Gate of God - ตอนที่ 491-493

ตอนที่ 491 เอื้อมมือ
ฟางเจิ้งจือ ไม่ขยับ
ทำไมเขาไม่ขยับล่ะ?
นั่นเพราะ
ใบหน้าขององค์ราชาได้บอกทุกอย่างหมดแล้วรวมถึงท่าทีขององค์หญิง ฉาน ยู่
เขาต้องการฟาง เจิ้งจือ เป็นลูกเขย
พวกเขาคิดว่าข้าโง่จริงหรือ?
ฟางเจิ้งจือ สามารถพูดออกมาได้เลยว่าพวกเขา…
”ไร้เดียงสามาก!?”
พวกเขาคิดว่าข้าโง่มาก?
แต่งงานกับองค์หญิงฉาน ยู่?
มันเป็นสิ่งที่หลายคนฝันถึงเป็นส่วนหนึ่งของราชวงศ์?
แต่ความจริงก็คือ…
การแต่งงานกับเจ้าหญิงไม่ได้มาพร้อมกับความรุ่งโรจน์
ความจริงแล้วผู้ที่แต่งงานกับเจ้าหญิงจะพบกับความยากลำบากเป็นอย่างมาก
โดยเฉพาะองค์หญิงของดินแดนภูเขาทางใต้
องค์หญิงฉาน ยู่ จะไม่กลับไปที่อาณาจักรเซี่ยพร้อมกับเขา นั่นหมายความว่าเขาต้องอยู่ที่นี่
เขาไม่สามารถเลือกนามสกุลของลูกๆได้
นอกจากนี้…
ที่นี่เป็นดินแดนขององค์หญิงฉาน ยู่ แม้แต่ ฟาง เจิ้งจือ ก็ไม่สามารถทำอะไรนางได้ แต่นางล่ะ? นางจะรังแกเขายังไงก็ได้!
มีบางเรื่องที่เขาจำได้ถึงทุกวันนี้
เขาตบนางที่เมืองภูเขาเซียนไปเขาไม่ได้ตั้งใจ…
แต่คงไม่มีใครฟังคำอธิบายของเขา?
ไม่!
พวกเขาพยายามจะฆ่าข้าด้วยซ้ำ
องค์หญิงฉาน ยู่ และ ฉาน หลิง ในตอนนั้นเดือดดาลเป็นอย่างมาก
ใครจะรู้ว่าเขาจะโดนทำร้ายอะไรอีกไหมในอนาคต
ต่อให้ตอนนี้นางจะดูน่าดึงดูดขนาดไหน
แต่ความจริงคือนางอารมณ์ร้อนเป็นอย่างมาก
นางต่างจากหญิงสาวในฝันเป็นอย่างมาก…
นางมีความสามารถ…
แต่…
นางมีมันมากเกินไป
เขาต้องปฎิเสธ
ร่างกายของฟาง เจิ้งจือ ไม่เคลื่อนไหว ดวงตาของเขาจ้องเขม็งไปที่เนื้อ
”อึก!”
เขากลืนน้ำลายหนึ่งครั้งมันยั่วยวนเป็นอย่างมาก
เขาสงสัยว่าแกะตัวนี้จะอร่อยแค่ไหนผิวจะกรอบมากไหม? ลูกแกะตัวนี้ต้องอายุน้อยมากแน่ๆ เนื้อมันต้องนุ่มมากแน่นอน! เนื้อในมือของ ฉาน ยู่ ดูยอดเยี่ยมกว่าเขาเป็นอย่างมาก!
ยิ่งไปกว่านั้นพวกเครื่องปรุงวัตถุดิบที่ใช้ยังยอดเยี่ยมเป็นอย่างมาก
เขาจะลองกินมันฟรีได้ไหม?
ก่อนที่ฟาง เจิ้งจือ จะเพ้อไปไกลกว่านั้นเขาก็รีบหยุดความคิดทันที
เขาต้องไม่หลงกล!
แต่…
เนื้อนั้นมันเยี่ยมจริงๆ!เขาจะชิมมันโดยที่เขาไม่ต้องรับผิดชอบอะไรได้ไหมนะ
ฟางเจิ้งจือ คิดถึงความเป็นไปได้ต่างๆนาๆ แต่ตอนนี้มีสายตาคนจำนวนมากกำลังมองอยู่ ถ้าเขาก้าวไปข้างหน้า..
เขาจะตกลงไปในกับดักทันที!
เขากัดฟันและตักข้าวที่อยู่ในจานของเขาขึ้นมันก็ใช้ได้ แต่มันยังห่างชั้นจากเนื้อแกะตรงนั้นเป็นอย่างมาก
ยิ่งเขากินเนื้อในโต๊ะไปมากเท่าไรความโหยหาต่อเนื้อแกะของเขาก็ยิ่งมากขึ้นเรื่อยๆ
หากที่นี่ไม่ใช่พระราชวงแต่เป็นกระโจมขององค์หญิง เขาคงมีหลายร้อยวิธีที่จะได้ชิมมัน
”อาข้าทำไม่ได้!”
ข้าต้องทนให้ได้!
เขาต้องทนต่อการล่อลวงให้ได้!ถ้าไม่ เขาต้องทนทุกข์ทรมารไปกว่าสิบปีและกับความสุขชั่วคราว
เดี๋ยวก่อน!
เขาจะมีอายุถึงตอนนั้นงั้นรึ?
ฟางเจิ้งจือ ไม่รู้ เขามีโอกาสที่จะตายได้ตลออดเวลา
เขาควรใช้ความสุขไปกับตอนนี้ไหม?
ไม่!
มันไม่ยุติธรรมกับองค์หญิงฉาน ยู่
ถ้าเขาตายนางต้องกลายเป็นแม่หม้ายแน่นอนนางจะไม่สามารถแต่งงานใหม่ได้!
เดี๋ยวก่อน…
โอ้ใช่!
ถ้าเขาไม่ยอมรับองค์ราชาแห่งแดนใต้จะคิดยังไง? แล้ว ฉาน หลิง ล่ะ? พวกเขารัก ฉาน ยู่ เป็นอย่างมาก…
พวกเขาจะยอมให้อะไรแบบนั้นเกิดขึ้นไหม
”เยี่ยมมาก!แผนนี้ยอดเยี่ยมจริงๆ!”
ตาของฟาง เจิ้งจือ เป็นประกายขณะมองไปที่องค์ราชา
เขาถือขวดเหล้าในมือขณะยืนขึ้น
ฝูงชนต่างนั่งเงียบขณะมองดูเขา…
เขาเป็นที่เคารพอย่างมากรวมถึงอิจฉา
ฟางเจิ้งจือ เมินเฉยต่อสายตาคนรอบข้าง เขากลืนเหล้าจนหมด
”เยี่ยม!”
”เจ้าหน้าที่ฟางสามารถทนกับเหล้าของแดนใต้ได้!”
”ข้าไม่คิดเลยว่าเจ้าหน้าที่ฟางจะยอดเยี่ยมขนาดนี้ เขาเยี่ยมยอดไม่แพ้นักรบของพวกเรา! ไม่เลยเขาเยี่ยมยิ่งกว่าเสียอีก!”
”ฮ่าฮ่าฮ่า… จริง!”
หัวหน้าถิ่นฐานต่างส่งเสียงชื่นชมฟาง เจิ้งจือ
ผู้เข้าสอบทุกคนมองหน้ากัน
งั้น…
นี่คือวิธีที่จะได้แต่งงานกับองค์หญิง?
เหลือเชื่อพวกเขาทำผิดพลาด!
ผู้เข้าสอบทุกคนเสียใจกับสิ่งที่พวกเขาทำพวกเขาคิดว่าควรสร้างความประทับใจให้องค์หญิงด้วยความฉลาดหรือความแข็งแกร่ง… แต่ ฟาง เจิ้งจือ กลับเหนือกว่านั้น
การกระทำที่เรียบง่ายทำให้เขามีแต้มต่อ
ผู้เข้าสอบต่างอิจฉาพวกเขาต้องยอมรับในวิธีการของ ฟาง เจิ้งจือ
องค์ราชาชื่นชมเมื่อเห็นสิ่งนี้
สำหรับผู้คนแดนใต้…
ความสามารถในการรับมือกับเครื่องดื่มมึนเมานั้นเป็นสิ่งที่พวกเขาชื่นชมเป็นอย่างมาก!
พวกเขายังชื่นชมการแสดงออกและความกล้าหาญเป็นอย่างมากด้วยการกระทำของ ฟาง เจิ้งจือ สอดคล้องกับเรื่องพวกนี้ทั้งหมด
แน่นอนว่า…
สิ่งสำคัญที่สุดคือองค์ราชาเขารู้ว่า ฉาน ยู่
คิดอะไรอยู่
”ต้องเป็นเขา!”องค์ราชาคิดกับตัวเองเมื่อเห็นสายตาที่ตอบทุกอย่างขององค์หญิง ฉาน ยู่
ไม่ต้องสนใจอะไรอีกแล้ว!
ฟางเจิ้งจือ เห็นหน้าขององค์ราชา เขายิ้มออกมา ก่อนจะเดินไปทางองค์หญิง ฉาน ยู่
”มันเป็นเหล้าที่ดี…แต่ข้ายังไม่มีเนื้อสัตว์ชั้นดีเลย!” ฟาง เจิ้งจือ ถอนหายใจขณะเดินออกไป
”เขาจะพยายามอีกงั้นหรือ?”
”ข้าเดาว่าเขากำลังพยายามใช้ความมึนเมาของเขาเป็นข้อแก้ตัวเพื่อที่จะปัดตัวเองให้พ้นจากข้อครหาต่างๆ… ”
”ไร้ยางอาย!”
ผู้เข้าสอบทุกคนเริ่มพูดคุยกันเอง
ตาขององค์หญิงเป็นประกายเมื่อมองดูฟาง เจิ้งจือ นางกัดริมฝีปาก ไม่รู้ว่าเป็นเพราะแปลกใจหรือความรังเกียจ
แต่สิ่งหนึ่งที่แน่นอนคือ…
นางไม่ได้ว่าอะไรเขา…
”เนื้อนี้… ” ฟาง เจิ้งจือ ชี้ไปที่เนื้อแกะก่อนจะเลียริมฝีปากตัวเอง ก่อนที่จะทำท่าทางราวกับตัวเองกำลังมึนเมาอยู่
”เจ้าคิดว่าเขาจะปัดความรับผิดชอบที่หลังไหม?”ผู้เข้าสอบคนหนึ่งถามออกมา
”โอ้?ก็เป็นไปได้!” ผู้เข้าสอบอีกคนพูดขึ้นมา
ผู้เข้าสอบทุกคนต่างมองไปด้วยความรังเกียจ
”เจ้าคิดว่าคนของที่นี่โง่งั้นรึ?หาก ฟาง เจิ้งจือ กล้าทำแบบนั้นเขาจะไม่มีชีวิตอยู่ต่อถึงพรุ่งนี้แน่!”
”ใช่!”
”แต่… เขาต้องการแต่งงานกับองค์หญิงจริงๆงั้นหรือ?”
ผู้เข้าสอบทุกคนต่างคิดกับตัวเอง…
ตอนนี้มือของฟาง เจิ้งจือ เอื้อมไปหาเนื้อแกะแล้ว
ทั้งห้องต่างตกอยู่ในความเงียบ
เป็นเพราะว่า…
องค์หญิงไม่ได้พูดอะไร
หรือก็คือนางไม่ได้หยุดฟาง เจิ้งจือ
”ฟางเจิ้งจือ กำลังจะทำมันจริงๆงั้นรึ?”
ทุกคนต่างกลั้นหายใจ
ฟางเจิ้งจือ กังวลเช่นกัน เรื่องนี้ไม่เกี่ยวว่าเขาจะได้กินลูกแกะหรือไม่ เขากังวลเพราะแผนของเขาจะสำเร็จหรือไม่…
ขึ้นอยู่กับช่วงเวลานี้
เขามองทุกคนจากนั้นก็มุ่งความสนใจไปยังชายร่างกกำยังที่นั่งอยู่ข้างๆองค์ราชา
ฉานหลิง!
”ทำไมเขาถึงใจเย็นเหลือเกิน?”ฟาง เจิ้งจือ สงสัยเล็กน้อย องค์ราชาอาจจะชอบเขา แต่ ฉาน หลิง ไม่ใช่
เขาคิดไปต่างๆนาๆ
แต่ความจริงก็คือ…
ฉานหลิง ไม่ได้พูดอะไรออกมา
มาเลย!
มาทำให้เรื่องต่างมันยากขึ้นสำหรับข้า!
ข้าคิดถึงวิธีโต้กลับไว้แล้วแต่เจ้ากลับไม่คิดจะมีส่วนร่วมอะไรเลย? ฟาง เจิ้งจือ พยายามชะลอความเร็วแล้ว แต่…
มันไม่มีประโยชน์อะไรเลยความเงียบของ ฉาน หลิง ทำให้เขาอับอาย
มันเป็นความรู้สึกที่แปลกมาก
แต่ประตูเปิดกว้างสำหรับเขาแล้ว!
งั้น..
ฟางเจิ้งจือ เลิกมอง ฉาน หลิง เขายื่นมือและก้าวขาไปข้างหน้า…
มันราบลื่นเกินไป
”เขาหยิบมันแล้ว!”
”เขาเอามันมาได้จริงๆงั้นรึ?”
”ใครจะคิดว่าเขาจะโชคดีขนาดนี้?อ่า นางออกห่างจากข้าไปแล้ว…”
ผู้เข้าสอบทุกคนต่างตกตะลึงเมื่อเห็นเนื้อแกะในมือของฟาง เจิ้งจือ
พวกเขาไม่เข้าใจ
ทำไมองค์หญิงถึงไม่พูดอะไรออกมาเลยนางไม่ได้แสดงความต้องการที่จะหยุด ฟาง เจิ้งจือ แม้แต่น้อย แม้แต่คนงี่เง่าก็รู้ว่านางอนุญาติให้เขากิน
เขาจะกินมันไหมนั่นคือ คำถามในใจของทุกคน
องค์ราชามองไปที่ฟาง เจิ้งจือ ด้วยสายตาให้กำลังใจ
เวลาดูเหมือนจะหยุดลง
องค์หญิงกำมือแน่น หน้าขึ้นสีเล็กน้อย ขณะมองไปที่ ฟาง เจิ้งจือ
ราวกับว่านางกำลังตัดสินใจอย่างยากลำบาก
”พวกเจ้าทุกคนเป็น…หมูหรือไงกันหา? แค่กินเนื้อนี่มันง่ายมาก แต่พวกเจ้ากลับทำไม่ได้? พวกเจ้าอยากให้ข้าทำแทนงั้นหรือ?!”
มีเสียงหนึ่งดังขึ้น
มันได้ทำลายความเงียบทั้งหมดลงดวงตาของทุกคนแทบถลนออกมาจากเบ้า
”เขาพูดว่าอะไร?”
”เขา…ด่าพวกเรา?”
”เพียงเพราะเขากำลังจะได้แต่งงานกับองค์หญิงไม่ใช้ว่าเขาจะมีสิทธิ์ด่าพวกเราได้นะ!”
ผู้เข้าสอบทุกคนต่างตอบโต้โดยทันทีพวกเขารู้ว่ามันเป็นเสียงของ ฟาง เจิ้งจือ และเขาหมายความว่ายังไง
ฟางเจิ้งจือ เยาะเย้ยพวกเขา…
คำพูดที่เรียบง่ายแต่ก็เจ็บปวดมาก
”ทำไมกัน?พวกเจ้าบ้าไปแล้วรึ? พวกเจ้าจะสนอะไรมากมาย แค่ทำมัน? ” ฟาง เจิ้งจือ ยังพยายามสุมไฟต่อไป
เขาโบกเนื้อแกะไปมาขณะตะโกนด่าผู้เข้าสอบคนอื่นๆ
”ฟางเจิ้งจือ! แม้ว่าเจ้าจะเป็นคนที่ทำให้พวกเราชนะสงคราม ก็ใช่ว่าเจ้าจะมาด่าว่าอะไรพวกเราได้นะ!”
”ใช่เจ้ายังไม่ได้แต่งงานกับนางเลย!บางที่องค์หญิงอาจจะแค่สงสารเจ้าก็ได้ นางอาจจะแค่อยากให้รางวัลเจ้า!”
”ใช่แล้ว!”
ผู้เข้าสอบทุกคนทนไม่ไหวอีกต่อไป
ฟางเจิ้งจือ ยิ้ม
เขาตื่นเต้นเป็นอย่างมากเขารอมานานแล้ว
แผนแรกคือทำตัวเองให้เป็นเหยื่อแต่ ฉาน หลิง กลับทำให้ทุกอย่างยากขึ้น
เขาไม่ต้องการรับเนื้อลูกแกะมาได้อย่างง่ายดาย…
เนื่องจากฉาน หลิง ไม่ทำตามบทที่เขาวางไว้…
ฟางเจิ้งจือ ไม่มีทางเลือกนอกจากเปลี่ยนแผน!
เพจหลัก: Gate of god TH
ตอนที่ 492 กับดัก
การเยาะเย้ยของฟาง เจิ้งจือ ไม่ใช่ประเด็นสำคัญ
สิ่งที่ฟาง เจิ้งจือ ต้องการจะได้ยินคือ “ต่อให้เจ้ากินเนื้อแกะไป องค์หญิงก็ไม่เลือกเจ้าอยู่ดี
นั่นคือกุญแจสำคัญ
นี่คือสิ่งที่ทุกคนรู้ในใจอย่างไรก็ตามการพูดออกมานั้นต่างออกไปอย่างสิ้นเชิง
”พวกเจ้าคิดว่าองค์หญิงจะไม่เลือกข้างั้นรึ?”ฟาง เจิ้งจือ ยิ้มให้ทุกคน
”ทุกอย่างเป็นไปได้จนกว่านางจะเลือก!”
”อย่าคิดว่าเจ้าจะชนะเพราะแค่ได้กินเนื้อ!”
”แน่นอน!”
ผู้เข้าสอบต่างตอบโดยไม่ลังเล
”เป็นอย่างนั้นเหรอ?”ฟาง เจิ้งจือ ยิ้มก่อนหันไปมององค์หญิง
”เจ้าคิดว่าข้าชอบเจ้าจริงๆงั้นรึ?”องค์หญิงสามารถสัมผัสได้ถึงความมั่นใจของ ฟาง เจิ้งจือ
อย่างไรก็ตามนางไม่สามารถพูดออกมาได้
นางจำสิ่งที่ฉาน หลิง พูดก่อนที่งานจะเริ่มได้
”เจ้าไม่ใช่เด็กอีกต่อไปแล้วเจ้าต้องรับผิดชอบต่อดินแดนภูเขาทางใต้ พลังของ ฟาง เจิ้งจือ อาจจะถูกทำลายไปแล้ว แต่เขาก็เป็นส่วนสำคัญในชัยชนะของพวกเรา ข้าได้ยินว่าเจ้าสัญญาจะมอบเหมืองให้เขาสิบเหมือง ถ้าเราปล่อยให้เขากลับไป มันจะไม่กลายเป็นของอาณาจักรเซี่ยงั้นรึ?”
”แต่ท่านพี่ฟาง เจิ้งจือ กับ ฉือ กูเหยียน… ”
”ตราบใดที่เจ้าเห็นด้วยข้าจะจัดการทุกอย่างเอง ข้ารู้ว่ามันไม่ยุติธรรมสำหรับเจ้า แต่เราไม่สามารถปล่อยให้เขาเอาเหมืองทองไปได้!”
”อา…”
”ความสัมพันธ์ย่อมเติบโตได้ตลอดเวลานอกจากนี้ ฟาง เจิ้งจือ ยังเชี่ยวชาญกฎแห่งเต๋าเป็นอย่างมาก ถ้าเขาอยู่ที่นี่มันคงดีสำหรับการพัฒนาดินแดนของพวกเรา ”
”ท่านคิดว่าฟาง เจิ้งจือ จะยอมอยู่ที่นี่งั้นหรือ?”
”เจ้าไม่ได้พูดคุยกับเขามาบ้างแล้วหรือที่ค่ายของเจ้า เจ้ารู้ไหมว่าเขาชอบอะไร”
”เขา… ชอบกิน … ”
”กิน?”
”ใช่… เขาชอบเนื้อ … ”
”อย่างงั้นทุกอย่างก็ง่ายดายแม้แต่ท่านพ่อยังชอบอาหารที่เจ้าทำ ข้าจะลองคุยเรื่องนี้กับท่านพ่อ ที่เหลือก็ขึ้นอยู่กับเจ้า ”
…
องค์หญิงฉาน ยู่ นึกถึงสิ่งที่ ฉาน หลิง ได้บอกเอาไว้ นางกัดริมฝีปาก ขณะที่ใบหน้าขึ้นสีเล็กน้อยด้วยความเขินอาย
คำพูดนั้นเหมือนอยู่ที่ปลายลิ้นของนางแต่นางไม่สามารถพูดออกมาได้
ฟางเจิ้งจือ ตกใจเมื่อเห็น ฉาน ยู่ เป็นเช่นนั้น ตามปกตินางไม่น่าจะทนได้ถ้าเขาทำแบบนี้
แม้ว่าเขาจะมั่นใจในตัวเองมาก…
แต่…
เป็นไปไม่ได้ที่นางจะตกหลุมรักเขา
เขารู้สึกว่านี้เป็นแผนขององค์ราชาองค์หญิง ฉาน ยู่ ทำตามเพียงเพราะไม่อยากให้พ่อของตัวเองผิดหวัง
แต่มันไม่สำคัญ…
ถ้านางเห็นด้วยทุกอย่างล้วนไม่สำคัญทันที
ตามปกติ
ถ้านาง’ปฏิเสธ’ ฟาง เจิ้งจือ ต่อหน้าทุกคน
มันจะเป็นจุดจบที่สมบูรณ์แบบ
นางไม่จำเป็นต้องแต่งงานและมีความสุขไปกับเนื้อแกะได้คนเดียว
แต่…
นางไม่พูดอะไรออกมาเลย!
นางต้องการแต่งงานกับฟาง เจิ้งจือ จริงๆ?
ฟางเจิ้งจือ เริ่มสงสัย นางไม่น่าจะตกหลุมรักเขาง่ายๆ
จะต้องมีปัจจัยอื่นๆ
แต่มันคืออะไร?
ฟางเจิ้งจือ ไม่มั่นใจ แต่เขารู้ว่ามีสิ่งหนึ่งที่องค์ราชาไม่สามารถทนได้
”มันเป็นเรื่องปกติที่…อัก…ร่างกายข้า..”น้ำเสียงของ ฟาง เจิ้งจือ เปลี่ยนเป็นเศร้าสร้อยทันที
ผู้เข้าสอบทุกคนต่างสงสัย
เกิดอะไรขึ้น
ทำไมอยู่ๆเสียงของเขาเปลี่ยนไป?
…
หรือว่า…
เขาพบว่าตัวเองทำผิดพลาดลงไป?
ไม่มีทาง!
เขาไม่ใช่คนที่เปลี่ยนความคิดง่ายๆ!อาจมีความเป็นไปได้เพียงทางเดียวเท่านั้น มีบางอย่างผิดปกติกับร่างกายของเขา …
ผู้เข้าสอบไม่ได้เห็นสิ่งที่เกิดขึ้นในกลืนกินโลกพวกเขาได้ยินคนอื่นๆพูดมาเท่านั้น
มันไม่ได้ทำให้ความสงสัยของพวกเขาลดลง
ไม่ใช่แค่พวกเขาแม้แต่องค์ราชา หรือองค์รัชทายาทก็สงสัย
กินผลไม้แห่งเต๋า!
มันเหมือนกับการฆ่าตัวตาย
ไม่มีใครคิดจะทำ
แต่ฟาง เจิ้งจือ ทำ …
สิ่งสำคัญที่สุดคือฟาง เจิ้งจือ ยังคงกินเนื้อแกะและดื่มเหล้าอยู่ที่นี่เหมือนไม่มีอะไรผิดปกติ
ถึงแม้ว่า…
ทุกคนจะคิดว่าพลังของฟาง เจิ้งจือ จะถูกทำลายไปแล้ว
มันก็เป็นเพียงการคาดเดาฉากที่เขาหยุดหอกของ ปิง หยาง ยังเป็นสิ่งที่ทุกคนจำได้ดี
มันทำให้พวกเขาสงสัย
ว่าพลังของฟาง เจิ้งจือ ถูกทำลายจริงๆหรือไม่?
มันเป็นคำถามที่ทุกคนอยากรู้
ทั้งห้องต่างตกอยู่ในความเงียบ
ฟางเจิ้งจือ มองไปรอบๆพร้อมกับยิ้มเย้ย เขารู้ว่าทุกคนคิดอะไรอยู่
บางครั้งการเปลี่ยนแปลงเพียงเล็กน้อยอาจจะทำความคิดพวกเขาเปลี่ยนไป
หากฟาง เจิ้งจือ ทำท่าทางหดหู่ทุกคนอาจจะไม่เชื่อเขา
…
แต่เขามีไพ่ตาย
ผู้เข้าสอบไม่มีใครถามฟาง เจิ้งจือ เพราะพวกเขาคิดว่า ฟาง เจิ้งจือ จะพูดความจริง
ดังนั้นการถามฟาง เจิ้งจือ จึงไร้ความหมาย…
แต่ตอนนี้…
หลังจากที่ฟาง เจิ้งจือ เยาะเย้ยและแสดงความเศร้าให้พวกเขาเห็น
ฟางเจิ้งจือ ล้อเลียนพวกเขา …
พวกเขาตอบโต้…
แต่การตอบโต้ของพวกเขาได้ไปจี้จุดฟาง เจิ้งจือ เขารู้สึกเสียใจมาก
คนส่วนใหญ่จึงคิดว่าคำพูดของพวกผู้เข้าสอบได้ทำร้ายจิตใจของฟาง เจิ้งจือ
มันทำให้ทุกคนเชื่อขึ้นมาทันที
ฟางเจิ้งจือ ต้องการให้ ฉาน หลิง เป็นคนพูด แต่เขากลับเงียบ
ฟางเจิ้งจือ จึงเปลี่ยนเป้าหมายไปที่ผู้เข้าสอบแทน แม้ว่าผลลัพธ์จะไม่ดีเท่าไหร่เขาก็ต้องทำ
”อาร่างกายของข้า… ข้ารู้สึกไม่ค่อยดีเท่าไร ราวกับได้มีบางอย่างหายไป…” ฟาง เจิ้งจือ พยายามทำให้ทุกคนสงสัยมากยิ่งขึ้น
”หายไป?”
”ว่างเปล่า?”
”พลังของเขาถูกทำลายจริงๆงั้นรึ?”
ผู้เข้าสอบต่างคาดเดาพวกเขามองหน้ากัน ทุกคนต่างมีสีหน้าเช่นเดียวกัน…
ดูเหมือนฟาง เจิ้งจือ จะหดหู่มาก
แต่ความจริงคือฟาง เจิ้งจือ พอใจกับผลลัพธ์นี้มาก
อัจฉริยะ?ก่อนที่จะเกิดสงคราม เขาอาจจะชอบ
แต่ไป่ ซิง ได้หมายหัวเขา…
จากนั้นก็คังหยาง…
มันได้พิสูจน์เรื่องหนึ่ง
ผู้ที่เป็นอัจฉริยะต้องใช้ชีวิตอย่างยากลำบาก
นอกจากนี้เขาได้กลายเป็นศัตรูทั้งหมดกับปีศาจในสงครามครั้งนี้
ตอนนี้เขาจะทำยังไงต่อ?
เขาจะได้รับรางวัลจากสงครามครั้งนี้และใช้ชีวิตที่เหลืออย่างสงบสุข
อีกสิ่งที่เขาต้องการคืออิสระ
เขาต้องการมีชีวิตที่ไร้กังวล
ฟางเจิ้งจือ ได้รับความสนใจแล้ว เขาสามารถควบคุมที่นี่ได้ทั้งหมด คำพูดของเขาทำให้ทุุกคนคิดมาก
ขณะที่พวกเขากำลังคิดอยู่นั้นเอง
ฟางเจิ้งจือ ก็เหลือบไปมององค์ราชา
เขาจะให้ลูกสาวตนเองแต่งงานกับผู้ไร้พลังงั้นรึ?
ผลลัพธ์…
ชัดเจน…
องค์ราชาดูผิดหวังเล็กน้อยแต่เขายังมีรอยยิ้มจางๆบนหน้า
”เขารับได้งั้นรึ?แต่ต้องมีเรื่องหนึ่งที่เขารับไม่ได้อย่างแน่นอน” ฟาง เจิ้งจือ ไม่ได้แปลกใจมากนัก เขาจึงดำเนินแผนการต่อไป
ได้ยินการคาดเดาของผู้เข้าสอบ…
ทำให้ฟาง เจิ้งจือ หดหู่มากยิ่งขึ้น
ความสงสัยของทุกคนยิ่งมากขึ้นเรื่อยๆ
ทันใดนั้น ฟาง เจิ้งจือ ได้พูดขึ้น
”นอกจากนั้นข้ายังฝันความฝันที่แปลกมาก ข้ารู้สึกราวกับกำลังลอยอยู่บนท้องฟ้าและ…มองเห็นสะพานหนึ่ง มันมีคำพูดหนึ่งสลักอยู่…”
”อะไรงั้นรึ?”หนึ่งในผู้เข้าสอบไม่สามารถทนได้อีกต่อไป
”ข้าเห็นไม่ชัดเจนเหมือนมันจะเขียนว่า…นรก”นอกจากนี้ยังมีไฟไหม้อยู่ใต้สะพาน!” ฟาง เจิ้งจือ ทำท่าเหมือนกำลังพยายามนึกอยู่
”มันคือสะพานไปยังนรก!”
”พระเจ้า…นรกมีอยู่จริงหรือ?”
”นี่… นี่ … ”
ผู้เข้าสอบต่างตกตะลึงพวกเขามองไปยัง ฟาง เจิ้งจือ ด้วยความอับอาย
ฟางเจิ้งจือ ไม่สนใจ
เขาไม่เคยละสายตาจากองค์ราชารอยยิ้มขององค์ราชาเปลี่ยนเป็นความเจ็บปวดทันที
”ข้าคิดว่าเขาคงทนไม่ได้แล้ว!”ฟางเจิ้งจือ ยิ้มและพูดต่อ”ข้าไม่รู้ว่ามันเป็นเรื่องจริงหรือความฝัน แต่มีหญิงชรานางหนึ่งได้มาบอกข้าว่าเวลาของข้าใกล้จะหมดแล้ว เขาบอกให้ข้ารีบ… ”
”ฟางเจิ้งจือ เจ้าพูดจริงงั้นรึ!” องค์ราชาลุกขึ้นยืนทันที
”มันก็แค่ความฝัน?”ฟาง เจิ้งจือ ตอบออกมาด้วยความเคารพ
”อืม…เจ้าพูดถูกมันจะเป็นจริงได้ยังไง?” องค์ราชาตอบอย่างรวดเร็ว
ฟางเจิ้งจือ ไม่ได้พูดอะไรอีก
เขารู้ว่ามันได้ผลแล้วทุุกคนเชื่อ
โดยเฉพาะดินแดนภูเขาทางใต้ที่มีความเชื่อเรื่องสวรรค์และนรก
เห็นได้ชัดว่าองค์ราชาเป็นหนึ่งในนั้น
”ข้าเหนื่อยแล้วฉาน ยู่ มาช่วยข้าหน่อย!” องค์ราชาพูดขึ้นมา
”รับทราบ!”องค์หญิง พยักหน้าและรีบเดินไปหาเขาทันที
จากนั้น…
เหมือนที่ฟาง เจิ้งจือ คิด องค์ราชาใช้ความเหนื่อยเป็นข้ออ้าง
สำหรับลูกแกะ…
มันถูกทิ้งไว้ข้างหลัง
”งั่ม!”ฟาง เจิ้งจือ เลียริมฝีปากก่อนจะกัดลงไป มันละลายในปากของเขาทันที
เชี่ยมันยอดเยี่ยมมาก!
ฟางเจิ้งจือ รักในการกิน เขาหยิบขวดเหล้าขึ้นมาและกินต่อไป นี่คือความเพลิดเพลินที่ดีที่สุด
เขาพอใจกับผลลัพธ์มาก
ผู้เข้าสอบทุกคนต่างอิจฉาพวกเขาอยากจะลองกิน แต่องค์หญิง ได้ปฏิเสธพวกเขา
ตอนนี้พวกเขาไม่สามารถเดินเข้าไปได้อีกแล้ว
ฟางเจิ้งจือ เพิกเฉย ต่อสายตาคนรอบข้าง เขากินข้าหนึ่งเสร็จก่อนจะดึงขาแกะอีกอันออกมา
ปากของเขาเต็มไปด้วยรสชาติอันแสนอร่อย
ทันใดนั้นเขาเริ่มรู้สึกมึนงง พลังงานในกายของเขาค่อยๆหายไป
รอบๆเริ่มมืด…
ทำไมห้องถึงหมุนไปมา?
ฟางเจิ้งจือ รู้สึกว่าภาพรอบๆพร่ามัว หรือความฝันของเขาจะกลายเป็นจริง? เป็นไปไม่ได้…
ไม่!
เนื้อนี้…
ฟางเจิ้งจือ นึกขึ้นได้ว่าไม่มีใครตรวจสอบเนื้อที่องค์หญิงปรุงไว้แต่น้อย นางใช้สมุนไพรและเครื่องเทศจำนวนมาก
สำหรับงานเลี้ยง…
อาหารทุกจานผ่านการทดสอบพิษแล้วอย่างไรก็ตามเนื้อแกะนั่น ไม่มีใครได้เข้าใกล้มันยกเว้น ฟาง เจิ้งจือ
”มันเป็นกับดัก!”สติของ ฟาง เจิ้งจือ ค่อยๆเลือนหายก่อนเขาจะล้มลง
เพจหลัก: Gate of god TH