Gate of God - ตอนที่ 586 เฉียน วู่
หลินเทียนหลง คิดมาตลอดว่าจดหมายที่ ฟาง เจิ้งจือ ให้ จักรพรรดินั้นเป็นเรื่องเกี่ยวกับห้องลับ
อย่างไรก็ตามมันไม่ใช่เลย …
เรื่องของห้องลับนั้นเทียบไม่ได้กับเนื้อหาแท้จริงที่ซ่อนอยู่ในจดหมายเลย
จดหมายฉบับบแรกเป็นจดหมายระหว่างเขากับฉาน หลิง มันไม่ควรปรากฎขึ้นในห้องของเขาหรือในเมืองหลวงด้วยซ้ำ มันควรจะอยู่กับ ฉาน หลิง ที่ตายไปแล้ว
เพราะมันเป็นการพูดคุยกันระหว่างเขากับฉาน หลิง ตอนที่เขาอยู่ในแดนใต้
มันจะมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง?
มีความเป็นไปได้เพียงทางเดียวเท่านั้นนั่นเพราะราชินีแดนใต้ ฉาน ยู่ มาที่เมืองหลวง และมอบให้ ฟาง เจิ้งจือ ไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง
จดหมายฉบับที่สองเป็นของเขากับชายตาเหยี่ยวจดหมายฉบับนี้เองก็ไม่ควรถูกพบเช่นกัน มันควรจะอยู่ในห้องลับ
ฟางเจิ้งจือ ได้จดหมายที่อยู่ในห้องลับมาได้ยังไง?
หลินเทียนหลง ยังไม่เข้าใจว่ามันเป็นไปได้ยังไง
ส่วนฉบับที่สามฉบับที่สี่ …
มันเป็นเรื่องเกี่ยวกับห้องลับของเขาอย่างไรก็ตาม แต่ละฉบับมันแฝงไปด้วยคำที่ระบุว่าเขาเป็นอาชญากรอย่างชัดเจน ถ้าองค์จักรพรรดิได้เห็นก็ไม่แปลกที่เขาจะถอดตำแหน่งของ หลิน เทียนหลง ออก
สุดท้ายมันก็ตกไปอยู่ในมือขององค์จักรพรรดิ
ในเวลาไม่นานหลิน เทียนหลง ก็เข้าใจอย่างชัดเจนว่า ฟาง เจิ้งจือ บอกอะไรกับจักรพรรดินอกจากนี้ เขายังเขาใจว่าทำไมจักรพรรดิถึงเปิดเผยเรื่องห้องลับสู่สาธารณะชน
มันเป็นคำเตือน!
อย่างไรก็ตามสิ่งที่เขาไม่เข้าใจก็คือทำไม หลิน มู่ไป่ ถึงยังปล่อยให้เขาอยู่ในตำแหน่งองค์รัชทายาทอยู่
อาชญากรรมพวกนี้…
ร้ายแรงเกินไป!
เป็นไปไม่ได้ที่หลิน มู่ไป่ จะยกโทษให้เขา!
”เจ้ารู้ไหมว่าทำไมแม่ของเจ้าถึงตาย?”หลินมู่ไป่ ไม่สนใจอาการตกใจของ หลิน เทียนหลง เขายังคงจ้องมองไปที่จดหมายด้วยแววตาเยือกเย็น
”ทำไม?”หลินเทียนหลง ถามออกไปโดยไม่รู้ตัว
มันเป็นคำถามที่อยู่ในหัวเขาเสมออย่างไรก็ตาม เขารู้ว่ามันเป็นคำถามที่ไม่เคยได้รับคำตอบเป็นเพราะแม่ของเขาฆ่าตัวตาย นางฆ่าตัวตาย
อย่างไรก็ตามนั่นไม่ได้หมายความว่า…
เขาไม่อยากจะรู้เหตุผล
”แม่ของเจ้ายอมสละทุกสิ่งอย่างนางต้องการให้ข้าชดใช้ที่ทำให้นางต้องสูญเสีย! นางต้องการให้ข้ารู้สึกผิด นางต้องการใช้ความตายนี้เพื่อปูเส้นทางให้เจ้าได้เป็นองค์รัชทายาท นางเป็นคนมอบตำแหน่งนั้นให้กับเจ้า ไม่มีทางที่ใครจะแย่งตำแหน่งนี้ไปจากเจ้าได้!”
สีหน้าของหลิน เทียนหลง เปลี่ยนไป
”แม่ตาย…เพื่อให้ข้าเป็นองค์รัชทายาทงั้นเหรอ?”หลิน เทียนหลง ตกตะลึง
เขาเกิดในราชวงศ์
เขาเห็นการแก่งแย่งชิงอำนาจมากมายมมาทั้งชีวิต
เขาจึงเข้าใจสิงที่หลิน มู่ไป่ พูดอย่างชัดเจน
แม่ของเขาหลังจากที่ได้รู้ว่าไม่ได้รับความรักจากองค์จักรพรรดิอีกต่อไป นางก็เลือกที่จะปลิดชีวิตตัวเองลงอย่างเด็ดเดี่ยว ในทางกลับกัน นางก็ใช้ความเสียใจของจักรพรรดิทำให้ลูกชายของนางได้เป็นองค์รัชทายาท
ตลอดหลายปีที่ผ่านมาเขาได้…
เขาต่อสู้เพื่อรักษาตำแหน่งองค์รัชทายาทไว้ด้วยวิธีที่ไร้ยางอายและเบียดเบียนผู้อื่น
นี่มันตลกสิ้นดี!
ในขณะที่ตระหนักได้ว่าตำแหน่งองค์รัชทายาทของเขานั้นมั่นคงแค่ไหนเขาก็เข้าใจว่าทำไมองค์จักรพรรดิถึงลงโทษเขาด้วยการกักบริเวณไว้ในบ้านพักหลังอ่านจดหมาย
แม้แต่ตอนที่เขาก้าวเข้ามาในโถงบัลลังก์อย่างกล้าหาญกลับแค่ถูกองค์จักรพรรดิไล่ออกไป
นั่นเป็นเพราะเบื่องหลังตำแหน่งองค์รัชทายาทคือความตายของแม่
ราชินีใช้ชีวิตของนางแลกมาเขาไม่ต้องพยายามด้วยตัวเอง เขาแค่รอเงียบๆจนกว่าจะถึงวันที่ได้กลายเป็นจักรพรรดิ
อย่างไรก็ตาม…
มันสายเกินไปแล้วตั้งแต่ตอนที่เข้ามาในวังกับชายตาเหยี่ยวและหันดาบหาพ่อของเขา
”ถ้าเจ้ากลับใจข้าก็พร้อมไว้ชีวิตของเจ้า!”หลิน มู่ไป่ เดินไปข้างหน้าอีกก้าว มังกรยังคงติดตามเขามา
แรงกดดันมหาศาลพวยพุ่งออกมาจากร่างขององค์จักรพรรดิ
”ไว้ชีวิต?ไว้ชิวิตข้า…”ตาของ หลิน เทียนหลง เบิกกว้างขณะที่จ้องมองมังกรเหนือหัวของ หลิน มู่ไป่
เขาลังเล…
หลังจากเข้าใจทุกอย่างเขาก็ลังเลเป็นครั้งแรก
เขาไม่มีความทรงจำใดๆ เกี่ยวกับแม่ของเขา เขาถูกเสนอชื่อให้เป็นองค์รัชทายาท
อย่างไรก็ตามเขารู้สึกว่ามีบางสิ่งขาดหายไปอยู่เสมอ
ครอบครัว!
เขาไม่ได้รับความรักจากแม่หรือพ่อของเขา
นั่นเป็นเพราะพ่อของเขามอบความรักให้แก่คนๆเดียว คือ ปิง หยาง
นี่คือสิ่งที่เขาคิดเสมอ
อย่างไรก็ตามในขณะนี้ความคิดนี้ได้เปลี่ยนไป
พ่อของเขาก็รักเขาเหมือนกันแม้ว่าหลายๆอย่างจะมาจากชีวิตของแม่
”ดวงตามังกรมรกตข้าอยากลองเผชิญหน้ากับมังสักครั้ง!”
ในขณะที่หลิน เทียนหลง กำลังลังเลใจ เสียงหนึ่งก็ดังขึ้น ก่อนที่จะมีร่างหนึ่งปรากฎขึ้นข้างกาย หลิน เทียนหลง
ก่อนที่จะมีกำปั้นปรากฎขึ้นมาจากที่ไหนสักแห่ง
มันเหมือนเป็นแค่กำปั้นธรรมดาไม่มีอะไรพิเศษ
กำปั้นนี้พุ่งเข้าหาหลิน มู่ไป่ ด้วยความเร็วราวกับสายฟ้า
”หืม?”หลินมู่ไป่ จ้องไปที่กำปั้นและมังกรของเขาก็ตอบสนองในทันที
กรงเล็บมังกรโผล่ออกมาและหยุดมันเอาไว้
กำปั้นนั้นชนเข้ากับกรงเล็บมังกร
อย่างไรก็ตามในขณะที่ชนเข้ากัน กำปั้นเองก็เปลี่ยนรูปร่างไปมันกลายเป็นกรงเล็บ และมีอักขระที่ซับซ้อนมากหกชุดปรากฎขึ้นกลางอากาศ พวกมันมีสีที่ต่างกัน ทอง ,แดง , ฟ้า, เขียว, ม่วงและเงิน ต่างส่องแสงอยู่บนอากาศ
เส้นแสงบางๆร้อยเรียงอักขระทั้งหกเข้าด้วยกัน
มันราวกับ…
ภาพเขียนยักษ์
ภาพขนาดยักษ์สร้างขึ้นจากเส้นแสงและอักขระนับไม่ถ้วน
หากฟาง เจิ้งจือ ได้เห็นสิ่งนี้ เขาคงจะจำได้แน่นอน ภาพที่ปรากฎขึ้นนี้เป็นภาพเดียวกับเต๋าแห่งการสรรค์สร้างตอนที่เขาได้เห็นตอนเด็ก
”ตูม!”
โถงบัลลังก์สั่นสะเทือน
ซากหินปูนมากมายกระเด็นกระจายออกไปทั่วทิศหลังจากนั้นก็เกิดการระเบิดที่รุนแรงขึ้น
ท้องฟ้าเหนือโถงบัลลังก์เต็มไปด้วยเสียงกังวานของฟ้าร้องและฟ้าผ่า
การปะทะของกรงเล็บก่อให้เกิดคลื่นกระแทกที่รุนแรงแผ่กระจายไปทั่วพื้นที่พลังที่มหาศาลทำลายแม้แต่ประตูเข้าโถงบัลลังก์ทิ้ง
ภายในโถงบัลลังก์ร่างสีดำกว่ายี่สิบร่างลุกขึ้นมาจากพื้นดิน แสงส่องปกคลุมร่างป้องกันร่างของพวกขาจากคลิ่ืนกระแทก ใบหน้าของพวกเขาเต็มไปด้วยความตึงเครียด
ในทางกลับกันหลิน เทียนหลง ก็ล้มลงที่พื้นเพราะคลื่นกระแทก สีหน้าของเขาเต็มไปด้วยความหวาดกลัว
อย่างไรก็ตามเขาไม่ได้กระเด็นออกไป
นั่นเป็นเพราะ……Aileen-novel
ตอนที่ร่างของเขาล้มลงพื้นเขารู้สึกถึงมือที่กดไหล่ของเขาเอาไว้อยู่
ในขณะเดียวกันร่างๆหนึ่งก็ปกป้องเขาจากคลื่นกระแทกอันรุนแรง ชายเสื้อสีดำของเขาพัดไปตามสายลมที่รุนแรง
”เป็นอย่างที่คิดมันไม่ใช่มังกรจริงๆ โอ้ ใช่แล้ว องค์รัชทายาท ข้าไม่ได้ตั้งใจทำร้ายท่าน!” ชายตาเหยี่ยพูดขึ้น แต่เขาไม่คิดจะหันมามอง หลิน เทียนหลง แม้แต่น้อย
อย่างไรก็ตามหลิน เทียนหลง รู้ดีว่า …
คำพูดเหล่านั้นเป็นเหมือนกับการเยาะเย้ย!
กรงเล็บมังกรถอยหายเข้าไปในหมู่เมฆอย่างไรก็ตามดวงตาสีแดงเลือดกลับสว่างกว่าเดิม
”จงลงมา!”เสียงขององค์จักรพรรดิดังขึ้น
เมฆเหนือโถงบัลลังก์ลงมาทันทีเมื่อได้ยินคำสั่งนี้ไม่นานพวกมันก็เข้ามาป้องกันคลื่นพลังจากการกระเบิดไว้ได้ทั้งหมด
ร่างของหลิน มู่ไป่ ปรากฎขึ้นอีกครั้ง
จากนั้นเขาก็จ้องไปที่ร่างข้างๆหลิน เทียนหลง ในตอนนี้เขาไม่ได้มองข้าม แต่จ้องเข้าไปในดวงตาของเขา
ดวงตาคมราวกับเหยี่ยว
”เฉียนวู่? พวกชนชั้นสูงของคนเถื่อนแดนเหนืองั้นรึ?”หลิน มู่ไป่ พูดขึ้น
”คนเถื่อนแดนเหนือ?ฮ่า ฮ่า…นั่นคือสิ่งที่อาณาจักรเซี่ยเรียกเรา พวกเราเรียกตัวเองว่าจักรวรรดินักรบศักดิ์สิทธิ์ นอกจากนี้ข้าไม่ชอบให้ใครมาเรียกว่าเป็นชนชั้นสูงหรือเชื้อพระวงศ์ ข้าชอบให้เรียกว่านายน้อยมากกว่า!” ชายตาเหยี่ยวยิ้มเยาะเล็กน้อยขณะอธิบาย
”อืมเจ้าแข็งแกร่งมาก!”หลิน มู่ไป่ พยักหน้าในขณะที่ยกย่องความแข็งแกร่งของเขา
”ข้าแค่ได้เปรียบบางอย่างเท่านั้นข้าขอบคุณในคำยกย่องของท่านมันช่างเป็นเกียรติอย่างยิ่ง!”ชายตาเหยี่ยวหัวเราะ
”ลูกชายลำดับที่สามของของจักรวรรดิคนเถื่อนเจ้าหายตัวไปตอนที่เกิดการจราจลในวังคนเถื่อน ก่อนที่จะกลับไปที่วังอีกครั้งตอนอายุสิบขวบเจ้าเป็นตัวแทนของจักรพรรดิในการเยี่ยมชมอาณาจักรต่างๆตอนอายุสิบเอ็ดและได้เป็นแม่ทัพตอนอายุสิบสอง แม้เจ้าจะไม่ได้เติบโตขึ้นมาพร้อมกับจักรพรรดิ แต่ก็สร้างความประทับใจให้เขามากมายจนเขาพยายามเสนอชื่อเจ้าในการครองบัลลังก์ถึงสามครั้ง แต่เจ้าก็ปฎิเสธมันด้วยตัวเอง ข้าพูดถูกไหม?”ดูเหมือน หลิน มู่ไป่ จะรู้ว่าเขาเป็นใคร
”จักรพรรดิดูเหมือนจะรู้จักข้าดีใช่แล้ว ข้าคือ เฉียน วู่!”ชายตาเหยี่ยวพยักหน้ารับ
”ทำไมเจ้าถึงเลือกเทียนหลง?”หลิน มู่ไป่ จ้องมอง หลิน เทียนหลง ที่อยู่ด้านหลัง เฉียน วู่ อย่างจริงจัง
หลินเทียนหลง กัดฟันแน่น
”ข้ายินดีที่จะตอบท่านแต่ดูเหมือนจะไม่มีเวลาแล้ว” เฉียน วู่ ยิ้มในขณะที่เขาชี้ไปที่ทางเข้าวัง
เฉียนวู่ ยกมือของเขาขึ้น…
เสียงดังเอะอะดังมาจากทางที่เขาชี้ไป
”ถ้างั้นเริ่มกันเถอะ!”หลิน มู่ไป่ พยักหน้าเมื่อได้ยินคำพูดของ เฉียน วู่ เขาไม่คิดจะสงสัยอะไรอีกต่อไป
”ได้”เฉียนวู่ ตอบและก้าวออกมาข้างหน้า
ทันทีที่เท้าลงพื้นอักขระทั้งหกและเส้นแสงก็ส่องสว่างขึ้นอีกครั้งราวกับมีชีวิต
”ตูม!”
โถงบัลลังก์สั่นสะเทือนอีกครั้ง
อย่างไรก็ตามมันต่างกับก่อนหน้านี้มันรุนแรงราวกับพื้นจะระเบิดออก และมีบางอย่างที่น่ากลังโผล่ขึ้นมาจากพื้น
”จงเปิดออก!”เสียงของ เฉียน วู่ ดังขึ้นอีกครั้ง ในเวลาเดียวกัน เขาก็เริ่มเคลื่อนไหว เขาชกไปที่พื้นดิน
ขณะเดียวกัน
มีหลุมอุกกาบาตขนาดใหญ่ปรากฏขึ้นบนพื้นราวกับเป็นปล่องภูเขาไฟขนาดย่อม
ก่อนที่จะมีสสารสีเขียวค่อยๆโผล่ขึ้นมา
สสารสีเขียวเริ่มหนาขึ้นและใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ
ในที่สุดมันก็ไหลออกมาราวกับลาวา
”ตูม!”
พื้นดินแยกออกอีกครั้ง
เหนือปล่องภูเขาไฟสามารถมองเห็นประตูได้ลางๆมันสูงอย่างน้อยสิบหาฟุต มันเป็นประตูที่ทำจากทองแดง
มีลวดลายประหลาดมากมายถูกแกะสลักเอาไว้
แครก!
ประตูทองแดงค่อยๆเปิดออกดูเหมือนประตูจะหนักมาก และมันอาจจะเชื่อมกับมิติพิเศษ
เมื่อเปิดออกก็มีแสงพุ่งออกมาจากประตู
แดง,น้ำเงิน, เขียว, ม่วง, ทอง, เงิน …
แสงเหล่านี้กำลังส่องสว่างระยิบระยับราวกับดาวบนท้องฟ้า
”ประตูชีวิตการที่จักรพรรดิคนเถื่อนมอบสิ่งนี้ให้เจ้า มันหมายความว่าเขาต้องการให้เจ้าเป็นจักรพรรดิคนต่อไปอย่างแท้จริง!”หลิน มู่ไป่ มองไปที่ประตูที่กำลังเปิดออก ดูเหมือนว่าแสงสว่างจะทำให้เขารู้สึกไม่ดีเล็กน้อย
เมื่อมังกรเหนือหัวของเขาเห็นแสงที่ส่องออกมามันก็ขดหนีอย่างรวดเร็ว
ดูเหมือนมันจะต่อต้านสิ่งที่อยู่ในประตูเป็นอย่างมาก
”จักรพรรดิแห่งอาณาจักรเซี่ยตาของท่านช่างเฉียบคม ข้าจะเลิกพูดเรื่องไร้สาระแล้ว มาดูกันว่าใครจะแข็งแกร่งกว่ากัน สมบัติที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของอาณาจักรเซี่ย หรือสมบัติที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของจักรวรรดินักรบศักดิ์สิทธ์!”เฉียน วู่ ไม่แปลกใจที่ หลิน มู่ไป่ รู้จักประตูทองแดง ความจริงคือเขากำลังตื่นเต้นเป็นอย่างมาก