Fishing in the Myriad Heavens - ตอนที่ 657
ร่างกายมนุษย์เป็นจักรวาลขนาดเล็กลึกลับที่เต็มไปด้วยปริศนามากเกินไป
มันเต็มไปด้วยศักยภาพที่น่ากลัว
บนดาวเคราะห์โลก คนทั่วไปไม่สามารถฝึกฝนเพื่อเปิดจุดที่ซ่อนอยู่ในร่างกายได้ พวกเขาทำได้เพียงฝึกฝนเพื่อควบคุมกล้ามเนื้อทุกส่วนในร่างกายอย่างสมบูรณ์ !
ในโลกนี้ ผู้คนรู้วิธีฝึกฝนและพวกเขายังรู้วิธีเปิดจุดที่ซ่อนอยู่ในร่างกาย
แต่ร่างกายของเป่ยเฟิงไม่ใช่ มันไม่ตรงกับบันทึกเกี่ยวกับมรดกของนิกายหยินหยาง
ร่างกายของเป่ยเฟิงสามารถเปิดจุดรับแสงดาวได้ทั้งหมด 365 จุด
แต่ไม่ได้หมายความว่าผู้ที่มีพลังสูงกว่าจะสามารถใช้พลังแบบเป่ยเฟิงได้
นี่คือเคล็ดการสร้างร่างกายที่แข็งแกร่งและทรงพลัง เมื่อพลังดวงดาวแข็งแกร่งขึ้น !
หากจุดรับแสงดวงดาวทั้ง 365 จุดเปิดออกอย่างสมบูรณ์ แม้ว่าจะยังไม่ได้ใช้พลังเต็มที่ แต่พวกเขาก็สามารถทำลายโลกได้ !
เมื่อนานมา นิกายหยินหยางมีคนที่สามารถเปิดจุดรับแสงดาวทั้ง 365 จุด โดยมีคนเปิดได้ถึง 13 คน !
เก้าคนเป็นผู้นำนิกายแห่งนิกายหยินหยาง อีกหนึ่งคือเทพแห่งดวงจันทร์ และอีกสามคนที่เหลือเป็นคนของนิกายหยินหยาง
เป่ยเฟิงล่องลอยอยู่ภายใต้ความสามารถของพลังดวงดาวที่แข็งแกร่ง
จุดรับแสงดาวทั้ง 365 ของราชาดวงดาวเปล่งประกาย และร่องรอยออร่าที่ออกมาจากราชาดวงดาวเหมือนกับว่าสามารถกำราบสวรรค์ได้ !
“แคว่กกกก !”
มีเสียงดังออกมาจากร่างกายเป่ยเฟิง
เป่ยเฟิงสามารถรับรู้เซลล์ของตัวเองได้ และยีนในร่างทั้งหมดก็ฉีกขาด !
ร่างกายกำลังเกิดการเปลี่ยนแปลงขั้นพื้นฐาน !
“นี่คือพลังที่แท้จริงของร่างกายของข้า ! จงกำราบสวรรค์เมื่อมันเสร็จสมบูรณ์ !”
เป่ยเฟิงคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ กระแสพลังดวงดาวที่ไหลเข้าสู่ร่างกายของเป่ยเฟิงทำให้ร่างกายของเป่ยเฟิงแข็งแกร่งขึ้น และแม้แต่เส้นเลือดที่เหลืออีกแปดในสิบก็ยังอยากจะกระตุ้น
รัศมีพลังดวงดาวปรากฏขึ้นเพียงไม่ถึงสิบครั้ง แต่ในการหายใจสิบครั้งนี้ ทำให้ความแข็งแกร่งของร่างกายเป่ยเฟิงเพิ่มขึ้น 30% !
ปรมาจารย์ยอดนักสู้กล่าวไว้ว่า ความแตกต่างแบ่งออกเป็นชีวิตและความตาย ความแตกต่าง 30% เป็นเพียงการบดขยี้
รัศมีของพลังดวงดาวหายไป เป่ยเฟิงก็ตกลงมาจากกลางอากาศ พลังฉีและเลือดก็พลุ่งพล่าน
เทพที่ซ่อนตัวอยู่หลังราชาดวงดาวค่อย ๆ เผยตัวออกมา
เทพที่ซ่อนตัวอยู่ในจุดรับแสงดาวทั้ง 365 จุด สามารถมองเห็นได้ชัดหลังจากกายาดวงอาทิตย์หายไป
ไม่ว่าเป่ยเฟิงจะสำรวจวิญญาณของเขาอย่างไร เขาก็ยังไม่พบอะไรเลย !
“ยังมีความลับอีกกี่อย่างกันนะที่ซ่อนอยู่ในร่างกายมนุษย์ ?”
เป่ยเฟิงเต็มไปด้วยความสับสนและไม่มีความมั่นใจในตัวเอง
มนุษย์สำรวจร่างกายได้จริงหรือ ?
“ข้ายังเป็นคนเดิม แม้ว่าข้าจะอยู่ในร่างเทพ แต่ข้าก็ไม่สามารถที่จะพูดได้อย่างเต็มปากว่าข้าเข้าใจร่างกายของข้าอย่างเต็มที่ นับประสาอะไรกับการพัฒนาในปัจจุบันของตัวข้าเอง”
เป่ยเฟิงส่ายหัวด้วยรอยยิ้มที่ขมขื่น ต้องบอกว่ามันเป็นการประชดโดยไม่รู้ว่ามีความลับมากมายขนาดไหนซ่อนอยู่ในร่างกายของเขา
คฤหาสน์ดวงดาวที่สูงไม่เกินสิบเซนติเมตรส่องแสงสีน้ำเงินด้วยพลังดวงดาวปรากฏขึ้นบนมือ
มันดูแปลกตาและเต็มไปด้วยความผันผวน ยกเว้นฐานคฤหาสน์และคฤหาสน์สามชั้นแรก อีกเจ็ดชั้นจะถูกสร้างด้วยพลังดวงดาวบริสุทธิ์
เป่ยเฟิงคิดและค่อย ๆ โยนคฤหาสน์เล็ก ๆ นี้ขึ้นไปในอากาศ
ทันใดนั้น สัตว์อสูรที่มีระดับพลังราชาพันปีก็ถูกดึงดูดด้วยรัศมีแห่งพลังดวงดาว
“โฮ่กกกก !”
สัตว์อสูรที่มีพลังราชาพันปีระดับสี่หรือห้า ไม่สามารถต่อต้านได้ และถูกสังหารโดยคฤหาสน์ดวงดาว
คฤหาสน์ดวงดาวมีลักษณะเป็นทรงแปดเหลี่ยม แต่ละมุมมีระฆังแขวนอยู่
ทั้งหมดสิบชั้น รวมเป็นระฆังแปดสิบใบ
ในเวลานี้มีระฆังเพียงยี่สิบสี่ใบที่ดังขึ้น มันคือระฆังบนคฤหาสน์ทั้งสามชั้น
ระฆังยี่สิบสี่ใบดังขึ้นและเกิดเหตุประหลาด !
ดวงจันทร์ขนาดเท่ารถม้าลอยอยู่กลางอากาศ กระจายความหนาวเย็นทั่วป่าภูเขาแห่งนี้ !
ม่านถูกสร้างขึ้น และม่านที่มองไม่เห็นได้ห่อหุ้มเส้นรอบวงไว้หลายกิโลเมตร
ไม่ว่าสัตว์อสูรเหล่านี้จะมีระดับพลังสี่หรือห้าของราชาพันปี พวกมันก็ไม่สามารถทำลายม่านนี้ได้
มันทำให้พื้นที่หลายกิโลเมตรดูเหมือนจะตัดขาดจากโลกภายนอกไปแล้ว
“สะพานทั้งยี่สิบสี่แห่งคืนแสงจันทร์ !”
ริมฝีปากเป่ยเฟิงขยับและพ่นประโยคนี้ออกมา
เมื่อคำพูดของเป่ยเฟิงจบลง ดวงจันทร์ทั้งยี่สิบสี่ก็เปลี่ยนไป !
ออร่าที่น่าสยดสยองพุ่งเข้ามาและกำราบสัตว์อสูรสิบหัว !
จากนั้น รัศมีของดวงจันทร์ที่สว่างไสวหลายกิโลเมตรก็กลายเป็นสีขาวที่ผู้คนไม่สามารถมองเห็นได้ !
“ชิ้ง !”
มีเสียงเหมือนใบมีดผ่านเข้ามา หลี่ปู้และคนอื่น ๆ มองหน้ากัน มองไม่เห็นว่าเกิดอะไรขึ้นในพื้นที่สีขาว
ถึงแม้เป่ยเฟิงจะดูน่าหวาดกลัว แต่นั่นเฉพาะสิ่งที่คนภายนอกเห็นเท่านั้น
ผู้บังคับบัญชาที่มีคุณสมบัติเหมาะสม จะไม่คลุกคลีกับผู้ใต้บังคับบัญชา แต่จะรักษาระยะห่างเพื่อแสดงถึงความชัดเจน
จะดีที่สุดคือจงอย่าทำให้ลูกน้องหวาดกลัว
ตราบใดที่หัวหน้าแข็งแกร่ง แม้ว่าลูกน้องจะมีความคิดที่ไม่สมควร แต่พวกเขาก็ไม่กล้าทำ
สิ่งที่เกิดขึ้นในพื้นที่สีขาว หลี่ปู้และคนอื่น ๆ มองไม่เห็น
แต่สำหรับเป่ยเฟิง แสงเย็นสีขาวข้างหน้าราวกับว่าไม่มีอยู่จริง
ดวงจันทร์ทั้งยี่สิบสี่มีขนาดเท่ารถม้า เมื่อเป่ยเฟิงเริ่มการต่อสู้ ดวงจันทร์ทั้งยี่สิบสี่ก็กลายเป็นตะขอ !
ความคมที่น่าอัศจรรย์ส่งผ่านมาจากวงเดือน และช่องว่างก็ถูกทำเครื่องหมายไว้อย่างรวดเร็ว !
ตะขอและดวงจันทร์ทั้งยี่สิบสี่ขึ้นและลง มันดูสวยงาม
ทุกครั้งที่ดวงจันทร์ขึ้นและตก สัตว์อสูรจะตายอย่างสงบ โดยมีแสงวาบจากจันทร์เสี้ยว และร่างกายถูกตัดขาดเป็นสองส่วน !
สัตว์อสูรไม่ว่าจะเป็นเผ่าพันธุ์ใด การป้องกันจะแข็งแกร่งเพียงไหน ก็ไร้ประโยชน์เมื่อเจอตะขอ !
ตะขอตัดอสูรออกเป็นสองส่วน ไม่มีตัวไหนรอด !
“นี่คือสิ่งที่เรียกว่าสนามดวงดาวงั้นสินะ การเลียนแบบสนามพลังงานของดวงดาว ไม่เพียงแต่สามารถเปลี่ยนเป็นการป้องกันที่มั่นคง แต่ยังพัฒนาไปสู่การสังหารที่ไม่มีใครเทียบอีกด้วย !”
เป่ยเฟิงพึมพำกับตัวเอง
แน่นอนว่าในขอบเขตราชาพันปี เคล็ดวิชาระดับสามดาวที่บันทึกไว้ในนิกายหยินหยางนั้นไม่ง่ายเลย
มันเป็นเพียงการทดสอบเล็ก ๆ แต่มันทำให้เป่ยเฟิงตกตะลึงอย่างมาก !
เป่ยเฟิงรู้สึกได้ว่านี่ยังห่างไกลจากขีดจำกัดของพลังดวงดาว สนามพลังงานจากดวงดาวจริงแตกต่างกันมาก !
แม้ว่าจะมีความแตกต่างกันมาก แต่ก็สามารถกำจัดสัตว์อสูรหลายสิบตัวที่เทียบได้กับพลังระดับสี่หรือห้าของราชาพันปีที่มีพลังงานเทียบเท่าขั้นสูงสุดของราชาพันปี !
“แม้ว่าสัตว์อสูรที่มีระดับสูงสุดของราชาพันปี แต่ข้าก็กลัวว่ามันจะไม่รอดพ้นจากการสังหารของดวงจันทร์ !”
เป่ยเฟิงรู้ดีว่าพลังดวงดาวนั้นก้าวหน้ากว่าพลังฉีและเลือด แต่ก็ไม่คาดคิดว่ามันจะสังหารราชาพันปีระดับสามขั้นสูงสุดได้อย่างง่ายดาย !
แม้ว่าจะเป็นขอบเขตคฤหาสน์ดวงดาว แต่คฤหาวน์ดวงดาวก็แข็งแกร่งกว่าศิษย์ของนิกายหยินหยางทั่วไป
แต่เป่ยเฟิงก็เข้าใจได้เช่นกันว่า เหล่าลูกศิษย์ในนิกายหยินหยางจะสามารถสังหารนักรบระดับสี่หรือห้าของดาวบนท้องฟ้า
ไม่ใช่ราชาพันปีธรรมดา แต่เป็นราชาพันปีที่มีเลือดหลอมรวมกับเส้นเลือดได้มากกว่า 80% !
ยิ่งฝึกฝนมากเท่าไหร่ เป่ยเฟิงก็ยิ่งสัมผัสได้ถึงความน่ากลัวของนิกายหยินหยาง !