Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน - ตอนที่ 350 ภาพที่ดังกระหึ่มไปทั่วทั้งโลกออนไลน์

ตอนที่ 350 ภาพที่ดังกระหึ่มไปทั่วทั้งโลกออนไลน์

ด้วยความสามารถระดับมืออาชีพของเซวี่ยไห่และชิวเตาอวี๋ ย่อมมองออกว่าคุณภาพของเรื่องสมุดมรณะนั้นน่ากลัวเพียงใด

ระดับอหังการ!

สมุดมรณะเป็นการ์ตูนระดับอหังการอย่างไม่ต้องสงสัย!

ตั้งแต่ลายเส้นไปจนถึงพล็อตเรื่อง ทั้งหมดล้วนยอดเยี่ยมอย่างไร้ข้อกังขา!

ในวงการการ์ตูนมีผลงานบางประเภท ผลงานเหล่านี้ปลดปล่อยกลิ่นอายของผลงานระดับเทพตั้งแต่ปล่อยออกมา!

และผลงานลักษณะนี้ เป็นสิ่งที่เซวี่ยไห่และชิวเตาอวี๋วาดออกมาไม่ได้

นี่เป็นความสามารถที่นักวาดการ์ตูนระดับแนวยอดพีระมิดเท่านั้นถึงสามารถทำไได้!

เพียงแต่เซวี่ยไห่และชิวเตาอวี๋เค้นสมองอย่างไรก็คิดไม่ตก

ทำไมเรื่องสมุดมรณะของอิ่งจือถึงได้พัฒนาไปมากเมื่อเทียบกับผลงานก่อนหน้านี้!

ทั้งสองเคยอ่านจิตวิญญาณสือจี่

รวมไปถึงปรินซ์ออฟเทนนิสของอิ่งจือ พวกเขาก็คุ้นเคยดี

ทว่าลายเส้นที่อิ่งจือถ่ายทอดผ่านสมุดมรณะนั้นไม่ใช่สิ่งที่ผลงานสองเรื่องนี้สามารถเทียบได้!

เรื่องนี้สมเหตุสมผลซะที่ไหนกัน?

และคนที่งงไม่แพ้กัน เห็นจะรวมไปถึงวงการการ์ตูนของฉู่ด้วย

เพราะขอบเขตการโจมตีของการ์ตูนเรื่องนี้ของอิ่งจือ ก็คือทั้งวงการการ์ตูนของฉู่!

‘เกิดอะไรขึ้น’

‘พล็อตปังมาก ไม่รู้จะพูดอะไรเลยนอกจากว่านี่เป็นผลงานระดับท็อปที่ปังสุดๆ ว่าแต่ลายเส้นของเขาขึ้นมาแตะถึงระดับนี้ในชั่วข้ามคืนได้ยังไงกันนะ’

‘เหลวไหลน่า! คุณเห็นนี่เป็นโลกเวทมนตร์หรือไง ของอย่างลายเส้นมันทะลวงระดับกันง่ายๆ ได้ที่ไหน’

‘เห็นชัดๆ ว่านี่เป็นความสามารถที่ก่อนหน้านี้อิ่งจือเก็บซ่อนไว้!’

‘แล้วยังบอกว่าไม่ใช่โลกเวทมนตร์อีกเหรอ ที่บอกว่าได้เผยพลังที่ซ่อนไว้ออกมาแล้ว เห็นได้ชัดว่าที่ผ่านมาเขาไม่ได้วาดอย่างจริงจังเลย’

‘อิ่งจือเป็นคนใช่ไหม’

‘ก่อนหน้านี้ไม่ได้วาดอย่างจริงจัง ก็ยังวาดได้ดี ตอนนี้วาดอย่างจริงจังแล้ว กลายเป็นงานศิลปะที่เทพสรรสร้าง!’

‘ภาพนรกสมจริงมาก! แถมเป็นความสมจริงประเภทที่ต่อให้รู้แล้ว แต่ก็ต้องยอมรับว่าฝีมือในการวาดภาพของเขาไร้เทียมทานสุดๆ!’

‘ลายเส้นแบบนี้เหนือคำบรรยาย!’

‘รู้สึกว่ามีแค่ฝีมือของอาจารย์22เตาหลิวที่เทียบได้ล่ะมั้ง’

‘…’

นักวาดการ์ตูนในฉู่พูดคุยกันในกลุ่มใหญ่

การพูดคุยส่วนใหญ่ล้วนเอ่ยถึง22เตาหลิว

22เตาหลิวเป็นผู้ที่มีฝีมือการวาดภาพเป็นอันดับหนึ่งซึ่งได้รับการยอมรับในฉู่!

ขณะเดียวกัน พล็อตเรื่องของ22เตาหลิวก็ยอดเยี่ยมเช่นกัน หากว่ากันตามสถานะแล้ว 22เตาหลิวนับว่าเป็นขีดจำกัดสูงสุดของการ์ตูนของฉู่

อย่างไรก็ตาม

ขณะที่สักกลุ่มหนึ่งกำลังถกเถียงกันเรื่องอิ่งจืออยู่นั้น 22เตาหลิวก็ปรากฏตัวขึ้นมา

เขาส่งข้อความมาเพียงว่า

‘หากกล่าวถึงฝีมือในการวาดภาพ อิ่งจือควรเป็นอันดับหนึ่งบนบลูสตาร์ ฉันสู้ไม่ได้’

คำพูดง่ายๆ เพียงประโยคเดียว ทว่าดังกัมปนาทราวกับระเบิดท้องฟ้า!

ดังกัมปนาทเสียจนแผ่นดินแตกเป็นเสี่ยงๆ!

ดังกัมปนาทเสียจนหมู่ดาวร่วงกราว!

ทั้งกลุ่มเงียบกริบลงทันที

ห้านาทีผ่านไป คำพูดของ22เตาหลิวก็ถูกจับภาพหน้าจอและส่งต่ออย่างบ้าคลั่ง เผยแพร่ไปในหลายกลุ่มแช็ตใหญ่ของนักวาดการ์ตูนในฉู่

หลายกลุ่มเงียบกริบลงทันที

ถึงขั้นที่มีคนนำภาพส่งต่อไปยังกลุ่มใหญ่ของนักวาดการ์ตูนจากฉินและฉี ผลลัพธ์ที่เกิดขึ้นแทบทำให้ผู้คนต่างรู้สึกสงสัยในสายตาของตน

‘22เตาหลิวยอมรับเองจริงหรือ?’

‘แม่เจ้าโว้ย อิ่งจือสุดยอดไปเลย!’

‘ครั้งนี้พูดว่าสุดยอดจนไม่รู้จะพูดยังไงเลย พวกคุณไม่เห็นคำเรียกของคนอ่านเหรอ ก่อนหน้านี้เรียกอาจารย์อิ่งจือ ตอนนี้เรียกปรมาจารย์อิ่งจือ’

‘ปรมาจารย์ เข้าใจไหม!’

‘กลายเป็นอันดับหนึ่งของบลูสตาร์แล้ว!’

‘บ้าน่า ตอนแรกผมถูกคนฉู่พูดจนใจเสียไปเหมือนกัน ตอนนี้รู้สึกว่าคนฉู่เองก็เจอศึกหนัก ดนตรีก็อ่วมทีเดียว ปรากฏว่าตอนนี้ด้านการ์ตูนที่ถนัดที่สุดก็ถูกคนฉินทุบไปซะแล้ว’

‘อิ่งจือเป็นคนฉิน?’

‘อิ่งจืออาจเป็นคนฉู่ก็ได้นะ!’

‘อิ่งจือไม่เคยบอกไว้ชัดเจนว่าตัวเองเป็นคนที่ไหน แต่ฉันรู้สึกว่าอิ่งจืออาจเป็นคนฉีก็ได้นะ’

‘เหลวไหลน่ะ การ์ตูนในระยะแรกๆ ของอิ่งจือเผยแพร่ในฉิน ต้องเป็นคนฉินอยู่แล้ว!’

‘เผยแพร่ผลงานในฉิน จำเป็นต้องเป็นคนฉิน?’

‘…’

เอาละ มาถึงจุดที่ทุกคนถกเถียงกันว่าอิ่งจือเป็นนักวาดจากพื้นที่ใด

……

แต่ถึงกระนั้น อิทธิพลซึ่งมาพร้อมกับเรื่องสมุดมรณะ ยังไม่จบลงเพียงเท่านี้

มีแฟนคลับหลายคนนำภาพอันตื่นตาตื่นใจบางส่วนจากเรื่องสมุดมรณะ มาจับภาพหน้าจอและโพสต์ลงบนแพล็ตฟอร์มต่างๆ เช่นปู้ลั่ว

ถึงขั้นที่มีคนโพสต์ลงบนโมเมนต์

พร้อมทั้งแนบข้อความสองคำ ‘สุดปัง!’

ตอนนี้เป็นช่วงกลางดึกของคืนวันที่ 1 สิงหาคม

ในจุดนี้ ชาวนกฮูกกลางคืนซึ่งกำลังท่องโลกออนไลน์อยู่นั้นมีมากเป็นพิเศษ หลายคนพูดคุยไปพลางไถปู้ลั่วไปพลาง

ตัวอย่างเช่นฮวาชี

ฮวาชีเป็นนักเรียนหญิงวัยมัธยมคนหนึ่ง

เธอไม่ชอบอ่านการ์ตูน ย่อมไม่รู้ว่าอิ่งจือคือใคร และยิ่งไม่รู้เลยว่าสมุดมรณะคืออะไร

งานอดิเรกสุดโปรดของเธอ อันที่จริงคือการอ่านเรื่องซุบซิบดาราบนอินเทอร์เน็ต

เป็นกลุ่มที่ไม่ได้แสดงความคิดเห็น เพียงแต่ตามอ่านเท่านั้น

ปรากฏว่าในคืนนั้น จู่ๆ เธอก็ไถหน้าฟีดมาเห็นโพสต์เช่นนี้

นี่เป็นโพสต์ของบล็อกเกอร์ชื่อดังที่ฮวาชีติดตามอยู่

‘ภาพแคปหน้าจอความละเอียดสูงของเรื่องสมุดมรณะ ผลงานชิ้นใหม่ของอิ่งจือ ตั้งแต่ภาพนรกล้วนแต่ฝีมือล้ำเลิศ!’

ด้านล่างแนบภาพห้าภาพ

ภาพแรกคือนรกอันน่าสะพรึงกลัวซึ่งล้อมรอบด้วยม่านหมอกสีเทาอมฟ้ามีภูตผีดุร้ายโผล่ออกมาทีละตน บางตนแลบลิ้นด้วยความเจ็บปวด บางตนมีผมสีดำขดตัวไปมา และวิญญาณบางตนพเนจรไปโดยไร้จุดหมาย…

ฮวาชีจ้องมองด้วยดวงตาเบิกกว้าง

ภาพนี้สุดยอดไปเลย

ต่อให้เป็นคนที่ไม่มีความรู้เรื่องการ์ตูนเลย ก็ยังมองออกถึงความน่าทึ่งของภาพวาดนี้

เธอถึงขั้นเกิดความรู้สึกว่า ‘ที่แท้นรกก็เป็นแบบนี้เองเหรอเนี่ย!’

ด้านหลังยังมีอีกสี่ภาพ

ภาพที่สอง

เป็นภาพของชายผมยาวคนหนึ่ง มุมปากยกยิ้มเย็นเยียบ ถือสมุดบันทึกซึ่งบนหน้าปกมีหัวกระโหลกไว้ในอ้อมแขน และมือขวาถือปากกาขึ้นสูง ด้านหลังชายผมยาวมีมนุษย์พุงพลุ้ย บางคนใส่ตรวนเท้า บางคนผอมราวท่อนไม้ พวกเขาล้วนตายกันหมดแล้ว และตายด้วยวิธีต่างกันจนกองศพเป็นภูเขากลางทะเลเลือด!

ภาพที่สาม

ชายหนุ่มซึ่งมีรอยคล้ำใต้ตาวางสองเท้าบนเก้าอี้ และสวมเสื้อเชิ้ตสีขาวซึ่งยาวจนคลุมเข่า เบื้องหน้าของชายหนุ่มคือแสงสลัวจากหน้าจอคอมพิวเตอร์ และมีอุปกรณ์บางอย่างอยู่บนโต๊ะ ชายหนุ่มซึ่งมีรอยคล้ำใต้ตาดูเหมือนกำลังใช้ความคิด ภาพนี้ไม่ได้โดดเด่น ทว่ากลับทำให้ผู้คนรู้สึกว่าชายหนุ่มคนนี้เก่งกาจอย่างบอกไม่ถูก

ภาพที่สี่…

ภาพที่ห้า…

มีทั้งหมดห้าภาพ ทุกภาพคล้ายว่าจะเกี่ยวข้องกับเนื้อเรื่อง

ต่อให้เป็นคนที่ไม่เคยอ่านการ์ตูนอย่างฮวาชี ก็ยังรับรู้ได้ถึงพลังของภาพจากการ์ตูนเรื่องนี้

ภาพเหล่านี้งดงามเหลือเกิน!

แทบจะหักล้างความคิดที่ฮวาชีมีต่อการ์ตูนไปเลย!

เปี่ยมไปด้วยฝีมืออันสูงส่ง!

เธอถึงขั้นอดไม่ได้ ต้องดาวน์โหลดภาพของเยี่ยเสินเยวี่ยนั่งจ้องหน้าหลินเหยาเหยา ก่อนจะตั้งเป็นภาพหน้าจอ

แน่นอนว่าฮวาชีไม่รู้จักชื่อของวัยรุ่นทั้งสองคนนี้ เธอเพียงแต่รู้สึกว่าภาพนี้เปี่ยมไปด้วยความรู้สึก

นิสัยที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิงของตัวละครนั้นน่าดึงดูดใจเหลือเกิน

อันที่จริง หลายคนล้วนเป็นเช่นนี้

ผู้คนมักจะหาภาพสวยๆ จากอินเทอร์เน็ตมาตั้งเป็นภาพหน้าจอ ภาพอาจมาจากอนิเมชั่นสักเรื่องหนึ่ง อาจมาจากภาพยนตร์สักเรื่องหนึ่งหรืออาจมาจากการ์ตูนสักเรื่องหนึ่ง

พวกเขาไม่จำเป็นต้องรู้จักที่มาของภาพเหล่านี้

ตราบใดที่ดูรื่นหูรื่นตา ตราบใดที่ทั้งหล่อทั้งเท่ พวกเขาก็จะบันทึกเก็บไว้

ฮวาชีก็เช่นกัน เธอคอมเมนต์บนพื้นที่แสดงความคิดเห็นอย่างอดไม่ได้ ‘อ่านการ์ตูนเรื่องนี้ได้ที่ไหนเหรอคะ’

เมื่อคอมเมนต์ไป ฮวาชีก็พบว่าหลายคนคอมเมนต์ถามข้อมูลเกี่ยวกับเรื่องสมุดมรณะเช่นเดียวกับตน

ไม่นานก็มีคนเข้ามาตอบ

‘ปู้ลั่วการ์ตูน ชื่อเรื่องสมุดมรณะ ผลงานใหม่ของอาจารย์อิ่งจือ’

แม้แต่เจ้าของโพสต์ก็ยังเข้ามาตอบฮวาชี

‘ภาพนี้แคปมาจากเรื่องสมุดมรณะค่ะ ทุกตอนมีภาพปกที่ลายเส้นระดับนี้เลยค่ะ เท่จนแสบตา!’

เท่จนแสบตาจริงๆ!

ตั้งแต่ตอนนี้ ภาพจากเรื่องสมุดมรณะได้ถูกเผยแพร่ไปทั่วทั้งโลกออนไลน์แล้ว!

หลายคนรีโพสต์

หลายคนชื่นชม

ในนั้น ภาพนรกซึ่งได้รับความนิยมมากที่สุด ถึงขั้นถูกเจ้าของโพสต์นำไปขยาย และวิเคราะห์อยู่หลายซ้ำหลายหน!

หลังจากขยายขึ้นแล้ว หลายคนล้วนพบว่าภาพนี้ยังไม่แตก!

ถึงขั้นที่มีรายละเอียดซึ่งเดิมทีหลายคนไม่ทันสังเกตเห็น ถูกค้นพบเมื่อนำภาพมาขยายใหญ่ขึ้น!

ตัวอย่างเช่น มุมภาพ

ตรงนั้นมีก้อนหินรูปทรงประหลาด

และด้านล่างก้อนหินประหลาด มีแมลงเล็กๆ หน้าตาพิลึกกึกกือกลุ่มหนึ่งกำลังปีนป่าย น่าเวทนาเหลือเกิน แมลงทุกตัวยังคงมีชีวิต

หรือยกตัวอย่างเช่น ที่อีกมุมหนึ่ง

มุมนั้นมีใบหน้า สีหน้าแปลกพิกล จะยิ้มก็ไม่ใช่ จะร่ำไห้ก็ไม่เชิง ถ้าหากไม่ได้ขยายภาพ ย่อมไม่มีทางมองเห็น

‘ดูจนเวียนหัว!’

‘ดึกดื่นป่านนี้ ต้องมานั่งกลัวจนเหงื่อตก!’

‘ฝีมือแบบนี้ ระดับปรมาจารย์ชัดๆ!’

‘ขยายขนาดนี้ยังไม่แตก รู้สึกว่าสุดยอดไปเลย ตัวตึงวงการการ์ตูนชัดๆ!’

‘การ์ตูนประเภทนี้อ่านแล้วเพลินตาเพลินใจจริงๆ’

‘นี่ยังเป็นการ์ตูนอยู่อีกเหรอ เห็นแล้วรู้สึกได้แรงบันดาลใจในการเรียนวาดภาพเลย’

‘…’

และความคิดเห็นหนึ่งในนั้นเขียนว่า

‘ฉันพอจะเข้าใจแล้วว่าทำไมเซี่ยนอวี๋กับฉู่ขวงถึงติดตามอิ่งจือ คนประเภทเดียวกันก็มักจะเกาะกลุ่มกัน ฝีมือระดับปีศาจก็ต้องเล่นกับระดับปีศาจเหมือนกันถูกมั้ย!’

คอมเมนต์นี้โพสต์มาได้เพียงห้านาที ยอดไลก์ทะลุล้านเป็นที่เรียบร้อย

…………………………………………