Fishing in the Myriad Heavens - ตอนที่ 426
ทั้งกลุ่มรู้สึกปากกระตุกเล็กน้อยในขณะมองฉากตรงหน้า พวกเขาจะไปทำอะไรได้ ?
ในไม่ช้าพวกเขาก็เดินหน้าต่อไปจนในที่สุดก็เห็นจุดปลายทาง แสงสว่างจาง ๆ ปรากฏอยู่ด้านหน้า แต่เพราะมันมีก้อนหินขนาดใหญ่บังเอาไว้ทำให้มองเห็นเพียงแสงที่เล็ดลอดออกมา
สายลมอ่อน ๆ พัดผ่านเข้ามาทำให้ทุกคนเบิกตากว้าง สายลมอ่อน ๆ นี้มีกลิ่นเกลือราวกับเป็นลมทะเล !
“ฝ่ามือเยือกแข็ง !”
แผลบนใบหน้าผู้เชี่ยวชาญนิกายน้ำแข็งเกือบจะหายสนิทแล้ว เห็นได้ชัดว่าการฟื้นฟูอาการบาดเจ็บของผู้เชี่ยวชาญระดับสวรรค์น่ากลัวมากแค่ไหน บาดแผลที่เกิดจากสายรุ้งทะยานยากที่จะรักษาได้ แต่สุดท้ายเขาก็รักษาได้แม้ว่าจะยังไม่หายสนิทก็ตาม
ฝ่ามือพุ่งออกไปยังก้อนหินที่สูงกว่า 5-6 เมตร จากนั้นหลินฉีน้ำแข็งก็กระจายปกคลุมไปรอบ ๆ
“แกร๊ก !”
“ปัง !”
ฝ่ามือเยือกแข็งนี้ถือว่าเป็นการโจมตีที่สมบูรณ์แบบ ไม่มีอะไรที่มันไม่สามารถแช่แข็งได้ !
ในไม่ช้าก้อนหินก็แตกออกเป็นชิ้น ๆ
“นี้คือโลกใต้ดิน !”
“มหัศจรรย์จริง ๆ !”
ทั้งกลุ่มตกใจกับภาพตรงหน้า สิ่งที่อยู่นอกอุโมงค์คือมหาสมุทรที่ยาวไม่มีที่สิ้นสุดที่ไกลสุดลูกหูลูกตา !
ลมทะเลพัดมาพร้อมกับกลิ่นเกลือเค็ม ๆ ในทะเลมีคลื่นขนาดใหญ่ที่ก่อตัวจากนั้นก็ค่อย ๆ ร่วงสลายไป
จากการได้สัมผัสทำให้ทุกคนรู้ว่ามันไม่ใช่ทะเลสาบน้ำจืดใต้ดิน แต่มันคือน้ำทะเลของจริง !
ไกลออกไปบนฟากฟ้ามีบอลแสงขนาดใหญ่คล้ายกับดวงอาทิตย์ส่องแสงอยู่
อุณหภูมิของที่นี่สูงกว่า 50-60 องศาเซลเซียส คนปกติไม่มีทางอยู่รอดได้เกิน 1 วัน !
พวกเขามองเห็นโซ่หนา ๆ 2 อันที่ลอยอยู่เหนือมหาสมุทร ดูเหมือนโซ่มันจะเชื่อมที่ใดที่หนึ่งเอาไว้
ทั้งกลุ่มบินขึ้นไปบนอากาศ จากนั้นก็ตัดสินใจบินข้ามทะเลตามโซ่ไป
ความเร็วของทั้งกลุ่มเร็วมาก เกิดโซนิคบูมจำนวนมากด้านหลังพวกเขา ความเร็วของพวกเขาเร็วกว่าเสียงถึง 3 เท่า ในสายตาคนปกติความเร็วของพวกเขามันเร็วจนมองเห็นพวกแค่เงาเท่านั้น !
ในทะเล มีคางคกยาวหลายสิบเมตรพุ่งออกมา จากนั้นมันก็ใช้ลิ้นของมันพุ่งออกไปพยายามจับสิ่งที่บินเหนือหัวของมัน
“ตาย !”
ผู้เชี่ยวชาญจากนิกายน้ำแข็งตะโกน ทำไมสิ่งมีชีวิตทุกตัวต้องมุ่งเป้ามาที่เขาก่อนเสมอ ! พวกมันคิดว่าเขาเป็นคนที่อ่อนแอที่สุดหรือยังไงกัน ?
ฝ่ามือที่ทำมาจากน้ำแข็งกระแทกลงไปในทะเลจากนั้นก็เปลี่ยนพื้นที่รอบ ๆ 100 เมตรให้เป็นน้ำแข็ง ในไม่ช้าพวกคางคกก็กลายเป็นรูปปั้นน้ำแข็งทันที !
“ชั้วะ !”
ในเวลาเดียวกัน กลุ่มปลาดาบ [ปลากระธง] กว่า 100 ตัวก็ปรากฏตรงหน้า เขาแหลม ๆ ของมันดูอันตรายมาก ในไม่ช้าพวกมันก็พุ่งมาตรงหน้ากลุ่มเป่ยเฟิง
“ปัง ปัง !”
ความเร็วที่ปลาดาบพุ่งมาเร็วกว่า 100 กิโลเมตรต่อชั่วโมง มันสามารถเจาะทะลุเรือเหล็ก ได้สบาย ๆ !
อย่างไรก็ตาม ปลาเหล่านี้สุดท้ายก็เข้าปะทะกับบาเรียที่ปกป้องร่างกายของพวกเขา จากนั้นพวกมันก็ถูกกระแทกกลับลงไปในทะเล !
ปลาที่ยาวกว่าครึ่งเมตรรีบพุ่งไปฉีกกระชากเลือดและเนื้อที่หล่นลงมาในทะเลทันที ฟันของพวกมันทั้งยาวและคม พวกมันดูราวกับเป็นบรรพบุรุษของปลาปิรันย่า !
ด้วยความเร็วของกลุ่ม พวกเขาใช้เวลาไม่นานก็ข้ามทะเลมาได้ เกาะขนาดใหญ่ที่ดูราวกับไร้จุดสิ้นสุดก็ค่อย ๆ ปรากฏให้พวกเขาเห็น
“ฮู้มมม !”
“หยินน !”
“ง๊าววว !”
“โฮกกก !”
ที่ใจกลางเกาะเป็นน้ำตกขนาดใหญ่ เสียงดังของน้ำกระทบหินสามารถได้ยินจากระยะไกล สิ่งมีชีวิตจำนวนนับไม่ถ้วนที่อาศัยอยู่บนเกาะร้องคำรามออกมาเพื่อแสดงให้เห็นว่ามีสิ่งมีชีวิตจำนวนมากในเกาะแห่งนี้
อุณหภูมิของที่นี่ลดน้อยลงกว่าเดิม ตอนนี้มันอุณหภูมิเพียง 40 องศาเท่านั้น ต้นไม้ของที่นี่สูงมาก นอกจากนี้ยังมีพืชและต้นไม้หลากหลายสายพันธุ์ที่ไม่รู้จักปรากฏอยู่รอบ ๆ
“โฮก !”
เคอร์เบอรอสดูเหมือนชอบสภาพแวดล้อมนี้มาก มันมองไปรอบ ๆ เกาะด้วยรอยยิ้มพึ่งพอใจ จากนั้นก็เงยหน้าขึ้นแล้วคำรามออกมา เสียงคำรามของมันค่อย ๆ ขยายออกไปไกล
พื้นที่ทั้งหมดเงียบลงในทันทีเมื่อได้ยินเสียงคำรามของเคอร์เบอรอส ไม่มีสัตว์อสูรแม้แต่ตัวเดียวที่กล้าเงยหน้าขึ้น !
ไกลออกไปในถ้ำขนาดใหญ่ สัตว์อสูรขนาดมหึมาลืมตาขึ้น รูปร่างของมันดูไร้ความปราณี ดวงตาของมันเต็มไปด้วยความดุร้าย
“กร๊าซซซ !”
สัตว์ขนาดใหญ่เปิดปากและคำรามขึ้นท้องฟ้าก่อนจะค่อย ๆ ลุกขึ้นยืน เมื่อมันยืนก็สามารถมองเห็นรูปร่างของมันได้ชัดเจน มันคือไทแรนโนซอรัส เร๊ก !
ทีเร๊กตัวนี้มีขนาดใหญ่กว่าในบันทึกมาก มันมีความสูงเป็นสิบ ๆ เมตรและยาวกว่า 30 เมตร ไม่ต้องสงสัยเลยว่ามันเป็นบอสของพื้นที่แห่งนี้ !
ในเวลาไม่นาน ร่างขนาดใหญ่ก็เดินออกมาจากรังและเดินไปยังแหล่งที่มาของเสียงคำราม สำหรับทีเร๊ก เสียงคำรามเมื่อครู่คือการท้าทายมัน !
“หืม มันมาแล้ว …”
ลึกลับที่ 1 ยืนข้าง ๆ เคอร์เบอรอสจากนั้นก็ค่อย ๆ ขยับห่างจากมัน
“บัดซบ ! ข้าจะกินมัน !”
แน่นหัวคำรามด้วยน้ำเสียงดุร้าย มันรู้สึกเพลิดเพลินอย่างมากเมื่อได้คำรามแล้วไม่มีสิ่งมีชีวิตใดกล้าท้าทายกลับ แต่ในที่สุดก็มีเสียงคำรามท้าทายกลับมาหามัน
“ปึง ปึง !”
เสียงกระแทกพื้นพร้อมกับพื้นที่สั่นสะเทือนดังเป็นระลอก !
ทีเร๊กปกติจะสูงเพียง 10 กว่าเมตรและยาว 5-6 เมตร และหนักประมาณ 10 ตัน แต่จากที่ดูมันเหมือนเป็นไดโนเสาร์กลายพันธุ์ที่ดูคล้ายทีเรีกมาก !
ร่างกายของมันหนักหลายหมื่นตัน มีรอยเท้าเล็ก ๆ ปรากฏขึ้นทุกครั้งที่มันก้าวเดิน ในไม่ช้าหัวขนาดใหญ่ก็ค่อย ๆ โผล่ออกมาจากต้นไม้ที่สูงกว่าร้อยเมตร !
จมูกทั้ง 2 ข้างพ่นลมหายใจอันหนักหน่วง ขากรรไกรที่ง้างออกมาเผยให้เห็นฟันที่เงาวิบ มันค่อย ๆ หรี่ตามองแขกที่ไม่ได้รับเชิญเหล่านี้
เคอร์เบอรอสคำรามเสียงต่ำก่อนจะเดินไปข้างหน้า จากนั้นมันก็เงยหน้าขึ้นมองสัตว์อสูรขนาดใหญ่อย่างดูถูก
“โฮ่ง !”
ร่างกายของเคอร์เบอรอสค่อย ๆ ขยายใหญ่ขึ้น จากนั้นมันก็ใช้อุ้งเท้าของมันตบทีเร๊กแล้วก็จับมันกินลงไปทั้งตัว !
“แจ๊บ แจ๊บ รสชาติไม่เลว แต่เนื้อเหนียวไปหน่อย”
แน่นหัวเลียริมฝีปากและวิจารย์ออกมา
ริมฝีปากของเป่ยเฟิงสั่นอย่างหนักในขณะมองแน่นหัวด้วยสายตาไม่เชื่อ ตั้งแต่เมื่อไหร่กันที่มันเริ่มทำตัวเหมือนไม่รู้จักพอและหลุมดำ ? หรือว่ามันเป็นโรคติดต่อกันแน่ ?
“แกคิดได้ยังไง ! แกคิดว่าการกลืนมันลงไปในทีเดียวมันจะไปได้รสชาติได้ยังไงกัน !”
ลึกลับที่ 1 ไม่สามารถทนดูได้ เธอได้แต่ใช้มือนวดหน้าผากราวกับกำลังปวดหัวกับมัน
แน่นหัวไม่สนใจ มันปล่อยเสียง ‘ฮี่ ๆ’ ก่อนจะหดตัวลงแล้ววิ่งไปหาเป่ยเฟิงอย่างน่ารัก
สำหรับเคอร์เบอรอสหลังจากที่ได้กินสุดยอดสัตว์อสูรประจำ ทำไมมันต้องมาสนใจสิ่งมีชีวิตเหล่านี้ด้วย ?
ใช่แล้ว ตอนนี้ทุกคนกำลังพนันด้วยชีวิตในการเดินทางครั้งนี้ หากพวกเขาสามารถเอาชนะได้ทำไมพวกเขาต้องสนใจสิ่งมีชีวิตเหล่านี้ด้วย ?
เมื่อมีโซ่หนา ๆ นำทาง ทั้งกลุ่มจึงเดินตามโซ่ไป เมื่อพวกเขาเดินไปเรื่อย ๆ โซ่ในตอนนี้ก็เริ่มมีความหนาเท่าขาผู้ใหญ่แล้ว พื้นที่ที่พวกเขาค่อย ๆ ก้าวออกไปในตอนนี้เต็มไปด้วยสีทองและดูเหมือนกำลังมุ่งหน้าไปที่ใจกลางเกาะ
ทั้งกลุ่มระเบิดพลังจากนั้นก็เพิ่มความเร็วมากกว่าเดิมเพื่อวิ่งผ่านป่า
พวกเขาค้นพบว่าพื้นที่แห่งนี้เริ่มแตกต่างจากส่วนอื่น ๆ ของเกาะมาก ยิ่งใกล้ถึงใจกลางเกาะมากเท่าไหร่ พลังงานที่ไหลอยู่รอบ ๆ ก็เพิ่มมากขึ้น ไม่เพียงแค่หลิงฉี มันยังมีพลังงานอื่น ๆ อีกด้วย นอกจากนี้สิ่งมีชีวิตที่ได้ดูดซับพลังงานเหล่านี้ พวกมันก็จะค่อย ๆ กลายพันธุ์
ที่ใจกลางเกาะเป็นภูเขาไฟขนาดใหญ่ นอกจากนี้มันยังเป็นภูเขาไฟที่ยังคงปะทุอยู่
“ตู้ม !”
ทั้งเกาะสั่นไหวเนื่องจากภูเขาไฟเริ่มปะทุ !
โชคดีที่การปะทุครั้งนี้เป็นเพียงปะทุขนาดเล็ก ควันจำนวนมากพุ่งออกมาจากปากภูเขาไฟพร้อมกับลาวาที่บินออกมา ลาวามันไม่ได้เป็นสีแดงเหมือนที่คิด แต่มันเป็นสีทอง !
เศษฝุ่นจำนวนมากลอยอยู่บนอากาศ เป่ยเฟิงยื่นมือออกไปและจับบางส่วนมาไว้ในมือ
“นี้มัน … ทอง ? สหาย นี้มันภูเขาไฟทองคำ !”
เป่ยเฟิงขมวดคิ้วเมื่อมองเกล็ดทองในมือ ทองในโลกใบนี้มีจำนวนน้อยมาก เมื่อเทียบกับการพ่นทองออกมาจากภูเขาไฟแล้วมูลค่าที่ตีออกมานั้นมีจำนวนมากมายมหาศาล !
ลาวาสีทองไหลออกมาอย่างต่อเนื่อง นี่คือทองคำที่บริสุทธิ์ที่สุด หากมันได้หลุดออกไปบนผิวโลกด้านนอกมันจะทำให้ทั่วโลกตกอยู่ในความบ้าคลั่ง !
เพรชขนาดเท่าภูเขาลูกเล็ก ๆ ภูเขาไฟลาวาที่เต็มไปด้วยทองคำ … เพียงแค่ 2 อย่างมันก็ทำให้คนจำนวนนับไม่ถ้วนต้องอยากจะมาที่นี่ให้ได้ไม่ว่ามันจะอันตรายแค่ไหนก็ตาม !