Fishing in the Myriad Heavens - ตอนที่ 424
ตราประทับคุนหลุนมีขนาดใหญ่เท่าฝ่ามือแต่มันหนักถึง 30,000 จิน ซอมบี้สีทองที่ตัวสูงกว่า 4 เมตรพยายามโจมตีมันอย่างบ้าคลั่ง แขนทั้ง 2 ข้างของมันกระทุ้งไปที่ตราประทับรัว ๆ
เล็บของซอมบี้คมมาก แต่มันกลับทำอะไรตราประทับไม่ได้ ในไม่ช้าซอมบี้ก็ค่อย ๆ จมลงพื้นไปเรื่อย ๆ
พื้นดินแข็งราวกับหิน แต่ในตอนนี้มันค่อย ๆ แตกออกเป็นชิ้น ๆ
“เฟี้ยว !”
เสียงดังขึ้นพร้อมกับตาประทับที่จู่โจมหนักขึ้น
“บูม !”
ตราประทับราวกับหนักมากกว่าเดิมหลายร้อยเท่า มันออกแรงกดมากขึ้น !
คนที่อยู่รอบ ๆ สามารถรู้สึกได้ว่าพื้นกำลังสั่นสะเทือน ก้อนหินจำนวนมากค่อย ๆ หล่นลงมาจากด้านบน มันทำให้ทุกคนเริ่มรู้สึกกังวลมากขึ้น ในไม่ช้าฝุ่นและหินจำนวนมากก็หล่นลงมาจากเพดานโดยไม่หยุดย่อน
“ไอ้แก่นี้แข็งแกร่งมาก ต่อให้นายท่านหมาผู้นี้ใช้พลังทั้งหมดก็ทำได้เพียงแค่หนีเท่านั้น หากนายท่านหมาต้องปะทะกับเจ้าแก่นี้อย่าคิดที่จะได้สู้กับมันเลย”
แน่นหัวส่งเสียงดังเข้าไปในหัวเป่ยเฟิง
เป่ยเฟิงไม่ได้รู้สึกแปลกใจแม้แต่น้อย เพราะเขาสามารถสัมผัสได้ถึงแรงสั่นสะเทือนที่เพียงพอจะเขย่าสวรรค์ !
ผู้นำ 12 ปีศาจคุนหลุนมองหลุมลึก จากนั้นหยดเลือดสีทองก็ค่อย ๆ ลอยมาที่มือของเขา
“แก่นแท้ราชาซากศพ มันคือแก่นแท้เลือดของซอมบี้ซากศพ มันสามารถเพิ่มพลังให้กับผู้ฝึกตนได้อย่างมาก”
ผู้เชี่ยวชาญหลายคนรู้หลายสิ่งหลายอย่าง เมื่อพวกเขาเห็นหยดเลือดพวกเขาก็จ้องมองมันพร้อมกับความร้อนที่ค่อย ๆ ลุกลาม
ทั้งกลุ่มค่อย ๆ ผ่อนคลาย พวกเขาไม่คิดเลยว่าซอมบี้มันจะเข้ามาแทรกซึมในกลุ่มพวกเขาได้ หากมันเป็นฝ่ายเปิดฉากโจมตี ไม่มีใครสามารถรับประกันได้ว่าจะไม่มีคนบาดเจ็บได้
“เดี๋ยวก่อน”
เป่ยเฟิงขมวดคิ้วก่อนจะบอกให้ทุกคนหยุด
‘บัดซบ ไอ้เด็กนี้อีกแล้ว … ไม่เคยมีข่าวดีออกมาจากปากมันซักครั้ง’
ผู้นำ 12 ปีศาจคุนหลุนรู้ได้ทันทีว่ามีบางอย่างแปลก ๆ ทันใดนั้นเขาก็ตะโกนขึ้น “มีบางอย่างแปลก ๆ ! สหายเต๋าชิซงกับนิกาย 8 เส้นทางหายตัวไป !”
“พวกเขาหายไปจริง ๆ ด้วย ! เมื่อกี้เขายังอยู่ตรงนี้อยู่เลย !”
“บัดซบ ! ใครเป็นคนทำกัน ? มันกล้าพาตัวพวกเขาถึง 2 คนไปภายใต้จมูกพวกเราโดยที่พวกเรามองไม่เห็นได้ยังไงกัน !”
คนอื่น ๆ รู้สึกโกรธมาก อย่าลืมว่าพวกเขาคือคนที่แข็งแกร่งที่สุดในประเทศ เป็นไปได้ยังไงกันที่มีคนพาตัวผู้เชี่ยวชาญระดับสวรรค์ไปถึง 2 คนโดยไร้เสียง !
“พวกท่านไม่คิดว่าสถานที่แห่งนี้มันแปลกงั้นหรอ ตั้งแต่ที่พวกเราเข้ามาในที่แห่งนี้ จิตสัมผัสแห่งพระเจ้าของพวกเราได้หายไป ?”
เป่ยเฟิงขมวดคิ้วแน่น เขาสังเกตเห็นได้ตั้งแต่ค้างคาวปรากฏตัว ตอนนั้นเขาคิดว่าเพราะค้างคาวแต่ละตัวมันอ่อนแอเกินไปทำให้จิตสัมผัสของเขาไม่สามารถบอกได้ว่ามันอันตราย แต่คราวนี้เป่ยเฟิงมั่นใจแล้วว่าจิตสัมผัสแห่งพระเจ้าของทุกคนหายไป !
“ใช่แล้ว ข้าก็รู้สึกเช่นเดียวกัน ข้ารู้สึกถึงมันได้ตั้งแต่เราเข้ามาในโลกใต้ดินแห่งนี้ ตอนแรกข้าคิดว่าเพราะเราเพิ่งเข้ามาทำให้เรายังปรับตัวไม่ได้ ดูเหมือนพวกเราต้องรวมตัวกันให้ใกล้ชิดกันมากที่สุดและต้องระวังตัวให้มากขึ้น !”
เสียงแปลก ๆ ดังขึ้นพร้อมกับเข็มที่ปรากฏในมือของเขา เสียงของเขาดูจริงจังอย่างมาก
“แล้วเราจะทำยังไงกับสหายเต๋าชิซงและนิกาย 8 เส้นทาง ?” มีคนถามขึ้น
“ตอนนี้พวกเรามี 50 คน แบ่งกันเป็น 5 ทีม ทีมละ 10 คน อย่าได้ห่างจากทีมของตัวเอง จากนั้นก็ออกไปค้นหาพวกเขา !” ผู้นำ 12 ปีศาจคุนหลุนพูดโดยไม่ต้องคิด สิ่งสำคัญที่สุดในตอนนี้คือการทำให้จิตใจของทุกคนสงบที่สุด หากเขาไม่ยอมให้ออกค้นหา 2 คนที่หายตัวไป ทุกคนคงรู้สึกไม่ค่อยมั่นใจและเสียความเชื่อมั่นต่อเขา
ในเมื่อมี 2 คนหายตัวไปในเวลานี้ ใครจะกล้าพูดว่ามันจะไม่มีเรื่องแบบเดียวกันเกิดขึ้นกับพวกเขา ? มันจะเกิดอะไรขึ้นหากไม่สามารถหาทั้ง 2 คนเจอ ?
ทุกคนรวมตัวกันและเดินย้อนไปทางที่พวกเขาเดินมา ในไม่ช้าเส้นทาง 4 เส้นก็ปรากฏให้เห็น 12 ปีศาจคุนหลุนคอยทำหน้าเฝ้าทางหลัง ส่วนคนอื่น ๆ แยกย้ายกันไปทั้ง 4 เส้นทาง
“แตะ แตะ !”
อุโมงค์มืดสนิท หากเป็นคนปกติจะต้องตกใจอย่างมาก แต่สำหรับผู้เชี่ยวชาญระดับสวรรค์แล้วพวกเขาไม่จำเป็นต้องตกใจกลัว นอกจากความเงียบแล้วเสียงเดียวที่มีคือเสียงเดินของทุกคน
“เจ้านาย คุณคิดว่ามันเป็นตัวอะไร ทำไมมันถึงหนีรอดไปจากสายตาพวกเราได้ ?” ไป๋เซียงถามด้วยความจริงจัง
“ไม่รู้ แต่มันน่าแปลกมาก หากมันทรงพลังจริงทำไมมันถึงไม่มาเผชิญหน้ากับเราตรง ๆ ? ที่น่าแปลกกว่านั้นคือทำไมฉันถึงสัมผัสเส้นทางหลบหนีของมันไม่ได้ “
“พลังจิตของฉันกระจายครอบคลุมรอบ ๆ ตั้งแต่ที่เราเดินเข้ามา แต่มีคน 2 คนหายไปได้ยังไงโดยที่ฉันไม่สามารถสัมผัสอะไรได้เลย !”
ใบหน้าของเป่ยเฟิงเต็มไปด้วยความจริงจัง อะไรคือการที่สามารถหลบหนีไปจากพลังจิตของเขาได้ ?
“ฟิ้ว !”
อุโมงค์แห่งนี้ราวกับไม่มีใครเข้ามานาน สามารถมองเห็นใยแมงมุมอยู่ทุกที่ แมงมุมตัวใหญ่ที่ส่องแสงวิววับค่อย ๆ หย่อนตัวลงมาอย่างช้า ๆ จากนั้นมันก็หล่นลงไปที่หลังไป๋เซียง แต่ทันใดนั้นมันก็ถูกแทงด้วยเข็มสีทองทันที
ในบรรดา 50 คน ความแข็งแกร่งของไป๋เซียงอ่อนแอที่สุด แม้กระทั่งผู้เชี่ยวชาญจากนิกาย 8 เส้นทางก็ยังจัดว่าอยู่ในระดับปานกลางแต่สุดท้ายเขาก็หายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย ดังนั้นไป๋เซียงจึงไม่มีอะไรให้กังวลเขาจึงเน้นไปที่การป้องกันตัวอย่างเดียว !
ภายในอุโมงค์ นอกเหนือจากแร่ธาตุเล็ก ๆ แล้วตามผนังยังมีแร่บางส่วนที่ส่องแสงออกมา แม้ว่าแสงมันจะน้อยจนเกือบไม่ได้ช่วยให้ความมืดหายไปก็ตาม
“ชั้วะ !”
มีเงากระพริบผ่านเป่ยเฟิงและคนอื่น ๆ เป่ยเฟิงที่อยู่ตรงหน้าสามารถมองเห็นมันได้แต่พลังจิตของเขากลับไม่สามารถตรวจจับมันได้ !
“ตาย !”
เป่ยเฟิงไม่ลังเล จากนั้นเขาก็มองเงาที่กระพริบไปมาแล้วโจมตีออกไปทันที !
ปีกสีดำและสีทองสะบัดฟาดลงไป !
ปีกราวกับใบมีดจากสวรรค์ ทันทีที่มันปรากฏ เงาก็หลบไปข้าง ๆ เพื่อหนีจากการฟันของปีก !
“หนีไปได้ ?”
เป่ยเฟิงหดปีกกลับ เมื่อรู้สึกได้ว่าการโจมตีของเขาพลาด
“มันอยู่รอบ ๆ พวกเรางั้นรึ ?”
“มันหายไปไหนแล้ว !”
“เป็นไปไม่ได้ ไม่มีทางต่อแล้วมันจะหายไปได้ยังไง ?”
“แน่ใจหรือเปล่าว่ามันเป็นมนุษย์ ?”
คนที่อยู่ข้างหลังเป่ยเฟิงเห็นสิ่งที่เกิดขึ้น แต่ไม่มีใครซักคนตอบโต้ได้ทัน ในพริบตาเงาก็หายไป หลังจากนั้นทุกคนก็ตื่นตัวอย่างมาก คำถามในหัวของพวกเขาตอนนี้คือมันคือตัวอะไร มันหายไปได้ยังไง
“เอาเถอะ ดูเหมือนมันจะอ่อนแอกว่าเรา และมันน่าจะทำได้เพียงแอบอยู่รอบ ๆ แถวนี้เท่านั้น”
เป่ยเฟิงส่งเสียงเตือนทุกคนทันที หลังจากได้ยินคำพูดของเป่ยเฟงิ ทุกคนก็เริ่มสงบลงทันที ถึงแม้ว่าพวกเขาจะเป็นผู้เชี่ยวชาญระดับสวรรค์แต่พวกเขาบางคนก็ยังหลงเหลือความรู้สึกอย่างความขึ้ขลาด ความกระหายเลือดและความอ่อนแอ แต่สิ่งเดียวที่พวกเขาทุกคนมีอย่างมั่นคงคือการตั้งสติ !
ในเวลาไม่กี่นาที ทุกคนก็สลัดความคิดต่าง ๆ ออกไปก่อนจะหันมาระวังตัวอีกครั้ง
“ปีกนภาสวรรค์ !” เป่ยเฟิงตะโกนขึ้นจากนั้นปีกคู่ขนาดใหญ่ก็ปรากฏบนหลังของเขา มันผุดขึ้นมาก่อนจะกระแทกไปยังกำแพงหินด้านหน้า !
การกระทำของเป่ยเฟิงทำให้ทุกคนตื่นตัวราวกับเขาคิดว่าเป่ยเฟิงน่าจะเจออะไรบางอย่าง
“บูม !”
ก้อนหินขนาดใหญ่ปลิ่วว่อนไปรอบ ๆ จากนั้นรอยขนาดใหญ่กว่า 2 เมตรและลึกกว่า 20 เมตรก็ปรากฏบนกำแพงหิน
ลำแสงจาง ๆ พุ่งออกมาจากรอยร้าวทำให้ความมืดของอุโมงค์เปลี่ยนเป็นสว่างทั้งหมดในทันที
“ไปกันเถอะ ฉันอยากจะรู้เหมือนกันว่านรกมันอยู่ตรงไหน”
เป่ยเฟิงเดินนำหน้าแล้วเดินเข้าไปในรอยแยกที่แสงพุ่งออกมา ความกล้านี้มันเกิดขึ้นจากการเชื่อมั่นในตัวเองหลังจากที่ได้รับความสำเร็จมานับไม่ถ้วน !
สำหรับความแข็งแกร่งของเป่ยเฟิง เขาอาจจะไม่ค่อยแข็งแกร่งมากในหมู่ผู้เชี่ยวชาญระดับสวรรค์ทั้งหมดในโลก !
แต่เพราะเขานั้นไร้ความกลัว เป่ยเฟิงเป็นคนที่อยากรู้อย่างมากว่าตัวอะไรที่สามารถหนีจากการสัมผัสของพลังจิตของเขาไปได้