Gate of God - ตอนที่ 613 การจู่โจมของ เหยียน เฉียนหลี่

ถ้าการหนีไม่ใช่ตัวเลือกของเขาล่ะ?สิ่งเดียวที่เขาทำได้คือต่อสู้
แต่มันจะเป็นไปได้งั้นหรือที่จะจัดการราชาอสูร
ราชาอสูรมีพลังมากกว่าเซียน
การหนีก็เป็นไปไม่ได้เช่นกัน
ต่อต้านก็ไม่ได้
เขาทำอะไรได้บ้าง?
ฟางเจิ้งจือ รู้สึกว่าความตายอยู่ไม่ไกลแล้ว ทันใดนั้นร่างหนึ่งปรากฎขึ้นด้านหลังเขา ทั่วร่างปกคลุมไปด้วยแสงสีแดงเลือก
”เหยียนซิว?” ฟาง เจิ้งจือ ตกตะลึง และมองไปยัง เหยียน ซิว ที่พุ่งเข้ามาอย่างรวดเร็ว ความคิดนับไม่ถ้วนปรากฎขึ้นในใจเขา
กีบเท้าเข้ามาใกล้หัวเขาแล้วอย่างไรก็ตาม เหยียน ซิว ยังพุ่งเข้ามาเพื่อผลักเขาออกมาจากจุดนั้น
ฟางเจิ้งจือ ต้องการจะหยุดเขา
แต่มันก็สายเกินไปเพราะเหยียน ซิว มาอยู่ตรงหน้าเขาแล้ว บนใบหน้าอันเย็นชาของเขามีรอยิ้มที่มุมปากประดับอยู่
เขาไม่ลังเลที่จะผลักฟาง เจิ้งจือ อย่าแรงออกมาจากจุดนั้น
”ตูม!”เกิดเสียงดังก้องขึ้น
ทันใดนั้นเท้าของราชาอสูรก็พุ่งลงมาที่พื้นแม้แต่กำแพงเมืองก็ไม่สามารถทนความรุนแรงของการโจมตีนี้ได้ รอยแตกกระจายไปทั่วกำแพง
”ครืน!”
กำแพงเมืองที่ตั้งตระหง่านมาเนิ่นนานค่อยๆพังทลายลงมาเศษหินกระจายไปทั่ว ฝุ่นควันลอยคละคลุ้ง
ทหารคนเถื่อนที่อยู่บนกำแพงรีบเคลื่อนตัวเพื่อหลบหนีทันทีอย่างไรก็ตามบางคนไม่สามารถหนีได้ทัน บางคนตกลงมาจากกำแพงและถูกหินทับตายในทันที
มันเป็นภาพที่น่ากลัวมาก
จากฉากที่น่ากลัวนี้จะได้ยินเสีย
”ราชาอสูร!!เจ้ากล้าทำร้ายหลานชายข้า!”
ทันใดนั้นร่างของเหยียน เฉียนวู่ ก็ปรากฎขึ้นด้านหน้าร่างขนาดยักษ์ที่ลอยอยู่บนท้องฟ้า
ผ้าคลุมสีดำของเขาหายไปแล้วเปิดเผยให้เห็นชุดเกราะสีแดงเลือด มันประดับไว้ด้วยลายเมฆพร้อมกลับเปล่งแสงสีแดงออกมาจางๆ
สิ่งที่สำคัญที่สุดคือ…
ดวงตาของเหยียน เฉียนหลี่ เป็นสีแดงอย่างสมบูรณ์
บรรยากาศอันเย็นยะเยือกปกคลุมไปทั่วท้องฟ้า
ทุกคนที่อยู่ด้านล่างสามารถสัมผัสได้ถึงจิตสังหารอันรุนแรงของเขา
”นี่คือพลังของเซียนจริงๆงั้นหรือ?”
”มันคือพลังอะไรกัน?”
”เหยียนซิว ตายแล้วงั้นหรือ เกิดอะไรขึ้นกับ ฟาง เจิ้งจือ?”
ทุกคนไม่สามารถช่วยอะไรได้พวกเขาทำได้แค่คิดถึงสิ่งที่เกิดขึ้น
เหยียนซิว พุ่งเข้าไปในวินาทีสุดท้าย
แล้วจากนั้นเกิดอะไรขึ้น
ไม่มีใครเห็นเพราะฝุ่นที่ปกคลุมไปทั่วจากการที่กำแพงลถ่มลงมาทำให้วิสัยทัศน์ของพวกเขาถูกบดบังพวกเขาไม่เห็นว่าเกิดอะไรขึ้น
”เจ้าไร้ยางอายเหยียน ซิว พวกเจ้าตายแล้วงั้นหรือ?!” ปิง หยาง ไม่สนใจท่าทีที่เปลี่ยนไปของ เหยียน เฉียนหลี่ สายตาของนางยังคงจับจ้องไปทางกำแพงเมืองที่ถล่มลงมา
ฉานยู่ ก็เช่นเดียวกัน แต่นาไม่ได้ตะโกนออกมาแบบ ปิง หยาง แต่นางกลับพุ่งตรงเข้าไปตรงที่กำแพงถล่มลงมาแทน
ในเวลาเดียวกันเหยียน เฉียนหลี่ ก็เริ่มเคลื่อนไหว
เขากำหมัดแน่นและพุ่งเข้าไปหาราชาอสูรเขาเร็วมาจนร่างของเขาราวกับเป็นสายฟ้าสีแดงที่พุ่งผ่านท้องฟ้า
”ตูม!”
กำปั้นของเหยียน เฉียนหลี่ ปะทะระหว่างสองเขาของราชาอสูร มันเป็นหมัดธรรมดาแต่เต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยว
”โฮก!”ราชาอสูรคำรามด้วยความโกรธร่างกายของเขาเอียงไปด้านข้าง ขาของเขาสั่นสะท้าน
ดวงตาสีเขียวของเขาเบิกกว้าง
เซียนมนุษย์
เพียงหมัดเดียวทำให้ร่างของราชาเซี่ยโหลวถึงกับไม่มั่นคง ่
”พลังอะไรกัน?!”
”เขากล้าโจมตีราชาอสูรตรงๆ?!”
”ราชาอสูรเกือบจะล้มลงด้วยซ้ำ!”
ไม่มีใครอยากจะเชื่อไม่มีใครเชื่อว่า เหยียน เฉียนหลี่ จะสู้กับราชาเซี่ยโหลว ด้วยหมัดเปล่าๆ
ยิ่งไปกว่านั้น…
หมัดของเหยียน เฉียนหลี่ ยังไม่หยุด เขากระหน่ำรัวหมัดใส่ราชาอสูรอย่างไม่หยุดยั้ง
”ตูม!”
”ตูมตูม ตูม.. ”
เสียงระเบิดอันน่าตกใจดังขึ้นอย่างต่อเนื่องเหยียน เฉียนหลี่ ไม่คิดจะเสียเวลาพูดอะไร
ต่อยจากนั้นก็ต่อย!
ราชาอสูรเบิกตากว้างด้วยความโกรธเขาสีทองของเขาเริ่มสั่นไหว ราชาอสูรพยายามใช้เขาโจมตีใส่ เหยียน เฉียนหลี่
อย่างไรก็ตามเหยียน เฉียนหลี่ ไม่คิดจะถอย ราวกับเขาบ้าคลั่งไปแล้ว
เมื่อเขาสีทองเข้าไปใกล้เรื่อยๆดวงตาของทุกคนก็เบิกกว้างด้วยความตกใจ
อย่างไรก็ตามเขาคู่นั้นกลับหยุดลงโดยไม่มีเหตุผลราวกับบางอย่างขวางมันเอาไว้
ในเวลาเดียวกันร่างของเหยียน เฉียนหลี่ ค่อยๆร่อยลงบนหัวของราชาอสูร
คราวนี้ดูเหมือนร่างของราชาอสูรไม่สามารถต้านท้านแรงกดดันอันรุนแรงได้ เขาหายใจอย่างติดขัด ขณะที่ร่างของเขาถูกกดแนบพื้น
”ตึง!”ร่างของเขากดทับเศษหินดินจากกำแพงที่พลังทลายลงมาทำให้เกิดเป็นแผลยุบ
ร่างบนท้องฟ้ายังคงถูกปกคลุมด้วยแสงสีแดงดวงตาของเขามองไปยังราชาอสูรที่นอนอยู่แนบพื้น
”เขาล้มลงแล้ว!”
”เขาสามารถจัดการราชาอสูรได้?!”
”แข็งแกร่งมากนี่คือเซียนงั้นหรือ? เขาสามารถสู้กับราชาอสูรด้วยพลังกายอย่างเดียว…เป็นไปได้ยังไงกัน?”
ทุกคนต่างจ้องมองไปด้วยความตกใจ
ด้านหลังของราชาอสูรมีอีกคนยืนอยู่
ร่างของเขาดูผอมและอ่อนแอเป็นอย่างมาก
ราชาหลี่ฉิน
ทุกคนรู้ว่าผู้ที่หยุดเขาสีทองคู่นั้นเป็นเขา
”ท่านเหยียนอย่ามั่นใจไป นี่คือราชาอสูร ท่านไม่สามารถจัดการเขาได้ด้วยตัวคนเดียว!” เสียงของราชาหลี่ฉินดังขึ้น.ไอลีนโนเวล.
เขาเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นเหมือนกับคนอื่นเหยียน ซิว ถูกราชาอสูรเหยียบ
ไม่แปลกที่เหยียน เฉียนหลี่ จะโกรธเกรี้ยว
อย่างไรก็ตามที่ยืนอยู่ตรงหน้าเขาคือราชาอสูรผู้ที่สามารถนำภัยพิบัติมาสู่อาณาจักรได้
”สวะหลานชายของข้าตายไปแล้ว เจ้าอสูรสารเลวเอาหลานชายข้าคืนมา!” เหยียน เฉียนหลี่ ไม่สนใจเสียงของราชาหลี่ฉิน เขาพุ่งลงไปด้านล่างอีกครั้งหนึ่ง
”อย่า!”เสียงของราชาหลี่ฉินที่เต็มไปด้วยความหวาดกลัวดังขึ้น
อย่างไรก็ตามมันก็สายเกินไป
ทันทีที่เหยียน เฉียนหลี่ เข้าไปกัน ราชาอสูรก็เงยหน้าขึ้น ลำแสงพุ่งออกมาจากดวงตาสีเขียวทั้งสองข้างของเขาทันที
”ตูม!”
แสงสีแดงและสีเขียวปะทะกัน
พื้นดินเริ่มสั่นไหวรอยแตกกระจายตัวไปทั่ว
ทหารคนเถื่อนบางคนพยายามจำหลบหนีแต่เมื่อร่างของพวกเขาสัมผัสกับคลื่นพลังที่กระจายไปทั่วจากการปะทะกันของทั้งสองลำแสง ร่างของพวกเขาก็สลายไปทันที
การต่อสู้ระหว่างเซียนและราชาอสูร
แม้แต่คนที่ยืนอยู่บนพื้นก็สัมผัสได้ถึงความรุนแรงของการต่อสู้
”พาท่านซูหนีไป!”ร่างในชุดดำที่ยืนอยู่ใกล้ ซิง หยวนกัว เห็นคลื่นพลังที่เข้ามาใกล้ก็ตะโกนขึ้นมาทันที
”รับทราบ!”ทหารคนเถือนบางคนตอบรับขึ้นมาทันที
”พวกเจ้าไม่คิดจะอยู่ต่ออีกหน่อยรึ?”ซิง หยวนกัว มองไปยังทหารที่พยายามช่วยซู ฉิง อยู่ แสงสีม่วงส่องประกายในดวงตาของเขา
”ท่านท่านควรกังวลเกี่ยวกับตัวท่านเอง” ร่างสีดำไม่คิดลังเล แสงส่องประกายออกมาจากตัวพวกเขา ก่อนที่จะพุ่งเข้าไปหา ซิง หยวนกัว
การที่กำแพงพังทลายลงมาทำให้เป็นเรื่องยากที่กองทหารเมฆาและกองทัพทลายภูผาจะเข้ามาได้ในเวลาอันรวดเร็ว
มันจึงเป็นเวลาที่ดีที่สุดในการฆ่าซิง หยวนกัว
”ข้าก็อยากเห็นว่าเจ้าจะทำอะไรข้าได้บ้าง!”ร่างกายของ ซิง หยวนกัว ถูกปกคลุมด้วยแสงสีม่วง เขาไม่หนี แต่กลับพุ่งใส่ร่างสีดำ
”ตาย!”
”ไปลงนรกซะ!”
ความสนใจของราชาหลี่ฉินยังพุ่งไปที่เหยียน เฉียนหลี่
”เหยียนเฉียนหลี่ ท่านตายแล้วงั้นหรือ?”
”ตาย?ช่างน่าขัน! อสูรตัวเล็กๆจะทำอะไรข้าได้!” เสียงของ เหยียน เฉียนหลี่ ดังขึ้น จากนั้นร่างของเขาก็ค่อยๆปรากฎออกมา
เกราะสีแดงของเขาถูกทำลายไปอย่างสิ้นเชิงอย่างไรก็ตามลายเมฆสีแดงเลือดยังคงชัดเจน
”ไม่เพียงแต่ท่านยังมีอารมณ์ที่ดุเดือดโชคดีที่ท่านยังแข็งแกร่ง!” ราชาหลี่ฉิน ถอนหายใจ
”ไร้สาระกระดูกของข้าแข็งจะตาย!” เหยียน เฉียนหลี่ ถ่มน้ำลายออกมา
”ความถือดีของท่านไม่มีใครเกินเลยจริง!”ราชาหลี่ฉินตกตะลึงแต่เขาก็เลิกให้ความสนใจกับ เหยียน เฉียนหลี่ แต่เขาหันไปสนใจราชาอสูรแทน
สำหรับกองทหารเมฆาพวกเขายังยืนอย่างไร้อารมณ์เช่นเคย
สำหรับพวกเขาแล้วนั้นเหยียน เฉียนหลี่ เป็นเหมือนกับแสงนำทาง
มันเป็นเรื่องปกติ
แม่ทัพของพวกเขาจะเป็นคนธรรมดาได้ยังไง?
ดวดดีมั่นใจ ทรงพลัง….เหยียน เฉียนหลี่ มีทุกสิ่ง
”โฮก!”ราชาอสูรร้องคำราม
ทั้งสิ่งที่เกิดขึ้นกับสิ่งที่เหยียน เฉียนหลี่ พูดมันทำให้เขาอับอาย แสงสีเขียวค่อยๆไหลเอ่อไปทั่วร่างกายของเขา กลายเป็นเกราะสีเขียวเข้ม
ร่างกายของเขาราวกับกลายเป็นสีมรกต
จากนั้นเขาก็เคลื่อนไหว
ร่างมหึมาของเขาบินขึ้นไปบนท้องฟ้าความเร็วของเขาเพิ่มขึ้นอย่างมาก ไม่นานเขาก็มาปรากฎตัวหนา เหยียน เฉียนหลี่
กีบเท้าขนาดใหญ่ก็พุ่งไปที่หัวของเหยียน เฉียนหลี่
”หึ!”เหยียน เฉียนหลี่ หลบไปด้านข้างด้วยความรวดเร็ว จากนั้นเขาก็ไปกรากฎตัวอีกครั้งบนหัวราชาอสูร
แสงสีแดงเลือดปกคลุมไปทั่วมือของเขา
ก่อนที่มันจะกลายเป็นตาข่ายอันคมกริบกระจายไปทั่วท้องฟ้า
”ครืด!”
ช่วงเวลาที่ตาข่ายสีแดงสัมผัสตัวราชาอสูรก็เกิดเสียงประหลาดขึ้น พวกมันพยายามที่จะตัดร่างของราชาอสูรออก…