Gate of God - ตอนที่ 1038 เมฆสีแดง

ตอนที่ 1038 เมฆสีแดง

　　หอกสีฟ้าปรากฎขึ้นในมือของหลินยู่ที่ปลายหอกนั้นเป็นผลึกน้ำแข็งที่แหลมคม

　　นี่เป็นครั้งแรกที่หลินยู่ใช้อาวุธ

　　มันคือหอก

　　 หอกของเขาคือน้ำแข็งส่วนหอกของข้าคือเปลวไฟ ให้ข้าสู้กับเขาเอง! ปิงหยางรู้สึกตื่นเต้นเป็นอย่างมากเมื่อเห็นหอกน้ำแข็งในมือของหลินยู่

　　 เจ้าอยากสู้กับเขางั้นรึ?! ฟางเจิ้งจือไม่อยากทำลายความตั้งใจของปิงหยาง

　　อย่างไรก็ตามพลังของนางไม่มากพอที่จะต่อสู้กับราชาอสูรธรรมดาด้วยซ้ำนางจะจัดการตัวตนระดับเทพเจ้าอย่างหลินยู่ได้ยังไง?

　　ความต่างของพลังมีมากเกินไป

　　 ข้ายินดีที่จะต่อสู้ร่วมกับองค์หญิงปิงหยางแม้เราจะไม่ชนะแต่ก็สามารถถ่วงเวลาได้สักพัก! เหยียนเฉียนหลี่พูดขึ้น

　　 ข้าสามารถจัดการราชาอสูรตนนั้นได้ในสามกระบวนท่า เหยียนซิวพูดในขณะที่มองหลิงหนิง

　　 ข้ามีทางเลือกอื่นด้วยหรือ? ฟางเจิ้งจือยิ้มเมื่อมองไปที่ทั้งสามคน

　　 อืม เหยียนซิวพยักหน้า

　　เหยียนเฉียนหลี่และปิงหยางกลอกตามองฟางเจิ้งจือ เจ้ายังอยากจะเลือกอะไรอีก? 

　　ไม่มีการวางแผนอะไรอีกต่อไปการต่อสู้เริ่มขึ้นอีกครั้ง

　　ปิงหยางพุ่งออกไปก่อนขณะที่เหยียนเฉียนหลี่ตามนางติดๆทั้งสองโจมตีไปยังด้านซ้ายและขวาของหลินยู่

　　การโจมตีของพวกเขาทำให้หลินยู่ประหลาดใจ

　　เขาคือตัวตนระดับเทพเจ้าแม้จะไม่ได้อยู่ในขั้นสูงสุดแต่ก็ยังเป็นที่รู้จักในสนามรบโบราณ แต่ตอนนี้เขาต้องใช้อาวุธต่อสู้กับเซียนแค่สองคน มันช่างน่าเจ็บใจนัก

　　 ไปตายซะ! หลินยู่ยกหอกขึ้นดวงตาของเขากลายเป็นสีฟ้าในขณะที่แสงสีฟ้าส่องสว่างขึ้นกลางหน้าผาก

　　ในขณะเดียวกันผลึกน้ำแข็งได้ปรากฎขึ้นใต้ฝ่าเท้าของเขา

　　พวกมันคือผลึกน้ำแข็งที่มีความเย็นเยือกมากกว่าน้ำแข็งธรรมดาทั้งแข็งและเปล่งประกายกว่า

　　ปิงหยางไม่รู้เรื่องนี้และแทงหอกฉีหลินเข้าไปโดยตรง

　　ตูม!เสียงระเบิดดังก้อง

　　อย่างไรก็ตามเศษน้ำแข็งไม่ได้กระเซ็นไปทั่วท้องฟ้าอย่างที่คาดเอาไว้ผลึกน้ำแข็งก่อตัวขึ้นที่หอกฉีหลินและลุกลามอย่างรวดเร็ว

　　พวกมันก่อตัวเข้าหาปิงหยางอย่างบ้าคลั่ง

　　 ถอยออกไปฝ่าบาท! ด้วยประสบการณ์ของเหยียนเฉียนหลี่ทำให้เขาตอบสนองได้ในทันทีเขารู้ว่าไม่สามารถทำลายผลึกน้ำแข็งได้ง่ายๆ จึงคว้าตัวปิงหยางไปด้านหลังอย่างไม่ลังเลพร้อมกับโล่อาชูร่าสีแดงปรากฎขึ้นที่ฝ่ามือของเขา

　　ปั้ง!เหยียนเฉียนหลี่กระเด็นออกไปพร้อมกับปิงหยางเมื่อผลึกน้ำแข็งปะทะกับโล่อาชูร่า

　　พวกเขาไม่ได้ล้มลงกับพื้นเพียงถอยหลังออกไปเล็กน้อยเท่านั้น

　　แม้แต่หลินยู่ก็ประหลาดใจกับผลลัพธ์เช่นนี้

　　 เหยียนเฉียนหลี่?ฮืม… ในด้านของประสบการณ์ต่อสู้ช่างน่าประทับใจ! หลินยู่สามารถพูดได้เลยว่าเหยียนเฉียนหลี่แก้ไขสถานการณ์ได้ทันเพราะประสบการณ์ที่เขามี

　　 ลุงเหยียนสุดยอดไปเลย! ปิงหยางประหลาดใจเล็กน้อย

　　 ฮ่าฮ่าถ้าเชื่อใจข้า ก็ฟังคำแนะนำและทำตามนั้นได้ไหม? เหยียนเฉียนหลี่เผยยิ้ม

　　 แน่นอนข้าจะฟังท่าน! มีคนไม่มากที่สามารถทำให้ปิงหยางเชื่อฟังได้ อย่างไรก็ตามเหยียนเฉียนหลี่คือหนึ่งในนั้น

　　เหตุผลไม่ใช่เพราะเขาคือปู่ของเหยียนซิวแต่เพราะเหยียนเฉียนหลี่คือวีรบุรุษของดินแดนเหลียงตะวันตกผู้ผ่านสมรภูมิมามากมาย

　　เขาสมควรได้รับขนานนามเป็นเทพสงครามแห่งดินแดนเหลียงตะวันตก

　　แม้แต่คนดื้อรั้นเช่นปิงหยางก็ยอมเชื่อฟัง

　　 ด้วยการแนะนำของเหยียนเฉียนหลี่ปิงหยางคงจะปลอดภัย มู่ฉิงเฟิงผ่อนคลายมากขึ้นเมื่อเห็นสิ่งนี้

　　 อืมเหยียนเฉียนหลี่เป็นคนที่พิเศษมาก ไม่เช่นนั้นดินแดนเหลียงตะวันตกคงไม่มีวันนี้ 

　　หลังจากได้ยินการสนทนาระหว่างมู่ฉิงเฟิงและโม่ฉานฉือเหล่าศิษย์เลือกที่กำมือแน่นอย่างเงียบเชียบ

　　พวกเขาจะไม่เคยได้ยินชื่อเหยียนเฉียนหลี่แห่งอาณาจักรเซี่ยได้อย่างไร?

　　แม้เขาจะไม่ได้แข็งแกร่งที่สุดในดินแดนศักดิ์สิทธิ์แต่ก็มีชื่อเสียงมากในสี่อาณาจักร

　　ฟางเจิ้งจือฉลาดมากที่เลือกเขาลงต่อสู้ในรอบนี้

　　…

　　ภายใต้การโจมตีของปิงหยางและเหยียนเฉียนหลี่การต่อสู้ในรอบที่สามพลันกลายเป็นดุเดือดทันที ขณะที่เหยียนซิวเริ่มโจมตีราชาอสูรหลิงหนิง

　　ตูม!

　　ด้วยฝ่ามือที่ปะทะกันบังคับให้หลิงหนิงต้องถอยหลังไปประมาณสามก้าวความตกตะลึงเผยให้เห็นบนใบหน้าที่ซีดขาวของนาง

　　เซียนธรรมดา…

　　สามารถกดดันราชาอสูรผู้แข็งแกร่งได้?

　　ยิ่งไปกว่านั้นเหยียนซิวยังมีอายุแค่สิบแปดปีเท่านั้นแต่ศักยภาพของเขากลับทำให้หลินยู่ตกตะลึง

　　แม้ว่ามนุษย์จะอ่อนแอกว่าอสูรและปีศาจพวกเขาก็มีจำนวนมากกว่ามาก　　บวกกับโอกาสและการเรียนรู้อย่างต่อเนื่องทำให้ผู้ที่เกิดมาพร้อมกับพรสวรรค์อันยิ่งใหญ่นั้นแข็งแกร่งยิ่งกว่าปีศาจและอสูร

　　แน่นอนว่าเหยียนซิวเองก็เป็นหนึ่งในนั้น

　　ด้วยอายุขนาดนี้ในอนาคตเขาต้องเป็นภัยคุกคามแน่นอน

　　 ข้าต้องฆ่าเขา! หลินยู่ตัดสินใจอย่างรวดเร็ว

　　อย่างไรก็ตามก่อนที่เขาจะทำเช่นนั้นได้เขาต้องเอาชนะการโจมตีผสานระหว่างปิงหยางกับเหยียนเฉียนหลี่ให้ได้

　　หลังจากฟังคำสั่งของเหยียนเฉียนหลี่การเคลื่อนที่ของปิงหยางกลายเป็นเฉียบคมขึ้น การโจมตีแต่ละครั้งของนางเต็มไปด้วยความมุ่งมั่นที่จะฆ่า

　　หากหลินยู่ไม่ได้เห็นกับตาตัวเองคงไม่เชื่อว่าเด็กสาวอายุสิบหกปีจะใช้หอกได้เก่งกาจขนาดนี้ได้ยังไง

　　ปั้ง!หลินยู่ถูกบังคับให้ถอยห่างออกป เขาปิดกั้นบริวเวณของสงวนของตัวเองด้วยหอกสีฟ้า

　　จากนั้น…

　　ผงปูนขาวจำนวนมากก็พุ่งมาที่หน้าของเขา

　　 ไปตายซะ! ในที่สุดหลินยู่ก็เริ่มทนไม่ไหว แสงสีฟ้าบนหน้าผากของเขาสว่างขึ้นกลายเป็นเกราะปกคลุมทั่วร่างกาย

　　เขาไม่ได้กลัวที่จะต้องรับบาดเจ็บ

　　แต่มันเป็นเรื่องของศักดิ์ศรี

　　ศักดิ์ศรีที่ลูกผู้ชายควรจะต้องรักษาเอาไว้

　　ยิ่งไปกว่านั้นหยุนชิงวูเองก็ดูการต่อสู้อยู่หลินยู่จะปล่อยให้ตัวเองบาดเจ็บต่อหน้านางได้เช่นไร?

　　การต่อสู้ยังคงอยู่ในสภาวะยืดเยื้อ

　　แม้หลินยู่จะยังคงได้เปรียบแต่ก็เป็นเรื่องยากที่เขาจะฆ่าปิงหยางและเหยียนเฉียนหลี่ที่ผสานการโจมตีกันอยู่　　…

　　หนานกงมู่ไม่สนใจหลินยู่และหลิงหนิง

　　นั่นเป็นเพราะเขาไม่ได้ละสายตาไปจากฟางเจิ้งจือแม้แต่น้อยเขาไม่เริ่มโจมตีเมื่อฟางเจิ้งจือยังไม่โจมตี

　　ต้องบอกว่าเพราะฟางเจิ้งจือนั้นบาดเจ็บอยู่

　　หนานกงมู่ราวกับจงใจรอให้อาการบาดเจ็บของฟางเจิ้งจือฟื้นตัว

　　 เจ้ายังไม่โจมตี? ฟางเจิ้งจือถาม

　　 ข้ากำลังรอเจ้าอยู่ หนานกงมู่กล่าว

　　 งั้นรึ?ข้าเองก็เช่นกัน  ฟางเจิ้งจือชี้ปลายดาบทั้งสองข้างไปที่ลำคอของหนานกงมู่

　　 ถ้างั้นข้าลงมือ!  หนานกงมู่พยักหน้า

　　ฟางเจิ้งจือหยุดพูดขณะที่หนานกงมู่พุ่งเข้ามาหาเขาหลังจากพูดจบ

　　มันเร็วมาก　　เหล่าศิษย์ฝ่ายมนุษย์ไม่สามารถมองการเคลื่อนไหวของหนานกงมู่ได้ชัดเจน

　　มันเป็นการต่อสู้ระหว่างคนที่แข็งแกร่ง

　　ดาบของฟางเจิ้งจือเคลื่อนไหวเช่นกันดาบเล่มหนึ่งตั้งขึ้น ส่วนอีกเล่มตั้งลงเป็นแนวนอนเป็นทรงของไม้กางเขน

　　ตูม!

　　หนานกงมู่ถอยกลับไปอย่างไรก็ตามหลังจากถอยไปสองก้าวเขาก็พุ่งเข้ามาใกล้ตัวฟางเจิ้งจืออีกครั้งหนึ่ง

　　 ระยะประชิด? ฟางเจิ้งจือจำได้ว่าโจวฉีไม่ชอบการต่อสู้ระยะประชิด

　　ตูม!ดาบของฟางเจิ้งจือเคลื่อนไหวอีกครั้งดาบทั้งสองพุ่งเข้าหาหนานกงมู่ทันที

　　อย่างไรก็ตามทันใดนั้นเองเขาตระหนักว่าหนานกงมู่หายไปอย่างไร้ร่องรอย

　　เขาหายไป?

　　ฟางเจิ้งจือไม่คิดว่าเขาจะหายไปมันอาจเป็นการหลอกล่อ　　ปีกสีดำกางออกพุ่งขึ้นสู่ท้องฟ้า

　　ในขณะนั้นหมอกสีเทาปรากฎขึ้นใต้ฝ่าเท้าของเขาก่อนที่จะกระจายปกคลุมทั้งร่างทันที

　　 ไม่ฟางเจิ้งจือติดกับเต๋าแห่งความตาย! 

　　 เขาได้รับบาดเจ็บ?! 

　　 อย่ายอมแพ้! 

　　เหล่าศิษย์ฝ่ายมนุษย์เต็มไปด้วยความกังวลเมื่อเห็นฟางเจิ้งจือติดกับเต๋าแห่งความตาย

　　ในขณะเดียวกันกองทัพอสูรและปีศาจต่างเต็มไปด้วยความตื่นเต้น

　　 ท่านโจวฉีแข็งแกร่งจริงๆ! 

　　 ข้าไม่อยากเชื่อเลยว่าท่านโจวฉีสามารถรับมือกับฟางเจิ้งจือได้! 

　　 ด้วยพลังของท่านโจวฉีข้าไม่คิดว่าฟางเจิ้งจือจะกล้าหยิ่งผยองอีก 

　　กองทัพอสูรและปีศาจรู้สึกราวกับได้รับชัยชนะ

　　อย่างไรก็ตามเมื่อเทียบกับความตื่นของกองทัพอสูรและปีศาจ หยุนชิงวูที่อยู่ท่ามกลางมนุษย์เริ่มขมวดคิ้ว

　　แม้หยุนชิงวูจะไม่แข็งแกร่งแต่นางรู้ดีว่าโจวฉีแข็งแกร่งแค่ไหน

　　ทำไมเขาถึงจับตัวฟางเจิ้งจือได้?

　　หยุนชิงวูคิดว่ามีโอกาสเพียงเล็กน้อยเท่านั้นที่โจวฉีจะได้เปรียบฟางเจิ้งจือ

　　เกิดอะไรขึ้นกันแน่?

　　มีบางอย่างผิดพลาดหรือเปล่า?

　　เป็นไปได้ไหมว่าโจวฉีอาจจะพบสามสิบหกแผนที่สู่สวรรค์?

　　แม้ว่าหยุนชิงวูจะไม่ได้โจวฉีบ่อยนักแต่นางก็สามารถรู้ได้ว่าโจวฉีกำลังมองหาสิ่งนั้นอยู่

　　นางรู้สึกได้ว่าเขาไม่เหมือนกับโจวฉีที่เคยพบมาก่อนหน้านี้　　ตูม!เสียงระเบิดดังก้อง แสงสีทองจากท้องฟ้าพุ่งลงมาใส่หมอกสีเทา

　　มันคือสายฟ้าที่ทรงพลังพอจะฉีกกระชากท้องฟ้า

　　อย่างไรก็ตามมันไม่สามารถทำลายหมอกสีเทาลงได้

　　 ถ้าข้ายอมแพ้ตอนนี้เจ้าจะแบ่งอำนาจปกครองโลกให้กับข้าด้วยได้ไหม? ฟางเจิ้งจือดูกังวลเล็กน้อย เขารู้สึกได้ถึงลมหายใจแห่งความตายที่ดูดกลืนพลังของเขาอย่างต่อเนื่อง

　　 ไม่ เสียงของหนานกงมู่ดังชัดเจน

　　 โอ้งั้น… ผสานเต๋า! ฟางเจิ้งจือค่อนข้างผิดหวัง แต่ไม่ช้าเขาก็โจมตีไปยังทิศทางของเสียง

　　โซ่สีต่างๆปรากฎขึ้น

　　โซ่ตรวนนรก

　　ยิ่งไปกว่านั้นมันราวกับเชื่อมต่อมาจากกงล้อแห่งการจุติเหนือหัวของฟางเจิ้งจือ

　　ตูม!เสียงระเบิดดังขึ้น　　โซ่ตรวนนรกตรงกลับไปที่ฟางเจิ้งจือพร้อมกับคราบเลือด

　　 เจ็บงั้นหรือ? ฟางเจิ้งจือถามขึ้นเมื่อเห็นคราบเลือด

　　 ก็ไม่ขนาดนั้น เสียงดังขึ้นจากอีกตำแหน่งหนึ่ง

　　 งั้นก็ลองอีกครั้ง…ผสานนรก! ฟางเจิ้งจือตกใจที่โจวฉีตอบเขากลับมาจริงๆ มันทำให้เขารู้ตำแหน่งของโจวฉี

　　เปลวไฟสีดำแปดดวงลุกโชนขึ้นบนอากาศ

　　มันโหมกระหน่ำไปยังทิศทางที่เสียงดังขึ้นราวกับไฟนรก

　　ทันใดนั้นก้อนเมฆสีแดงสองก้อนส่องสว่างราวกับตะเกียงสีแดงท่ามกลางหมอกควัน

　　……………………………………..