CatNovel
  • หน้าหลัก
  • แทงหวย24
  • มังงะ
  • นิยายทั้งหมด
Advanced
  • หน้าหลัก
  • แทงหวย24
  • มังงะ
  • นิยายทั้งหมด
  • โดจิน
  • นิยายทั้งหมด
  • จบแล้ว
  • นิยายวาย Yaoi
ตอนก่อน
ตอนต่อไป
สล็อตเว็บตรง

Flash Marriage แต่งงานกับคน(ไม่)ธรรมดา - บทที่ 251 ฉันรักเธอ ความตายก็ไม่อาจพราก

  1. Home
  2. Flash Marriage แต่งงานกับคน(ไม่)ธรรมดา
  3. บทที่ 251 ฉันรักเธอ ความตายก็ไม่อาจพราก
ตอนก่อน
ตอนต่อไป

ยินจื่อเจิ้นสามารถจะเห็นได้แม้กระทั่งขนตาของเธอนั้นมีกี่เส้น ดวงตาคู่สวยและเต็มไปด้วยแสงส่องประกายสะท้อนภาพกลับหัวเป็นตัวเขาตัวเล็กๆ จมูกโด่งและริมฝีปากอมชมพู

ยินเสี้ยวเสี้ยวที่เป็นแบบนี้บุกโจมตีเข้าแล้ว?

นี่ยังเป็นครั้งแรกที่ยินจื่อเจิ้นรู้สึกว่าหัวใจของตัวเองนั้นเต้นเร็วขึ้นอย่างบ้าคลั่ง เร็วเสียจนรู้สึกว่าเขากำลังจะตายแล้วในอีกไม่กี่วินาทีถัดไป! แต่ก็ยังไม่อยากทำลายทุกอย่างที่อยู่ตรงหน้า

ยินเสี้ยวเสี้ยวรู้สึกเสมอว่าระยะห่างนั้นไม่ใกล้พอ จึงได้รีบยื่นมือทั้งสองข้างออกไปเกาะแขนของยินจื่อเจิ้น ระยะห่างของทั้งสองคนถูกทำให้ใกล้ขึ้นอีกครั้ง ครั้งนี้เพียงแค่ยินจื่อเจิ้นก้มตัวลงไปเล็กน้อยยินเสี้ยวเสี้ยวก็สามารถตกอยู่ในอ้อมกอดของเขาได้แล้ว เมื่อช้อนตาลงมาที่เขายินจื่อเจิ้นอดไม่ได้ที่จะกลั้นหายใจเล็กน้อย

เขารู้สึกถึงสายตายินเสี้ยวเสี้ยวเคลื่อนไปทีละนิดบนใบหน้าของตน หน้าผาก คิ้ว หางตา สันจมูก…เธอบรรจงมองทุกที่อย่างละเอียดและจริงจัง โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อสายตาของเธอเลื่อนลงมาที่ริมฝีปากของเขา จนปลายติ่งหูของยินจื่อเจิ้นแดงขึ้นเล็กน้อยอย่างช่วยไม่ได้ ทันใดนั้นก็เกิดอาการคอแห้งผาดขึ้นมา

ภาพตรงหน้านั้นค่อนข้างคลุมเครือ ภายใต้ความประณีตและสวยงามนั้น ทั้งสองไม่ได้ทำอะไรที่นอกกรอบ แม้เฉินหยูและเฉิงกังจะพอเข้าใจในเรื่องนี้ได้ แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าคนที่เพิ่งเข้ามาอย่างจิ๋นลี่ยวนจะรู้เรื่องด้วย…

เมื่อเปิดประตูเข้าไปแล้วเห็นภาพภรรยาของตนเองกับผู้ชายคนอื่นอยู่ใกล้กันขนาดนั้น จิ๋นลี่ยวนใช้เวลาเพียงไม่ถึงวินาทีก็หน้าตาบึ้งตึง เถียนหรงที่ตามหลังมากลั้นหายใจด้วยใบหน้าบิดเบี้ยว!

เวชระเบียนในมือเขาถูกดันเข้าไปที่หน้าอกของเถียนหรงอย่างแรง จิ๋นลี่ยวนก้าวเดินตรงเข้าไปในฉากตรงหน้าโดยไม่มีใครได้ทันรู้ตัวแล้วยื่นมือออกไปโอบเอวของยินเสี้ยวเสี้ยวไว้…

ทันใดนั้นตัวเธอก็ลอยเคว้งในอากาศ ยินเสี้ยวเสี้ยวตกใจและคว้าคอเขาไว้ในทันที และทันทีที่ได้สติว่าตรงนี้ยังมีคนอยู่หลายคนนั้น ใบหน้าของเธอก็เขินอายสวยงามเสียยิ่งกว่าพระอาทิตย์ที่กำลังจะตกดินนอกหน้าต่างนั่น

ดวงตาเรียวหันไปมองยินจื่อเจิ้นด้วยความนัยบางอย่าง จิ๋นลี่ยวนจึงได้หันไปมองหญิงสาวตัวเล็กที่อยู่ในอ้อมกอด แม้จะชัดเจนในใจว่าไม่พอใจแต่ก็พยายามอย่างที่สุดที่จะพูดจากด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน “เสี้ยวเสี้ยว ฤดูหนาวนี้เธออยากจะอยู่แต่ในโรงพยาบาลงั้นเหรอ?”

เท้าที่เย็นเล็กน้อยหดตัวลงโดยไม่รู้ตัว และเธอสังเกตเห็นว่าเธอวิ่งด้วยเท้าเปล่าหลังจากรู้สึกตื่นเต้น ยินเสี้ยวเสี้ยวหน้าแดงเล็กน้อย ไม่พูดอะไรและยอมให้จิ้นลี่ยวนอุ้มไปที่เตียงและห่มผ้าให้แต่โดยดี จู่ ๆ ยินเสี้ยวเสี้ยวก็ตื่นเต้นขึ้นมา ในแววตาของเธอเปล่งประกายและหันไปมองยินจื่อเจิ้นและเฉินหยู “พี่คะ เฉินหยู ฉันรู้แล้วว่าต้องทำยังไง! ในเมื่อเราเชิญเหยียนจื่อ อย่างนั้นเราก็ต้องพยายามใช้ความงามของเธอให้เต็มที่ แต่ฉันอยากเพิ่มนักแสดงชายหลักเพิ่มอีกคน!”

เฉิงหยูได้ยินแล้วขมวดคิ้วแน่น

แค่นี้ก็เชิญไม่ไหวแล้วยังจะเชิญมาอีกเหรอ ยินเสี้ยวเสี้ยวโง่ไปแล้วรึไง?

“ยิ่งกว่านั้นฉันเลือกผู้ชายสองคนไว้แล้ว!” ยินเสี้ยวเสี้ยวมองดูพวกเขาด้วยความตื่นเต้น และภาพจำนวนหนึ่งก็ปรากฏขึ้นในสมอง “คนที่เลือกก็คือพี่และเฉินหยู ฉันอยากให้พวกพี่เป็นนักแสดงนำชายในโฆษณาของฉัน!”

เมื่อคำพูดนี้ถูกพูดออกมาทั้งห้องพักคนไข้ก็เงียบสงัด จากนั้นก็เป็นจิ๋นลี่ยวนที่หัวเราะเบาๆ ออกมาอย่างไม่ไร้ความปรานี

ยินเสี้ยวเสี้ยวไม่รู้ต้นสายปลายเหตุ “ทำไมล่ะ พวกพี่ทั้งคู่ก็ออกจะดีไม่ใช่เหรอ หล่อด้วย ให้พวกพี่สองคนเป็นพระเอก โฆษณานี้จะต้องดังระเบิดแน่ ๆ แถมยังประหยัดต้นทุนได้เป็นเงินมากจำนวนหนึ่งเลยด้วย เอาแบบนี้ก็แล้วกันนะ ดีไหม”

อันที่จริงทั้งสองอยากจะบอกว่าไม่ เพียงแต่สายตาของยินเสี้ยวเสี้ยวตอนนี้นั้น…

ในเมื่อเป็นแบบนี้แล้ว ทั้งสองคนจึงทำได้เพียงยอมรับแหละ

ร่างกายของยินเสี้ยวเสี้ยวยังต้องการการพักฟื้น ทุกคนจึงไม่สามารถอยู่รบกวนเธอมากไปกว่านี้ได้

ในตอนที่ออกมาจากห้องนั้น จิ๋นลี่ยวน ยินจื่อเจิ้นและเฉินหยูทั้งสามคนเดินไปที่ลิฟต์พร้อมกันโดยไม่ได้นัดหมาย

“นายหย่ากับเสี้ยวเสี้ยวแล้ว ดังนั้นรบกวนคุณจิ๋นต่อไปอย่าได้มารบกวนเธออีก” ยินจื่อเจิ้นพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา

จิ๋นลี่ยวนมองไปที่สองคนนั้น “พวกคุณไม่คิดอยากจะเห็นผมคืนดีกับเธองั้นเหรอ? ยินจื่อเจิ้น คุณกล้าบอกความในใจที่แท้จริงของคุณให้เธอรู้รึเปล่าล่ะ?”

ทันใดนั้นยินจื่อเจิ้นก็แผ่รังสีความเย็นยะเยือกอย่างไม่น่าเข้าใกล้ออกมา

“ฉันบอกแล้วว่าจากนี้ต่อไปเธอจะเป็นเพียงแค่คนตระกูลยิน เป็นน้องสาวของคุณ ยินจื่อเจิ้น ไม่ใช่ลูกสาวของซูเหนียง พี่สาวของคุณ เฉินหยู ดังนั้นพวกคุณควรจะเก็บความรู้สึกที่ไม่ควรมีเอาไว้!” จิ๋นลี่ยวนกล่าว

“จิ๋นลี่ยวน นายกล้าพูดว่าไม่ได้คิดจะทำร้ายพี่สาวฉันด้วยเหตุนี้ ตอนนี้ยังคิดจะคบพี่สาวฉัน สุดท้ายแล้วนายมีแผนร้ายอะไรแน่?” เฉินหยูพูดด้วยความโมโห

“ผมพูดแล้ว เธอก็คือเธอ ไม่เกี่ยวอะไรกับพวกคุณ ผมรักเธอ ไม่ว่ายังไง เธอก็จะเป็นเพียงภรรยาของผมจิ๋นลี่ยวน จนตายก็ไม่สามารถจะพรากไปได้”

ในตอนนี้ ระหว่างขั้นบันไดนั้นเงียบเป็นเป่าสาก เงียบเสียจนได้ยินเสียงเข็มตกลงพื้น

แต่ทันใดนั้น…

“คุณยิน ทำไมมาอยู่ตรงนี้ คุณดีขึ้นรึยัง”

ตอนก่อน
ตอนต่อไป

ความคิดเห็นทั้งหมดของ "บทที่ 251 ฉันรักเธอ ความตายก็ไม่อาจพราก"

ใส่ความเห็น ยกเลิกการตอบ

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

*

*

  • อ่านนิยาย
  • แทงหวย24

© 2020 cat-novel.com
เว็บอ่านนิยาย นิยาย pdf เว็บ “cat-novel.com” เว็บอ่านนิยายสนุกๆ เพลิดเพลินไปกับนิยายต่างๆ ไม่ว่าจะเป็น นิยายวาย, นิยายจีน, นิยายรัก, แฟนตาซี, กำลังภายใน, ผจญภัย สุดยอดวิชากำลังภายใน อัพเดททุกวัน พร้อมรองรับการอ่านบนมือถือ คอมพิวเตอร์ ไอแพด หรือแท็บเล็ต อ่านได้ตลอดเวลา ไม่มีโฆษณา อ่านนิยายฟรีต้อง เว็บ ”cat-novel.com”
นิยาย อ่านนิยาย นิยาย pdf นิยายวาย อ่านนิยายฟรี นิยายออนไลน์