Fishing in the Myriad Heavens - ตอนที่ 438
เป่ยเฟิงและคนอื่น ๆ สบถอย่างรุนแรงพร้อมกับวิ่งให้เร็วกว่าเดิม
“บูม !”
แรงระเบิดขนาดใหญ่ดังขึ้นด้านหลังตามมาด้วยคลื่นกระแทกที่พุ่งเข้ามา แม้ว่าทั้งกลุ่มจะวิ่งด้วยความเร็วมหาศาลแต่ก็เป็นไปไม่ได้ที่จะหลบมัน ดังนั้นพวกเขาจึงทำได้เพียงเผชิญหน้ากับมัน !
เป่ยเฟิงรวบรวมเลือดและฉีเอาไว้ จากนั้นก็สร้างเป็นเกราะป้องกันพร้อมกับดึงลึกลับที่ 1 และเคอร์เบอรอสเข้ามา
ข้าง ๆ เขาเป็นหญิงชราที่มีพลังระดับเซียนเทียนแต่มีอายุยืนยาวเท่าระดับสวรรค์ เธอใช้รังไหมสีทองห่อหุ้มตัวเธอเอาไว้ภายใน
“ปัง !”
“อุก !”
คลื่นกระแทกทำให้ทั้งกลุ่มโซเซราวกับเรือขนาดเล็กที่อยู่ท่ามกลางพายุขนาดใหญ่
ผู้เชี่ยวชาญระดับสวรรค์หลายคนที่มีหลินฉีอ่อนแอ พวกเขาทำได้เพียงประคบประคองตัวเองหลังจากนั้นก็กระอักเลือดออกมา
“แกร๊ก !”
ทั้งใต้ดินสั่นสะเทือนอย่างรุนแรงพร้อมกับหินขนาดใหญ่จำนวนมากที่ล่วงลงมา ดูเหมือนสถานที่แห่งนี้จะอยู่ต่อไปไม่ได้อีกแล้ว
ยังไม่ทันที่ทั้งกลุ่มจะได้พักหายใจ คลื่นกระแทกระลอกที่ 2 ก็ตามมาแล้วกระแทกทุกคนไปไกล
แม้ว่าหลินฉีของพวกเขาจะป้องกันได้ แต่มันเป็นไปไม่ได้ที่จะป้องกันไม่ให้พุ่งออกไปไกล
เป่ยเฟิงมองเห็นฉินวูฟ่าลอยคว้างอยู่ในอากาศพร้อมกับใช้หลินฉีปกป้องตัวเองจากคลื่นกระแทก เขาถอนหายใจจากนั้นเพิ่มขนาดเกราะป้องกันแล้วดึงฉินวูฟ่าเข้ามา
ฉินวูฟ่าเบิกตากว้างเล็กน้อยจากนั้นก็เปิดปากและปิดลง สุดท้ายเขาก็ไม่ได้พูดอะไร
เลือดและฉีของเป่ยเฟิงลดลงเร็วมาก การป้องกันตัวเองมันไม่มีปัญหาสำหรับเขา แต่การสร้างเกราะป้องกันไปรอบ ๆ รวมไปถึงรับแรงกระแทกจากคลื่น มันทำให้พลังของเขาลดลงไปมาก โชคดีที่เลือดและฉีของเขามากกว่าคนอื่นหลายเท่า
หลังจากผ่านไปหลายนาที พื้นที่ข้างหลังของพวกเขาก็ค่อย ๆ เงียบลงราวกับพวกมันเริ่มสงบ
อย่างไรก็ตาม ใบหน้าของทั้งกลุ่มก็เปลี่ยนไปเรื่อย ๆ พวกเขารู้สึกราวกับความสงบนี้คือความสงบก่อนพายุมาถึง !
ตรงหน้าพวกเขาคือทางออกของบ่อน้ำขังมังกร ใบหน้าทุกคนเปลี่ยนเป็นความหวังทันที จากนั้นพวกเขาก็บังคับให้หลินฉีที่ซ่อนอยู่ในร่างปะทุขึ้นอีกครั้ง แล้วรีบวิ่งออกไปทันที
หลังจากวิ่งออกมาถึงหน้าทางออก พวกเขาก็รีบบินขึ้นไปบนฟ้าด้วยพลังทั้งหมด
ไม่มีเสียงระเบิดใด ๆ เกิดขึ้นตลอดเวลาที่พวกเขาบิน ไม่มีแม้แต่คลื่นแม่เหล็กใด ๆ
ทันใดนั้นอุโมงค์ก็ค่อย ๆ ยุบตัวลงพร้อมกับหินจำนวนมากที่ค่อย ๆ มีไอละเหยออกมา !
พลังที่น่าสะพรึงกลัวค่อย ๆ ปะทุขึ้น แม้แต่ผู้เชี่ยวชาญระดับหลุดพ้นก็ไม่สามารถป้องกันไหว หากพวกเขาติดอยู่ที่ใจกลางของการระเบิด ต่อให้เป็นผู้เชี่ยวชาญระดับหลุดพ้นก็หนีไม่พ้นความตาย !
ในไม่ช้าทั้งกลุ่มก็อยู่ห่างจากปากบ่อน้ำขังมังกรเพียง 200 เมตร ในเวลาเดียวกันคลื่นกระแทกก็พุ่งเข้ามาหาพวกเขาตามมาด้วยระเบิดที่ทำลายปากทางเข้าและปิดปากทางเข้าเอาไว้
คลื่นกระแทกแม้ว่าจะปิดปากทางเข้าไปแล้วแต่มันไม่หยุดแค่นั้น มันยังกระแทกผนังรอบ ๆ และจากนั้นก้อนหินที่ฝังอยู่ในผนังก็ค่อย ๆ ละลายพร้อมกับมีบางส่วนระเบิดขึ้น !
แม้ว่าพลังระเบิดครั้งนี้จะเบาบางและไม่ค่อยน่ากลัว แต่เป่ยเฟิงและคนที่เหลือไม่กล้าประมาทแม้แต่น้อย
ทุกคนรีบสร้างชั้นป้องกัน จากนั้นก็กระแทกปากทางเข้าออกไป !
ผู้เชี่ยวชาญระดับเซียนเทียนที่เฝ้าระวังอยู่ด้านนอกเต็มไปด้วยความตกใจ หลายต่อหลายคนลูบดวงตาด้วยความสงสัยราวกับว่าพวกเขาตาฝาดหรือเปล่า
ตัวตนในตำนานของโลกแห่งการต่อสู้และเหล่าบรรพบุรุษจากตระกูลเก่าแก่ต่าง ๆ กลับพุ่งออกมาจากบ่อน้ำกระทันหันพร้อมกับเส้นผมและหนวดเคราที่ยุ่งเหยิงของพวกเขา ! แต่ก่อนที่พวกเขาจะตอบสนองได้ทัน ทันใดนั้นพื้นใต้เท้าของพวกเขาก็เริ่มสั่นราวกับพวกมันเป็นน้ำ ! คนส่วนใหญ่ไม่สามารถตอบสนองได้ทันและตกลงไปในรอยแยกที่เปิดขึ้นบนพื้นทันที !
ส่วนคนอื่น ๆ ก็รีบวิ่งโดยไม่จำเป็นต้องคิด !
รอยแยกขนาดใหญ่ปรากฏอยู่รอบ ๆ ในรัศมี 20 ลี้ หลังจากนั้นพื้นดินก็ค่อย ๆ ทรุดตัวลง
เป่ยเฟิงและคนที่เหลือมองไปที่ภัยพิบัติที่เกิดจากพวกเขาพร้อมกับความเสียใจ แต่สุดท้ายพวกเขาก็ทำได้เพียงหันหลังและเดินจากไป
การระเบิดครั้งนี้มันน่ากลัวมาก มันได้กลืนกินทุกอย่างแม้แต่ตึกด้านบนก็ถูกมันกลืนกินไป
ไม่นานพื้นที่รอบ ๆ 20 ลี้ก็กลายเป็นทะเลสาบลาวาที่เดือดพร่าน ความร้อนที่ส่งออกมาทำให้อากาศในเขตเมืองบิดเบี้ยวราวกับภาพเบลอ
บริเวณชานเมืองมีอ่างเก็บน้ำขนาดใหญ่ที่มนุษย์สร้างขึ้น มีบ้านโบราณที่ถูกล้อมรอบด้วยภูเขาและสายน้ำ ข้าง ๆ เป็นต้นวิลโล่ว์ขนาดใหญ่ส่ายไปมาตามสายลม
กลุ่มผู้เชี่ยวชาญระดับสวรรค์ได้มารวมตัวกันอีกครั้งหลังจากฟื้นฟูอาการบาดเจ็บเรียบร้อย
ใบหน้าของทุกคนเต็มไปด้วยความหวาดกลัว พวกเขารู้สึกโชคดีมากที่หนีรอดมาได้ ถ้ำใต้ดินมีขนาดใหญ่มากและโชคดีที่มันมีพื้นที่เพียง 20 ลี้ที่ทรุดตัวลงไป หากพื้นที่ทั้งหมดทรุดตัวลงไป พวกเขาไม่อยากจะจินตนาการเลยว่าจะเกิดอะไรตามมาหลังจากเจอภัยพิบัติดังกล่าว
เมื่อถึงตอนนั้นประเทศอาจจะหยิบอาวุธนิวเคลียร์ออกมาทั้งหมดและเริ่มไล่ล่าพวกเขาไม่หยุดย่อนจนสุดท้ายก็ตายทั้ง 2 ฝ่ายก็ได้ !
หลังจากเงียบเป็นเวลานาน หลิงวู่ก็ลุกขึ้นและพูด “เราคงต้องเตรียมค่าชดเชยเป็นจำนวนมากทีเดียว”
คนอื่น ๆ เองก็พยักหน้าเห็นด้วยเงียบ ๆ ไม่มีใครคัดค้านใด ๆ แต่เห็นได้ชัดว่าคิ้วของทุกคนขมวดแน่นและรู้สึกว่าพวกเขากำลังรู้สึกลำบากใจ
ใครจะไปรู้กันว่าคนสร้างค่ายกลจะบ้าขนาดนี้ ? หากไม่ใช่ว่าค่ายกลได้อยู่มานานจนทำให้ประสิทธิภาพของมันลดลง พื้นที่ที่มันจะพังทลายคงไม่ใช่เพียง 20 ลี้เท่านั้น
“ทุกสิ่งทุกอย่างมันเกิดขึ้นเพราะโซ่ขังมังกร ตอนที่ฉันหยิบขึ้นมามันก็เกิดเรื่องขึ้นทันที ดูเหมือนโซ่นี้จะเป็นจุดศูนย์กลางของค่ายกล”
เป่ยเฟิงก้าวออกไปข้างหน้าและหยิบโซ่ขังมังกรออกมาแล้ววางตรงหน้า 12 ปีศาจคุนหลุน
และเหมือนกับ 12 ปีศาจคุนหลุนจะรู้มาก่อนแล้ว หยานลั่วหยิบโซ่ขังมังกรขึ้นมาอย่างง่ายดาย ดูเหมือนพวกเขาจะรู้ดีว่าการจะหยิบโซ่ขังมังกรขึ้นมาจะต้องใช้พลังจิตในการสัมผัส
“ตอนนี้พวกเราก็อยู่เงียบ ๆ กันก่อน พวกเราทำให้ทั้งประเทศต้องแตกตื่น เราคงต้องรอข่าวจากภายนอกมาก่อน”
หลิงวู่พูดคุยกับพวกเขาซักพักและบอกให้ทุกคนแยกย้าย
ทุกคนหยักหน้าและเดินแยกกันไป สถานการณ์ในตอนนี้เคร่งเครียดเกินไป หากพวกเขายังไม่หยุดก่อเรื่อง เป็นไปได้ว่าระเบิดนิวเคลียร์ขนาด 1 ตันอาจจะหล่นใส่หัวพวกเขา !
พื้นที่ในรัศมี 20 ลี้ได้จมลงเข้าไปในพื้นดิน และไม่มีใครทราบว่าจำนวนผู้ที่ตายจากการกระทำของพวกเขามีมากแค่ไหน โชคดีที่บริเวณนี้ไม่ใช่ย่านธุรกิจ ไม่อย่างนั้นมันคงยากที่จะคาดเดาคนที่ตายหรือได้รับบาดเจ็บเพราะภัยพิบัติครั้งนี้ !
ต่อให้มีผู้บาดเจ็บเล็กน้อย แต่พวกเขาก็รู้สึกผิดอยู่ดี มันเป็นไปไม่ได้ที่พวกเขาจะมาจ่ายค่าชดเชยใด ๆ และยิ่งมีคนตายมันยิ่งเป็นไปไม่ได้ที่จะละเลยมัน
คนกลุ่มเหล่านี้คิดฟุ้งซ้านอยู่ในหัว พวกเขามีชีวิตยืนยาวมานานหลายศตวรรษและพวกเขารู้ดีว่าคุณค่าของชีวิตมีมากแค่ไหน ดังนั้นต่อให้ต้องเสี่ยงชีวิตแต่พวกเขาก็เต็มใจในการค้นหาโซ่ขังมังกรแม้ว่ามันจะไม่มีจริงก็ตาม ในเมื่อมีทางให้เดินต่อและมีทางเลือกในการเพิ่มอายุขัยตัวเอง ทำไมพวกเขาต้องปฏิเสธมันด้วย ?