Gate of God - ตอนที่ 565 เผา

ตอนที่ 565 เผา
”เจ้าดูน่าเกลียดขึ้นนะ”ฟาง เจิ้งจือ พูดอย่างจริงจังพร้อมกับชี้ไปที่รอยแผลเป็นบนใบหน้าของ หนานกง มู่
พวกเขาไม่ได้พบกันมาเกือบสองปีแล้ว
ประโยคแรกที่เขาพูดคือน่าเกลียดขึ้น
แต่หนานกง มู่ ไม่ได้สนใจ
เขายืนนิ่งงันอยู่ชั่วครู่ก่อนที่จะเผยรอยยิ้มที่ไร้อารมณ์ออกมา
”ก็จริงส่วนเจ้านั้นก็เหมือนเดิมไม่เปลี่ยนไปเลย!”หนานกง มู่ ไม่ได้พบรอยอะไรบนตัวของ ฟาง เจิ้งจือ นี่คือทั้งหมดที่เขารู้เกี่ยวกับ ฟาง เจิ้งจือ
และเขาไม่รู้ว่าทำไมแต่เขารู้สึกว่าพวกเขาไม่ได้จากกันเลยตลอดสองปีที่ผ่านมา
หรือว่า………..ไอรีนโนเวล
เฉพาะเพื่อนแท้เท่านั้นที่สามารถพูดจาได้อย่างตรงไปตรงมาเช่นนี้?
”กินอะไรมาหรือยัง?”ฟาง เจิ้งจือ พูดขึ้นอีกครั้ง
”ยัง”
”ถ้าเจ้าเป็นคนจ่ายข้าจะลองกินด้วยก็ได้”ฟาง เจิ้งจือ เสนอความคิด
”แต่ข้าไม่ได้พกเงินมา”หนานกง มู่ พูดอย่างจริงจัง
”งั้นไปกินที่บ้านของปิง หยาง ก็แล้วกัน ที่นั่นพวกเราไม่จำเป็นต้องจ่ายเงิน”ฟาง เจิ้งจือ พยักหน้า แน่นอนว่าเขารู้ถึงสถานะของ หนานกง มู่ ดี
นายน้อยคนที่สองของตระกูลหนานกง!
ไม่มีใครเชื่อว่าเขาไม่ได้พกเงินมาด้วยแต่ดูเหมือน ฟาง เจิ้งจือ จะไม่สงสัยอะไร
”ตกลง”หนานกง มู่ เห็นด้วย
พวกเขาหันหลังและเดินไปทางบ้านของปิง หยาง มันสร้างความประหลาดใจให้แก่ผู้คนรอบข้างเป็นอย่างมาก
”พวกเขาไม่ได้เจอกันมาสองปีจริงๆงั้นหรือ?!”
…
ด้วยการมาเยือนของหนานกง มู่ ที่บ้าน ปิง หยาง ดูมีชีวิตชีวามากขึ้นมาเล็กน้อย แต่ หนานกง มู่ นั้นก็มีนิสัยที่เงียบเหมือนกับ เหยียน ซิว
แต่พวกเขาแตกต่างกัน
เหยียนซิว นั้นไม่ค่อยสนใจอะไร ส่วน หนานกง มู่ ดูเหมือนเขาจะเบื่อหน่ายสิ่งรอบๆตัว
ด้วยคนนึงก็ไม่สนใจอะไรอีกคนก็ยังทำตัวเบื่อโลกเช่นนี้ทำให้บรรยากาศนั้นเงียบมาก ดังนั้นเมื่อ เหยียน ซิว เห็น หนานกง มู่ เขาก็ทักทายอย่างเย็นชาและ หนานกง มู่ เองก็ตอบกลับอย่างเรียบๆ
มันดู…
น่าอึดอัดมาก
แต่มันก็ไม่ได้ส่งผลอะไรกับความมีชีวิตชีวาที่บ้านปิง หยาง
เนื่องจากที่นี่มีปิง หยาง ผู้ที่พูดจาไม่หยุดหย่อน และ เหวิน เต๋าเปา ผู้ที่ถูกโยนออกมาจากบ้านของตัวเอง
เหวินเต๋าเปา ผู้น่าสงสาร
เขาพูดถึงตัวเอง
กรมกฎหมายกำลังยุ่งอยู่กับการทำงานอย่างมากนั่นทำให้เขาไม่ค่อยได้พบกับ เหวิน ฉวน
เหตุผลง่ายๆ
พ่อที่กำลังทำงานอย่างเอาเป็นเอาตายแต่กลับมีลูกชายที่ไร้ประโยชน์เดินเล่นไปทั่วเมือง
เมื่อการด่าว่ามันไม่ช่วยอะไรเหวิน ฉวน จึงโยนเขาออกมา
เ
จากนั้นเหวิน เต๋าเปา ก็มานั่งร้องไห้อย่างน่าสงสารอยู่ที่หน้าบ้านของ ปิง หยาง ราวกับคนไร้บ้าน
และบังเอิญได้พบกับฟาง เจิ้งจือ และ หนานกง มู่
เมื่อเขาพบกับหนานกง มู่ การตอบสนองของเขาต่างกับ เหยียน ซิว อย่างชัดเจน
เมื่อเหวิน เต๋าเปา เห็น หนานกง มู่ ท่าทีของเขาก็เปลี่ยนไป แววตาเป็นประกายทันทีที่เห็นรอยแผลเป็นบนใบหน้าของ หนานกง มู่
”นั่นมัน’รอยแผลเป็นของลูกผู้ชาย’ ช่างดูน่าเกรงขามอะไรเช่นนี้!”เหวิน เต๋าเปา ชื่นชม หนานกง มู่
ในเวลาเดียวกันเขาใช้คำพูดของ ฟาง เจิ้งจือ ที่มักใช้กับตัวเองอยู่บ่อยๆ
สำหรับเขาคำเยินยอเช่นนี้สามารถตีความได้ว่าเป็นคำชม
แต่เมื่อหนากง มู่ ได้ยินสิ่งนี้เขาก็ตอบกลับแบบเรียบๆ
”มีคนบอกว่ามันน่าเกลียด”
”ใครกัน?ใครมันกล้าว่านายน้อยหนากงว่าน่าเกลียด? บอกข้ามาเถอะ ข้าจะไปฆ่ามันให้เดี๋ยวนี้เลย!”เหวิน เต๋าเปา โกรธมาก
”ข้าพูดเอง”ฟาง เจิ้งจือ ตอบ
จากนั้น…
ก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น
เพราะว่าเหวิน เต๋าเปา วิ่งไปจนสุดมุมห้อง และสายตาก็จับจ้องไปที่อาหารที่เหล่าคนรับใช้ถือออกมา ราวกับไม่เห็นพวก ฟาง เจิ้งจือ อยู่ในสายตา
ในบ้านพักมีกลิ่นหอมหวลของดอกไม้ลอยอบอวล
เวลาอาหารเย็นดำเนินผ่านไปนานกว่าสองชั่วโมงโดยมีเหล้าที่ถูกดื่มไปไม่น้อยกว่าห้าขวด แต่ไม่มีใครพูดถึงสถานะปัจจุบันของอาณาจักรเลย
นี่เป็นเพียงการรวมตัวของมิตรสหาย
เหวินเต๋าเปาจ้องมองจากที่ไกลๆ พลอยตบหน้าตัวเองไม่ให้น้ำลายไหลเรื่อยไป
ดูเหมือนปิง หยาง จะเมาเล็กน้อยเพราะดื่มเหล้ามากเกินไป แก้มของนางเป็นสีชมพูอ่อนๆ ริมฝีปากที่งดงามชวนหลงไหล
”วันนี้ข้าสนุกมากเลย พวกเราไปสนุกกันต่อเถอะ!”ปิง หยาง พูดในขณะที่มึนเมา
”เยี่ยมเลยพวกเราไปที่หอเจ็ดดวงดาวกันไหม?”เสียงของ เหวิน เต๋าเปา ดังขึ้นมาจากที่ใกล้ๆ
หลังจากเรื่องที่เกิดขึ้นที่นั่นเขาก็ไม่ได้ไปเพลิดเพลินที่นั่นอีกเลย
มันทำให้เขาหงุดหงิดเล็กน้อย
ผู้ที่กินหรูมาโดยตลอดจู่ๆก็ได้กินเพียงแค่ผักปลาบางชนิดมันช่างทรมานเหลือเกิน!
”ใครที่บอกให้ไปหอเจ็ดดวงดาวกัน?”ปิงหยาง จ้องมาที่เขา
”พวกเราจะไม่ไปที่หอเจ็ดดวงดาวงั้นเหรอ?แล้วพวกเราจะสนุกกันต่อได้ยังไงกัน?”เหวิน เต๋าเปา เริ่มสับสน สำหรับเขาแล้วการแสวงหาความสุขกับการหาหญิงสาวนั้นไม่แตกต่างกัน
”เจ้าพูดว่าอะไรนะเจ้าไร้ยางอาย?”ปิง หยาง ไม่สนใจ เหวิน เต๋าเปา และหันไปหา ฟาง เจิ้งจือ
”กับเรื่องหาความสนุกในชีวิตนั้น…นอกจากการกินอาหารที่บ้าน ปิง หยาง แล้วนั้น สิ่งอื่นเองก็สนุก!”ฟาง เจิ้งจือ ตอบกลับหลังจากคิด
”ใช่แล้วพวกเราไปสนุกที่ไหนกันต่อดี?”ปิง หยาง เบิกตากว้าง
”การไปเดินเล่นซื้อของเองก็สนุกแต่เวลาป่านนี้ร้านคงปิดหมดแล้ว การแข่งม้าเองก็สนุกนะ แต่เวลานี้คงไม่เหมาะเท่าไหร่ถ้างั้น …”
”งั้น…อะไร?”
”เหลืออยู่ทางเดียว!”
”อะไร?”
”ฆาตกรรมวางเพลิง ขโมยของ ปล้น!”
”หา?”เหวินเต๋าเปา เกือบจะตกใจ ความคิดที่จะทำการฆาตรกรรม ลอบวางเพลิง …
ถ้าพ่อของเขารู้เรื่องนี้เขาจะต้องถูกฆ่าแน่!
ปิงหยาง ไม่หวาดกลัวเลย แตกต่างจาก เหวิน เต๋าเปา นางรู้สึกตื่นเต้นและอยากจะลองทำ
”เยี่ยมมากเราจะเผาที่ไหนกันดี?”
”สถานที่ที่ได้รับการป้องกันที่แน่นหนาที่สุด”ฟาง เจิ้งจือ ตอบออกมาทันที
”การป้องกันที่แน่นหนาที่สุด?พระราชวังมีการป้องกันอย่างแน่นหนา พวกเราจะวางเพลิงที่นั่นหรอ? แต่ถ้าเราเผาที่นั่น…”ปิง หยาง พูดอย่างกังวล
เมื่อเหวิน เต๋าเปา ได้ยินสิ่งที่พวกเขาพูดคุยกันนั้น เขาพลันตกใจมาก
จุดไฟเผาพระราชวัง…
มีแค่ปิง หยาง เท่านั้นที่กล้าพูดเรื่องนี้!
และสิ่งที่นางกังวลมากที่สุดไม่ใช่เรื่องที่อาจจะมีคนตายมากมายแต่ดันเป็นเรื่องของท่านป้าของนางเอง
นางต้องเป็นเด็กใจแตกแน่!
เหวินเต๋าเปา ไม่มีคำพูดสำหรับเรื่องนี้ เขาเข้าใจทุกอย่างในคำพูดของ ปิง หยาง ถ้า ปิง หยาง จุดไฟเผาพระราชวังจริงๆ องค์จักรพรรดิคงจะต่อว่านาง …ใช่ไหม?
”ถ้าเราวางเพลิงพระราชวังไม่ได้ก็ไปทำที่อื่น” ฟาง เจิ้งจือ พยักหน้า แต่ก็มีความกังวลอยู่เช่นกัน
”ใช่ใช่แล้ว พวกเราทำที่อื่นเถอะ!”เหวิน เต๋าเปา ถอนหายใจด้วยความโล่งอก
ปิงหยาง ครุ่นคิดอีกครั้ง
”ลองที่อื่นรึ?นอกจากวังแล้ว ก็ที่พักของข้านี่แหละที่มีการป้องกันแน่นหนาเป็นอันดับสอง แต่ข้าคงไม่เผาบ้านตัวเองหรอกนะนั่นคงไม่สนุกแน่ แต่สถานที่ต่อไปก็คือ …พระราชวังตะวันออก!”
”พระราชวังตะวันออก?!”
ครั้งนี้เหวิน เต๋าเปา ตกใจจนแทบทรุดลงไปที่พื้น
”ฝ่าบาทท่านไม่สามารถไปที่พระราชวังตะวันออกได้ ที่นั่นคือบ้านพักขององค์รัชทายาท ท่านจะถูกตัดหัวหากทำลายที่นั่น”เหวิน เต๋าเปา พูดพร้อมกับน้ำตาที่ไหลอาบแก้ม
เขาตกใจอย่างมากกับการตัดสินใจที่กล้าหาญของปิง หยาง
ถ้าไม่ใช่ที่พระราชวังของจักรพรรดิก็พระราชวังตะวันออก!
แน่นอนว่ามันน่าตื่นเต้นแต่นี่มันเป็นอันตรายถึงชีวิต!
”มันก็จริงถ้าข้าเผาบ้านของพี่สาม แล้วเขาจะไปอยู่ที่ไหน?”ปิง หยาง ตระหนักได้จากคำพูดของ เหวิน เต๋าเปา แต่ไม่ช้าแววตาของนางก็สว่างขึ้นอีกครั้ง “โอ้ะ ใช่แล้ว ข้าแค่เผาบ้านของเขาสักหลังสองหลังก็พอแล้ว ไม่น่ามีปัญหา!”
”ไม่มีปัญหา?!จะไม่มีปัญหาได้อย่างไร? เผาบ้านสักหลังหรือสองหลัง … ฝ่าพระบาทนั่นคือพระราชวังตะวันออก! ที่ประทับขององค์รัชทายาท!”เหวิน เต๋าเปา ไม่เข้าใจกับคำว่า ‘ไม่มีปัญหา’
เผาบ้านหลังสองหลังของพระราชวังตะวันออก!
ไม่มีปัญหา?!
”นี่เจ้าไร้ยางอาย ข้าได้ตัดสินใจแล้วว่าจะเผาพระราชวังตะวันออก เจ้ากล้าขวางทางข้าหรือ?”ปิง หยาง ไม่สนใจคำพูดของ เหวิน เต๋าเปา แต่กลับท้าทาย ฟาง เจิ้งจือ
”อืมพระราชวังตะวันออก …เข้าไปไม่ยากงั้นหรือ?”ฟาง เจิ้งจือ มองไปที่ ปิง หยาง ด้วยความสงสัย
”ไม่ใช่เรื่องง่าย… พระราชวังตะวันออกก็ไม่ใช่เรื่องง่าย เราควรเปลี่ยนสถานที่อีกครั้ง ถ้าเป็นบ้านของรัฐมนตรีกรมพิธีการน่าจะง่ายกว่า เราไปเผาบ้านของเขาเถอะ ไม่น่าจะมีปัญหาอะไร!”เหวิน เต๋าเปา กัดฟันของเขาแน่น
เขาไม่เคยคิดที่จะจุดไฟเผาบ้าน
แต่ว่า
ด้วยคำพูดชักนำของปิง หยาง สถานะของเขาไม่น่าจะเป็นปัญหา
เรื่องนี้จะไม่ทำให้เหวิน เต๋าเปา ถูกฆ่า!
”พระราชวังตะวันออกเข้าได้ไม่ยากข้าเคยไปที่นั่นสองถึงสามครั้งแล้ว ข้าแค่ไม่เคยบอกพวกเจ้า ข้าเป็นคนฉลาดใช่ไหมล่ะ?”ปิง หยาง มองไปที่ ฟาง เจิ้งจือ อย่างภูมิใจ ราวกับว่านางไม่ได้ยินคำพูดของ เหวิน เต๋าเปา เลย
”ฝ่าบาทแต่นั่นมันท่าน!”เหวิน เต๋าเปา รู้ทันทีว่าทำไมนางถึงไปที่นั่นได้สองสามครั้ง เพราะนางคือ ปิง หยาง
แม้ว่ายามจะเห็นนางพวกเขาจะทำอะไรได้?
แต่มันไม่เหมือนกันกับคนอื่นๆทั้ง ฟาง เจิ้งจือ เหยียน ซิว และคนอื่น พวกเขาจะเข้าพระราชวังตะวันออกได้อย่างไร?
”หุบปาก!”ปิงหยาง ตะโกนเสียงดัง “ข้าเผาบ้านของเจ้าหน้าที่กฎหมายมาแล้ว ทำไมข้าจะเผาบ้านของพี่ข้าไม่ได้?เหวิน เต๋าเปา ถ้าเจ้ากลัวก็ออกไปซะ แล้วอย่ากลับมาให้ข้าเห็นหน้าอีก พวกเราไม่ต้อนรับเจ้า!”
”องค์หญิง..” เหวิน เต๋าเปา รู้สึกเจ็บปวด
ปิงหยาง หันไปหา ฟาง เจิ้งจือ อีกครั้ง นางเอื้อมมือไปหยิบขวดเหล้า
”เหยียนซิว เจ้าคิดว่าไง?”ฟาง เจิ้งจือ ไม่สนใจ ปิง หยาง และหันไปหา เหยียน ซิว เพื่อถามความเห็น
”เอาสิ”เหยียน ซิว พยักหน้า
”หนานกงมู่ เจ้าจะไปไหม?” ฟาง เจิ้งจือ พยักหน้าและหันไปหา หนานกง มู่
”ถ้าพวกเจ้าไปข้าก็ขอร่วมด้วย” หนานกง มู่ ตอบหลังจากคิดเล็กน้อย
”ไปกันเถอะ”จากการตอบรับของ เหยียน ซิว และ หนานกง มู่ เขาก็ตัดสินใจลุกขึ้นในทันที
แต่ว่า…
เหวินเต๋าเปาไม่สามารถลุกขึ้นได้
เพราะขาเขาอ่อนแรง
ไปที่พระราชวังตะวันออกงั้นรึ?
แล้วเผามัน!
พวกเขาต้องเล่นกันขนาดนี้เลยงั้นหรือ?
”เหยียนซิว นั่นคือพระราชวังตะวันออก พระราชวังตะวันออกเชียวนะ!”ด้วยความไม่ยอมแพ้ เหวิน เต๋าเปา ยืนขึ้นพร่อมอ้อนวอนต่อ เหยียน ซิว
”ข้ารู้แล้ว”เหยียน ซิว พยักหน้าอย่างไร้อารมณ์
”แล้เจ้ายังจะไปอีกหรือ?”เหวินเต๋าเปา ถาม
เหยียนซิว ไม่ได้ตอบกลับ เขาลุกขึ้นยืนและเดินไปหา ฟาง เจิ้งจือ โดยไม่คิดจะถอยแม้แต่น้อย
เมื่อมองไปที่เหยียน ซิว เหวิน เต๋าเปา ก็หมดคำพูด
จากนั่นความหวังสุดท้ายของเขาก็คือหนานกง มู่
”นายท่านหนานกงที่นั่นมันพระราชวังตะวันออก ที่พักขององค์รัชทายาทถ้าเรื่องนี้แพร่กระจายออกไป มันคงไม่ดีสำหรับท่านใช่ไหม?”เหวิน เต๋าเปา ถามอย่างกังวล
”ไม่มีปัญหาในกรณที่แย่ที่สุด ข้าจะคุกเข่าต่อหน้าหลุมศพสักสองปี!”หนานกง มู่ พยักหน้าอย่างไร้กังวลใดๆ
”…”เหวิน เต๋าเปา ขยับริมผีปากเล็กน้อย เขาอยากจะพูดอะไรบางอย่าง แต่ก็ถูก ปิง หยาง หยุดเอาไว้
แต่มันไม่สามารถหยุดเสียงกรีดร้องในใจของเขาได้
ที่นั่นคือพระราชวังตะวันออก!บ้านพักขององค์รัชทายาท!
พวกเขาต้องเล่นกันถึงขนาดนั้นเลยหรือ?เผาพระราชวังตะวันออกในเวลากลางคืนมันอาจจะฆ่าคนตายได้เลย!
เพจหลัก: Gate of god TH