Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน - ตอนที่ 528 ซูเปอร์ฮีโร่ที่ติดดินที่สุด
- Home
- Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน
- ตอนที่ 528 ซูเปอร์ฮีโร่ที่ติดดินที่สุด
ในโรงภาพยนตร์สักแห่งหนึ่ง
หลงหยางพาเสี่ยวหู่ลูกชายออกมาดูภาพยนตร์
นอกจากสองพ่อลูกแล้ว ผู้ช่วยของหลงหยางและภรรยาของผู้ช่วยก็มาเช่นกัน
“ตั๋วสี่ใบครับ!”
ผู้ช่วยแจกจ่ายตั๋วภาพยนตร์เรื่องสไปเดอร์แมนเรียบร้อย จึงเอ่ยขึ้นอย่างยิ้มแย้ม
“เมื่อกี้ไปสำรวจมากครับ เรื่องตำนานมนุษย์มังกรของเรากระแสตอบรับดีมาก ผู้ชมส่วนมากมาเพื่อดูหนังของพวกเรา
นี่ไม่ใช่เรื่องที่เหนือความคาดหมาย
ไม่ว่าจะในแง่ของเงินทุนหรือรายชื่อนักแสดง เรื่องตำนานมนุษย์มังกรล้วนเหนือกว่า ผู้ชมรู้ว่าควรเลือกอย่างไร
คนที่เลือกดูสไปเดอร์แมน โดยมากมักจะมาจากความชอบส่วนตัว ยกตัวอย่างเช่นเป็นแฟนคลับของเซี่ยนอวี๋อะไรทำนองนั้น
หลงหยางยิ้มบางพลางพยักหน้า ก่อนจะมองไปยังเสี่ยวหู่ด้วยความกระหยิ่มใจเล็กน้อย
เจ้าหนู ได้ยินแล้วหรือยัง
ภาพยนตร์ที่พ่อสร้างนี่แหละที่ได้รับความนิยมสูงสุด!
ปรากฏว่าเสี่ยวหู่กลับจ้องมองโปสเตอร์เรื่องสไปเดอร์แมนดวงตาเป็นประกาย เอ่ยพึมพำ
“เท่สุดๆ !”
ในโปสเตอร์ใบนี้
สไปเดอร์แมนสวมชุดบอดีสูทสุดคลาสสิก ยืนสองขาแยกจากกัน ทำท่าพ่นไย นี่คือรูปลักษณ์ตามแบบฉบับของสไปเดอร์แมนเมื่อต่อสู้
รอยยิ้มของหลงหยางชะงัก รู้สึกอิจฉาขึ้นมาเล็กน้อย
ไม่นาน โรงฉายสไปเดอร์แมนก็เริ่มตรวจตั๋ว
กลุ่มของหลงหยางทยอยกันเข้าไปในโรงฉาย และนั่งลงในแถวที่เจ็ดซึ่งเป็นตำแหน่งที่เหมาะแก่การชมภาพยนตร์
น้ำอัดลมและพ็อปคอร์น
เครื่องเคียงตามมาตรฐานของภาพยนตร์เชิงพาณิชย์
ไม่ต้องให้รอนาน ภาพยนตร์เริ่มฉายแล้ว
ผู้ชมซึ่งกินพ็อปคอร์นดื่มน้ำอัดลมเงียบลงแล้ว สายตาจับจ้องไปยังหน้าจอขนาดใหญ่
หนังเริ่มต้นด้วยการเล่าเรื่องที่เรียบง่าย ขั้นแรกแนะนำตัวเอกและความสัมพันธ์ระหว่างตัวละครรอบตัวเขา
ตัวเอกชื่อปีเตอร์ ปาร์คเกอร์ เป็นนักเรียนธรรมดาคนหนึ่ง
พ่อแม่ของเขาเสียชีวิตตั้งแต่เขายังเด็ก เขาจึงเติบโตมาในครอบครัวของลุงกับป้า และเป็นเด็กที่มีจิตใจดี
ที่โรงเรียน เขาแอบชอบผู้หญิงคนหนึ่ง และเขามีเพื่อนซี้ซึ่งสนิทกันมาก
หลังจากแนะนำเบื้องหลังตัวละคนจบแล้ว ในที่สุดภาพยนตร์ก็มอบสูตรโกงให้กับตัวเอก
ในระหว่างงานนิทรรศการผลงานวิจัย ปีเตอร์ ปาร์คเกอร์ถูกแมงมุมตัวหนึ่งกัด
ระหว่างทางกลับบ้าน ปีเตอร์ ปาร์คเกอร์ผล็อยหลับไป
บนรถไฟฟ้าใต้ดิน มีชายฉกรรจ์ร่างกายเต็มไปด้วยรอยสักคิดจะกลั่นแกล้งเขา ท่ามกลางเสียงหัวเราะของเพื่อนๆ
ปรากฏว่าจู่ๆ เส้นผมของปีเตอร์ ปาร์คเกอร์ซึ่งกำลังหลับก็ชี้ขึ้น ทันใดนั้นเขาลืมตาขึ้น และแทบไต่ขึ้นไปบน…
ผนังรถเมล์?
โดยไม่รู้ตัว…
เมื่อเผชิญกับสายตางุนงงของผู้คนโดยรอบ ปีเตอร์ ปาร์คเกอร์ก็สับสนเช่นกัน เขาจึงรีบลงมาทันที
ผู้หญิงด้านข้างพยายามจะผลักเขา เขาจึงหยุดเธอไว้ด้วยมือข้างเดียว ทว่าทันทีที่ผ่อนแรงลง เสื้อผ้าของอีกฝ่ายกลับถูกตัวเอกทำให้ขาดหลุดรุ่ย เหลือเพลงเสื้อผ้าคลุมกายเพียงเล็กน้อย ขนาดใหญ่กว่า…
“ฮ่า!”
ผู้ชมระเบิดหัวเราะออกมา
ฉากต่อสู้ในรถยนต์หลังจากนั้นถ่ายทำได้น่าสนใจมาก
ปีเตอร์ ปาร์คเกอร์ใช้พลังเหนือธรรมชาติที่ไม่คุ้นเคย ปะทะกับเหล่าอันธพาล
บางครั้งเขาก็เกาะอยู่ด้านบนของรถ บางครั้งก็ห้อยอยู่ที่เสาค้ำรถไฟฟ้าใต้ดิน ปราดเปรียวว่องไวราวกับเป็นแมงมุมตัวหนึ่ง
ส่วนเพลงประกอบทำนองเร่งเร็วแฝงความทะเล้น ทำให้ผู้ชมรู้สึกร่าเริงและสนุกตาม
“ใช้รูปแบบของหนังตลก?”
หลงหยางตกตะลึงอยู่บ้าง
นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้เห็นการใช้รูปแบบของภาพยนตร์ตลกในภาพยนตร์ซูเปอร์ฮีโร่
ประเด็นหลักของซูเปอร์ฮีโร่อื่นๆ โดยมากมักจะเกี่ยวกับการกอบกู้โลกจากความเกลียดชังและทุกข์ทรมาน
ทว่าสไปเดอร์แมนกลับให้ความรู้สึกผ่อนคลายและเพลิดเพลิน!
เซี่ยนอวี๋ใจกล้าจริงๆ !
นี่คือความก้าวหน้าครั้งใหญ่สำหรับรูปแบบของซูเปอร์ฮีโร่อื่นๆ
ผู้ชมจะยอมรับได้ไหม
ผู้ชมยอมรับได้อยู่แล้ว!
เสียงหัวเราะของผู้ชมโดยรอบคือข้อพิสูจน์!
ในพื้นที่แคบๆ ในสถานีรถไฟ ท่วงท่าเท่ๆ และเหนือมนุษย์มนาของพระเอก เมื่ออยู่ภายใต้กล้องซึ่งเร็วบ้างช้าบ้าง ทำให้อรรถรสของตัวละครซึ่งโกลาหลนั้นผสมผสานกันได้อย่างลงตัว
เสี่ยวหู่กำลังหัวเราะ เขาดูอย่างมีความสุข!
ในใจของหลงหยางพลันเกิดความรู้สึกไม่ชอบใจขึ้นมา
เรื่องราวดำเนินต่อไป
ปีเตอร์ ปาร์คเกอร์เริ่มศึกษาความสามารถของตน ขณะเดียวกันก็คิดค้นอุปกรณ์ซึ่งสามารถยิงใยแมงมุมได้
ภาพยนตร์ใช้เทคนิคการตัดต่อเพื่อแสดงให้เห็นถึงกระบวนการทำความคุ้นเคยและประยุกต์ใช้ความสามารถของเขา เมื่อเขาปรับแต่งชุดแมงมุมสีแดงจนสมบูรณ์ และใช้ใยแมงมุมเพื่อเคลื่อนที่ระหว่างตึกสูง ผู้ชมบางคนก็ส่งเสียงเชียร์!
สนุกสุดๆ !
ทำไมซูเปอร์ฮีโร่ถึงได้รับความนิยมอยู่เสมอ
ไม่ใช่เพราะพวกเขามีพลังซูเปอร์ฮีโร่ที่คนธรรมดาใฝ่ฝันไม่ใช่หรือ?
ทุกคนรู้สึกสนุกมากที่ได้เห็นสไปเดอร์แมนกระโดดไประหว่างตึกต่างๆ พลางช่วยตำรวจลงโทษคนร้าย!
ความเพลิดเพลินนี้ชัดเจนมาก!
และขณะที่ความเพลิดเพลินรุนแรงขึ้น เสียงหัวเราะซึ่งเกิดจากภาพยนตร์เรื่องนี้ก็จริงจังเช่นกัน!
เพราะนี่คือสไปเดอร์แมน…
พูดเก่งเหลือเกิน!
เจ้านี่ชอบพูดเจื้อยแจ้วขณะต่อสู้ และแต่ละคำพูดล้วนแสดงออกถึงไหวพริบของเขา
กอปรกับการเคลื่อนไหวอันเฉียบคมว่องไว ทำให้คนรู้สึกถึงความเท่ในความซุกซน ในความเท่มีความสนุก ในความสนุกมีความเก่งกาจ!
ถึงอกถึงใจจริงๆ !
เมื่อตำรวจมาถึงช้าอีกครั้ง พวกเขาพบว่าคนร้ายถูกใยแมงมุมแขวนไว้หน้าประตูธนาคารแล้ว
สถานที่แบบไหนกัน ระบบรักษาความปลอดภัยแย่มาก…
“ช่วยด้วย!”
“ผมขอแจ้งความ!”
“ผมจะแจ้งความหมอนั่นที่แกว่งไปแกว่งมาบนกำแพง!”
“…”
หัวขโมยเห็นตำรวจแล้วรู้สึกสนิทสนมยิ่งกว่าพ่อแม่เสียอีก!
ผู้ชมดูถึงตรงนี้ ก็ระเบิดหัวเราะออกมาทันใด บอกว่าสไปเดอร์แมนแกว่งไปแกว่งมาในเมืองนั้นเห็นภาพดีจริงๆ
แต่ขอร้องเถอะ!
พวกคุณเป็นคนร้ายนะ!
พวกคุณจะมาน้อยอกน้อยใจอะไรเนี่ย?
ทว่าเมื่อคิดว่าพวกเขาถูกสไปเดอร์แมนรังแกจนสะบักสะบอม แถมยังต้องทนต่อคำแดกดันและคำพูดเจื้อยแจ้วจำนรรจาของสไปเดอร์แมนอีก จู่ๆ ทุกคนจึงรู้สึกเห็นใจหัวขโมยขึ้นมา…
“หัวหน้า”
ผู้ช่วยมองไปยังหลงหยาง
เขาสัมผัสได้ถึงความผิดปกติ
ที่จริงปฏิกิริยาที่ผู้ชมมีต่อภาพยนตร์เรื่องนี้คึกคักมาก!
ในความจริงแล้ว เขาเองก็รับชมอย่างเพลิดเพลินอย่างอดไม่ได้เช่นกัน
สไปเดอร์แมนคนนี้เอง แตกต่างจากซูเปอร์ฮีโร่ในภาพจำของเขา
ซูเปอร์ฮีโร่คนอื่นๆ ต้องแบกรับความทรมานจากความเกลียดชัง หรือแม้แต่การสังเวยชีวิต เมื่อมองแวบแรกให้ความรู้สึกของตัวละครซูเปอร์ฮีโร่ซึ่งมีเรื่องราวอันสะเทือนใจ
แต่สไปเดอร์แมนล่ะ?
ตลก!
สดใส!
สนุกสนาน!
และเป็นธรรมชาติ!
ทันทีที่อ้าปากมาก็พูดจ้อไม่หยุด!
บางทีเมื่อวานเขาอาจใส่หน้ากาก ออกไปขู่เหล่าคนร้ายในฐานะสไปเดอร์แมน วันรุ่งขึ้นเขาอาจกำลังเค้นสมองอย่างหนักว่าจะเขียนคำตอบลงในข้อสอบอย่างไร และควรสารภาพรักกับสาวที่ชอบอย่างไรดี…
ถ้าหากสไปเดอร์แมนไม่ได้ปกปิดตัวตนไว้ เขาก็คือนักเรียนธรรมดาคนหนึ่ง
และเหมือนกับนักเรียนธรรมดาคนอื่นๆ
ถึงขั้นที่
ต่อให้สไปเดอร์แมนปกปิดใบหน้า เขาก็ไม่ได้เปลี่ยนไปเป็นคนละคน หลังจากเขาต่อสู้กับคนร้ายเสร็จ ก็ยังไปช่วยเด็กซื้อของระหว่างทางได้อีก…
นี่เป็นครั้งแรก!
ทุกคนเกิดความรู้สึกลึกซึ้งต่อซูเปอร์ฮีโร่คนหนึ่ง!
ไม่ใช่ความสูงส่งถึงเพียงนั้น
ไม่มีความขมขื่นและเคียดแค้น
ไม่ใช่ฮีโร่ของมวลมนุษยชาติ และไม่ได้กอบกู้โลก
แต่เขาเหมือนกับเพื่อนบ้านผู้กระตือรือร้นรอบตัวทุกคน ซึ่งมักยินดีช่วยเหลือผู้อื่นอยู่เสมอ!
‘ซูเปอร์ฮีโร่ของคนธรรมดา…’
ในที่สุดหลงหยางก็สังเกตเห็นถึงเจตนาของเซี่ยนอวี๋
เป็นซูเปอร์ฮีโร่เหมือนกัน ทุกคนสร้างให้ยิ่งใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ รวมไปถึงเรื่องตำนานมนุษย์มังกรของตน
มังกรเป็นสิ่งมีชีวิตที่สง่างามและทรงพลังขนาดไหนให้มันรู้ซะบ้าง
ศักดิ์สิทธิ์น่าเกรงขาม!
ยิ่งใหญ่โด่ดเด่น!
ต้องช่วยกอบกู้บลูสตาร์อยู่แล้ว!
แต่เซี่ยนอวี๋กลับทำตรงกันข้าม!
คนอื่นใส่สเปเชียลเอฟเฟ็กต์และฉากอันยิ่งใหญ่ ส่วนสไปเดอร์แมนที่เซี่ยนอวี๋สร้างนี้กลับเล็กลง!
ภาพยนตร์ซูเปอร์ฮีโร่เรื่องอื่นต่อสู้เพื่อชะตากรรมของมวลมนุษยชาติ
ส่วนสไปเดอร์แมนมุ่งมั่นกับการต่อสู้กับคนร้ายในเมืองของคนเอง พล่ามบ่นได้ดังใจปรารถนา แถมยังช่วยเด็กๆ เลือกซื้อของ เขาพยายามช่วยเหลือคนธรรมดาที่เขาเห็นว่ากำลังยากลำบาก ไม่ว่าความยากลำบากนั้นจะเล็กหรือใหญ่ก็ตาม…
ความคิดเช่นนี้!
ตรงกันข้ามอย่างสิ้นเชิง !
ขณะเดียวกัน…
ยังหมายความว่า
สไปเดอร์แมนนั้นติด! ดิน! มาก!
สิ่งนี้แทบขัดแย้งกับแนวคิดดั้งเดิมของซูเปอร์ฮีโร่ แต่กลับทำให้ผู้คนดื่มด่ำได้อย่างสมบูรณ์!
ความรู้สึกหัวเสียของหลงหยางเริ่มคุกรุ่นขึ้นเรื่อยๆ แล้ว!