Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน - ตอนที่ 548 โชคดีมาแล้ว
หลังจากรายการจบลง!
บนโลกออนไลน์มีการสนทนานับไม่ถ้วน!
‘หัวจะปวด!’
‘ทำไมเป็นพี่ห่าวอวิ้นอีกแล้ว!’
‘ความโชคร้ายของผู้ชม แลกมาซึ่งความโชคดีของพี่ห่าวอวิ้นเพียงคนเดียว!’
‘สมแล้วที่เป็นพี่ห่าวอวิ้น เจออาจารย์เซี่ยนอวี๋สองครั้ง โชคดีเกิ๊นนน!’
‘โชคดีของผู้หญิงคนหนึ่ง มีเบื้องหลังเป็นโชคร้ายของผู้คนอีกนับไม่ถ้วน!’
‘กิจกรรมเต้นรำกลางจัตุรัสต้องมีเพลงใหม่แล้วมั้ย?’
‘อย่าทำแบบนี้นะ (มองแรง)!’
‘ฮือๆๆๆ ปวดใจ!’
‘…’
เมื่อนักประพันธ์เพลงจับสลากได้นักร้องซึ่งมีสไตล์ไม่ตรงกัน พวกเขาจะเอ่ยแสดงความไม่ชอบใจออกไปโดยตรงว่า
โชคไม่ดีเอาซะเลย
มีเพียงเมื่อเซี่ยนอวี๋จับได้เว่ยห่าวอวิ้น ถึงทำให้ผู้ชมบ่นออกมาว่า
โชคไม่ดีเอาซะเลย!
ผู้คมคิดว่าโชคของพวกตนแย่เกินไป!
การจัดการเช่นนี้ของทีมงานรายการประหนึ่งตวาดใส่พวกเขาว่า
เจอพายุสักหน่อยเป็นไง!
แต่ไม่ใช่ผู้ชมทุกคนที่คิดเช่นนี้…
บ้านสกุลหลิน
แม่ทำกับข้าวเต็มโต๊ะ คล้ายกับกำลังเฉลิมฉลอง “โชคดีจริงๆ เป็นเว่ยห่าวอวิ้นอีกแล้ว เว่ยห่าวอวิ้นร้องเพลงเพราะมาก!”
“ก็ดีอยู่หรอก…”
หลินเซวียนมองไปยังโทรศัพท์มือถือของแม่ “แต่ตอนกินข้าวเราจะปิดเพลงได้ไหมคะ?”
แม่กำลังเปิดเพลงลำนำพื้นเมืองสุดเจ๋ง
ระยะนี้ในครอบครัวถูกเพลงนี้ล้างสมองจนหลินเซวียนทนไม่ไหว
ช่วงนี้หลินเหยาไม่นั่งทำการบ้านในห้องรับแขก แต่กลับไปยังห้องนอนของตน พร้อมกับปิดประตูสนิท
แม้แต่หลินเยวียนเองก็ชักจะทนไม่ไหว
เห็นทีจะนำเพลงประเภทเดิมมาให้เว่ยห่าวอวิ้นไม่ได้อีกต่อไป
อย่างไรเสีย เพลงลำนำพื้นเมืองสุดเจ๋งก็มีศักยภาพในการเป็นผลงานชิ้นโบแดงมากพอแล้ว หลินเยวียนจะไม่ทำซ้ำ
เสียงของเว่ยห่าวอวิ้น ไม่ได้ร้องได้เพียงเพลงประเภทนี้
เพลงประเภทอื่นเธอก็ร้องได้ ด้วยเสียงที่เรียบง่าย ไม่เจือปนลูกเล่นหรือเทคนิคหวือหวา ให้ความรู้สึกจริงใจโดยธรรมชาติ
ติดดินมาก
และเปี่ยมไปด้วยความรู้สึกเข้าถึงได้
ดังนั้นต่อให้เป็นนักร้องคนเดียวกัน หลินเยวียนก็อยากทำสิ่งที่แตกต่าง นับว่าเป็นการช่วยเว่ยห่าวอวิ้นขยับขยายเส้นทางในอาชีพนักร้อง
ส่วนความคิดเห็นบนโลกออนไลน์ หลินเยวียนเองก็ได้อ่าน
เหมือนว่าทุกคนจะต่อต้านเพลงล้างสมองเพลงต่อไป…
อันที่จริงหลินเยวียนไม่รู้ว่ามีบุคลิกภาพหนึ่งซึ่งเรียกว่า ‘ซึนเดะเระ’
มีคำกล่าวว่า ‘ปากบอกว่าไม่ แต่ร่างกายซื่อตรง’
ไม่ว่าคนอื่นจะเชื่อคำพูดของชาวเน็ตหรือไม่
แต่เขากลับเชื่อ
ดังนั้น
ในวันรุ่งขึ้น เมื่อมาถึงรายการ เขาส่งบทเพลงพิเศษเพลงหนึ่งให้กับเว่ยห่าวอวิ้น
“อาจารย์เซี่ยนอวี๋…”
วินาทีที่เว่ยห่าวอวิ้นมองไปยังเซี่ยนอวี๋ เสียงของเธอก็พลันสั่นเทิ้ม!
หลังจากได้รับเพลงลำนำพื้นเมืองสุดเจ๋ง เว่ยห่าวอวิ้นร้องทำนองเพลงในใจเพียงครั้งเดียวก็มั่นใจแล้วว่านี่คือเพลงซึ่งมีสไตล์เป็นของเธอเอง
ทว่าเพลงที่เซี่ยนอวี๋หยิบออกมาในครั้งนี้ เว่ยห่าวอวิ้นไม่ต้องอ่านทำนองด้วยซ้ำ!
ลำพังแค่ ชื่อเพลงอยู่ตรงหน้าเว่ยห่าวอวิ้น เว่ยห่าวอวิ้นก็มั่นใจอย่างเต็มเปี่ยมว่า
นี่คือเพลงสำหรับเธอ!
อาจารย์เซี่ยนอวี๋ออกแบบเพลงเพลงมาให้เธอ เป็นเพลงซึ่งเธอเท่านั้นที่สามารถร้องได้
เพราะเพลงนี้มีชื่อว่า
โชค! ดี! มา! แล้ว!
เข้ากับชื่อของเว่ยห่าวอวิ้นอย่างสมบูรณ์!
แม้เซี่ยนอวี๋จะบอกว่าชื่อเพลงเป็นเพียงความบังเอิญ แต่เว่ยห่าวอวิ้นไม่เชื่อหรอก!
เว่ยห่าวอวิ้น โชคดีมาแล้ว[1]!
บนโลกมีเรื่องบังเอิญขนาดนี้ที่ไหนกัน
ถึงขั้นที่!
เว่ยห่าวอวิ้นมั่นใจเหลือเกิน!
ว่าเพลงนี้ คือเพลงที่เซี่ยนอวี๋เพิ่งเขียนขึ้นมาไม่นาน!
เนื่องจากการร่วมงานของเธอและอาจารย์เซี่ยนอวี๋เกิดจากความบังเอิญ ไม่ว่าจะเป็นตัวเธอเอง เซี่ยนอวี๋ หรือคนอื่นๆ ต่างก็ไม่สามารถคาดเดาได้ล่วงหน้า เพราะฉะนั้นความเป็นไปได้เพียงหนึ่งเดียวก็คืออาจารย์เซี่ยนอวี๋เพิ่งเขียนเพลงนี้ให้ตนในช่วงเวลาไม่กี่วันนี้!
พ่อเพลงตัวน้อยผู้ยิ่งใหญ่…
ถึงกับอุตส่าห์ลงมือเขียนเพลงให้เธอในรายการบันเทิง?
ชื่อเพลงก็คือชื่อของเธอเอง!
ทำไมเขาถึงดีกับฉันขนาดนี้!?
แววตาของเว่ยห่าวอวิ้นเป็นประกาย ระคนกับหยาดน้ำตา
ทันใดนั้นเอง
เธอก็รู้สึกสะเทือนใจอย่างที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน จึงตัดสินใจครั้งใหญ่
ทว่าเธอกลับไม่ได้เอื้อนเอ่ยวาจา เพียงแค่ลุกขึ้นและโค้งคำนับเซี่ยนอวี๋
……
หลินเยวียนไม่รู้ว่าเพลง ‘โชคดีมาแล้ว’ นั้นทำให้เว่ยห่าวอวิ้นตกตะลึงมากเพียงใด และขณะเดียวกันก็ทำให้เว่ยห่าวอวิ้นตัดสินใจเช่นนี้
เรื่องนี้เป็นความบังเอิญจริงๆ
ชื่อเพลงตรงกลับชื่อของเว่ยห่าวอวิ้นพอดี
และบังเอิญว่าเสียงอันเรียบง่ายของเว่ยห่าวอวิ้นสามารถร้องเพลงนี้ได้พอดี
ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ หลินเยวียนจะไม่หยิบเพลงนี้ออกมาก็คงไม่ได้
ยิ่งไปกว่านั้น เขาเองก็ไม่คิดจะเดินกลับไปบนเส้นทางเพลงล้างสมองอีกครั้ง
นี่คือจุดที่น่าสนใจของรายการเพลงของเรา
ถ้าหากอยู่ในรายการราชาหน้ากากนักร้อง
ทุกเพลงที่หลินเยวียนหยิบออกมานั้นล้วนมีความเสี่ยง
การตกรอบเกิดขึ้นได้เสมอ
แต่รายการเพลงของเราคำนวณคะแนนจากคะแนนโหวตของผู้ชม คณะกรรมการตัดสินคือผู้ชมทั่วไป
ไม่มีพ่อเพลง
ไม่มีคณะกรรมการประเมิน
และไม่ใช่ผู้ชมกลุ่มที่จู้จี้จุกจิกเกี่ยวกับดนตรี
ดนตรีซึ่งคนทั่วไป ชาย หญิง ผู้สูงอายุ และเด็กล้วนฟังได้ ได้รับความนิยมอย่างมากบนเวทีนี้!
นี่คือต้นกำเนิดของความคิดซึ่งทำให้หลินเยวียนหยิบเพลงนี้ขึ้นมา
หลังจากนั้น
ถ้าหากหยิบเพลงระเบิดเวทีจำพวกเพลง ‘เกินจริง’ ออกมา จะได้ผลลัพธ์ที่ยอดเยี่ยม
ทว่ายังไม่มีความจำเป็นในตอนนี้
เว่ยห่าวอวิ้นก็ไม่ใช่นักร้องสายพลัง เธอมีเอกลักษณ์ของตนเอง
หลายวันต่อจากนั้นเป็นเรื่องของการฝึกซ้อม
เมื่อตอนที่ห้าของรายการเริ่มต้นขึ้น ผู้ชมต่างตกตะลึงทันทีที่มีการประกาศลำดับการแสดง!
กลัวอะไรได้อย่างนั้น!
วันนี้พี่ห่าวอวิ้นเปิดเวที!
ถ้าหากวันนี้พี่ห่าวอวิ้นมาพร้อมกับเพลงประเภทเดียวกับลำนำพื้นเมืองสุดเจ๋งอีก ผู้ชมจะดูการแข่งขันต่อจากนั้นไหวหรือ?
ดูไม่ไหวแน่นอน!
ทุกคนจะถูกล้างสมอง!
ทุกคนจะถูกขังอยู่ท่ามกลางจังหวะของบทเพลงอาถรรพ์นี้!
ด้านหลังเวที
นักร้องหลายคนก็งุนงงเช่นกัน
“พี่ห่าวอวิ้นเปิดเวที!”
“แล้วฉันจะรับเวทีต่อยังไง”
“จะให้รับเวทีต่อจากพี่ห่าวอวิ้นท่าไหนล่ะเนี่ย!”
“ทันทีที่พี่ห่าวอวิ้นร้องจบ ผู้ชมทุกคนจะอินกับเพลงของเธออย่างสุด! หัว! ใจ!”
“จะไม่มีเพลงแบบนั้นออกมาอีกอย่างแน่นอน!”
“ทีมงานรายการร้ายมาก!”
“…”
สีหน้าของนักประพันธ์เพลงเปี่ยมไปด้วยความงงงัน
พี่ห่าวอวิ้นเปิดเวที แน่ใจใช่ไหมว่าจะไม่พาผู้ชมไปเต้นกลางจัตุรัส?
แล้วคนหลังๆ จะร้องเพลงอะไร มีอะไรให้แข่งอีก!
ทุกคนลุกขึ้นมาเต้นกันหมดแล้ว!
“โชคไม่ดีเอาซะเลย!”
เจิ้งจิงบ่นอย่างยิ้มแย้ม นักร้องที่เธอร่วมงานด้วยต้องขึ้นเวทีต่อจากเว่ยห่าวอวิ้นพอดี
แต่เพลงของเธอในครั้งนี้ค่อนไปทางบัลลาด จำเป็นต้องให้ผู้ชมจิตใจสงบ จึงจะสัมผัสได้ถึงอารมณ์ของบทเพลง
แต่จะแน่ใจได้อย่างไรว่าจิตใจของผู้ชมจะสงบ หลังจากพี่ห่าวอวิ้นร้องเพลงจบ
พี่ห่าวอวิ้นคนนี้ ที่เป็นคนโชคดี ก็เพราะส่งความโชคร้ายให้คนอื่นไปแล้วน่ะสิ!
มีเพียงเว่ยห่าวอวิ้นซึ่งเดินขึ้นเวทีอย่างร่าเริง ท่าทางเปี่ยมไปด้วยความสุข พาลให้ผู้ชมสั่นสะท้าน!
ถึงขั้นมีคนเล่นมุกจากอินเทอร์เน็ต ตะโกนเสียงดังว่า
“อย่าเข้ามานะ!”
เว่ยห่าวอวิ้นจึงตอบกลับไป “แต่ฉันจะมา”
อรุก!
ทั้งห้องส่งหัวเราะลั่น!
ยังไม่ทันได้เริ่มร้องเพลงนี้ ก็สนุกขึ้นมาแล้ว!
อย่างไรก็ตาม
เมื่อดนตรีดังขึ้น และบนหน้าจอปรากฏชื่อเพลงสี่คำว่า ‘โชคดีมาแล้ว’ ทั้งห้องส่งไม่เพียงระเบิดหัวเราะ!
ต่างคนต่างขำจนตัวงอ!
ต่างคนต่างลุกขึ้นมาวุ่นวาย!
เมื่อทุกคนเห็นเพลงนี้ ล้วนแต่ขำกลิ้ง ทั้งอินเทอร์เน็ตไม่ให้คุณเข้ามา แต่เพลงของคุณดันมีชื่อว่า ‘โชคดีมาแล้ว’!?
บอกว่าอย่ามา!
คุณก็ยังจะมา!
คุณขึ้นมาบนเวที คือโชคดีมาแล้ว?
นี่มันโชคร้ายมาแล้วชัดๆ !
[1] โชคดีมาแล้ว ขับร้องโดยจู่ไห่ คำร้องโดยเชอสิง ทำนองโดยชีเจี้ยนปัว เรียบเรียงโดยจางหงกวง