Gate of God - ตอนที่ 443
“ทิ้งทหารชั้นยอดทั้ง 80,000!“
ฉาน หลิง และองค์ราชาของดินแดนภูเขาทางใต้ตกตะลึง พวกเขาไม่คิดเลยว่า ฟาง เจิ้งจือ จะให้คำตอบเช่นนี้
ดินแดนภูเขาทางใต้มีทหารกี่คนกัน?
พวกเขามีทหารประมาณ 400,000 คน
ในบรรดาทหารทั้ง 80,000 นั้น 3,000 คนเป็นทหารหมาป่าเขาเงินหากเสียพวกเขาไปราวกับเสียแขนทั้งสองข้าง
ไม่ใข่แค่ ฉาน หลิง และองค์ราชาเท่านั้นที่ไม่เห็นด้วย แม้แต่องค์หญิง ฉาน ยู่ เองก็เช่นกัน
“เป็นไปไม่ได้!“ฉานหลิงตอบโดยไม่ได้คิด
ปากขององค์ชายดินแดนภูเขาทางใต้กระตุกอย่างไรก็ตามก่อนเขาจะพูดก็กลืนมันกลับเข้าไป และหันไปมององค์หญิง ฉาน ยู่ สายตาของเขาเต็มไปด้วยความชัดเจน
องค์หญิง ฉาน ยู่ เข้าใจได้ในทันทีเมื่อเห็น อย่างไรก็ตาม นางเข้าใจสิ่งที่ ฟาง เจิ้งจือ พูดเช่นกัน
ดังนั้นนางจึงนิ่งเงียบ
อย่างน้อย…
นางไม่คิดจะพูดอะไรตอนนี้
หลังจาก ฟาง เจิ้งจือ ได้ยิ้นคำพูดของ ฉาน หลิง เขาก็ยกแก้วเหล้าขึ้นดื่ม
ฟาง เจิ้งจือ ไม่สนใจมากนัก เพราะเขาดื่มเหล้าที่ เถิง ซื้อซือ ซื้อให้ก่อนหน้านี้ อย่างไรก็ตาม ตอนที่เหล้าเข้าปาก เขารู้สึกร้อนผ่าว
มันร้อนมาก!
ราวกับดื่มแอลกอฮอล์เพียวๆ
ใบหน้าของเขาเปลี่ยนเป็นสีแดง และเขายัดเนื้อเข้าไปในปากทันทีเพื่อดึงสติเอาไว้ จากนั้นเขาหายใจออก, ลมหายใจของเต็มไปด้วยกลิ่นเหล้า
เขาไม่สามารถเรียกสติไว้ได้ดีนัก
เมื่อองค์ราชาและ ฉาน หลิง เห็นฉากนี้ พวกเขาก็มีแววตาที่เปลี่ยนไป
“เจ้าช่างมีความอดทนดีนัก เหล้านี้เป็นของชั้นยอดของดินแดนภูเขาทางใต้ ปกติแล้วข้ากล้าเพียงจิบชิมมันเท่านั้น ข้าไม่คิดเลยว่าเจ้าจะทนได้”องค์ชายของดินแดนภูเขาทางใต้พูดขึ้น
เขาต้องการเปลี่ยนบรรยากาศ
ฟาง เจิ้งจือ ต้องการโต้ตอบ “อดทนต่ออะไร?”อย่างไรก็ตาม เขาก็ยังดันทุรังพูดว่า “ขอบคุณที่ชม!”
หลังจากที่พูดแบบนั้น ฟาง เจิ้งจือ ไม่มีความตั้งใจจะดื่มเหล้าอีกต่อไป เขาเปลี่ยนท่านั่งให้สบายตัวขึ้น
“ถ้าท่านไม่อยากเสียทหารทั้ง 80,000 ไป หมายความว่าท่านมีแผนอื่นรองรับใช่ไหม?”ฟาง เจิ้งจือ กล่าวขึ้นขณะจ้องไปที่ ฉาน หลิง
“ข้าไม่มีแผน แตนั่นก็ไม่ใช่เรื่องของเจ้า!”ฉาน หลิง กำมือแน่น อย่างไรก็ตามน้ำเสียงของเขาเต็มไปด้วยความเชื่อมั่นและมั่นใจ
“ก็จริงว่านั่นเป็นเรื่องของท่าน เผ่าปีศาจจะออกจากเมืองภูเขาเซียนและพวกข้าเชื่อว่าพวกมันจะไปถึงถิ่นฐานเนินเขาเหล็กในตอนเที่ยงพรุ่งนี้ตอนนี้กองทัพของดินแดนภูเขาทางใต้ไม่สามารถเข้าไปยังถิ่นฐานวานรน้ำแข็งได้ ข้าอยากรู้จริง ว่าท่านมีแผนอย่างไร ฝ่าบาท?”ฟาง เจิ้งจือ พยักหน้าและเผยรอยยิ้มบนใบหน้าของเขา
ใบหน้าของ ฉาน หลิง เปลี่ยนไป เขารู้ถึงสถานการณ์ปัจจุบัน อย่างไรก็ตามเป็นอย่างที่ ฟาง เจิ้งจือ พูด การปกป้องเมืองภูเขาเซียนก็ยากพอแล้ว เราจะสามารถให้ความข่วยเหลือทหารมากมายได้อย่างไร?
“ฟาง เจิ้งจือ หยุดอ้อมค้อมเสียที ถ้าเจ้ามีแผนก็พูดมา!“ฉาน หลิง ไม่อยากยอมรับมัน แต่ตอนนี้เขากำลังมืดแปดด้าน
“ข้าไม่มีแผนอื่นนอกเหนือจากที่ข้าพูดตอนนี้มีเพียงแผนเดียวคือยอมเสียทหารชั้นยอดทั้ง 80,000 ที่เมืองภูเขาเซียน และให้พวกเขาซ่อนตัวอยู่ตามป่าของดินแดนภูเขาทางใต้มีเพียงกองทัพหลักของดินแดนภูเขาทางใต้ที่สามารถวางแผนโต้กลับได้!“ฟาง เจิ้งจือ ส่ายหัว
“เจ้า …ถ้าพวกเราต้องทำแบบนี้ คำแนะนของเจ้าจะมีความหมายอะไรกัน?“เมื่อ ฉาน หลิง ได้ยินเช่นนั้นเขาก็โกรธ
“ทำไมท่านต้องมาถามข้ามากมาย? ข้าบอกไปแล้วว่ามีแผนเดียวคือการสละทหารทั้ง 80,000หรือ… ท่านคิดว่าข้าพูดเล่นงั้นหรือ? ท่านคิดว่าจะเป็นไปได้หรือไม่ที่จะต้านพวกปีศาจด้วยทหาร 80,000 คน? หรือท่านเชื่อว่าพวกปีศาจจะไว้ชีวิตทหารชั้นยอดพวกนั้น?” ฟาง เจิ้งจือ โบกมือ
“เจ้า … ” ใบหน้าของ ฉาน หลิง เปลี่ยนไปอีกครั้ง
สีหน้าของเขาซีดขาวเพราะเขารู้ว่า ฟาง เจิ้งจือ พูดถูก พวกปีศาจจะไม่มีทางปล่อยทหารทั้ง 80,000 ไว้ ไม่แม้แต่คนเดียว
เมื่อหญิงสาวของดินแดนภูเขาทางใต้ได้ยินเรื่องนี้ พวกนางต่างก็หน้าซีดขาว ในบรรดาทหารทั้ง 80,000 บางคนในพวกเขาเป็นครอบครัวของพวกนาง
“นายท่าน ได้โปรดช่วยน้องของข้าด้วย เขาเป็นนักรบของดินแดนภูเขาทางใต้ เขามีส่วนออกไปรบตั้งแต่อายุ 5 ขวบนายท่านได้โปรดอย่าละทิ้งน้องชายของข้า!“
“ฝ่าบาท โปรดเมตาด้วย! ได้โปรดปกป้องถิ่นฐานเนินเขาเหล็กเอาไว้ด้วย คะ… ครอบครัว ครอบครัวของข้าอยู่ที่นั่น ทั้งพ่อและแม่ข้าอายุกว่า 70 ปีแล้ว …”
“นายท่าน ฝ่าบาท องค์หญิง ได้โปรด ได้โปรดปกป้องทหารที่ถิ่นฐานเนินเขาเหล็กด้วย!“
พวกนางก้มกราบลงกับพื้นในท้ายที่สุด พวกนางได้แต่ร้องขอความเมตตา จากองค์หญิงและนายเหนือหัวของพวกนาง
องค์ราชามองดูหญิงสาวที่คุกเข่าและสีหน้าของเขาก็เริ่มเปลี่ยนไป
ในฐานะราชาของดินแดนภูเขาทางใต้ เขาจะไม่เข้าใจถึงสถานการ์ปัจจุบันได้ยังไง? ทหาร 80,000 นาย เขาจะทิ้งพวกทหารได้ยังไง?
ถ้าเขาทำอย่างนั้นเขาอาจถึงกับต้องสละบัลลังก์เลยทีเดียว
สีหน้าขององค์หญิงเองก็เช่นกัน นางเลือกทหารทั้ง 80,000 อย่างแน่นอน พวกเขาทั้งหมดมีความสำคัญอย่างมากในดินแดนภูเขาทางใต้
นางจะทิ้งพวกเขาได้อย่างไร
“ฟาง เจิ้งจือ เจ้ามีแผนหรือไม่?“เสียงของ ฉาน หลิง เปลี่ยนเป็นความเยือกเย็น ดาบในมือของเขาลดลง มันถูกนำไปจ่อคอของรัฐมนตรีพิธีการอีกครั้ง
ร่างกายของรัฐมนตรีแข็งค้างไปอีกครั้ง
เขามองดู ฟาง เจิ้งจือ ที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ด้วยท่าทีสบายๆเขาเกลียด ฟาง เจิ้งจือ เขารู้ว่า ฟาง เจิ้งจือ จงใจทำเรื่องไม่ดีและจ้องทำลายเขา
อย่างไรก็ตามเขาจะทำอะไรได้?
“ฟาง เจิ้งจือ แม้เจ้าจะไม่ได้สนใจข้า อย่างน้อยเจ้าก็นึกถึงทหารที่กล้าหาญของดินแดนภูเขาทางใต้บ้างได้หรือไม่?ถ้าทำได้ โปรดช่วยพวกเขาด้วย!”เขากัดฟันขณะพูด ใบหน้าของรัฐมนตรีเต็มไปด้วยวามเกลียดชัง
“เจ้าเป็นคนที่เจ้าเล่ห์และมีกลอุบายมากมายนัก แทนที่จะร้องขอชีวิตตัวเอง แต่เจ้ากลับร้องขอชีวิตให้เหล่าทหารของดินแดนภูเขาทางใต้ความปลิ้นปล้อนของเจ้าน่านับถือจริงๆ” เมื่อ ฟาง เจิ้งจือ ได้ยินคำพูดของรัฐมนตรี เขาก็ยิ้มออกมา
สีหน้าของรัฐมนตรีเปลี่ยนเป็นดำมืด
เขาอยากจะพดตอบโต้ แต่ก็กลืนมันกลับเข้าไป
เขาไม่กลัวในตัว ฟาง เจิ้งจือ อย่างไรก็ตามคมดาบที่กำลังจ่อคอเขาอยู่นั้นทำให้เขาสั่นเทาเล็กน้อย
เห็นได้ชัด …
ฉาน หลิง เห็นถึงความขัดแย้งระหว่างพวกเขาทั้งสอง
ดังนั้นจึงเป็นเรื่องน่าขันที่จะใช้รัฐมนตรีเพื่อขมขู่ ฟาง เจิ้งจือ
รัฐมนตรีพิธีการรู้ถึงปัญหาข้อนี้ดี อย่างไรก็ตามในฐานะหนึ่งในหกสภา เขาถูกเจ้าหน้าที่ระดับสี่ดูถูกอย่างชัดเจนและหาว่าเขานั้นไม่มีไหวพริบปฏิภาณถึงกระนั้นเขาก็ไม่สามารถโต้แย้งได้
สิ่งนี้ทำให้เขาโกรธแค้น
“อั้ก!” เขาพ่นเลือดออกมาจากปากและกระเด็นไปที่พื้น ก่อนจะเป็นลมหมดสติไป ไม่ใช่ว่าเพราะเหนื่อย แต่เพราะเขาได้รับความอัปยศมากเกินไป
ฟาง เจิ้งจือ มองไปที่รัฐมตรีกรมพิธีการที่ปิดตาลง จากนั้นก็มองไปยัง ฉาน หลิง ที่กัดฟันแน่น จากนั้นก็มองไปที่องค์หญิงที่ยืนเงียบๆ จากนั้นเขาก็เปิดปากพูด
” มองดูในตอนนี้แล้ว ข้าไม่มีแผนแน่ๆ อย่างไรก็ตามข้าเชื่อว่าท่านและองค์ราชาเองก็ไม่มีแผนแน่นอน เพราะนี้เป็นเหตุการณ์ทีร้ายแรงมาก ซึ่งมันเกิดมาจากพวกชนชันสูง“หลังจากที่ ฟาง เจิ้งจือ พูดจบเขาก็เงียบ เขารู้ว่า ฉาน หลิง เข้าใจดี
ฉาน หลิง เงียบลง
เขาเข้าใจความหมายของ ฟาง เจิ้งจือ
เมื่อสองชั่วโมงก่อนเขาพึ่งอธิบายแผนการของเขาให้ราชา องค์ชายคนอื่นและองค์หญิง ฉาน ยู่ ฟัง เขาแม้แต่สาบานว่าจะฆ่าทุกคนที่มาขัดขวาง
แต่…
สองชั่วโมงต่อมาเขากลับไม่มีทางเลือก
ตอนแรกเขาคิดว่าอาณาจักรเซี่ยไม่ได้เป็นภัยคุกคาม เขาสามารถละเมิดข้อตกลงต่างๆได้อย่างง่ายดาย อย่างไรก็ตามหลังจากฟัง ฟาง เจิ้งจือ เขาพบว่าตัวเองไม่มีทางเลือก
อะไรที่เปลี่ยนใจเขา
มันเกิดจากคำเพียงไม่กี่คำ
ฉาน หลิง ไม่อยากจะเชื่อ
แต่เขาต้องยอมรับ
ไม่มีทางถอยสำหรับเขา
ถ้าเขายังคงดึงดัน เขาต้องเสียทหารแปดหมื่นนายไป มันเป็นความจริงที่ปฏิเสธไม่ได้ ดังนั้นทางเลือกของเขาคือเจรจา
ขอความช่วยเหลือจากอาณาจักรเซี่ย
อย่างน้อย
สามวัน!
เขาทำได้แค่รอ!
ไม่!
ต่อให้พวกเขาเริ่มเจรจาตอนนี้ และอาณาจักรเซี่ยยอมทิ้งถิ่นฐานวานรน้ำแข็ง อย่างน้อยก็ต้องใช้เวลาวันหนึ่งก่อนที่พวกเขาจะมาถึงเมืองภูเขาเซียน ก่อนจะใช้เวลาอีกวันหนึ่งเพื่อไปที่เนินเขาเหล็ก…
มันไม่ทันการ!
ทหารสามแสนนายไม่สามารถไปถึงที่นั่นได้ก่อนปีศาจห้าหมื่นนาย แล้วจะเจรจาไปทำไมกัน?
“ไม่ทันแล้ว … จากการถิ่นฐานวานรน้ำแข็ง ไปที่เนินเขาเหล็กอย่างน้อยต้องใช้เวลาสองถึงสามวัน ฟาง เจิ้งจือ เจ้ามันน่ารังเกียจ ข้าเกือบหลงกลเจ้าแล้วต่อให้พวกเราจะสงบศึกกับอาณาจักรเซี่ย ก็ไม่มีทางช่วยทหารที่เนินเขาเหล็กแล้ว เจ้ากำลังโกหกและสร้างความขัดแย้งให้กับน้องสาวกับข้าเจ้าต้องการให้ดินแดนภูเขาทางใต้พ่ายแพ้เพื่อประโยชน์ของอาณาจักรเซี่ย? ท่านพ่อและน้องสาวข้าเกือบเชื่อเจ้าแล้ว!“
เมื่อเขาพูดจบ สายตาของเขาเต็มไปด้วยความเย็นชาทันที ดาบในมือแผ่จิตสังหารออกมา
“ฉับ!“
ทุกอย่างเกิดขึ้นในชั่วพริบตา
หัวมนุษย์บินขึ้นไปในอากาศ จากนั้นก็หล่นลงกับพื้น
เลือดกระเซ็นไปทั่ว
สาวใช้มองไปที่หัวที่ตกอยู่ข้างๆนาง ดวงตาของพวกนางเบิกกว้าง
“อ๊า!”“
องค์ชายคนอื่นๆก็ตกตะลึงเช่นกัน พวกเขารู้นิสัยของ ฉาน หลิง ดี เขาไม่มีทางโจมตีจริงๆ
องค์หญิง เคยเห็นเลือดมาก่อน แต่ที่นี่คือที่ไหนกัน
พระราชวัง!
ที่นี่จะมีเลือดได้ยังไง?
“ท่านพี่ ท่าน…” องค์หญิง ไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น ตอนที่ทุกอย่างกำลังจะดีขึ้น แต่เกิดอะไรขึ้น?
แน่นอนว่าไม่มีใครตกใจเท่ารัฐมนตรีกรมพิธีการ…
เขาไม่เข้าใจว่ามันเกิดขึ้นได้ยังไงหลังจากเขาแสร้งเป็นลม เขาไม่ได้พูดอะไรออกมาแม้แต่น้อย แต่นี้เป็นชะตาของเขา
อย่างน้อย…
เจ้าช่วยบอกถึงสาเหตุ ก่อนตัดหัวข้าได้ไหม?
ดวงตาของเขาเบิกกว้าง ก่อนที่หัวจะกลิ้งไปบนพื้น ทั้งหมดที่เขาเห็นคือดาบที่เต็มไปด้วยเลือด
“นั่นคือเลือดของข้าเหรอ?“
นี่เป็นความคิดสุดท้ายในใจของเขา
ฟาง เจิ้งจือ เคยมีความรู้สึกเช่นนี้มาก่อนในโลกที่แล้ว
ฆ่าผู้ที่ไม่เห็นด้วย?
“ข้าขอโทษ ข้าไม่ได้เตรียมการสำหรับเรื่องนี้…” ฟาง เจิ้งจือ มองไปที่ใบหน้าของรัฐมนตรี
“ตาย ฟาง เจิ้งจือ ตายซะ!” ฉาน หลิง ไม่ต้องการให้โอกาส ฟาง เจิ้งจือ อีกต่อไป การฆ่ารัฐมนตรีกรมพิธีการไม่ได้มีความหมายอะไรกับเขา
เขาทำโดยไม่คิดอะไร
เขาแค่ต้องการระบายความโกรธ เขาโกรธแค้นที่ถูกปั่นหัวโดย ฟาง เจิ้งจือ นอกจากนี้ตัวเขาเองก็เกือบจะหลงกลเช่นกัน
ลมหนาวพัดเข้ามาในห้อง
ใบดาบอันคมกริบ
ในฐานะคนของดินแดนภูเขาทางใต้ ฉาน หลิง ถือว่าค่อนข้างแข็งแกร่ง แต่ทุกอย่างไม่ใช่เพราะความสามารถของเขา
แต่เป็นเพราะการพยายามอย่างหนักของเขา คนที่พยายามอย่างหนักและแข็งแกร่งอยู่แล้วจะน่ากลัวขนาดไหน?
ใครจะจินตนาการได้
เมื่อ ฉาน หลิง แข็งแกร่งเกินไป พี่ชายทั้งสองคนของเขาจึงกลายเป็นธรรมดาไปทันที
ก่อนที่ดาบนั้นจะมาถึงตัว ฟาง เจิ้งจือ มันก็หยุดลง ชั้นน้ำแข็งปรากฎขึ้นมาบนตัวของ ฟาง เจิ้งจือ
พลังของเขาอย่างน้อย…ระดับจุติ
ขั้นสูง
“ถ้าข้ามีแผนที่จะไปยังเนินเขาเหล็กก่อนพวกปีศาจล่ะ?” ฟาง เจิ้งจือ พูดก่อนจะปัดชั้นน้ำแข็งที่เกาะอยู่บนชุดเกราะเขา
เกร็ดน้ำแข็งตกลงมากระทบพื้น
ดาบมันห่างจากลำคอ ฟาง เจิ้งจือ เพียงนิ้วเดียวเท่านั้น ถ้าขยับเพียงเล็กน้อย ฟาง เจิ้งจือ คงถูกส่งไปพบกับเทพเจ้าแห่งความตายทันที