Gate of God - ตอนที่ 537-538

ตอนที่ 537 จนมุม
รัฐมนตรีฝ่ายซ้ายยู่ ยี่ปิง ตะโกนใส่ทหารคุ้มกัน เขาเป็นกังวลอย่างมาก หากผู้ส่งสารหลบหนีไป เขาจะไม่สามารถพ้นโทษนี้ไปได้
เพราะพวกทหารคุ้มกันไม่ยอมหลีกทางไป
พวกเขายังคงยึดมั่นที่จะปกป้องรัฐมนตรีพวกเขาไม่คิดจะหลบไปไม่ว่าจะโดนต่อว่ามากแค่ไหน
ผู้ส่งสารทั้งแปดคนต่างมองหน้ากันและพยายามจะฝ่าคนรับใช้และเหล่าทหารออกไป
”หยุดพวกเขา!”รัฐมนตรีฝ่ายซ้ายยู่ ยี่ปิง ที่หมดหนทาง
เขาไม่สนใจที่ทหารล้อมเขาเอาไว้อยู่ร่างของเขากลายเป็นแสงและพุ่งออกไปในทันที
ทำให้ทหารที่ล้อมอยู่จำนวนหนึ่งล้มไปบนพื้นและกระอักเลือดออกมาทันที
”อ๊าก!ท่านรัฐมนตรีกำลังจะฆ่าพวกเรา!”
”ท่านรัฐมนตรี…พวกเราพยายามจะปกป้องท่าน!”
”อ๊าก!”
ทหารคุ้มกันเริ่มกรีดร้องด้วยความหวาดกลัว
ทหารคุ้มกันคนหนึ่งพยายามตะโกนสุดเสียง
”โปรดเมตตา…เมตตาพวกเราด้วย!”
ราชาต้วนหยิบดาบของเขาออกมาและจ่อไปที่หน้าของรัฐมนตรีฝ่ายซ้ายยู่ ยี่ปิง
”ท่านรัฐมนตรีเหตุใดท่านถึงโจมตีทหาร?”
”…” รัฐมนตรีฝ่ายซ้าย ยู่ ยี่ปิง หน้าซีดขาว
เขารู้ดีว่าราชาต้วนกำลังคิดอะไรอยู่แต่มีสิ่งที่เขาไม่สามารถพูดออกมาได้ เขาไม่มีทางเลือกนอกจากพุ่งผ่านไป
เขาต้องหยุดผู้ส่งสารที่กำลังหลบหนีทั้งแปดคนไว้ให้ได้
เขากัดฟันและไม่ตอบได้โต้เขาพุ่งไปยังผู้ส่งสาร
อย่างไรก็ตาม…
ราชาต้วนก็ได้ถ่วงเวลาพอให้เหล่าทหารคุ้มกันตั้งแนวป้องกันอีกครั้งพวกเขาลุกขึ้นมาปิดกั้นเส้นทางเอาไว้ราวกับกำแพง
”หลบไป!”แสงส่องสว่างขึ้นที่มือของรัฐมนตรีฝ่ายซ้ายยู่ ยี่ปิง มันสว่างราวกับแสงของดวงจันทร์
เมื่อแสงส่องสว่างขึ้นคลื่นที่หนาวเหน็บก็พัดเหล่าทหารคุ้มกันออกไปด้านข้างเกิดชั้นน้ำแข็งขึ้นที่พื้นดิน
ฝูงชนโดยรอบต่างตกใจสิ่งที่ได้เห็น
”วิ่งเร็วเข้าพวกเขากำลังจะต่อสู้กัน!”
”เกิดอะไรขึ้น?ทำไมท่านรัฐมนตรีถึงต่อสู้กับทหารคุ้มกัน?”
ฝูงชนเริ่มวิ่งหนีหายไปทุกทิศทาง
ผู้ช่วยรัฐมนตรีทั้งสองพูดไม่ออกเมื่อเห็นถึงควาฒโกลาหลที่กำลังเกิดขึ้นนี้
อย่างไรก็ตามไม่มีอะไรที่พวกเขาสามารถทำได้
พวกเขารู้ว่ารัฐมนตรีฝ่ายซ้าย ยู่ ยี่ปิง กำลังคิดอะไรอยู่ แต่พวกเขาเองต่างรู้สึกลำบากใจ
ตั้งแต่ที่ได้เป็นผู้ช่วยของรัฐมนตรีจิตใจพวกเขาก็มุ่งมั่นในการเมืองและความมั่งคั่ง พวกเขาใช้เพียงลมปาก ไม่เคยลงมือกระทำ
แต่นี่คือเมืองหลวง
รัฐมนตรีฝ่ายซ้ายยู่ ยี่ปิง ผู้ที่เป็นเจ้าหน้าที่ระดับหนึ่งกำลังโจมตีใส่ทหารคุ้มกัน! ไม่มีหนทางใดจะแก้ไขเรื่องนี้ได้
พวกเขาทั้งสองตัดสินใจเกือบจะในทันที
เนื่องจากพวกเขาไม่สามารถทำอะไรกับสิ่งที่เกิดขึ้นได้พวกเขาก็ต้องทำสิ่งที่จะเกิดประโยชน์สูงสุดนั่นคือการจับผู้ส่งสารทั้งแปดคน
”อาชญากรกำลังหนี!จับกุมพวกเขา!”
”ทหารยามของกรมกฎหมายทั้งหมดปิดล้อมและจับกุมพวกเขา!”
”จับทุกคนที่ขัดต่อกระบวนการยุติธรรม!”
ผู้ช่วยรัฐมนตรีทั้งสองละทิ้งความรอบคอบไปตั้งแต่ราชาต้วนพยายามที่จะหยุดพวกเขา ก็ไม่มีทางเลือกอื่นอีก
ทหารยามของกรมกฎหมายพุ่งไปที่ประตู
”จับอาชญากร!”
”ถอยไปพวกเรากำลังตามจับอาชญากร!”
ทหารยามของเหล่ารัฐมนตรีชักดาบพุ่งเป้าไปที่เหล่าหทารคุ้มกันกลุ่มอื่นๆแยกย้ายกันไปรอบๆ
สิ่งต่างๆ ไม่สามารถควบคุมได้
ราชาต้วนหัวเราะเบาๆการกระทำของเขามันถ่วงเวลาได้มากพอจะให้ผู้ส่งสารทั้งแปดหนีไปได้
ตราบใดที่พวกเขาหนีไปได้รัฐมนตรีฝ่ายซ้าย ยู่ ยี่ปิง ก็จะไม่สามารถพ้นข้อกล่าวหานี้ไปได้
ราชาต้วนสามารถพูดได้เลยว่าผู้ส่งสารทั้งแปดคนนี้เป็น’ตัวปลอม’ ไม่ใช่ผู้ส่งสารแปดคนเดิมของรัฐมนตรีฝ่ายซ้าย ยู่ ยี่ปิง มันเป็นกับดัก
กับดักของฟาง เจิ้งจือ
แม้ว่าเขาไม่ได้คิดว่าจะต้องทำตามแผนของฟาง เจิ้งจือ แต่เขาจะไม่ปล่อยโอกาสแบบนี้ไปแน่
นี่เป็นโอกาสสำหรับเขาที่จะจู่โจมรัฐมนตรีฝ่ายซ้ายยู่ ยี่ปิง ถ้าคนพวกนั้นหนีไปได้…
จะเกิดความร้ายแรงต่อรัฐมนตรีฝ่ายซ้ายยู่ ยี่ปิง แน่นอน
อย่างไรก็ตาม…
ในตอนนั้นเองผู้ส่งสารทัง้แปดคนหยุดลงและมองไปรอบๆราวกับมองหาเส้นทางหลบหนี
”แยกกันแล้วหนีไอพวกโง่!เจ้าไม่รู้เรื่องง่ายๆแบบนี้ได้ยังไง?”ราชาต้วนสบถในใจ เขาดูถูกคนของ ฟาง เจิ้งจือ
ทำไมเขาต้องมาเจอกับพวกงี่เง่าแบบนี้?
พวกเขาไม่รู้วิธีหลบหนีได้ยังไง?
นิกายเงา…
พวกเขามีแต่คนแบบนี้หรือไงกัน?!
ขณะที่เขาคิดนั้นเองก็มีเสียงดังขึ้น
”วิ่งไปที่ประตูทางใต้!ประตูด้านตะวันออกมีทหารจำนวนมาก พวกเราจะฝ่าประตูทางใต้ออกไป!”
”ได้พวกเราจะไปทางนั้น!”
”ใช่!พวกเราจะมีชีวิตรอดถ้าฝ่าออกไปได้!”
ผู้ส่งสารพูดคุยกันอย่างกระตือรือร้นเสียงของเขานั้นทุกคนบนท้องถนนล้วนได้ยิน
”…” ดวงตาของราชาต้วนแทบถลนออกมาจากเบ้า เขาอยากจะหงายหลังลงไปนอนกับพื้น เขาแทบไม่เคยเห็นใครที่งี่เง่าเท่านี้มาก่อนในชีวิตของเขา
ไม่เพียงแค่พวกเขาจะไม่แบ่งกลุ่มพวกเขายังวิ่งไปทางเดียวกันอีก! พวกเขาคิดจะฝ่าออกไป? พวกเขาคิดว่าตัวเองอยู๋ที่ไหนกัน?
ที่นี่คือเมืองหลวง!
ทำไมพวกเขาถึงโง่แบบนี้?!
ราชาต้วนรู้สึกโกรธและขมขื่นเป็นอย่างมากเขาเกลียดความจริงที่ว่าคนทั้งแปดช่างไร้ประโยชน์สิ้นดี เขาเกลียดที่ ฟาง เจิ้งจือ เลือกคนเหล่านี้มา
ถ้าพวกนั้นถูกจับทุกอย่างก็จะจบลง
นี่เป็นข่าวดีสำหรับรัฐมนตรี!๋ดวงตาของพวกเขาเป็นประกายในทันที
”ประตูทางใต้?”
”รีบหาทางที่สั้นที่สุดเพื่อไปที่นั่น!”
”จัดการพวกนั้นที่ประตูทางใต้!”
ผู้ช่วยรัฐมนตรีสองคนออกคำสั่งเกือบจะในทันที
ยู่ยี่ปิง มองไปที่คนรับใช้ด้านหลง ก่อนจะโยนเหรียญประจำตัวของตัวเองให้
”พาทหารไปที่ประตู!”
”รับทราบ!”คนรับใช้รับเหรียญประจำตัว ยู่ ยี่ปิง ไป ก่อนจะพุ่งตัวออกไปทันที
ราชาต้วนโกรธมากเขารู้ว่าพวกผู้ส่งสารไม่มีทางหนีรอด เขารู้สึกขมขื่นมาก
ชัยชนะอยู่ใกล้เขามากแต่ตอนนี้มันกลับไกลออกไป
”หรือมันจะเป็นกลลวง?พวกเขาแบ่งออกไปทางด้านตะวันออกและทางเหนือ” ราชาต้วนคิดว่าอาจจะมีโอกาสเหลืออยู่
อย่างไรก็ตามโชคไม่ได้อยู่ข้างเขา
เพราะ
หลังจากที่ผู้ส่งสารทั้งแปดคนพูดคุยกันเสร็จพวกเขาก็พุ่งตัวออกไปทางทิศใต้พร้อมตะโกนออกมาด้วย
”ไปได้!”
”ไปได้!
”…” ราชาต้วนพูดไม่ออก เขาไม่อยากจะเชื่อว่าคนเหล่านี้จะงี่เง่าได้ขนาดนี้
ยู่ยี่ปิง เองก็สับสนเช่นกัน
พวกผู้ส่งสารดูเหมือนจะอยากให้พวกเขาตามไปพวกเขาตะโกนออกมาขณะที่วิ่งหนีไป!
เขารู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ
ยิ่งไปกว่านั้นพวกนั้นยังเหมือนพยายามรักษาระยะให้ตัวเองอยู่ในสายตาตลอดเวลา แต่ ยู่ ยี่ปิง ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากไล่ตาม
”หลบไป!”ร่างของ ยู่ ยี่ปิง กลายเป็นแสงก่อนจะไล่ตามทั้งแปดคนไป
…
ภายในสวนของกองตรวจการความมั่นคง
ซิงหยวนกัว ถือหมากอยู่ในมือ
ทันใดนั้นมีนกสีดำตัวหนึ่งบินมาเกาะที่ไหล่ของซิง หยวนกัว
มันเป็นนกส่งสาร
มันถูกใช้อย่างกว้างขวางในกองทัพ
ฉือเฮา ตกใจเมื่อเห็นมัน นกเหล่านี้จะถูกใช้เมื่อมีเรื่องด่วนเท่านั้น
อย่างไรก็ตามซิง หยวนกัว ดูไม่ได้แปลกใจหรือวิตกกังวล เขาค่อยๆแกะจดหมายออกมาจากกรงเล็บของนก
”มีอะไรงั้นรึ?”ฉือ เฮา ถาม
”ไม่มีอะไร”ซิงหยวนกัว วางหมากตัวสุดท้ายลงบนกระดาน “ข้าแพ้แล้ว!”
แพ้?
ฉือเฮา ตกตะลึง ซิง หยวนกัว ยอมแพ้? ทำไมกัน? ขณะที่เขากำลังจะพูด ฉือ เฮา ก็นึกถึงความหมายของมันได้
”ท่านหมายความว่าตานี้จบแล้ว?”ฉือ เฮา ถามขึ้นมา
”อืมตานี้จบแล้ว ข้าจะไปเดินเล่นเป็นเพื่อนเจ้าตามที่ข้าตกลงเอาไว้” ซิง หยวนกัว พยักหน้าก่อนจะลุกขึ้นยืน
”พี่หยวนกัวท่านสามารถพักผ่อนก็ได้ ถ้าท่านเหนื่อย ข้าสามารถไปด้วยตัวเองได้” ฉือ เฮา พึมพัมหลังจากลังเล
”ไม่ต้องกังวลข้าไม่เหนื่อย” ซิง หยวนกัว ส่ายหัว
จากนั้นเขาก็เดินนำฉือ เฮา ออกไปด้วยความรวดเร็ว
มันทำให้ฉือ เฮา สงสัยเล็กน้อย
เขารู้ว่าก่อนหน้านี้ซิง หยวนกัว พยายามถ่วงเวลาเขา แต่ตอนนี้ทำไมเขาถึงรีบเดินขึ้นมา?
หรือจะเกี่ยวกับจดหมาย?
เขาไม่คิดอะไรมากในเมื่อซิง หยวนกัว ไม่ได้อยากอธิบาย ที่สำคัญที่สุดคือ ซิง หยวนกัว แทบจะพุ่งตัวออกไปจากสวน
ก่อนจะพุ่งไปที่ประตู
”นายท่าน!”
”นายท่าน!”
ทหารที่อยู่หน้าประตูทำการทักทายเขาทันที
ซิงหยวนกัว พยักหน้าเบาๆ แต่ก็ไม่ได้หยุดเคลื่อนไหว
ไม่นานพวกเขาก็ออกมาจากประตู
”พี่หยวนกัวพวกเราจะไปไหน?” ฉือ เฮา ค่อนข้างสับสน ขณะที่ถูกลากตัวออกมาสิ่งสำคัญที่สุดคือเขามีบางสิ่งบางอย่างในใจของเขา
บางสิ่งที่เขาหยุดคิดไม่ได้
เขารู้ความจริงว่าวันนี้เมืองหลวงไม่มีทางเงียบสงบ
”เราเกือบจะถึงแล้วน้องเฮา เจ้าจะรู้เองเมื่อไปถึง” ซิง หยวนกัว ไม่คิดจะอธบายอะไรเพิ่มเติม เขายังคงวิ่งต่อไปเรื่อยๆ ร่างกายของเขาเรืองแสงสีม่วง
ร่างกายของฉือ เฮา ก็เรืองแสงสีม่วงเช่นกัน เขารู้ว่า ซิง หยวนกัว นั้นรวดเร็วแค่ไหน
อย่างไรก็ตามเขาไม่รู้…
ทำไมพวกเขาต้องวิ่งเร็วขนาดนี้…
กำลังจะเกิดอะไรขึ้นงั้นหรือ?
ขณะที่เขากำลังคิดนั้นเองก็เห็นคนจำนวนหนึ่งอยู่ด้านหน้าไม่ไกล
เมืองหลวงมักจะคึกคักและมีคนจำนวนมากอยู่แล้วอย่างไรก็ตาม ฉือ เฮา ค่อนข้างตกใจกับจำนวนคนในวันนี้
เขาจำคนเหล่านั้นได้
”ฟางเจิ้งจือ?! ปิง หยาง! เหยียน ซิว…ทำไมพวกเขามาอยู่ที่นี่?” ฉือ เฮา หันไปมอง ซิง หยวนกัว และพยายามอ่านสีหน้าของเขา
อย่างไรก็ตามซิง หยวนกัว ยังคงนิ่งสงบ ใบหน้าไร้ความรู้สึกเช่นเคย
มันเป็นเรื่องบังเอิญหรือไม่?
ไม่!
ฉือเฮา ไล่ความคิดนั้นออกไปทันที มันไม่มีทางที่เหตุการณ์ทั้งหมดจะเป็นเรื่องบังเอิญ
หากไม่ใช่เรื่องบังเอิญ…
แล้วมันคืออะไร?
เป็นไปได้ไหมที่ฟาง เจิ้งจือ และ ซิง หยวนกัว จะสมคบคิดกัน? ซิง หยวนกัว ก็มีส่วนเกี่ยวข้องด้วย?
ฉือเฮา ไม่เชื่อเรื่องนั้น แม้พวกเขาจะรู้จักกันมาบ้าง แต่ ซิง หยวนกัว ไม่มีทางช่วย ฟาง เจิ้งจือ
ซิงหยวนกัว เป็นตัวแทนของกองตรวจการทั้งสิบสาม
ถ้าซิง หยวนกัว เข้ามายุ่งเรื่องนี้ก็หมายความว่าเขาคิดจะเข้าร่วมในศึกชิงบัลลังก์ครั้งนี้
ซิงหยวนกัว ไม่มีทางทำเช่นนั้น
แล้วเขาจะมาพบกับฟาง เจิ้งจือ ที่นี่ทำไม? แล้วพวกเขามาทำอะไรที่นี่?
อะไรกัน…
เกิดอะไรขึ้นในเมืองหลวงกันแน่?
เพจหลัก: Gate of god TH
ตอนที่ 538 ความโกลาหล
ฉือเฮา ไม่เข้าใจ อย่างไรก็ตามดวงตาของเขาเบิกกว้างด้วยความตกใจ เขาตระหนักว่ามีร่างทั้งแปดกำลังวิ่งมาทาง ฟาง เจิ้งจือ
”ผู้ส่งสาร?!”ฉือเฮา จำพวกเขาได้ และเตรียมพร้อมจะโจมตีใส่พวกเขาทันที จากนั้นเขาก็เห็นว่ามีคนอื่นอีกด้านหลังของพวกเขาทั้งแปด
ความเร็วนี้…
เกือบเท่าซิง หยวนกัว หรือตัวเขา
อย่างไรก็ตามชุดคลุมสีแดงที่เป็นเอกลักษณ์นั้นเป็นสิ่งที่จดจำได้ง่ายเขารู้ทันทีว่านั้นคือ รัฐมนตรีฝ่ายซ้าย ยู่ ยี่ปิง
”มีอะไรเกิดขึ้นกัน?”ฉือเฮา เห็นท่าทีที่เต็มไปด้วยความกังวลของรัฐมนตรีฝ่ายซ้าย ยู่ ยี่ปิง และเกิดความสงสัย
แม้เขาจะไม่ใช่เจ้าหน้าที่ในเมืองหลวงแต่เขารู้จัก รัฐมนตรีฝ่ายซ้าย ยู่ ยี่ปิง ดี หาได้ยากที่เขาจะมีความกังวล
นอกจากนี้หลังจากที่เห็นรัฐมนตรีฝ่ายซ้ายยู่ ยี่ปิง ก็มีอีกสองคนตามมาติดๆ
ผู้ช่วยฝ่ายกลางและฝ่ายซ้ายของรัฐมนตรี
พวกเขาถูกล้อมด้วยเหล่าทหารยามราชาต้วนและทหารคุ้มกันติดตามพวกเขาอย่างใกล้ชิด
มันเป็นภาพที่ดูบ้าคลั่งเป็นอย่างมาก
นี่คือเมืองหลวง…
ฉือเฮา ตกใจมาก คืนนี้ทุกอย่างล้วนไม่สงบเหมือนเดิม แต่ก็ไม่คิดว่าจะเป็นขนาดนี้
ฉือเฮา หันไปหา ซิง หยวนกัว
เขายังคงนิ่งสงบเหมือนเดิม
”พี่หยวนกัวเราควร … ” ฉือ เฮา ถามก่อนที่จะสังเกตเห็นแววตาของเขา
”ไม่จำเป็นเราจะมองดูจากตรงนี้” ซิง หยวนกัวส่ายหัว
”ตรงนี้?!”ฉือเฮา ต้องการพูดบางอย่างเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นด้านหน้า อย่างไรก็ตามเขาเพียงแค่พยักหน้า “แน่นอน พวกเราจะทำเช่นนั้น”
ในขณะนั้นเองผู้ส่งสารทั้งแปดรอบตัวฟาง เจิ้งจือ ก็หายไปในตรอกมืด
รัฐมนตรีฝ่ายซ้ายยู่ ยี่ปิง และผู้ช่วยทั้งสองต่างตื่นตระหนก ในตอนนั้นเองพวกเขาก็เห็น ฟาง เจิ้งจือ, เหยียน ซิว และปิง หยาง
ฟางเจิ้งจือ มองไปที่ รัฐมนตรีฝ่ายซ้าย ยู่ ยี่ปิง ด้วยแววตาที่ส่องประกาย
”ท่านรัฐมนตรี…จะรีบไปไหนงั้นหรือ?”ฟาง เจิ้งจือ ทักทาย ยู่ ยี่ปิง
”ถอยออกไปข้ามีเรื่องต้องทำ!”รัฐมนตรีฝ่ายซ้าย ยู่ ยี่ปิง ไม่เล่นด้วย
”เรื่องต้องทำรึ?ท่านกำลังพูดถึงอาชญากรที่กำลังหลบหนี?”ฟาง เจิ้งจือ ชี้ไปในตรอกซอย
”แล้วยังไงล่ะ?”รัฐมนตรีฝ่ายซ้ายยู่ ยี่ปิง ไม่มีทีท่าจะหยุด
เมื่อผู้ช่วยทั้งสองเห็นฟาง เจิ้งจือ ต่างก็ยกดาบขึ้น
พวกเขาพร้อมจะจู่โจมในทันที
”หลบไป!”
”เจ้ารู้ไหมหากขัดขวางจะมีโทษอย่างไร?”
พวกเขาตะโกนดังเมื่อเห็นฟาง เจิ้งจือ
”สวะ!เจ้ากล้าตะโกนเสียงใส่ข้าได้ยังไง?”ปิง หยาง แผดเสียงและก้าวออกมา
”…”เขาทั้งสองถอยกลับไปเกือบจะทันทีพวกเขาไม่กล้าจะพูดมันออกมาอีก
เห็นได้ชัดว่า…
พวกเขากลัวปิง หยาง
”ฟางเจิ้งจือ ข้ากำลังตามล่าอาชญากรอยู่! ถ้าเจ้าคิดจะขวางทางข้า ข้าจะไม่ปราณีเจ้า!”เขารู้ว่า ปิง หยาง อยู่ตรงนั้น แต่ก็ไม่มีทางเลือกอื่น
”ท่านรัฐมนตรีข้าคิดว่าท่านกำลังเข้าใจผิด ข้าคือ ฟาง เจิ้งเจิ้ง” ฟาง เจิ้งจือ ตอบ
”ข้าไม่สนว่าเจ้าจะเป็นฟาง เจิ้งจือ หรือ ฟาง เจิ้งเจิ้ง! หลีกทาง เดี๋ยวนี้!”เสียงของรัฐมนตรีฝ่ายซ้าย ยูี่ ยี่ปิง ดังขึ้น
เขารู้ว่าทำไมฟาง เจิ้งจือ ถึงรอเขาอยู่ที่นี่
”ท่าoรัฐมนตรีไม่จำเป็นต้องรีบร้อนไป! ท่านพยายามตามล่าอาชญากรที่กำลังหลบหนี ข้าสาบานด้วยชีวิตว่าจะทำให้พวกเขาได้รับโทษถ้าข้าทำผิดหลักความยุติธรรม ข้าจะขอรับผิดชอบเรื่องทั้งหมด!” ฟาง เจิ้งจือ ยิ้มเล็กน้อย
”หมายความว่ายังไง?”ยู่ ยี่ปิง ตกตะลึง
ผู้ช่วยทั้งสองเองก็สับสนเช่นกันแม้แต่ราชาต้วนก็ไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น
ราชาต้วนไม่แปลกใจที่ฟาง เจิ้งจือ มาที่นี่
นี่เป็นการถ่วงเวลายู่ ยี่ปิง
อย่างไรก็ตามทำไม ฟาง เจิ้งจือ จะรับผิดชอบเรื่องนี้? นั่นไม่ใช่เรื่องฉลาดเลย!
”ข้าหมายความว่า…เนื่องจากข้าอยู่ที่นี่ ข้าไม่สามารถปล่อยให้พวกอาชญากรหนีไปได้” ฟาง เจิ้งจือ ตอบอย่างใจเย็น
”เจ้าไม่สามารถปล่อยให้อาชญากรหลบหนี?”รัฐมนตรีฝ่ายซ้ายยู่ ยี่ปิง จ้อง ฟาง เจิ้งจือ ด้วยตาเขม็ง
เขารู้ว่าคนๆนี้คือฟาง เจิ้งจือ
งั้นเขาจะตามจับพวกอาชญากรหลบหนีไปทำไม?
เขาคิดว่ายู่ ยี่ปิง เป็นคนโง่งั้นเหรอ?!
รัฐมนตรีฝ่ายซ้ายยู่ ยี่ปิง ไม่เชื่อเรื่องนั้น! ไม่มีของฟรีในโลก
ผู้ช่วยทั้งสองต่างก็ไม่เชื่อฟาง เจิ้งจือ เช่นกัน
ราชาต้วนเองก็ตกใจกับสิ่งที่ได้ยิน
อย่างไรก็ตามฟาง เจิ้งจือ ไม่คิดจะอธิบายอะไรทั้งนั้น เขาหันไปทางตรอกซอยแล้วผิวปาก
”อ๊าก!”
”พวกเราจะไม่ยอมเข้าคุก!”่
”ขอให้พวกเราเจอกันอีกในโลกหน้า!”
หลังจากฟาง เจิ้งจือ ผิวปาก เสียงร้องก็ดังขึ้นและมีคนเดินออกมา
พวกเขาเป็นทหารองครักษ์หลวง
แม่ทัพคือไป่ ฉี
ทหารองครักษ์แบกศพทั้งแปดไว้บนไหล่มีเลือดไหลออกมาจากศพเหล่านั้น
”เจ้า…เจ้าฆ่าพวกเขางั้นหรือ?”รัฐมนตรีฝ่ายซ้าย ยู่ ยี่ปิง เบิกตากว้าง
”เป็นไปได้ยังไง?ท่านรัฐมนตรี ท่านเองก็ได้ยิน! พวกเขาฆ่าตัวตาย! เราเพียงเข้าปิดล้อมพวกเขาเท่านั้น!”ไป่ ฉี โบกมือให้ รัฐมนตรีฝ่ายซ้าย ยู่ ยี่ปิง
”ใช่ข้ายืนยันได้!” ฟาง เจิ้งจือ พยักหน้า
”ข้าด้วยองค์หญิง ปิง หยาง ขอยืนยันเช่นกัน!”ปิง หยาง พยักหน้า
”อืมเห็นได้ชัดเลยว่าคนพวกนี้ฆ่าตัวตาย” เหยียน ซิว ตอบ
”ฆ่าตัวตาย?”รัฐมนตรีฝ่ายซ้ายยู่ ยี่ปิง ไม่เชื่อว่าทหารรับจ้างจะฆ่าตัวตายอย่างไรก็ตามคนพวกนี้เป็นคนของ ฟาง เจิ้งจือ
ทำไมพวกเขาถึงฆ่าตัวตาย?
ในขณะที่เขากำลังคิดไป่ ฉี ก็เอนตัวไปมองใบหน้าคนหนึ่งของผู้ส่งสาร จากนั้นตาเขาก็เบิกกว้าง
”ฝ่าบาทข้าคิดว่าพวกเขาเหล่านี้สวมหน้ากาก ถ้าข้าเดาถูกพวกเขาเป็นตัวปลอม” ไป่ ฉี กล่าว
”ตัวปลอม?งั้นทำไมไม่เปิดหน้ากากออก ให้ข้าดูหน่อย?”ปิง หยาง อุทานด้วยความตกใจ
”ถอดหน้ากากออก?ข้าอาจจะ …ไม่!”รัฐมนตรีฝ่ายซ้าย ยู่ ยี่ปิง พยักหน้า จากนั้นเขาก็ตระหนักถึงสิ่งที่เกิดขึ้น เขารู้สึกหวาดกลัวไปจนถึงกระดูกสันหลัง
ในที่สุดเขาก็เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น
แต่ว่า…
มันสายเกินไปแล้ว
ไป่ฉี กระทำอย่างรวดเร็ว เหล่าสมาชิกของทหารองครักษ์ก็เช่นกันพวกเขาเปิดหน้ากากศพออก
เมื่อหน้ากากถูกเปิดมันราวกับเวลาได้หยุดเดิน
ทุกคนต่างโน้มตัวลงไปมองใบหน้าของนักฆ่าทั้งแปดเมื่อพวกเขาเห็นหน้าคนพวกนั้น ต่างก็รู้สึกสั่นสะท้านไปถึงเท้า
ราชาต้วนมองไปที่’ผู้ส่งสาร’ ทั้งแปดคน เขาเองก็ตกใจกับสิ่งทีได้เห็น
จากนั้น…
เขาหัวเราะเบาๆ
อย่างไรก็ตามเขารู้สึกยินดีอยู่ได้ไม่นานเขาก็รู้สึกสั่นสะท้านไปด้วยเช่นกัน
การทำแบบนี้…
ในที่สุดเขาก็รู้แผนของฟาง เจิ้งจือ
มันเป็นแผนที่ชั่วร้าย!
มันยิ่งกว่าที่เขาคาดเอาไว้!
แผนของฟาง เจิ้งจือ ทั้งสมบูรณ์แบบและต่ำช้า อย่างไรก็ตาม เขาตระหนักในทันทีว่า ฟาง เจิ้งจือ รอบคอบแค่ไหน
ก่อนหน้านี้ที่รัฐมนตรีฝ่ายซ้าย ยู่ ยี่ปิง ประสบปัญหา แต่ยังมีโอกาสที่จะแก้ไขบางอย่างได้
แต่ตอนนี้…
อนาคตทั้งหมดของเขาถูกทำลายหมดสิ้น
ไม่มีทางที่เขาจะสามารถแก้ตัวอะไรได้จากสถานการณ์เช่นนี้ฟาง เจิ้งจือ ได้ใช้ข้อเท็จจริงในการลงโทษ ยู่ ยี่ปิง
ไม่มีทางที่จะลบล้างสิ่งนี้ได้
นักฆ่าแปดคนไม่ใช่ผู้ส่งสารจากดินแดนภูเขาทางใต้สามคนในพวกนั้นเป็นทหารรับจ้างที่บ้านพักของรัฐมนตรีฝ่ายซ้าย ยู่ ยี่ปิง
ส่วนอีกห้าคนเป็นผู้นำในกองทัพ
ด้วย’ประจักษ์พยาน’ ของคนเหล่านี้ต่อหน้าฝูงชน รวมทั้งราชาต้วน ทหารคุ้มกันในฐานะพยาน ควบคู่กับร่างกายของพวกเขาที่กลายเป็นศพ
รัฐมนตรีฝ่ายซ้ายยู่ ยี่ปิง ขุดหลุมฝังตัวเองเรียบร้อยแล้ว!
”ฮ่าฮ่าฮ่า…ช่างเป็นแผนการที่ยอดเยี่ยม!”ร่างของรัฐมนตรีฝ่ายซ้าย ยู่ ยี่ปิง สั่นเทาขณะหัวเราะร่า น้ำตาไหลออกมาจากตาของเขา “เยี่ยม เยี่ยมยอดมาก”่
ในขณะนั้นเขารู้ว่าเกิดอะไรขึ้นความจริงแล้ว เขาเข้าใจแผนการนี้ตั้งแต่ที่ ไป่ ฉิง พยายามจะเปิดหน้ากากพวกเขาออก
ฟางเจิ้งจือ ให้ชายแปดคนมาปลอมตัวเป็นผู้ส่งสารของรัฐมนตรีฝ่ายซ้าย ยู่ ยี่ปิง
จากนั้นก็ให้มาสร้างเรื่องการสั่งฆ่าเหยียน ซิว
และเมื่อรัฐมนตรีฝ่ายซ้าย ยู่ ยี่ปิง เริ่มไล่ล่าพวกเขา…
พวกเขาก็จะหายไปในตรอกและสลับตัวกับร่างศพที่ถูกเตรียมเอาไว้
นั่นคือเรื่องทั้งหมด
นักฆ่าทั้งแปดคนตายไปแล้วคนตายไม่สามารถเป็นพยานได้ องค์จักรพรรดิจะไม่ลังเล และไม่มีทางเลือกนอกจากเชื่อในหลักฐานที่อยู่ตรงหน้า
ผู้ช่วยรัฐมนตรีจ้องไปที่ร่างของคนทั้งแปดในฐานะรัฐมนตรีกรมกฎหมาย พวกเขารู้ว่าไม่มีโอกาสจะพลิกคดีเช่นนี้ได้
พวกเขารู้ถึงสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้น
หลังจากรัฐมนตรีฝ่ายซ้ายยู่ ยี่ปิง ถูกโค่นล้ม พวกเขาก็จะไม่มีโอกาสต่อไปเช่นกัน
พวกเขาเป็นผู้ช่วยในการลักลอบขนคนทั้งแปดนี้หนีออกจากคุกพวกเขามีส่วนรู้เห็นตั้งแต่ต้น
เหล่าทหารนับไม่ถ้วนต่างรู้สึกไม่ดีเช่นกันพวกเขาเองก็อาจจะไม่รอดเช่นกัน
ถนนหนทางเต็มไปด้วยความสงบ
จากระยะไกลฉือ เฮา จ้องมองร่างทั้งแปดอยู่บนต้นไม้ใหญ่ เขาตกใจและหวาดกลัว
”น้องเฮาเจ้าคิดว่าไง?”ซิง หยวนกัว เอ่ยถาม
”ข้า…ข้าก็ไม่รู้” ฉือ เฮา ส่ายหัวและมองไปทางอื่น
”เจ้ารู้และด้วยความสามารถของเจ้า ข้ามั่นใจว่าเจ้ารู้ถึงสิ่งที่เกิดขึ้นในกรมกฎหมาย”ซิง หยวนกัว ตอบกลับอย่างใจเย็น
”พี่หยวนกัว…ใช่ ข้าต้องยอมรับว่าแผนของ ฟาง เจิ้งจือ ทั้งสมบูรณ์แบบและโหดเหี้ยม!”ฉือ เฮา ตอบหลังจากที่ลังเลใจ
”ผู้ชนะบนทำเนียบมังกรทั้งสองจะทำให้โลกตกตะลึงและนำความสงบมาสู่โลก!…บางครั้งข้าก็ไม่เข้าใจข้อความนี้เท่าไรนัก เป็นไปได้หรือไม่ที่มันจะมีการเปลี่ยนแปลง?”ซิง หยวนกัว พึมพำและเงยหน้ามองดูดวงดาว
”การเปลี่ยนแปลง?เปลี่ยนแปลงอะไรหรือ? ไม่ว่าเขาจะฉลาดแค่ไหน เขาก็ยังเป็นแค่คนโง่! พี่หยวนกัว ไม่เชื่อในตัวหลานสาวของพี่งั้นหรือ?”ฉือ เฮา ขมวดคิ้ว
”อืม… ” ซิง หยวนกัว พยักหน้าและมองไปที่ประตู “น้องเฮา ทำไมเจ้าไม่ลองคิดดูเล่นๆล่ะว่า เหยียน เฉียนหลี่ จะมีการตอบสนองยังไง เมื่อได้ยินว่า เหยียน ซิว คือเป้าหมายของการลอบสังหาร?”
”เหยียนซิว? เป้าหมายของการลอบสังหาร? พี่หมายถึงอะไร?”
”ฟางเจิ้งจือ ให้คนของเขาสร้างเรื่องว่า ที่รัฐมนตรีฝ่ายซ้าย ยู่ ยี่ปิง ส่งคนไปฆ่า ฟาง เจิ้งจือ นั้นเป็นเพียงฉากหน้า แท้จริงแล้วเป้าหมายของการลอบสังหารคือ เหยียน ซิว ”
”หา?!ฟาง …ฟาง เจิ้งจือ มัน …มันบ้าไปแล้วเหรอ? เขากำลังจะทำให้ทั้งอาณาจักรอยู่ในความวุ่นวายหรือไงกัน?!”
เพจหลัก: Gate of god TH