Gate of God - ตอนที่ 487-488

ตอนที่ 487 การเปลี่ยนแปลงโชคชะตา
　　เวลาผ่านไป
　　อีกไม่นานกองกำลังเสริมกำลังจะมาถึงนี่คือกองกำลังของอาณาจักรเซี่ยที่เดินทางมาจากถิ่นฐานวานรน้ำแข็ง ฉาน หลิง ไม่ได้ยินดีกับเรื่องนี้เท่าไรนัก
　　สี่ชั่วโมงต่อมา…
　　การเสริมที่เหลือก็ได้เดินทางมาถึง
　　ทหารนับแสนเดินทัพเข้ามาในเนินเขาเหล็กขวัญกำลังใจและความเชื่อมั่นของพวกเขาถูกเติมเต็มจนนถึงจุดสูงสุด
　　จากนั้น…
　　เมื่อพวกเขาเห็นกองทัพปีศาจนอกเมืองการแสดงออกของพวกเขาก็เปลี่ยนไป
　　พวกเขาไม่สามารถจินตนาการได้ว่าเกิดอะไรขึ้นที่นี่…
　　เนินเขาเหล็กสามารถต้านทานทัพอันน่ากลัวเช่นนี้ไว้ได้ยังไงกัน?
　　”ฝ่าบาทองค์รัชทายาทจากอาณาจักรเซี่ย เดินทางมาถึงแล้ว!” หนึ่งในหัวหน้าถิ่นฐานกระซิบกับ ฉาน หลิง
　　”อืม”ฉาน หลิง พยักหน้า
　　ตอนนั้นเองหลิน เทียนหลง ผู้สวมชุดสีเงินได้เดินเข้ามาพร้อม ซิง หยวนกัว
　　”ข้าเป็นองค์รัชทายาทของของแดนใต้ฉาน หลิง ยินดีที่ได้พบฝ่าบาท!” ฉาน หลิง หน้าซีด แต่เขาก็ไม่ลืมทักทาย หลิง เทียนหลง ด้วยความเคารพ
　　”ท่านไม่ต้องทำอะไรให้เป็นทางการหรอกปีศาจได้ก่อปัญหาขึ้นเล็กน้อย ท่านได้ลำบากมามากแล้ว เมื่อข้ากลับมาข้าจะขอให้ทหารมาประจำการอยู่ที่นี่” ดวงตาของ หลิน เทียนหลง เต็มไปด้วยความคิดขณะมองไปที่บาดแผลของ ฉาน หลิง
　　ฉานหลิง เหล่ตาลง
　　อาณาจักรเซี่ย?
　　กองทหาร?!
　　เขารู้ดีว่าองค์รัชทายาทหมายถึงสิ่งใดเขารู้ดีว่าหลิน เทียนหลง จะทำอะไร ตั้งแต่ก้าวเข้ามาในดินแดนภูเขาทางใต้
　　อย่างไรก็ตาม…
　　เขาไม่สามารถเป็นปรปักษ์กับหลิน เทียนหลงได้
　　หน้าอกของเขาสั่นเทาขณะที่เผยรอยยิ้ม อย่างไรก็ตาม ความสนใจของเขาอยู่ที่กองทัพปีศาจบนสนามรบมากกว่า
　　”แม้ว่าพวกเขาจะไม่สามารถยึดถิ่นฐานเนินเขาเหล็กพวกเขาก็ยังไม่ถอนทัพ แรงจูงใจของพวกเขาคืออะไร? องค์รับชทายาท เป็นท่านจะถอนกำลังหรือไม่?”ฉาน หลิง พูด
　　”ฮ่าฮ่า… ” หลิน เทียนหลง หัวเราะออกมาเขาไม่ได้แสดงท่าทีไม่พอใจในคำถามและมองไปยังพวกปีศาจ
　　”การที่พวกเขาไม่ถอนทัพมีเหตุอยู่2 ประการ อย่างแรกคือ แม้พวกเขาจะแพ้สงครามครั้งนี้ พวกเขาก็ยังคงได้เปรียบอยู่ ถ้าพวกเขาถอนทัพพวกเขาจะเสียขวัญกำลังใจในการต่อสู้นอกจากนี้ยังต้องใช้เวลาในการเตรียมตัวสำหรับการถอนทัพ หยุน ชิงวู ฉลาดพอที่จะไม่สั่งถอนทัพทันที!”เสียงของ ซิง หยวนกัว ดังขึ้นมา
　　”เจ้าพูดถูกถ้า หยุน ชิงวู ยังอยู่ ท่านไม่จำเป็นต้องกังวลไปเพียงแต่เพิ่มการป้องกันอีกเสียหน่อย” หลิน เทียนหลง พยักหน้า
　　เมื่อฉาน หลิง ได้ยินเช่นนั้นแววตาของเขาก็เปล่งประกาย ในขณะที่ใบหน้ายังคงมีรอยยิ้มประดับอยู่
　　”ท่านพูดว่ามีเหตุ2 ประการ อย่างที่สองคืออะไร?”ฉาน หลิง ถามออกมาอย่างตรงไปตรงมา
　　”ปล้น!ปีศาจต้องใช้ทรัพยากรจำนวนมากในการก่อสงครามครั้งนี้ พวกเขาตั้งใจจะยึดเมือง แต่ตอนนี้ในเมื่อมันเป็นไปไม่ได้แล้ว พวกเขาต้องมองหาอย่างอื่นแน่นอน”ซิง หยวนกัว กล่าวเพิ่ม
　　”ปล้น?! พวกเขาจะไปที่หนานหลิงงั้นหรือ?”ท่าทีของ ฉาน หลิง เต็มไปด้วยความตกตะลึง
　　อย่างไรก็ตามเขาไม่ได้ขอความช่วยเหลือ
　　เขารู้ว่าหลิน เทียนหลง กำลังรอให้เขาทำเช่นนั้น
　　อย่างไรก็ตามถ้าเขาขอความช่วยเหลือ…
　　สิ่งที่ต้องแลกมาต้องสูงค่ามากกว่าถิ่นฐานหนานหลิงแน่ๆ
　　แม้ว่าพวกอาณาจักรเซี่ยเต็มใจจะช่วยก็ตามพวกเขาก็ไม่อยากเอาชีวิตไปเสี่ยงกับทองคำเท่าหยิบมือ
　　ผลก็คือ…
　　การขอความช่วยเหลือนั้นไร้ประโยชน์
　　ฉานหลิง ไม่พูด
　　หลังจากเงียบไปสักพักองค์รัชทายาท หลิน เทียนหลง ก็หัวเราะออกมา แววตาของเขาเปล่งประกาย
　　”ในเทื่อท่านพูดแล้วถ้าข้าช่วยปกป้องเนินเขาเหล็กไว้สักสามวัน ท่านจะตกลงหรือไม่?”
　　”ตกลงขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือของท่าน!”
　　ฉานหลิง พยักหน้าและโดดออกจากกำแพง
　　”ฝ่าบาทพวกเราจะติดตามไปด้วย!”หัวหน้าถิ่นฐานติดตาม ฉาน หลิง ออกไป
　　”เอาล่ะมันอาจจะยากสำหรับพวกเจ้า ข้าจะปกป้องที่นี่เอาไว้เอง” หลิน เทียนหลง ยิ้มและโค้งตัว
　　หลินเทียนหลง หันหลังกลับไปและมองกองทัพปีศาจที่ราวกับทะเลสีดำด้านหน้า แววตาของเขาเยือกเย็นขึ้นมาทันที
　　…
　　ตกพลบค่ำ
　　ภายในบ้านหินขนาดใหญ่ในถิ่นฐานเนินเขาเหล็ก
　　การตกแต่งภายในมีความงดงามเป็นอย่างมากมันถูกตกแต่งด้วยหนังสัตว์ทั้งบนกำแพง ทั้งพรมบนพื้น
　　อัญมณีมากมายแขวนลงมาจากด้านบนเพดานส่องสว่างทั่วห้อง
　　หลินเทียนหลง ถอดชุดคลุมสีขาวและวางลงบนแผ่นหนัง ดวงตาของเขายังคงเต็มไปด้วยความเยือกเย็น
　　เมื่อมาถึงที่นี่…
　　เขาได้ยินเกี่ยวกับการต่อสู้และเหตุการณ์ในกลืนกินโลก
　　”ฟางเจิ้งจือ! ข้าไม่เคยคาดคิดมาก่อนเลยว่าการต่อสู้ที่นี่จะทำให้เจ้ามีชื่อเสียงขึ้นมา!”หน้าอก หลิน เทียนหลง สั่นไหวด้วยความโกรธ
　　”ฝ่าบาท,เจ้าหน้าที่ซูมาถึงแล้ว!”
　　ทันใดนั้นเสียงของเจ้าหน้าที่คนหนึ่งก็ดังขึ้น
　　ไม่นานเจ้าหน้าที่ซู ในชุดสีดำก็เดินเข้ามา
　　”เจ้าหน้าที่ซูมาได้จังหวะพอดี” หลิน เทียนหลง จ้องไปที่เจ้าหน้าที่ซู
　　ซูฉิง ไม่ได้ประหลาดใจกับเรื่องนี้เขารู้ดีว่า หลิน เทียนหลง รู้สึกอย่างไร
　　หลินเทียนหลง ไม่ใช่คนเดียวที่ตกตะลึง
　　เมื่อเขาได้ยินเกี่ยวกับเหตุการณ์ที่นี่เขาก็ตกตะลึงเช่นกัน
　　”ฝ่าบาทท่านกำลังกังวลเรื่องของ ฟาง เจิ้งจือ งั้นหรือ?”ซู ฉิง ถามเบาๆและโค้งตัวลง
　　”ฟางเจิ้งจือ?! ฮ่าฮ่า … เจ้าหน้าที่ซู ข้ารู้ว่าเจ้าอ่านสถานการณ์ได้ดีเยี่ยม แต่ครั้งนี้ข้าผิดหวังเสียจริง ไม่ว่าจะทำสิ่งใดสำเร็จ ณ ที่แห่งนี้ เขาไม่ได้มีผลอะไรต่อข้าแม้แต่น้อย “หลิน เทียนหลง ตอบอย่างรังเกียจ
　　”ท่านพูดถูกแล้วฟาง เจิ้งจือ ไม่สามารถทำอะไรท่านได้ แต่ … ” ซู ฉิง หยุดตัวเองเอาไว้
　　”แต่อะไร?พูดออกมา!”
　　”ฝ่าบาทท่านลืมเรื่องเกี่ยวกับผู้ส่งสารที่เดินทางมาที่ถิ่นฐานวานรน้ำแข็งไปแล้วหรือ?”
　　”ข้าได้สั่งชัดเจนแล้วและไม่มีอะไรบ่งชี้ได้ว่านั่นเป็นคำสั่งของข้า แม้ว่า ฟาง เจิ้งจือ จะไปบอกองค์จักรพรรดิก็ตาม ท่านพ่อก็ไม่มีทางสาวถึงตัวข้าได้”
　　”ไม่มีหลักฐานแต่ไม่ได้หมายความว่า ฟาง เจิ้งจือ จะไม่เกลียดท่าน” ซู ฉิง พยักหน้า
　　”แล้วยังไง?”หลิน เทียนหลง ตอบอย่างไม่พอใจ
　　”การมีส่วนร่วมของเขาในครั้งนี้ฟาง เจิ้งจือ อาจจะได้เลื่อนตำแหน่ง รวมไปถึงครอบครัวของเขาอาจได้รับการแต่งตั้งให้เป็นชนชั้นสูงท่านรู้หรือไม่ว่ารัฐมนตรีกรมพิธีการตายไปแล้ว? ถ้าข้าคิดถูก องค์จักรพรรดิคงแต่งตั้งตำแหน่งนั้นให้ ฟาง เจิ้งจือ เป็นแน่ ด้วยความสำเร็จของเขาในครั้งนี้ ขึ้นอยู่กับเวลาเท่านี้นที่เขาจะได้เป็นรัฐมนตรี” ซู ฉิง กล่าวเพิ่ม
　　”พูดต่อ”หลิน เทียนหลง เริ่มเกิดความสนใจ
　　รัฐมนตรีกรมพิธีการ!
　　หนึ่งในหกรับมนตรีกรมที่รับผิดชอบด้านพิธีการและการฑูต มันเป็นหนึ่งในกรมที่สำคัญที่สุดในอาณาจักร เขาเคยควบคุมรัฐมนตรีมาแล้วครั้งหนึ่ง
　　แน่นอนว่า…
　　มันไม่ใช่เรื่องสำคัญที่สุด
　　สิ่งสำคัญที่สุดคือหลิน เทียนหลง รู้ว่าจักรพรรดิจะรวมโรงเรียนหลวงและกรมพิธีการเข้าด้วยกัน ถ้ามันเกิดขึ้นล่ะก็ …
　　อิทธิพลของกรมพิธีการจะเหนือกว่า
　　”ฝ่าบาทข้ามั่นใจว่าท่านยังไม่ลืมเรื่องการเดิมพันระหว่าง ฟาง เจิ้งจือ และ ฉือ กูเหยียน ที่มีความเกี่ยวพันกับการแต่งงาน ก่อนหน้านี้ความเป็นไปได้ของเรื่องนั้นแทบเป็นศูนย์ แต่ถ้าหากเข้าขึ้นเป็นรัฐมนตรีกรมพิธีการล่ะ?” ซู ซิง ยิ้มออกมา
　　”เจ้ากำลังจะพูดถึงกองตรวจการศักดิ์สิทธิ์งั้นหรือ?”แววตาของหลิน เทียนหลง แข็งค้าง
　　”ถูกต้อง!ฉือ กูเหยียน เป็นนักยุทธศาสตร์ของราชาต้วนมาตลอด แม้ว่า ฟาง เจิ้งจือ กับ ราชาต้วน จะมีเรื่องไม่ลงรอยกันบ้าง แต่ถ้า ฉือ กูเหยียน กับ ฟาง เจิ้งจือ แต่งงานกัน จะเกิดอะไรขึ้น?”
　　”พูดต่อไป”
　　”ถ้าฟาง เจิ้งจือ ได้เป็นรัฐมนตรีกรมพิธีการ รวมถึงลูกเขยของกองตรวจการศักดิ์สืทธิ์ รวมถึงท่าทีของ ซิง หยวนกัว ในวันนี้…ท่านคิดว่าสิบสามกองตรวจการจะวางตัวนิ่งเฉยอยู่อีกงั้นหรือ?”่
　　”เป็นไปไม่ได้!กองตรวจการความมั่นคงไม่เคยยุ่งเกี่ยวกับสงครามเพื่อแย่งชิงบัลลังก์ มันไม่มีทางเกิดขึ้นแน่นอน!” หลิน เทียนหลง ตอบออกมาด้วยความมั่นใจ
　　”ในทางทฤษฎีมันอาจจะเป็นแบบนั้นถ้าสิบสามกองตรวจการร่วมมือกับราชาต้วน ตระกูลเหยียน…ท่านคงไม่สามารถรักษาบัลลังก์ไว้ได้”
　　”เพี้ย!
　　รอยแตกปรากฏขึ้นบนเตียงของหลิน เทียนหลง
　　เขาลุกขึ้นนั่งดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความเยือกเย็น
　　”แผนของเจ้าคืออะไร?่
　　”้ข้ามีแผนที่จำทำให้ความดีความชอบที่นี่กลายเป็นของท่านทั้งหมด” ดวงตาของ ซู ฉิง เป็นประกาย
　　”ให้ความดีความชอบแก่ข้าทั้งหมด?ฮ่าฮ่า .. เจ้าต้องล้อเล่นแน่ๆ สิ่งที่ ฟาง เจิ้งจือ ทำในตอนนี้ทุกคนต่างเห็นชัดเจน มันจะเป็นไปได้ยังไง?” หลิน เทียนหลง ไม่เชื่อในสิ่งที่เขาได้ยิน
　　”การขโมยเป็นวิธีที่ต่ำช้าที่สุดแต่แผนของข้าไม่ได้เป็นการขโมย แค่เปลี่ยนแปลงสถานการณ์เล็กน้อย!”ซู ฉิง ส่ายหัว
　　”ฮ่าฮ่า… เจ้าวางแผนช่วยข้าเอาความดีความชอบทั้งหมด? เจ้าต้องบ้าไปแล้วแน่ ฮ่าฮ่า ทำไมเจ้าไม่บอกข้าล่ะว่าเจ้ามั่นใจในแผนการนี้แค่ไหน?” หลิน เทียนหลง หัวเราะ
　　”สิบเปอร์เซนต์!”ซู ฉิง ตอบโดยไม่ลังเล
　　”สิบ?เจ้าต้องล้อข้าเล่นแน่”ถ้าทีของ หลิง เทียนหลง แข็งค้างไปทันที
　　”ถ้ามันไม่ได้ผลข้าเต็มใจที่จะเอาชีวิตเข้าแลก!” ซู ฉิง ก้มหัวและคุกเข่าลง
　　”เอาล่ะบอกมาว่าแผนของเจ้าคืออะไร?!” หลิน เทียนหลง พยุง ซู ฉิง ให้ลุกขึ้นมา
　　เพจหลัก: Gate of god TH
ตอนที่ 488 เฉลิมฉลอง
　　…
　　ร่างทั้งสองร่างยืนอยู่ท่ามกลางแสงจันทร์
　　หลังจากกินและดื่มเรียบร้อยฟาง เจิ้งจือ ก็เปลี่ยนเป็นเสื้อผ้าที่สวมสบายๆ สิ่งที่เขายังไม่ได้ทำตอนนี้คือหลับพักผ่อน
　　อย่างไรก็ตาม…
　　เขายังคงเลือกที่จะนั่งพักอยู่กับฉือ กูเหยียน
　　ไม่มีเหตุผลพิเศษอาจจะเป็นเพราะเขาอยากขอบคุณนางที่ช่วยเขามาตลอด
　　ตอนนี้ไม่มีอันตรายใดๆแล้วอาจจะมีแค่เพียงเสียงของสัตว์ร้ายที่ดังขึ้นมาบ้างขณะที่พวกเรากำลังกินขนมกันอยู่ พวกเขาสามารถเพลิดเพลินได้ทั้งๆที่มีกองทัพปีศาจล้อมรอบอยู่
　　มันเป็นค่ำคืนที่ดวงจันทร์สวยเป็นอย่างมาก
　　เขานอนเอนกายลงบนเก้าอี้และพาดขาไว้บนโต๊ะมือหนึ่งของเขาถือถั่วอยู่เต็มกำมือ
　　”เจ้ามีแผนอะไรหลังจากกลับไปเมืองหลวง?”ฉือ กูเหยียน แปลกใจที่เห็น ฟาง เจิ้งจือ ผ่อนคลายมาก
　　”ข้าคงไปที่หมู่บ้านภูเขาทางเหนือก่อน”ฟาง เจิ้งจือ หันไปมอง ฉือ กูเหยียน
　　ตอนนี้นางสวมชุดกระโปรงสีน้ำเงินพร้อมกับลายดอกไม้ปักอยู่ที่หน้าอกของนาง
　　ฟางเจิ้งจือ ต้องยอมรับว่านางมีเสน่ห์มาก
　　เสียที่นางหยิ่งยโสเกินไปหน่อย
　　”แล้วไงต่อ?”ฉือ กูเหยียน ยังคงกดดัน ฟาง เจิ้งจือ
　　”ข้าคงจะสร้างบ้านหลังใหญ่ๆ”
　　”และ?”
　　”แต่งงาน… เอ่อหาคนใช้สักร้อยคน”
　　”ร้อย?!”
　　”ใช่”
　　”ร้อยพองั้นรึ?”
　　”ฮ่าฮ่า…แค่นี้ข้าก็ต้องจ่ายค่าจ้างพวกเขามากเกินไปแล้ว”
　　”อืมมันเป็นเรื่องจริง”ฉือ กูเหยียน พยักหน้า แต่ไม่ได้พูดอะไรเพิ่มเติม
　　ฟางเจิ้งจือ เองก็เงียบ เขายังกินถั่วต่อไป แต่เขาพบว่ามันไม่อร่อยเหมือนเดิมแล้ว
　　คืนนี้อากาศหนาวเย็นมาก
　　มันเกือบจะถึงฤดูหนาวแล้ว
　　หลังจากนั้นสักครู่…
　　ฉือกูเหยียน ก็พูดขึ้นมาอีกครั้ง
　　”เมื่อเจ้ากลับไปข้าคิดว่าองค์จักรพรรดิคงมอบตำแหน่งรัฐมนตรีกรมพิธีการให้เจ้า เจ้าคิดยังไงกับเรื่องนี้?”
　　”งั้นข้าก็คงรับละมั้ง”ฟาง เจิ้งจือ ตอบกลับ
　　”การคัดเลือกผู้เข้าร่วมศาลาเต๋าสวรรจะเริ่มในอีกหนึ่งเดือนข้างหน้าเจ้าจะเข้าร่วมไหม?” เสียงของนางนั้นสงบ แต่สายตาเต็มไปด้วยความคาดหวัง
　　ฟางเจิ้งจือ ไม่ได้พูดอะไร
　　เขารู้ว่าทำไมนางถึงถามและเขาก็ได้สัญญาเอาไว้แล้ว
　　ปัญหาเดียวคือ…
　　เขาจะสามารถทำได้หรือไม่?
　　มันดูเหมือนจะเร็วเกินไป…
　　ค่ำคืนนี้ช่างเงียบสงบยิ่งนัก
　　ฟางเจิ้งจือ แหงนหน้าขึ้นและหลับตาลง
　　ฉือกูเหยียน ไม่ได้กดดันต่อ นางนั่งเงียบๆและมองดวงดาวบนท้องฟ้า
　　มันเป็นคืนที่เงียบสงบจริงๆ…
　　ห่างออกไปยังมีร่างหนึ่งยืนเงียบๆ…
　　นางสวมชุดหนังสีดำตัดกับผิวที่เปล่งประกายของนาง
　　นางยืนมองร่างทั้งสองที่นั่งอยู่ด้วยกันภายใต้แสงดวงจันทร์
　　”ฝ่าบาทองค์รัชทายาทและหัวหน้าถิ่นฐานกำลังรอท่านอยู่” ใครบางคนกระซิบข้างๆนางอย่างเคารพ
　　”ข้าเข้าใจแล้วมีการเคลื่อนไหวจากปีศาจหรือไม่?”
　　”ยังไม่ขอรับ”
　　”อืมถ่ายทอดคำสั่งของข้า หน่วยหมาปาเขาเงินจะช่วยป้องกันเนินเขาเหล็กด้วย จะต้องไม่มีจุดไหนที่ปีศาจเล็ดรอดเข้ามาได้! ใครที่ไม่เชื่อฟังให้ลงโทษซะ!”
　　”รับทราบ!”เสียงตอบกลับดังขึ้น ก่อนที่เขาจะหายไป
　　นางยังคงมองร่างทั้งสองอยู่อีกสักพักหนึ่งดวงตาของนางเผยความรู้สึกบางอย่างออกมา ก่อนที่นางจะจากไป
　　…
　　ยามรุ่งสางฉือ กูเหยียน ได้จากไปพร้อมกับ ปิง หยาง
　　กองทัพปีศาจยังคงตั้งทัพอยู่ที่ด้านนอกของเนินเขาเหล็กพวกเขายังคงฝึกซ้อมรบ แต่ไม่มีที่ท่าว่าจะโจมตี
　　ตอนนี้ฟาง เจิ้งจือ ว่างมาก เขาจึงเดินไปนั่งที่กำแพงเนินเขาเหล็ก
　　มักจะมีร่างหนึ่งยืนอยู่ด้านหน้าของกระโจมปีศาจเสมอนางสวมชุดสีดำ
　　สามวันต่อมากองทัพปีศาจก็ได้ถอนทัพไป
　　สงครามแดนใต้ได้จบลงแล้ว
　　ในฐานะผู้บัญชาการซิง หยวนกัว ได้ตรงกับไปที่เมืองหลวงทันที ซิง ฉิงซุย และหน่วยเกราะมังกรและกองทัพทลายภูผา รวมถึงทหารทั้งหมดก็เช่นกัน
　　อย่างไรก็ตาม…
　　องค์รัชทาทหลิน เทียนหลง ยังไม่ได้กลับไปทันที
　　ผู้เข้าสอบทุกคนก็เช่นกันพวกเขายังคงรองานเลี้ยงฉลองอยู่ที่แดนใต้
　　ในฐานะที่พวกเขามีส่วนร่วมในชัยชนะครั้งยิ่งใหญ๋…
　　ฟางเจิ้งจือ เองก็อยู่ที่นี่เช่นกัน เขาตามเหล่าทหารของดินแดนภูเขาทางใต้กลับไปที่เมืองภูเขาเซียนเพื่อร่วมฉลอง
　　ในเวลาเดียวกันที่เมืองหลวงของอาณาจักรเซี่ยก็มีการเฉลิมฉลองเช่นกกัน
　　ข่าวสงครามได้เดินทางมาถึงเมืองหลวงแล้วเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในแดนใต้ทำให้ทุกคนแทบบ้าคลั่ง
　　”เจ้าได้ยินไหม?ฟาง เจิ้งจือ ต่อสู้กับเซียน!”
　　”แน่นอนข้าต้องได้ยินอยู่แล้ว ข้ามั่นใจว่าเขาต้องได้รับการตบรางวัลอย่างงาม!”
　　“มันน่าเสียดาย ที่นี่เป็นจุดจบของเส้นทางผู้ฝึกตนของเขา”
　　”แล้วยังไง?การมีส่วนร่วมในการต่อสู้นั่นหมายความว่าเขาจะได้รับวางวัลเป็นอย่างมาก! ต่อให้เขาไม่ใช้ผู้ฝึกตนแล้ว เขาก็ยังถือเป็นคนสำคัญของอาณาจักรอยู่ดี! สิ่งที่เขาทำนั้นมีคุณค่าเป็นอย่างมาก!”
　　แน่นอนว่าทุกคนย่อมต้องพูดถึงฟาง เจิ้งจือ …
　　…
　　ในห้องบัลลังก์…
　　เจ้าหน้าที่ทั้งสองฝั่งรวมถึงองค์จักรพรรดิที่นั่งอยู่บนบัลลังก์ ตอนนี้พวกเขากำลังยินดีเป็นอย่างมาก
　　มันเป็นการต่อสู้ที่ยากลำบาก
　　อย่างไรก็ตาม…
　　มันเป็นไปในทางที่ดีกว่าที่เขาคิดมากแม้ว่าพวกเขาจะพบกับความสูญเสียไปบ้าง แต่ผลตอบแทนที่ได้รับนั้นกลับคุ้มค่าเป็นอย่างมาก องค์จักรพรรดิทรงยินดีเป็นอย่างมาก
　　”ฝ่าบาทองค์รัชทายาทเป็นกุญแจสำคัญของชัยชนะในครั้งนี้ ตอนนี้เขาได้เจรจากับแดนใต้อยู่ ในความเห็นของข้า… ”
　　”คาดว่าซิง เฮ่า จะเดินทางมาถึงเมื่อไร?” องค์จักรพรรดิถามขึ้นมา พร้อมกับโบกมือให้เจ้าหน้าที่คนนั้นหยุดพูด
　　”ฝ่าบาทมีรายงานว่าเขาได้เดินทางออกมาจากดินแดนภูเขาทางใต้แล้ว เขาน่าจะมาถึงอีกห้าวันข้างหน้า” เจ้าหน้าที่อีกคนหนึ่งก้าวขึ้นมาข้างหน้า ก่อนจะยิ้มเยาะเจ้าหน้าที่คนก่อนหน้า
　　องค์รัชทายาท?
　　แน่นอนว่าเขาต้องมีส่วนร่วมในสงครามแดนใต้ในฐานหัวหน้าผู้คุมสอบ เขาก็อาจจะเป็นส่วนหนึ่งของชัยชนะ
　　แต่เมื่อเปรียบเทียบกับคนอื่นๆ… การมีส่วนร่วมของเขานั้นเล็กน้อยมาก
　　”ตกลงคำสั่งของข้ามีดังนี้ บอก ซิง หยวนกัว ว่าไม่ต้องรีบ ให้เขาดูแลตัวเองด้วย ทุกเมืองจะจัดการต้อนรับเขา แล้วอย่าลืมให้รางวัลกับกองทัพด้วย” องค์จักรพรรดิพยักหน้า
　　”รับทราบฝ่าบาท!”
　　”ใช่แล้วฟาง เจิ้งจือ ยังอยู่ที่แดนใต้ใช่ไหม?” องค์จักรพรรดิเหมือนจะนึกเรื่องบางอย่างได้
　　”ฝ่าบาทฟาง เจิ้งจือ กำลังเข้าร่วมงานเฉลิมฉลองของดินแดนภูเขาทางใต้อยู่ เขาหน้าจะอยู่ที่นั่นอีกหนึ่งอาทิตย์ เขาน่าจะกลับมาพร้อมกับองค์รัชทายาท..” เจ้าหน้าที่ตอบ
　　เจ้าหน้าที่คนอื่นๆต่างมองหน้ากันพวกเขารู้ดีว่าจะเกิดอะไรขึ้น…
　　พูดถึงฟาง เจิ้งจือ หลังจาก ซิง หยวนกัว…
　　นั่นหมายความว่าคุณค่าของเขาตอนนี้มากกว่าเจ้าหน้าที่ระดับสี่แล้ว
　　อย่างไรก็ตามพวกเขาไม่ได้คัดค้านอะไร
　　อายุสิบหกปี…
　　เขาเป็นชายรุ่นเยาว์ที่น่าเชื่อถือที่สุดในตอนนี้แล้วและเป็นปัจจัยสำคัญที่ทำให้สงครามครั้งนี้ชนะ
　　การต่อสู้กับคังหยางในกลืนกินโลก
　　เรื่องนี้จะทำให้เขาโด่งดังไปทั่วอาณาจักร…
　　แม้เขาอาจจะไม่ถูกเรียกว่าอัจฉริยะผู้มีพรสวรรค์หรืออะไรก็ตามอีกต่อไป…มันก็ไม่สำคัญแล้ว
　　”ตกลงนี่คือคำสั่งของข้า ฟาง เจิ้งจือ จะถูกแต่งตั้งให้เป็นผู้ช่วยของรัฐมนตรีกรมพิธีการ เขาจะเป็นเจ้าหน้าที่ระดับสามชั่วคราว รวมถึงเป็นตัวแทนของรัฐมนตรีกรมพิธีการและช่วยเรื่องการเจรจากับดินแดนภูเขาทางใต้” องค์จักรพรรดิออกคำสั่ง
　　”รับทราบฝ่าบาท!” เจ้าหน้าที่ทั้งหมดตอบทันที
　　ไม่มีใครกล้ายกความจริงเรื่องที่พลังของฟาง เจิ้งจือ ถูกทำลายไปจนหมดแล้วมาพูด แม้แต่รัฐมนตรีฝ่ายซ้ายยู่ ยี่ปิง ยังทำได้แค่หลับตา และพยายามรักษาความสงบเอาไว้
　　พวกเขาทั้งหมดได้ยินคำว่า”ชั่วคราว”
　　เจ้าหน้าที่ระดับสาม?ชั่วคราว?
　　เขาได้รับการเลื่อนขั้นทันทีทั้งๆที่ยังไม่ได้กลับมาที่เมืองหลวงแล้วรางวัลที่เขาจะได้รับหลังจากกลับมาที่เมืองหลวงละ? ไม่มีใครคาดเดาได้แม้แต่น้อย
　　เพจหลัก: Gate of god TH