Gate of God - ตอนที่ 1029 ความไร้ยางอายอีกระดับ

ตอนที่ 1029 ความไร้ยางอายอีกระดับ

　　 สี่คนต่อครั้ง?! โจวฉีหรี่ตา เขาไม่เข้าใจในสิ่งที่ฟางเจิ้งจือพูด

　　อย่างไรก็ตามด้วยบางเหตุผลเขาสัมผัสได้ว่ามันเป็นหลุมพราง

　　สี่คน…

　　หรือฟางเจิ้งจือคิดจะให้มนุษย์ที่แข็งแกร่งทั้งหมดลงแข่งขันในรอบเดียวกันแล้วรอบที่เหลือก็คละๆกัน?

　　เป้าหมายของฟางเจิ้งจือคือเอาชนะในรอบแรก?

　　มันเป็นไปได้มากที่สุดเพราะถ้าฟางเจิ้งจือฆ่าตัวตนเทพเจ้าทั้งหมดสี่คนในรอบแรก อีกสองรอบที่เหลือก็ไม่ได้เป็นปัญหาอีกต่อไป

　　สิ่งที่เรียกว่า’ข้อตกลง’ในตอนแรกจะไม่มีผลทันทีที่เหล่าตัวตนระดับเทพเจ้าทั้งสี่ได้ตายลง　　เดี๋ยวก่อน!

　　ถ้าฟางเจิ้งจือต้องการจะทำแบบนี้ทำไมเขาถึงไม่เอาห้าคนไปเลย?

　　ทำไมถึงแค่สี่?

　　หรือมันจะเป็นแค่เรื่องบังเอิญ?

　　ไม่มีทางโจวฉีไม่เชื่อ

　　ยิ่งไปกว่านั้นโจวฉีตัวจริงได้ตายไปแล้วโจวฉีที่ยืนอยู่ตรงนี้ไม่ใช่ใครอื่นนอกจากหนานกงมู่

　　คนที่เข้าใจในฟางเจิ้งจือดีราวกับเป็นพี่น้องกัน

　　เขารู้ว่าแม้ฟางเจิ้งจือจะดูไร้ยางอายแต่เขาก็มีความระเอียดรอบคอบเมื่อตกอยู่ในสถานการณ์จริงจัง

　　สี่คน…มันต้องมีบางอย่างผิดปกติ

　　หนานกงมู่ทำการวิเคราะห์อย่างรวดเร็วถ้าเป็นรอบละสองคน เขาจะจัดตัวตนระดับเทพเจ้าสองคนลงแข่งขันในสองรอบแรก จากนั้นในรอบสุดท้ายเขาจะลงพร้อมกับราชาอสูร　　เขามั่นใจว่าจะได้รับชัยชนะ

　　ถ้าเป็นสามคนในรอบแรกเขาจะใช้ตัวตนระดับเทพเจ้าสามคน รอบที่สองตัวตนระดับเทพเจ้าหนึ่งคนพร้อมกับราชาอสูร ส่วนในรอบสุดท้ายก็เป็นตัวเขาเองกับราชาอสูร

　　แต่ถ้าเป็นรอบละสี่คน?

　　หนานกงมู่ขมวดคิ้วอีกครั้ง

　　มีความเป็นไปได้มากมายเกินไป

　　 ปัญหามันอยู่ตรงไหนกันแน่?! ตอนแรกหนานกงมู่คิดว่าถ้าจัดการแข่งขันมันคงเป็นเรื่องง่ายที่เขาจะเอาชนะ

　　อย่างไรก็ตาม…

　　ตอนนี้เขากลับอยู่ในสภาวะกลืนไม่เข้าคายไม่ออก

　　นั่นเป็นเพราะฟางเจิ้งจือได้เสนอแผนที่ดูเป็นประโยชน์กับฝ่ายเขาออกมา

　　แปลกแปลกเกินไป

　　 ถ้าเป็นสี่… หยุนชิงวูที่เงียบอยู่ตลอดเวลากล่าวขึ้นมา

　　 เจ้าคิดถึงเรื่องนี้ด้วยงั้นรึ? ฟางเจิ้งจือหันไปยิ้มให้นาง

　　 … ริมฝีปากของหยุนชิงวูขยับเล็กน้อย จากนั้นนางก็หันไปมองฟางเจิ้งจือและโจวฉี จากนั้นนางก็ส่ายหน้า  มั่นใจได้ ข้ารู้ว่าข้าเป็นเพียงทาส 

　　 ถ้าข้าบอกว่าข้าไม่คิดมากถ้าเจ้าจะมีส่วนร่วมในการแข่งขันนี้ด้วยเจ้าจะเชื่อข้าไหม?  รอยยิ้มของฟางเจิ้งจือสดใสกว่าเดิม เขาไม่ได้ลืมว่ายังมีหยุนชิงวูอยู่

　　อย่างไรก็ตามมันเป็นอย่างที่เขาบอกเขาไม่คิดมากถ้านางจะช่วยโจวฉีจัดสรรกำลังคนสำหรับการแข่งขัน

　　 เจ้าไม่คิดมาก? หยุนชิงวูตกใจเล็กน้อย ก่อนที่จะยิ้มออกมาอย่างขมขื่น  จริงๆแล้วต่อให้มีข้ามันก็ไม่ได้ต่างกันมากนัก 

　　 แต่ข้าสนใจเรื่องนี้เจ้าคิดจะให้ข้าฟาดนางสลบไปอีกรอบหรือไง?  ปิงหยางไม่เข้าใจว่าฟางเจิ้งจือกำลังคิดอะไรอยู่ แต่นางรู้ถึงความน่ากลัวของหยุนชิงวูดี

　　นางไม่คิดจะให้โอกาสหยุนชิงวูทำอะไรทั้งนั้น

　　 … ท่าทีของหยุนชิงวูเปลี่ยนไปราวกับจะพูดอะไรบางอย่าง แต่สุดท้ายก็เงียบไป

　　 ไม่เป็นไรปล่อยให้นางพูดตามที่นางต้องการ ฟางเจิ้งจือส่ายหน้า

　　 เจ้ามั่นใจ? ปิงหยางสับสนมาก สถานการณ์ตอนนี้ถือว่าอันตรายสำหรับมนุษยชาติมากแล้ว ทำไมฟางเจิ้งจือจึงทำเช่นนี้?

　　นอกจากนางแล้วมนุษย์คนอื่นๆก็สงสัยว่าฟางเจิ้งจือทำไมถึงมั่นใจได้ขนาดนี้

　　 ฟางเจิ้งจือเจ้ามั่นใจจริงๆงั้นหรือ? มู่ฉิงเฟิงที่หมดหวังถามออกมาด้วยความระมัดระวัง

　　 แน่นอนข้ามั่นใจเต็มร้อย!  ฟางเจิ้งจือกล่าว　　 มั่นใจเต็มร้อย?! 

　　ไม่เพียงแต่มู่ฉิงเฟิงเท่านั้นที่ตกใจแม้แต่ฝ่ายอสูรและปีศาจก็ตกใจ

　　 เขาหมายความว่ายังไงที่มั่นใจเต็มร้อย?มั่นใจว่าจะแพ้งั้นรึ? 

　　 เขาบ้าไปแล้ว! 

　　 ใช่มันไร้สาระมาก! 

　　กองทัพอสูรและปีศาจเริ่มหัวเราะพร้อมกับมองดูฟางเจิ้งจือราวกับกำลังมองคนโง่

　　แต่ไม่นานพวกเขาก็หยุดหัวเราะ

　　นั่นเป็นเพราะพวกเขารู้ว่าไม่มีใครหน้าด้านเท่าฟางเจิ้งจืออีกแล้ว

　　 โจวฉีมาเริ่มกันเถอะ ใครกันที่เจ้าจะส่งมาตายในรอบแรก?  ฟางเจิ้งจือถามหนานกงมู่พร้อมหัวเราะ

　　 เจ้าจะให้ข้าเลือกก่อนงั้นรึ? หนานกงมู่ขมวดคิ้ว

　　 ผู้มาทีหลังยอมเป็นแขกในเมื่อพวกเรามาก่อนก็ถือว่าเป็นเจ้าบ้าน พวกเราย่อมให้เจ้าเลือกก่อนอยู่แล้ว  ฟางเจิ้งจือพยักหน้า

　　 ดูเหมือนเจ้าจะลืมบางอย่างข้าเป็นผู้ริเริ่มการแข่งขันนี้ จะทำยังไงถ้าข้าไม่เห็นด้วย  หนานกงมู่ส่ายหัว

　　 งั้นก็จับฉลาก ฟางเจิ้งจือกล่าว

　　 จับฉลาก? 

　　 ข้าจะเขียนฉลากเลขหนึ่งและสองเอาไว้ใครได้หนึ่งก็เริ่มก่อน แบบนี้ก็ไม่มีใครโกงได้  ฟางเจิ้งจือกล่าว

　　 ได้งั้นเอาตามนี้  หนานกงมู่หยุดคิดเล็กน้อยก่อนจะพยักหน้าให้ฟางเจิ้งจือ

　　ฟางเจิ้งจือหัวเราะอย่างยินดี

　　ปิงหยางที่อยู่ด้านข้านกลับดูสับสนยิ่งกว่าเดิมนางหันไปทางเหยียนซิว  เจ้าคิดว่าเจ้าไร้ยางอายวางแผนจะทำอะไร? 

　　 ไม่รู้ เหยียนซิวส่ายหน้า

　　 หืมเจ้าก็ไม่รู้งั้นหรือ?  ปิงหยางไม่เชื่อ แต่ก็ไม่คิดจะซักไซร้อีกต่อไป นางหันไปหาวู่จวี้เอ๋อที่ยืนอยู่ไม่ไกลแทน  วู่จวี้เอ๋อ มาพนันกันไหม? 

　　 พนันอะไร? วู่จวี้เอ๋อเดินออกมาจากด้านหลังเซียนสวรรค์พักพิงพร้อมกับยืดหน้าอกของนางขึ้นเล็กน้อย

　　ใบหน้าของปิงหยางดำทมึนในทันที

　　อย่างไรก็ตามนางอดกลั้นกับการกระทำของวู่จวี้เอ๋อและกระซิบบางอย่างให้นางฟังแทน

　　 เจ้าต้องการพนันเรื่องนี้? วู่จวี้เอ๋อถามหลังจากได้ยิน

　　 ใช่เจ้ากล้าเสี่ยงไหม?  ปิงหยางพูดอย่างมั่นใจ

　　 ไม่มีอะไรที่ข้ากลัว! 

　　 เอาล่ะงั้นข้าจะพนันโดยใช้กับ…กับเกราะอ่อนประกายเพลิงที่ข้าใส่อยู่ มันเป็นสมบัติป้องกันที่ดีที่สุดจากหอคอยหลิงหยุน เจ้าคิดเช่นไร?  ปิงหยางชี้ไปที่เกราะอ่อนบนตัวของนาง　　 เกราะอ่อนประกายเพลิง?ข้าไม่สนใจ ข้าต้องการเงินหนึ่งหมื่นเหรียญทองเท่านั้น  วู่จวี้เอ๋อมองเกราะอ่อนบนร่างของปิงหยางและส่ายหัว

　　ในฐานะผู้นำนิกายเงานางรู้ดีว่าชุดเกราะบนร่างของปิงหยางเป็นสมบัติล้ำค่า

　　แต่นางรู้ว่าต่อให้นางจะเอาชนะปิงหยางได้นางก็ไม่มีทางได้รับเกราะอ่อนนั้นมาจริงๆ เฉียนยู่ไม่ใช่คนที่จะยอมปล่อยสมบัติล้ำค่าแบบนั้นให้คนนอก

　　ดังนั้นนางจึงเลือกที่จะเรียกร้องสิ่งที่เป็นไปได้

　　 เงินหมื่นเหรียญทองไม่สามารถซื้อเกราะอ่อนนี้ได้แต่ก็ไม่เป็นไร ตกลงตามนั้น แล้วเจ้าจะเดิมพันด้วยอะไร?  ปิงหยางรู้สึกหงุดหงิดเล็กน้อย

　　 ข้าจะเดิมพันด้วยศาลาศาลาหยาดฝนในเมืองหลวงของอาณาจักรเซี่ย! วู่จวี้เอ๋อกล่าวออกมาหลังจากคิดอยู่สักพัก　　 ได้ถ้าแพ้ศาลานั่นจะตกเป็นของข้ารวมถึงคนของศาลาหยาดฝนด้วย!  ปิงหยางไม่ได้กังวลอะไรมากนัก เพราะเป็นนางเท่านั้นที่ต้องชนะการพนันครั้งนี้

　　 แน่นอน วู่จวี้เอ๋อพยักหน้าโดยไม่สามารถปฏิเสธได้

　　ด้านฟางเจิ้งจือเขาได้เขียนหมายเลขลงในกระดาษทั้งสองใบเสร็จแล้วพร้อมกับวางมันลงในมือทั้งสองด้านจากนั้นก็เดินไปหาหนานกงมู่

　　หนานกงมู่ชี้ไปที่มือขวาของฟางเจิ้งจืออย่างไม่ลังเลทุกอย่างดูราบลื่นมาก

　　อย่างไรก็ตามเมื่อกระดาษถูกส่งให้หนานกงมู่เรื่องแปลกๆได้เกิดขึ้น

　　นั่นเป็นเพราะเขากินกระดาษเข้าไปโดยไม่คิดจะดูมันแม้แต่น้อย

　　 … 

　　 … 

　　กองทัพอสูรและปีศาจรวมถึงมนุษย์ทั้งหมดเบิกตากว้าง

　　 เขากินมันเข้าไป! 

　　 โจวฉีกินมันทำไม? 

　　 เขาพยายามจะทำอะไร? 

　　ศิษย์ฝ่ายมนุษย์ไม่สามารถตอบสนองได้ชั่วขณะหนึ่งแต่ผ่านไปสักพักการแสดงของพวกเขากลับกลายเป็นอัปลักษณ์ทันที

　　ด้านกองทัพอสูรและปีศาจก็ได้สติเช่นกัน

　　 ฮ่าฮ่าข้าเข้าใจแล้ว! 

　　 ท่านโจวฉีช่างยอดเยี่ยมจริงๆ! 

　　 ฟางเจิ้งจือพลาดท่าแล้ว! 

　　ด้านปิงหยางกลับยืนนิ่งอึ้งอยู่กับที่

　　นั่นเพราะนางและวู่จวี้เอ๋อพนันว่าฟางเจิ้งจือเขียนเลขหนึ่งลงบนกระดาษทั้งสองแผ่น

　　ถ้าเป็นเช่นนั้นไม่ว่าโจวฉีจะได้กระดาษแผ่นไหนไปโจวฉีจะกลายเป็นผู้ที่ต้องส่งคนลงแข่งก่อนทันที

　　แต่ตอนนี้โจวฉีกลืนกระดาษแผ่นนั้นเข้าไปแล้ว…

　　 เจ้าแพ้แล้ว หนานกงมู่ถอยหลังไปและกล่าวออกมา

　　 ข้าไม่รู้ว่าเจ้ามีงานอดิเรกคือการกินกระดาษ…มันอร่อยไหม? หลังจากเงียบไปสักพัก ในที่สุดเขาก็กล่าวออกมาพร้อมกับมองโจวฉีด้วยความสับสน

　　 เปิด! หนานกงมู่ไม่คิดจะตอบฟางเจิ้งจือ

　　 อืมเชิญเจ้าดูมันตามสบาย  ฟางเจิ้งจือถอนหายใจพร้อมกับส่ายหัว จากนั้นเขาก็โยนกระดาษไปให้หนานกงมู่และเดินออกมา

　　หนานกงมู่แปลกใจกับท่าทีของฟางเจิ้งจือเล็กน้อยแต่เขาก็เปิดกระดาษออก ใบหน้าของเขาแข็งค้างในทันที

　　’เลขสอง’ขนาดใหญ่ถูกเขียนอยู่บนกระดาษแผ่นนั้น

　　……………………………………..