Fishing in the Myriad Heavens - ตอนที่ 407
ความแข็งแกร่งของผู้ฝึกตนระดับหยินหยางน่ากลัวมาก การเคลื่อนไหวทุกครั้งของพวกเขาเต็มไปด้วยพลังของสวรรค์และโลก !
มันเหมือนจรวดนิวเคลียร์จำนวนมากพุ่งใส่เขา จนสุดท้ายฮันซงก็ถูกโจมตีทำให้ถอยมายังใจกลางเมือง
“บูม !”
เสียงระเบิดที่น่ากลัวดังขึ้น การระเบิดครั้งนี้ได้ลบล้างทุกสิ่งรอบ ๆ 10 ลี้ !
ฮันฉิงเจียและศิษย์คนอื่น ๆ ของนิกายขนนกสวรรค์จมลงกับพื้น แรงกดดันที่เกิดจากผู้เชี่ยวชาญระดับหยินหยางมันทำให้พวกเขาตายได้
ในขณะเดียวกัน ณ กิ่งที่สูงที่สุดของต้นท้อหน้ามนุษย์ ได้มีใบหน้ามนุษย์ที่ดูแปลก ๆ ปรากฏออกมานอกจากนี้มันยังมีรอยยิ้มแปลก ๆ อีกด้วย
รากหลายเส้นเจาะเข้าไปในร่างของฮันฉิงเจียและคนอื่น ๆ แต่มันไม่ได้ดูดพลังพวกเขาไป มันเพียงควบคุมการเคลื่อนไหวของพวกเขาจนทำให้พวกเขาราวกับหุ่นเชิด ! แม้ว่าคนที่ถูกควบคุมจะมีสติแต่พวกเขาในตอนนี้กลับไม่สามารถควบคุมร่างกายตัวเองได้อีกต่อไป
พวกเขาถูกบังคับให้ต้องสู้กันเอง พวกเขาไม่สามารถต่อต้านมันได้และพวกเขาก็ไม่สามารถระะเบิดพลังระดับสวรรค์ทองคำออกมาได้ด้วยเช่นกัน
“ฮี่ฮี่ ฮ่าฮ่า สนุกจังเลย !”
มองไปที่คนโชคร้ายที่ถูกควบคุมและสู้กันเอง ใบหน้ามนุษย์ก็เปิดปากกว้าง ๆ และหัวเราะออกมา เสียงหัวเราะของมันน่าขนลุกอย่างมาก
อย่างไรก็ตาม ศิษย์คนอื่น ๆ จากนิกายสวรรค์สังหารมีหรือจะเป็นคู่ต่อสู้กับผู้เชี่ยวชาญระดับหยินหยางได้ ? ใช้เวลาไม่นานพวกเขาก็เหลือเพียงครึ่งเดียวจากที่เดินทางมา !
ที่พวกเขารอดมาได้ขนาดนี้เพราะพวกเขาใช้ค่ายกลกระบี่ ไม่อย่างนั้นพวกเขาคงตายไปแล้วตั้งแต่การปะทะครั้งแรก !
แม้ว่าผู้ฝึกตนระดับหยินหยางเหล่านี้จะอ่อนแอกว่าตัวตนระดับหยินหยางปกติ แต่พวกเขามีพลังระดับหยินหยาง ! มันยังคงเป็นตัวตนที่ระดับสวรรค์ทองคำไม่สามารถเอาชนะได้ !
“ไม่ !”
“หยุด !”
เมื่อเห็นศิษย์ที่มาพร้อมกับเขาค่อย ๆ ตายลงไป ฮันซงกรีดร้องพร้อมกับร้องไห้ออกมา ไหล่ของเขาสั่นสะท้านอย่างรุนแรง
“ไม่นะ !”
ดวงตาของฮันซงค่อย ๆ เปลี่ยนเป็นสีแดงเมื่อเห็นพี่น้องที่ติดตามเขามาตลอดค่อย ๆ ตายลงไป เมื่อพวกเขาหล่นลงไปบนพื้นพวกเขาก็ถูกรากจำนวนนับไม่ถ้วนห่อหุ้มเอาไว้ก่อนที่ร่างพวกเขาจะสลายไป
“อ๊ากกก ! พวกแกสมควรตาย !”
เมื่อเห็นศิษย์ที่ติดตามมาค่อย ๆ ล่วงลงไปทีละคน ร่างของฮันซงก็สั่นอย่างรุนแรงราวกับมีบางอย่างกำลังดิ้นรนอยู่ข้างใน
“ฮ่าฮ่า ขยะ !”
“นี่คือศิษย์หลักของพวกนิกายชั้นยอด ! ยังไงพวกมันก็เป็นขยะเหมือนแก แกมีสิทธิ์อะไรมาทำตัวสูงส่งกล้าสั่งพวกข้าให้หยุด !”
กลุ่มผู้เชี่ยวชาญระดับหยินหยางที่อยู่รอบ ๆ ฮันซงหัวเราะอย่างเยือกเย็นในขณะมองเต่าที่หดอยู่ในกระดอง
“สวรรค์สังหาร !”
พลังฉีปะทุขึ้นในมือฮันซงก่อนจะกลายเป็นกระบี่ยาว 3 ชุน
แรงกดดันมหาศาลราวกับเป็นอำนาจจากสวรรค์ได้ปะทุขึ้น !
ร่างของฮันซงเบลอเล็กน้อยจากนั้นเขาก็ตวัดกระบี่ยาว 3 ชุนออกไปด้วยข้อมือ ในไม่ช้าพลังกระบี่ก็พุ่งตรงไปหาผู้ฝึกตนระดับหยินหยาง !
ความเร็วที่พุ่งไม่สามารถอธิบายได้ แม้กระทั่งมิติยังถูกเฉือนเป็นชิ้น ๆ ในไม่ช้าท้องฟ้าก็กลายเป็นรอยแผลยาว ๆ ราวกับถูกบางอย่างฉีกกระชาก !
ลำแสงกระพริบจากนั้นร่างมนุษย์ที่ถูกลำแสงก็ค่อย ๆ แตกสลายเป็นชิ้น ๆ แม้แต่กระบี่สั้นยาว 3 ชุนก็ค่อย ๆ หายไป
ผู้ฝึกตนระดับหยินหยางกว่า 20 คนที่ถูกลำแสงของกระบี่ไม่ได้ปลดปล่อยแรงกดดันออกมาอีกแล้ว มันราวกับพวกเขาไม่มีตัวตนอยู่บนโลกใบนี้อีกต่อไป !
มิติค่อย ๆ แตกกระจายพร้อมกับพื้นที่ขนาดใหญ่ปรากฏตรงจุดที่ผู้ฝึกตนระดับหยินหยางยืนอยู่ ในไม่ช้าพวกเขาก็ค่อย ๆ หายไปในมิติ !
พลังของกระบี่เล่มนี้น่ากลัวมาก !
“แข็งแกร่งมาก !”
เป่ยเฟิงตกใจมาก สายเบ็ดตกปลาอยู่ในพื้นที่ที่ถูกลำแสงของกระบี่พุ่งเข้ามาหา ทำให้มันถูกเฉือนจนเกือบขาด !
นี่คือเบ็ดตกปลาที่สามารถเจาะทะลุเกล็ดมังกรได้อย่างง่ายดาย ! ถึงแม้ว่าสายเบ็ดจะถูกเฉือนลึกมากแต่ตัวตะขอยังไม่ได้รับความเสียดายใด ๆ !
เป่ยเฟิงกัดฟันและพูดขึ้น “ซ่อมคันเบ็ด !”
แสงไฟกระพริบบนตัวเบ็ด จากนั้นค่าประสบการณ์ของเขาก็หายไป 200,000 แต้ม ในพริบตาเบ็ดก็ถูกซ่อมแซม
ฮันซงเงยหน้ามองขึ้นไป จากนั้นลำแสงก็พุ่งออกมาจากร่างของเขา !
ร่างของเขาค่อย ๆ เปลี่ยนไป ผมของเขาค่อย ๆ ยาวขึ้นและมันก็เปลี่ยนเป็นสีแดงเข้มไหลลงมาจากด้านหลังเขา
แรงกดดันของเขาค่อย ๆ เพิ่มมากขึ้นเรื่อย ๆ นอกจากนี้เขายังแผ่ออร่าสีแดงเลือดออกมาครอบคลุมจนมันกลายเป็นเกราะอสุรา !
“หืม ?”
ฮันซงเงยหน้าขึ้น แล้วเขาก็เห็นแสงกระพริบที่เกิดจากเป่ยเฟิงซ่อมเบ็ดของเขา
จากนั้นเขาก็มองอีกครั้งแต่ก็ไม่พบสิ่งใด แม้ว่าเขาจะเหยียดมือไปข้างหน้าและสัมผัสบริเวณที่มีแสงกระพริบแต่เขาก็ไม่ค้นพบอะไร
“หรือว่าตาฝาด ?”
ฮันซงเกาหัวด้วยความสับสน แต่สุดท้ายเขาก็สลัดมันทิ้งไป
“ฮ่าฮ่า ! ในที่สุดข้าก็เป็นอิสระ ! ไอ้จิตสำนึกหลักที่อ่อนแอเอ้ย คนอ่อนแออย่างแกไม่คู่ควรกับร่างกายนี้ ! ข้าต่างหากที่คู่ควรกับมัน เชิญแกนอนหลับอยู่ในนั้นตลอดกาลไปเถอะ !”
ฮันซงหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง ออร่าที่อยู่รอบ ๆ ตัวเขาก็ค่อย ๆ เปล่งแสงเรื่อย ๆ จนมันเปล่งแสงไปไกลกว่า 10 เมตร !
คำพูดของฮันซงมันแปลกมาก มันราวกับเขากำลังพูดอยู่กับตัวเอง แต่หากมองในมุมมองของเขาก็คือเขาเป็นคนที่มี 2 จิตสำนึก หนึ่งคือจิตสำนึกหลักและอีกหนึ่งคือจิตสำนึกรอง
บุคลิกของจิตสำนึกหลักคือคนที่รักความสงบ ไม่ชอบการต่อสู้ เป็นคนที่มีจิตใจบริสุทธิ์
และอีกจิตสำนึกคือคนที่บ้าการต่อสู้ เพราะแรงกดดันทางจิตใจที่เกิดจากการตายของศิษย์ที่ติดตามของเขาทำให้จิตสำนึกหลักของฮันซงสูญเสียการควบคุมไปและสุดท้ายก็ทำให้จิตสำนึกรองยึดครองร่างไปได้ !
“ฉึก !”
ฮันซงใช้พลังระดับครึ่งก้าวหยินหยางของเขาฉีกช่องว่างด้านหน้าแล้วเดินเข้าไปในมิติแยก
“นิ้วสังหารเลือด !”
ฮันซงปรากฏตัวข้าง ๆ ตัวตนระดับหยินหยาง จากนั้นนิ้วที่ยาวกว่า 10 จางก็พุ่งออกไปข้างหน้าและแทงไปที่ตัวตนระดับหยินหยาง !
นิ้วนี้คือนิ้วที่เกิดขึ้นจากหลิงฉีที่ชั่วร้าย เมื่อนิ้วนี้ปรากฏมันทำให้หลิงฉีของสวรรค์และโลกที่อยู่รอบ ๆ ถอยห่างออกไปราวกับมันเจอพื้นที่ต้องห้าม !
“ปัง !”
ตัวตนระดับหยินหยางราวกับถูกผนึกเอาไว้ เขามองเห็นใบมีดขนาดใหญ่ตรงหน้าเขา พื้นที่ที่ถูกใบมีดเฉือนมันได้แตกออกเป็นชิ้น ๆ ยาว ๆ เป็นรอยแตก และทันทีที่มันพุ่งผ่านเข้ามันก็พุ่งผ่านไปโดยไม่เสียจังหวะใด ๆ แม้แต่น้อย แต่ทว่าในไม่ช้าร่างของเขาก็ค่อย ๆ ล้มลงกับพื้นราวกับวิญญาณและร่างของเขาถูกแยกออกจากกัน !
ฮันซงหันไปมองรอบ ๆ จากนั้นก็ปล่อยมือที่โจมตีทิ้งไว้ออกไป เขาไม่ได้สนใจว่าการโจมตีของเขาจะเป็นอย่างไรเพราะเขามั่นใจในตัวเองมาก !
“กระบี่กระดูกโลหิต สับ !”
ฮันซงดึงกระดูกออกมาจากหลังอีกฝ่าย จากนั้นเขาก็ทำให้กระดูกกลายเป็นกระบี่ เขาเดินไปข้างหน้าแล้วสับลงไปด้วยกระบี่กระดูกไปยังผู้เชี่ยวชาญระดับหยินหยางอีกคน
แสงของกระบี่มันเร็วมาก ในไม่ช้ามันก็พุ่งผ่านผู้เชี่ยวชาญระดับหยินหยางถึง 3 คนในพริบตา จากนั้นหลุมมิติกว้างกว่า 10 เมตรก็ค่อย ๆ แตกออกแล้วกลืนกินตัวตนระดับหยินหยางทั้ง 3 ลงไป !
ทั้ง 3 คนราวกับกระจกที่แตกออก พวกเขาค่อย ๆ แตกสลายเข้าไปในมิติ
“อ่อนแอสิ้นดี อ่อนแอราวกับขยะแต่พวกแกกล้าบอกว่าตัวเองมีพลังระดับหยินหยาง ?”
ฮันซงฆ่าอย่างเลือดเย็น แม้ว่าจิตสำนึกหลักของร่างจะไม่มีประสบการณ์ในการต่อสู้มากนัก แต่เพราะเขาได้เรียนรู้วิชาและทักษะต่าง ๆ มากมายจากนิกายสวรรค์สังหารในหลายปีที่ผ่านมา ทำให้เขาสามารถใช้มันได้จำนวนมาก
ทั้ง 2 จิตสำนึกเกิดมาก็มีร่างกายเดียวกัน สิ่งที่จิตสำนึกหลักมี จิตสำนึกรองก็มีเช่นกัน !
ในความจริงจิตสำนึกรองนั้นเหมาะที่จะเป็นจิตสำนึกหลักของร่างกายนี้มากกว่า เพราะความแข็งแกร่งของเขาน่ากลัวมาก เขาสามารถต่อสู้กับผู้เชี่ยวชาญระดับหยินหยางได้สบาย ๆ และมันยังทำให้เขาพัฒนาได้เร็วขึ้นมาก !
ลำแสงกระบี่ 3 ชุนได้พุ่งไปที่ต้นท้อหน้ามนุษย์ จากนั้นมันก็ตัดผ่านฮันฉิงเจียและผู้นำนิกายขนนกสวรรค์ เมื่อพวกเขาตายไปก็ถูกดูดซึมจนสุดท้ายก็กลายเป็นกองฝุ่นทันที
“ฮี่ฮี่ ฮ่าฮ่า อมตะ ! เลือด ต้องการเลือดและเนื้อมากกว่านี้ !”
คำพูดที่น่ากลัวดังออกมาจากใบหน้าของต้นท้อหน้ามนุษย์ จากนั้นพื้นดินก็แยกออกจากกันและมีรากจำนวนนับไม่ถ้วนพุ่งออกมาจากพื้นและกลายเป็นขาคู่หนึ่ง !
“บูม !”
ต้นท้อหน้ามนุษย์ลุกออกมาจากพื้นดินและเลียนแบบมนุษย์ มันรีบใช้ขาของมันวิ่งหนีทันที !