Flash Marriage แต่งงานกับคน(ไม่)ธรรมดา - ตอนที่ 40 สามีของเธอ ชื่อจิ๋นลี่ยวน!
ตอนที่ 40 สามีของเธอ ชื่อจิ๋นลี่ยวน!
จิ๋นลี่ยวนกอดยินเสี้ยวเสี้ยวไว้ในอ้อมกอดอย่างปวดใจ ปล่อยให้เธอร้องไห้บ่นตัวเอง หลังจากที่อารมณ์ของเธอ ได้สงบลงบ้างแล้ว ถึงได้อุ้มเธอขึ้นมา ไม่สนใจผู้คนที่อยู่ในเหตุการณ์ และผู้จัดการจาง ที่เจ็บจนปางตายแล้วได้หมดสติ อุ้มยินเสี้ยวเสี้ยว ที่หมดสติเช่นกัน หลังจากได้ผ่อนคลายอารมณ์ แล้วเดินออกไปอย่างสง่าผ่าเผย……
เหลือฝูงชนข้างหลังไว้ ต่างมองดูคู่สามีภรรยาวัยรุ่นนี้ด้วยความประหลาดใจ
ในเวลารวดเร็ว จิ๋นลี่ยวน ได้พายินเสี้ยวเสี้ยวกลับมาถึงโรงพยาบาล หลังจากที่ฝากยินเสี้ยวเสี้ยว ให้กับหมอที่คุ้นเคย จิ๋นลี่ยวนเดิมไปข้างๆเพื่อโทรศัพท์ แค่ได้รับสั่งเสียงเบา “เฉิงเฟย จัดการหน่อย ฉันจะให้บริษัทจางซื่อหายไปอย่างสิ้นซาก!”
เก๋อเฉิงเฟย ทางปลายสาย นิ่งอยู่ครู่หนึ่ง แล้วตอบกลับทันที
หลังจากนั้นเนิ่นนาน หมอที่รักษาให้ยินเสี้ยวเสี้ยว ก็ได้เดินออกมา แพทย์หญิงวัยกลางคน มองที่ จิ๋นลี่ยวนก็อดที่จะส่ายหัวไม่ได้ เพื่อแสดงความไม่พอใจ ตำหนิเสียงเบา “ฉันว่า จิ๋นลี่ยวน คุณทำได้ยังไง? บาดเจ็บเล็กน้อยเหล่านั้นก็ไม่พูดถึงแล้ว หนังศีรษะเกือบจะกระชากหลุดออก คุณใช้ความรุนแรงในครอบครัวหรือ?”
จิ๋นลี่ยวน ส่ายหัวอย่างเงียบๆ หันข้างแล้วเดินเข้าไปในห้องผู้ป่วยทันที
ยินเสี้ยวเสี้ยวนอนหลับอย่างเงียบสงบ บนเตียงผู้ป่วย คิ้วที่บอบบางขมวดมุ่น ดูเหมือนว่าจะยังไม่ตื่นขึ้นจากฝันร้ายตอนเมื่อครู่ นั่งข้างๆยินเสี้ยวเสี้ยว จิ๋นลี่ยวนยื่นมือกุมมือของเธอไว้อย่างอ่อนโยน เห็นยาที่ทาไว้บนนั้น ในหัวใจรู้สึกเจ็บปวดอยู่พักหนึ่ง……
หมอผู้หญิงเดินตามข้ามมา เห็นท่าทางของจิ๋นลี่ยวนก็อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ เธอรู้อยู่แล้วว่าจิ๋นลี่ยวน ไม่ใช้ความรุนแรงในครอบครัวแน่นอน เห็น จิ๋นลี่ยวนได้วางใจลง เธอจึงพูดต่อว่า “เมื่อกี้ฉันตรวจโดยคร่าวๆแล้ว แผลบนร่างกาย เพียงไม่กี่วันก็สามารถรักษาหายได้ แต่ทางด้านจิตใจ ไม่รู้ว่าจะได้รับผลกระทบไหม รอเธอตื่นขึ้นมา คุณช่วยปลอบใจชี้แนะเธอหน่อย”
จิ๋นลี่ยวน ไม่มีเวลาแม้แต่เงยหน้าขึ้นมองคุณหมอหยาง เพียงแค่พูดขอบคุณเบาๆ “ขอบคุณครับ คุณหมอหยาง”
คุณหมอหยางก็ไม่ได้ใส่ใจ หลังจากที่รับสั่งไว้ไม่กี่ประโยคก็ได้ออกไป เหลือทั้งสองไว้ในห้องผู้ป่วย อยู่กับความเงียบสงบ
ยินเสี้ยวเสี้ยว ได้นอนหลับเป็นเวลานาน จนกระทั่งตองหกโมงเย็น ถึงได้ตื่นขึ้นมา จิ๋นลี่ยวนกะพริบตาเบาๆ หัวใจทั้งดวงของเขา จนกระทั่งเวลานี้ ถึงได้วางใจลงอย่างแท้จริง
โน้มตัวไปข้างหน้า จิ๋นลี่ยวนเรียกอย่างอ่อนโยนว่า “เสี้ยวเสี้ยว”
เพิ่งตื่นขึ้นมา ยินเสี้ยวเสี้ยวยังไม่ได้ทำความสะอาด ดวงตาสีดำกลมโต พาดผ่านความตื่นตระหนก ก็ได้ยินเสียงอ่อนโยนที่ทำให้อุ่นใจนี้ ในที่สุดดวงตาก็มีจุดโฟกัส จ้องมองบนตัวของจิ๋นลี่ยวน
นั่งอยู่ข้างเตียง จิ๋นลี่ยวนเห็น ยินเสี้ยวเสี้ยวขยับมุมปากเล็กน้อย แล้วถามเบาๆ
“หิวหรือยัง?”
ประโยคเดียว ยินเสี้ยวเสี้ยวกลับได้ร้องไห้ออกมา โดยไม่สามารถหยุดได้ เม้นปากไว้แน่น จ้องมองเขาโดยไม่กะพริบตา
เธอยังจำได้ว่าก่อนที่เธอจะไป ‘โรงแรมหซือซัน’ ได้ส่งข้อความให้เขา ถามเขาว่าจะทานอาหารเย็นด้วยกันไหม แต่หลังจากที่เธอหลับแล้วตื่นขึ้นมา จิ๋นลี่ยวน แค่ถามเธอว่า ‘หิวหรือยัง?’ ทุกสิ่งทุกอย่างในก่อนหน้านี้ ราวกับว่าไม่เคยเกิดขึ้น เธอแค่ได้นอนอยู่บ้านคืนหนึ่งเท่านั้น ตื่นขึ้นมาข้างกายก็คือสามีของเธอที่อ่อนโยน……
ทันใดนั้น ยินเสี้ยวเสี้ยว ก็ได้ยื่นแขนกอดที่คอของจิ๋นลี่ยวนหลังจากที่ได้อุ้มเธอลงมา ก็ได้ฝังตัวไว้ที่ไหล่ของเขา แล้วร้องไห้เสียงดัง ขณะที่ร้องไห้ก็ได้พูดจาเรื่อยเปื่อย……
——จิ๋นลี่ยวน คุณไปสายขนาดนั้นได้ยังไง? คุณรู้ไหมว่าฉันรอคุณนานมาก?
——จิ๋นลี่ยวนฉันกลัวมาก ฉันกลัวมากจริงๆ……
——จิ๋นลี่ยวน คุณรู้ไหม ถ้าฉันสกปรกมีมลทิน ฉันก็จะไม่ขอมีชีวิตอยู่ต่อไปอีก……
……
ทุกประโยคทุกถ้อยคำ เช่นค้อนขนาดเล็กๆ ทุบบนร่างกายของ จิ๋นลี่ยวน โดยเฉพาะ คำว่า ถ้าเธอสกปรกมีมลทิน ก็จะไม่ขอมีชีวิตอยู่ต่อไปอีก ยิ่งบีบหัวใจของจิ๋นลี่ยวนเป็นระยะๆ
ในการสืบสวนของเขา ยินเสี้ยวเสี้ยวเป็นเด็กดีที่ฉลาด เป็นเลิศทั้งความรู้และคุณธรรม แต่ตั้งแต่เมื่อห้าปีที่แล้ว ชื่อเสียงของเธอก็เสื่อมเสียแย่ลงเรื่อยๆ เป็นเพราะอะไร เขาก็รู้ดี แม้กระทั่งก่อนวันนี้ เขาก็ได้เข้าใจไปเองว่า ช่วงเวลาสี่ปีนั้น ที่ ยินเสี้ยวเสี้ยว คบกับเซี่ยงเฉิง เธอไม่ได้บริสุทธิ์ตั้งนานแล้ว แต่ในตอนนี้ เขากลับได้ยินคำพูดเช่นนี้……
ในความเป็นจริง ยินเสี้ยวเสี้ยวเป็นผู้หญิงที่รักนวลสงวนตัวตามประเพณี ทั้งชีวิตของเธอ แค่จะมอบให้กับผู้ชายที่มีค่าสามารถพึ่งพาไว้วางใจได้เท่านั้นก่อนแต่งงาน เธอจะไม่ยอมมอบตัวเองง่ายๆเด็ดขาด ตอนนี้แต่งงานกับจิ๋นลี่ยวนแล้ว แต่ความสัมพันธ์ยังไม่เป็นที่พึงพอใจ เธอก็จะไม่มอบตัวเองโดยง่าย เธอไม่มีภูมิหลังที่แข็งแกร่ง และไม่มีความสามารถที่เหนือกว่าทุกคน ยิ่งไม่มีหน้าตาที่งดงามน่าหลงใหล เธอมีเพียงตัวเธอเองเท่านั้น เธออยากจะทำดีกับตัวเองหน่อย ทำดีกับสามีในอนาคตของตัวเองหน่อย……
การแต่งงาน ความรัก มีครบทั้งสองอย่าง ก็คือเวลาที่เธอ ยินเสี้ยวเสี้ยว ได้เปลี่ยนเป็นผู้หญิงอย่างเต็มตัว
ได้กอด ยินเสี้ยวเสี้ยวไว้ในอ้อมกอด จิ๋นลี่ยวนลูบหลังเธอเบาๆ สำหรับยินเสี้ยวเสี้ยว ที่สามารถร้องไห้ออกมาได้ จิ๋นลี่ยวน รู้สึกเพียงว่าดีไม่น้อย เช่นนี้ในใจของยินเสี้ยวเสี้ยวก็จะไม่ใส่ใจ เรื่องนี้มากเกินไป
ในที่สุด ยินเสี้ยวเสี้ยวไม่สามารถร้องไห้ออกมาได้อีกแล้ว ทั้งตัวสะอึกสะอื้น ฝังอยู่ในอ้อมกอดของจิ๋นลี่ยวน ไม่ได้ขยับเคลื่อนไหว
จิ๋นลี่ยวนค่อยๆลุกขึ้น ก้มมอง ยินเสี้ยวเสี้ยว ที่ร้องไห้จนดวงตาบวมแดง กำลังจะพูดอะไรบางอย่าง แต่ดูสายที่โทรเข้า คือเก๋อเฉิงเฟย จิ๋นลี่ยวน ก็ไม่ได้หลีกเลี่ยงยินเสี้ยวเสี้ยว รับสายขึ้นมา “เฉิงเฟย”
ยินเสี้ยวเสี้ยวลุกขึ้นนั่งจากเตียง หลังจากที่ได้ร้องไห้ระบายอารมณ์ ภายในใจรู้สึกดีขึ้นมาก หนังศีรษะยังคงเจ็บปวดบ้าง ขมวดคิ้วอย่างเงียบๆรอให้ จิ๋นลี่ยวน คุยโทรศัพท์เสร็จ แต่ไม่คาดคิดว่า จิ๋นลี่ยวนแค่ฟังเสียงจากปลายสายแค่สายตาได้จ้องมองเธอไม่ไปไหน ……
ในพริบตา ยินเสี้ยวเสี้ยว ก็รู้สึกว่ามีเรื่องบางอย่างกำลังจะเกิดขึ้น
ตามที่คาด จิ๋นลี่ยวนปล่อยโทรศัพท์ข้างหูลง ปิดไมโครโฟนไว้พูดด้วยเสียงเบาๆ “เสี้ยวเสี้ยว เรื่องที่เกิดขึ้นบ่ายวันนี้ แพร่กระจายไปแล้ว”
วินาทีถัดไป ยินเสี้ยวเสี้ยวสีหน้าขาวซีด
แพร่กระจายไปแล้ว!
ยินเสี้ยวเสี้ยว จู่ๆก็อยากจะหัวเราะ อยากหัวเราะจริงๆ เรื่องนี้แพร่กระจายออกไปหมายความว่ายังไง ใครก็เข้าใจดี บางทีอาจจะมีคนเห็นความพยายามต่อสู้กำลังดิ้นรนของเธอ ยอมกระทั่งเปื้อนเลือดไปทั้งตัว ก็ไม่ยอมให้ผู้ชายคนนั้นแตะต้องนิดเดียว แต่ส่วนมากแล้วจะถูกคนอื่นวิพากษ์วิจารณ์มากเสียกว่า วิพากษ์วิจารณ์ ‘คุณธรรมที่เสื่อมเสีย ความประพฤติที่ไม่ดี’ ของเธอ ยินเสี้ยวเสี้ยว!
จิ๋นลี่ยวนหยุดชะงักชั่วครู่ แล้วก็พูดต่อไปว่า “ตอนนี้ บ้านจิ๋นก็รู้เรื่องแล้ว”
อารมณ์ที่อยากจะหัวเราะดังๆของยินเสี้ยวเสี้ยวก็หยุดลงกะทันหัน หันหน้าไปจ้องมองจิ๋นลี่ยวนอยู่ครู่หนึ่ง
บ้านจิ๋นก็รู้เรื่องแล้ว?
ในสถานการณ์แบบนี้ ไม่ว่าก่อนหน้านั้น เธอเคยพยายามทำมามากเพียงใด บ้านจิ๋นก็ไม่สามารถยอมรับเธอได้อีกต่อไป แม้แต่ จิ๋นลี่ยวน……ก็อาจไม่อยากที่จะเกี่ยวข้องกับคนวุ่นวายแบบเธออีกแล้วมั้ง ถ้าอย่างนั้น เธอควรทำอย่างไร?
ถอนหายใจเบาๆ จิ๋นลี่ยวน กำลังเตรียมที่จะพูดอะไรบางอย่าง แต่เป็นยินเสี้ยวเสี้ยว ที่ได้เป็นคนพูดก่อนเขา
มองไปที่ผ้าห่มข้างหน้า ยินเสี้ยวเสี้ยวพูดขึ้นเสียงเบา “จิ๋นลี่ยวน เราจะหย่ากันแล้วใช่ไหม?”
ในน้ำเสียงประกอบด้วยความน้อยใจ การแต่งงานครั้งนี้ไม่เคยอยู่ใต้การควบคุมของเธอตั้งแต่แรก และตอนนี้ ดูเหมือนจะไม่ได้อยู่ใต้การควบคุมของจิ๋นลี่ยวนแล้วด้วย การแต่งงานของพวกเขาเริ่มจากประโยคคำถาม และประโยคการยืนยัน จนถึงตอนนี้ ถูกทำลายด้วยข่าวลือ……
เริ่มตั้งแต่แรก การแต่งงานครั้งนี้เป็นเหมือนแนวโน้มทางความคิดเห็นใน เมืองTเต็มไปด้วยสายตาของคนนอก เหตุผลของคนนอก สิ่งที่คนคิดว่าสมควร
จิ๋นลี่ยวน ขมวดคิ้วแน่น ยื่นมือออกมาแล้วจับคางของ ยินเสี้ยวเสี้ยวอย่างเบามือ ภายใต้แววตาที่สับสนของเธอ ประกบปากจูบลงที่ริมฝีปากเล็กๆขาวซีดของเธอ
ยินเสี้ยวเสี้ยว ปล่อยให้ชายหนุ่มตรงหน้ากระทำตามอำเภอใจ โดยไม่ส่งเสียงขัดแย้ง ดวงตาสีดำกลมโตกะพริบเล็กน้อย ภายในแววตาที่ลึกซึ้ง แฝงด้วยการปล่อยวาง น้ำตาแห่งความอาลัย ไหลออกจากหางตา น้ำตาหยดนี้ทำให้คนรู้สึกเจ็บปวดใจ ยิ่งกว่าทุกหยดก่อนหน้านี้
ไม่เคยคิดเลย ว่าการแต่งงานครั้งแรกของเธอ จะจบลงเช่นนี้
ไม่เคยคิดเลย ว่าการแต่งงานครั้งแรกของเธอ จะหวั่นไหวง่ายเช่นนี้
ไม่เคยคิดเลย ว่าการแต่งงานครั้งแรกของเธอ จะอาลัยมากเช่นนี้
ดูเหมือนจะสัมผัสถึงอารมณ์ที่โศกเศร้าของยินเสี้ยวเสี้ยว หัวใจของจิ๋นลี่ยวนเต็มไปด้วยไฟโกรธ ถ้าเป็นไปได้ เขาอยากจะจับยินเสี้ยวเสี้ยว แล้วตีแรงๆ!
จนถึงตอนนี้ ยินเสี้ยวเสี้ยวก็ยังไม่ได้เรียนรู้ที่จะเชื่อใจเขาเลย
เนิ่นนาน จิ๋นลี่ยวน ถึงได้ปล่อย ยินเสี้ยวเสี้ยว ในน้ำเสียงเต็มไปด้วยพลังอำนาจแห่งบ้านจิ๋น “ยินเสี้ยวเสี้ยว ถ้าต่อไปเธอยังเรียนรู้ที่จะเชื่อใจฉันไม่ได้ อย่างนั้นเราก็จะต้องหย่ากันจริงๆแล้ว!”
ยินเสี้ยวเสี้ยวตะลึงงัน ดึงสติกลับมาไม่ได้เป็นเวลานาน จนกระทั่ง จิ๋นลี่ยวนหยิบโทรศัพท์ที่ถูกลืมไปตั้งนานแล้ว กลับมาพูดคุยอีกครั้ง ยินเสี้ยวเสี้ยวถึงตั้งสติได้ ในแววตาเต็มไปด้วยความเหลือเชื่อ
จนกระทั่งจิ๋นลี่ยวนวางสายลง ยินเสี้ยวเสี้ยว ก็ยังไม่เข้าใจ
เพราะอะไร เป็นเช่นนี้แล้ว จิ๋นลี่ยวนยังไม่ยอมที่จะหย่ากับตัวเองอีก?
ชู้ก่อนแต่ง มีชายกี่คนที่สามารถรับได้ และเธอซึ่งเป็นผู้หญิงที่มีชื่อเสียงฉาวโฉ่เช่นนี้ มีดีอะไรที่สามารถทำให้จิ๋นลี่ยวนดูแลปกป้องซ้ำแล้วซ้ำอีก?
คำถามนี้ บางทีจิ๋นลี่ยวน ตัวเขาเองก็ไม่ทราบ สิ่งที่เขารู้เพียงอย่างเดียวก็คือ ไม่ต้องการเห็น ยินเสี้ยวเสี้ยว เศร้าเสียใจ
ในห้องผู้ป่วยที่ว่างเปล่า ยินเสี้ยวเสี้ยวหันหน้ามองออกไปนอกหน้าต่าง จิ๋นลี่ยวน ออกไปซื้ออาหาร เธอเลยอยู่ในห้องคนเดียว บนหัวเตียงด้านข้าง วางโทรศัพท์มือถือที่ปิดเครื่องอยู่ ยินเสี้ยวเสี้ยวเข้าใจดี ตอนนี้คนด้านนอกต้องหาเธออย่างบ้าคลั่งแน่นอน แต่นอกจาก จิ๋นลี่ยวน ไม่มีใครรู้ว่าเธออยู่ที่ไหน
เรื่องราวในวันนี้ถูกแพร่กระจายออกไปแล้ว ยินเสี้ยวเสี้ยวไม่จำเป็นต้องคิดก็รู้ว่า ข้างนอกต้อง ‘วุ่นวาย’ เป็นพิเศษ
และ จิ๋นลี่ยวนก็จะต้องรับแรงกดดันจาก บ้านจิ๋น หลังจากที่คิดทบทวนมานาน ยินเสี้ยวเสี้ยวก็ได้เปิดโทรศัพท์มือถือ ที่ตามมาก็คือสายที่ไม่ได้รับและข้อความมากมายล้นจอ ดูสายที่ไม่ได้รับ ส่วนใหญ่เป็นคนบ้านยิน ต่อมาก็คือคนของ บ้านจิ๋นและในข้อความ นอกจากได้รับความเป็นห่วงของเพื่อนรักถาวหยีแล้ว ที่กระทบเข้ามาในสายตาก็คือการตอบกลับของจิ๋นลี่ยวน
ค่อยๆเปิดออก ในเวลานั้น ยินเสี้ยวเสี้ยว รู้สึกว่าหัวใจของตัวเอง ได้ตกหลุมของผู้ชายที่ชื่อจิ๋นลี่ยวน แล้ว ไม่สามารถเก็บคืนมาได้อีกแล้ว ——ยินเสี้ยวเสี้ยว นี่เป็นครั้งสุดท้าย เชิญเธอจะไว้ สามีของเธอ ชื่อว่า จิ๋นลี่ยวน!
ดูเหมือนว่ายังสามารถเห็นใบหน้าที่เย็นชาของเขา ฟังน้ำเสียงที่บ้าอำนาจของเขา แต่มันกลับทำให้หัวใจของเธออบอุ่นที่สุด ในตอนที่โลกทั้งใบได้ทอดทิ้งเธอ ตอนที่ไม่ทันที่จะช่วยเธอ ครั้งแล้วครั้งเล่า คือเขาที่อยู่เคียงข้างเธอตลอดมา รับมรสุมทั้งหมดแทนเธอ ดังนั้น ในครั้งนี้ เปลี่ยนเป็นเธอแล้วกัน เปลี่ยนเป็นเธอมาลองดู สามารถที่จะแบบรับชีวิตแต่งงานของพวกเขาได้ไหม……
กดหาเบอร์ของคุณย่าจิ๋น ยินเสี้ยวเสี้ยวสูดหายใจเข้าลึกๆ แล้วกดโทรออก พยายามทำน้ำเสียงให้ดูสงบเป็นธรรมชาติ “คุณย่า ฉันคือเสี้ยวเสี้ยว.