Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน - ตอนที่ 583 พวกคนใจร้าย ขอบคุณที่คอยดูถูกฉันเสมอมา

“เพลง​นี้​”

สีหน้า​ของ​เจิ้งจิงค่อยๆ​ เคร่งขรึม​ขึ้น​เรื่อยๆ​

แววตา​ของ​หยาง​จงหมิง​เป็นประกาย​ จ้องมอง​ซุน​เย่าหั่วบน​เวที​

นักประพันธ์​เพลง​หลาย​คน​มองหน้า​กัน​ ก่อนที่​สายตา​ของ​ทุกคน​ต่าง​จับจ้อง​ไป​ยัง​กลาง​เวที​

บน​เวที​

สีหน้า​เยาะเย้ย​ตนเอง​ของ​ของ​ซุน​เย่าหั่ว​ ค่อยๆ​ จาก​หาย​ไป​ และ​ถูก​แทนที่​ด้วย​ความมุ่งมั่น​

“คน​โชคดี​คือ​ฉัน​ ไม่เคย​หันหลัง​ไป​

สุดท้าย​ได้​พบ​ ธาร​น้ำ​นั้น​มีอยู่​จริง​

ทุก​หยาดเหงื่อ​เสีย​ไป​ ชีวิต​แข็งแกร่ง​ขึ้น​ได้​

ข้าม​ผ่าน​ความปวดร้าว​จึงได้​เห็น​

โลก​ใบ​ใหม่​

…”

เขา​เคย​รู้สึก​หดหู่ใจ​

ถึงขั้น​อยาก​ยอมแพ้​

ทว่า​เพียง​ครั้ง​เดียว​ที่​เขา​คิด​จะยอมแพ้​ มีคน​ดึง​เขา​กลับมา​

หลังจากนั้น​ เขา​จึงพยายาม​มาโดยตลอด​

ไม่หันหลัง​กลับ​ไป​

เพลง​ดัง​คน​ไม่ดัง​?

ไม่เป็นที่รู้จัก​?

ประสบความสำเร็จ​โดยที่​ไม่ต้อง​พยายาม​?

เป็น​นักร้อง​แถวหน้า​ได้​เพราะ​โชค​?

ตอนที่​ผม​เข้ารอบ​สิบสอง​คน​สุดท้าย​ใน​รายการ​ราชา​หน้ากาก​นักร้อง​ได้​ด้วย​ความสามารถ​ของ​ตัวเอง​ พวกคุณ​ลืม​ไป​แล้ว​หรือ​?

ตอนที่​ผม​ร้องเพลง​ใน​ห้อง​อัด​จน​เสียง​หาย​ พวกคุณ​เคย​เห็น​ไหม​?

ไม่เป็นไร​หรอก​

ผม​จะร้องเพลง​ต่อไป​

ร้อง​จนกว่า​พวกคุณ​มองเห็น​ผม​

ผู้จัดการ​บอ​กว่า​บางที​นี่​อาจ​เป็น​โชคชะตา​

วงการ​บันเทิง​ช่างลี้ลับ​ บางคน​โด่งดัง​ขึ้น​มาอย่าง​ง่ายดาย​ ขณะที่​บางคน​กลับ​พยายาม​มากกว่า​หลายเท่า​ แต่​ไม่อาจ​ดึงดูด​ความสนใจ​ของ​ผู้คน​ได้​

แต่​ผม​เชื่อ​ว่า​ นี่​ไม่ใช่โชคชะตา​!

ซุน​เย่า​หัว​ปลด​ไมโครโฟน​ออกจาก​ขาตั้ง​ เงยหน้า​ขึ้น​เล็กน้อย​ และ​ทันใดนั้น​เสียง​ของ​เขา​ก็​แหลม​สูง ราวกับว่า​เขา​กำลังจะ​ลุกขึ้น​และ​ต่อต้าน​บางอย่าง​

“ฟ้าสูงทะเล​กว้าง​

เมื่อ​ยืนหยัด​หาญกล้า​

ไม่ท้อถอย​ฟันฝ่า​

ทำลาย​ตรวน​แห่ง​โชคชะตา​!!!”

ราวกับว่า​เขา​กำลัง​ทำลาย​ของ​บางอย่าง​จริงๆ​ !

จู่ๆ อู่​หลง​ก็​แสดง​อาการท้องผูก​ ราวกับว่า​เก้าอี้​ร้อน​จน​ลวก​บั้นท้าย​ของ​เขา​

ส่วน​เจิ้งจิงขยุ้ม​ผม​ของ​ตนเอง​!

สีหน้า​ของ​หยาง​จงหมิง​เคร่งขรึม​กว่า​ครั้ง​ใด​ แววตา​ที่​มอง​ซุน​เย่าหั่ว​คล้าย​กับ​เปลี่ยนไป​เล็กน้อย​

ความ​ตกตะลึง​

ปรากฏ​บน​ใบหน้า​ของ​นักประพันธ์​เพลง​ทั้ง​กลุ่ม​พร้อมกัน​!

พวกเขา​มอง​ซุน​เย่าหั่ว​

ซุน​เย่าหั่ว​เงยหน้า​ขึ้น​ เผย​ให้​เห็น​สีหน้า​ซึ่งเปี่ยม​ไป​ด้วย​ความภาคภูมิใจ​และ​เชื่อมั่น​ใน​ตนเอง​ และ​แลดู​ไม่เจอ​ปน​ด้วย​ความโกรธเคือง​และ​อารมณ์​อัน​ซับซ้อน​เป็นครั้งแรก​

“พวก​คนใจร้าย​

ขอบคุณ​ที่​คอย​ดูถูก​ฉัน​เสมอมา​!!!

ฉัน​ไม่ยอม​ก้มหน้า​

ใช้ชีวิต​ให้​ดี​ยิ่งกว่า​”

เนื้อเพลง​ท่อน​นี้​ และ​เสียงร้อง​นี้​ ประหนึ่ง​ไต่​ระดับ​ขึ้น​บน​หน้าผา​สูง และ​ระเบิด​พลัง​ทันทีที่​ถึงที่หมาย​!

และ​หลังจากนั้น​

เป็น​เสียง​ซึ่งลาก​ยาว​

มีคน​กัด​ริมฝีปาก​แน่น​

มีคน​กำหมัด​แน่น​

และ​มีผู้ชม​อีก​เป็น​จำนวนมาก​ที่​ใบหน้า​แดงก่ำ​!

ราวกับว่า​ช่วงเวลา​หนึ่ง​เข้ามา​ใน​จิตใจ​อย่าง​กะทันหัน​ อารมณ์​นับไม่ถ้วน​ล้วน​เชื่อมโยง​กัน​

มีใคร​ไม่เคย​โดน​ดูถูก​บ้าง​?

มีใคร​ไม่เคย​มีช่วงเวลา​ที่​ไม่ได้รับ​การ​ยอมรับ​บ้าง​?

ไม่มีอะไร​มาก​ไป​กว่า​การ​กัดฟันทน​ และ​เพียรพยายาม​อย่าง​หนัก​เพื่อ​พิสูจน์​ตนเอง​

ไม่มีอะไร​มาก​ไป​กว่า​การทุ่มเท​อย่าง​เต็มที่​ เพื่อให้​คน​ที่​เคย​ดูถูก​ตน​ได้​เข้าใจ​ว่า​ ฉัน​ไม่ได้​กระจอก​อย่าง​ที่​พวกคุณ​คิด​!

มองข้าม​

หัวเราะเยาะ​

นี่​คือ​อุปสรรค​ที่​คน​ทั่วไป​ล้วน​พบ​เจอ​

และ​บทเพลง​นี้​ ได้​ถ่ายทอด​ความรู้สึก​ของ​ผู้คน​มากมาย​!

“หน้าต่าง​ก่อน​รุ่งสาง​ ทั้งคืน​ไม่อาจ​ข่มตา​

มองดู​รุ่งอรุณ​ ส่งยิ้ม​ผ่าน​หมู่​เมฆา

มืดมิด​ยาม​ตะวัน​ลับตา​ เติบโต​ยาม​ตะวัน​ส่อง​ฟ้า

ตราบที่​มีแสงสว่าง​

เรา​ยังคง​

ทอ​ประกาย​เจิดจ้า​

…”

วันนี้​ให้​ผม​ได้​เป็น​แสงสว่าง​นั้น​เถิด​

ซุน​เย่าหั่ว​ราวกับ​ได้​ปล่อยวาง​ความ​หนักใจ​ลง​บ้าง​

ทว่า​เสียง​ของ​เขา​กลับ​ดัง​ขึ้น​เรื่อยๆ​ ใน​ความ​ปล่อยวาง​นี้​

“ฟ้าสูงทะเล​กว้าง​ เมื่อ​ยืนหยัด​หาญกล้า​ ไม่ท้อถอย​ฟันฝ่า​ ทำลาย​ตรวน​แห่ง​โชคชะตา​”

เสียงดนตรี​หยุด​ลง​กะทันหัน​

บน​โว​ที​มืด​ลง​อีกครั้ง​

ทันใดนั้น​ซุน​เย่าหั่ว​ก็​สูด​ลม​หายใจเข้า​ลึก​ จน​ทุกคน​ได้ยิน​เสียง​ลมหายใจ​ของ​เขา​

หลาย​วินาที​ผ่าน​ไป​

เสียง​ของ​ซุน​เย่าหั่ว​ดัง​ขึ้น​อีกครั้ง​ด้วย​คีย์​ที่สูง​ขึ้น​ เสียง​สูงจน​น่ากลัว​บาด​ลึก​ถึงโสตประสาท​ของ​ผู้​คนใน​ชั่วพริบตา​

พวก​คนใจร้าย​ ขอบคุณ​ที่​คอย​ ดูถูก​ฉัน​เสมอมา​ ฉัน​ไม่ยอม​ก้มหน้า​ จะกล้าหาญ​ยิ่งกว่า​!!!”

พรึบ​ๆๆ!

เวที​อัน​มืดมิด​กลับมา​สว่าง​พร่า​ตา​อีกครั้ง​ ลำแสง​นับไม่ถ้วน​ล้วน​ไล่​กระหน่ำ​ตาม​เงาของ​ซุน​เย่าหั่ว​ ท้ายที่สุด​จึงไป​รวมกัน​ยัง​จุด​จุด​เดียว​!

บางคน​ตระหนัก​ได้​ในทันที​…

ที่แท้​ซุน​เย่าหั่ว​ก็​เจิด​จรัส​ได้​ถึงเพียงนี้​!

ราวกับว่า​เขา​กลายเป็น​กลายเป็น​กองเพลิง​!

กอง​เพลิง​ซึ่งกำลัง​ลุกโชติช่วง​!

ผู้คน​ต่าง​รู้สึก​ตื่น​ตะลึง​ ขณะเดียวกัน​ก็​รู้สึก​ประหนึ่ง​มีค้อน​หนัก​ทุบ​ลง​กลา​งอก​

มีคน​ลุกขึ้น​ยืน​!

ผู้คน​ลุกขึ้น​ยืน​มา!

และ​เพลง​คลอ​หลังจากนั้น​ คือ​การร้อง​ประสานเสียง​ ซึ่งเต็มไปด้วย​เสียง​ที่​คุ้นเคย​ตัด​สลับ​กัน​ไปมา​ นี่​คือ​เสียง​ประสาน​ซึ่งราชวงศ์​ปลา​บันทึก​ไว้​ล้วง​หน้า​

“ฟ้าสูงทะเล​กว้าง​

หลัง​พายุฝน​พัดผ่าน​

หันไป​อีก​ครา​

เผชิญ​ความเจ็บปวด​และ​รอยยิ้ม​ที่ผ่านมา​

…”

เสียง​ของ​เซี่ยนอวี๋​ เสียง​ของ​เจียง​ขุย​ เสียง​ของ​เฉินจื้ออวี่​ เสียง​ของ​ซย่า​ฝาน​ เสียง​ของ​เว่ย​ห่า​วอ​วิ้น…​

และ​ยัง​มีเสียง​ของ​ซุน​เย่าหั่ว​เช่นกัน​

ใน​การ​เรียบเรียง​เพลง​อย่าง​ประณีต​ หลากหลาย​เสียง​อัน​ไพเราะ​ใน​ท่อน​ประสานเสียง​ร่วมกัน​ของ​ราชวงศ์​ปลา​เติมเต็ม​ให้​ช่องว่าง​ใน​ช่วง​สุดท้าย​

พลัง​นับไม่ถ้วน​ราวกับ​มารวม​อยู่​ด้วยกัน​

และ​ซุน​เย่าหั่ว​ยก​มือขึ้น​เหนือศีรษะ​

เมื่อ​เสียงดนตรี​หยุด​ลง​

เสียง​ของ​ซุน​เย่าหั่ว​ทุ้ม​ต่ำ​ลง​อีกครั้ง​ แต่กลับ​ไม่อัดอั้น​อีกต่อไป​

ราว​ได้รับ​การปลดปล่อย​โดย​สมบูรณ์​ เขา​เอ่ย​อย่าง​แผ่วเบา​

“คน​ที่​เข้าใจ​ฉัน​ที่สุด​

ขอบคุณ​ที่​คอย​อยู่​ข้าง​กัน​เสมอมา​

ทำให้​ฉัน​มีเรื่องราว​มาเล่าขาน​

เห็น​วันข้างหน้า​

ค่อยๆ​ ก้าว​เข้ามา​…”

เสียงดนตรี​ดัง​กระหึ่ม​ใน​ช่วง​ท้าย​

ทั่ว​ทั้ง​ห้อง​ส่ง เสียงดนตรี​ใน​ช่วง​ท้าย​ยังคง​อ้อยอิ่ง​

กำปั้น​ของ​ซุน​เย่าหั่ว​ลดระดับ​ลง​

ขอบตา​ของ​เขา​แดงก่ำ​

ใน​พื้นที่​ของ​นักร้อง​

นักร้อง​ใน​ราชวงศ์​ปลา​ต่าง​ปรบมือ​กัน​สุด​ชีวิต​

หลังจากนั้น​ นักร้อง​คนอื่น​ก็​ปรบมือ​เช่นกัน​

และ​หลังจากนั้น​

เสียง​ปรบมือ​จาก​ผู้ชม​ดัง​กึกก้อง​!

แม้แต่​นักประพันธ์​เพลง​ ต่าง​ลุกขึ้น​ยืน​อย่าง​เงียบงัน​ ก่อน​จะปรบมือ​

ความขุ่นเคือง​ ความ​เดือดดาล​ ความอดทน​ ความ​โล่งใจ​ ไป​จนถึง​ความ​ซาบซึ้งใจ​ใน​ช่วง​สุดท้าย​ ทุก​ความรู้สึก​ล้วน​ได้รับ​การปลดปล่อย​อย่าง​สมบูรณ์​ผ่าน​เสียง​ของ​ซุน​เย่าหั่ว​

ทั้ง​บทเพลง​ราวกับว่า​จะดูจะ​หลอม​รวม​เข้ากับ​ประวัติศาสตร์​การต่อสู้​ของ​ซุน​เย่าหั่ว​

ในที่สุด​คอมเมนต์​ก็​ระเบิด​

‘นี่​คือ​ซุน​เย่าหั่ว​ที่​ฉัน​รู้จัก​ใช่ไหม​เนี่ย​’

‘ซุน​เย่าหั่ว​ร้องเพลง​จน​ฉัน​ร้องไห้​เลย​!’

‘พวก​คนใจร้าย​ ขอบคุณ​ที่​คอย​ดูถูก​ฉัน​เสมอมา​ นี่​คือ​แรง​ที่​ผลักดัน​ให้​ฉัน​ก้าว​ ไป​ข้างหน้า​!’

‘โดน​ตก​แล้ว​!’

‘ใคร​ยัง​กล้า​พูด​อีก​ไหม​ว่า​ซุน​เย่าหั่ว​คือ​คน​ที่​อ่อน​ที่สุด​ใน​ราชวงศ์​ปลา​!’

‘แม่เจ้าโว้ย​ ซุน​เย่าหั่ว​ระเบิด​เวที​!’

‘ฝีมือ​การ​ร้องเพลง​ของ​ซุน​เย่าหั่ว​แข็งแกร่ง​มาก​ ไฮโน้ต​ท่อน​สอง​ทะลวง​จิตวิญญาณ​มาก​!’

‘คนเก่ง​ไม่พูด​เยอะ​ เมื่อก่อน​ผม​เคย​คอมเมนต์​บ่น​ซุน​เย่าหั่ว​ไป​ ผม​ขอโทษ​’

‘ฉัน​ก็​ขอโทษ​เหมือนกัน​!’

‘ขอโทษ​นะ​พี่​เย่าหั่ว!’​

‘เพลง​นี้​พ่อ​เพลง​อวี๋​เขียน​ให้​ซุน​เย่าหั่ว​จริงๆ​ มีแค่​ซุน​เย่าหั่ว​ที่​ร้อง​ได้​ เพราะ​มัน​ตรง​กับ​สิ่งที่​ซุน​เย่าหั่ว​เผชิญ​ใน​ขณะนี้​ ขณะที่​พวกเรา​วิ​พากย์​วิจารณ์​ซุน​เย่าหั่ว​กัน​สนุกปาก​ เรา​ลืม​ไป​สนิท​เลย​ว่า​เขา​ต้อง​รู้สึก​กดดัน​แค่​ไหน​!’

‘เซี่ยนอวี๋​ยังคง​เป็น​เซี่ยนอวี๋​ ซุน​เย่าหั่ว​กลับ​ไม่ใช่ซุน​เย่าหั่ว​ที่​เรา​คุ้นเคย​!’

‘ตีความ​ได้​อย่าง​ยอดเยี่ยม​!’

‘เพลง​นี้​ ทำให้​นึกถึง​หลาย​เรื่อง​ใน​อดีต​ เรื่องราว​ของ​ซุน​เย่าหั่วผม​ไม่เข้าใจ​มาก​นัก​ แต่​ผม​ได้ยิน​ความเศร้า​และ​เสียง​คร่ำครวญ​ของ​ซุน​เย่าหั่ว​ เพราะ​ผม​เคย​ผ่าน​ความรู้สึก​นี้​มาก่อน​ พวกเรา​ทุกคน​เคย​ผ่าน​มาก่อน​เหมือนกัน​’

‘…’

บน​โลก​

เพลง​ฟ้าสูงทะเล​กว้าง​ขอ​งวง​ซิ่น​ เพื่อ​สะท้อน​เส้นทาง​ความรู้สึก​ที่​สมาชิก​ใน​วง​ผ่าน​มา

และ​บน​เวที​นี้​

ซุน​เย่าหั่ว​ขับร้อง​เรื่องราว​ของ​ตน​ออกมา​

ทุกคน​ต่าง​มีเรื่องราว​ของ​ตนเอง​ ทุกคน​มีประสบการณ์​ที่​คล้ายคลึง​กัน​ผ่าน​เรื่องราว​ของ​ ‘การต่อสู้​’

ชั่ว​ขณะนั้น​

ไม่มีใคร​คลางแคลง​อีกต่อไป​ว่า​ซุน​เย่าหั่ว​รับมือ​กับ​เพลง​ของ​เซี่ยนอวี๋​ไม่ไหว​

ไม่มีใคร​กังวล​อีกต่อไป​ ว่า​ซุน​เย่าหั่ว​จะถ่วง​แข้ง​ถ่วง​ขา​เซี่ยนอวี๋​

นี่​เป็น​เพียง​เพลง​เดียว​ที่​สามารถ​ประชัน​กับ​เพลง​ ‘ฝ่าลม​โต้คลื่น​’ ซึ่งหยาง​จงหมิง​ร่วมมือ​กับ​เจียง​ขุย​ได้​!!

——————

ปล.​ มีเพลง​ ‘ฟ้าสูงทะเล​กว้าง​’ อีก​เพลง​หนึ่ง​[1] แต่​เพลง​นี้​สอดคล้อง​กับ​สถานการณ์​ของ​เซี่ยนอวี๋​ใน​ขณะนี้​มากกว่า​ หลาย​คนแนะนำ​เพลง​มา แต่​ฉัน​คิด​ว่า​ทุก​เพลง​ที่​เผยแพร่​ใน​นิยาย​เกี่ยวกับ​วงการ​บันเทิง​ควร​มีจุดตัด​กับ​โครงเรื่อง​ นอกจาก​ว่า​เป็นการ​เลือก​เพลง​อย่าง​อิสระ​เพื่อ​ใช้ใน​การไต่​ชาร์ต​เพลง​เท่านั้น​