Gate of God - ตอนที่ 1039 การตัดสินใจสุดท้ายของหนานกงมู่

ตอนที่ 1039 การตัดสินใจสุดท้ายของหนานกงมู่

　　ราวกับมีโคมไฟสีแดงปรากฎขึ้นท่ามกลางหมอกควัน

　　เปลวไฟสีดำเหมือนจะถูกโคมไฟสีแดงที่ปรากฎขึ้นกลืนกิน…

　　พวกมันหายไปแทบจะในทันที?!

　　 เจ้าสามารถดูดกลืนการผสานของเต๋านรกได้ด้วยงั้นรึ? ฟางเจิ้งจือต้องรู้สึกตกใจอีกครั้ง ดาบยาวทั้งสองเข้าโจมตีอีกครั้ง

　　มันปล่อยพลังรูปจันทร์เสี้ยวออกไปในอากาศ

　　ในเวลาเดียวกันโคมแดงทั้งสองหายไปและปรากฎขึ้นอีกครั้งใกล้ๆฟางเจิ้งจือ

　　มันเร็วมาก

　　 มันคืออะไรกันแน่? ฟางเจิ้งจือมองโคมแดงทั้งสองที่เข้ามาใกล้และพบว่าที่จริงแล้วมันคือดวงตาสีแดงคู่หนึ่ง　　ดวงตาที่แดงก่ำแต่ต่างออกไปจากเต๋าอาชูร่ามีสัญลักษณ์ที่ซับซ้อนอยู่ในดวงตาคู่นั้น

　　 วิชาสังเวยเลือด?! ฟางเจิ้งจือจดจำสัญลักษณ์เหล่านั้นได้และรู้ว่ามันเป็นวิชาที่หนานกงเฮาเคยใช้ วิชาของตระกูลหนานกง

　　เกิดอะไรขึ้น?

　　ทำไมมันถึงปรากฎขึ้นในดวงตาของโจวฉี?

　　แปลกเกินไปแล้ว!

　　ฟางเจิ้งจือจำได้ว่าหนานกงเฮาตายไปตั้งแต่อยู่บนภูเขาเซียนแล้ว

　　คนตายจะฟื้นคืนชีพได้ยังไง?

　　 ฟางเจิ้งจือดูซะว่าข้าเป็นใคร!  ทันใดนั้นเองฟางเจิ้งจือได้ยินเสียงจากใต้ชุดคลุมสีดำ

　　 ไม่มีทาง! ฟางเจิ้งจือไม่มีทางหลงกลอย่างแน่นอน

　　ไม่ว่าตัวจริงของโจวฉีจะเป็นใครเมื่อเขาฆ่าโจวฉีได้ทุกอย่างย่อมถูกเปิดเผย　　ฟางเจิ้งจือถอยหลังไปสองก้าวและผ่าเสื้อคลุมสีดำที่ลอยมาเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย

　　ร่างหนึ่งปรากฎขึ้นด้านหลังผ้าคลุมสีดำเขาสวมชุดสีเขียวเข้ม หน้าตาธรรมดาๆของเขามีแผลเป็นอยู่

　　ฟางเจิ้งจือหยุดโจมตี

　　ดวงตาของเขาเบิกกว้าง

　　 หนานกงมู่?! 

　　ทำไมหนานกงมู่ถึงอยู่ที่นี่?

　　ยิ่งไปกว่านั้นเขายังปรากฎตัวตอนที่ฟางเจิ้งจือกำลังสู่กับโจวฉี?

　　เดี๋ยวก่อน!

　　มีบางอย่างผิดปกติ..

　　โจวฉีคือหนานกงมู่?

　　หนานกงมู่คือโจวฉี!

　　ฟางเจิ้งจือรู้สึกว่าสมองของตัวเองกำลังจะระเบิดเขาไม่เคยคิดว่าหนานกงมู่จะเกี่ยวข้องกับโจวฉี　　ยิ่งไปกว่านั้นเขายังกลายเป็นผู้บัญชาการกองทัพปีศาจและอสูร

　　เกิดอะไรขึ้นกันแน่?

　　ทำไมหนานกงมู่ต้องทำเช่นนี้?

　　ขณะที่ฟางเจิ้งจือกำลังสับสนดวงตาสีแดงได้เข้ามาใกล้เขาแล้ว

　　ปั้ง!

　　ร่างกายของฟางเจิ้งจือลอยกระเด็นไปด้านหลังราวกับดาวตกเขาเกือบหลุดออกไปจากกลุ่มควันสีเทาแต่ด้วยแรงดึงดูดอันทรงพลังจากหนานกงมู่เขาจึงถูกดูดกลับเข้าไปอีกครั้ง

　　มันเป็นกรงเล็บแหลม

　　จับเข้าที่แขนและขาทั้งสองข้างของฟางเจิ้งจือ

　　 เจ้าต้องการจะฆ่าข้างั้นรึ?! ฟางเจิ้งจือสามารถบอกได้ว่ากรงเล็บแหลมทั้งสี่นั้นเกิดจากวิชาสังเวยเลือด

　　มันเหมือนกับตอนที่เทียนซิงถูกดึงเข้าไปในวิชาสังเวยเลือดขนาดใหญ่

　　แต่ตอนนี้…

　　หนานกงมู่กำลังทำแบบเดียวกันกับเขา

　　 ใช่ข้าต้องการฆ่าเจ้า! หนานกงมู่ยืนยัน

　　 เจ้าต้องการอะไรเจ้าลองบอกข้าได้ไหม ข้าจะทำให้เจ้าทั้งหมด!  ฟางเจิ้งจือไม่อยากจะเชื่อ เขาไม่เข้าใจว่าทำไมหนานกงมู่ถึงอยากจะฆ่าเขา?

　　หนานกงมู่เป็นบ้าไปแล้วหรือ?

　　 ข้าแค่ต้องการผลไม้เทพเจ้าในร่างของเจ้าเพื่อเปิดประตูเทพเจ้าดังนั้นข้าต้องฆ่าเจ้า!  หนานกงมู่กล่าว

　　 ผลไม้เทพเจ้า? ฟางเจิ้งจือเข้าใจได้

　　หนานกงมู่ต้องการกุญแจในการเปิดประตูเทพเจ้าโดยการเต็มใจที่จะฆ่าฟางเจิ้งจือ…

　　 ฟางเจิ้งจือมั่นใจได้ข้าจะดูแลพ่อแม่ของเจ้าเป็นอย่างดี ข้าจะปฏิบัติต่อพวกเขาราวกับเป็นพ่อแม่ของตัวเอง พวกเขาจะกลายเป็น’บิดาแห่งราชา’เมื่อข้ากลายเป็นราชา!  โซ่สีแดงพุ่งออกมาจากร่างของหนานกงมู่ขณะที่เขาพูด

　　 บิดาแห่งราชา? ฟางเจิ้งจือต้องการหลบโซ่ทั้งสี่ แต่เขาถูกจับไว้ด้วยกรงเล็บทั้งสี่

　　เขาไม่สามารถเคลื่อนไหวได้

　　ครืด!โซ่สี่แดงพันเข้ากับร่างของฟางเจิ้งจือ

　　 บัดซบข้าจะตายเพราะหนานกงมู่จริงๆงั้นรึ?  ฟางเจิ้งจือไม่คิดว่าทุกอย่างจะกลับกลายเป็นเช่นนี้

　　 เดี๋ยวก่อนเจ้าต้องการผลไม้เทพเจ้าใช่ไหม? เจ้าควรจะบอกข้าก่อนหน้านี้ ข้าสามารถให้เจ้าได้ พวกเราจะได้ไม่ต้องสู้กัน  ฟางเจิ้งจือตะโกนขณะพยายามดิ้นรน

　　 ให้ข้า?เจ้าไม่สามารถทำแบบนั้นได้  หนานกงมู่ส่ายหน้า

　　 จะรู้ได้ยังไงถ้าไม่ได้ลอง!บางทีอาจจะมีหนทาง  เหงื่อไหลออกมาจากหน้าผากของฟางเจิ้งจือ

　　 ไม่เป็นไรข้ามีวิธีจัดการด้วยตัวเอง  หนานกงมู่ส่ายหน้าอีกครั้ง

　　 เกิดบ้าอะไรขึ้นกับโลกนี้?พวกเราเป็นเพื่อนกันไม่ใช่งั้นรึ? ทำไมเจ้าถึงต้องทำเช่นนี้?  ฟางเจิ้งจือเริ่มโกรธเกรี้ยว

　　ใช่แล้วเพื่อน!

　　ยิ่งไปกว่านั้นฟางเจิ้งจือเป็นเพื่อนเพียงคนเดียวของหนานกงมู่

　　 ฟางเจิ้งจือพวกเราเป็นเพื่อนกันใช่ไหม? สัญลักษณ์วิชาสังเวยเลือดในดวงตาของหนานกงมู่หมุนวนเร็วขึ้นเรื่อยๆ

　　 ใช่! ฟางเจิ้งจือพยักหน้าโดยไม่ลังเล

　　 งั้น…เจ้าจะว่าข้าไหมถ้าข้าฆ่าเจ้า? หนานกงมู่ถามอีกครั้ง

　　 แน่นอนไม่เพียงแต่ข้าจะต่อว่าเจ้าข้าจะเกลียดเจ้าที่กล้าทรยศข้า เจ้ามันเป็นเพื่อนที่เลวร้ายที่สุด เจ้าไม่สมควรเป็นมนุษย์!  ฟางเจิ้งจือไม่ใช่คนโง่　　เขารู้ว่าถ้าพูดด้วยน้ำเสียงราวกับตัวเองเป็นพ่อพระหนานกงมู่คงฆ่าเขาทิ้งโดยไม่ลังเลในทันที

　　 ทรยศ…ไม่สมควรเป็นมนุษย์?ไม่!!! ข้าไม่ใช่คนแบบนั้น ข้าถูกบังคับให้ต้องทำเช่นนี้!  การแสดงออกของหนานกงมู่เปลี่ยนไป

　　เห็นได้ชัดว่าอารมณ์ของเขาไม่มั่นคงอย่างยิ่งสีหน้าของเขาบิดเบี้ยว

　　ต้นไม้ยักษ์สีขาวส่องสว่างอยู่ด้านหลังของหนานกงมู่

　　บนต้นมีผลไม้หลากสีอยู่

　　 ต้นไม้เทพเจ้า?หนานกงมู่ได้ผสานเข้ากับต้นไม้เทพเจ้า ผลไม้เหล่านั้น…เดี๋ยวก่อน ผลไม้สีเทาดูเหมือนกับ…  ฟางเจิ้งจือเห็นผลไม้สีเทาบนต้นไม้เทพเจ้า มันถูกล้อมรอบด้วยหมอกหนา

　　ลมหายใจแห่งความตาย

　　มันเป็นพลังของโจวฉี

　　หนานกงมู่ฆ่าโจวฉีงั้นรึ?! 　　 ใช่ข้าฆ่าโจวฉี ข้าฆ่าฉินเซียนและ…พ่อของข้า นอกจากนี้หัวใจของข้ายังเป็นของพี่ชาย ฟางเจิ้งจือด้วยสภาพของข้าเช่นนี้เจ้าจะยังเป็นเพื่อนกับข้าอยู่ไหม?  หนานกงมู่เงยหน้ามองฟางเจิ้งจือ

　　 แน่นอนพวกเราจะเป็นเพื่อนกันตลอดไป ฟางเจิ้งจือตอบในทันที จากนั้นเขาก็พูดสิ่งที่คิดออกไป  หนานกงเฮาทำเช่นนั้นเพราะต้องการช่วยเจ้า เจ้าไม่จำเป็นต้องโทษตัวเอง 

　　 แล้วพ่อของข้าล่ะ? หนานกงมู่ดูต้องการคำตอบเป็นอย่างมาก

　　 เจ้าต้องการจะเป็นอย่างพ่อของเจ้างั้นรึ? 

　　 ไม่…ไม่ใช่ข้า… 

　　 ไม่เป็นไรเจ้าอย่ากดดันตัวเองมากเกินไป เจ้าเป็นคนดี เจ้าเป็นเพื่อนของข้า ดังนั้นเจ้าไม่ควรจะฆ่าข้า  ฟางเจิ้งจือยังคงพูดต่อไป

　　 ใช่แล้วพวกเราเป็นเพื่อนกัน…ข้าไม่สามารถฆ่าเจ้าได้ แต่…แต่ข้าเป็นคนของตระกูลหนานกง ข้ามีภารกิจที่ต้องทำ พ่อและพี่ชายของข้าได้ตายไปแล้ว ข้าเป็นสายเลือดที่เหลืออยู่ของจักรพรรดิหยาน ข้าไม่สามารถทำให้พวกเขาผิดหวังได้ ข้าควรทำเช่นไร ข้าควรทำเช่นไรดี?  หนานกงมู่พึมพัมกับตัวเอง

　　ยิ่งไปกว่านั้น…

　　ฟางเจิ้งจือรู้สึกว่าโซ่ที่รัดร่างกายเขาอยู่เริ่มคลายออกเล็กน้อยเขาสามารถเคลื่อนไหวได้

　　โอกาสชั้นเยี่ยม

　　ถ้าฟางเจิ้งจือไม่คว้าโอกาสเช่นนี้ไว้เขาคงเป็นคนโง่แล้ว

　　 เปิด! กงล้อแห่งการจุติเข้าไปในร่างกายของฟางเจิ้งจือ จากนั้นแสงทั้งห้าสีส่องสว่างออกมาจากร่างของเขา

　　ขณะเดียวกันปีกสีดำได้กางออกพร้อมกับกล้ามเนื้อที่ขยายใหญ่ขึ้น

　　แคร้ง!โซ่ทั้งหมดแตกออก

　　จากนั้นฟางเจิ้งจือก็ใช้ดาบในมือตัดกรงเล็บออกเป็นชิ้นๆ

　　มันเกิดขึ้นอย่างกระทันหัน

　　อย่างไรก็ตามหนานกงมู่ที่เริ่มใจเย็นลงกลับมีท่าทีเปลี่ยนไปทันทีจิตสังหารแผ่ออกมาจากร่างของหนานกงมู่

　　ในเวลาเดียวกันต้นไม้ยักษ์สีขาวเริ่มชัดเจนขึ้นเรื่อยๆราวกับมีอยู่จริง

　　……………………………………..