Flash Marriage แต่งงานกับคน(ไม่)ธรรมดา - บทที่ 105 เหมือนจะเกิดการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่

บทที่ 105 เหมือนจะเกิดการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่

ถาวหยีจากไปในตอนที่จิ๋นลี่ยวนมาแล้ว ตอบตกลงตามคำขอของยินเสี้ยวเสี้ยวไปเยี่ยมต๋งไข ยินเสี้ยวเสี้ยวสภาพตอนนี้ไม่อยากมองผู้ชายคนนั้นที่ทำให้เธอได้รับผลกระทบจากเขามามากมาย

บนเตียง ยินเสี้ยวเสี้ยวนั่งอยู่ตรงนั้นมองดูจิ๋นลี่ยวนอย่างไร้เสียง

จิ๋นลี่ยวนเดินมาถึงข้างเตียงถามขึ้นเสียงเบา : “เสี้ยวเสี้ยว เรื่องเมื่อคืนมีใครรังแกเธอบ้าง?”

ประโยคเดียว ยินเสี้ยวเสี้ยวกัดริมฝีปากของตัวเองไม่พูด

ถอนหายใจเบาๆ จิ๋นลี่ยวนนั่งอยู่ข้างเตียง ยื่นมือไปจัดๆผมข้างหูของเธอพูด: “เด็กดี บอกผมมา ผมช่วยแก้แค้นแทนเธอเอง”

คำพูดแบบนี้ออกมาจากปากของจิ๋นลี่ยวน ก็กลายเป็นคำพูดที่อบอุ่นจนทนไม่ไหว ดวงตาของยินเสี้ยวเสี้ยวเปียกชื้นทันที ทั้งสองจ้องหน้ากันอย่างไร้เสียง ไม่มีใครพูดอะไร

ผ่านไปนานสองนาน ยินเสี้ยวเสี้ยวไม่รู้ว่าตัวเองจ้องจิ๋นลี่ยวนไปนานเท่าไหร่แล้ว จนกระทั่งมองเห็นความทุขก์และโทษตัวเองในสายตาของเขา ความทุกข์ทรมานทั้งหมดที่เธอมีก็ได้ระเบิดออกมา!

“ทุกคนนั่นแหละที่รังแกฉัน! เซี่ยงหลิงรังแกฉัน! มู่ซูวรังแกฉัน! ตำรวจในโรงพักรังแกฉัน!” เสียงแหบของยินเสี้ยวเสี้ยว มาพร้อมกับสำลักเล็กน้อย น้ำตาของเธอก็ไหลออกมาอย่างรวดเร็ว จิ๋นลี่ยวนยื่นมือไปเช็ด เช็ดแล้วเช็ดอีก สุดท้ายทำได้เพียงกอดเธอเข้ามาสู่อ้อมกอดของตัวเองไว้ ให้น้ำตาของเธอซึมมาที่เสื้อของเขา ฟังเสียงสะอึกของเธอ ‘ฟ้องร้อง’“พวกคุณทั้งหมดต่างรังแกฉัน รวมถึงคุณด้วยรังแกฉัน! คุณไม่มารับฉัน และยังอยู่ค้างกับมู่ซูวหนึ่งคืน! คุณย่าไม่ฟังฉันอธิบาย ฉันถูกคุณย่าทำโทษคุณก็ไม่ช่วยฉันพูด! จิ๋นลี่ยวน ทำไมคุณถึงใจดำขนาดนี้?”

——จิ๋นลี่ยวน ทำไมคุณถึงได้ใจดำขนาดนี้?

ใช่ ทำไมเขาถึงใจดำได้ขนาดนี้

คำพูดที่อยู่ตรงหน้าได้พูดออกมาทำเอาจิ๋นลี่ยวนเจ็บขึ้นมาแปร๊บๆ แต่คำสุดท้ายคำนั้นที่พูดเหมือนงอนๆทำให้เขารู้สึกอ่อนระทวยจนพูดไม่ออก

เสี้ยวเสี้ยวของเขา สำหรับเขาเธอนั้นไร้เดียงสาเหมือนกับกระต่ายน้อย ทำให้รู้สึกไม่มีพิษไม่มีภัยอยู่ตลอด

ยินเสี้ยวเสี้ยวที่ยังร้องไห้และพูดเรื่องเกี่ยวกับเมื่อคืนไปด้วย กำหมัดเล็กๆตีไปที่ตัวเขาไปมา แต่เขากลับรู้สึกว่าผู้หญิงคนนี้ทำไมถึงได้โง่ขนาดนี้? โง่จนทำให้ปวดใจ……

เสี้ยวเสี้ยวของเขา เล็กมาก ช่างไม่รู้เรื่องไม่รู้ราว ดื้อ และเอาแต่ใจ ทำอะไรไม่รอบคอบ แต่กลับเชื่อเขาไปหมดทั้งใจ พึ่งพาเขา เพียงแค่เชื่อเขาและพึ่งพาก็หมายความว่าโลกทั้งใบของเธอได้ให้เขาแล้ว……

ในที่สุด ยินเสี้ยวเสี้ยวก็หยุดร้องไห้สักที เพียงแค่สะอึกสะอื้นอยู่ตรงหน้าอกของจิ๋นลี่ยวน

จิ๋นลี่ยวนไม่ได้อธิบายเรื่องเมื่อคืนที่เกิดขึ้น บางครั้ง การกระทำก็สำคัญกว่าคำพูด!

ยินเสี้ยวเสี้ยวยังเด็กมาก และจิ๋นลี่ยวนต้องการช่วยเธอให้เติบโต……

เช้าวันรุ่งขึ้น เมืองไห่เมียว

ในขณะที่ยินเสี้ยวเสี้ยวหลับสะลึมสะลือตื่นขึ้นมา โทรศัพท์ที่ดังจนน่ารำคาญใจก็ดังขึ้นอย่างบ้าคลั่ง พอรับสายคือถาวหยีโทรมา เวลาเพียงไม่กี่วิ สีหน้าของยินเสี้ยวเสี้ยวเปลี่ยนกะทันหัน รีบลุกตัวขึ้นมาเปิดทีวี เวลาเพียงแค่หนึ่งคืน ทั้งเมืองTก็มีข่าวเกี่ยวกับเธอเต็มไปหมด……

———คุณหญิงซานช่าวถูกสปอยจนเคยตัว รังแกคุณหนููสองตระกูลมู่!

———คุณหญิงซานช่าวไม่มีศีลธรรม ทำลายชีวิตของคุณหนููสองตระกูลมู่?

———บัลเล่ต์แห่งความงดงามของโลก……

ยินเสี้ยวเสี้ยวเบิกตากว้างดูทีวีที่คนกำลังพูดคุยถึงประเด็นนี้ งงไปหมด รายการหนึ่งที่กำลังดำเนินไปได้หยุดอยู่ตรงจอทีวี

———บ้านจิ๋นเหรอ ใครๆก็รู้ว่ามีชื่อเสียงในเมืองTมากขนาดไหน มีหลายๆคนที่อยากจะปีนขึ้นมาเป็นคุณนายบ้านจิ๋น เพื่อที่จะอยู่ในสายตาของจิ่งซ่านช่าว คุณหนูตระกูลยินคนนี้โชคดีมาจากไหนไม่รู้ถึงได้แต่งงานกับจิ่งซานช่าว ตอนนี้กลับทำเรื่องแบบนี้ ฉันว่า ‘คุณธรรมแพ้ชั่ว ความประพฤติก็เหมือนกัน’ คำพูดนี้ไม่แน่อาจจะจริงก็ได้

พิธีกรคุยแบบนี้กับแขกในรายการ ในน้ำเสียงดูถูกยินเสี้ยวเสี้ยวเต็มๆ

มีตระกูลมู่คอยหนุนหลังให้ และบ้านจิ๋นก็ไม่มีท่าทีเคลื่อนไหวอะไร พอเป็นแบบนี้เป็นใครใครก็กล้า……

ยินเสี้ยวเสี้ยวที่ดูอยู่อย่างนั้น ตากลมขาวดำที่เต็มไปด้วยความไม่อยากจะเชื่อ

ในตอนที่เธอเอาเท้าเหยียบลงไปเธอรู้ดีว่าทิ้งน้ำหนักไปมากน้อยแค่ไหน ถึงแม้เธอจะทำอะไรไม่คิดหน้าคิดหลังก็ตาม จะเกลียดมู่ซูวมากแค่ไหนเธอก็ไม่มีทางทำร้ายมู่ซูวได้ลงคอ ยิ่งไปกว่านั้นเท้าคู่นั้นมีค่าขนาดไหน ตอนนี้บัลเล่ต์ก็เป็นจุดเด่นในเมืองTด้วย

———คุณหนูตระกูลยินคนนี้ ฉันเคยเจออยู่ครั้งหนึ่ง หน้าตาก็ไม่ได้สวยขนาดนั้น นิสัยก็เฉยๆ หลายๆครั้งทำอะไรไม่ได้เรื่อง พูดตามตรงตอนที่ฉันได้ยินว่าภรรยาของจิ่งซานช่าวคือเธอ ฉันตะลึงไปเลย งงไปหมด ก็เหมือนกับดอกปักที่ไหนก็ขึ้นตรงนั้นไม่ใช่เหรอ? แต่แค่ซานช่าวบ้านจิ๋นเป็นดอกๆนั้น……

ยินเสี้ยวเสี้ยวที่จ้องมองทีวี เกือบจะไปหามู่ซูวเพื่อเคลียร์ เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นได้ยังไง?

โมโหจนปิดทีวี ยินเสี้ยวเสี้ยวหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเปลี่ยนอารมณ์ แต่ว่าบนเน็ตก็มีแต่เรื่องของเธอเต็มไปหมด

บนเน็ตมีรูปไม่กี่รูป บางรูปก็เป็นมู่ซูวที่ไปโรงพยาบาลกับครอบครัว บางรูปเธออยู่ในโรงพยาบาลร้องไห้ บางรูปขาของเธอถูกห่อไว้เหมือนบ๊ะจ่าง……

สถานการณ์แบบนี้ ถ้าไม่รู้จริงๆก็รู้สึกเหมือนเรื่องหนักมากอยู่จริงๆ!

ยินเสี้ยวเสี้ยวที่รู้สึกไม่พอใจที่สุดก็คงเป็นเรื่องคลิปมีเพียงวิดีโอแต่ไม่มีเสียง! สิ่งเซี่ยงหลิงและมู่ซูวพูดพวกนั้นไม่หลุดออกมาแม้แต่นิดเดียว!

แอ็ด ประตูในห้องถูกใครบางคนเปิดออก

จิ๋นลี่ยวนเดินเข้ามา เห็นข่าวที่ว่อนอยู่ในเน็ตแต่กลับทำเป็นไม่รู้ไม่เห็น เพียงแค่หันตัวเดินเข้าไปยังห้องครัวเตรียมทำซุปให้กับยินเสี้ยวเสี้ยว

“จิ๋นลี่ยวน ฉันไม่ได้ใช้แรงมากขนาดนั้น!” ควบคุมความรู้สึกของตัวเองไม่อยู่ ยินเสี้ยวเสี้ยวพุ่งเข้าไปในห้องเพื่อบอกเขา “ตอนนั้นฉันใช้แรงก็จริง แต่ว่าฉันไม่มีทางทำร้ายหน้าที่การงานในอนาคตของเธอแน่! ตรงจุดนี้ฉันมั้นใจ! มู่ซูวกำลังพูดโกหก”

จิ๋นลี่ยวนมองเธอ พูดว่า: “เสี้ยวเสี้ยว เธอคิดดีๆนะ ทั้งๆที่ เรื่องนี้ไม่ใช่ความผิดของเธอ แล้วทำไมตอนนี้ทุกอย่างกลับเหมือนว่าเธอเป็นคนผิด”

ยินเสี้ยวเสี้ยวที่ตะลึงต่อคำพูดของจิ๋นลี่ยวน เพียงแค่ยืนตรงนั้นดูท่าทางที่ชำนาญของเขา

จริงด้วย ทั้งๆที่เรื่องนี้ไม่ใช่ความผิดของเธอ ทำไมเธอถึงตกอยู่ในสถานการณ์แบบนี้ได้?

จิ๋นลี่ยวนที่โผล่มาในยามที่เธอไม่ต้องการอยู่ข้างๆ คุณย่าจิ๋นที่โกรธจนลงโทษเธอ ยิ่งไปกว่านั้นตอนนี้ทั้งหมดไปทางมู่ซูวหมด……

เรื่องนี้ กลายเป็นแบบนี้ไปตั้งแต่เมื่อไหร่กัน?

หันตัวกลับไปเปิดทีวี ยินเสี้ยวเสี้ยวยืนอยู่นิ่งๆฟังคำพูดเหล่านั้น

———คุณหนูตระกูลยินศีลธรรมย่ำแย่ แต่กลับได้แต่งงานกับผู้ชายจิ่งซานช่าว……

———คุณหนูบ้านยินและจิ่งซานช่าว ไม่นานจะต้องหย่ากันแน่นอน……

———คุณหนูตระกูลยินที่ถูกคุณชายตระกูลยินปกป้องเอาไว้ แต่สุดท้ายเธอก็ยังเสียทุกอย่างไปเพราะการกระทำที่ไม่ดีของตนเอง……

ก่อนหน้านั้นพึ่งมีภาพลักษณ์ที่ดีขึ้นมาหน่อย ทำไมถึงได้ถึงพังลงได้กะทันหันแบบนี้?

จิ๋นลี่ยวนที่เดินมาตามหลังของยินเสี้ยวเสี้ยวเบาๆ เริ่มพูดขึ้น: “เสี้ยวเสี้ยว เมือคืนเธอทำร้ายโดนขาของมู่ซูว และมู่ซูว เป็นคุณหนูตระกูลมู่”

จิ๋นลี่ยวนไม่ใช่คนโง่ เขารู้ว่าที่เสี้ยวเสี้ยวไม่ได้โมโหเรื่องที่เขาไม่ได้ไปรับเธอ แต่โมโหที่เขาไปอยู่บ้านมู่ซูว

จ้องมองยินเสี้ยวเสี้ยว จิ๋นลี่ยวนพูด: “เสี้ยวเสี้ยว เธอต้องเชื่อฉัน”

เขาเป็นผู้ชายที่ไม่มีความรู้สึกใดๆ ก่อนหน้าที่เจอยินเสี้ยวเสี้ยวไม่เคยมีผู้หญิงเลยก็ว่าได้ ยิ่งอยู่กับมู่ซูวยิ่งไม่เคยสัมผัสอะไรกัน ไม่ใช่ไม่ต้องการ แต่เพียงเขาไม่ชอบให้ผู้หญิงที่เขาไม่ได้รักมาสัมผัสตัวเอง จูบแรกของเขาก็ให้ยินเสี้ยวเสี้ยว แต่งงานเขาก็ขอแค่ยินเสี้ยวเสี้ยว และขอให้ทั้งชีวิตเป็นยินเสี้ยวเสี้ยวเพียงคนเดียว

ผู้ชายแบบนี้แปลกมาก แต่คนก็ยังชอบอยู่ดี

เขาเป็นโรครักสะอาด ไม่ว่าต่อตัวเองหรือคนอื่น

ชอบยินเสี้ยวเสี้ยว เกลียดเซี่ยงเฉิง และยินจื่อเจิ้นอีกคน ก็ง่ายๆแบบนี้

“เสี้ยวเสี้ยวจำไว้ ตอนที่เธอแต่งงานกับฉันในวินาทีนั้นแล้ว คนที่พึ่งพา และเชื่อใจได้นั้นก็มีคือฉัน”

คำพูดของจิ๋นลี่ยวนนุ่มนวลมาก แต่คำๆนั้นกลับเข้าไปในใจของยินเสี้ยวเสี้ยวอย่างหนักแน่น

ในตอนนั้น ยินเสี้ยวเสี้ยวก็เข้าใจทัศนคติของคนบ้านจิ๋นขึ้นมาทันที

การดำรงอยู่ของบ้านจิ๋นที่ยิ่งใหญ่ เรียกได้ว่าเป็นชื่อเสียงของเมืองTก็ว่าได้ ไม่มีใครไม่รู้จักบ้านจิ๋นในเมืองT และบ้านจิ๋นก็ก่อกำเนิดจากการทำธุรกิจ และเกิดขึ้นเพราะคุณปู่ของจิ๋นลี่ยวนที่ได้เสียไปนานแล้วเรียกอีกอย่างว่า ‘มีหัวคิดในด้านธุรกิจ’ และจิ๋นหยวนเฟิงเองก็มักถูกเข้าใจผิดอยู่บ่อยๆนึกว่าเป็นนักวิจัยไม่ใช่คนทำธุรกิจ

เป็นเรื่องดีของการทำธุรกิจ แต่ในวงการธุรกิจนี้ชื่อเสียงก็มีความสำคัญไม่แพ้กำไรเหมือนกัน และคุณย่าที่ถูกรับผลกระทบพร้อมคุณปู่มาทั้งชีวิตแบบนั้น เลยใส่ใจกับชื่อเสียงเป็นอย่างมาก ยินเสี้ยวเสี้ยวที่พึ่งแต่งงานเข้ามา เรื่องแรกที่ก่อขึ้นก็เป็นเรื่องนี้ ถ้าเป็นใครใครจะไม่โกรธบ้างละ……

หันมามองจิ๋นลี่ยวน นัยน์ตาสีเข้มของยินเสี้ยวเสี้ยวก็ค่อยๆเปลี่ยนไป เวลามีเรื่องแล้วมีคนคอยชี้แนะ มักทำให้ได้คิดถี่ถ้วนมากขึ้น

กำลังอ้าปากยังไม่ทันได้พูด ทั้งสองก็ได้ยินเสียงทีวีดังขึ้น

———ข่าวที่กำลังรายงาน ก่อนหน้าคุณหนูตระกูลยิน จิ่งซานช่าวเคยมีแฟนที่คบกันมาสองปี ตอนนี้ความจริงเปิดเผย ผู้หญิงคนนั้นคือมู่ซูวคุณมู่ แล้วคุณหนูยินไปคบกับจิ่งซานช่าวตอนไหนกันละ?

คำพูดเดียว ทำให้เกิดความโกลาหล ในเวลาเดียวกัน ยินเสี้ยวเสี้ยวกลับเป็นมือที่สาม ข่าวพยายามจะสื่อแบบนั้น

เผชิญหน้ากับสิ่งเหล่านี้ จิ๋นลี่ยวนยังคงไม่สนใจทำซุปให้กับยินเสี้ยวเสี้ยวต่อไป จากนั้นก็พายินเสี้ยวเสี้ยวไปบ้านเก่าของบ้านจิ๋นด้วยตัวเอง

นักข่าวไม่มีทางเข้ามายังเมืองไห่เมียวได้ และไม่สามารถเข้ามายังพื้นที่เขตเก่าของบ้านจิ๋นได้ เพราะอย่างนั้น บริเวณนี้ปลอดภัยมากๆ ลงจากรถจิ๋นลี่ยวนจับมือของยินเสี้ยวเสี้ยวเดินเข้าไปข้างใน

คุณย่าจิ๋นที่นั่งจิบชาอยู่เงียบๆในห้องโถง ข้างๆที่ทำงานในบ้านจิ๋นมาสิบปีตอบรับคำคำของคุณย่าจิ๋น บรรยากาศดูไปไม่ได้แย่อะไร

“คุณย่าครับ” หลังจากที่จิ๋นลี่ยวนเรียก ยินเสี้ยวเสี้ยวก็เรียกตามขึ้นอย่างมีมารยาท

ในขณะเดียวกัน จิ๋นลี่ยวนก็พูดกับคุณย่าจิ๋ว: “คุณย่า เวลานี้เป็นเวลาพักผ่อนที่ดีที่สุดไปเที่ยวสักหน่อย ผมช่วยจองตั๋วเครื่องบินให้ไหมครับ? ไปพักผ่อนหย่อนใจค่อยกลับมา เมืองTยังไงก็ยังเป็นเมืองT”

คำพูดเดียว แต่กลับให้ความรู้สึกเหมือนอยากให้คุณย่าไปที่ไกลๆอย่างชัดเจน เหมือนจะเกิดอะไรครั้งใหญ่ขึ้น…