Flash Marriage แต่งงานกับคน(ไม่)ธรรมดา - ตอนที่27 ช่างดีคนที่ “ทำเพื่อเธอ”!
ตอนที่27 ช่างดีคนที่ “ทำเพื่อเธอ”!
ยินเสี้ยวเสี้ยวไม่ใช่ผู้หญิงที่ไม่รู้เรื่องอะไรเลย แต่นี้ก็เป็นครั้งแรกที่พบเรื่องแบบนี้ แถมยังอยู่ในบ้านของตัวเองกับน้องเขยในอนาคตของตัวเอง เธอตกใจกลัวไปทั้งตัว! ทำเพียงจ้องมองเซี่ยงเฉิงอย่างระแวง
มือหนึ่งของเซี่ยงเฉิงยังคงปิดปากเธอไม่ให้พูด อีกมือลูบเบาๆที่เส้นผมของเธอ พูดเสียงเบา “เสี้ยวเสี้ยว ฉันไม่ชอบผู้ชายคนนั้น ฉันไม่ชอบที่เขาทำท่าทางสนิทสนมกับเธอแบบนั้น เธอปฏิเสธเขา จากนั้นก็รอฉัน………….”
ใบหน้าที่คาดไม่ถึงของยินเสี้ยวเสี้ยวมองไปทางเซี่ยงเฉิง ไม่เคยรู้มาก่อนว่าเซี่ยงเฉิงจะเป็นคนแปลกหน้าคนหนี่ง!
ใจเล็กเต้นอย่างบ้าคลั่ง เต็มไปด้วยความกลัว ใบหน้าที่เหมือนถูกเขากดจนรู้สึกหนักอย่างมาก อีกไม่นานก็เป็นสีแดงแล้ว สายตาที่ดูหวาดกลัวไม่มีทีท่าว่าจะหายไป
เหมือนกับว่าเซี่ยงเฉิงจะรับรู้ได้ว่ายินเสี้ยวเสี้ยวไม่สบายตัว จึงคลายมือลงเล็กน้อย มองดูยินเสี้ยวเสี้ยวที่เหมือนจะกรีดร้องออกมาก็รีบพูดขึ้น “เสี้ยวเสี้ยว เธอต้องรู้นะ หากว่าเธอตะโกนร้องออกมาเพียงนิดเดียว แบบนั้นเธอก็ไม่มีที่อยู่ในบ้านยินแล้ว! เธอไม่ต้องการพ่อเธอ ไม่ต้องการ……….พี่ชายของเธอแล้วหรือไง?”
รู้จักกันมาสี่ปี เซี่ยงเฉิงค่อนข้างที่จะเข้าใจยินเสี้ยวเสี้ยวอยู่ ในบ้านยินคนที่เธอแคร์ที่สุดคือคุณชายใหญ่บ้านยิน ยินจื่อเจิ้นและพ่อที่ใช้เธอเป็นเครื่องมือมาตลอด!
มองดูยินเสี้ยวเสี้ยวที่ไม่ต่อสู้แล้ว เซี่ยงเฉิงค่อยๆเผยปากพร้อมกับปล่อยเธอ แต่ก็ยังกดเธอไม่ให้ขยับไปไหน มือใหญ่ลูบที่ผมของเธอ สายตาที่ดูอ่อนโยนราวกับจะมีน้ำหยดลงมา
“เสี้ยวเสี้ยวทำไมพวกเราถึงเดินมาถึงวันนี้ได้?” เซี่ยงเฉิงพูดเบา ร่างของยินเสี้ยวเสี้ยวที่อยู่ใต้ล่างของเขาแข็งทื่ออย่างมาก แถมเขายังคงอดทนตัวเองไว้ ไม่ได้รับคำอนุญาติจากเสี้ยวเสี้ยว เขาจะไม่ขยับใดใด เขารู้ดียินเสี้ยวเสี้ยวเกลียดการถูกขู่มากี่สุด มองดูใบหน้าเล็ดที่ไม่กี่วันมานี้ยังยิ้มให้ตัวเอง
อยู่ดีใจของเซี่ยงเฉิงก็รู้สึกเจ็บปวด “ถ้าหากเธอบอกฉันตั้งแต่แรกว่าเธอเป็นคุณหนูใหญ่บ้านยิน อย่างนั้นตอนนี้คนที่กำลังเตรียมจัดงานแต่งอยู่ก็คงเป็นเธอกับฉันแล้วใช่ไหม? ไม่มียินรั่วอวิ๋น และก็ไม่มีจิ๋นลี่ยวน มีเพียงเซี่ยงเฉิงและยินเสี้ยวเสี้ยว………..”
ยินเสี้ยวเสี้ยวไม่ได้พูดอะไร มือเล็กที่ดันอกเขาอยู่ไม่กล้าที่จะดึงกลับ สายตาตักเตือนที่ส่งไปก็ยังไม่หายไป เธอกลัว กลัวความผ่อนคลายของตัวเอง เซี่ยงเฉิงจะไม่สนใจทุกอย่าง………..
อย่างนั้นไม่ว่าเธอจะใช่หรือไม่ใช่คุณหนูใหญ่ของบ้านยิน ครั้งนี้ก็ต้องถูกประณามว่ายินเสี้ยวเสี้ยวนั้น “ไร้คุณธรรม ทำตัวไร้ยางอาย!” แถมเธอไม่เคยคิดที่จะเป็นคนแบบนั้นมาก่อน!
“ฉันรู้ว่าเธอเกลียดฉันและก็รู้ว่าตอนนี้เธอไม่อยากมองหน้าฉัน แต่ว่านะเสี้ยวเสี้ยว พวกเราอยู่ด้วยกันมาสี่ปี!” เซี่ยงเฉิงไม่ใช่คนบ้าบิ่น วันนี้กล้าขึ้นมาเขาก็เตรียมใจที่จะถอยไว้ด้วย แต่เขาไม่เคยรู้การกระทำของเขาจะทำให้ ยินเสี้ยวเสี้ยวกลัวได้ขนาดนี้! “เวลาสี่ปี ฉันเข้าใจเธอ เธอก็เข้าใจฉัน เธอรู้ว่าฉันคือคุณชายบ้านเซี่ยงแต่ทำไมเธอถึงไม่บอกฉันว่าเธอเป็นใคร? ถ้าหากรู้แบบนั้นแล้วพวกเราก็ไม่ต้องถูกแยกจากกัน เธอก็ไม่ต้องแต่งงานกับหมอศัลยกรรมที่ไร้ความสามารถแบบนั้น! ไม่ถูกบังคับจนไม่มีทางไป!”
เธอมองดูเซี่ยงเฉิงทันใดนั้นยินเสี้ยวเสี้ยวก็ยิ้มออกมา รอยยิ้มที่ไม่มีความอบอุ่นแต่มาพร้อมกับความเย็นชาจ้องไปที่ตาของเซี่ยงเฉิง พูดอย่างมีแรงอย่างมาก “เซี่ยงเฉิงหากนายมาเพื่อคุยกับฉัน!อย่างนั้นก็โปรดแสดงท่าทางในการคุยด้วย คุณคิดว่าท่าทางตอนนี้ของคุณเหมาะสมแล้วหรือไง?”
พูดจบทั้งสองก็จ้องมองฝั่งตรงข้ามด้วยความเงียบ ต่างไม่มีใครพูดอะไรออกมา
ใจของยินเสี้ยวเสี้ยวไม่หยุดเต้น เธอกลัว เธอกลัวเซี่ยงเฉิงไม่ยอมลุกออกไป แบบนี้หากมีใครสักคนในบ้านยินเขามา เธอคงถูกทำลายจริงๆแล้ว! ถึงตอนนั้นคงไม่มีทางให้หันกลับได้ แม้แต่จิ๋นลี่ยวนก็คงไม่สนใจเธอแล้ว!
นึกถึงผู้ชายที่คอยปกป้องเธอมาตลอด ยินเสี้ยวเสี้ยวก็ยิ้มอย่างหนาวเย็น
เธอจะเป็นคุณหนูใหญ่ที่ไร้คุณธรรม ทำตัวไร้ยางอายจะเหมาะสมกับคุณชายสามของบ้านจิ๋นที่ดูสง่างามคนนั้นไหม?
บางที่รอยยิ้มของเธอที่ดูซีดและเสียงของเธอทำให้เซี่ยงเฉิงดึงสติกลับมา ใบหน้าที่เต็มไปด้วยความผิดหวังของยินเสี้ยวเสี้ยว เป็นสิ่งที่เซี่ยงเฉิงไม่เคยพบมาก่อน รีบพลิกตัวยินเสี้ยวเสี้ยวให้ลุกขึ้น และเขาก็ยืนอยู่ด้านข้างมองดูยินเสี้ยวเสี้ยวจัดเสื้อผ้าเธอต่อหน้าตัวเองสีหน้าของเซี่ยงเฉิงที่ดูตื่นตระหนก
มองดูเซี่ยงเฉิงที่เป็นแบบนั้น ใจของยินเสี้ยวเสี้ยวก็รู้สึกปวดเล็กน้อย
เธอเป็นคนไม่ใช่เทพเจ้าความรู้สึกที่ให้เขาไปตั้งสี่ปีสามารถควบคุมตัวเองไม่ให้ไปรักเขาอีกครั้ง แต่ว่ายังไงเธอก็เคยมอบความรักให้กับผู้ชายที่ชื่อเซี่ยงเฉิงไปถึงสี่ปี มองดูเขาดูตื่นตระหนกกับเธอแบบนั้น เธอไม่อาจจะไม่ทำอะไรเลยแบบนั้นได้
เซี่ยงเฉิงรักเธอแต่ก็เลือกที่จะทิ้งเธอ เธอไม่แค้นใครและไม่โกรธใคร เพราะเธอเคยรักเขา ตอนนี้ก็เรียนรู้ที่จะปล่อยเขาให้เป็นอิสระ แต่ไหนแต่ไรเธอเป็นคนที่มีเหตุผลต่อความรู้สึก ตอนที่เซี่ยงเฉิงเริ่มทรยศต่อความรู้สึกของพวกเรา เธอก็มั่นใจแล้วว่าเธอกับเซี่ยงเฉิงเป็นไปไม่ได้! ถึงตอนนี้ความรู้สึกที่มีต่อเซี่ยงเฉิงมาพร้อม……..ความทนไม่ได้
“เสี้ยวเสี้ยวเธอเชื่อฉันสักครั้งได้ไหม?” เซี่ยงเฉิงมองดูยินเสี้ยวเสี้ยว และเอ่ยปากอย่างรีบร้อน มีเรื่องบางเรื่องที่ก่อนหน้านี้อยากพูด แต่กลับคิดไม่ถึงว่าเรื่องของบ้านยินจะทำให้เขารับมือไม่ทัน เพียงแค่พริบตา ยินเสี้ยวเสี้ยวก็แต่งงานไปแล้ว “ฉันสัญญากับเธอในอนาคต ฉันจะรีบแต่งงานกับยินรั่วอวิ๋นรอจนถึงเวลาที่ฉันได้ “บริษัทเซี่ยงเวิ่น”มาอยู่ในมือฉัน ฉันก็จะหย่ากับยินรั่วอวิ๋นและฉันก็จะขอเธอแต่งงานแบบนั้นพวกเราได้อยู่ด้วยกันแล้ว!”
หากว่าก่อนหน้านี้ยินเสี้ยวเสี้ยวไม่ได้เกลียดเซี่ยงเฉิง ยินเสี้ยวเสี้ยวในตอนนี้ก็คงจะรู้สึกผิดหวังในตัวเซี่ยงเฉิง
ผู้ชายคนหนึ่งสามารถพูดคำพูดอย่างนี้ออกมาอย่างไม่อายปากจะให้ผู้หญิงคิดยังไงกัน?
“เซี่ยงเฉิงถึงตอนนี้นายยังคิดที่จะอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุขไม่ใช่หวังสูงเกินไป?” ในใจของยินเสี้ยวเสี้ยวเหมือนมีไฟเกิดขึ้นมา ตั้งแต่วันนี้ตอนดึกที่เซี่ยงเฉิงเข้ามาในห้องของเธอโดยไม่สนใจชื่อเสียงของเธอในจุดนี้ เธอก็เก็บความรู้สึกที่มีต่อเซี่ยงเฉิงกลับมาแล้วครึ่งหนึ่ง ตอนนี้ยังมาได้ยินคำพูดแบบนั้นของเขา จะมีความรู้สึกเหลือให้เขาได้ไงกัน? เสียงที่หวานมาพร้อมกับความโกรธ “นายคิดว่าบ้านยินโง่หรือไงกัน? แต่งงานกับน้องสาวแล้วจะทำให้นายมีอำนาจ อำนาจที่สามารถแต่งงานกับพี่สาวได้ ให้นายเล่นสนุกไปแล้วไหม? อย่ามาพูดว่าฉันไม่ตกลงรั่วอวิ๋นก็ไม่ใช่ผู้หญิงธรรมดาที่นายบอกแต่งก็แต่ง บอกเลิกก็เลิก! พ่อของฉันก็ไม่มีทางให้นายได้ทำแบบนั้น!”
ใบหน้าที่ดูทำตัวไม่ถูกของเซี่ยงเฉิงเผยออกมาแต่ท้ายที่สุดเขาก็ยังไม่ยอมที่จะยอมแพ้
“เสี้ยวเสี้ยวเธอรู้ว่าฉันถูกบังคับ ถึงแม้บ้านฉันจะมีลูกชายคนเดียว แต่ฉันก็ยังมีน้องสาวอีกคน หากว่าฉันไม่เอา “บริษัทเซี่ยงเวิ่น” มาอยู่ในมือ อย่างนั้นชีวิตพวกเราในวันข้างหน้าจะเปลี่ยนเป็นยังไง เธอรู้ไหม?” ใบหน้าของเซี่ยงเฉิงที่ไม่พอใจมองไปที่ยินเสี้ยวเสี้ยว ในใจของเขายินเสี้ยวเสี้ยวไม่ใช่คนที่เพิกเฉยต่อทุกอย่าง “หรือว่าเธออยากใช้ชีวิตที่ลำบากหรือไง? เธอเป็นคุณหนูใหญ่ของบ้านยิน อยากที่จะใช้ชีวิตแบบนั้นจริงๆหรือไง?”
ไม่รอให้ยินเสี้ยวเสี้ยวได้พูด เซี่ยงเฉิงก็พูดต่อคำพูดที่ดูรีบร้อน “เสี้ยวเสี้ยว เธอต้องรู้ไว้ ตอนนี้ที่ฉันกำลังทำก็เพื่ออนาคตของพวกเรา ฉันไม่ยอมให้เธออยู่ทนทุกข์ทรมานกับฉัน ฉันอยากที่จะรักเธอดูแลเธอ แต่ว่าตอนนี้พวกเราต้องยอมเสียสละเล็กน้อยเพื่ออนาคตของเรา! เสี้ยวเสี้ยวเธอต้องเชื่อฉัน ที่ฉันทำแบบนี้ทั้งหมดไม่เพียงเพื่อตัวฉันทั้งหมดเพื่อเธอเพื่ออนาคตของพวกเรา!”
ยินเสี้ยวเสี้ยวฟังสิ่งที่เซี่ยงเฉิงพูด อีกนิดก็ไม่มีเสียงเอ่ยออกมาแล้ว
ทำเพื่อเธอ?
แค่เพียงสามคำเขาสามารถมองดูเธอที่น่าเกลียดอย่างมากในงานวันเกิดน้องสาว แค่เพียงอีกนิดก็จะขึ้นชื่อเป็นคนไร้คุณธรรมทำตัวไร้ยางอายแล้ว? เขาสามารถที่จะผลักเธอไปด้านข้างตอนที่เธอถามว่าเขาเป็นแฟนของใคร เขาสามารถมองดูเธอถูกน้องสาวตัวเองทำให้ขายหน้าจนกลายเรื่องตลกหลังกินข้าวของคนเมือง T ได้?
ช่างดีคนที่ทำเพื่อเธอ!
เธอไม่เคยรู้แม้แต่น้อยว่าคุณชายเซี่ยงมีวันที่ชีวิต “ยากลำบาก” ทั้งหมดก็เพื่อเธอ!
ยินเสี้ยวเสี้ยวถอยหลังไปหนึ่งก้าว มองเงียบๆไปที่เซี่ยงเฉิงที่อยู่ด้านหน้า ทันใดนั้นก็รู้สึกได้ “กินข้าวเหมือนกันแต่กลับแตกต่างกัน” เป็นสิ่งที่ถูกต้องมาก! เซี่ยงเฉิงกับจิ๋นลี่ยวนต่างก็เป็นผู้ชาย แต่ทำไม่ถึงต่างกันได้ขนาดนี้?
ยินเสี้ยวเสี้ยวเงยหน้าจ้องมองไปทางเซี่ยงเฉิง พูดเสียงเบาแต่มั่นคง “เซี่ยงเฉิง ขอบใจนายมากนะ ที่คิดเพื่อฉันขนาดนี้ ดูเหมือนว่าทุกอย่างที่ฉันทำมาถึงวันนี้ทั้งหมดจะเปล่าประโยชน์ ขอโทษจริงๆ ที่ทำให้ผิดหวังกับความหวังดี! แต่ว่าตอนนี้ฉันแต่งงานกับจิ๋นลี่ยวนแล้ว ถึงแม้จะมีหรือไม่มีงานหมั้น มีหรือไม่มีงานแต่งงาน ฉันก็เป็นภรรยาของจิ๋นลี่ยวนแล้ว ต่อจากนี้ไปพวกเราต้องรักษาระยะห่างเถอะ ไม่ว่าจะเพื่อฉันหรือเพื่อรั่วอวิ๋น พวกเราก็ไม่ควรเป็นแบบนี้ต่อไป รั่วอวิ๋นไม่รู้ความสัมพันธ์ของพวกเราในอดีต อย่างนั้นพวกเราก็ควรที่จะตัดขาดได้แล้ว………”
การตัดสินใจไม่มีแค่ยินรั่วอวิ๋นที่มีสิทธิ์ เธอยินเสี้ยวเสี้ยวก็สามารถทำได้! ไม่ว่ายินรั่วอวิ๋นจะรู้หรือไม่รู้ เธอแทบจะไม่สนใจ!
ยังฟังคำปฏิเสธของยินเสี้ยวเสี้ยวไม่จบ เซี่ยงเฉิงก็รู้สึกร้อนรน ก้าวเท้าไปข้างหน้าอยากที่จะไปจับแขนของยินเสี้ยวเสี้ยวไว้ แต่ยินเสี้ยวเสี้ยวตอนนี้ถอยไปถึงหน้าต่างแล้ว ก้มลงเล็กน้อยมองลงไปยังยินรั่วอวิ๋นที่อยู่สวนด้านล่างตะโกนเรียก “รั่วอวิ๋น เซี่ยงเฉิงอยากที่จะมาดูห้องของเธอ เธอรีบมาพาเขาไป เขาหลงทางแล้ว……..”
เพียงประโยคเดียวยินรั่วอวิ๋นลืมไปเลยว่าตัวเองกำลังคุยโทรศัพท์เธอรีบวางสาย ใบหน้าที่ดูเกร็งมองยินเสี้ยวเสี้ยวที่อยู่ด้านบน
ประโยคนั้นช่างธรรมดา แต่ว่าพี่น้องสองคนนี้ต่างก็เข้าใจความหมายชัดเจน!
เซี่ยงเฉิง! ที่แท้ก็ไปที่ห้องของยินเสี้ยวเสี้ยว! แถมยังเป็นตอนเย็น ในตอนที่บ้านยินของพวกเขายังอยู่กัน!
ใจของยินรั่วอวิ๋นสั่นแรงเธอรีบขึ้นมาชั้นบน แต่ขณะที่กำลังผลักประตูยินเสี้ยวเสี้ยวก็ไม่รู้สึกถึงยินรั่วอวิ๋นที่เต็มไปด้วยความเย็นชา แต่กลับกลายเป็นน้องสาวทั่วไปที่ดูเหมือนลูกกระต่ายที่อบอุ่นที่คุ้นเคย ในคำพูดยังเต็มไปด้วยความนุ่มนวล “พี่สาว ขอโทษด้วยนะ เมื่อกี้เซี่ยงเฉิงบอกกับฉันว่าอยากมาดูห้องของฉัน ฉันแค่ไปรับโทรศัพท์ก็ดันลืมไป ใครจะรู้เขาจะรีบร้อนจนเดินมาผิดห้อง”
ยินเสี้ยวเสี้ยวเผยยกมุมปาก ไม่ได้พูดอะไร ยื่นเงียบอยู่อีกฝั่ง
เซี่ยงเฉิงรู้สึกทำตัวไม่ถูก เขาคิดไว้แล้วว่าจะออกไปยังไง แต่ตอนนี้ถูกยินเสี้ยวเสี้ยวทำให้วุ่นวายไปหมด
ยินรั่วอวิ๋นมองไปทางเซี่ยงเฉิงที่ไม่มีการโต้ตอบ เดินไปข้างหน้าจับแขนของเขา ใบหน้าที่ไม่พอใจพูด “พี่สาว งานแต่งของพี่กับพี่เขยหากจัดไม่ได้ พี่ก็จะกลายเป็นเรื่องตลกของคนเมือง T หากต้องการให้ช่วยอย่าลืมมาบอกกันนะ”
ยินเสี้ยวเสี้ยวเผชิญหน้ากับยินรั่วอวิ๋น ทันใดนั้นก็ยิ้มอย่างมั่นใจ เธอสั่นไปทั้งตัว