Gate of God - ตอนที่ 584 ถอดหน้ากาก

”แล้วพวกเราควรทำยังไงดี?จะรออยู่เฉยๆงั้นหรือ?” ปิง หยาง อยากจะเชื่อ ฟาง เจิ้งจือ แต่นางไม่อยากอยู่เฉยๆ
นั่นเป็นเพราะ…
คนที่อยู่ในวังคือพ่อของนาง
พ่อที่รักนางมาก
แม้นางจะเกิดในราชวงศ์ก็ตาม
”จริงแล้วข้าคิดว่า…” ฟาง เจิ้งจือ อยากบอกว่าควรอยู่รอเฉยๆ แต่เมื่อเห็นใบหน้าที่เต็มไปด้วยความกังวลของ ปิง หยาง เขาก็กลืนคำพูดนั้นกลับไปทันที
จากมุมมองของฟาง เจิ้งจือ…
เขาไม่คิดจะเข้าร่วมสงครามครั้งนี้
การแย่งชิงบัลลังก์นั้นเป็นเรื่องปกติมาก
ทุกคนพร้อมจะใช้ทุกวิธีไม่ว่าจะไร้ยางอายแค่ไหนเพื่อให้ได้นั่งบนบัลลังก์นั้น…
มันไม่ใช่เรื่องที่ผิดอะไร
”จะทำยังไงดี?”ปิง หยาง มองมาที่ ฟาง เจิ้งจือ ด้วยความคาดหวังอีกครั้ง
ฟางเจิ้งจือ ยกหัวมองท้องฟ้ายามค่ำคืนก่อนที่เขาจะถอนหายใจและพูดออกมา “ถ้าพวกเราไม่สามารถเป็นผู้ชมที่คอยเก็บเกี่ยวผลประโยชน์ตอนท้ายได้ ก็มีอีกบทบาทที่พวกเราจะเป็นได้”
”บทบาทอะไรงั้นรึ?!”ปิง หยาง งงงวย
”คนผ่านทาง!”
…ในวันหลวง ณ โถงบัลลังก์
ที่นี่เป็นสถานที่ที่มีการประชุมสภาไปเมื่อตอนเช้าแต่ปกติแล้วองค์จักรพรรดิไม่ควรนั่งอยู่บนบัลลังก์ในตอนนี้ อย่างไรก็ตามเขากลับนั่งอยู่ ขณะที่ขันทีเว่ยยืนอยู่ข้างๆ
นอกเหนือจากพวกเขาไม่มีใครอยู่ในโถงนี้อีก
จนกระทั่ง…
ร่างสวมหน้ากากสองร่างเดินเข้ามา
”บังอาจยิ่งนักกล้าเข้ามาในโถงบัลลังก์ได้ยังไง?!” เสียงของขันทีเว่ยดังขึ้นทันที
พร้อมกับก้าวเท้าไปข้างหน้าเขาไม่มีร่องรอยของความประหลาดใจหรือตกใจแม้แต่น้อย
หลังจากได้ยินเสียงของขันทีเว่ยร่างสวมหน้ากากทั้งสองก็หยุดลงพวกเขาไม่มีท่าทีจะเข้าใกล้องค์จักรพรรดิแม้แต่น้อย
องค์จักรพรรดิยกมือขึ้น
เมื่อขันทีเว่ยเห็นเขาก็เดินถอยหลังกลับไปยืนที่เดิมทันที
”ทั้งๆที่เจ้าก็มาถึงแล้วยังคิดจะสวมหน้ากากต่ออีกหรือ?”องค์จักรพรรดิกล่าวขึ้น
ร่างสวมหน้ากากทั้งสองร่างมองหน้ากันก่อนจะค่อยๆถอดหน้ากากออกเผยให้เห็นใบหน้าอันอ่อนเยาว์
ผู้ที่ยืนอยู่ทางด้านซ้ายมีดวงตาที่แหลมคมราวกับตาเหยี่ยวส่วนอีกคนมีใบหน้าที่ดูบอบบางเล็กน้อย
เป็นองค์รัชทายาทหลิน เทียนหลง!
”ข้าไม่ได้สั่งให้เจ้าอยู่ที่วังของตัวเองงั้นรึเจ้ามาที่นี่ทำไม?” องค์จักรพรรดิ หยักหน้า เขามองไปที่ หลิน เทียนหลง เพียงแค่คนเดียวเท่านั้น ไม่ได้สนชายที่อยู่ข้างๆ
”ทำไมท่านพ่อต้องถามในเมื่อเป็นท่านที่ต้องรู้ดีที่สุด!” หลิน เทียนหลง ตอบกลับด้วยอารมณ์อันพลุ่งพล่าน เขาดูสับสนเล็กน้อย
”ออกไปจากที่นี่ซะ”องค์จักรพรรดิพูดอีกครั้งดวยน้ำเสียงที่ไม่เปลี่ยนไปแม้แต่น้อย
เขาไม่อยากจะต้องมายุ่งกับเรื่องไร้สาระ
เขาไม่อยากคุยอะไรอีกต่อไปเขาแค่ใช้คำพูดธรรมดาๆเพื่อบอกว่า หลิน เทียนหลง ต้องทำะไร
นี่คือจักรพรรดิ
องค์จักรพรรดิผู้ยืนอยู่เหนือคนนับล้าน
แม้ความจริงตอนนี้รอบๆตัวเขาจะไม่มีทหารองครักษ์อยู่แม้แต่คนเดียวแต่ความกดดันที่แผ่ออกมาจากตัวเขาก็ไม่ลดลงเลยแม้แต่น้อย
เสียงดังก้องไปทั่วโถงบัลลังก์
ท่าทีของหลิน เทียนหลง เปลี่ยนไปทันทีโดยไม่รู้ตัว แววตาของเขาเต็มไปด้วยความลังเล
”สมกับเป็นองค์จักรพรรดิ!”ทันใดนั้นเองชายที่มีตาดังเหยี่ยวก็พูดขึ้น ก่อนจะหันไปมอง หลิน เทียนหลง ” องค์รัชทายาท ท่านจะออกไปจริงๆงั้นหรือ?”
”หุบปาก!”หลิน เทียนหลง พูดอย่างเยือกเย็นและก้าวไปข้างหน้า จากนั้นเขาก็มองไปที่พ่อของตัวเองด้วยสายตาอันเย็นชา ” ท่านพ่อข้าไม่คิดจะออกไปจากที่นี่ ในเมื่อข้าได้เข้ามาแล้ว”
”สวะ!”องค์จักรพรรดิตะโกนขึ้นมาอีกครั้ง เห็นได้ชัดว่าน้ำเสียงของเขาตึงเครียดกว่าเดิมออกมา ขณะเดียวกัน ก็เริ่มมีแสงสีทองค่อยปรากฎขึ้นรอบๆตัวเขา…ไอรีนโนเวล
ความกดดันจากร่างกายของเขาค่อยๆเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ
หลินเทียนหลง ผงะไปอีกครั้ง เขาอยากจะถอยหนีไป แต่ก่อนที่พื้นของเขาจะแตะพื้นเขาก็เอามันกลับไปวางไว้ที่เดิม
”ท่านพ่อตราบใดที่ท่านยอมสละบัลลังก์ ข้าจะไว้ชีวิตของท่าน!”หลิน เทียนหลง พูดออกมาด้วยน้ำเสียงอันสั่นสะท้าน
ประโยคนี้…
เขาปราถนาที่จะพูดมันออกมาเสมอแต่เขาก็ต้องยับยั้งมันเอาไว้ เพราะเขาเป็นองค์รัชทายาท เขาสามารถรอจนถึงวันที่บัลลังก์จะกลายเป็นของเขาอย่างแท้จริง
อย่างไรก็ตามเขาไม่สามารถรอได้อีกต่อไป
เพราะตอนนี้ตำแหน่งองค์รัชทายาทของเขาตกอยู่ในอันตรายหากไม่ใช่เพราะคำอ้อนวอนที่น่าสมเพชของเขาและใช้ประโยชน์จากแม่ของเขาเพื่อร้องขอการให้อภัย เขาคงถูกปลดออกจากตำแหน่งองค์รัชทายาทแล้ว
แล้วเขาจะรอต่อไปได้อย่างไร?
”องค์รัชทายาทโปรดกลับไปที่วังของเจ้าเดี๋ยวนี้ องค์จักรพรรดินั้นใจกว้างและไม่คิดจะลงโทษท่านอย่างรุนแรงตอนนี้ ท่านไม่สามารถถลำลึกเข้าไปในเส้นทางนี้ได้!”ขันทีเว่ย ไม่มีทางเลือก เขาทำได้แค่เตือนสติ หลิน เทียนหลง
”ฮ่าฮ่า … ลงโทษข้าอย่างรุนแรงเหรอ?” หลิน เทียนหลง หัวเราะออกมาด้วยความบ้าคลั่ง “ถ้าข้ากลายเป็นองค์จักรพรรดิ บทลงโทษอะไรที่เขาจะใช้กับข้างั้นหรือ?”
”องค์รัชทายาท…”ขันทีเว่ย จะกล่อม หลิน เทียนหลงอีกครั้ง แต่เมื่อเห็นท่าทีขององค์จักรพรรดิเขาก็กลืนคำพูดกลับไป
”ท่านพ่อตอนนี้ทั้งวังอยู่ภายใต้การควบคุมของข้าแล้วทันทีที่ท่านตายบัลลังก์จะกลายเป็นของข้าทันที ข้าหวังว่าท่านพ่อจะทำตามคำแนะนำของข้า ถ้าท่านทำตามที่ข้าบอก ท่านอาจจะไม่บาดเจ็บมากนัก…”
”หุบปากพล่อยๆของเจ้ารู้ตัวไหมว่าความผิดที่เจ้ากำลังทำอยู่คืออะไร?” องค์จักรพรรดิพูดขัด หลิน เทียนหลง ทันที
”ความผิด?มันค่อนข้างเป็นความผิดที่รุนแรงสินะ? ติดต่อกับดินแดนใกล้เคียงเพื่อร่วมกันชิงบัลลังก์ แต่ข้าเชื่อว่าท่านคงไม่ทันได้ตัดสินอะไรข้าหรอก ฮ่าฮ่า!” หลิน เทียนหลง ตอบกลับทันที
”ดูเหมือนเจ้าได้เตรียมทุกอย่างไว้แล้ว”องค์จักรพรรดิพยักหน้า เวลาเดียวกันแสงสีทองที่ล้อมรอบตัวเขาอยู่ก็หายไป
หลินเทียนหลง ยิ้มเยาะเมื่อได้เห็นฉากที่เกิดขึ้น
ราวกับเขาได้เห็นชัยชนะอยู่ตรงหน้าแล้วถ้าองค์จักรพรรดิยินยอมสละบัลลังก์แต่โดยดี มันคงเป็นเรื่องดีสำหรับเขามาก
เพราะ…
มีคนไม่มากที่รู้พลังที่แท้จริงขององค์จักรพรรดิ
ถ้าเขาเลือกที่จะต่อสู้บัลลังก็ต้องถูกย้อมไปด้วยเลือดแน่นอนถ้าเช่นนั้นเขาจะเริ่มประชุมพรุ่งนี้ในฐานะองค์จักรพรรดิคนใหม่ได้ยังไง?
หลินเทียนหลง ไม่คิดจะรออีกต่อไป
เขาได้เตรียมคำพูดสำหรับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นไว้พูดพรุ่งนี้แล้วรวมถึงผ้าคลุมลายมังกรของเขา
แควก!
หลินเทียนหลง ฉีกชุดสีดำทิ้งเผยให้เห็นชุดสีทองลายมังกรหรูหราอยู่ด้านใน
”เตรียม?แน่นอน ท่านพ่อถูกสังหารโดยนักฆ่าจากดินแดนอื่น เมื่อลูกกตัญญูของท่านมาถึงท่านก็ได้จากไปแล้ว โอ้… ลืมไป มีอีกเรื่องหนึ่ง ข้าคงต้องขอให้ขันทีเว่ยช่วยข้าองค์รัชทายาท…เดี๋ยวก่อนสิ องค์จักรพรรดิต่างหาก! ช่วยประทับตราเพื่อยืนยันว่าเรื่องนี้เป็นจริง ฮ่าฮ่า!”
”องค์รัชทายาทท่าน..”ขันทีเว่ยมองไปยังชุดคลุมมังกรสีทองด้วยความหวาดกลัว
สิ่งที่หลิน เทียนหลง ทำแสดงให้เห็นว่าเขาได้เตรียมพร้อมสำหรับวันนี้ไว้เป็นอย่างดี ขณะเดียวกัน หลิน เทียนหลง ก็ไม่มีทางถอยกลับไปได้อีกแล้ว
”อย่าเรียกข้าว่าองค์รัชทายาทอีกข้าคือองค์จักรพรรดิ!”หลิน เทียนหลง พูดด้วยน้ำเสียงอันเยือกเย็น ก่อนจะแกว่งดาบไปมา ดาบที่แผ่จิตสังหารออกมา
ทันใดนั้นร่างสวมหน้ากากอีกยี่สิบร่างเดินเข้ามาในโถงบัลลังก์ทันที พวกเขาสวมชุดสีดำเหมือนกันแต่ในมือของพวกเขาถืออาวุธที่แตกต่างกันออกไป
อย่างไรก็ตามความแตกต่างเดียวของอาวุธของหลิน เทียนหลง และพวกเขาก็คือ…
อาวุธของพวกเขาเปื้อนเลือดแล้วพวกมันหยดลงบนพื้นโถงบัลลังก์
”ท่านพ่อไม่ได้รักผู้หญิงคนนั้นอยู่ตลอดงั้นหรือ?ไม่ใช่ท่านเคยคิดจะสละบัลลังก์เพราะนางงั้นหรือ? ทำไมครั้งนี้ท่านไม่ลองสละบัลลังก์จริงๆเลยล่ะ? ท่านสามารถไปตามหานางได้ตราบที่ท่านยกบัลลังก์ให้ข้า ท่านสามารถหลุดจากภาระนี้แล้วทำอะไรก็ได้ตามที่ท่านต้องการ มันไม่ใช่สิ่งที่ท่านต้องการมาตลอดงั้นรึ?”
เสียงของหลิน เทียนหลง ที่เต็มไปด้วยความเกลียดชังดังขึ้น เหมือนความโกรธเกรี้ยวที่สั่งสมมาของเขาได้ถูกปลดปล่อย!
”สามหาว!”เสียงคำรามดังก้อง ก่อนที่แสงสว่างสีทองจะกระจายไปทั่วโถงบัลลังก์ มันถูกปล่อยออกมาจากมังกรสีทอง!