Flash Marriage เธอต้องแต่งงานกับฉัน - ตอนที่ 77

บทที่ 77ไม่สามารถช่วยได้

เวินจิ้งถลึงตาใส่เขา เธอจะรีบจับมือมู่วี่สิงแต่กลับจับโดนกล้ามเนื้อหน้าอกเขาเข้าพอดี

เวินจิ้งก้มหน้า สีหน้าแดงระเรื่อ

“ทำไงดี?”มู่วี่สิงหยีตาเล็กลง เขาพลิกตัวแล้วจับมือเล็กของเวินจิ้งไว้

เวินจิ้งหลับตาลง รู้สึกขยับตัวไม่ได้ ทั้งทั้งที่เธอไม่ใช่คนที่ดื่ม แต่ทำไมกลับรู้สึกว่าเธอเป็นคนเมา

“มู่วี่สิงคุณลุกขึ้นสิ ฉันจะไปต้มซุปให้คุณ”เวินจิ้งพูดไปด้วยและจะหนีออกจากอ้อมกอดเขาด้วย

ครั้งนี้มู่วี่สิงก็ดึงเธอเข้ามาในอ้อมกอดอีก

“ไม่รู้สึกเหรอ?”เขาถามด้วยเสียงแหบ สีหน้าเรียบเฉย

เวินจิ้งชะงัก ต้องรู้สึกอยู่แล้ว

แต่ว่า คงจะทำไม่ได้

“เธอก็ต้องการไม่ใช่เหรอ?”มู่วี่สิงพูดในสิ่งที่เวินจิ้งคิดในใจ

เวินจิ้งแค่รู้สึกว่าเสียวๆชาๆไปทั่ว มู่วี่สิงร้อนแรงมากเธอจะต้านทานไม่ไหวแล้ว

หลังจากนั้นจะเกิดอะไรขึ้น เวินจิ้งรู้ดีแต่ก็ไม่สามารถปฏิเสธได้

ความเป็นชายของมู่วี่สิงล้อมรอบตัวเธอทำให้เธอหายใจไม่ทั่วท้อง

แต่ก็กระตือรือร้น จับบ่าเขาแน่น เวินจิ้งลืมตาขึ้น ระยะห่างกันแค่นี้ทำให้เธอถอนตัวไม่ขึ้น

“คุณหญิงมู่เป็นเด็กดีที่สุด”

เวินจิ้งกัดริมฝีปาก เธอดึงดูดมู่วี่สิงจนเขาไม่สามารถจะต้านทานไหว ไม่รู้ว่าใช้เวลาผ่านไปนานแค่ไหน มู่วี่สิงเองก็เหนื่อยและล้าจนหลับไปในที่สุด

วันถัดมา เวินจิ้งนอนจนถึงเที่ยงวัน แต่ที่ข้างๆเธอไร้ร่างมู่วี่สิงแล้ว

วันนี้เขาจะไปเข้าร่วมนิทรรศการหนึ่ง ตอนนี้เลยเวลาแล้ว

เวินจิ้งขมวดคิ้ว แล้วหยิบมือถือขึ้นมาทันที มู่วี่สิงส่งข้อความให้เธอ “อาหารเที่ยงได้สั่งไว้แล้ว อยู่ด้านนอก วันนี้ไม่ต้องออกไปไหนนะ เป็นเด็กดีรอผมกลับมานะครับ”

เวินจิ้งอดไม่ได้ที่จะเผยรอยยิ้มหวานๆออกมา

ขณะนั้นเธอก็รีบคลุมหน้าแล้วกรีดร้องออกมา

เมื่อคืนเขากับวี่สิงทำอะไร….•แต่ความรู้สึกแบบนั้นเหมือนจะดีนะ

ตอนนี้ อั้ยเถียนโทรมา เวินจิ้งนอนอยู่บนเตียง แล้วพรรณนาเกี่ยวกับเรื่องเมื่อคืนให้เพื่อนฟัง

“จิ้งจิ้ง เธอเป็นไอดอลของฉัน ! คุณหมอมู่เป็นผู้ชายที่มีเสน่ห์ ถ้าเธอยังอดใจไหว ฉันคงต้องสงสัยแล้วว่าเธอเป็น

เลสเบียนรึเปล่า!”

สีหน้าเวินจิ้งไม่ดีเท่าไหร่ เธอรู้สึกว่าเรื่องแบบนี้ต้องเกิดขึ้นกับคนที่ชอบ แต่ความสัมพันธ์ระหว่างเธอและมู่วี่สิงไม่ใช่ความสัมพันธ์แบบนี้

แต่เมื่อคืน เธอสัมผัสถึงความอบอุ่นของเขา ดังนั้นเธอจึงอดไม่ได้ที่จะตอบสนองเขา

ดึกแล้วมู่วี่สิงถึงกลับมา เวินจิ้งกำลังอาบน้ำ ขณะที่เดินออกมา กลิ่นหอมของครีมอาบน้ำลอยมาแตะจมูก

กลองในท้องตีขึ้นทันที

หลังจากมื้อเที่ยงเธอยังไม่ได้กินอะไรเลย

“มานี่”มู่วี่สิงกวักมือเรียกเธอ

เวินจิ้งใส่เสื้อคลุมอาบน้ำ เช็ดผมแล้วเดินตรงมานึกไม่ถึงว่ามู่วี่สิงจะซื้อไก่ทอดมา

ฮอทพอตและไก่ทอดคือสิ่งที่เธอไม่สามารถขาดได้ในชีวิต

“มู่วี่สิงคุณไปซื้อที่ร้านไก่ทอดเหรอ?”เวินจิ้งถาม

ไม่เหมือนสั่งดิลิเวอร์รี่ และก็ยังร้อนๆอยู่ด้วย

“อืม”เขาตอบ เขานั่งอยู่ตรงข้ามแต่ไม่กิน

เวินจิ้งยื่นน่องไก่ให้เขา แต่เขาขมวดคิ้ว

เขาไม่ชอบ

“มู่วี่สิง คุณกินอะไรรึยัง?เวินจิ้งถาม

“ไม่มีเวลา”มู่วี่สิงก้มหน้าลงเปิดแท็บเล็ตซึ่งเป็นข้อมูลระดับมืออาชีพ

เวินจิ้งมองเขา เขาไม่มีเวลาทานข้าว แต่มีเวลาไปซื้อไก่ทอดให้เธอ

เธอรู้สึกประหลาดใจ

“คุณลองชิมดู”เวินจิ้งยื่นไก่ทอดไปใกล้ปากเขา ยื่นถึงมุมปากมู่วี่สิง

เขาเงยหน้ามอง ความเหนื่อยล้าที่ไม่สามารถแอบซ่อนได้ ทั้งๆที่เขาไม่ชอบรสชาตินี้แต่กลับอ้าปากรับเข้าไปเคี้ยวในปาก

เวินจิ้งไม่ทักชักมือกลับ เขาก็งับมือเธอเข้าไปด้วย