Fishing in the Myriad Heavens - ตอนที่ 540
พลังของจี่ฉีที่ปลดปล่ยออกมานั้นเย็นชาดุจน้ำแข็ง แต่การโจมตีของเขากลับร้อนแรงโหมกระหน่ำราวกับภูเขาไฟที่ปะทุ !
“อุก !”
ฮวงหลินกระอักเลือดออกมาแล้วคายลงบนพื้น
“ศิษย์พี่ใหญ่ ถึงจะผ่านมานานหลายปี แต่ดูเหมือนท่านจะไม่ได้มีอะไรดีขึ้นเลย !” จี่ฉีเยาะเย้ยในขณะโจมตี
ฮวงหลินไม่ได้โต้ตอบกลับ เขายังคงปะทะกับอีกฝ่ายไม่หยุด
“หลายปีที่ผ่านมา ข้าอาศัยอยู่ในเงามืดคอยได้แต่มองศิษย์น้องหญิงที่ชื่นชอบท่านและอาจารย์ที่คอยมองความสำเร็จของท่าน ไม่มีใครซักคนที่มองเห็นความสำเร็จของข้า !”
จี่ฉีมีรอยยิ้มที่น่าขนลุกบนหน้า จนทำให้คนที่มองหน้าเขานั้นเต็มไปด้วยความหวาดกลัว
“ศิษย์พี่ …” ซู่ซินยี่เปิดปากของเธอพร้อมกับใบหน้าที่เต็มไปด้วยความตกตะลึง เธอไม่คิดเลยว่าจี่ฉีจะไม่พอใจฮวงหลินมานานแล้ว
“ปัง !”
ดาบของจี่ฉีปะทะจนอีกฝ่ายล้มลง “ลุกขึ้นมา ! นี้คือทั้งหมดที่แกมีแล้วงั้นรึ ?”
แม้ว่าเขาจะได้เปรียบฮวงหลินมาตลอด แต่ในใจเขาตกตะลึงมาก แม้ว่าระดับพลังของพวกเขาจะแตกต่างกันมากแต่ฮวงหลินกลับยังยืนได้อยู่ เขาไม่คิดเลยว่าอีกฝ่ายจะรับการโจมตีของเขาได้อย่างต่อเนื่องขนาดนี้ !
เขาจะต้องฆ่าอีกฝ่ายให้ได้ !
จี่ฉีเริ่มกลัวฮวงหลินมากขึ้น หากฮวงหลินไม่ตายในครั้งนี้ มันก็ขึ้นอยู่กับเวลาเท่านั้นที่เขาจะถูกอีกฝ่ายนำหน้าไปไกล ยิ่งคิดเขาก็ยิ่งหวนนึกถึงการที่เขาเป็นเพียงแมลงภายใต้คำว่า “ศิษย์น้อง” ของอีกฝ่ายเมื่อหลายปีก่อน ยิ่งคิดเท่าไหร่เขาก็ยิ่งต้องการสังหารอีกฝ่ายให้ได้ !
“สามดอกไม้รวบยอด !”
จี่ฉีไม่ได้ออมแรงอีกต่อไป เขาตัดสินใจใช้พลังวิญญาณทันที ทันใดนั้นดอกไม้ก็เบ่งบานข้างไหล่ของจี่ฉีทั้งสองข้างและบนหัวของเขาอีกดอก
ดอกไม้แต่ละดอกมีพลังงานจำนวนมาก และเมื่อดอกไม้ยิ่งบานปริมาณพลังงานที่ปะทุก็ยิ่งมากขึ้น !
“มังกรแดง !” มีแสงแปลก ๆ ปรากฏในตาฮวงหลิน จากนั้นพลังฉีของเขาก็ปะทุขึ้นพร้อมกับมังกรแดงยาว 10 จั้งปรากฏตัว !
มังกรมีขนาดไม่ใหญ่นัก แค่แรงกดดันของมันทรงพลังจนยากจะต้านทาน มังกรสีแดงตัวเล็กถูกห่อหุ้มด้วยพลังที่น่าสะพรึงกลัว !
“ปัง !”
พลังทั้ง 2 ปะทะกันราวกับการปะทะกันของสวรรค์ ด้วยการโจมตีของทั้งคู่มันทำให้กำแพงรอบ ๆ รังของราชาสัตว์อสูรพังทลายลง !
“อุก !”
“กึก กึก !”
การระเบิดของพลังทำให้จี่ฉีและฮวงหลินถอยออกไปหลายก้าว เสื้อของพวกเขาขาดเป็นชิ้น ๆ
“ตาย !”
แทนที่จะเลือกถอยไปอีก จี่ฉีก้าวต่อไปโดยบังคับแรงโน้มถ่วงไปข้างหน้าแล้วโบกมือตวัดดาบออกไป !
ระยะทางสั้น ๆ เพียงหลายร้อยเมตรนั้นไม่มากเท่าไหร่สำหรับทั้งสองคน ในเวลาไม่นานรังสีดาบก็ปรากฏตรงหน้าฮวงหลิน !
“ไม่ !” ซู่ซินยี่กรีดร้องด้วยความสิ้นหวัง หากรังสีดาบเล่มนี้แทงเข้าไปในร่างฮวงหลินเขาจะต้องตายโดยไม่ต้องสงสัย
ใบหน้าฮวงหลินสงบนิ่งและรอยยิ้มที่น่าสนุกก็ปรากฏบนหน้าของเขา วินาทีต่อมาเขาก็ยกนิ้วชี้ไปยังซู่ซินยี่ !
“พลังวิญญาณ สลับตำแหน่ง !”
แสงแปลก ๆ ปรากฏในมือของเขาและวินาทีต่อมาใบหน้าที่เต็มไปด้วยความหวาดกลัวก็ปรากฏบนหน้าจี่ฉีเมื่อคนที่ปรากฏตัวตรงฮวงหลินคือซู่ซินยี่ !
“ไม่ !”
ใบหน้าของจี่ฉีเปลี่ยนไป แต่มันก็ไร้ประโยชน์ ระยะทางมันใกล้เกินไปและเขาไม่สามารถตวัดดาบได้ทันอีกต่อไป วินาทีต่อมารังสีดาบก็แทงทะลุหน้าผากของซู่ซินยี่ไปแล้ว !
“แก๊ง !”
ดาบในมือของเขาหล่นลงพื้นพร้อมกับจี่ฉีที่กอดร่างของหญิงสาวที่เขารักไว้ในอ้อมแขน
“แกร๊ก !” วินาทีต่อมาฮวงหลินก็ปรากฏตัวด้านหลังจี่ฉีและใช้ฝ่ามือทุบอย่างไร้ความปราณีลงไปที่หน้าอกของจี่ฉี
แผลขนาดเท่าชามปรากฏบนร่างของเขา แต่จี่ฉีดูเหมือนจะไม่รู้สึกถึงมัน
“ทำไม ? ทำไมแกถึงโหดร้ายขนาดนี้ ?” จี่ฉีจ้องไปที่ฮวงหลินและใบหน้าของเขาก็เต็มไปด้วยความตกตะลึง ผู้หญิงคนนี้คือคนรักของฮวงหลินไม่ใช่หรือ ? หัวใจของเขาทำด้วยอะไรกัน !
“หึหึ ไม่ว่าข้าจะโหดเหี้ยมแค่ไหนแต่ข้าก็ไม่โหดเหี้ยมเหมือนศิษย์น้องหรอก เป็นเจ้าที่ฆ่าซู่ซินยี่และมันไม่มีอะไรเกี่ยวกับข้าเลย”
ฮวงหลินยิ้มเผยฟันขาว เขาในตอนนี้ไม่ต่างไปจากปีศาจในร่างมนุษย์เลย
“ในเมื่อพวกแกสองคนกำลังจะตาย ข้าก็เลยสร้างสุสานเพื่อทำให้พวกแกได้อยู่ด้วยกันอย่างมีความสุขด้วยกัน ตลอดไป !”
ฮวงหลินยกมือขึ้นและโบกมือ จากนั้นแหวนมิติและแหวนเก็บสมุนไพรของทั้งสองก็บินมาหาเขา
จากการรับรู้ของเขาผ่านแหวน เขาเห็นทรัพยากรจำนวนมากอยู่ข้างในและนั้นทำให้เขายิ้มอย่างมีความสุข
มันเป็นเรื่องง่ายในการฆ่าจี่ฉี แต่ตอนนี้ซู่ซินยี่ก็ตายไปแล้ว นอกจากนี้ซู่หยุนจงกำลังปะทะกับราชาสัตว์อสูรที่อยู่ข้างนอก เขาเป็นคนที่ฮวงหลินไม่สามารถสู้ด้วยได้
เขาสะบัดมือหนึ่งครั้งจากนั้นร่างของซู่ซินยี่และจี่ฉีก็สลายกลายเป็นฝุ่น ด้วยการหมุนของอากาศทำให้ร่างของพวกเขาค่อย ๆ หายไปอย่างสมูบรณ์
‘ด้วยทรัพยากรมากมายขนาดนี้ ข้า ฮวงหลินทำไมไม่ลองไปท่องโลกกว้างดูล่ะ ? มาดูกันหน่อยดีกว่าว่าในรังราชาสัตว์อสูรมันมีอะไรอยู่’
ฮวงหลินรีบเดินเข้าไปในส่วนลึกของถ้ำ
ถ้ำนั้นมีกลิ่นที่แตกต่างจากข้างนอกมาก หากเทียบกับกลิ่นข้างนอกแล้วในถ้ำมันเป็นกลิ่นแปลก ๆ
“ฮ่าฮ่า !” เมื่อเห็นกองสมุนไพรขนาดใหญ่ ฮวงหลินก็หัวเราะเสียงดังและกวาดทุกอย่างจนสะอาดไม่หลงเหลือใด ๆ
ในเวลาเดียวกันเจ้ากระต่ายและลูกน้องอีกสองตัวก็ขุดดินโผล่ขึ้นมาจากพื้นดิน กู่ฉีมองไปรอบ ๆ อย่างมีความสุขก่อนจะสูดอากาศเข้าไปหลายครั้งแล้วเดินเข้าไปในถ้ำลึก
ในเวลาเดียวกันมันก็เจอกับฮวงหลินที่กำลังยิ้มกว้าง เมื่อเห็นมนุษย์ตรงหน้า กู่ฉีก็ยิ้มอย่างมีมารยาททำให้ฮานกุยและเจ้าตัวนิ่มสั่นอย่างไม่ตั้งใจ
“ใครกัน !” ฮวงหลินหันกลับทันทีที่รู้สึกได้ว่ามีกระต่ายกำลังจ้องมองมาทางด้านหลังเขา
“กี้ กี้ !’ คำตอบเดียวที่เขาได้รับคืออุ้งเท้าของเจ้ากระต่ายนักเลง !
“แก๊ง !”
“แกร๊ก !”
การตอบสนองของฮวงหลินไม่ได้ช้าแม้แต่น้อย แม้ว่าเขาจะบาดเจ็บแต่เขาก็เป็นถึงผู้ฝึกตนราชาพันปีขั้น 3 เขารีบยกดาบมาป้องกันด้านหน้าของเขา และวินาทีต่อมาเขาก็รู้สึกแย่มากเมื่อต้องเดินถอยหลังหลายก้าว พลังเตะของอีกฝ่ายแข็งแกร่งมาก !
ดาบล้ำค่าของเขาถูกยกย่องว่าเกือบเท่าดาบศักดิ์สิทธิ์ มันค่อย ๆ แตกเป็นชิ้น ๆ หน้าอกของเขายุบเหมือนถูกลูกบอลกระแทกอย่างแรง !
“กี้ กี้ !”
ฮวงหลินพยายามหลบอุ้งเท้าที่พุ่งเข้ามาด้วยความตกใจ การเคลื่อนไหวของอีกฝ่ายเร็วเกินไปจนเขาตอบสนองไม่ทัน ก่อนที่เขาจะตั้งตัวได้เขาก็ถูกอีกฝ่ายเตะอีกครั้ง !
ยังไม่ทันที่ฮวงหลินจะได้ตอบสนอง ดาบสีแดงเลือดก็แทงลงมาจากด้านบนเข้าหาหัวของเขา !
“พลังวิญญาณ สลับตำแหน่ง !”
ใบหน้าของฮวงหลินเปลี่ยนไปและร่างของเขาสั่นอย่างแรง เขารีบใช้พลังวิญญาณทันที !
ระลอกพลังงานแปลก ๆ ปรากฏขึ้นและเจ้ากระต่ายรู้สึกว่าดวงตาของมันเบลอชั่วครู่ จากนั้นวินาทีต่อมามันก็ปรากฏตัวตรงที่ฮวงหลินอยู่เมื่อครู่
“ชิ้ง !”
ดาบสีแดงเลือดถูกสร้างจากพลังวิญญาณของกู่ฉี ดังนั้นมันจึงไม่ทำร้ายตัวเองแน่นอน มันยื่นมือออกไปแตะดาบสีแดงเลือด
“กี้ กี้ !”
กู่ฉีเบิกตากว้างด้วยความสนใจ จากนั้นมันก็เหวี่ยงดาบไปหาฮวงหลินอีกครั้ง ดาบราวกับเสาสวรรค์ที่ถล่มลงมาและมีแม่น้ำสีแดงเลือดพุ่งลงมาจากฟากฟ้า !
“กึง !”
มังกรตัวเล็กปรากฏรอบ ๆ ร่างของฮวงหลินและหัวใจของเขาก็เต้นอย่างแรง ในเวลาเดียวกันกระแสพลังงานที่เย็นชาก็พุ่งทะยานเข้าหาเจ้ากระต่าย มันแข็งแกร่งมากขึ้นเรื่อย ๆ เมื่อมันเคลื่อนตัว !
“มอ !” ฮานกุยรู้สึกว่าถึงเวลาแล้วที่มันจะได้แสดงฝีมือ มันใช้ขาที่แข็งแรงของมันกระแทกกับพื้นอย่างแรงจากนั้นคลื่นน้ำแข็งก็หยุดนิ่งและถูกปกคลุมไปด้วยรอยแตกมากมาย พลังที่มีความร้อนสูงพุ่งออกมาจากร่างของฮานกุยแล้วปลดปล่อยพลังออกไปไกลหลายร้อยเมตร !
“ตู้มม !”
น้ำแข็งที่เย็นจัดปะทะกับความร้อนที่สูงจัดทำให้เกิดการระเบิดอย่างแรง เศษน้ำแข็งคม ๆ จำนวนนับไม่ถ้วนกระจายออกไปทุกทิศทาง
ฮวงหลินก้าวถอยหลังออกไปหลายก้าว แต่ทันใดนั้นพื้นดินใต้ฝ่าเท้าของเขาก็หายไปและแทนที่ด้วยกรงเล็บสีเงินที่พุ่งออกมา !
“กิ๊ง !”
ฮวงหลินหันหลังกลับไปและจากนั้นดาบคริสตัลน้ำแข็งก็ปรากฏในมือของเขา จากนั้นเขาก็ใช้ดาบป้องกันกรงเล็บที่พุ่งออกมา !
ประกายไฟปะทุ แต่ฮวงหลินกลับถูกผลักออกไปด้านหลังอีกครั้ง
ตอนนี้ฮวงหลินรู้สึกอย่างจะร้องไห้ สัตว์อสูรทั้งสามตัวนี้มันมาจากไหนกัน ! เขาเฝ้ามองดินแดนแห่งนี้มา 20 ปี แต่เขาไม่เคยเห็นพวกมันมาก่อนเลย โดยเฉพาะเจ้ากระต่ายตัวนี้ มันแข็งแกร่งเกินไป !
ฮวงหลินอยู่ในสภาพเสียเปรียบอย่างหนัก เขาทำได้เพียงป้องกันการโจมตีซ้ำแล้วซ้ำเล่า ในการต่อสู้กับคู่ต่อสู้ที่แข็งแกร่งกว่านั้นทำได้เพียงป้องกันแล้วสวนกลับ แต่ฮวงหลินในตอนนี้กลับไม่มีโอกาสนั้นแม้แต่น้อย
“ก้อง !” เสียงระฆังสีแดงเลือดปรากฏรอบ ๆ ร่างของกู่ฉี ในเวลาเดียวกันระฆังก็สั่นตัวเองจนเกิดคลื่นกระเพื่อมแล้วกลายเป็นคลื่นสีแดงเลือดพุ่งไปหาฮวงหลิน !
“อ๊ากก ! แหลกไปซะ !” ฮวงหลินคำราม
เมื่อเสียงระฆังดังนั้นมันราวกับวิญญาณของเขากำลังจะแตกสลาย เขาจะกล้าให้ระลอกคลื่นนั้นมาโดนตัวเขาได้อย่างไรกัน พลังเลือดฉีของเขาพุ่งสูงขึ้นจนแม้แต่ก้อนหินที่อยู่ข้าง ๆ ถ้ำก็ถูกย้อมเป็นสีแดงเลือด ฮวงหลินราวกับปีศาจโดยมีมังกรตัวเล็กอยู่ด้านหลังของเขา จากนั้นเขาก็ใช้มังกรพุ่งเข้าปะทะกับคลื่นนั้น !
ในเวลาเดียวกัน แสงสีเงินค่อย ๆ ปรากฏบนร่างตัวนิ่มและมันบังคับให้ฮวงหลินรู้สึกหนักหน่วงจนบังคับให้เขาคุกเข่าลง จากนั้นก้อนหินขนาดใหญ่ที่มีน้ำหนักมหาศาลก็ปรากฏบนหัวของเขาเงียบ ๆ แล้วล่วงลงมาจากเพดานถ้ำ !
เพียงแค่เสียงที่มันหล่นไม่ถึงร้อยเมตร แต่กลับทำให้พื้นผิวของก้อนหินเสียดทานอากาศจนหินเปลี่ยนสีเล็กน้อย
สีหน้าของฮวงหลินเปลี่ยนไป เขาบ้าคลั่งราวกับราชาสวรรค์ที่กำลังโกรธ เขาทำตราประทับมือจากนั้นก็ทุบไปยังก้อนหินเหนือหัวเขา !
“กึง !”
“แกร๊ก !”
ก้อนหินนี้มีขนาดใหญ่เท่ารถม้าเท่านั้น แต่ความหนาแน่นของมันน่าตกใจมาก น้ำหนักของมันนั้นมากกว่าภูเขาสูงหนึ่งร้อยเมตร เมื่อรวมกับความเร็วของมันแล้วหากมันปะทะเข้ากับร่างของฮวงหลินเขาจะต้องบาดเจ็บสาหัสแน่นอน
‘พระเจ้าบัดซบ ! ไม่ว่าข้าจะอดทนได้แค่ไหนสุดท้ายก็ไม่พ้นพวกมันอยู่ดี ดูเหมือนว่าโอกาสที่จะโจมตีหรือถอยอยู่ในมือของข้าอีกครั้งจนได้ !’
ฮวงหลินกระอักเลือดออกมาจำนวนมากพร้อมกับสบถสาปแช่ง แม้ว่าเขาจะประหลาดใจในตอนแรก แต่ในตอนนี้ตราบใดที่เขาต้องการหนีเจ้าพวกสัตว์หน้าขนเหล่านี้ก็ไม่สามารถหยุดเขาได้อีกต่อไป !
“แกร๊ก !”
ในไม่ช้าฮวงหลินก็รู้สึกว่าน้ำหนักของหินเหนือหัวของเขาเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่า ก่อนหน้านี้เขาพยายามอย่างหนักในการดันมัน แต่ตอนนี้น้ำหนักของมันกลับเพิ่มขึ้นสองเท่า มันทำให้กล้ามเนื้อและแขนของเขาฉีกขาดทันที แขนของเขาหักจนเผยให้เห็นกระดูกสีขาวของเขา
“พลังวิญญาณ สลับตำแหน่ง !”
ฮวงหลินมองเจ้าตัวนิ่มที่อยู่ไกลออกไปและชี้มัน ทันใดนั้นเขาก็สลับตำแหน่งกับมันทันที
เจ้ากระต่ายที่นั่งอยู่บนก้อนหินเมื่อครู่ ทันทีที่เห็นฮวงหลินมันก็กระโดดเตะออกไปตามหาเขาทันที
‘อ่าวว !’
ทันใดนั้นที่เจ้าตัวนิ่มพบว่ามันอยู่ใต้ก้อนหิน ก่อนที่มันจะตอบสนองได้ทันมันก็ถูกก้อนหินทับไปก่อน
ส่วนฮวงหลินเขาใช้พลังวิญญาณไปจำนวนมากในการรับมือกับหินที่น้ำหนักเพิ่มขึ้น ทันทีที่เห็นลูกเตะอย่างแรงของเจ้ากระต่าย เขารู้ตัวได้ทันทีว่าจะถูกมันบดขยี้ทันทีโดยไม่มีโอกาสได้ร้องออกมา …