าง

ก่อนที่วาห์นจะพบเบาะแสชิ้นสำคัญที่จะเอามาไขคดีกลิ่นปริศนาในห้องปิดตาย เขาก็โดนกระแทกอย่างแรงที่ศีรษะจนหัวลงไปจมอยู่ในน้ำเสียก่อน

เพราะว่ากำลังสูดลมหายใจอยู่ เขาจึงสูดเอาน้ำเข้าไปด้วยและต้องรีบสำลักมันออกมาขณะลุกขึ้นและถูศีรษะไปพลางๆ

เขามองเฮเฟสตัสด้วยท่าทางสับสนขณะที่เธอจ้องมองเขาด้วยใบหน้าลำบากใจ

พอเห็นว่าเฮเฟสตัสกำลังปิดจุดซ่อนเร้นแบบเขินๆ วาห์นก็รู้ทันทีว่าเจ้ากลิ่นนั่นมันคืออะไรกันแน่

แต่ขณะเดียวกัน เขาก็พอรู้ด้วยว่าที่ทำไปเมื่อกี้นั้นอาจดูไม่ค่อยเหมาะสมเท่าไหร่

เมื่อนึกถึงสถานที่ต่างๆ ที่มีกลิ่นแบบนี้ วาห์นก็เริ่มหน้าแดงหลังนึกถึงสาเหตุที่ทำให้มีกลิ่นติดไปทั่วแบบนั้น… โดยเฉพาะที่ตรงโซฟาและเตียงนอน

ความคิดที่ยุ่งเหยิงทำให้เขาเสียสมาธิและไม่สามารถควบคุมตัวเองได้ไปชั่วขณะ

ทันได้นั้นเจ้ามังกรที่จำศีลอยู่ก็ตื่นขึ้นและโผล่ออกมาจากพื้นน้ำขณะจ้องมองเฮเฟสตัสอย่าง ‘เกรี้ยวกราด’

เฮเฟสตัสรู้สึกตกใจกับการปรากฏตัวของศัตรูตัวฉกาจถึงขนาดล้มก้นจ้ำเบ้าลงไปและได้สบตากับสัตว์ร้ายแบบตรงๆ

เธอเริ่มหอบหายใจเข้าลึกๆ ขณะรวบรวมความกล้าที่จะพูดออกมา

“เรา… ไม่ได้นะ…”

วาห์นเริ่มฟื้นคืนสติจากคำพูดนั่นและเพิ่งจะรู้ตัวว่าเธอกำลังทำอะไรอยู่

‘สัตว์ร้าย’ ของเขาดูเหมือนจะแอบออกมาเพ่นพ่านโดยไม่ขออนุญาต และมันก็ทำให้เฮเฟสตัสตื่นกลัวมาก

เมื่อเห็นว่าเธอ ‘กลัว’ ขนาดไหน ความรู้สึกมากมายที่ผุดขึ้นมาในตัววาห์นก็พลันเหือดหายไปทันทีขณะที่เจ้ามังกรเริ่มกลับไปจำศีลตามเดิม

เฮเฟสตัสแสดงสีหน้าโล่งอก แต่วาห์นก็สังเกตเห็นว่าเธอยังคงหายใจแรงๆ ต่อโดยไม่ได้พูดอะไร

ด้วยความกังวลเขาจึงเข้ามาใกล้และเริ่มใช้ [หัตถ์แห่งเนอร์วาน่า] เพื่อทำให้เธอรู้สึกสงบ

เฮเฟสตัสเองก็ไม่ได้ขยับหนีแต่อย่างใดและเริ่มรู้สึกถึงพลังงานอบอุ่นที่ไหลเข้ามาในร่างกาย

เธอรู้สึกขอบคุณมากที่วาห์นไม่ใช่คนที่เสียการควบคุมไปกับอารมณ์

เธอรู้ว่าผู้ชายส่วนใหญ่คงไม่สามารถฟื้นสติได้ หลังจากถูกกระตุ้นไปนิดๆ หน่อยๆ

ด้วยความรู้สึกที่เธอมีต่อเขา หากเขาจะทำมันจริงๆ ล่ะก็ เฮเฟสตัสคงไม่อาจห้ามหรือหยุดยั้งเขาได้เลย

วาห์นยังคงทำให้ร่างกายของเฮเฟสตัสสงบลงเรื่อยๆ และเริ่มล้างสบู่ออกจากผิวขาวที่ดูไร้ที่ติของเทพสาว

เขาสนุกกับความเต่งตึงจากร่างกายของเธอในขณะที่ยังส่งพลังงานเข้าไปผ่อนคลายความตึงเครียดอย่างต่อเรื่อง

พออาบน้ำเสร็จแล้ว เฮเฟสตัสก็ดูสงบลงและผ่อนคลายมากกว่าตอนที่เข้าไปใหม่ๆ มาก

วาห์นต้องแบกร่างกายที่อ่อนเปลี้ยของเธอกลับไปที่ห้องนอนอย่างระมัดระวัง

เมื่อไหร่ก็ตามที่วาห์นใช้ความพยายามเต็มร้อยเพื่อช่วยให้คนอื่นผ่อนคลาย เขาก็สามารถลบความตึงเครียดทั้งหมดออกไปจากร่างกายได้ด้วยวิชานวดในแบบฉบับของตัวเอง

ในช่วงท้ายๆ นั้น เฮเฟสตัสแทบจะละลายไปกับมือของวาห์น จนเขาต้องนำผ้าเช็ดตัวมาพันให้แทนเพราะเธอ ‘ไม่ยอม’ ใส่เสื้อผ้าส่วนเขาก็ ‘ไม่อยาก’ จะมาใส่ให้ด้วย

เมื่อถูกวางลงบนเตียงเรียบร้อย เฮเฟสตัสก็ดิ้นหลุดออกจากผ้าเช็ดตัวและเริ่มจ้องมองวาห์นในสภาพเหม่อลอย

วาห์นพบว่าแม้เขาจะพยายามอย่างมากที่จะทำให้เธอสงบลงแล้ว แต่เฮเฟสตัสก็เริ่มรู้สึกตื่นเต้นขึ้นมาอีกครั้งพร้อมเผยใบหน้าที่แดงเล็กน้อย

วาห์นนั่งถัดจากเธอบนเตียงและช่วยจัดท่านอนให้เฮเฟสตัสใหม่

ดูเหมือนว่าเธอจะไม่พอใจกับการกระทำของเขาและพยายามลุกขึ้นมาเพื่อประท้วง แต่วาห์นก็เริ่มใช้ [หัตถ์แห่งเนอร์วาน่า] อีกครั้งเพื่อผ่อนคลายร่างกายของเธอ
เฮเฟสตัสทรุดหน้าคว่ำลงไปบนเตียงและเริ่มหายใจถี่ๆ ขณะที่วาห์น ‘นวดเฟ้น’ ร่างกายทุกส่วนของเธอซึ่งต่างจากตอนที่เธอ ‘บรรเทา’ ความทรมานด้วยตัวเองมาก

เฮเฟสตัสต้องประหลาดใจกับวิธีที่วาห์นใช้ ‘ช่วย’ เธอและไม่เข้าใจเลยว่าทำไมมันถึงให้ความรู้สึกที่ดีแบบนี้

แม้การนวดของเขาจะไม่ใช่เพื่อจุดอารมณ์ร้อนแรง แต่เฮเฟสตัสก็อดรู้สึกแบบนั้นขึ้นมาไม่ได้

ราวกับว่ามันทำให้ร่างกายของเธอผ่อนคลายและตื่นตัวในเวลาเดียวกัน

เธอรู้สึกถึงความร้อนตรงท้องน้อยที่เพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องขณะมีของเหลวจำนวนมากไหลออกมาแบบไม่หยุดหย่อน

อย่างไรก็ตาม แม้ว่าเธอจะอยู่ในสภาพตึงเครียดแต่ก็ไม่สามารถใช้แรงในร่างกายได้เลยแม้แต่น้อย

สิ่งเดียวที่ทำได้ก็คือน้อมรับสัมผัสของคลื่นความสุขที่พุ่งทะยานขึ้นไปไม่รู้กี่รอบ

เธอได้แต่สูดหายใจและครวญครางขณะที่วาห์นทรมานร่างกายของเธอต่อไปแบบไม่รู้ตัว

กว่าเฮเฟสตัสจะหลับลงได้ เธอก็ไม่รู้แล้วว่าคลื่นแห่งความสุขนั้นผ่านออกมาไปกี่ระลอกกันแน่

ตอนนี้ภาพของเด็กหนุ่มที่แสนจะอ่อนโยนก็แปรเปลี่ยนไปเป็นชายหนุ่มรูปงามที่ดูราวกับเป็น ‘ปีศาจ’ แทน

หลังจากเฮเฟสตัสหลับไป วาห์นก็ยังคงดูแลร่างกายของเธอต่อไปอีกครึ่งชั่วโมงเพื่อให้แน่ใจว่าเธอจะรู้สึกสบายไปตลอดคืน (TL: ^0^)

เขารู้สึกประหลาดใจเมื่อเห็นว่าร่างกายของเธอนั้นไวต่อความรู้สึกมาก เพราะทุกที่ที่เขาสัมผัสจะเกิดการกระตุกเล็กน้อยอยู่ตลอด

ร่างกายของเธอเกิดการสั่นเกือบตลอดเวลาจนวาห์นคิดว่ามันเป็นอะไรที่น่าสนใจมาก

พอเห็นน้ำลายและน้ำมูกไหลออกมาจากปากและจมูกของเทพสาว เขาก็เลยสรุปได้ว่าเธอคงรู้สึกผ่อนคลายมากพอและไม่ต้องให้เขา ‘ช่วย’ ต่อแล้ว

เขาเช็ดของเหลวออกจากใบหน้าของเธอ จากนั้นก็ลูบเส้นผมสีแดงอย่างแผ่วเบาก่อนจะลงมานอนข้างๆ