Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน - ตอนที่ 576 หลินเยวียนเลือกแม่ทัพ
เสี่ยวหมิงกลืนน้ำลาย…
เสี่ยวเฉาตื่นเต้นจนตัวสั่น…
ขณะที่ทั้งห้องเริ่มถามเสี่ยวหมิงและเสี่ยวเชาอย่างกระตือรือร้นว่าเพลงอะไร เพลง ‘หงอคง’ ได้จุดประเด็นถกเถียงบนโลกออนไลน์นับไม่ถ้วน
‘เพลงนี้สุดจัดปลัดบอก!’
‘นี่คือเดือดสู้เพลงเอ้อร์หลางไม่ได้?’
‘ถ้าแข่งกันเรื่องซีรีส์ อิทธิพลของบรรพกาลน่ากลัวจริงๆ เซี่ยนอวี๋เองก็ไม่กล้าบอกว่าสามารถเอาชนะบรรพกาลได้ แต่ถ้าแข่งกันด้านเพลงโปรโมต อย่าลืมว่าพ่อเพลงอวี๋เป็นใคร!’
‘ไม่ต้องมาสอนเซี่ยนอวี๋เขียนเพลง!’
‘ตอนนี้เปิดวนไป ฟังแล้วร้องไห้เลย เล่นซ้ำไปเรื่อยๆ เพลงนี้ตีความหงอคงเหมือนกับที่ฉันเข้าใจบันทึกการเดินทางสู่ประจิมทิศเลย หงอคงไม่ได้อาสาเดินทางไปอัญเชิญพระไตรปิฎกที่ชมพูทวีป’
‘ขนลุก’
‘ฟังจบแล้วมีคำพูดอยู่ในใจเป็นหมื่นล้านคำ สุดท้ายแล้วรัดเกล้าเหนือเศียรถ่วงใจไม่เอื้อนเอ่ย เนื้อเพลงท่อนสุดท้ายคงร้องให้กับบรรพกาล แข่งกันเรื่องนิยายพวกคุณสู้ฉู่ขวงไม่ได้ แข่งกันเรื่องเพลงพวกคุณก็สู้เซี่ยนอวี๋ไม่ได้ นี่คือกระบองนี้ปัดเป่าเจ้าเป็นเถ้าถ่าน!’
‘เขียนถึงหงอคงไว้อย่างชัดเจน!’
‘มีคนบอกว่าเพลงนี้ไม่เดือด แต่กลับบอกว่าให้ความรู้สึกเศร้าโศกและจนใจ ผมเองก็รู้สึกแบบนี้ แต่ไม่ว่าเพลงนี้จะเดือดหรือไม่ ก็ไม่ได้ทำให้ผมชอบเพลงนี้น้อยลง ฉันทลักษณ์โบราณและความรู้สึกอันลึกซึ้งผสานกันอย่างลงตัว ทั้งโอหังและเป็นอิสระไปพร้อมกัน ในเนื้อเพลงปรากฏสำเนียงการร้องงิ้วอยู่หลายท่อน!’
‘สุดยอด!’
‘ฉันคิดว่าท่อนเอ่ยเรียกพุทธองค์จะเป็นท่อนพีคซะอีก แต่ไม่ใช่ ฉันคิดว่าท่อนใช้กระบองนี้ทำสิ่งใดจะเป็นจุดสำคัญ แต่ไม่ใช่ กลับเป็นท่อนกระบองนี้ ปัดเป่าเจ้าเป็นเถ้าถ่าน!’
‘…’
หยางเจี่ยนและซุนหงอคงใครเก่งกว่ากันนั้นไม่อาจบอกได้ แฟนบรรพกาลและแฟนบันทึกการเดินทางสู่ประจิมทิศล้วนถูกลิขิตมาให้มีความคิดต่างกัน ทว่าเมื่อนำเพลงเอ้อร์หลางมาเปรียบเทียบกับเพลงโปรโมตนี้ของเซี่ยนอวี๋ กลับเห็นความแตกต่างอย่างชัดเจน!
ไม่ใช่เพลงเอ้อร์หลางนั้นไม่ดี!
ทว่าเพลงหงอคงนั้นดีเกินไป!
ถึงอย่างไรสิ่งที่ใช้แข่งกันระหว่างเพลงโปรโมตคือดนตรี!
อันที่จริงมีหลายคนสังหรณ์ใจถึงฉากนี้เมื่อเห็นเซี่ยนอวี๋ขับร้องเพลงโปรโมตบันทึกการเดินทางสู่ประจิมทิศ เซี่ยนอวี๋เขียนเนื้อเพลง เซี่ยนอวี๋เขียนทำนอง เซี่ยนอวี๋ขับร้อง…
แบบนี้ใครจะไปรับมือไหว?
เพลงของบุคคลระดับนี้ แต่ไหนแต่ไรมาดึงดูดแฟนคลับได้ง่าย เพราะฉะนั้นเมื่อเพลงหงอคงโด่งดัง หลายคนซึ่งไม่ได้อ่านบันทึกการเดินทางสู่ประจิมทิศ และไม่ได้สนใจนิยาย จึงเกิดความสนใจต่อซีรีส์บันทึกการเดินทางสู่ประจิมทิศ และนี่คือบทบาทสำคัญของเพลงโปรโมต
นอกจากนั้น
เพลงหงอคนนี้ ยังก่อให้เกิดการตีความเกี่ยวกับบันทึกการเดินทางสู่ประจิมทิศและซุนหงอที่มากขึ้น ผู้คนจากโลกภายนอกจำนวนมากขึ้นเรื่อยๆ คิดว่าคงบันทึกการเดินทางสู่ประจิมทิศซุนหงอคงออกเดินทางไปยังทิศตะวันตกด้วยความจนใจ และท้ายที่สุดแล้วจึงเป็นเรื่องน่าเศร้าที่วานรตัวหนึ่งได้ขึ้นเป็นโต้วจ้านเซิ่งฝัว
สูญเสียอิสระ
ถูกบีบบังคับ
วานรซึ่งก่อเรื่องในวังสวรรค์อย่างไม่อนาทรร้อนใจ ท้ายที่สุดกลับต้องมาถูกล่ามตรวน เช่นเดียวกับบทสวดรัดเกล้าบนศีรษะของเขา นี่คือการบีบบังคับ มิฉะนั้นจะอธิบายเรื่องที่ปีศาจทั้งหลายซึ่งมีเบื้องหลังนั้นรอดพ้นจากความผิดว่าอย่างไร ส่วนซุนหงอคงทำความผิดเล็กๆ น้อยๆ ก็ถูกพระยูไลนำไปขังไว้ใต้หุบเขาห้านิ้วตั้งห้าร้อยปีแล้ว
ใช่แล้ว
ทุกคนต่างชื่นชอบซุนหงอคง เพราะทุกคนไม่คิดว่าซุนหงอคงก่ออาชญากรรมรุนแรงกระไรปานนั้น เมื่อวานรไม่ฟังคำสั่ง มนุษย์มีสิทธิ์อะไรจึงมาบีบบังคับวานร เพราะฉะนั้นไม่ว่าจะเป็นสวรรค์หรือบนโลกในบันทึกการเดินทางสู่ประจิมทิศ ล้วนทารุณซุนหงอคงมากเกินไป ทั้งอาจารย์และลูกศิษย์ในการเดินทางสู่ประจิมทิศล้วนดำเนินชีวิตไปตามครรลองซึ่งถูกกำหนดไว้แล้ว
ในความเป็นจริง
ต่อให้เป็นผู้ที่ศึกษาบันทึกการเดินทางสู่ประจิมทิศโดยละเอียด ก็ยังพบว่าวานรตัวนี้ไม่เคยกินมนุษย์ถึงแม้ว่ามันจะมีพละกำลังมหาศาลก็ตาม บางคนกล่าวว่าซุนหงอคงกินมนุษย์โดยอ้างอิงจากคำบรรยายของพญาวานรเอง ‘เมื่อข้ายังเป็นปีศาจวานรอยู่ที่ถ้ำม่านน้ำ หากนึกอยากกินเนื้อมนุษย์ขึ้นมา ข้าจะทำเช่นนี้ แปลงกายเป็นเงินทอง หรือไม่ก็เคหาสน์หรู หรือไม่ก็คนเมา หรือไม่ก็สาวงาม เมื่อมีพวกโง่งมหลงรักข้า ข้าย่อมหลอกล่อเข้ามาในถ้ำดังใจปรารถนา บางครั้งก็นึ่ง บางครั้งก็ต้ม หากกินไม่หมดก็แขวนตากไว้ป้องกันฟ้าครึ้ม!’
เมื่อเชื่อมโยงบริบททั้งหมดเข้าด้วยกัน
ซุนหงอคงกำลังคุยโว
เพราะซุนหงอคนเพิ่งเอ่ยเรื่องนี้กับภิกษุถัง เมื่อปีศาจหนูขาวแปลงร่างเป็นสาวงามเพื่อล่อลวงภิกษุถัง เหตุผลสำคัญก็เพื่อเตือนภิกษุถังว่าอย่าได้ถูกปีศาจหลอกให้สับสน นอกจากนั้นเขาไม่เคยบอกว่าตนเคยกินมนุษย์ ทั้งยังบอกว่าตนเป็นประเภทที่ชอบกินผลแตงด้วยซ้ำไป
เนื้อเรื่องช่วงอาณาจักรไก่ดำ
มีช่วงหนึ่งในต้นฉบับกล่าวว่า ‘เมื่อโป๊ยก่ายย่ำเท้าเข้าไปหมายพ่นลมหายใจ ซำจั๋งรั้งเขาไว้กล่าวว่า ไม่ได้ เรียกหงอคงมาย่อมดีกว่า อาจารย์ท่านนั้นเกิดความคิด ที่แท้ตือโป๊ยก่ายกินมนุษย์และสร้างหายนะตั้งแต่เยาว์วัย มีลมหายใจอันสกปรก ส่วนเห้งเจียเป็นผู้บำเพ็ญตน กินผลหมากรากไม้ตั้งแต่เกิด มีลมหายใจสะอาด’
หมูตัวนี้กินคนจริงๆ
แน่นอนว่านี่ไม่ใช่เรื่องที่ผู้อ่านจะยอมรับได้ ในโลกของบันทึกการเดินทางสู่ประจิมทิศเทพเซียนและภูตผีปีศาจอยู่รวมกัน คนกินหมูได้ หมูย่อมกินคนได้เช่นกัน มีปีศาจบางชนิดคิดจะกินสมองลิงด้วยซ้ำไป
……
ทางฝั่งของสื่อก็คึกคักไม่แพ้กัน สำหรับสื่อ สงครามระหว่างบันทึกการเดินทางสู่ประจิมทิศและบรรพกาล ไม่ได้ต่างอะไรกับงานเลี้ยงรื่นเริงงานหนึ่ง
‘การต่อสู้ระหว่างบรรพกาลและบันทึกการเดินทางสู่ประจิมทิศปิดฉากลง หงอคงเปิดตัวอลังการ!’
‘เพลงใหม่ของเซี่ยนอวี๋ หงอคง ติดกระแส!’
‘เซี่ยนอวี๋หนุนฉู่ขวง ปล่อยเพลงโปรโมตข่มบรรพกาล!’
‘หลังจากเอ้อร์หลางโด่งดังเป็นพลุแตก หงอคงก็ล้างกระดาน!’
‘แฟนบรรพกาลต้องเงียบอีกครั้ง เพราะหงอคง เติมไฟให้บันทึกการเดินทางสู่ประจิมทิศอีกครั้ง!’
‘ฉู่ขวง เซี่ยนอวี๋ อิ่งจือ สามคนรวมพลังต้านบรรพกาล!’
‘…’
แฟนบรรพกาลเงียบลงอีกครั้งจริงๆ
หากเปรียบกันด้านนิยาย บรรพกาลพ่ายต่อบันทึกการเดินทางสู่ประจิมทิศ
หากเปรียบกันด้านบทเพลง บรรพกาลพ่ายต่อบันทึกการเดินทางสู่ประจิมทิศ
การโจมตีทั้งสองครั้ง ทำให้แฟนบรรพกาลเริ่มสั่นคลอน
ฉู่ขวง ร้ายกาจมาก!
เซี่ยนอวี๋ ร้ายกาจมาก!
บันทึกการเดินทางสู่ประจิมทิศ ร้ายกาจมาก…
ถ้าหากไม่ใช่เพราะอิทธิพลนานนับร้อยปีของบรรพกาล แฟนบรรพกาลคงตื่นตระหนกเมื่อเผชิญหน้ากับสามสหายรวมตัวกัน
ทว่าอิทธิพลนับร้อยปีไม่ใช่เพียงคำอวดอ้าง
เมื่อเพลงหงอคงจุดกระแสให้กับบันทึกการเดินทางสู่ประจิมทิศอีกครั้ง จินเผยก็ออกมา!
ในฐานะผู้เขียนบทซีรีส์เรื่องบรรพกาลเวอร์ชันใหม่ จินเผยไม่มีทางหวั่นไหวกับเพลงโปรโมตเล็กๆ น้อยๆ !
เขาตอบรับการสัมภาษณ์อีกครั้ง
เมื่อนักข่าวถาม “ไม่ทราบว่าคุณมีความคิดเห็นอย่างไรเมื่อเพลงโปรโมตของเซี่ยนอวี๋ได้รับความนิยมเหนือกว่าเพลงเอ้อร์หลาง” จินเผยจึงหัวเราะ
นักข่าวประหลาดใจ
โดนอัดซะเละขนาดนี้ คุณยังหัวเราะได้อีกหรือ?
รอยยิ้มของจินเผยค่อยๆ จางลง เขากล่าวอย่างเคร่งขรึม
“ก่อนอื่นผมต้องบอกว่าดนตรีไม่มีแบ่งแยกสูงต่ำ อีกทั้งซีรีส์เรื่องหนึ่งๆ ไม่ได้มีเพียงเพลงโปรโมต เรายังมีเพลงประกอบ เพลงเปิดเรื่อง เพลงปิดเรื่อง รวมไปถึงเพลงหลัก เพื่อให้มั่นใจในคุณภาพของเพลงเหล่านี้ เราจึงเชิญพ่อเพลง และราชาราชินีเพลงหลายท่านมาขับร้อง เมื่อซีรีส์เริ่มฉายในเดือนมกราคม ทุกคนจะเข้าใจเอง”
หมอนี่
ดนตรีไม่มีแบ่งแยกสูงต่ำ
ทันทีที่คำพูดนี้ดังขึ้น แฟนบันทึกการเดินทางสู่ประจิมทิศนึกอยากจะแก้ต่าง แต่ก็กังวลว่าระดับของพวกเขายังไม่ถึงขั้น
‘นอกจากนี้…’
จินเผยอย่างเยือกเย็น “เราไม่ควรตัดสินคุณภาพของซีรีส์เรื่องหนึ่งๆ จากเพลงโปรโมต ความนิยมหลังจากบรรพกาลเวอร์ชันใหม่ออนแอร์จะพิสูจน์ความรักที่ชาวบลูสตาร์มีต่อบรรพกาล”
คำพูดนี้ไม่ได้อยู่เหนือความคาดหมายของหลายๆ คน
ข้อได้เปรียบที่ใหญ่ที่สุดของบรรพกาลคืออิทธิพลซึ่งเติมโตมาหลายร้อยปี!
ถ้าหากคู่ต่อสู้คือเซี่ยนอวี๋ และแข่งขันด้านดนตรี อันที่จริงบรรพกาลไม่กล้าวงก้าม
ถ้าหากแข่งขันด้านซีรีส์ บรรพกาลกล้าหาญมากพอ!
ไม่มีใครเคลือบแคลงในเสน่ห์ของซีรีส์บรรพกาล!
ชั่วขณะนั้น!
แฟนบรรพกาลกลับมาฮึกเหิมอีกครั้ง
‘เพลงโปรโมตแล้วไง หลังจากนี้ในซีรีส์บรรพกาลยังมีผลงานเพลงดีๆ อีกเป็นกอง อีกอย่างสิ่งที่สำคัญที่สุดสำหรับซีรีส์คือเรตติง บันทึกการเดินทางสู่ประจิมทิศจะเอาเรตติงที่ไหนมาแข่งกับบรรพกาล’
ในที่สุดบรรพกาลก็เผยเขี้ยวเล็บ!
บันทึกการเดินทางสู่ประจิมทิศของพวกคุณจะมาสร้างซีรีส์ตามบรรพกาล?
พวกคุณกล้าเปรียบเทียบเรตติงกับพวกเราไหมล่ะ?
ซีรีส์บรรพกาลเวอร์ชันเก่า เคยสร้างปาฏิหาริย์เรตติงมาแล้ว!
ปัจจุบันนี้
ผ่านมานานหลายปี
ผลงานรีเมคเรื่อง ‘บรรพกาล’ กลับมาแล้ว
แฟนบรรพกาลไม่สงสัยเลยว่าซีรีส์เรื่องนี้จะสร้างเรตติงได้สูงแค่ไหน!
ความคาดหวังซึ่งแฟนบรรพกาลนับไม่ถ้วนมีต่อซีรีส์นั้นเป็นความจริง
ทว่าในขณะนั้น
ในที่สุดก็เตรียมแผนกโทรทัศน์เสร็จเรียบร้อย พร้องทั้งเริ่มคัดเลือกนักแสดงซีรีส์เรื่องบันทึกการเดินทางสู่ประจิมทิศ
หลินเยวียนเลือกแม่ทัพ!