Gate of God - ตอนที่ 515-516

ตอนที่ 515 เผชิญหน้า
ฤดูใบไม้ผลิเป็นช่วงเวลาที่สงบเงียบและอากาศดี
ฟางเจิ้งจือ ไม่ได้เร่งรีบมากนัก เขาไม่รีบแม้แต่น้อย
ฟางเจิ้งจือ ฮัมเพลงไปเรื่อยขณะขี่ม้าไปตามทาง
ในโลกก่อนหน้าของเขาทุกคนต่างมีความสุขในฤดูใบไม้ผลิ!สภาพอากาศเป็นหนึ่งในเหตุผลผู้คนต่างเพลิดเพลินไปกับดอกไม้ ใบหญ่า ความมีชีวิตชีวา
”อีกนานแค่ไหนจะถึงเมืองหลวง?”
”นายน้อยฟางพวกเรายังไม่ออกจากทะเลสาบสิบลี้เลยขอรับ ถ้าเร่งความเร็ว พวกเราก็สามารถไปถึงทันวันพรุ่งนี้ ถ้าพวกเรา …”หนึ่งในกองทหารเมฆาตอบกลับ
”อืมงั้นหาที่พักก่อนแล้วกัน อีกสองสามวันค่อยเดินทางต่อ”
”เข้าใจแล้ว!”่
…
บนหุบเขาที่เงียบสงบยามค่ำคืนมีค่ายทหารขนาดใหญ่ตั้งอยู่ หน่วยปีกสีชาดและกองทหารเมฆายืนคุ้มกันโดยรอบ
ในกระโจมแห่งหนึ่งแสงไฟสลัวๆตั้งอยู่บนโต๊ะ
ฟางเจิ้งจือ เอนหลังพิงเก้าอี้แล้วมองไปทางคนที่เข้ามาในกระโจม
”ท่านมีอะไรงั้นหรือ?”
”ข้าได้รับข่าวจากเมืองหลวงว่าจักรพรรดิทรงจัดงานฉลองที่ทะเลสาบสิบลี้เหยียน เฉียนหลี่ ถูกรับเชิญในฐานะแขกคนสำคัญราชาต้วนขอให้เราระวังเมื่อเข้าถึงตัวเมือง ข้าคิดว่าเราควรเข้าเมืองหลังจากที่งานเลี้ยงจบลง พวกเราจะรอจนกว่า เหยียน เฉียนหลี่ จะกลับมา” ฉือ เฮา ตอบ
”ทางเลือกไหนที่ท่านเอนเอียงไปมากกว่า?่
”ข้าคิดว่าเวลาในเรื่องนี้มันเป็นเรื่องบังเอิญเกินไปหน่อยถ้าพวกเราอยากเล่นเกมให้ปลอดภัย ก็ควรรองานเลี้ยงจบลงก่อน”
”ถ้าท่านอยากเล่นเกมให้ปลอดภัยก็ไม่ควรที่จะมาตามหาตัวข้า” ฟาง เจิ้งจือ เผยยิ้ม
ฉือเฮา เป็นแม่ทัพกระหายเลือด …
ความปลอดภัย…
นั่นไม่ใช่สิ่งที่เขาจะเลือก
”อะแฮ่ม… สิ่งที่ข้าหมายถึงคือ … ตามกฎ หน่วยปีกสีชาดและกองทหารเมฆาสามารถตั้งค่ายได้ภายนอกตัวเมืองเท่านั้น” ฉือ เฮา รู้สึกลำบากใจเล็กน้อย
ฟางเจิ้งจือ อ่านเขาออกเหมือนอ่านหนังสือ เขาไม่ได้ตั้งใจจะรออยู่ด้านนอกเมือง ตามแผนของเขาจริงๆแล้วไม่เกี่ยวกับ เหยียน เฉียนหลี่ อยู่แล้ว
ทำไมเขาต้องคอยตั้งรับด้วย?
”งั้นเหรอ?”ฟาง เจิ้งจือ พูดเสริม
”ข้ากลัวว่าถ้ามีแต่ข้าจะเกิดบางอย่างที่ไม่ดีขึ้นกับเจ้าและ เหยียน ซิว เจ้าเป็นอาชญากรแม้ว่าข้าจะพาเจ้ามาด้วยตัวเอง ก็ต้องมีระวังตัวกันบ้าง”
”ดังนั้นข้าควรใช้เวลาที่เหลืออยู่ให้คุ้มค่าใช่หรือไม่?” ฟาง เจิ้งจือ ถาม
”ฮึ่มถ้าพวกเราสามารถหลีกเลี่ยงได้ ข้าจะไม่ยอมให้มันเกิดขึ้นแน่ อย่างไรก็ตาม มั่นใจในตัวข้าและราชาต้วนหลังจากที่ข้าได้พบจักรพรรดิ ข้าจะทำให้เจ้าเห็น องค์จักรพรรดิจะไม่ปฏิเสธข้อเสนอแน่นอน” ฉือ เฮา ตอบ
”ท่านมาที่นี่เพื่อจะบอกสิ่งนี้กับข้าหรือ?”่
”อืมสถานการณ์ปัจจุบัน ความได้เปรียบยังคงอยู่ในมือขององค์รัชทายาทข้าคิดว่าเราควรทำอะไรที่ไม่เสี่ยงเป็นหลัก ถ้าพวกเราทำตามแผนการของข้า …” ฉือ เฮา พูดอย่างหนักแน่นและมั่นใจ
”ข้าจำไม่ได้ว่าจะทำตามคำสั่งของท่านและราชาต้วน” ฟาง เจิ้งจือ พูดแทรก
”เจ้าไม่เห็นด้วยงั้นหรืออย่างไรก็ตาม เมื่อเราเข้าไปในเมือง ข้าต้องมั่นใจในความปลอดภัยของเจ้า ข้ามั่นใจว่าเจ้าจะไม่ทำให้ข้าต้องลำบากหรอกใช่หรือไม่?”
”ท่านโปรดมั่นใจ ข้าจะไม่ทำให้ท่านต้องลำบากแน่นอน”ฟาง เจิ้งจือ พยักหน้า เขารู้ถึงสิ่งที่ ฉือ เฮา คิด
ฉือเฮา อาจพาเขาไปติดกับดัก
เขามาที่นี่โดยอ้างว่าเขาช่วยเหลือฟาง เจิ้งจือ ถ้า ฟาง เจิ้งจือ เล่นตามน้ำไป เขาจะรู้สึกดีมาก
เขาอยู่ในจุดที่ไม่สามารถถอยกลับได้อีกแล้ว
”เจ้ากำลังจะบอกว่า…เจ้าเห็นด้วยรึ?”ฉือ เฮา ตื่นเต้นอย่างเห็นได้ชัด
”ไม่แต่ข้าจะพยายามทำตัวไม่ให้เด่นมากนัก” ฟาง เจิ้งจือ ส่ายหัว
”ทำตัวไม่ให้เด่น?”
”ใช่”
”ไม่เด่นขนาดไหน?”
”ไม่เด่นไม่เด่นเลยแม้แต่น้อย!”
”เอ่อ…งั้นข้าก็คงไม่ต้องกังวล ”
…
สามวันถัดไปกลุ่มคนมากกว่าสิบคนเดินตรงไปยังเมืองหลวง มีผู้คนจำนวนมากยืนชมอยู่ข้างถนน
”ฟางเจิ้งจือ กำลังเข้าเมือง!”
”เขาพาตัวเองเข้ามาตายงั้นรึ?!”
”เขาต้องถูกกองตรวจกาศักดิ์สิทธิ์บังคับแน่นอน!”
”บังคับโดยกองศักดิ์สิทธิ์?เขาดูเหมือนถูกบังคับงั้นหรือ? ข้าไดยินมาว่าเขาแสดงตัวที่มณฑลฮวายอันด้วยความต้องการของตัวเอง…”
”ข้าไม่รู้ว่าเขาคิดอะไรอยู่เขาคงอยากตายมาก”
ผู้คนต่างเฝ้าดูฟาง เจิ้งจือ ไม่มีใครเชื่อสายตาตัวเอง
พวกเขาไม่เคยเห็นอาญชญากรเดินทางเข้ามาเมืองหลวงด้วยความยิ่งใหญ่แบบนี้มาก่อน
ฉือเฮา หันไปมองพวกเขาอย่างใจเย็น เขาสัมผัสได้ว่าต้องมีบางอย่างเกิดขึ้น
ฟางเจิ้งจือ กำลังเข้าสู่เมืองหลวง…
ข่าวกระจายไปอย่างรวดเร็ว
ฉือเฮา ได้เตรียมรับมือกับเรื่องนี้ไว้แล้ว อย่างไรก็ตามเขาไม่คิดว่าจะมีคนจำนวนมากยืนเต็มสองข้างทาง
เป็นไปได้ยังไง?
ฉือเฮา รู้ว่ามีบางอย่่างปกติ เขาพยายามหลีกเลี่ยงช่วงที่มีคนจำนวนมากแล้ว!
แต่เห็นได้ชัดว่าตอนนี้มีคนมากกว่าปกติเสียอีก
สำหรับฟาง เจิ้งจือ …
ฉือเฮา ไม่อยากพูดอะไรแล้ว เขาได้บอก ฟาง เจิ้งจือ เกี่ยวกับความกังวลของเขาไปแล้ว ฟาง เจิ้งจือ ได้พูดแล้วว่าจะไม่ทำตัวให้เด่นจนเกินไป
แต่วันนี้เขาใส่เสื้อแขนยาวสีน้ำเงิน!
เขาไม่คิดจะเปลี่ยนชุดด้วยซ้ำ!
อย่างน้อยที่สุดก็สวมเสื้อคลุมก็ได้เขาช่วยพยายามซ่อนตัวหน่อยได้ไหม?
ฉือเฮา พูดไม่ออก
อย่างไรก็ตามทั้งฟาง เจิ้งจือ และ เหยียน ซิว ต่างไม่สนใจกับมัน พวกเขาเดินไปเงียบๆ
พวกเขาใกล้ถึงประตูเมืองแล้ว
ฉือเฮา หันไปมองเหล่ากลุ่มคนที่สวมชุดสีดำที่เดินอยู่ด้านหลัง ก่อนจะหันไปมอง หลี่ จิ้งเฟิง
หลี่จิ้งเฟิง เข้าใจทันที เขาบังคับม้าให้ชะลอความเร็วลงเพื่อกลืนไปกับกลุ่มคนในชุดดำ
ฟางเจิ้งจือ และ เหยียน ซิว ดูเหมือนจะไม่ได้สนใจแม้แต่น้อย พวกเขายังคงเดินไปด้านหน้าราวกับไม่ได้ยินเสียงซุบซิบของผู้คน
จากนั้นพวกเข้าประตูไปทหารยามมองมาที่พวกเขาโดยไม่คิดจะขัดขวางแม้แต่น้อย
”ฮ่าฮ่า ท่านมาถึงแล้ว! ในที่สุดเขาก็จะได้รับโทษเสียที!”
ทันใดนั้นร่างหนึ่งก็ปรากฎตัวขึ้นต่อหน้าฟาง เจิ้งจือ และ ฉือ เฮา เขาสวมชุดเจ้าหน้าที่สีดำ ใบหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้ม
มีทหารมากกว่าหนึ่งร้อยคนยืนอยู่ข้างหลังเขาพวกเขามาเพื่อทำหน้าที่เดียว
”การจับกุม!”
พวกเขามาจากกรมกฎหมาย
พวกเขามีหน้าที่ในการจับคนร้าย!
ผู้ที่ยืนอยู่หน้าสุดคือรัฐมนรีกรมพิธีการ
ฉือเฮา มองไปที่ ว่าน ฉง ที่ยืนขวางทางเขาอยู่ เขาหงุดหงิดเล็กน้อย วาน ฉง คือใครนั้นเขารู้ดี
เขาคิดว่าว่าน ฉง ต้องปรากฎตัว
แต่
เขาไม่คิดว่าว่าน ฉง จะโผล่มารวดเร็วขนาดนี้ เขาไม่คิดว่าว่าน ฉง จะมาดักรอที่ประตู เขาคิดว่า ว่าน ฉง จะรอเขาอยู่ที่สภา
”เจ้าหน้าที่ว่านท่านมารอข้าอยู่งั้นหรือ?” ดวงตาของ ฉือ เฮา เต็มไปด้วยความเย็นชาและกดดัน
”ฮ่าฮ่า… ทำไมล่ะ?” ว่าน ฉง ตัวสั่นเล็กน้อย เขารู้สึกไม่สบายใจ แต่เขายังคงยิ้มอยู่
”ดูเหมือนว่ารัฐมนตรีกรมกฎหมายจะมีเวลาว่างมากนะ?”ฉือ เฮา พูดเรียบๆขณะมองดูฝูงชน
ผู้คนต่างมองหน้ากันเมื่อได้ยินก่อนจะมองกลับไปที่ ว่าน ฉง ดวงตาของพวกเขาเต็มไปด้วยความสับสน
ตลอดหลายปีที่ผ่านมาว่าน ฉง ใช้เวลาอยู่ในสภา…
เขาได้เห็นเรื่องต่างๆมามากมายทั้งความเป็นธรรม ไม่เป็นธรรม แทงข้างหลัง อย่างไรก็ตามสภาให้ความสำคัญคัญกับความสันติมากที่สุด ดังนั้นงานสกปรกต่างๆจึงถูกซ่อนเอาไว้หลังม่าน
การเผชิญหน้ากันอย่างเปิดเผยนั้นหาได้ยากยิ่ง
ทันใดนั้นสีหน้าของว่าน ฉง เปลี่ยนไป อย่างไรก็ตามใบหน้าของเขากลับเป็นปกติอย่างรวดเร็ว ก่อนจะโบกมือสั่งทหาร
”จับกุมชายคนนั้น!”
”รับทราบ!”
ทหารทั้งหมดรับคำสั่งและขวางประตูเอาไว้พวกเขายืมล้อมรอบพวกที่มากับ ฉือ เฮา ทั้งหมดเอาไว้
”เจ้าหน้าที่ว่านคิดจะจับข้างั้นหรือ?” ฉือ เฮา ทำท่าทางดูถูก เมื่อเห็นเหล่าทหารล้อมเขาเอาไว้
”ฮ่าฮ่าท่านต้องล้อข้าเล่นแน่ๆ!ขาเพียงทำตามกฎหมาย จับกุมผู้ที่สังหารองค์รัชทายแดนใต้ ทำร้ายองค์รัชทายาทแห่งอาณาจักรเซี่ยและล่วงเกินองค์หญิงแห่งแดนใต้!” ว่าน ฉง หัวเราะออกมา
”โอ้ข้ารู้แล้ว…ดังนั้น … เจ้าวางแผนที่จะแย่งความดีความชอบไปจากข้าใช่ไหม?” ดวงตาของ ฉือ เฮา เผยความเยือกเย็นออกมา
”ท่านฉือ เฮา โปรดอย่าเข้าใจผิด ข้าไม่เคยคิดจะขโมยความดีความชอบจากท่าน อย่างไรก็ตามท่านต้องรู้ว่าที่นี่คือเมืองหลวง”
”แล้วยังไง?”
”ตามกฎหมายเมื่ออาชญากรเข้าสู่เมืองหลวงก็ควรถูกส่งให้กรมกฎหมายเป็นผู้จัดการต่อฟาง เจิ้งจือ อยู่ในความรับผิดชอบของข้าแล้ว”
”เจ้าหน้าที่ว่านพูดถูกแล้ว เมื่อข้ารายงานองค์จักรพรรดิแล้ว ข้าจะทำตามความต้องการของเขา”
”ท่านฉือ เฮา คดีนี้ได้ปิดไปแล้ว หลักฐานนั้นชัดเจน ไม่จำเป็นต้องรายงานองค์จักรพรรดิ!”
”เจ้าจะปิดคดีได้ยังไงทั้งๆที่ยังไม่มีการจับกุมตัวผู้ต้องสงสัยเลย?”
”ต่อให้ท่านไม่เชื่อข้าท่านก็ต้องเชื่อเอกสารนี้” ว่าน ฉง ดึงบันทึกออกมาจากเสื้อ
สีหน้าของฉือ เฮา เปลี่ยนไป
เขาเห็นชัดเจนว่านี้เป็นเอกสารเกี่ยวกับคดีของฟาง เจิ้งจือ ส่วนท้ายสุดของมันนั้น…
มีคำว่า’ปิด’ ประทับไว้อยู่
นั่นหมายความว่าว่าน ฉง นั้นถูกต้อง ในกรณีที่คดีถูกปิดไปแล้วนั้น จะสามารถเปิดใหม่ได้ก็ต่อเมื่อมีหลักฐานใหม่ที่เพียงพอ…
สำหรับหลักฐานใหม่…
เขาไม่มีมันในตอนนี้ต่อให้พวกเขาจะมี ฟาง เจิ้งจือ อยู่ตอนนี้ แต่ก็จะจำเป็นต้องส่งตัวเขาให้ ว่าน ฉง ก่อนที่จะรายงานองค์จักรพรรดิ
”ถ้าข้าปฏิเสธล่ะ?เจ้าจะทำยังไง?” ฉือ เฮา กัดฟันและกำมือแน่น
”ท่านมาที่นี่เพื่อเอาตัวเขามาเข้าคุกใช่ไหม?ตอนนี้เขาอยู่ในเมืองแล้ว ท่านอย่าทำให้ข้าลำบากใจเลย ข้าเชื่อว่าผู้นำแห่งแดนเหนือคงจะไม่ทำผิดกฎหมายหรอกกระมั้ง?! ฮ่า ฮ่า ฮ่า”
ว่านฉง ตะโกนขึ้นมาให้ผู้คนรอบๆได้ยิน
”ใช่ผู้นำของกองตรวจการศักดิ์สิทธิ์จะทำละเมิดกฎหมายได้ยังไง?”มีเสียงหนึ่งดังขึ้นมา
จากนั้นฝูงชนก็มองหน้ากันก่อนจะถกเถียงกันอย่างรุนแรง
”เขาควรถูกลงโทษเพราะความผิดของเขา!”
”เขาควรจะถูกลงโทษโดยกรมกฎหมาย!”
”แม้เขาจะเป็นผู้ที่ทำให้พวกเราชนะสงครามแต่ก็ลบความผิดของเขาไปไม่ได้!”ฝูงชนเริ่มตะโกนขึ้นมา
สีหน้าของฉือ เฮา เปลี่ยนไป
ในที่สุดเขาก็เข้าใจว่าทำไมมีคนมากมายที่ประตูพวกเขาถูกพามาที่นี่โดยมีจุดประสงค์
พวกเขามาที่นี่เพื่อช่วยเหลือว่าน ฉง
หรือก็คือ…
มันเป็นการจัดฉากมันเป็นแผนการที่วางไว้อย่างระมัดระวัง บีบบังคับให้เขาส่งตัว ฟาง เจิ้งจือ เมื่อเขาเหยียบเท้าเข้ามาในเมือง
แต่ทำไมกรมกฎหมายถึงต้องการตัดสินฟาง เจิ้งจือ อย่างรวดเร็วเช่นนี้?
พวกเขาพยายามทำร้ายฟาง เจิ้งจือ?
อย่างไรก็ตามการที่พวกเขาจับกุมฟาง เจิ้งจือ ต่อหน้าคนจำนวนมากเช่นนี้ ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นกับ ฟาง เจิ้งจือ พวกเขาอาจจะเกิดความสงสัยขึ้นมากับการทำเกินกว่าเหตุของ ว่าน ฉง ได้
ว่านฉง คิดจะทำอะไรกันแน่?
เพจหลัก: Gate of god TH
ตอนที่ 516 ราวกับเป็นคนโง่
ฉือเฮา ไม่รู้ว่า ว่าน ฉง กำลังวางแผนอะไร แต่เขารู้ว่า ว่าน ฉง ไม่ได้วางแผนจับตัว ฟาง เจิ้งจือ เฉยๆแน่นอน
”ส่งตัวอาชญากร… ”
”ให้เขาได้รับโทษในการกระทำ!”
เสียงของผู้คนดังก้องไปทั่วพื้นที่ด้วยเสียงเอะอะทำให้คนที่เดินผ่านไปมาจำต้องหยุดดู
ฉือเฮา มองดูรอยยิ้มของ ว่าน ฉง เขากำลังคิดถึงสถานการณ์ในปัจจุบัน
ควรส่งตัวฟาง เจิ้งจือ ?หรือควรต่อต้านรัฐมนตรีดี?
ในฐานะผู้นำของกองตรวจการศักดิ์สิทธิฟาง เจิ้งจือ ไม่ควรได้รับโทษ อย่างไรก็ตาม ถ้าคำพูดของเขาขัดต่อกฎหมาย…
เขาจะเสียเปรียบในทันที
เมื่อเขาตระหนึกถึงภารกิจฉือ เฮา กำมือแน่นและพยักหน้าให้ ฟาง เจิ้งจือ
ความหมายนั้นชัดเจนว่าฟาง เจิ้งจือ ต้องไปอยู่ในคุก สักพักหนึ่ง
ฉือเฮา รู้ว่าเขาไม่จำเป็นต้องใช้เวลามากนักในการเข้าพบจักรพรรดิ เมื่อจักรพรรดิอนุญาติให้เข้าพระราชวัง เขาจะสามารถควบคุมสถานการณ์ได้อีกครั้ง จากนั้นก็ไปที่กรมกฎหมายเพื่อรับตัว ฟาง เจิ้งจือ ออกมา
นั่นคือสิ่งที่ฉือ เฮา คิด …
อย่างไรก็ตามเขารู้สึกตกใจเมื่อเห็นว่าฟาง เจิ้งจือ ไม่ได้รู้สึกกังวลเลย ราวกับสถานการณ์นี้ไม่เกี่ยวข้องกับเขา
ฉือเฮา พยักหน้าให้กับรัฐมนตรีกฎหมาย ว่าน ฉง
ว่านฉง ถอนหายใจอย่างโล่งอก ตราบใดที่เขาไม่เข้าขัดขวางการจับกุม ฟาง เจิ้งจือ จะไม่มีทางหนีรอดไปได้
”จับกุมเขา!”ว่านฉง ตะโกนอีกครั้ง
”ฟุบฟุบ ฟุบ!”ทหารยามต่างดึงดาบของพวกเขาทันที ตัวดาบส่องแสงสะท้นจากดวงอาทิตย์
เหยียนซิว เคลื่อนไหว
อย่างไรก็ตามเขารู้สึกถึงมือบนไหล่ของเขา เขาหันไปและพบว่าเป็น ฟาง เจิ้งจือ ที่ใบหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้ม
จากนั้นเขาก็เอามือออก
ขณะเดียวกันคนสี่คนที่ปกปิดใบหน้าได้ยืนล้อมเหยียน ซิว และ ฟาง เจิ้งจือ เอาไว้
เหล่าประชาชนตะโกนโหวกเหวกและวิ่งหลบไปทันที
”โอ้แย่แล้ว พวกเขากำลังจะต่อสู้กัน!”
”ฟางเจิ้งจือ เป็นกบฏ! เขาไม่คิดจะยอมรับความผิด!”
”แต่ที่นี่คือเมืองหลวง!เขาจะหนีไปที่ไหน? เขาจะเป็นศัตรูกับสภางั้นหรือ?”
เหล่าฝูงชนตะโกนจนสุดเสียงทุกคนต่างวิ่งหลบไปด้านข้างด้วยความหวาดกลัว
ว่านฉง หัวเราะ
ทุกอย่างเป็นไปตามแผนที่วางไว้การต่อต้านของฟาง เจิ้งจือ เป็นประโยชน์ต่อตัวเขามาก
ถ้าฟาง เจิ้งจือ ยอมแพ้ง่ายๆ ถ้ามีอะไรไม่ดีเกิดขึ้นกับ ฟาง เจิ้งจือ เขาจะถูกปลดจากตำแหน่ง
อย่างไรก็ตามหากฟาง เจิ้งจือ ต่อต้าน …
เขาอาจจะไม่ถูกปลดจากตำแหน่ง!ถ้า ฟาง เจิ้งจือ ต่อต้านจนเกิดการต่อสู้เมื่อมีการต่อสู้ก็เกิด ‘อุบัติเหตุ’ ขึ้นได้
ที่สำคัญที่สุดคือ…
พวกเขาไม่จำเป็นต้องฆ่าฟาง เจิ้งจือ ทันที!
ว่านฉง มีอย่างน้อย 100 คนที่จะสร้างสถานการณ์เพื่อให้เขามีโอกาสจัดการ ฟาง เจิ้งจือ มากขึ้น แม้เขาจะต้องรับผิดชอบแต่ก็เล็กน้อยมาก
”อย่าแสดงความเมตตากับผู้ที่ต่อต้าน!”ว่านฉง ออกคำสั่ง
ทันใดนั้นทหารของว่าน ฉง ก็เข้าโจมตีคนของ ฟาง เจิ้งจือ พวกเขาดึงดาบออกมาจากเสื้อคลุมทันที
พวกเขาไม่คิดจะปราณีใครทั้งนั้น!
ทหารของว่าน ฉง ยังโจมตีไม่ทันถึงตัวของพวกเขา
ตัวของพวกเขาก็หยุดค้างอยู่กลางอากาศราวกับว่าถึงตรึงเอาไว้
”ไม่!”เสียงของฉือ เฮา ดังขึ้น เขาเคยบอก ฟาง เจิ้งจือ ว่าอย่าทำตัวเป็นจุดเด่น
แต่ฟาง เจิ้งจือ ไม่สนใจเลย!
เขาต่อต้านรัฐมนตรีกฎหมายที่ประตูเมืองทั้งยังขัดขืนการจับกุมอีก! เขาต้องการเป็นจุดสนใจมากแค่ไหนกัน?
เขาต้องการหยุดฟาง เจิ้งจือ แต่มันก็สายเกินไป
เมื่อเสียงของเขาดังขึ้นดาบทั้งสี่ในมือทหารของว่าน ฉง ก็หล่นลงกับพื้นพร้อมกับมือที่ขาดออกจากแขนของพวกเขาเช่นกัน
เลือดกระจัดกระจายไปทุกที่
มันสาดกระเซ็นไปทั่วพื้นเปรอะเปื้อนพื้นถนน
ท่าทีของฉือ เฮา เปลี่ยนไป
เขากลัวว่าฟาง เจิ้งจือ จะสร้างปัญหาขณะกำลังเข้าเมืองหลวงเขากลัวว่า ฟาง เจิ้งจือ จะต่อต้านและทำร้ายทหารยาม
มันจะเพิ่มความรุนแรงของโทษที่เขามี..อาชญากร
เยี่ยมมาก!
”ฟาง เจิ้งจือ เจ้าฆ่าองค์รัชทายาทของดินแดนภูเขาทางใต้ รวมถึงได้ล่วงเกินองค์หญิงและทำร้ายองค์รัชทายาท ตอนนี้เจ้าขัดขืนและทำร้ายทหาร! พวกเราจะต้องจัดการเจ้าอย่างแน่นอน” วา่น ฉง เยาะเย้ย ก่อนจะมองไปยังทหารที่ล้มลงอยู่กับพื้น
ฟางเจิ้งจือ โจมตี!
เขารู้ว่าฟาง เจิ้งจือ นั้นกล้าหาญ แต่เขาไม่คิดว่าจะขนาดนี้! ซึ่งมันส่งผลดีกว่าที่เขาคาดคิดไว้
”ท่านกำลังพูดกับข้างั้นหรือ?”เสียงของ ฟาง เจิ้งจือ ดังสะท้อนไปทั่วทั้งพื้นที่
”พูดจาไร้สาระมีใครอื่นชื่อ ฟาง เจิ้งจือ อีกงั้นรึ?” ว่าน ฉง ตกตะลึง ก่อนจะตอบกลับไปด้วยความเย็นชา
”ข้าไม่รู้”ฟาง เจิ้งจือ ส่ายหัว ก่อนจะหันไปมองฝูงชน ” มีใครชื่อ ฟาง เจิ้งจือ ไหม?”
”…”
”ผู้ชายคนนี้โง่หรือเปล่า?”
”เขาไม่รู้ชื่อของตัวเองเหรอ?”
ทุกคนต่างมองไปที่ฟาง เจิ้งจือ ด้วยความสับสน พวกเขาไม่เข้าใจว่า ฟาง เจิ้งจือ กำลังทำอะไร
ว่านฉง ก็สับสนเช่นกัน
สำหรับฉือ เฮา…
เขากัดฟันด้วยความโกรธเขาไม่มีอารมณ์ที่จะฟังสิ่งที่ฟาง เจิ้งจือ พูด เขาเสียใจที่หลงเชื่อ ฟาง เจิ้งจือ ถ้าเขารู้ว่าจะเป็นแบบนี้คงจับ ฟาง เจิ้งจือ ผูกเอาไว้แล้ว
เขาจะไม่ปล่อยให้ฟาง เจิ้งจือ ทำแบบนี้
เขาเตรียมจะจับตัวฟาง เจิ้งจือ เอาไว้ทันที
ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความเย็นชาและเตรียมจะโจมตีใส่ ฟาง เจิ้งจือ แต่ทันใดนั้นมีเสียงดังขึ้นมาข้างๆเขา
”เจ้าหน้าที่ว่านข้าพึ่งถามผู้คนให้ ไม่มีใครชื่อ ฟาง เจิ้งจือ โอ้ใช่ ข้าลืมแนะนำตัวเองไป ข้าคือ ฟาง เจิ้งเจิ้ง ข้าขอรู้หน่อยได้ไหมว่าทำไมท่านถึงมาขวางทางข้า?”
”ฟางเจิ้งเจิ้ง?!” ว่าน ฉง ตกตะลึง เขาแทบไม่เชื่อในสิ่งที่เขาได้ยิน
คนอื่นเองก็ตกตะลึงเช่นกัน
”ฟางเจิ้งเจิ้ง?”
”เขาพูดว่าอะไรนะ?ชื่อเขาคือ ฟาง เจิ้งเจิ้ง?”
”ใช่ข้าเองก็ได้ยินแบบนั้น… ”
”ผู้ชายคนนี้โง่หรือเปล่า?เขาลืมชื่อของเขาเองหรือ เขาคิดจริงๆหรือว่ามันจะได้ผล?”
ประชาชนทุกคนต่างตกตะลึงกับสิ่งที่ได้ยินไม่มีใครรู้ว่า ฟาง เจิ้งจือ พยายามจะทำอะไร
ฉือเฮา เองก็ตกตะลึงเช่นกัน
ฟางเจิ้งเจิ้ง?
ใครจะเชื่อเขากัน?
หากเขาต้องการจะเปลี่ยนชื่อก็ควรปลอมตัวหรือปกปิดใบหน้าเสียหน่อย ฉือ เฮา สามารถช่วยเรื่องนี้ได้
ที่สำคัญที่สุดคือ…
เขาควรเปลี่ยนชื่อให้ดูน่าเชื่อถือมากกว่านี้การเลือกใช้ ฟาง เจิ้งเจิ้ง เป็นความคดิที่โง่มาก
ฉือเฮา ไม่เข้าใจว่า ฟาง เจิ้งจือ กำลังคิดอะไรอยู่
ว่านฉง เองก็ไม่เข้าใจเช่นกัน แต่เขาก็ได้สติอย่างรวดเร็ว ก่อนจะหัวเราะจนตัวงอ
”ฮ่าฮ่าฮ่า… ฟาง เจิ้งจือ เจ้าโง่งั้นหรือ? ข้าเป็นรัฐมนตรีมาถึงห้าปี ไม่เคยเจอคนแบบเจ้ามาก่อน เจ้าจะเปลี่ยนชื่อเป็น ฟาง เจิ้งเจิ้ง…. ข้าอาจจะเชื่อถ้าเจ้าใส่กระโปรง หรือแต่งหน้าให้เหมือนผู้หญิง แต่เจ้าตอนนี้…คิดว่าข้าโง่งั้นหรือ?”
”ท่านจะพยายามโน้มน้าวให้คนอื่นคิดว่าเขาโง่ทำไมงั้นหรือ?”ฟางเจิ้งจือ ตอบอย่างใจเย็น
”ฟางเจิ้งจือ ลืมเรื่องที่จะทำให้ข้าเชื่อไปได้เลย ต่อให้เจ้าจะแต่งตัวเป็นผู้หญิงข้าก็จำเจ้าได้!” ว่าน ฉง หัวเราะเยาะเบาๆ
”งั้นท่านก็ไม่เชื่อข้างั้นหรือ?” ฟาง เจิ้งจือ มองไปที่ ว่าน ฉง
”เจ้าคิดว่าข้าจะเชื่อหรือไง?”ว่าน ฉง ยิ้มเยาะ
”งั้นท่านสามารถพิสูจน์ได้ไหมล่ะว่าข้าคือฟาง เจิ้งจือ ” ฟาง เจิ้งจือ ตอบและพยักหน้าด้วยความใจเย็น
”เจ้าต้องการหลักฐาน?”รอยยิ้มของ ว่าน ฉง แข็งค้าง เขาไม่มีหลักฐานว่า ฟาง เจิ้งจือ เป็น ฟาง เจิ้งจือ จริงๆ
ความจริงแล้ว…
คงไม่มีใครคิดจะเตรียมหลักฐานแบบนี้เอาไว้!　　ทุกคนรู้ว่าชายคนนี้คือฟาง เจิ้งจือ! ไม่จำเป็นต้องมีหลักฐาน!
”ฟางเจิ้งจือ พวกเรามีรูปวาดของเจ้า! มีรูปของเจ้าอยู่ทุกหนทุกแห่ง ประชาชนสามารถเป็นพยานได้ ข้าต้องมีหลักฐานอะไรอีก?”ว่าน ฉง ตอบ
”ภาพวาด?ข้าคิดว่าท่านจะฉลาดกว่านั้นนะ ท่านจะจับใครก็ได้เพราะแค่รูปวาดงั้นรึ? มีคนมากมายหน้าตาเหมือนกันบนโลกนี้” ฟาง เจิ้งจือ ตอบ
ท่าทีของว่าน ฉง เปลี่ยนไป
ฟางเจิ้งจือ พูดถูก เขาไม่สามารถจับใครก็ตามเพราะแค่รูปวาดได้ เขาต้องพิสูจน์ให้ได้ว่าชายคนนี้คือ ฟาง เจิ้งจือ
อย่างไรก็ตามเขาไม่คิดว่าฟาง เจิ้งจือ จะเอาเรื่องนี้มาใช้
เปลี่ยนชื่อ?
นี่เป็นสิ่งที่ไร้สาระที่สุดที่เขาเคยได้ยิน!
เขาพยายามจะบิดพลิ้วกฎงั้นหรือ?
ว่านฉง หัวเราะด้วยความเยือกเย็น เขาไม่คิดว่า ฟาง เจิ้งจือ จะหาช่องโหว่นี้เจอ ไม่มีใครคาดคิดว่า ฟาง เจิ้งจือ ที่โผล่มากลางมณฑลฮวายอัน…
จะบอกว่าชื่อของเขาคือฟาง เจิ้งเจิ้ง…
ตอนที่เขาเข้าสู่เมืองหลวง!
ถ้าฟาง เจิ้งจือ ปลอมตัวมา ว่าน ฉง คงต้องเตรียมแผนการรับมือเอาไว้ อย่างไรก็ตามเขาปรากฎตัวที่มณฑลฮวานอันโดยไม่ได้ปลอมตัวแม้แต่น้อย ว่าน ฉง ไม่คิดว่าเขาจะเปลี่ยนชื่อ
ใบหน้าของว่าน ฉง หนักใจเล็กน้อย
แต่
เขาไม่มีทางปล่อยให้ฟาง เจิ้งจือ หนีไปง่ายๆแน่นอน เขาเป็นถึงรัฐมนตรีกรมกฎหมาย
”ฟางเจิ้งจือ ต่อให้ข้าไม่มีหลักฐาน แต่เจ้าเป็นผู้ต้องสงสัย ข้าสามารถจับตัวเจ้าได้!” ว่าน ฉง หัวเราะออกมา
”อ่อท่านกำลังบอกว่าท่านพิสูจน์ไม่ได้ว่าข้าคือ ฟาง เจิ้งจือ?”
”แล้วยังไง?เมื่อเจ้าไปอยู่ในคุก ข้ามีวิธีมากมายเพื่อพิสูจน์!” ว่าน ฉง รู้ว่าทุกอย่างยังอยู่ในการควบคุมของเขา
เขาไม่ต้องการหลักฐานใดๆ เพื่อจับกุมผู้ต้องสงสัย
”แต่… ถ้าข้าสามารถพิสูจน์ได้ว่าข้าคือ ฟาง เจิ้งเจิ้งล่ะ?” ฟาง เจิ้งจือ ยังคงใจเย็น
”เจ้าสามารถพิสูจน์ได้ว่าเจ้าคือฟาง เจิ้งเจิ้ง?” ว่าน ฉง ตกตะลึง
”แน่นอน”ฟาง เจิ้งจือ พยักหน้าและหยิบเอกสารออกมา เขาเปิดมันขึ้นมา
คำว่า”ฟาง เจิ้งเจิ้ง” เขียนอยู่ชัดเจน
ที่สำคัญกว่า…
มีตราประทับสีแดงอยู่ที่ด้านล่างมันเป็นตราประทับของมณฑลฮวายอัน
”สูติบัตร?!”ว่านฉง ไม่เชื่อ
เขาไม่เคยคิดว่ามาก่อนว่าฟาง เจิ้งจือ จะมีสูติบัตรที่พิสูจน์ได้ว่าเขาเป็น ฟาง เจิ้งเจิ้ง
ว่านฉง เชื่อไม่ลง
ในความเป็นจริงฉือ เฮา และคนอื่นๆก็เชื่อไม่ลงเช่นกัน
ปลอม!
นี่ต้องเป็นของปลอม!นั่นคือความคิดในใจของทุกคน
”เจ้าหน้าที่ว่านนี่เป็นหลักฐานของข้า” ฟาง เจิ้งจือ ถือสูติบัตรอย่างมั่นใจ
ทุกคนต่างตะลึงเมื่อเห็นท่าทีของฟาง เจิ้งจือ　　ใครจะไร้ยางอายได้ถึงขนาดนี้?
เขาจะเป็นคนโง่ก็ไม่มีใครว่าแต่ทำไมต้องทำกับพวกเขา ราวกับว่าพวกเขาก็เป็นคนโง่เช่นกัน? เห็นได้ชัดว่าเป็นของปลอม! ใครจะเชื่อเขากัน?
”ฟางเจิ้งจือ เจ้าคิดว่าเอกสารปลอมจะทำให้ข้าเชื่อได้งั้นหรือ? เจ้าคิดว่าข้าโง่เหมือนเจ้างั้นหรือ?” ว่าน ฉง ไม่หลงกล
”อา…ดูเหมือนว่าท่านยังคงไม่เชื่อสินะ ไม่เป็นไร ข้ามีหลักฐานยืนยันอีก ข้ามีพยาน” ฟาง เจิ้งจือ ถอนหายใจ เขาไม่แปลกใจกับท่าทีของ ว่าน ฉง
”พยาน?!”ว่าน ฉง ตกตะลึง
เขาไม่คิดว่าใครจะกล้าเป็นพยานให้เรื่องบ้าๆแบบนี้
ใครกันที่โง่พอจะทำแบบนั้นได้?
เพจหลัก: Gate of god TH