Flash Marriage แต่งงานกับคน(ไม่)ธรรมดา - บทที่241 สัญญาณเตือนจากท้อง
บทที่241 สัญญาณเตือนจากท้อง
เผชิญหน้ากับ “พญายม” อีกครั้ง ใจของยินเสี้ยวเสี้ยวแทบจะรู้สึกผิดหวังไปหมดแต่กลับยังคงกัดริมฝีปากแน่นไม่ให้ความกลัวของตัวเองแสดงออกไปให้เขามองมาที่ตัวเอง
“ยิน เสี้ยว เสี้ยว!” เรียกชื่อเธอออกมาทีละคำ “พญายม” ไม่พอใจอย่างเห็นได้ชัด
ชายทั้งสองที่คอยเฝ้าอยู่ข้างๆยินเสี้ยวเสี้ยวเมื่อก่อนหน้านี้ถูก“พญายม”ที่เป็นอย่างนี้ทำให้หวาดกลัวจนอดไม่ได้ที่จะสั่นออกมาเล็กน้อย ชายหนึ่งในนั้นผู้ที่มีตัวเล็กนิดหน่อยก้าวเข้ามาข้างหน้าอย่างอาจหาญ ยกมือขึ้นมาตบยินเสี้ยวเสี้ยวเสียงดัง
เสียง “เพี้ยะ” ดังขึ้นมา ยินเสี้ยวเสี้ยวรู้สึกแค่เพียงว่าใบหูของตัวเองนั้นมันอื้อไปหมด
“แกนี่มันนังแพศยา ก่อนหน้านี้ยังล่อลวงพวกเราบอกให้ฉันมีอะไรกับแกแล้วปล่อยแกไป ไม่คิดเลยว่าพอพวกเราไม่ตกลงด้วยแล้วแกจะทำเรื่องอย่างนี้ออกมา แกนี่มันใจกล้าไม่เบาเลยนะ! แม้แต่ “พญายม” เองก็ยังกล้าสัพยอกออกมา อยากจะอยู่ในนรกอีกสักสองปีหรือไง?” ชายตัวเตี้ยเดินเข้ามาข้างหน้าพูดกลับดำเป็นขาวออกมา ตัดสินความผิดยินเสี้ยวเสี้ยวเอาไว้อย่างแน่นอนแล้ว แล้วยังแอบขยิบตาให้กับชายหน้าปรุที่เฝ้าเขาอีกคนหนึ่งไปด้วย “นังแพศยา ที่แท้ก็เป็นพวกของชั้นต่ำ ท้องเด็กที่ไม่รู้ว่าพ่อของเด็กเป็นใครแล้วยังจะมาแสร้งทำเป็นบริสุทธิ์อะไรอีก ไม่ดูหน่อยว่าเมื่อกี้แกอ่อยพวกเราสองพี่น้องยังไง!”
ชายหน้าปรุได้สติกลับมาเหมือนกัน หันหน้าไปพูดกับ “พญายม” ด้วยความโกรธ “‘พญายม’ผู้หญิงคนนี้มันไร้ยางอายสุดๆไปเลย เมื่อกี้พอพวกเราเดินเข้ามาหล่อนก็ยั่วยวนพวกเราในโกดัง ใช้ร่างกายแลกเปลี่ยนกับการที่ให้พวกเราแอบปล่อยหล่อนไป แต่เพราะไม่มีคำสั่งของท่านพวกเราจะไปกล้าที่ไหนกันล่ะครับ หลังจากที่ปฏิเสธหล่อนไปนึกไม่ถึงว่าหล่อนจะกล้า…
สายตาเยือกเย็นกวาดมองเข้ามา ชายร่างเตี้ยกับชายหน้าปรุต่างก็เงียบไม่พูดไม่จา
เห็นเขาว่าเขาโง่จริงๆน่ะเหรอ?
ยินเสี้ยวเสี้ยวถ้าจะเป็นผู้หญิงที่ไร้ยางอายอย่างนั้นจริงๆ จิ๋นลี่ยวนจะมองเธอหรอ?
ชายทั้งสองคนนี้ความสามารถในการทำงานน้อยนิด แต่ความสามารถในการหาเรื่องยุ่งยากเข้ามานี่มันเหลือเฟือเสียจริง ยังกล้าผลักความรับผิดชอบไปที่ผู้หญิงคนนึงอีกนะ? ผู้ชายอย่างนี้ไม่ว่าใครก็ดูถูกกันทั้งนั้น ยิ่งไม่ต้องพูดถึงผู้ชายอย่าง “พญายม” ผู้นี้
แก้มของยินเสี้ยวเสี้ยวถูกชายร่างเตี้ยตบมาสุดแรงก็ได้บวมออกมาอย่างรวดเร็ว มองไปแล้วมันก็ดูน่ากลัวมาก แต่เธอก็ยังเงียบไม่พูดอะไรออกมาแม้แต่คำเดียว ถึงแม้ว่าชายทั้งสองคนนี้จะพูดให้ร้ายเธอออกมาก็ตาม
ถึงแม้ว่าเธอจะไม่ได้มีความสัมพันธ์อะไรกับ “พญายม” แต่การติดต่อพูดคุยกันทั้งสองครั้งก็ได้ทำให้เธอรู้ชัดว่าผู้ชายคนนี้ไม่ใช่คนที่หลอกง่ายอย่างนั้น สิ่งที่ชายทั้งสองคนนี้พูดมามันไม่มีใครคิดจะเชื่ออยู่แล้ว!
“ไสหัวไป!” ตวาดออกมาไปเบาๆ “พญายมหันกลับไปมองชายทั้งสองคนอย่างเย็นชา ต่อมาพวกเขาหนีออกไปกันอย่างหัวซุกหัวซุน และสิ่งที่กำลังรอพวกเขาอยู่นั้นก็คือบทลงโทษที่รุนแรงที่สุดของที่นี่
เดินเข้าไปก้าวแล้วก้าวเล่าจากตำแหน่งของตัวเองเข้าไปใกล้กับยินเสี้ยวเสี้ยว ความเยือกเย็นที่แผ่ออกมาจากร่างของ “พญายม” เหล่านั้นได้ทำให้ยินเสี้ยวเสี้ยวคิดว่าความจริงแล้วฤดูหนาวมันก็ไม่ได้ต่างไปจากนี้เลย
รอบๆยังมีผู้ชายมองพวกเขาอยู่ไม่น้อย โดยเฉพาะสายตาสำรวจร่างของยินเสี้ยวเสี้ยวอย่างไม่เกรงกลัวจากในกลุ่มคนพวกนั้น สายตาที่เต็มไปด้วยความอยากได้นั้น การกระทำที่หยาบคายนั้นยินเสี้ยวเสี้ยวรู้ดีว่าพวกเขาคิดจะทำอะไร ร่างสั่นออกมาไม่หยุด ในหัวจู่ๆก็นึกออกขึ้นมาว่าเมื่อกี้เธอยังอยู่ในโกดังเก็บสินค้าเล็กๆนึกว่าทางช่องระบายอากาศนั้นจะเป็นคำพูดที่ได้ยินตอนที่เป็นจุดเปลี่ยนของตัวเอง
สายตากวาดมองไปยังผู้ชายที่อยู่รอบๆโดยอัตโนมัติ…
พวกเขาบอกว่า ที่นี่ขาดแคลนผู้หญิงอย่างมาก…
แน่นอนว่า เท่าที่เห็นยินเสี้ยวเสี้ยวเห็นผู้หญิงเพียงแค่สองคน ทั้งยังเป็นจำพวกที่สูงถึกจำพวกนั้นทั้งนั้นเลย…
ภายในใจกำลังสั่นรัวออกมา หัวของยินเสี้ยวเสี้ยวเจ็บจี๊ดขึ้นมา ความเจ็บนั้นก็ได้เชื่อมโยงกับความรู้สึกเจ็บที่ใจจนทำให้เธอต้องร้องออกมาเบาๆอย่างไม่รู้ตัว “อ๊ะ…”
จู่ๆ “พญายม” ก็ยื่นมือเข้ามาดึงผมยาวลอนเล็กของเธอ ดึงแรงมากอย่างไม่มีความปราณีกันเลยแม้แต่น้อยจึงได้ทำให้ยินเสี้ยวเสี้ยวที่ไม่ทันได้ระวังต้องร้องเสียงดังออกมา เพียงไม่นานแต่ก็ยากที่จะซ่อนความรู้สึกเจ็บปวดภายในเอาไว้ มองใบหน้าที่ดูสะบักสะบอมที่โผล่ออกมาจากผมที่กำลังปรกหน้าอยู่ของยินเสี้ยวเสี้ยวไปอย่างพึงพอใจ “พญายม” ก็หัวเราะเบาๆออกมา
“ยินเสี้ยวเสี้ยว เธอชอบหนีไม่ใช่หรอ? ทำไมตอนนี้ถึงไม่หนีไปล่ะ?” เขาแค่อยากจะลองดูสักหน่อยว่าเธอยังมีปัญญาทำอะไรได้อีก!
ความเจ็บตรงหนังหัวมันรุนแรงอย่างมาก แรงจนดวงตาทั้งสองข้างของยินเสี้ยวเสี้ยวเปียกชื้นออกมาเล็กน้อยอย่างอัตโนมัติ มือข้างหนึ่งก็ดึงมือของ “พญายม” ที่กำลังดึงผมตัวเองแน่น อีกมือนึงไม่ว่ายังไงก็ไม่กล้าลดการป้องกันตรงช่วงท้องของตัวเองเลย
เมื่อกี้ตอนที่ปีนกำแพง ท้องเธอถูกกระทบกระเทือนอยู่หลายครั้ง
ตอนนี้เธอจะต้องพยายามอย่างสุดความสามารถของตัวเองเพื่อไม่ให้ได้รับบาดเจ็บต่อไปอีก
“ฉันให้คำถามที่มีตัวเลือกกับเธอไปเธอยังไม่ได้ตอบก็คิดจะไปแล้ว? ไร้เดียงสาเกินไปใช่มั้ย!” น้ำเสียงของ “พญายม” ฟังดูเกรี้ยวกราดขึ้นมา การดึงผมของยินเสี้ยวเสี้ยวเองก็เปลี่ยนมารุนแรงขึ้นอย่างมาก อีกเดี๋ยวในมือของเขาจะต้องมีผมของยินเสี้ยวเสี้ยวหลุดมากำใหญ่อย่างไม่ต้องสงสัยเลย “ในเมื่อเธอเลือกไม่ได้งั้นฉันจะช่วยเธอเลือกเอง เลือกมันทั้งสองนี่แหละ! อีกอย่างถ้าเธออยากจะออกไปจริงๆ นั่นมันก็ง่าย แค่ทำตัวดีๆ ให้เหล่าผองเพื่อนมีความสุข ฉันก็จะปล่อยเธอไปทันที!”
พูดจบ “พญายม” ก็ได้สลัดออกจากยินเสี้ยวเสี้ยวอย่างขยะแขยงไปอีกครั้ง ฝีเท้าโซเซของยินเสี้ยวเสี้ยวค่อยๆจะยืนอย่างมั่นคงขึ้น ยังไม่ได้สติกลับมาจากคำพูดนั้นของ “พญายม” จากนั้นก็ได้ยินเสียงหัวเราะอย่างร้ายกาจดังออกมาจากรอบๆ
——ฮ่าๆ บิดาบอกแล้วมั้ยล่ะว่าลูกพี่ดีที่สุด จะมาให้พวกเราดูกันอยู่อย่างเดียวได้ยังไงกันล่ะ
——สาวสวยหยาดเยิ้มคนนี้ ในที่สุดก็เป็นของพวกเราสักที
——ผู้หญิงที่จิ่งซานช่าวรักมากจนอยากจะแต่งเข้าบ้านเนี่ย จะต้องเด็ดไม่เหมือนใครแน่…
……
คำพูดที่ยิ่งพูดยิ่งไม่อาจจะทนฟังได้ดังขึ้นมาข้างๆใบหูของยินเสี้ยวเสี้ยวอยู่เรื่อยๆ ในเวลานี้เองยินเสี้ยวเสี้ยวก็กลัวจนร่างกายยืนแทบจะไม่อยู่แล้วจริงๆ เลิกสายตาขึ้นมองผู้ชายที่ดูสง่าแตกต่างจากคนอื่นที่กำลังนั่งอยู่บนเก้าอี้ไม่ไกลจากตรงนั้นผู้นั้นไปอย่างเหลือเชื่อ
นึกไม่ถึงว่าเขาจะใจร้ายได้ถึงขนาดนี้!
“พญายม” ! ที่แท้ก็เป็นผู้ที่ขึ้นมาจากนรกเพื่อมาทรมานคนอื่น!
ในตอนก่อนที่ “พญายม” ยังไม่ได้พูดออกมาอย่างเป็นทางการ คนรอบข้างต่างพากันตื่นเต้นกัน เพียงแค่มองเขารอให้เขาอนุญาตให้พวกเขาพาเธอไปด้วยตาปริบๆ ขอเพียงแค่ได้ลงไปยินเสี้ยวเสี้ยวก็จะต้องตายแน่ๆไม่ต้องสงสัยเลย!
มองยินเสี้ยวเสี้ยวมาอย่างเย็นชา เธอแทบจะสามารถรับรู้ได้ว่ามุมปากที่อยู่ภายใต้หน้ากากของเขานั้นกำลังยกยิ้มขึ้นมาเล็กน้อย
“พวกนาย…” เอ่ยพูดเสียงเบา คนโดยรอบก็เตรียมพร้อมที่จะลงมือกัน ตัวยินเสี้ยวเสี้ยวเองก็แทบเตรียมที่จะต้องตกลงไปในนรกเต็มที
พยายามยันตัวลุกขึ้น ในดวงตาทั้งสองข้างของยินเสี้ยวเสี้ยวที่แฝงไปด้วยความคาดหวังมองไปยัง “พญายม” ที่กำลังนั่งอยู่บนที่นั่ง สองมือป้องท้องตัวเองเอาไว้ ท้องที่กำลังตั้งครรภ์นูนออกมาอย่างเห็นได้ชัด
“พญายม” มองท้องของยินเสี้ยวเสี้ยวนิ่งไปเงียบๆอยู่สักพักนึง จากนั้นก็ได้พูดแก้ออกมาว่า “เอาอย่างนี้น่ะดีแล้ว ฉันไปดูพวกนาย ดูสักหน่อยว่าพวกนายพอใจกันหรือเปล่า”
เพียงคำพูดเดียว พวกผู้ชายที่อยู่รอบๆต่างพากันดีอกดีใจกันจนมีท่าทางคันไม้คันมือเตรียมที่จะเข้าสู้กันออกมา แต่ยินเสี้ยวเสี้ยวกลับถอยไปข้างหลังไม่หยุด
กัดริมฝีปากของตัวเองแน่น ยินเสี้ยวเสี้ยวแทบอยากจะตายไปเสียอย่างนั้น แต่มือของเธอต่างก็กำลังกอดอยู่ที่ท้องของตัวเอง เธอสามารถรู้สึกได้ถึงลูกที่กำลังเติบโตอยู่ในร่างของเธอได้เลย รู้สึกได้ถึงความต้องการที่อยากจะออกมาลืมตาดูโลกของเขา…
น้ำตาที่อยู่ในดวงตากำลังจะไหลออกมายินเสี้ยวเสี้ยวก็ข่มกลั้นตัวเองเอาไว้จนไม่ได้ร้องไห้ออกมา สายตายังคงมองอยู่ที่ “พญายม” เหมือนกับจะหวังให้เขาเห็นแก่ที่เธอกำลังอุ้มท้องอยู่แล้วปรานีเธอบ้าง!
แต่ทว่า ในเมื่อเขามีชื่อว่า “พญายม” แล้วจะมากลับคำพูดไปง่ายๆได้ยังไง?
……
เพียงไม่นาน ยินเสี้ยวเสี้ยวก็ถูกพามายังห้องนอนเล็กๆห้องหนึ่ง บอกว่าเป็นห้องนอนไม่สู้บอกว่าเป็นบังกะโลธรรมดาห้องหนึ่งน่าจะดีกว่า ด้านในมีเพียงแค่โต๊ะหนึ่งตัว เตียงหนึ่งเตียง ของใช้ในชีวิตประจำวันปกติทั่วๆไปแล้วก็ไม่มีของอะไรอื่นอีก ถูกคนเหวี่ยงเข้าไปอย่างไร้ความปรานี ยินเสี้ยวเสี้ยวยังคงปกป้องท้องเอาไว้ตามสัญชาตญาณ ไม่อย่างนั้นหลายๆครั้งในวันนี้เธอคงได้ถูกเหวี่ยงไปจนแท้งเสียแล้วก็ได้…
ประตูห้องกำลังเปิดกว้างอยู่ ยินเสี้ยวเสี้ยวลำตัวสั่นเทาประหนึ่งดอกไม้สดที่สั่นในฤดูหนาว ผู้ชายจำนวนนับไม่ถ้วนที่กำลังยืนอยู่ข้างนอกแต่ละคนต่างก็มองเธอมาด้วยสายตาที่ราวกับมองดูเหยื่อก็ไม่ปาน สายตาอย่างนั้นมันทำให้เธอแทบอยากจะพาตัวเองไปซ่อนเอาไว้ไม่ให้ใครได้เห็น บางครั้งแค่สายตามันก็สามารถทำให้รู้สึกอัปยศจนอยากจะฆ่าคนขึ้นมาเสียให้ได้ ตอนนี้ยินเสี้ยวเสี้ยวเองก็รู้สึกอย่างนี้!
“‘พญายม’?” มีชายผู้ที่ข่มกลั้นสัญชาตญาณดิบของตัวเองเอาไว้ไม่ได้จึงหันหน้าไปยิ้มอย่างเอาใจให้กับ “พญายม”
สาวสวยหยาดเยิ้มเนี่ย ผู้ชายคนไหนจะทนกับความเย้ายวนอย่างนี้ไหว? ยิ่งไปกว่านั้นพวกเขาที่ “ทำงาน” อย่างนี้ ผู้หญิงมากมายต่างก็ไม่ยอมคบอยู่กับพวกเขา กลัวว่าวันใดวันนึงที่ไม่ระวังทะเลาะกันขึ้นมาตัวเองจะถูกทำให้กลายเป็นคนตัวเปล่าขึ้นมา…
หันกลับไปมองมือขวาที่ปกติจะมากความสามารถคนนี้ของตนเล็กน้อย ใบหน้าเต็มไปด้วยสิว บางทีอาจจะกำลังคิดเรื่องดีๆที่จะเกิดขึ้นในอีกสักครู่อยู่ ตอนนี้นึกไม่ถึงว่าจะกำลังยืนมองอย่างเฝ้ารอคอยอยู่ข้างๆเขาแม้แต่มาส์กปิดปากเองก็ยังไม่สวมเลยอย่างนี้ ดวงตามองไปยังยินเสี้ยวเสี้ยวอีกครั้ง ในที่สุด “พญายม” ก็ได้เอ่ยพูดออกไป
“ไปเถอะ เปิดประตูเอาไว้ให้ฉันได้ชื่นชมดูสักหน่อย….” ทันทีคำพูดนั้นได้พูดออกมาผู้ชายก็อยากจะพุ่งตัวเข้าไปข้างหน้าอย่างไม่อาจข่มกลั้นเอาไว้ได้ แต่ข้างๆใบหูก็ได้ยินคำพูดของ “พญายม” ดังออกมาอีกว่า “ทำช้าๆหน่อย ฉันชอบดูท่าทีเหยื่อที่มันดิ้นรนก่อนตายเป็นที่สุด”
“เอ๊ะ ได้ครับ!” ตอบรับออกมาอย่างฮึกเหิม ชายผู้นั้นยกฝ่ามือตั้งตรงเดินไปยังยินเสี้ยวเสี้ยวท่ามกลางสายตาอิจฉาของเหล่าผู้คน ปากก็ยังพูดออกมาด้วยความตื่นเต้นดีใจ “สาวน้อยคนสวย พี่ชายมาแล้ว!”
สีหน้าของยินเสี้ยวเสี้ยวซีดเซียวไร้สีของเลือด ตัวเธอดูไปแล้วเหมือนกับต่อจากนั้นจะทรุดร่วงลงไปก็ไม่ปาน แต่ว่าตอนนี้กลับยืนทรงตัวนิ่งอยู่ตรงนั้น มือข้างหนึ่งป้องท้องน้อยของตัวเอง มืออีกข้างก็คว้า “อาวุธ” ที่หาได้เพียงอย่างเดียวจากภายในห้องแห่งนี้ นั่นก็คือแก้วชาใบหนึ่ง สายตาจับจ้องมองไปที่ชายที่เดินเข้ามานิ่งไม่คลายการป้องกันลงเลยแม้แต่น้อย
เห็นท่าทางอย่างนั้นของยินเสี้ยวเสี้ยวแล้ว ผู้ชายที่อยู่รอบๆต่างพาก็หัวเราะกันออกมาไม่หยุด
แก้วชาใบเดียวยังคิดจะเอามาพลิกสถานการณ์อย่างนี้ เป็นไปได้หรอ?
แต่พอมาอยู่ในสายตาของคนอื่นเข้าแล้ว มองไปแล้วมันก็ดูน่าขันเสียเหลือเกิน ไม่อาจปฏิเสธได้เลยว่านั่นเป็นแนวป้องกันขั้นสุดท้ายของยินเสี้ยวเสี้ยวแล้ว สูดหายใจอย่างแรง เธอแทบจะขอร้องวิงวอนออกมาเสียให้ได้ แต่เธอก็ทำเรื่องพวกนั้นไม่ลง! เหมือนอย่างที่เธออยู่ที่บ้านยินอย่างทรมานมาตั้งหลายปีแต่กลับไม่เคยไปร้องวิงวอนขอความรักจากพ่อมาจากยินไป่ฝันเลยสักนิด!
“อย่ากลัวสิ พี่ชายจะอ่อนโยนให้มาก!” ชายผู้นั้นก้าวเข้ามา มองสำรวจมายังยินเสี้ยวเสี้ยว ฝีเท้าก้าวเข้ามาทางยินเสี้ยวเสี้ยวไม่หยุด “มาๆๆ ต้องเชื่อฟัง “พญายม” ยังมองอยู่นะ!”
พูดถึง “พญายม” ขึ้นมา ยินเสี้ยวเสี้ยวในตอนนี้นั้นแทบอยากจะเข้าไปกัดคอเขาให้ขาดไปเสียให้ได้!
ผู้ชายคนนั้น ไม่เคยจะเป็นคนดีเลยจริงๆ!